• Sonuç bulunamadı

6. SONUÇ ve ÖNERİLER

6.2. Öneriler

6.2.2. Araştırmacılara Yönelik Öneriler

Gelecekte yapılacak olan çalışmalar için araştırmacılara şu önerilerde bulunulabilinir:

Öğrencilerin görsel anlamda değer yargılarını nasıl bilinçli tüketici olmaya yönelik kullanmalarında yardımcı olabiliriz? Sorusuna cevap arayabilirler.

Her geçen gün artarak gelişen uluslar arası kültür içinde, milli görsel kimliğimizi hangi oranda korumalı ve elde tutmalıyız? Sorusuna cevap arayabilirler.

Yaşamın en önemli ve vazgeçilmez alanı ile ilgili konulara ve imgelere kültürel, tarihsel, ekonomik, toplumsal bağlamları içinde öğrencilerle nasıl incelenmelidir? Sorusuna cevap arayabilirler.

Öğrenci görüşlerinin yanı sıra öğretmen, uzman, yönetici, ebeveyn görüşleri de alınarak görsel kültür ile ilgili daha kapsamlı araştırmalar yapılabilinir.

Okuryazarlıkların dünya genelinde yaygınlaşmaya başlaması ile eğitim‐öğretimin müfredat yapılanmalarında varlığını ve tesirini hissettirmesi, bazı pedagojik avantajlara da işaret etmektedir. Çalışmamızın içeriğine de yansıyan medya okuryazarlığı ve görsel okuryazarlıklar arasında söz konusu olan içerik ve metot örtüşmeleri dikkat çekmektedir. Özellikle görsel kültür eğitimi içinde medya okuryazarlığı ve teknoloji okuryazarlığının sanatsal okuryazarlıkların temeline yansılar oluşturması, sanat eğitiminin müfredat yapılanmasında önemli içeriklere ve yönelimlere potansiyel olmasını sağlayabilmektedir. Sanat eğitimi içinde içerik, yöntem ve hedefler açısından benzerlikleri sağlayan etken olarak okuryazarlıkların sanat eğitimine muhtemel katkıları ile ilgili araştırmalar yapılmalıdır.

Popüler kültür, kaçış, fantezi, eğlence ve hayal kurma için çok geniş imkanlar sunmaktadır. Ancak tüm rüyalar gibi, çizgi filmlerin sunduğu rüyalar masum değildir ve öngördükleri gelecekler açısından sorgulanmayı gerektirirler. Kurumların dünya ile ilgili bilgileri nasıl ürettiklerini, bilgiyi nasıl dağıtıp düzenlediklerini, kimlik tesisine nasıl yardım ettikleri ve görsel kültürde tüketimi nasıl teşvik ettiğini araştırmalıdır.

Medya okuryazarlığı dersini hali hazırda sanat eğitimcileri hariç birçok branştan öğretmenlerin vermektedir. Dünyada değişik branşlardan öğretmenler ve okul müdürlerin tercih edilmekte, ülkemizde ise MEB tarafından daha çok sosyal bilgiler medya okuryazarlığı dersine girmişlerdir. Medya okuryazarlığı dersinin sanat eğitimsel derslerin kapsamına alınması eğer bu sağlanamıyorsa, medya okuryazarlığı dersini, gerek aldığı eğitim gerek ise görsel kültür eğitimi potansiyelleri ve bunları işleme kapasiteleri açısından sanat eğitimcilerinin vermesinin değerlendirilmesi gereken bir konu olarak görülmektedir.

Genel olarak bütün medya üretimlerinin yaratımsal alt yapısını oluşturan “sanat” ve “görsel kültür” ilişkisinin, “medya okuryazarlığı” dersinin müfredat yapılanmasında ele alınmamış olması “görsel kültür” açısından eksiklik olarak görülebilir. Görüntü üreten sistemler olarak ve görsel kültüre etkileri açısından medya genel yapılanmaları çerçevesinde kültüre göndermelerde bulunmaktadır. Sanat eğitiminin açılımı olarak görsel kültür eğitimi, medya okuryazarlığının profil özelliklerinden faydalanabilir ve yeni eğitimsel açılımlar gerçekleştirebilir.

Kültür endüstrisinin taşıyıcısı olarak medya, son derece dinamik, değişken ve mobilize unsurlar kullanmakta, cazibe, benimseme, yönelimler oluşturma ve denetleme mekanizmalarını da aynı oranda belirginleştirebilmektedir. Sanat eğitiminin çağdaş kurgusunun adresi olarak görsel kültür eğitimi, medya okuryazarlığının müfredat teorilerini ve uygulamalarını kullanabilir, tespitlerinden, vargılarından eğitimsel açılımlar gerçekleştirebilir.

