• Sonuç bulunamadı

Editör. Doç. Dr. Arzu KILIÇLAR. Editör Yardımcısı. Doç. Dr. Ahmet TAYFUN. Yayına Hazırlayanlar. Yrd. Doç. Dr. Mustafa AKSOY

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Editör. Doç. Dr. Arzu KILIÇLAR. Editör Yardımcısı. Doç. Dr. Ahmet TAYFUN. Yayına Hazırlayanlar. Yrd. Doç. Dr. Mustafa AKSOY"

Copied!
38
0
0

Yükleniyor.... (view fulltext now)

Tam metin

(1)
(2)

Editör

Doç. Dr. Arzu KILIÇLAR

Editör Yardımcısı Doç. Dr. Ahmet TAYFUN

Yayına Hazırlayanlar Yrd. Doç. Dr. Mustafa AKSOY Yrd. Doç. Dr. Ece KONAKLIOĞLU Arş. Gör. Dr. M. Murat KIZANLIKLI

Arş. Gör. Ahmet UŞAKLI Arş. Gör. Emin ARSLAN

Arş. Gör. Alper IŞIN Arş. Gör. Özgür YAYLA Arş. Gör. Cemal Ersin SİLİK Arş. Gör. Fulden Nuray GÜRAL

Bu kitap, 15. Ulusal Turizm Kongresi kapsamında yayınlanmıştır. Bu kitapta yer alan bildiriler, yazar(lar)ın kendi düşüncelerini yansıtmaktadır.

(3)

15. ULUSAL TURİZM KONGRESİ KURULLARI

ONUR KURULU

Unvanı, Adı ve Soyadı Kurumu

Ömer ÇELİK Kültür ve Turizm Bakanı

Mehmet KILIÇLAR Ankara Valisi

Prof. Dr. Süleyman BÜYÜKBERBER Gazi Üniversitesi Rektörü

DANIŞMA KURULU*

Unvanı, Adı ve Soyadı Kurumu

Prof. Dr. Ahmet AKTAŞ Danışma Kurulu Dönem Bşk.

Okan

Prof. Dr. Meryem AKOĞLAN KOZAK Üye Anadolu Üniv.

Prof. Dr. Orhan BATMAN Üye Sakarya Üniv.

Prof. Dr. A. Celil ÇAKICI Üye Mersin Üniv.

Prof. Dr. Necdet HACIOĞLU Üye Balıkesir Üniv.

Prof. Dr. Azize HASSAN Üye Gazi Üniv.

Prof. Dr. Orhan İÇÖZ Üye Yaşar Üniv.

Prof. Dr. Füsun İSTANBULLU DİNÇER Üye İstanbul Üniv.

Prof. Dr. Nüzhet KAHRAMAN Üye İstanbul Ticaret Üniv.

Prof. Dr. Kurtuluş KARAMUSTAFA Üye Erciyes Üniv.

Prof. Dr. Salih KUŞLUVAN Üye İstanbul Medeniyet Üniv.

Prof. Dr. Bahattin RIZAOĞLU Üye Adnan Menderes Üniv.

Prof. Dr. Alp TİMUR Üye Dokuz Eylül Üniv.

Prof. Dr. Turgut VAR Üye İzmir Ekonomi Üniv.

Prof. Dr. Atila YÜKSEL Üye Adnan Menderes Üniv.

(STAD)

Doç. Dr. İzzet KILINÇ Üye Düzce Üniv. (SOİD)

*Alfabetik Olarak Soyada Göre Düzenlenmiştir.

(4)

BİLİM KURULU*

Unvanı, Adı ve Soyadı Kurumu Doç. Dr. Fatma Nur İPLİK Adana Bilim ve Teknoloji Üniv.

Prof. Dr. Bahattin RIZAOĞLU Adnan Menderes Üniv.

Prof. Dr. Atila YÜKSEL Adnan Menderes Üniv.

Doç. Dr. Şenol ÇAVUŞ Adnan Menderes Üniv.

Doç. Dr. Osman Eralp ÇOLAKOĞLU Adnan Menderes Üniv.

Doç. Dr. Abdullah TANRISEVDİ Adnan Menderes Üniv.

Doç. Dr. Fisun YÜKSEL Adnan Menderes Üniv.

Prof. Dr. Şuayip ÖZDEMİR Afyon Kocatepe Üniv.

Prof. Dr. A. Akın AKSU Akdeniz Üniv.

Prof. Dr. Nilüfer TETİK Akdeniz Üniv.

Doç. Dr. Beykan ÇİZEL Akdeniz Üniv.

Doç. Dr. V. Rüya EHTİYAR Akdeniz Üniv.

Doç. Dr. Bahattin ÖZDEMİR Akdeniz Üniv.

Prof. Dr. Z. Sevgin AKIŞ RONEY Alanya Hamdullah Emin Paşa Üniv.

Prof. Dr. Meryem AKOĞLAN KOZAK Anadolu Üniv.

Prof. Dr. Bayram Zafer ERDOĞAN Anadolu Üniv.

Prof. Dr. Nazmi KOZAK Anadolu Üniv.

Doç. Dr. Dündar DENİZER Anadolu Üniv.

Doç. Dr. Oktay EMİR Anadolu Üniv.

Doç. Dr. Medet YOLAL Anadolu Üniv.

Prof. Dr. Cevdet AVCIKURT Balıkesir Üniv.

Prof. Dr. Necdet HACIOĞLU Balıkesir Üniv.

Doç. Dr. Düriye BOZOK Balıkesir Üniv.

Doç. Dr. Murat DOĞDUBAY Balıkesir Üniv.

Doç. Dr. M. Oğuzhan İLBAN Balıkesir Üniv.

Prof. Dr. Doğan Yaşar AYHAN Başkent Üniv.

Prof. Dr. Doğan TUNCER Başkent Üniv.

Prof. Dr. Özcan YAĞCI Başkent Üniv.

Prof. Dr. Faruk ANDAÇ Çağ Üniv.

Prof. Dr. Mustafa KOYUNCU Çanakkale Onsekiz Mart Üniv.

Doç. Dr. Dilek DÖNMEZ POLAT Çanakkale Onsekiz Mart Üniv.

Prof. Dr. Mahir NAKİP Çankaya Üniv.

(5)

BİLİM KURULU* (devam) Prof. Dr. Mustafa TEPECİ Celal Bayar Üniv.

Prof. Dr. Fevzi OKUMUŞ Central Florida Üniv.

Doç. Dr. Mehmet Cihan YAVUZ Çukurova Üniv.

Prof. Dr. Metin KOZAK Dokuz Eylül Üniv.

Prof. Dr. Saime ORAL Dokuz Eylül Üniv.

Prof. Dr. Alp TİMUR Dokuz Eylül Üniv.

Prof. Dr. Özkan TÜTÜNCÜ Dokuz Eylül Üniv.

Prof. Dr. Öcal USTA Dokuz Eylül Üniv.

Doç. Dr. Ebru GÜNLÜ Dokuz Eylül Üniv.

Doç. Dr. İzzet KILINÇ Düzce Üniv.

Prof. Dr. Adnan TÜRKSOY Ege Üniv.

Prof. Dr. Kurtuluş KARAMUSTAFA Erciyes Üniv.

Doç. Dr. Kenan GÜLLÜ Erciyes Üniv.

Doç. Dr. Ömer ŞANLIOĞLU Erciyes Üniv.

Doç. Dr. Mehmet KAŞLI Eskişehir Osman Gazi Üniv.

Doç. Dr. Yaşar SARI Eskişehir Osman Gazi Üniv.

Prof. Dr. Azize HASSAN Gazi Üniv.

Prof. Dr. Yüksel ÖZTÜRK Gazi Üniv.

Prof. Dr. Cevat TOSUN Gazi Üniv.

Prof. Dr. Muharrem TUNA Gazi Üniv.

Prof. Dr. Kurban ÜNLÜÖNEN Gazi Üniv.

Prof. Dr. Mehmet YEŞİLTAŞ Gazi Üniv.

Doç. Dr. Cemalettin AKTEPE Gazi Üniv.

Doç. Dr. Yasin BOYLU Gazi Üniv.

Doç. Dr. Fügen DURLU ÖZKAYA Gazi Üniv.

Doç. Dr. Bilgehan GÜLCAN Gazi Üniv.

Doç. Dr. Arzu KILIÇLAR Gazi Üniv.

Doç. Dr. Selma MEYDAN UYGUR Gazi Üniv.

Doç. Dr. R. Pars ŞAHBAZ Gazi Üniv.

Doç. Dr. Serdar TARAKÇIOĞLU Gazi Üniv.

Doç. Dr. Ahmet TAYFUN Gazi Üniv.

Doç. Dr. Akyay UYGUR Gazi Üniv.

