Araştırmacılara Yönelik Öneriler

Araştırmada GME’ye dayalı etkinlikler ortaokul 5. sınıf düzeyi Doğal Sayılar ve İşlemler konusunun öğretiminde kullanılmıştır. Bu konu ortaokul öğrencilerinin öğrenmede güçlükler yaşadığı önemli bir konu olmasına rağmen, öğrencilerin gerek bu sınıf düzeyinde gerekse daha üst sınıf düzeylerinde matematik derslerinde öğrenmede güçlükler yaşadığı başka konular da mevcuttur (Problem Çözme, Olasılıklar, Karmaşık Sayılar,). Dolayısıyla, gelecekte yapılacak araştırmalarda bu ve benzeri soyut konuların öğretiminde GME’ye dayalı etkinliklerin etkililiklerinin karşılaştırmalı bir yaklaşımla sorgulanması, bu araştırmadan elde edilen bulguların daha kapsamlı bir bakış açısıyla sorgulanmasına olanak sağlayabilir.

Araştırmada öğrencilere Doğal Sayılar ve İşlemler konusunun GME’ye dayalı etkinliklerle öğretilmesinin etkililiği, ön-test ve son-test kontrol gruplu desen kullanılarak incelenmiştir. Söz konusu desen hem nedensellik çıkarımına olanak sağlaması hem de deney grubuna müdahalede bulunulmasına imkân tanıması nedeniyle oldukça geçerli bir desen olmasına rağmen, her deneysel desen için söz konusu olduğu gibi bulguların genellenebilirliği konusunda sınırlıdır. Dolayısıyla, örneklemini çok sayıda (n > 1000) ve farklı eğitim kademelerinde (ilkokul, ortaokul ve lise) yer alan öğrencilerin oluşturduğu tarama türü araştırmalar bu sınırlılığın aşılmasına önemli katkılar sağlayabilirler.

Öğretmenlere hizmet içi eğitim verilerek, GME’nin öğretmenlerin ve öğretmen adaylarının öğrenme-öğretme felsefesi ve öğretim yöntemlerinde yarattığı değişiklikler, ne derece GME yaklaşımına dayalı etkinlikler ve ders planları geliştirebildikleri araştırılabilir.

82

Başarı güdüsüne dayalı beklenti-değer kuramı temel alınarak ilköğretim ikinci kademede öğrenim gören öğrenciler için geliştirilmiş olan matematik öz-bildirim envanteri Türkiye’de yapılan ilk ölçme aracı olması açısından önem taşımaktadır. Bu çalışmada, envanterin ilk defa kapsamlı bir araştırmada uygulanması ve GME yaklaşımının öğrencilerin matematik öz bildirimlerine etkisinin tespit edilmesinde kullanılması sağlanmıştır. Ancak 5. Sınıf düzeyine uygun olmadığı gerekçesiyle envanterin bir boyutu çıkarılmıştır. İleride yapılacak araştırmalarda envanterin bütün boyutlarıyla uygulanması sağlanabilir.

Bu araştırma kapsamında GME ile yapılan öğretim sürecine ilişkin öğretmen ve öğrenci görüşlerine yer verilmemiştir. Bundan sonraki araştırmalarda öğretmen ve öğrenci görüşlerine yer verilebilir.

Eğitim Fakülteleri’nde de öğretmen adaylarına yönelik GME yöntemi ile ilgili deneysel çalışmalar yapılabilir.

Yapılan çalışmalar genelde bir veya birkaç konuyu kapsamakta ve kısa süreli olmaktadır. Yöntem üzerine MEB tarafından uzun süreli ve geniş kapsamlı çalışmalar yapılarak, pilot okullar seçilerek yöntemin merkezi sistem sınavlarında öğrenci başarısına etkisi incelenebilir.

83

KAYNAKLAR

Abdik, E., (2002). Matematik dersleri politikası. V. Ulusal Fen ve Matematik Öğretimi Kongresi’nde sunulmuş bildiri, Ankara.

Akın, A. (2011). İlköğretim ikinci kademe öğrencileri için Matematik Öz-bildirim Envanterinin geliştirilmesi ve çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.