Medya okuryazarlığı, görsel okuryazarlıklar, teknoloji okuryazarlığı, internet okuryazarlığı gibi çok sayıda okuryazarlıktan bahsedildiği bir dönem içindeyiz. Bu bağlamda eğitim süreçlerine okuryazarlıkların etkisinin kaçınılmaz olduğu gerçeği, çağdaş eğitim anlayışları içinde sık sık yer almalıdır. Çağdaş pedagojiden destek alan görüşlerin yaslandığı paradigmalar, okulun fiziki ortamının tartışılmaya açılmasını sağlamalı, bu kapsamda dersliklerin durumu ile ilgili araştırmalar yapılabilir.

Öğrenciler sanat eserlerini ya da günlük nesneleri inceleme yoluyla tarih boyunca ve farklı kültürler yoluyla onların içeriklerini, amaçlarını ve kültürel değerlerini araştırarak dünya kültürlerinin bir dizinini ve temsillerini anlamayı öğrenecek çalışmalar yapılabilir.

Görsel kültür eğitiminde bir nesnenin güzelliği yanında, güzelliğin hangi amaca yönelik olduğu, neden üretildiği, hangi kitlenin kullanımına sunulduğu, ekonomik getirisi yanında sağlığa, çevreye uygun olup olmadığını sorgulayan araştırmalar yapılabilir.

KAYNAKÇA

Alakuş, A.O. ve Mercin, L. (Ed.) (2009). Sanat Eğitimi ve Görsel Sanatlar Öğretimi. Ankara: PegemA.

Antmen, A. (2010). Sanatçılardan Yazılar ve Açıklamalarla: 20. Yüzyılda Batı Sanatında Akımlar. (3. Baskı). İstanbul: Sel.

Armstrong, C. (1994). Designing Assessment in Art. Reston: NAEA.

Arnheim, R. (2009). Görsel Düşünme. Rahmi Öğdül (Çev.). İstanbul: Metis.

Arseven, A.D. (1994). Alan Araştırma Yöntemi. Ankara: Gül.

Artut, K. (2009). Sanat Eğitimi Kuramları ve Yöntemleri. Ankara: Anı.

Aslan. H. (2009). Medya Okuryazarlığının Görsel Kültür Ve Sanat Eğitimi Ekseninde Çözümlenmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ondokuzmayıs Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.

Atmaca, A.E. (2006). Eleştirel Açıdan Sanat ve Medya. Ankara: Anıttepe.

Aydın, M.Ç. (2002). Sanatta Eleştirellik. İstanbul: Beta.

Aytekin, C. A. (2010). Günümüzün Görsel Kültüründe Tüketici Estetik Anlayışı- Resim ve Tasarım. Gazi Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Sanat ve Tasarım Dergisi. Haziran, Sayı:5. Ankara.

Bacanlı, H. (1999). Gelişim ve Öğrenme. Ankara: Nobel.

Bahar,M., Nartgün, Z., Durmuş, S. ve Bıçak, B., (2006). Geleneksel ve Alternatif Ölçme ve Değerlendirme, Ankara: Pegem A.

Balcı, A. (2006). Roland Robertson, Küreselleşme ve Kültür. Bilgi, Sayı 12, 25-36.

Barnard, M. (2002). Sanat, Tasarım ve Görsel Kültür. Ankara: Ütopya.

Bayçu, S.U. Ve Uluyağcı, C. (2005). Görsel ve Sözel Göstergeler Açısından Bir Reklam Çözümlemesi: Beymen Örneği.Akademik.Maltepe.Edu.Tr.

Bezerra, B. D. (2006). Border Epistemologies: Looking At Almodovar’s Queer Genders And Their İmplications For Visual Culture Education.

( Unpublished Doctoral Thesis). Manchester Metropolitan University. Http://Proquest.Umi.Com/Dissertations/Preview Adresinden 20.12.2012 Tarihinde Alınmıştır.

Berger, J. (2010). Görme Biçimleri (16.Baskı).Yurdanur Salman (Çev.), İstanbul: Metis.

Boyd K. K. (2012). Tobb Üniversitesi ve Görsed’in 29/ 06/2012 Tarihinde

Düzenlediği “Türk Sanat Eğitiminde Görsel Kültürün Kullanımı” Konferansı ( Sanat Eğitimcisinin Sunumundan Alınmış Notlar ), Ankara.

Bozkurt, G. (2004). Kültürün Abc’si. İstanbul: Yky.

Bozkurt, N. ( 2000). Sanat ve Estetik Kuramları. Bursa: Asa.

Buyurgan, S. (2003). Hayali Kahramanların Çocuk Resimlerindeki Rolü ve Önemi. Omep Dünya Konsey Toplantısı Ve Konferansı, Türkiye.

Buyurgan, S. Ve Buyurgan, U. (2007). Sanat Eğitimi ve Öğretimi (2. Baskı). Ankara: Pegem A.