AndlaĢmaların Akdedilmesi

AndlaĢmaların akdedilmesi (conclusion of treaties; conclusion des traités; Abschluss von Verträgen) Viyana SözleĢmesi‟nin II. Bölümünde (Md.6-18) düzenlenmiĢ olmakla birlikte, “andlaĢma akdetme” kavramının tanımı yapılmıĢ değildir. SözleĢme‟nin anılan bölümünde andlaĢma akdetme yetkisi, metnin kabulü ve tevsiki, andlaĢma ile bağlanma rızasının açıklanması ve andlaĢmanın konu ve amacına uygun davranıĢ yükümlülüğüne iliĢkin düzenlemeler getirilmektedir. Bu durumda, “andlaĢma ne zaman akdedilmiĢ sayılır?” sorusuna nasıl yanıt verilmesi gerekir? Aust‟un belirttiği üzere241_{, çoğu hâllerde, ikili bir}

andlaĢma her iki devlet tarafından imzalanmakla akdedilmiĢ sayılır. Çok-taraflı andlaĢma ise, koĢullara bağlı olmakla birlikte, genellikle metnin kabulüne iliĢkin nihaî senedin (yahut diğer bir belgenin) imzalandığı ya da andlaĢmanın imzaya açıldığı tarihte akdedilmiĢ sayılır. AndlaĢmaların ancak yürürlüğe girdikleri tarihde akdedilmiĢ sayılacakları da ileri sürülmüĢ olmakla birlikte, bu görüĢün

240 _{Viyana SözleĢmesi, Md.46.} 241 _{AUST, a.g.e., s.74.}

sadece imza ile yürürlüğe girecek andlaĢmalar için geçerli olduğu savunulmaktadır242

.

1.2.2.2.1. AndlaĢma Metninin Kabulü (Adoption)

Bir andlaĢmanın müzâkeresini yürüten temsilciler bir metin üzerinde anlaĢtıkları zaman andlaĢma kabul edilir. Böylece taraflar müzâkereler sonucunda oluĢan metnin içeriğine ve Ģekline iliĢkin mutâbakatlarını açıklamıĢ olurlar. AndlaĢmanın kabul edilmesi andlaĢma ile bağlanma sonucunu doğurmaz. Bir uluslararası konferansta müzâkere edilenler dıĢındaki andlaĢmaların kabul edilebilmesi için bütün müzâkereci devletlerin rızası aranmaktadır243

. Bir uluslararası konferansta müzâkere edilen andlaĢmaların kabul edilmesi için ise, müzâkerelere katılan ve oy kullanan (çekimserler hâriç) devlet temsilcilerinin 2/3 çoğunluk oyu gereklidir. Bununla birlikte, aynı çoğunluğu oluĢturan temsilciler, andlaĢmanın kabul edilebilmesi için farklı bir oran belirleyebilirler244

.

Uygulamada andlaĢmaların kabulü için “oybirliği” esası ikili andlaĢmalarda ya da az sayıda devlet arasında akdedilen çok-taraflı andlaĢmalarda tatbik edilmektedir. Oybirliği esasına, genellikle müzâkereci devlet sayısının az olması ya da andlaĢmanın akdedilmesine aftedilen siyasal ehemmiyetin büyük olması hâllerinde baĢvurulmaktadır.

SözleĢme‟de öngörülen 2/3 çoğunluğu uluslararası konferans çerçevesinde hazırlanan andlaĢmalar için geçerlidir. SözleĢme “uluslararası konferans”ın tanımını yapmıĢ olmamakla birlikte, bir andlaĢmayı müzâkere etmek üzere ikiden fazla devletin toplanmasına “konferans” denilmektedir245_{. SözleĢme‟de öngörülen}

2/3 çoğunluk kuralı, uluslararası konferasın yanı sıra uluslararası örgütler

242

AndlaĢmaların imza ile mi, yoksa onay ile mi akdedilmiĢ sayılacağı hakkında bkz. Oppenheim‟s International Law, p.1227-1228.