Doç. Dr. Ali YAYLI Gazi Üniv.

(6)

BİLİM KURULU* (devam)

Doç. Dr. İrfan YAZICIOĞLU Gazi Üniv.

Prof. Dr. Derman KÜÇÜKALTAN İstanbul Arel Üniv.

Prof. Dr. Seyfettin ERDOĞAN İstanbul Medeniyet Üniv.

Prof. Dr. Salih KUŞLUVAN İstanbul Medeniyet Üniv.

Doç. Dr. Metin TEBERLER İstanbul Teknik Üniv.

Prof. Dr. Nüzhet KAHRAMAN İstanbul Ticaret Üniv.

Prof. Dr. Mithat Zeki DİNÇER İstanbul Üniv.

Prof. Dr. Füsun İSTANBULLU DİNÇER İstanbul Üniv.

Prof. Dr. İsmail KIZILIRMAK İstanbul Üniv.

Prof. Dr. Turgut VAR İzmir Ekonomi Üniv.

Prof. Dr. Cengiz DEMİR İzmir Katip Çelebi Üniv.

Doç. Dr. İlhan BÖLÜKOĞLU İzmir Katip Çelebi Üniv.

Doç. Dr. Zafer ÖTER İzmir Katip Çelebi Üniv.

Prof. Dr. Ömer TORLAK Karatay Üniv.

Prof. Dr. Kemal BİRDİR Mersin Üniv.

Prof. Dr. A. Celil ÇAKICI Mersin Üniv.

Prof. Dr. Bahar TANER Mersin Üniv.

Doç. Dr. Göknil Nur SEVER Mersin Üniv.

Doç. Dr. Kamil UNUR Mersin Üniv.

Prof. Dr. Ercan BALDEMİR Muğla Sıtkı Koçman Üniv.

Doç. Dr. Umut AVCI Muğla Sıtkı Koçman Üniv.

Doç. Dr. Burhan KILIÇ Muğla Sıtkı Koçman Üniv.

Doç. Dr. Cafer TOPALOĞLU Muğla Sıtkı Koçman Üniv.

Doç. Dr. Halil DEMİRER Mustafa Kemal Üniv.

Prof. Dr. Şeyhmus BALOĞLU Nevada LasVegasÜniv.

Prof. Dr. Zeynep ASLAN Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniv.

Doç. Dr. İbrahim YILMAZ Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniv.

Doç. Dr. Asım SALDAMLI Nişantaşı Üniv.

Prof. Dr. Ahmet AKTAŞ Okan Üniv.

Prof. Dr. Levent ALTINAY Oxford BrookesÜniv.

Prof. Dr. Yüksel EKİNCİ Oxford BrookesÜniv.

Prof. Dr. Orhan BATMAN Sakarya Üniv.

Prof. Dr. Muhsin HALİS Sakarya Üniv.

(7)

BİLİM KURULU* (devam)

Prof. Dr. Mehmet SARIIŞIK Sakarya Üniv.

Doç. Dr. Oğuz TÜRKAY Sakarya Üniv.

Doç. Dr. Mahmut DEMİR Süleyman Demirel Üniv.

Prof. Dr. Teoman DUMAN Uluslararası Antalya Üniv.

Prof. Dr. Muzaffer UYSAL Virginia PolytechnicÜniv.

Prof. Dr. Doğan GÜRSOY Washington StateÜniv.

Prof. Dr. Orhan İÇÖZ Yaşar Üniv.

Prof. Dr. İge PIRNAR Yaşar Üniv.

Doç. Dr. Gökçe ÖZDEMİR Yaşar Üniv.

* Alfabetik Olarak Önce Çalışılan Kuruma, Daha Sonra Unvana ve Soyada Göre Düzenlenmiştir.

(8)

KONGRE YÜRÜTME KURULU Doç. Dr. Arzu KILIÇLAR, Başkan Doç. Dr. Ahmet TAYFUN, Başkan Yardımcısı

Yrd. Doç. Dr. Mustafa AKSOY, Üye Yrd. Doç. Dr. Ece KONAKLIOĞLU, Üye Arş. Gör. Dr. M. Murat KIZANLIKLI, Üye

Arş. Gör. Ahmet UŞAKLI, Üye Arş. Gör. Emin ARSLAN, Üye

Arş. Gör. Alper IŞIN, Üye Arş. Gör. Özgür YAYLA, Üye Arş. Gör. Cemal Ersin SİLİK, Üye Arş. Gör. Fulden Nuray GÜRAL, Üye

(9)

İÇİNDEKİLER

ÖNSÖZLER Sayfa 1 Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi Dekanı

Sayın Prof. Dr. Kurban ÜNLÜÖNEN’in Önsözü

vii

2 Sunuş

15.Ulusal Turizm Kongresi Yürütme Kurulu Başkanı Sayın Doç. Dr. Arzu KILIÇLAR

ix

BİLDİRİLER Sayfa

1 Avrupalı Seçkin Destinasyonlar (EDEN) Kapsamında Engelsiz Şehirler ve Turizm: “Ulusal Yazılı Medyada Engelsizlik Üzerine Bir Tarama”

Engin ASLAN, Doç. Dr. Gül GÜNEŞ

1-15

2 Alanya’nın Engelli Turizmine İlişkin Durumunun Belirlenmesine Yönelik Bir Çalışma

Doç. Dr. Düriye BOZOK, Çisem KAYA, Övgü AÇIKSÖZLÜ

16-31

3 Akçakoca’nın Engelli Turizm Potansiyelinin Değerlendirilmesi

Yrd. Doç. Dr. Muammer MESCİ, Öğr. Gör. Emrah ÖZTÜRK, Yrd. Doç. Dr. Zeynep MESCİ

32-42

4 Gaziantep’in Engelli Turizmine İlişkin Durumunun Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma

Prof. Dr. Kemal BİRDİR, Öğr. Gör. Halil İbrahim KARAKAN, Öğr. Gör. Okan ÇOLAK, Öğr. Gör. Neslihan KAN

43-61

5 Fiziksel Engelli Bireylerin Restoranlarda Karşılaştıkları Ergonomik Sorunlar

Yrd. Doç. Dr. Aslı ALBAYRAK

62-77

6 Engellilerin Tatil Alışkanlıkları ve Seyahat Engelleri Okt. Dr. Gülseren ÖZALTAŞ SERÇEK,

Arş. Gör. Sadık SERÇEK

78-91

7 Engellilerin Turizm Hizmetlerine Erişilebilirlikleri

Yrd. Doç. Dr. Ebru Z. BOYACIOĞLU, Doç. Dr. Selda ÇAĞLAR 92-108 8 Engelli Tüketicilerin Konaklama İşletmelerine İlişkin Etik

Tutum ve Beklentilerinin Belirlenmesi

Doç. Dr. M. Oğuzhan İLBAN, Doç. Dr. M. Emin AKKILIÇ, İlbey VAROL, Emin GÜLEÇ

109-123

9 Hangi Turizm? Engelsiz, Ulaşılabilir, Erişilebilir?

İsimlendirme Sorununa Bir Çözüm Önerisi Öğr. Gör. Hanım Kader ŞANLIÖZ ÖZGEN

124-132

10 Turizmin Disipliner Gelişiminde İntihal Engeli: Turizm Alanındaki Lisansüstü Tezlerde (2012-2014) Yapılan Atıflar Üzerine Bir Araştırma

Arş. Gör. Sertaç SERT

133-144

(10)

BİLDİRİLER (devam) Sayfa 11 Turizm Alan Yazınında Engelliler İle İlgili Çalışmaların

Bibliyometrik Profili (2000-2013)

Arş. Gör. Gülhan CEVİZKAYA, Arş. Gör. Selin İLSAY, Prof. Dr. Cevdet AVCIKURT

145-151

12 Müzelerin Sessiz ve Karanlık Dünyası: "Herkes İçin Müzeler" Mümkün Mü?

Arş. Gör. Hülya YEŞİLYURT, Arş. Gör. Burçin KIRLAR, Öğr. Gör. Ceyda LALE

152-169

13 Türkiye’de Turizm Rehberliği Eğitiminin İlgili Mevzuat Çerçevesinde Kavramsal Analizi

Prof. Dr. Necdet HACIOĞLU,

Arş. Gör. Özge GÜDÜ DEMİRBULAT

170-185

14 Lisans ve Ön Lisans Düzeyinde Turizm Rehberliği Eğitimi Veren Okullardaki Müfredatların Turizm Rehberliği Meslek Yönetmeliğine Uygunluğunun İncelenmesi

