BULGULAR VE YORUMLAR
4.6. Sınıf Öğretmenlerinin Mesleki Sosyalleşme Dönemlerinin Etkililiğine Yönelik Algılarının Mesleki Sosyalleşme Düzeylerinin Anlamlı Bir Yordayıcısı Olup
Olmadığına Ait Bulgular
Sınıf öğretmenlerinin mesleki sosyalleşme dönemlerinin etkililiğine yönelik algılarının, mesleki sosyalleşme düzeylerinin anlamlı bir yordayıcısı olup olmadığı çoklu regresyon analizi ile incelenmiş ve sonuçları Tablo 27’de gösterilmiştir.
Tablo 27. Sınıf Öğretmenlerinin Mesleki Sosyalleşme Dönemlerinin Etkililiğine Yönelik
Algılarının Mesleki Sosyalleşme Düzeylerinin Anlamlı Bir Yordayıcısı Olup Olmadığına İlişkin Çoklu Regresyon Sonuçları
Standartlaştırılmamış Değişkenler Katsayılar B Std. Hata Standartlaştırılmamış Katsayılar β t p Sabit
Eğitim öncesi sosyalleşme
2,993 0,101 0,082 0,031
29,601 0,000* 0,128 2,656 0,008* Hizmet öncesi sosyalleşme
Alan deneyimleri döneminde sosyalleşme İşe başlama dönemi sosyalleşme 0,052 0,024 0,153 0,022 0,023 0,025 0,107 2,145 0,032* 0,282 6,925 0,000* 0,041 0,907 0,365
75
Sonuçlara göre eğitim öncesi dönemde sosyalleşme, hizmet öncesi dönemde sosyalleşme, alan deneyimleri döneminde sosyalleşme ve işe başlama döneminde sosyalleşme aşamalarının, mesleki sosyalleşme düzeyini açıklama oranı %17 bulunmuştur. Çoklu korelasyon katsayısı 0,419 olup eğitim öncesi dönemde sosyalleşme, hizmet öncesi dönemde sosyalleşme, alan deneyimleri döneminde sosyalleşme ve işe başlama döneminde sosyalleşme aşamaları ile mesleki sosyalleşme düzeyi arasındaki ilişki orta düzeyde bulunmuştur. Kurulan regresyon modeli anlamlı bulunmuştur (F=32.072 p=0.000). Bir başka deyişle bağımlı değişken mesleki sosyalleşme düzeyi olmak üzere bu değişkeni yordadığı düşünülen bağımsız değişkenler olan eğitim öncesi dönemde sosyalleşme, hizmet öncesi dönemde sosyalleşme, alan deneyimleri döneminde sosyalleşme ve işe başlama döneminde sosyalleşme aşamaları ile kurulan model geçerlidir.
Durbin Watson istatistiği değerlendirildiğinde bu istatistik 0 ila 4 arasında değişir. Regresyon Analizi için bağımsız değişkenler arasında oto korelasyonun olmaması istenir. Durbin-Watson değerinin bir regresyon analizi için 1.5 ile 2.5 arasında olması gerekir ki bu modelde durbin-watson istatistiği 1.735 bulunmuş olup çoklu regresyon modeli için uygun değerler arasındadır. Bir başka deyişle, çoklu regresyon modeli için gerekli olan bağımsız değişkenler arasında oto korelasyonun olmaması varsayımı sağlanmıştır.
Sınıf öğretmenlerinin mesleki sosyalleşme düzeyini etkilediği düşünülen bağımsız değişkenlerin önemine ilişkin model katsayıları incelendiğinde mesleki sosyalleşme düzeyini en fazla yordayan değişkenin alan deneyimleri döneminde sosyalleşme değişkeni olduğu görülmüştür. Diğer taraftan mesleki sosyalleşme düzeyini, eğitim öncesi dönemde sosyalleşme, hizmet öncesi dönemde sosyalleşme, alan deneyimleri döneminde sosyalleşme değişkenleri anlamlı olarak yordamaktadır (p<0.05). Ancak, işe başlama döneminde sosyalleşme aşamasının, öğretmenlerin mesleki sosyalleşme düzeyleri üzerinde anlamlı bir katkısı bulunmamıştır (p>0.05). Bu sonuç, sınıf öğretmenlerinin işe başlamadan önce yaşadıkları mesleki sosyalleşme sürecinin mesleki sosyalleşme düzeylerine yönelik algıları üzerinde daha etkili olduğu şeklinde yorumlanabilir.