Akkaya, R. (2010). Olasılık ve istatistik öğrenme alanındaki kavramların gerçekçi matematik eğitimi ve yapılandırmacı kurama göre bilgi oluşturma sürecinin incelenmesi. Doktora Tezi, Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa. Akyüz, M.C. (2010). Gerçekçi matematik eğitimi (RME) yönteminin ortaöğretim 12. Sınıf

matematik (integral ünitesi) öğretiminde öğrenci başarısına etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Van.

Alkan, H., & Altun, M. (1998). Matematik öğretmenliği – matematik öğretimi. Eskişehir: T.C. Anadolu Üniversitesi Yayınları (No. 1072), Açıköğretim Fakültesi Yayınları (No.591).

Altaylı, D. (2012). Gerçekçi matematik eğitiminin oran orantı konusunun öğretimi ve orantısal akıl yürütme becerilerinin geliştirilmesine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.

Altun, M. (2006). Matematik öğretiminde gelişmeler. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(2), 223-238.

Arseven, A. (2010). Gerçekçi matematik öğretiminin bilişsel ve duyuşsal öğrenme ürünlerine etkisi. Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Arseven, A., & Yağcı, E. (2010). Gerçekçi matematik öğretimi yaklaşımı, International Conference on New Trends in Education and Their Implications Proceeding Book. Antalya-Turkey. s.265-268.

Aşkar, P. (1986). Matematik dersine yönelik tutumu ölçen likert tipi bir ölçeğin geliştirilmesi. Eğitim ve Bilim, 11(62), 31-36.

84

Aydın, A., Gelişim ve Öğrenme Psikolojisi, Alfa Yayınları, İstanbul, 2001.

Baker, D.R., & Piburn, M.D. (1997). Constructing Science in Middle and Secondary School Classrooms, Journal of Chemical Education, 74(10), 1167-1168.

Baki, A. (2014). Kuramdan uygulamaya matematik eğitimi. İstanbul: Harf.

Baykul, Y. (2003). Matematik öğretimi ve bazı sorunlar. Matematikçiler Derneği Bilim Köşesi,http://www.matder.org.tr/index.php?option=com_content&view=article&id =44:matematik-ogretimi-ve-bazi-sorunlar-&catid=8:matematik-kosesi-makaleleri& Itemid=172 sayfasından erişilmiştir.

Bıldırcın, V. (2012). Gerçekçi matematik eğitimi (GME) yaklaşımının ilköğretim beşinci sınıflarda uzunluk alan ve hacim kavramlarının öğretimine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Ahi Evran Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Kırşehir.

Büyüköztürk, Ş., Bökeoğlu Ö. Ç. & Köklü N. (2009). Sosyal bilimler için veri analiz el kitabı. Ankara: Pegem A.

Byrnes, J. P., (2001). Cognitive development and learning in ınstructional contexts. Boston: Allyyn & Bacon.

Can, M. (2012). İlköğretim 3. sınıflarda ölçme konusunda gerçekçi matematik eğitimi yaklaşımının öğrenci başarısına ve öğrenmenin kalıcılığına etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.

Cansız, Ş. (2015). Gerçekçi matematik eğitimi yaklaşımının öğrencilerin matematik başarısına ve yaratıcı düşünme becerilerine etkisi. Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.

Cavallo, A.M.L., Miller, R. B., Saunders, G., “Motivation and Affect toward Learning Science among Preservice Elementary School Teachers: Implications for Classroom Teaching”, Journal of Elementary Science Education, 2002, 25–38. Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for he behavioral sciences. Hillsdale, NJ:

Earlbaum Associates.

Çakır, P. (2013). Gerçekçi matematik eğitimi yaklaşımının ilköğretim 4. sınıf öğrencilerinin erişilerine ve motivasyonlarına etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Çelik, F. (2006). Türk eğitim sisteminde hedefler ve hedef belirlemede yeni yönelimler. Burdur Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(11), 1-15.

De Corte, E. (2004). Mainstreams and perspectives in research on learning (mathematics) from instructions. Applied Psychology, (53)2, 279-310.

85

De Lange, J. (1987). Mathematics, insight and meaning. Utrecht: OW & OC, Utrecht University.