Yrd. Doç. Dr. Ömer Zafer GÜVEN, Öğr. Gör. Uğur CEYLAN

186-195

15 Türkiye’de Turist Rehberliği Eğitimi Veren Eğitim Kurumlarına Yönelik Bir Araştırma

Yrd. Doç. Dr. Nazım ÇOKİŞLER, Doç. Dr. Zafer ÖTER

196-209

16 Turizm Sektöründe Yabancı Dil Eğitim Engelleri ve Çözüm Önerileri Üzerine Bir Araştırma

Yrd. Doç. Dr. Erkan AKGÖZ, Yrd. Doç. Dr. Aytuğ ARSLAN

210-225

17 Turizme Yerel Halkın Bakışı: Iğdır İli Örneği Öğr. Gör. Gülşen BAYAT,

Yrd. Doç. Dr. Burcu ILGAZ YILDIRIM

226-240

18 Turizm Gelişiminin Eskişehir Odunpazarı Sakinlerinin Yaşam Kalitesi Üzerindeki Etkisi

Doç. Dr. Yaşar SARI, Arş. Gör. Cansev ÖZDEMİR

241-253

19 Yerel Halk Gözüyle Turizm Sektörü ve Etkileri: Konya İli Beyşehir İlçesi Üzerine Bir İnceleme

Müşerref KÜÇÜK

254-271

20 Yerel Halkın Turizme Bakış Açısı: Bodrum İlçesi Örneği

Nazik ÇELİKKANAT, Yrd. Doç. Dr. Evren GÜÇER 272-289 21 Antalya ve Mersin Plajlarında Yapılan Düzenlemelerin

Erişebilirlik Kapsamında İncelenmesi

Prof. Dr. Kemal BİRDİR, Arş. Gör. Ali DALGIÇ, Arş. Gör. Anıl KALE

290-303

22 Mersin Otellerinde ve Kent Merkezinde Engelli Bireylere Yönelik Düzenlemeler

Doç. Dr. Kamil UNUR, Öğr. Gör. Gülser YAVUZ, Okt. Hasan KÖŞKER

304-321

23 Erişilebilir Turizm Destinasyonları İçin Uygulanabilecek Düzenlemeler: Örnek Destinasyonlar

Yrd. Doç. Dr. İlke BAŞARANGİL 322-337

(11)

BİLDİRİLER (devam) Sayfa 24 Alışveriş Merkezlerinin Fiziksel Engeller Açısından

İncelenmesi: İzmir Örneği

Doç. Dr. Işıl ÖZGEN, Arş. Gör. Burçin KIRLAR

338-356

25 Kelime İlişkilendirme Testi Aracılığıyla Sürdürülebilir Turizm Olgusunun Kavramsal Analizi

Öğr. Gör. Emrah KESKİN, Öğr. Gör. Emrah ÖRGÜN

357-367

26 Sürdürülebilir Turizmin Turizm Talebi Üzerine Etkisi

Nur ÇELİK, Prof. Dr. Ozan BAHAR 368-383

27 Otellerde Personelin Yeşil Bilinci: Bir Yeşillenen Otel Örneği Yrd. Doç. Dr. Nilüfer VATANSEVER TOYLAN,

Arş. Gör. Meltem YALÇIN KAYIKÇI, Arş. Gör. Ayşegül KUTLUK

384-395

28 Yerel Halkın Ekoturizme Yönelik Algılarının Değerlendirilmesi: Harmancık Örneği

Öğr. Gör. Gencay SAATCI, Öğr. Gör. Abdullah ÜLKÜ

396-410

29 Kariyer Engellerinin Mutluluk Üzerindeki Etkisinde Kariyer Motivasyonunun Rolü: Otel İşletmelerinde Kadın İşgörenler Üzerine Bir Uygulama

Yrd. Doç. Dr. Pelin KANTEN, Yrd. Doç. Dr. Murat YEŞİLTAŞ, Yrd. Doç. Dr. Gürkan AKDAĞ

411-430

30 İstanbul’da Faaliyet Gösteren Dört ve Beş Yıldızlı Otel İşletmelerinde Çalışan Yiyecek-İçecek Hizmetleri (F&B) Personelinin Kariyer Engelleri

Yrd. Doç. Dr. Ümit SORMAZ, Yrd. Doç. Dr. Eda GÜNEŞ, Yrd. Doç. Dr. Yasin BİLİM

431-444

31 Kadın İşgörenlerde Algılanan Kariyer Engelleri ve Kariyer Sonlandırma Eğilimi İlişkisi: Konaklama İşletmelerinde Bir Araştırma

Yrd. Doç. Dr. Bayram ŞAHİN, Burçin SÖNMEZ, İbrahim Halil KAZOĞLU, Aslı Ceren SAYGI

445-461

32 Bağımsız Karar Verme (Otonomi) Düzeyine Göre Lisans Turizm Öğrencilerinin Sektör Algısı ve Profili

Prof. Dr. A. Celil ÇAKICI, Arş. Gör. Ferhat ŞEKER

462-478

33 Gastronomik Deneyimlerin Tekrar Ziyaret Niyetine Etkisi:

Eskişehir Örneği

Doç. Dr. Mehmet KAŞLI, Arş. Gör. Barış DEMİRCİ, Öğr. Gör. Üzeyir KEMENT

479-491

34 Gastronomi Turizminde Beslenme Engelleri Kapsamında Vegan Beslenme Örneği

Okt. Dr. Menekşe CÖMERT, Doç. Dr. Fügen DURLU ÖZKAYA

492-498

35 Turistik Bir Çekicilik Olarak Gastronomi Müzeleri

Yrd. Doç. Dr. Hakan YILMAZ, Arş. Gör. Pınar ŞENEL 499-510 36 Gastronomi Turizmi Üzerine Kavramsal Bir İnceleme

Doç. Dr. Burhanettin ZENGİN, Öğr. Gör. Hande UYAR, Öğr. Gör. Gül ERKOL

511-524

(12)

BİLDİRİLER (devam) Sayfa 37 Duygusal Emek Boyutları, Süreci ve Sonuçlarının Engelli

Turizm Pazarında Değerlendirilmesi Öğr. Gör. Merve BAŞ, Doç. Dr. Burhan KILIÇ

525-542

38 Konaklama İşletmelerinde Birey Örgüt Uyumunun İş Tatmini Üzerindeki Etkisinde Yönetici Desteğinin Aracılık Rolü

Yrd. Doç. Dr. Güney ÇETİN GÜRKAN, Doç. Dr. Şule AYDIN TÜKELTÜRK, Prof. Dr. Derman KÜÇÜKALTAN

543-556

39 İşgören Yalnızlığının Bir Öncülü Olarak Örgütlerde Dışlanma: Beş Yıldızlı Otel İşletmeleri Çalışanları Üzerine Bir Araştırma

Doç. Dr. Korhan KARACAOĞLU, Arş. Gör. Yurdanur YUMUK

557-572

40 Otel İşletmelerinde İşyeri Zorbalığının Örgütsel Bağlılık Üzerine Etkilerinin Belirlenmesi

Yrd. Doç. Dr. Göksel Kemal GİRGİN, Yrd. Doç. Dr. Nuray TETİK

573-589

41 Belediyelerin Turizme Yönelik Faaliyetlerinin Yerel Halk Tarafından Değerlendirilmesi: Afyonkarahisar Örneği Doç. Dr. Elbeyi PELİT, Yusuf GÖKÇE

590-607

42 Engellilere Yönelik Faaliyet Gösteren Sivil Toplum Kuruluşlarının Engelsiz Turizmdeki İşlevleri Üzerine Bir İnceleme

Yrd. Doç. Dr. Serhat HARMAN

608-623

43 Yerel Yönetimlerin Turizmde Engellilere Yönelik Uygulamaları: Çanakkale İli Örneği

Yrd. Doç. Dr. Ş. Okan MERCAN, Ayşe PAK, Meral ÜZÜLMEZ

624-637

44 Engelli Bireylerin ve Ailelerinin Sorunlarının Tespit Edilmemesinin Sosyal Turizm Projelerine Engel Teşkil Etmesi: Kırklareli İli Örneği

Yrd. Doç. Dr. Kaplan UĞURLU, Arş. Gör. Hilmi AR

638-650

45 Yiyecek İçecek İşletmesi Tasarımının Tüketici Tercihleri Üzerindeki Etkisi

Yrd. Doç. Dr. Aydan BEKAR,

Arş. Gör. Filiz GÜMÜŞ DÖNMEZ, Çağrı SÜRÜCÜ

639-670

46 Parmakların Okuduğu Menü: Braille Alfabesi İle Bir Model Önerisi

Öğr. Gör. Osman GÜLDEMİR, Öğr. Gör. Gencay SAATCI

671-682

47 Tüketicilerin Masa Servisi Yapan Restoranlarda Önem Verdiği Hususların Şikayet Davranışı Eğilimlerine Etkisi Prof. Dr. Ayşe ŞAHİN, Prof. Dr. A. Celil ÇAKICI,