76 BÖLÜM V SONUÇ VE ÖNERİLER
Bu bölümde, araştırma bulgularına dayalı olarak ulaşılan sonuç ve önerilere yer verilmiştir. 5.1. Sonuçlar
Sınıf öğretmenlerinin mesleki sosyalleşme dönemlerinin etkililiğine yönelik algı düzeyleri hizmet öncesi dönem için çoğu zaman düzeyinde olup diğer mesleki sosyalleşme dönemlerine göre en etkili algılanan dönemdir. Bu sonuç, fakültedeki öğrenim döneminin sınıf öğretmenlerinin mesleki sosyalleşmelerinde en etkili dönem olduğunu göstermektedir.
Öte yandan mesleki sosyalleşme sürecindeki dönemlerden hangisinin daha etkili olduğuna yönelik anket sorusuna sınıf öğretmenlerinin verdiği yanıt, işe başlama döneminin en etkili dönem olduğu şeklindedir. Öğretmenlerin mesleki sosyalleşme süreci ölçeğinde ve ankette yer alan mesleki sosyalleşme dönemlerinin etkililiğine yönelik benzer soruya, hizmet öncesi dönem ve işe başlama dönemi olarak iki farklı boyutta cevap vermeleri çelişkili bulunmuştur. Bu çelişki, ölçekle belirlenmeye çalışılan algılar ve anketteki soruyla belirlenmeye çalışılan yaşantı durumları arasındaki farklılıkla yorumlanabilir. İnsanların belli bir konuya yönelik algıları, görüşleri ve eğilimleri ile gösterdikleri davranışların sonuçları her zaman uyumlu olmayabilir. Çünkü davranışı belirleyen sadece eğilimler değil, içinde bulunulan ortamsal koşullar, beklentiler ve alışkanlıklardır.
Ayrıca sınıf öğretmenleri öğretmen olmaya lisede karar verdiklerini ve özellikle ilkokul ve lisede gözlemledikleri öğretmenlerin öğretmen olmaya özenmelerinde etkili olduğunu ifade etmişlerdir.
Sınıf öğretmenlerinin çoğu işe başladıktan sonra, okula yeni gelen bir öğretmen olarak kendilerine uyum programı (okuldaki diğer çalışanların yeni gelen öğretmenlerin uyumu
77
için okul hakkında bilgi vermesi) düzenlenmediğini belirtmişlerdir. Ayrıca öğretmenlerle yüz yüze yapılan görüşmelerde, özellikle birleştirilmiş sınıfların olduğu bir okulda tek öğretmen olarak çalışan öğretmenler böyle bir uyum programı alamadıklarından ve süreçte yaşadıkları zorluklardan bahsetmişlerdir. Sınıf öğretmenleri işe başladıktan sonra, okula yeni gelen bir öğretmen olarak kendileri için uyum programı düzenlenmesinin mesleki sosyalleşmelerinde önemli bir adım olduğu görüşündedirler.
Sınıf öğretmenlerinin eğitim öncesi dönemde, hizmet öncesi dönemde ve alan deneyimleri döneminde sosyalleşmenin etkililiğine yönelik algıları ile cinsiyet değişkeni arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Fakat işe başlama döneminde sosyalleşme aşamasının etkililiğine yönelik algıları ile cinsiyet değişkeni arasında anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Sıra ortalamaları göz önüne alındığında bu farklılığın erkekler lehine olduğu görülmüştür. Bir başka deyişle, erkek öğretmenlerin bayan öğretmenlere göre işe başlama döneminde mesleki sosyalleşmenin etkililiğine yönelik algıları daha olumlu bulunmuştur. Sınıf öğretmenlerinin mesleki kıdemi ile hizmet öncesi sosyalleşme döneminin etkililiğine yönelik algıları arasında anlamlı bir fark bulunmazken, mesleki kıdem ile eğitim öncesi, alan deneyimleri ve işe başlama dönemlerinin mesleki sosyalleşmedeki etkililiğine yönelik algıları arasında anlamlı farklılık tespit edilmiştir. İkili karşılaştırmalar sonucunda kıdemi 21 yıl ve üzeri olan öğretmenlerin mesleki sosyalleşme sürecinin etkililiğine yönelik algıları diğer kıdem gruplarına göre anlamlı bir farklılık göstermiştir. Sınıf öğretmenlerinin mesleki kıdemi arttıkça eğitim öncesi dönem, alan deneyimleri dönemi ve işe başlama dönemlerindeki sosyalleşmenin etkililiğine yönelik algı düzeyleri de artmaktadır.