De Lange, J. (1996). Using and applying mathematics in education. A.J. Bishop, et al (Ed), International handbook of mathematics education, Part one içinde (s. 49-97). Dordrecht: Kluwer Academic, (1996).

Demirel, Ö. (2005). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme. Ankara: PegemA.

Demirdöğen, N. (2007). Gerçekçi matematik eğitimi yönteminin ilköğretim 6. sınıflarda kesir kavramının öğretimine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Demirdöğen, N., & Kaçar, A. (2010). İlköğretim 6. sınıfta kesir kavramının öğretiminde gerçekçi matematik eğitimi yaklaşımının öğrenci başarısına etkisi. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 57-74.

Deniz, K. Z., & Kelecioğlu, H. (2005). İlköğretim başarı ölçüleri ile ortaöğretim kurumları öğrenci seçme ve yerleştirme sınavı arasındaki ilişkiler. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 38(2), 127-143.

Dickinson, P., & Eade, F. (2005). Trialling realistics mathematics education (RME) in English secondary schools. Proceedings of the British Society For Research İnto Learning Mathematic, 25(3), 1-13.

Doğan, N., & Sevindik, H. (2011). İlköğretim 6. sınıflar için uygulanan seviye belirleme sınavı’nın uygunluk geçerliği. Eğitim ve Bilim, 36(160), 309-319.

Doolittle, P. E. (1999). Constructivism and online education. 16 Mart 2015 tarihinde http://www.trainingshare.com/resources/doo2.htm sayfasından erişilmiştir.

Eccles, J. S., Adler, T. F., Futterman, R., Goff, S. B., Kaczala, C. M., Meece, J. L., et al. (1983). Expectancies, values, and academic behaviors, In J. T. Spence (Ed.), Achievement and achievement motivation (pp. 75-146). San Francisco: W. H. Freeman.

Eccles, J. S., & Wigfield, A. (1995). In the mind of the actor: The structure of adolescents' achievement task values and expectancy-related beliefs. Personality and Social Psychology Bulletin, 21(3), 215-225.

Eccles, J. S., & Wigfield, A. (2002). Motivational beliefs, values, and goals.Annual review of psychology, 53(1), 109-132.

86

Erden, M., & Akman, Y. (2002). Gelişim ve öğrenme. Ankara: Arkadaş.

Ersoy, Y. (2006). İlköğretim matematik öğretim programındaki yenilikler-I: Amaç, içerik ve kazanımlar. İlköğretim Online, 5(1), 30-44.

Ersoy, E. (2013). Gerçekçi matematik eğitimi destekli öğretim yönteminin 7. sınıf olasılık ve istatistik kazanımlarının öğretiminde öğrenci başarısına etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.

Fauzan, A. (2002). Applying realistic mathematics education (RME) in teaching geometry in Endonesian primary schools. Doctoral dissertation, University of Twente, Enschede.

Fitzpatrick, C. (1994). Adolescent mathematical problem solving: The role of metacognition, strategies and beliefs. Paper presented at the annual meeting of the American Educational Research Association, New Orleans, LA.

Freudenthal, H. (1973). Mathematics as an educational task. The Netherlands: Reidel, Dordrecht.

Freudenthal, H., (1983). Didactical phenomenology of mathematical structures. Dordrecht: Reidel.

Freudenthal, H. (1991). Revisiting mathematics education: China lectures. Norwell: Kluwer Academic.

Gelibolu, M.F. (2008). Gerçekçi matematik eğitimi yaklaşımıyla geliştirilen bilgisayar destekli mantık öğretimi materyallerinin 9.sınıf matematik dersinde uygulanmasının değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Gökcül, M. (2007). Keller’in ARCS güdülenme modeline dayalı bilgisayar yazılımının matematik öğretiminde başarı ve kalıcılığa etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.

Gravemeijer, K. (1994). Developing realistic mathematics education, Utrecht, Freudenthal Institute.

Gravemeıjer, K. (1999). How emergent models may foster the constitution of formal mathematic. Mathematical Thinking and Learning, 1(2), 155-177.