Arş. Gör. Ozan GÜLER 683-700

(13)

BİLDİRİLER (devam) Sayfa 48 Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Sektör Bilançoları

Yardımıyla Konaklama ve Yiyecek Hizmeti Faaliyetleri Alt Sektörünün Likidite Durumunun Analizi

Doç. Dr. Erdinç KARADENİZ, Yrd. Doç. Dr. Levent KOŞAN, Arş. Gör. Selda KAHİLOĞULLARI, Banu ZENCİR

701-710

49 Otel Yöneticilerinin Bakış Açısıyla Kongre Turizminin Önündeki Engeller: Kapadokya Bölgesinde Bir Araştırma Doç. Dr. İbrahim YILMAZ

711-720

50 Diyarbakır’ın Marka Kent Olması Önündeki Engeller ve Çözüm Önerileri

Okt. Dr. Gülseren ÖZALTAŞ SERÇEK, Arş. Gör. Sadık SERÇEK

721-732

51 Güzelyurt (Gelveri) Turizminin Önündeki Engeller: Fikir Tepsisi Yöntemi

Öğr. Gör. Fatih PEKTAŞ, Öğr. Gör. Mehmet CAN, Öğr. Gör. Yusuf ACAR, Arş. Gör. Bekir EŞİTTİ, Öğr. Gör. Neşe ÇULLU KAYGISIZ,

Öğr. Gör. Şule ARDIÇ YETİŞ

733-743

52 Yavaş Şehir Kriterlerinde Engellilik (Betimsel Bir Araştırma)

Nur Neşe ŞAHİN, Doç. Dr. Murat DOĞDUBAY 744-753 53 Hüzün Turizmi ve Mabetleşme Süreci Kapsamında

“Sarıkamış”

Öğr. Gör. Dr. Şevket YİRİK, Arş. Gör. Faruk SEYİTOĞLU

754-765

54 Türkiye’nin Dağ Turizm Potansiyeli, Çeşitleri, Sorunlar ve Çözüm Önerileri

Okt. Hasan KÖŞKER, Doç. Dr. Kamil UNUR

766-781

55 Manisa Mesir Macunu Festivali Ziyaretçilerinin Festivale Katılım Nedenleri ve Memnuniyet Düzeylerini Etkileyen Unsurların Belirlenmesi

Arş. Gör. Z. Gökçe DÖNER, Prof. Dr. Mustafa TEPECİ

782-795

56 Müzikal Etkinliklerin Kısıtlanan Kültür Turizmini Geliştirmek İçin Kullanımı: Bodrum Örneği Cem YALÇIN, Doç. Dr. Zafer ÖTER, Yrd. Doç. Dr. Serkan ÇELİK

796-808

57 Destinasyon Markalaşmasında Mitolojik Logo ve Amblemin Önemi: Muğla Araştırması

Yrd. Doç. Dr. Uysal YENİPINAR, Öğr. Gör. Oya YILDIRIM

809-820

58 Turistik Destinasyon Seçiminin Demografik Özelliklere Göre Belirlenmesi: Yerli Turistler Üzerine Bir Araştırma

Arş. Gör. Ümit ŞENGEL, Arş. Gör. Salim İBİŞ,

Doç. Dr. Burhanettin ZENGİN, Prof. Dr. Orhan BATMAN

821-833

59 Engelsiz Turizm Açısından Destinasyon Yönetim Örgütünün Önemi

Doç. Dr. Gökalp Nuri SELÇUK, Arş. Gör. Nihan KINALI, Öğr. Gör. Meltem ERDOĞAN

834-847

(14)

BİLDİRİLER (devam) Sayfa 60 Turistik Bir Destinasyon Olarak Başkent Ankara’nın İmajı

Yusuf DÜNDAR, Yrd. Doç. Dr. Evren GÜÇER 848-868 61 Konaklama İşletmelerinde Üst Düzey Yöneticilerin Engelsiz

Turizme Bakış Açıları: Alanya Örneği

Yrd. Doç. Dr. Boran TOKER, Yaşar Yiğit KAÇMAZ

869-887

62 Konaklama İşletmelerinin Engelliler İçin Olanakları ve Yöneticilerin Görüşleri: Kuşadası Örneği

Yrd. Doç. Dr. Tuğrul AYYILDIZ, Yrd. Doç. Dr. Hakan ATAY, Yrd. Doç. Dr. Ahu YAZICI

888-902

63 Engelli Turizmi ve Belek’teki Otel Yöneticilerinin Engelli Turizmine Bakış Açıları

Yrd. Doç. Dr. Gülay ÖZDEMİR YILMAZ,

Yrd. Doç. Dr. Seda ŞAHİN, Prof. Dr. Cevdet AVCIKURT

903-918

64 Engelli Turizminin Sorunlarına Yönelik İstanbul’daki 4 ve 5 Yıldızlı Zincir Otel İşletmelerinde Bir Uygulama

Arş. Gör. Begüm Dilara EMİROĞLU, Yrd. Doç. Dr. Şehnaz DEMİRKOL

919-937

65 İş Sağlığı ve Güvenliği Davranışı Üzerinde Etkili Olan Faktörler: 4 ve 5 Yıldızlı Otellerin Yiyecek-İçecek Departmanı İşgörenleri Üzerine Bir Uygulama Doç. Dr. Ali YAYLI, Arş. Gör. Ceren AVCI

938-951

66 Türkiye’de Faaliyet Gösteren Zincir Otel İşletmelerinde Kurumsal Sosyal Sorumluluk Projeleri Üzerine Bir İçerik Analizi

Yrd. Doç. Dr. Sabri ÇELİK, Öğr. Gör. Mehmet CAN

952-968

67 Problem Çözümünde Kısıtlar Teorisi: Bir Otel İşletmesinde Uygulama

Yrd. Doç. Dr. Levent KOŞAN, Öğr. Gör. Kemal ENES, Öğr. Gör. Çağlar ATAK KOŞAN, Öğr. Gör. Okan ÇOLAK

969-979

68 Turizm Araştırmaları İçin Yeni Bir Kavram: Pozitif Psikolojik Sermaye

Yrd. Doç. Dr. Beril DÖNMEZ, Prof. Dr. Kemal BİRDİR

980-999

69 Dezavantajlı Bireylerin Turizmde İstihdamı: İnsan Kaynakları Yöneticilerinin Algı, Görüş ve Deneyimlerinin İncelenmesi

Öğr. Gör. Ülker ERDOĞAN ARACI, Prof. Dr. Nilüfer KOÇAK

1000-1013

70 Konaklama İşletmelerinde Engelli İstihdamı: Potansiyel Engelli İşgörenlere Yönelik Bir Uygulama

Arş. Gör. Derya GÜNEY, Vedat GÖLLER

1014-1022

71 Konaklama İşletmelerinin İşletme ve İşgören Yapısı: Alanya Bölgesinde Bir Araştırma

Yrd. Doç. Dr. Engin ÜNGÜREN,

Yrd. Doç. Dr. Aydın ÇEVİRGEN 1023-1040

(15)

BİLDİRİLER (devam) Sayfa 72 Konaklama İşletmelerinde İşgörenlerin Örgütsel Vatandaşlık

Davranışlarının Belirlenmesine Yönelik Antalya Belek Bölgesinde Bir Araştırma

Süleyman AKKAŞOĞLU, Ahmet KARATAŞ

1041-1055

73 Seyahat Acentesi Çalışanlarının İş-Aile ve Aile-İş Yaşamı Çatışmalarının İşten Ayrılma Niyetlerine ve Duygusal Tükenmişliklerine Etkisi

Yrd. Doç. Dr. Övünç BARDAKOĞLU, Yrd. Doç. Dr. Yılmaz AKGÜNDÜZ, Öğr. Gör. Ceylan E. ALKAN

1056-1069

74 Otel İşletmelerinde Duygusal Zeka, İş Yaşam Dengesi ve İş Stresi İlişkisi: Alanya’da Bir Uygulama

Seray GÜLERTEKİN GENÇ, Arş. Gör. Volkan GENÇ, Prof. Dr. Murat GÜMÜŞ

1070-1084

75 Çalışanların Duygularını Yönetme Becerilerinin Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Üzerindeki Etkisi: Sabiha Gökçen Havalimanı Çalışanları Üzerine Bir Uygulama

Tülay GÜNEY, Yrd. Doç. Dr. Erkan TAŞKIRAN, Yrd. Doç. Dr. Emrah ÖZKUL

1085-1100

76 Turizm İşletmelerinde Örgütsel Sessizliğin Bir Kriz Nedeni Olarak Değerlendirilmesi

Yrd. Doç. Dr. Cihan SEÇİLMİŞ, Arş. Gör. Seher KONAK, Öğr. Gör. Dönüş ÇİÇEK

1101-1113

77 Profesyonel Turist Rehberlerinin Algıladıkları Mesleki Engelleri Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma

Yrd. Doç. Dr. F. Özlem GÜZEL, Öğr. Gör. Dr. Ali TÜRKER, Arş. Gör. İlker ŞAHİN

1114-1131

78 Engelli Turistlerin Turlarda Karşılaştıkları Sorunlar: Turist Rehberleri Açısından Bir Değerlendirme

Yrd. Doç. Dr. Uysal YENİPINAR, Öğr. Gör. Seçkin ESER

1132-1143

79 Rehberlik Mesleğinde Bir Engel Olarak Cinsiyet Ayrımcılığı:

Bayan Turist Rehberleri Üzerine Bir Araştırma Doç. Dr. Burhanettin ZENGİN, Öğr. Gör. Gül ERKOL, Arş. Gör. Nuray EKER

1144-1159

80 Bir Uzmanlaşma (İhtisaslaşma) Modeli: Ulaşılabilir Turizm Tur Planlaması Örneği

Gamze ÖZOĞUL, Günseli GÜÇLÜTÜRK BARAN

1160-1175

81 Engelliler ve Turizm: Engelli Bireylerin ve Seyahat Acentası Yöneticilerinin Algılamaları

Prof. Dr. Meryem AKOĞLAN KOZAK, Arş. Gör. Arzu TURAN

1176-1191

82 Havayolu Taşımacılığında Hedef Pazar Olarak Engelli Turizmi Durum Analizi

Öğr. Gör. Ertuğrul DÜZGÜN 1192-1202

(16)

BİLDİRİLER (devam) Sayfa 83 Kişilerin Uluslararası Seyahat Engellerini Ölçmeye Yönelik

Bir Araştırma

Yrd. Doç. Dr. Bayram ŞAHİN, Burçin SÖNMEZ, Hülya KAHVECİ

1203-1219

84 Araç Kiralama İşletmeleri Yöneticilerinin Engelli Pazarına Bakış Açılarını Belirlemeye Dönük Bir Araştırma

Arş. Gör. Bayram AKAY, Öğr. Gör. Abdullah USLU

1220-1231

85 Otel İşletmelerinin Büyüklüklerine Göre Stratejik Yönetim ve Araçlarını Uygulama Anlayışları Üzerine Bir Araştırma Murat ÖDEMİŞ, Prof. Dr. Mehmet YEŞİLTAŞ

1232-1248

86 Kurumsallaşma Düzeyi ve İşletme Yapısı Arasındaki İlişki:

Türkiye’deki Beş Yıldızlı Otellerde Bir Araştırma Dr. Erkan YAĞCI, Yrd. Doç. Dr. Aydın ÇEVİRGEN

1249-1264

87 İzmir Şehir Otelleri Çalışanlarında İş-Aile ve Aile-İş Çatışması Düzeylerinin ve Boyutlarının Belirlenmesi Dr. Tuğba PALA MORKOÇ, Prof. Dr. Mustafa TEPECİ

1265-1274

88 Konaklama İşletmelerinde Kontrol Odağı Üzerine Bir İnceleme

Doç. Dr. Yasin BOYLU, Öğr. Gör. Günay EROL, Arş. Gör. Ebru ARSLANER

1275-1285

89 Kariyer Uyum Yetenekleri Turizm Sektörüne Bağlılığı Etkiler Mi? Lisans Düzeyinde Turizm Eğitimi Alan Öğrencilere Yönelik Bir Uygulama

Yrd. Doç. Dr. Murat YEŞİLTAŞ,

Yrd. Doç. Dr. Gürkan AKDAĞ, Doç. Dr. Hüseyin ÇEKEN, Arş. Gör. Mert GÜRLEK

1286-1300

90 Türkiye’de Örgün Turizm Eğitiminin Önündeki Engellerle Mücadelede TİYADER ve Turizm Meslekleri ve Turizm Konseyi Meslek Yasası Taslağı

Prof. Dr. Ali ERBAŞ, Yrd. Doç. Dr. Rahman TEMİZKAN, Öğr. Gör. Duran CANKÜL

1301-1315

91 Otel Yöneticileri Tarafından Lisans Düzeyinde Turizm Eğitimi Almış İşgörenlerin Yeterliliklerinin Değerlendirilmesi Yrd. Doç. Dr. Gülay ÖZDEMİR YILMAZ, Zeynep TOPCU

1316-1327

92 Lisans Düzeyinde Turizm Eğitimi Veren Bir Kurumda Öğrencilerin Örgüt Kültürü Algısı

Öğr. Gör. Dr. S. Banu YILDIZ

1328-1342

93 ENAT (European Network ForAccessibleTourism-Avrupa Erişilebilir Turizm Ağı) İle Türkiye’nin Erişilebilir Turizme Yönelik Otel İşletmelerini Kapsayan Düzenlemeleri ve Bu Düzenlemelerin Karşılaştırılması

Yrd. Doç. Dr. Atınç OLCAY,

Yrd. Doç. Dr. İbrahim GİRİTLİOĞLU, Özlem PARLAK

1343-1358

(17)

BİLDİRİLER (devam) Sayfa 94 Engelli Turizmine İlişkin Yasal Düzenlemeler: Türkiye İle

Avrupa Birliği Mevzuatlarının Karşılaştırılması Öğr. Gör. Bayram KANCA, Arş. Gör. Çağdaş ERTAŞ

1359-1372

95 Şarap Turizminin Önündeki Yasal Engeller: Bozcaada Şarap Turizmi Örneği

Yrd. Doç. Dr. Turgay BUCAK,

Arş. Gör. Serdar SÜNNETÇİOĞLU, Ayşe SÜNNETÇİOĞLU

1373-1385

96 Türkiye’de Turizm Sendikalarının Sorunlarının Analizi

Pelin NASÖZ, Yrd. Doç. Dr. Şehnaz DEMİRKOL 1386-1398 97 Meslek Yüksekokullarında Turizm Eğitimi Alan Öğrencilerin

Eğitime Bakış Açıları ve Turizm Eğitiminden Beklentileri Prof. Dr. Necdet HACIOĞLU, Öğr. Gör. Aydın ÜNAL, Öğr. Gör. Neslihan KAN, Öğr. Gör. Gencay SAATCI

1399-1413

98 Turizm Alanında Doktora Eğitimi Alan Öğrencilerin Memnuniyetlerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma Öğr. Gör. Serap ÖZDEMİR GÜZEL

1414-1421

99 Önlisans Düzeyinde Turizm Eğitimi Almış Mezunların Mesleki Eğitime Yönelik Görüşleri: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Örneği

Yrd. Doç. Dr. Mustafa DOĞAN, Öğr. Gör. Dilek KEKEÇ MORKOÇ

1422-1435

100 Leonardo Da Vinci Programına Katılan Otelcilik ve Turizm Meslek Lisesi Öğrencileri Üzerine Bir Araştırma

Dr. Murat ÖZEKİN

1436-1450

101 Otel İnternet Sitelerinde Engelli Bireylerin İhtiyaçlarına Yönelik Bilgilerin Varlığı Üzerine Bir Araştırma Arş. Gör. Orhan Can YILMAZDOĞAN,

Yrd. Doç. Dr. Saadet Pınar TEMİZKAN

1451-1464

102 Engelli Bireylerin Turizm Hizmetlerine Yönelik E- Şikâyetleri Arş. Gör. Hümeyra DOĞRU, Arş. Gör. Sonay KAYGALAK, Arş. Gör. Ceren MİRAL ÇAVDIRLI,

Arş. Gör. Volkan BAHÇECİ

1465-1479

103 Gazete İnternet Sayfalarında Engelli Turizmi: İçerik Analizine Dayalı Bir Değerlendirme

Öğr. Gör. Ali Turan BAYRAM, Öğr. Gör. Yusuf ORMANKIRAN, Öğr. Gör. Dr. Mustafa Cumhur AKBULUT

1480-1487

104 Türkiye’de Turizm Sektöründe Güvenceli Esneklik (Flexicurity) Uygulamasının Önündeki Engeller Arş. Gör. Demet TÜZÜNKAN

1488-1502

105 Türkiye’de Turizm Gelirinin Makro Ekonomik Belirleyicileri: Panel Veri Analizi

Yrd. Doç. Dr. Ceyhun Can ÖZCAN 1503-1519

(18)

BİLDİRİLER (devam) Sayfa 106 Konaklama ve Yiyecek Hizmeti Faaliyetleri Alt Sektörünün