Sınıf öğretmenlerinin mesleki sosyalleşme düzeylerine yönelik algıları yüksek düzeydedir. Öğretmenlerin büyük bir çoğunluğunun mesleki sosyalleşme düzeyinde kendilerini başarılı buldukları tespit edilmiştir.
Öğretmenler, bir kez daha seçmek durumunda olsalar yine öğretmenlik mesleğini seçmek isteyeceklerini belirtmişlerdir. Bu sonuç, sınıf öğretmenlerinin mesleğe yönelik tutumlarının olumlu olduğunu ve bu durumun mesleki sosyalleşme düzey algıları ile de desteklendiğini düşündürmektedir.
Sınıf öğretmenleri, mesleki sosyalleşme sürecinde ilerlediklerini; fakat sürecin henüz tamamlanmadığını düşünmektedirler. Sınıf öğretmenlerinin mesleki sosyalleşme sürecinde ilerlediklerini düşünmeleri, süreçte kendilerini başarılı buldukları şeklinde yorumlanabilir.
78
Genel olarak öğretmenler mesleki sosyalleşme düzeyinde başarılı olduklarını düşünmekte ve kendilerini mesleki yönden yeterli görmektedirler.
Sınıf öğretmenlerinin meslek sosyalleşme düzeylerine yönelik algılarının yeterlilik ve orta düzeyde yeterlilik boyutlarında cinsiyete göre anlamlı bir farklılık göstermediği tespit edilmiştir. Sınıf öğretmenlerinin meslek sosyalleşme düzeylerine yönelik algılarının yetersizlik boyutunda cinsiyete göre anlamlı bir farklılık gösterdiği görülmüş ve bu farklılığın kadınlar lehine olduğu tespit edilmiştir. Bu tespit, bayan öğretmenlerin erkek öğretmenlere göre mesleki sosyalleşme düzeylerine yönelik algılarının daha olumlu olduğu şeklinde yorumlanabilir.
Sınıf öğretmenlerinin mesleki sosyalleşme düzeylerine yönelik algılarının yeterlilik ve yetersizlik boyutlarında mesleki kıdeme göre anlamlı bir farklılık göstermediği tespit edilmiştir. Ancak orta düzeyde yeterlilik boyutu ile mesleki kıdem arasında anlamlı bir farklılık olduğu görülmüştür. İkili karşılaştırmalar sonucunda kıdemi 21 yıl ve üzeri olan öğretmenlerin mesleki sosyalleşme düzeylerine yönelik algıları diğer kıdem gruplarına göre anlamlı bir farklılık göstermiştir. Buna göre, sınıf öğretmenlerinin mesleki kıdemi arttıkça mesleki sosyalleşme düzeylerinin başarısına yönelik algı düzeylerinin arttığı söylenebilir.
Sınıf öğretmenlerinin mesleki sosyalleşme dönemlerinin etkililiğine yönelik algıları ile mesleki sosyalleşme düzeylerine yönelik algıları arasında orta düzeyde, pozitif yönde anlamlı bir ilişkinin varlığı tespit edilmiştir. Mesleki sosyalleşme dönemleri ile mesleki sosyalleşme düzeyi alt boyutları arasında ise pozitif yönde, düşük düzeyde anlamlı ilişkiler bulunmuştur. Buna göre, sınıf öğretmenlerinin mesleki sosyalleşme dönemlerinin etkililiğine yönelik algıları arttıkça mesleki sosyalleşme düzeylerine yönelik algılarının da olumlu yönde arttığı sonucuna ulaşılabilir.