Gravemeijer, K.P.E., & Doorman, L.M. (1999). Context problems in realistic mathematics education: A calculus course as an example. Educational Studies in Mathematics, 39(1-3), 111-129.

87

Gravemeijer, K. & Terwel, J. (2000). Hans freudenthal: A mathematician on didactics and curriculum theory. J. Curriculum Studies, 32(6), 777- 796.

Greene, B. A., DeBacker, T. K., Ravindran, B., & Krows, A. J. (1999). Goals, values, and beliefs as predictors of achievement and effort in high school mathematics classes. Sex Roles, 40(5-6), 421-458.

Güzeller, C. (2005). İlköğretim akademik başarı not ortalamaları ile OKÖSYS alt test puanları arasındaki uygunluk geçerliği çalışması. Gazi Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi, 6(2), 133-143.

Henson, K. T. (2003). Foundations for learner-centered education: A knowledge base. Education, 124(1), 5-16.

Hidi, S. (1990). Interest and its contribution as a mental resource for learning.Review of Educational research, 60(4), 549-571.

Jaramillo, J. A. (1996). Vygotsky's sociocultural theory and contributions to the development of constructivist curricula. Education, 117(1), 133-140.

Kaylak, S. (2014). Gerçekçi matematik eğitimine dayalı ders etkinliklerinin öğrenci başarısına etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.

Kurt, E. S. (2015). Gerçekçi matematik eğitiminin uzunluk ölçme konusunda başarı ve kalıcılığa etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Eğitim Bilimler Enstitüsü, Samsun.

Luttrell, V., Callen, B., Allen, C., Wood, M., Deeds, D., & Richard, D. (2010). The mathematics value inventory for general education students: development and initial validation. Educational And Psyhological Measurument, 70(1), 142–160. Marlowe, A. B., & Page, L.M. (1998). Creating and sustaining the constructivist

classroom, California: Corwin.

MEB (2009). Milli Eğitim Bakanlığı, İlköğretim Matematik Dersi 1-5 sınıflar Öğretim Programı, Ankara.

Memnun, D. S. (2011). İlköğretim altıncı sınıf öğrencilerinin analitik geometri’nin koordinat sistemi ve doğru denklemi kavramlarını oluşturması süreçlerinin araştırılması. Doktora Tezi, Uludağ Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bursa. Nama Aydın, G. (2014). Gerçekçi matematik eğitiminin ilkokul 3. sınıf öğrencilerine kesirlerin öğretiminde başarıya kalıcılığa ve tutuma etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimler Enstitüsü, Bolu.

88

Nelissen, Jo M.C. (1999). Thinking skills in realistic mathematics. J. H. M. Hamers, J. E. H.. Hamers & B. Csapó (Eds.), Teaching And Learning Thinking Skills içinde. Lisse: Swets and Zeitlinger, 189-213.

Nelissen, Jo M. C., & Tomic, W. (1998). Representations in mathematics e ducation. ERIC Document Reproduction Service No. ED428950.

Olkun, S., Şahin, Ö., Akkurt, Z., Dikkartın, F., & Gülbağcı, H. (2009). Modelleme yoluyla problem çözme ve genelleme: İlköğretim öğrencileriyle bir çalışma. Eğitim ve Bilim, 34(151), 65-73.

Olkun, S., & Toluk, Z. (2003). İlköğretimde etkinlik temelli matematik öğretimi. Ankara: Anı.

Özdemir, H. (2015). Gerçekçi matematik eğitimi yaklaşımının ortaöğretim 9. sınıf kümeler ünitesi öğretiminde öğrenci başarısına etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimler Enstitüsü, Erzurum.

Özden, Y. (2003). Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Pegem A.

Özsoy, G. (2007). İlköğretim beşinci sınıfta üstbiliş stratejileri öğretiminin problem çözme başarısına etkisi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Uça, S. (2014). Öğrencilerin ondalık kesirleri anlamlandırmasında gerçekçi matematik eğitimi kullanımı: bir tasarı araştırması. Doktora Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.

Uygur, S. (2012). 6. sınıf kesirlerle çarpma ve bölme işlemlerinin öğretiminde gerçekçi matematik eğitiminin öğrenci başarısına etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.