Banka Kredisi Kullanım Düzeyinin Analizi: Türkiye

Cumhuriyet Merkez Bankası Sektör Bilançoları Üzerinde Bir Araştırma

Doç. Dr. Erdinç KARADENİZ, Doç. Dr. Ömer İSKENDEROĞLU,

Arş. Gör. Mehmet BEYAZGÜL, Banu ZENCİR

1520-1531

107 Türkiye'de Engelli Turizm Pazarındaki Farklı Talep Özelliklerinin Analizi

Öğr. Gör. Merve BAŞ, Yrd. Doç. Dr. Şevki ULAMA

1532-1547

108 Turizmin Gelişiminin Önündeki Terör Engeli: “Çözüm Süreci”nin Türkiye’nin Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde Turizm Sektörüne Etkisinin Değerlendirilmesi

Arş. Gör. Çağdaş ERTAŞ, Öğr. Gör. Bayram KANCA

1548-1565

109 Türkiye’de Engelli Turizm Pazarının SWOT Analizi Yöntemiyle Değerlendirilmesine Yönelik Kavramsal Bir Çalışma

Prof. Dr. Kemal BİRDİR, Arş. Gör. Sıla KARACAOĞLU

1566-1576

110 Türk Wellness Felsefesinin Oluşturulması ve Şifahane Konseptinin Yeniden Değerlendirilmesi: II. Bayezid Darüşşifası Örneği

Yrd. Doç. Dr. Mehmet Han ERGÜVEN

1577-1585

111 Medikal Turizm Pazarında Yaşanan Etik Problemler ve Bölge Pazarında Ortaya Çıkan Sorunlar (Akdeniz Bölgesi Örneği)

Öğr. Gör. Dr. Şevket YİRİK, Arş. Gör. Remziye EKİCİ

1586-1599

112 Sağlık Turizmi Perspektifinde Uluslararası Hastaların Türkiye’yi Tercih Etme Ölçütlerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma

Doç. Dr. Asım SALDAMLI, Doç. Dr. Dilek DÖNMEZ POLAT, İlknur ÇEVİK

1600-1615

(19)

MOTİVASYONUNUN ROLÜ: OTEL İŞLETMELERİNDE KADIN İŞGÖRENLER ÜZERİNE BİR UYGULAMA

Pelin KANTEN

Yrd. Doç. Dr., Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Turizm İşletmeciliği ve Otelcilik Yüksekokulu pelinkanten@mehmetakif.edu.tr

Murat YEŞİLTAŞ

Yrd. Doç. Dr., Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Turizm İşletmeciliği ve Otelcilik Yüksekokulu yesiltas.murat@gmail.com

Gürkan AKDAĞ

Yrd. Doç. Dr., Mersin Üniversitesi, Turizm Fakültesi gurkanakdag@mersin.edu.tr

ÖZET

Bu çalışmada, kariyer engellerinin mutluluk üzerindeki etkisinde kariyer motivasyonunun rolünün incelenmesi amaçlanmıştır. Kariyer engelleri; bireysel, toplumsal ve örgütsel faktörler çerçevesinde değerlendirilmekte ve bu engellerin kadın işgörenlerin tutum ve davranışlarını olumsuz yönde etkilediği düşünülmektedir. Bu doğrultuda, çalışmada kariyer engellerinin kariyer motivasyonu ve mutluluk üzerindeki etkisi ele alınmıştır. Araştırma amacı doğrultusunda, Antalya’da faaliyet gösteren beş yıldızlı dört otel işletmesinin 166 kadın işgöreninden anket tekniği ile veriler toplanmıştır. Elde edilen veriler, açıklayıcı ve doğrulayıcı faktör analizleri, korelasyon analizi, hiyerarşik regresyon analizi ve sobel testi vasıtasıyla değerlendirilmiştir. Araştırma bulgularına göre, kariyer planlama eksikliğinden, iş-aile çatışmasından, çevreden ve cinsiyet ayrımcılığından kaynaklanan kariyer engellerinin kadın işgörenlerin mutluluk düzeylerini olumsuz yönde etkilediği görülmüştür. Bununla birlikte, kariyer planlama eksikliğinden, iş-aile çatışmasından ve çevreden kaynaklanan kariyer engellerinin kariyer motivasyonunu olumsuz yönde etkilediği ve bu engellerin mutluluk üzerindeki etkisinde kariyer motivasyonun kısmi aracılık etkisine sahip olduğu bulgusu elde edilmiştir. Ayrıca kariyer motivasyonunun kadın işgörenlerin mutluluk düzeylerini olumlu yönde etkilediği tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler: Kariyer engelleri, kariyer motivasyonu, mutluluk, kadın işgörenler GİRİŞ

İş yaşamında, 1970’lerden beri ortaya çıkan ekonomik, teknolojik ve demografik değişimlerin, işgücünün yapısal olarak dönüşmesine neden olduğu ve kadınların çalışma hayatına katılma oranını önemli ölçüde etkilediği görülmektedir. Uluslararası çalışma örgütünün (ILO) raporları, kadınların geçmişe nazaran iş yaşamında artan bir şekilde yer aldığını göstermektedir (Cross ve Linehan, 2006, s.28). Kadın işgörenlerin çalışma yaşamında gün geçtikçe daha fazla yer almasının temel nedeni olarak, kadınların toplumdaki rollerinin değişmeye başlamasıyla birlikte eğitim düzeylerinin de giderek artması gösterilmektedir (Burke ve Mattis, 2005, s.1). Diğer bir ifadeyle, küreselleşme olgusuyla birlikte kadınların annelik, eşlik ve ev hanımlığı gibi toplumsal rollerinin, sosyal

(20)

konumlarının ve sorumluluklarının, zaman içerisinde değiştiğini ifade etmek mümkündür (Uşen ve Delen, 2011, ss.129-133). Küreselleşmenin, kadın işgücü arzında, kadınların iş hayatına katılım oranında, ücret düzeylerinde ve çalışma saatlerinde meydana getirdiği değişiklikler, özellikle evli ve çocuklu kadınların da iş dünyasında daha fazla yer almasına olanak tanımaktadır (Önder, 2013, s.43). Böylece, çalışma koşullarına ilişkin ortaya çıkan dönüşümlerin ve düzenlemelerin, kadınların işe ilişkin bakış açılarını değiştirdiği, işi maddi gelir elde etmenin ötesinde bir sosyalleşme ve toplumsal statü elde etme aracı olarak değerlendirmelerine yol açtığı görülmektedir.

Son 30 yıldır çalışma yaşamındaki dönüşümlerin, istihdam imkânlarının artmasının ve eğitim düzeylerinin yükselmesinin kadınların iş yaşamında ilerleme, terfi etme, mesleki ve yönetsel kariyer elde etme ve kariyerlerini devam ettirme düzeylerini ve isteklerini önemli ölçüde arttırdığı belirtilmektedir (Simpson, Sturges, Woods ve Altman, 2004, s. 459).

Başka bir ifadeyle, kadınların birçok alanda istihdam edilmelerinin kariyer ilerleme arzusu duymalarına ve kariyer hedefleri belirlemelerine yol açtığı görülmektedir. Ancak literatürde, kadınların kariyer ilerleme arzularının bazı bireysel, örgütsel ve sosyal faktörlerden etkilendiği ileri sürülmektedir (Domenico ve Jones, 2006, s.1; Akpinar- Sposito, 2013, s.3; Anand, 2014, s.60). Bu faktörler, bireylerin kariyer amaçlarını, kariyer tercihlerini ve gelişimlerini sınırlandıran kariyer engellerini oluşturmaktadır. Kariyer engelleri, bireylerin içinde bulunduğu çalışma yaşamında kariyer gelişimini zorlaştıran tüm durum ve koşulları nitelemektedir (Punch, Creed ve Hyde, 2006, s.3). Kariyer engelleri, özellikle kadınların kariyer gelişim süreçlerinde ve kariyer tatmini düzeylerinde olumsuz etkiye sahip bir unsur olarak değerlendirilmektedir. Dolayısıyla, kariyer engellerinin ortaya çıkardığı stresli çalışma koşullarının kadınların zihinsel ve fiziksel sağlıklarını olumsuz yönde etkilemesi ve iş tatmini düzeylerini de azaltması beklenmektedir (Bruin ve Yiannakis, 2012, ss.8126-8127). Bununla birlikte, kariyer engellerinin kadınların işlerinden elde ettikleri tatmin ile birlikte genel yaşamlarından sağladıkları tatmin düzeyini de etkilemesi söz konusudur (İnandı ve Tunç, 2012, s.204).