Sınıf öğretmenlerinin mesleki sosyalleşme dönemlerinin etkililiğine yönelik algılarının, mesleki sosyalleşme düzeylerini yordamasını test etmek amacıyla yapılan regresyon analizi ile, mesleki sosyalleşme dönemlerinin bir bütün olarak mesleki sosyalleşme düzeyinin anlamlı bir yordayıcısı olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Mesleki sosyalleşme düzeyini etkilediği düşünülen bağımsız değişkenlerin önemine ilişkin model katsayıları incelendiğinde mesleki sosyalleşme düzeyini en fazla yordayan değişkenin alan deneyimleri döneminde sosyalleşme değişkeni olduğu görülmüştür. Diğer taraftan mesleki
79
sosyalleşme düzeyini, eğitim öncesi dönemde sosyalleşme, hizmet öncesi dönemde sosyalleşme, alan deneyimleri döneminde sosyalleşme değişkenleri anlamlı olarak yordamaktadır. Ancak, işe başlama döneminde sosyalleşme aşamasının, sınıf öğretmenlerinin mesleki sosyalleşme düzeyleri üzerinde anlamlı bir katkısı bulunmamıştır. Bu sonuç, sınıf öğretmenlerinin işe başlamadan önce yaşadıkları mesleki sosyalleşme sürecinin mesleki sosyalleşme düzeylerine yönelik algıları üzerinde daha etkili olduğu şeklinde yorumlanabilir.
5.2. Öneriler
Araştırmada varılan sonuçlara dayalı olarak uygulayıcılar ve diğer araştırmacılar için şu önerilerde bulunulabilir:
5.2.1. Çözüm Önerileri
Sınıf öğretmenlerinin eğitim öncesi sosyalleşme döneminin etkililiğine ilişkin algı düzeyleri diğer mesleki sosyalleşme dönemlerine göre düşük olmakla beraber öğretmenlik mesleğinin seçiminde küçümsenmeyecek bir öğretmen grubu açısından bu dönemin etkili olduğu sonucundan hareketle, öğretmenlerin öğrencilerine iyi bir rol model olma adına daha dikkatli davranmaları gerektiği söylenebilir. Özellikle de öğretmen olma konusunda kararlarını etkileyecek olumsuz bir deneyim yaşamamaları adına sınıf öğretmenlerinin sınıf içinde ve dışında tarafsız, adil ve örnek bir profil oluşturmalarının önemi üzerinde durulmalıdır.
Yeni göreve başlayan öğretmenlere teoriye dayalı bilgiden uygulamaya geçişte sorun yaşamamaları adına uyum programları (okuldaki diğer çalışanların yeni gelen öğretmenlerin uyumu için okul hakkında bilgi vermesi) düzenlenmelidir. Ayrıca öğretmenlere, deneyimli olsun ya da olmasın, gittikleri her okulda okul kültürünü ve işleyişini anlamaları adına uyum programları düzenlenmelidir. Başta okul yöneticileri olmak üzere meslektaşlar, eğitim yönetici ve denetmenlerinin bu konuda gereken önemi göstermeleri gerekmektedir.
Sınıf öğretmenlerinin mesleki kıdemi arttıkça mesleki sosyalleşme düzeylerinin başarısına yönelik algı düzeylerinin de arttığı sonucuna dayanarak, okullarda mesleki kıdemi düşük olan öğretmenler için mesleki gelişimleri adına daha verimli uyum programları düzenlenmesi önerilebilir. Ayrıca eğitim-öğretim etkinlikleri ve öğretmenlerin mesleki
80
gelişimleri konusunda okuldaki öğretmenlerin birbirlerine yardım edeceği ve uyum sağlayacağı bir ortam sağlanmalıdır.
Ayrıca bayan öğretmenlerin erkek öğretmenlere göre mesleki sosyalleşme düzeylerine yönelik algılarının daha olumlu olması, ülkemizde sınıf öğretmenliğinin özellikle kadınlar için daha uygun bir meslek olduğu kanısının halâ var olduğunu düşündürmektedir. Bu sebeple öğretmenlik mesleğinin erkekler için daha cazip hale gelmesi adına, öğretmenlerin meslekte yükselme, kariyer yapma gibi imkânları artırılabilir.
İşe başlama döneminde sosyalleşme aşamasının, sınıf öğretmenlerinin mesleki sosyalleşme düzeyleri üzerinde anlamlı bir katkısının olmadığı sonucundan hareketle, bu döneme yönelik tutumların olumlu olmasını sağlayacak tedbirler alınması öğretmenlerin mesleki sosyalleşme düzeyinde kendilerini bu dönemde daha başarılı görmelerini sağlamak açısından yararlı olabilir. Özellikle okul yöneticilerinin bu konuda gerekli desteği sağlaması ve öğretmenin okulun yapısı ve kültürüne uyumunu sağlamada özen göstermesi, iyi bir danışman olması gereklidir. Öğretmenin mesleğiyle ilgili herhangi bir sorun yaşadığında rahatlıkla okul yöneticilerinden, öğretmen arkadaşlarından yardım alabilecekleri şekilde bir okul kültürünün oluşturulması işe başlama döneminde sınıf öğretmenlerinin mesleki sosyalleşmeleri açısından önemlidir.