243 _{Viyana SözleĢmesi, Md.9/1.} 244 _{Viyana SözleĢmesi, Md.9/2.} 245 _{AUST, a.g.e., s.67.}

çerçevesinde hazırlanan andlaĢmalar için de geçerlidir. Bununla birlikte, uygulamada, uluslararası örgüt çerçevesinde toplanan devletler, andlaĢmanın müzâkeresine iliĢkin usûl kurallarını ve dolayısıyla kabul için gerekli koĢulları ayrıca belirlemektedirler. AndlaĢmaların kabul edilmesi için 2/3‟lük çoğunluğun aranmasının nedeni azınlıkta kalan devletlerin çıkarlarını da korumaktır. Bununla birlikte, SözleĢme‟nin imzalandığı 1969 tarihinden bu yana devletlerin sayısındaki hızlı artıĢ, azınlık teĢkil eden devletlerin çıkarını korumak açısından 2/3‟lük oranın oranı yetersiz hâle getirmiĢtir. Bu nedenle, 1970‟li yıllardan itibaren andlaĢmaların akdedilmesinde oydaĢma (consensus) uygulamasına yer verilmeye baĢlanmıĢtır. OydaĢma246

kavramının üç özelliği bulunmaktadır: (i) oydaĢma oybirliğinden farklıdır; (ii) bir devlet olumlu oy vermese de oydaĢmaya katılabilir; (iii) açık oylamaya aykırılık teĢkil etmemektedir.247

AndlaĢmaların kabul edilmesi genellikle temsilcilerin adlarının baĢ harflerini koymak suretiyle atılan paraf (initials) ile gerçekleĢir. Parafın asıl amacı andlaĢma metninin kabul edildiğini göstermektir. Bununla birlikte, müzâkereci devletlerin anlaĢması hâlinde paraf iĢlemi, imzada olduğu gibi andlaĢma ile bağlanma sonucunu da doğurabilir248_{. Parafa Ģu durumlarda baĢvurulmaktadır: (i)}

eğer andlaĢmanın imza yolu ile bağlayıcılık kazanacağı düĢünülüyorsa, andlaĢmanın metnini saptamak (kabul, adoption) amacıyla; (ii) andlaĢma metninin imza ile tevsiki iĢlemini daha üst düzeyde devlet yetkililerinin yerine getirmesi öngörülmüĢse; (iii) eğer görüĢmelerdeki temsilci imza yetkisine sahip bulunmuyorsa249.

246 _{BM Deniz Hukuku SözleĢmesi (1982) oydaĢmayı herhangi bir resmî itirazın bulunma durumu}

olarak tanımlamaktadır (Md.161/8-e). AGĠT Usûl Kurallarına göre ise oydaĢma, tartıĢılan konuda karar alınmasını engellemek üzere bir temsilci tarafından itirazda bulunulmaması olarak tanımlanmıĢtır (Kural 6/4).

247 _{AUST, a.g.e., s.68.}

248 _{Viyana SözleĢmesi, Md. 12/2-a.} 249 _{PAZARCI, a.g.e., s.110.}

1.2.2.2.2. AndlaĢma Metninin Tevsiki (Authentification)

Müzâkereler neticesinde bir metnin kabul edilmesinden sonraki aĢama o metnin tevsik edilmesi aĢamasıdır. Tevsik iĢlemi, devletlerin bağlanma irâdelerini açıklayacakları andlaĢma metninin kesin olarak saptanması iĢlemidir. AndlaĢmanın tevsikinden sonra müzâkereci devletler o belge ile bağlanıp bağlanmayacağına karar verirler.

Bir andlaĢmanın tevsiki, andlaĢma metninde öngörülen ya da müzâkereci devletlerin mutâbık kalacakları usûl ile gerçekleĢtirilir250_{. Böyle bir usûlün tespit}

edilmemiĢ olması hâlinde, müzâkereci devlet temsilcilerinin andlaĢma metnini yahut bir konferansın bu metni de içeren nihâi senedini imzalanması (signature), danıĢma koĢullu imzalanması (signature ad referendum) ya da parafe etmesi suretiyle andlaĢma tevsik edilmiĢ olur251_{. DanıĢma koĢullu imza, temsilcinin}

yetkisi konusunda ya da andlaĢma metninin içeriğinin kabul edilip edilmemesinin değerlendirilmesi konusunda tereddütlü olması hâlinde baĢvurulan geçici ve teyide tâbi imzalama yöntemidir. Teyidi müteakip, ilgili devlet, ad referendum imza tarihi itibarıyla imzacı devlet statüsünü kazanır. Diğer bir imza yöntemi ise uzatmalı imzadır (signature differeé). Bu yönteme göre, andlaĢma metninin kabulünden itibaren müzâkereci devletlere metni imzalamaları için belli bir süre tanınır. Müzâkereci devletlere tanınan uzatmalı imza hakkı, son zamanlarda müzâkerelere katılmamıĢ olan devletlere de tanınmaktadır252

.