Örgütsel veya toplumsal çevrede sıklıkla algılanan kariyer engellerinin kadınların işe, sosyal çevreye ve örgüte yönelik tutum ve davranışlarını olumsuz yönde değiştirmesi mümkündür. Bu doğrultuda, çalışmada otel işletmelerinde görev yapan kadınların karşılaştığı kariyer engellerinin genel mutluluk düzeyleri üzerindeki etkisinin incelenmesi ve kariyer motivasyonunun bu etki üzerindeki aracılık rolünün araştırılması amaçlanmaktadır. Literatürde, kariyer engellerinin sıklıkla yönetsel kademelerde görev yapan kadın işgörenler üzerinde araştırıldığı ve cam tavan sendromu kapsamında incelendiği görülmektedir. Bu çalışma, otel işletmelerinde yönetsel pozisyonlarda yer almayan kadın işgörenlerin algıladıkları kariyer engellerinin mutluluk düzeyleri üzerindeki etkisini; kariyer motivasyonunun da kariyer engelleri ve mutluluk ilişkisindeki rolünü incelemektedir.

(21)

KAVRAMSAL ÇERÇEVE Kariyer Engelleri

Kariyer engeli/bariyeri, bireylerin gelişme kaydetmesini engelleyen veya kariyer gelişim fırsatlarına erişmesini zorlaştıran soyut veya somut faktörleri ve olayları ifade etmektedir (Ismail ve İbrahim, 2008, s.54). Kariyer engeli, bireylerin kariyer amaçlarını gerçekleştirmelerini ve kariyerlerinde başarıya ulaşmalarını engelleyen faktörler olarak tanımlanmaktadır (Creed, Patton ve Bartrum, 2004, s.2; Yates, 2009, s.11). Başka bir ifadeyle, kariyer engeli kariyer ilerleme sürecini zorlaştıran ve bireyin üst kademelere geçişini engelleyen herhangi bir durumu veya koşulu nitelemektedir. Kadın işgörenler açısından kariyer engeli, kadınların çalışma yaşamında kariyer elde etme ve kariyer ilerleme arzusunu kısıtlayan faktörleri içermektedir. Bununla birlikte, kariyer engeli, kadınların sahip olduğu yetenekler ve beceriler ile iş yaşamındaki başarıları arasındaki boşluğa işaret etmektedir (Domenico ve Jones, 2006, s.2).

Literatürde son 20 yıldır, kariyer engellerinin sosyal-bilişsel kariyer kuramı çerçevesinde tanımlanmaya çalışıldığı görülmektedir (Fabian, Ethridge ve Beveridge, 2009, s.42). Lent, Brown, ve Hackett (1994, 2000) tarafından geliştirilen sosyal-bilişsel kariyer kuramı; öz yeterlilik, ilgi, amaç ve beklentiler gibi bilişsel ve bireysel özelliklerin; destek ve engel gibi çevresel unsurlarla etkileşiminin kariyer gelişimini etkileyeceğini ileri sürmektedir (Raiff, 2004, s.6). Diğer bir ifadeyle, bireysel veya çevresel engel algılayan bireylerin, kariyer amaç ve hedeflerinin gerçekleşmesi engellenebilecektir (Punch ve diğerleri, 2006, s.3). Dolayısıyla, sosyal-bilişsel kariyer kuramı, algılanan kariyer engellerinin bireylerin kariyer tutum ve davranışlarını şekillendirmesini açıklamaktadır (Lee, Yu ve Lee, 2008, s.157). Literatürde, kariyer engelleri en yaygın olarak bireysel, toplumsal ve örgütsel engeller olmak üzere üç boyut altında ele alınmaktadır (Anand, 2014, s.60) Bununla birlikte, kariyer engellerinin literatürde farklı bakış açıları çerçevesinde dar ve geniş kapsamlı olarak değişik şekillerde sınıflandırıldığı da görülmektedir.

Dar kapsamda kariyer engelleri; Powell (2000) tarafından; kişiye odaklı (kişilik özellikleri, bilgi ve beceriden kaynaklı engeller) ve duruma odaklı (iş ve sosyal çevreden kaynaklı engeller) olmak üzere iki farklı şekilde sınıflandırılmıştır (Simpson ve diğerleri, 2004, s.461). Ayrıca Creed ve diğerleri (2004) kariyer engellerini iç ve dış kaynaklı engeller olmak üzere iki boyut altında ele almıştır (Creed ve diğerleri, 2004, s.2). Ismail ve İbrahim (2008) ise kariyer engellerini kadın işgörenler perspektifinde ele alarak, aile ile ilişkili engeller, toplumsal ve örgütsel engeller olmak üzere üç farklı şekilde sınıflandırmıştır (Ismail ve İbrahim, 2008, s.54). Diğer taraftan, literatürde kariyer engellerinin kadın işgörenler açısından geniş bir perspektif çerçevesinde de ele alındığı görülmektedir. İnandı ve Tunç (2012) çalışmalarında kariyer engellerini; ailevi engeller; okul ve çevreden kaynaklı engeller; kadınların bakış açıları; toplumsal ve cinsiyete ilişkin engeller; yaş, çalışma saati, eğitim düzeyi, ekonomik ve medeni durum olmak üzere beş boyut altında değerlendirmiştir (İnandı ve Tunç, 2012, s.210). Swanson (1996) tarafından geliştirilen

(22)

kariyer engelleri envanterine göre ise engeller; cinsiyet ayrımcılığı, güven eksikliği, rollerin çatışması, çocuklara ve kariyere ilişkin taleplerin çatışması, ırk ayrımcılığı, kariyere hazır olmama, çevrenin onaylamaması, karar verme zorluğu, kariyer tatminsizliği, farklı kariyer seçme, sağlık problemleri, iş dünyasının kısıtları, iletişim kurma zorluğu olmak üzere on üç boyut altında ele alınmıştır (Bester, 2011, ss.29-30). Bu doğrultuda Raiff (2004) çalışmasında kariyer engelleri envanterini daraltarak, kariyer planlama ve geliştirme engelleri, iş-aile çatışması, ırk ve cinsiyet ayrımcılığı, işe ilişkin bilgi ve beceri eksikliği ve çevre tarafından onaylanmama olmak üzere beş boyuta indirgemiştir (Raiff, 2004, s.76). Bu çalışmada Raiff’in (2004) araştırmasına dayalı olarak kadın işgörenlerin karşı karşıya kaldığı kariyer engelleri; kariyer planlama eksikliğinden kaynaklanan engeller, iş-aile çatışmasına yönelik engeller, çevreden kaynaklanan engeller ve cinsiyet ayrımcılığına dayalı engeller olmak üzere dört boyut kapsamında ele alınmıştır.

Kariyer Motivasyonu

Çalışma yaşamında, bireylerin motivasyonu olumlu ve olumsuz birçok faktör tarafından yönlendirilmektedir. Motivasyon kavramını daha özel olarak niteleyen kariyer motivasyonu kavramı; bireylerin kişilik özellikleri, ihtiyaçları ve beklentileri doğrultusunda kariyere ilişkin davranışlarını içermesi sebebiyle iş motivasyonundan farklılık göstermektedir (Bown-Wilson ve Parry, 2013, s.311). Kariyer motivasyonu, bireylerin kariyerlerine ilişkin karar, tutum ve davranışlarını yansıtan aynı zamanda iş ve aile ile ilgili faktörlerden etkilenen çok boyutlu bir yapı olarak kavramsallaştırılmaktadır (Pas, Peters, Eisinga, Doorewaard ve Lagro-Janssen, 2011, s.490). Başka bir ifadeyle kariyer motivasyonu, kariyer kimliği ve kariyeri kavrama gibi unsurları etkileyen; olumsuz kariyer koşullarında bireyin direncini yansıtan, kariyer kararları ve davranışlarına ilişkin bir takım bireysel özellikleri ifade etmektedir (Lopes, 2006, s.481).

Kariyer motivasyonu teorisi London (1983) tarafından işgörenlerin kariyer ile ilişkili tutum ve davranışlarının anlaşılması amacıyla ortaya çıkarılmıştır. Bu teori, yeni bir iş arama, işi kabul etme, örgütte kalma isteği, kariyer planlarını gözden geçirme, eğitim alma, yeni iş deneyimleri elde etme isteği, kariyer amaçları belirleme ve amaçlara ulaşmaya çalışma gibi çeşitli kariyere ve işe ilişkin davranışların açıklanmasını amaçlamaktadır (Alnıaçık, Alnıaçık, Akçin ve Erat, 2012, s.356). Bununla birlikte kariyer motivasyonu, işgörenlerin kariyerlerini nasıl tercih ettiğini, kariyerlerini nasıl gördüğünü, kariyer hedeflerine ulaşmak için nasıl çalışması gerektiğini ve kariyerlerini ne kadar süre devam ettirebileceğini etkileyen bir unsur olarak değerlendirilmektedir. Bu bağlamda London (1983), kariyer motivasyonunu; kariyer kimliği, kariyeri kavrama ve kariyer esnekliği olmak üzere üç farklı şekilde sınıflandırmıştır (Werner ve DeSimone, 2012, s.426). Bu çalışmada kariyer motivasyonu London’un (1983) sınıflandırmasına göre ele alınmıştır.