5.2.2. Araştırmacılara Öneriler
Araştırma sınıf öğretmenlerine nitel araştırma yöntemlerinden görüşme yöntemi ile de yapılabilir. Bu sayede öğretmenlerin mesleğe yönelik bakış açıları daha ayrıntılı bir şekilde incelenebilir.
Bu araştırmada mesleki sosyalleşme dönemlerinin etkililiği sınıf öğretmenlerinin algılarına göre belirlenmiştir. Branş öğretmenlerinin ve okul yöneticilerinin de mesleki sosyalleşme dönemlerinin etkililiğine yönelik görüşlerini belirleyici araştırmalar yapılabilir.
Bu çalışma, sadece Ankara ili sınırları içerisinde resmi ilkokullarda görev yapan sınıf öğretmenleri üzerinde gerçekleştirilmiştir. Öğretmenlerin mesleki sosyalleşme süreçlerine ilişkin farklı okul türlerinde görev yapan öğretmenlerin görüşlerini de inceleyen karşılaştırmalı çalışmalar yapılabilir.
81
KAYNAKLAR
Abbott, A. (1988). Professional choices: Values at work. USA: National Association of Social Workers Incorporation.
Aina, J. O. & Obokoh, N. P. (2003). The bureaucratic socialization of library practicum students: A case study. Journal of Educational Media & Library Sciences, 40(3), 285-291.
Alkan, C. & Hacıoğlu, F. (1997). Öğretmenlik uygulamaları. İstanbul: Alkım.
Aydın, İ. (2014). Kamu ve özel sektörde hizmet içi eğitim el kitabı. (2. Basım). Ankara: Pegem.
Aydın, M. (1993). Çağdaş eğitim denetimi. Ankara: Pegem.
Aydın, B., Bıçak, B. & Kaya, S. (2010, Mayıs). Sınıf öğretmeni adaylarının öğretmen
yeterliklerini kazanma düzeylerine ilişkin algıları. IX. Ulusal Sınıf Öğretmenliği
Eğitimi Sempozyumu’nda sunulmuş bildiri, Fırat Üniversitesi, Elazığ.
Balcı, A. (2003). Örgütsel sosyalleşme: Kuram strateji ve taktikler. (2. basım). Ankara: Pegem.
Barnett, R. C. & Baruch, G. (1974). Occupational and educational aspirations and
expectations. Washington DC: National Institute of Education.
Bezuidenhout, F. J. (1982). ‘n Sosiologiese ondersoek na die professionele sosialisering
van die student verpleegkundige in die Oos-Kaapstreek. Ph.D. Thesis, University
of Port Elizabeth.
Blase, J. (1986). Socialization as humanization: One side of becoming a teacher. Sociology of Education. Sociology of Education, 59(2), 100-113.
Blase, J.. & Greenfield, W. (1982). On the meaning of being a high school teacher: The beginning years. The High School Journal, 65(8), 263-271. 11 Mart 2014 tarihinde http://www.jstor.org/stable/40364987 sayfasından erişilmiştir.
82
Borko, H. (1986). Clinical teacher education: The induction years. J. Hoffman & S. Edwards (Eds.), Reality and reform in clinical teacher education (s. 45-63). New York: Random House.
Bullough, R.V., Knowles, J.G., & Crow, N.A. (1989). Teacher self-concept and student culture in the first year of teaching. Teachers College Record, 91(2), 209-233. Burgaz, B., Koçak, S. & Büyükgöze, H. (2013). Öğretmenlerin mesleki ve bürokratik sosyalleştirmeye yönelik değerlendirmeleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim
Fakültesi Dergisi, Özel Sayı (1), 39-54.
Burlingame, M. (1972). Socialization constructs and the teaching of teachers. Quest, 18, 40-56.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2010). Bilimsel araştırma yöntemleri. (7.basım). Ankara: Pegem.
Can, H. (1999). Organizasyon ve yönetim. (5. Basım). Ankara: Siyasal.
Carter, B. L., Brunson, B. J., Hatfield, C. L. & Valuck, R. J. (2000). Description of an introductory course designed to socialize pharmacy students. American Journal
of Pharmaceutical Education, 64, 166-173.