Ünal, Z. A. (2008). Gerçekçi matematik eğitiminin ilköğretim 7. sınıf öğrencilerinin başarılarına ve matematiğe karşı tutumlarına etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.

Üzel, D. (2007). Gerçekçi matematik eğitimi (RME) destekli eğitimin ilköğretim 7. sınıf matematik öğretiminde öğrenci başarısına etkisi. Doktora Tezi, Balıkesir Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir.

Üzel, D., & Uyangör, S. M. (2006). Attitudes of 7th class students toward mathematics in realistic mathematics education. International Mathematical Forum, 1(39), 1951- 1959.

89

Schiefele, U. (1991). Interest, learning, and motivation. educational psychologist, 26(3-4), 299-323.

Schoenfeld, A.H. (1988). When good teaching peads to bad results: The disasters of “well tauhgt” Mathematics Courses. Educational Psychologist, 23(2).

Sembiring, R.K., Hadi, S. & Dolk, M. (2008). Reforming mathematics learning in Indonesian classroom through RME. ZDM Mathematics Education, International Mathematics Journal, 40, 927-939.

Skemp R. R (1987). The psychology of learning Mathematics. New Jersey: Lawrence Erlbaum.

Sternberg, R. J., & Williams, W. M. (2002). Educational psychology. Boston: Allyyn & Bacon.

Swetz, F., & Hartzler, J. S. (1991). Mathematical modeling in the secondary school curriculum: A resource guide of classroom exercises. USA: NCTM.

Şahin, F. (2004). Orta öğretim öğrencilerinin ve üniversite öğrencilerinin matematik korku düzeyleri. Eğitim Bilimleri ve Uygulama Dergisi, 3(5), 57-74.

Tekin, H. (1993). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Yargı.

Treffers, A. (1987) Three dimensions: A model of goal and theory description in mathematics: The wiskobas project. The Netherlands: Reidel.

Tunalı, Ö.K. (2010). Açı kavramının gerçekçi matematik öğretimi ve yapılandırmacı kurama göre öğretiminin karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.

Turgut, F. (1984). Eğitimde ölçme ve değerlendirme metotları. Ankara: Saydam.

Von Glasersfeld, E. (1995). A constructivist approach to teaching. Steffe L. P., & Gale (Eds.), Constructivism in Education yeri içinde, Hillsdale, New Jersey Hove, UK: Lawrance Erlbaum Associates.

Xiang, P., McBride, R., Guan, J., & Solmon, M. (2003). Children's motivation in elementary physical education: An expectancy-value model of achievement choice. Research Quarterly for Exercise and Sport, 74(1), 25-35.

Yazıcı, E. (2004). Öğrenme stilleri ile ilköğretimde beşinci sınıf matematik dersindeki başarı arasındaki ilişki. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya.

Yeşildere, S., & Türnüklü, E.B. (2004). Matematik öğretimine oluşturmacı değerlendirme. Eurasian Journal of Educational Research, 16, 39-49.

90

Yurdakul, B. (2004). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımının öğrenenlerin problem çözme becerilerine, bilişötesi farkındalık ve derse yönelik tutum düzeylerine etkisi ile öğrenme sürecine katkıları. Doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Van Den Heuvel-Panhuizen, M. (2000). Mathematics education in the netherlands: A guided tour. Freudenthal Institute .Utrecht University. The Netherlands.

Van den Heuvel-Panheuizen, M. (2003). The didactical use of models in realistic mathematics education: An example from a longitudinal trajectory on percentage. Educational Studies in Mathematics, 54(1), 9-35.

Zhu, X. (2009). Examining the relation between student expectancy-value motivation, achievement in middle-school physical education, and after-school physical activity partıcipation, Yüksek Lisans Tezi, Maryland Üniversitesi, USA.

Zulkardi, (2002). Developing a learning environment on realistic mathematics education for ındonesian student teachers. Doctoral Dissertation, Univesity of Twente, Enschede.

91

92

97 Ek 2: Grup Denkliği Başarı Testi

101

109

113

115

117

119

Ek 8: Ders Planları, Etkinlik Örnekleri

124

125