Cerrah, İ. (2008). Avrupa polis etiği kuralları ve Türkiye’de güvenlik personelinde
mesleki sosyalleşme. (1. basım). İstanbul: Türkiye Ekonomik ve Sosyal Etüdler
Vakfı (TESEV).
Cerrah, İ. & Eryılmaz, M. B. (2003). Poliste sosyalleşme ve meslek etiği: Meslek içi sosyalleşmenin doğurabileceği "yasal" ve "etik" sonuçlara genel bir bakış. Polis
Bilimleri Dergisi, 5(2), 25-42. 14 Mart 2014 tarihinde http://mesutbedrieryilmaz.blogspot.com.tr/2010/11/poliste-sosyallesme-ve-meslek- etigi.html sayfasından erişilmiştir.
Clark, S. M. & Corcoran, M. (1986). Perspectives on the professional socialization of woman faculty. Journal of Higher Education, 57(1), 20-43.
Cohen, H. A. (1981). The nurse's quest for a professional identity. Menlo Park, Calif: Addison-Wesley.
83
Corcoran, E. (1981). Transition shock: The beginning teacher's paradox. Journal of
Teacher Education, 32(3), 19-23.
Cornelissen, J.,J. & van Wyk, A. S. (2007). Professional socialisation: An influence on professional development and role definition. Unisa Press. 21(7), 826-841.
Crow, G. M. (2007). The professional and organizational socialization of new english headteachers in school reform contexts. Educational Management Administration & Leadership. 35(1), 51–71.
Çakır, Ö. (2005). Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi İngilizce Öğretmenliği Lisans Programı (İÖLP) ve Eğitim Fakülteleri İngilizce Öğretmenliği lisans programı öğrencilerinin mesleğe yönelik tutumları ve mesleki yeterlik algıları. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(9), 27–42.
Çalık, C. (2006). Örgütsel sosyalleşme sürecinde eğitimin değişen rolü ve önemi.
Kastamonu Eğitim Dergisi, 14(1), 1-10.
Çepni, S., Ayaş A. P. & Baki, A. (1998, Eylül). Fakülte-Okul iş birliği modelinin
uygulanmasında karşılaşılabilecek temel sorunlar ve çözüm önerileri, III. Ulusal
Fen Bilimleri Eğitimi Sempozyumu’nda sunulmuş bildiri, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
Demirbolat, A. (2011). Öğretmenlerin bürokratik sosyalleşme düzeyleri. Pegem Eğitim
ve Öğretim Dergisi, 1(2), 41-55.
Demirtaş, Z. (2010). Öğretmeni hizmet içinde yetiştirmenin bir aracı olarak denetim.
Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9(31), 41-52. 11 Mart 2014 tarihinde
www.esosder.org sayfasından erişilmiştir.
Dewar, A. M. (1984, July). High school students' subjective warrants for physical
education. Olympic Scientific Congress, Eugene University, Oregon.
Dewar, A. M. (1989). Recruitment into physical education teaching: Toward a critical approach. T. Templin & P. Schempp (Eds.), Socialization into physical
84
Dodds, P. (1989). Trainees, field experiences, and socialization into teaching. T. Templin & P. Schempp (Eds.), Socialization into physical education: Learning
to teach (s. 81-104). Indianapolis: Benchmark.
Du Toit, D. (1995). A sociological analysis ofthe extent and influence of professional socialization on the development of a nursing identity among nursing students at two universities in Brisbane, Australia. Journal of Advanced Nursing, 21,164- 171.
Dunn, S. V., Ehrich L., Mylonas, A. & Hansford B. C. (2000). ‘Students’ perceptions of field experience in professional development: a comparative study’. Journal of
Nursing Education, 39(9), 393-400.
Duran, E., Sezgin, F. & Çoban, O. (2011). Aday sınıf öğretmenlerinin uyum ve sosyalleşme sürecinin incelenmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler
Dergisi, 31, 476.
Ekinci, A. (2010). Aday öğretmenlerin iş başında yetiştirilmesinde okul müdürlerinin rolü. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 15, 63-77.
Ergün, M. (1994). Eğitim sosyolojisine giriş. (4. basım). Ankara: Ocak.
Ergüneş, Y. (2005). Okul deneyimi dersi uygulamasının öğrenciler tarafından amacına uygun olarak yapılıp yapılmadığının değerlendirilmesi. Balıkesir Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(13), 106–128. 11 Mart 2014 tarihinde
http://sbe.balikesir.edu.tr/dergi/edergi/c8s13/makale/c8s13m11.pdf sayfasından erişilmiştir.
Feldman, D. C. (1980). A socialization process that help new recruits suceed, Hackman, J. R. Lawler, E. E. Porter, L. W. (Eds.), Perspectives on Behavior in
Organization, (s. 170-178). Mc Graw-Hill Book Company.
Fingerle, K. (1983). Sozialisation berufliche, Blankertz, Herwig (Hrsg.):
Sekundarstufe II - Jugendbildung zwischen Schule und Beruf, (s.497-501).
Stuttgart : Klett-Cotta,
Gallimore, P. (1991). Undergraduate surveying education: A place for practical knowledge?. Property Management, 9(4), 358-363.
85
Geer, B. (1968). Occupational commitment and the teaching profession. A.S. Becker, B. Geer, D. Riesman, & R.S. Weiss (Eds.), Institutions and the person (s. 221- 235). Chicago: Aldine.
Gentzler, Y. S. (1987). A conceptualization of competence: Constructs for professional development. Journal of Home Economics. 79(4), 39-42.
Geraldine, E. (1987, January). Professional socialization in nursing. Annual Research in Nursing Education Conference, San Farcisco. 11 Mart 2014 tarihinde http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED282008.pdf sayfasından erişilmiştir.
Gökyer, N. (2012). Anadolu Öğretmen Lisesi öğrencilerinin sosyal durumlarının incelenmesi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 31(1), 144-174. Graber, K. C. (1989). Teaching tomorrow's teachers: Professional preparation as an agent of socialization. T. Templin & P. Schempp (Eds.), Socialization into
physical education: Learning to teach (s. 59-80). Indianapolis: Benchmark.
Graber, K. C. (1991). Studentship in preservice teacher education: A qualitative study of undergraduates in physical education. Research Quarterly for Exercise and
Sport, 62(1), 41-51.
Gürbüz, H. & Kışoğlu, M.(2007). Tezsiz yüksek lisans programına devam eden fen- edebiyat ve eğitim fakültesi öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine yönelik tutumları (Atatürk Üniversitesi Örneği). Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2). 71-83.
Hammer, D. P. (2000). Professional attitudes and behaviors: The “a‟s and b‟s” of professionalism. American Journal of Pharmaceutical Education. 64, 155-164. Harichandan, D. & Pandya, S. R. (2012). Teacher education and ICT. New Delhi, India: APH.
Heath, T. J., Lynch-Blosse, M. & Lanyon, A. (1996). A longitudinal study of veterinary students and recent graduates 2: Views of the veterinary profession. Australian
86
Hergüner, G., Arslan, S. & Dündar, H. (2002). Beden eğitimi ve spor bölümü öğrencilerinin okul deneyimi dersini algılama düzeyleri. Pamukkale Üniversitesi
Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(11), 44–58. 11 Mart 2014 tarihinde
http://egitimdergi.pamukkale.edu.tr/ sayfasından erişilmiştir.
Hoy, W. & Rees, R. (1977). The bureaucratic socialization of student teachers. Journal
of Teacher Education, 28(1), 23-26.
Hoy, W. K., & Wolfolk, A. E. (1990). Socialization of student teachers. American
Educational Research Journal, 27(2), 279-300.
Huberman, M. (1989). The professional life cycle of teachers. Teachers College
Record, 91(1), 31-57.
İshakoğlu, G. (1998). Örgüt-birey uyumunun sağlanmasında personel seçimi ve
sosyalleşmenin önemi. Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü, İzmir.
Jackson, P. (1968). Life in classrooms. New York: Holt, Rinehart and Winston.
Karaman, Ö. (2002). Polis memuru adaylarının mesleki sosyalleşme sorunu: Türkiye ve
İngiltere örneği, Doktora Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,
Adapazarı.
Karasar, N. (2007). Bilimsel Araştırma Yöntemi. (17. basım). Ankara: Nobel.
Kartal, S. (2003). İlköğretim okulu yönetici ve öğretmenlerin örgütsel sosyalleşme
düzeyleri, Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Kartal, S. (2009). Yeni göreve başlayan öğretmenlerin mesleki sosyalleşmeleri.
Verimlilik Dergisi, 1, 57-66.
Kaya, A., Çepni, S. & Küçük, M., (2004). Fizik öğretmenleri için üniversite destekli bir