Kariyer kimliği; bireyin kariyerini önemli görme ve kendisini işiyle özdeşleştirme düzeyini temsil etmektedir. Kariyer kimliği, işe bağlılık, mesleğe uyum, örgütle özdeşleşme, üst kademelere yükselme arzusu gibi unsurlara bağlıdır. Kariyeri kavrama; bireyin kendisi ve görev yaptığı örgütle ilgili gerçekçi algılara sahip olması ve bu algıları gerçekçi kariyer

(23)

hedefleriyle ilişkilendirebilmesini ifade etmektedir (Fowke, 1998, s.2). Kariyer esnekliği ise; bireyin değişen koşullar ve kariyerinde engellerle karşılaştığında kendisini toparlayabilme becerisini nitelemektedir. Kariyer esnekliği, öz yeterlilik, risk alabilme ve tek bir tarafa bağlı kalmama gibi özellikler içermektedir (Grzeda ve Prince, 1997, s.172).

Literatürde kariyer kimliği ve kariyeri kavrama boyutlarının örgütteki eğitim fırsatları, işten çıkarılma, örgütsel değişim, örgütün yeniden yapılanması ve ücret-ödül gibi insan kaynakları yönetimi politikalarından etkilendiği ileri sürülmektedir. Dolayısıyla, örgütsel koşulların işgörenlerin kariyer kararlarını ve kariyerlerine yönelik tutum ve davranışlarını önemli düzeyde etkilediği ifade edilebilir (Lopes, 2006, s.482). Bu bağlamda, London ve arkadaşları tarafından işgörenlerin kariyer motivasyonlarının geliştirilmesine ve arttırılmasına yönelik örgütlere bazı önerilerin sunulduğu görülmektedir. Diğer bir ifadeyle, başarılı işgörenlerin teşvik edilmesi, işgörenlerin başarı elde etmeleri ve başarı düzeylerini arttırmaları için fırsatlar sağlanması, yeteneklerini geliştirmeleri için imkân tanınması gibi uygulamalar ile kariyer motivasyonunun arttırılacağı ileri sürülmektedir (Day ve Allen, 2004, s.73).

Mutluluk

Mutluluk, bireyin olumlu duyguları daha sık, olumsuz duyguları daha az yaşaması ve yaşamdan yüksek düzeyde tatmin alması olarak tanımlanmaktadır. Mutluluk, bireyin kendi yaşamına ilişkin bilişsel ve duyuşsal değerlendirmelerinin bir sonucu olarak görülmektedir.

Bu bağlamda olumlu ve olumsuz duyguların yaşanma sıklığı mutluluğun duyuşsal boyutunu, yaşama ilişkin değerlendirmeler ise bilişsel boyutunu oluşturmaktadır (Demir, Özen, Doğan, Bilyk ve Tyrell, 2011; Doğan ve Sapmaz, 2012, s.298). Literatürde, mutluluk kavramına ilişkin hazcılık (hedonizm) ve mutçuluk (eudaimonizm) olmak üzere iki farklı geleneksel bakış olduğu ileri sürülmektedir. Hazcılık yaklaşımı, mutluluk kavramına; hayatın tüm kesitlerindeki olumlu veya olumsuz olayların değerlendirilmesini içeren öznel iyi oluş hali olarak yaklaşmaktadır. Bu doğrultuda, hazcılık yaklaşımı, mutluluğun fiziksel unsurlarla birlikte hayatın diğer alanlarında karşılaşılan etmenlerle de ilişkili olduğunu savunmaktadır (Ryan ve Deci, 2001, s.144).

Mutçuluk yaklaşımı ise; mutluluğun bireyin özelliklerinden ve yaşam tarzından kaynaklandığını ileri sürmekte ve mutluluğu bir süreç olarak değerlendirmektedir. Bununla birlikte, mutçuluk yaklaşımının öncüleri, hazcılık yaklaşımının kısa süreli, mutçuluk yaklaşımının ise kalıcı ve süreklilik arz ettiğini belirtmektedir (Field ve Buitendach, 2011, s.2). Dolayısıyla, mutluluk kavramının özellik ve evrensel temelli olarak iki boyut çerçevesinde ele alındığı görülmektedir (Tadić, Bakker ve Oerlemans, 2013, s.737).

Bununla birlikte, mutluluk kavramını psikolojik iyi oluş halinin (well-being) içerisinde ele alan araştırmacılar, mutluluğu hazcı iyi oluş ve mutçu iyi oluş olarak da sınıflandırmaktadır (Demir ve Özdemir, 2010, s.244). Her iki yaklaşım incelendiğinde, hazcılık temelli mutluluk tanımının içerisinde aynı zamanda öznel iyi oluş halinin yer alması sebebiyle bu yaklaşımın mutluluğu kişisel değerlendirmelerin bir sonucu olarak da ele aldığı görülmektedir (Count, Franklin , Brodaty ve Brodaty, 2013, s.476).

(24)

Literatürde öznel iyi oluş hali ve mutluluk kavramlarının birbirinin yerine kullanılabileceği; her iki kavramın da “bireyler tarafından beklenen yaşam düzeyi kalitesinin yargılanması” ile ortaya çıkan sonuç şeklinde değerlendirildiği görülmektedir (Veenhoven, 1995, s.33). Bununla birlikte, öznel iyi oluş hali ve mutluluk kavramlarının bireyin ruhsal ve fiziksel sağlık düzeyi ile yakından ilişkili olduğu; özel yaşam ve iş yaşamı arasındaki ilişkiye de dayandığı ileri sürülmektedir. Aynı zamanda öznel iyi oluş halinin mutluluğun temeli olduğu ifade edilmektedir (Egan, Chan ve Shorter, 2014, s.18).

Öznel iyi oluş hali, farklı özelliklere sahip bireylerin yaşamlarına ilişkin değerlendirmeleri içermektedir (Muñoz ve Vergel, 2013, s.96). Öznel iyi oluş hali, duygusal (olumlu ve olumsuz duygular) ve bilişsel (yaşam tatmini) olmak üzere iki boyutlu bir yapıyı nitelemektedir. Öznel iyi oluş hali kapsamında mutluluğun; bireyin yaşam kalitesine yönelik öznel değerlendirmeleri içeren içsel bir yapının ifadesi olduğu düşünülmektedir (Kashdan, Diener ve King, 2008, s.221).

Genel olarak, yaşamın bilişsel ve duyuşsal açıdan değerlendirilmesi olarak tanımlanmaya çalışılan mutluluk kavramı bireyin; sevinç, gurur, güven, heyecan gibi olumlu duyguları sık yaşarken; öfke, korku, kaygı, nefret gibi olumsuz duyguları daha az yaşaması ve hayatının aile, iş, sosyal çevre gibi kesitlerinden de tatmin olduğunun bir göstergesi olarak nitelendirilmektedir (Doğan, Sapmaz ve Çötok, 2013, s.392). Bu bağlamda mutlu bireylerin olumlu duygular yaşamaları ve hayatlarında tatmin olmaları sebebiyle, karşılaştıkları olaylara bakış açılarının, tepkilerinin, tutum ve davranışlarının mutsuz bireylere göre daha farklı olması beklenmektedir. Bununla birlikte, mutlu bireylerin kişilerarası ilişkilerde ve iş yaşamında daha başarılı olmaları, yaşam sürelerinin daha uzun olması, fiziksel ve psikolojik açıdan daha sağlıklı olmaları mümkündür (Özdemir ve Koruklu, 2011, s.192).

Kariyer Engelleri, Kariyer Motivasyonu ve Mutluluk Arasındaki İlişkiler

Hizmet endüstrisinin önemli bir kısmını oluşturan turizm sektöründe gün geçtikçe kadın işgörenlerin sayısının arttığı ancak çalışma yaşamında genel bir sorun olan kadın işgörenlere yönelik ayrımcılığın bu sektörde de olduğu görülmektedir. Özellikle turizm sektörünün uzun saatler ve tatil dönemlerinde çalışmayı gerektirmesi kadın işgörenlerin iş ve aile yaşamları arasında denge kurmasını zorlaştırmaktadır (Tükeltürk ve Perçin, 2008, s.114-122). Bu nedenle, kadın işgörenlerin, çalışma ve aile yaşamlarındaki rolleri bir arada yürütebilmeleri için fazlasıyla çaba harcamaları gerekmektedir. Diğer taraftan, iş ve aile yaşamında karşılaşılan talepler ve gereksinimler, kadınların üzerinde baskı oluşturmakta, rol çatışması yaşamalarına ve duygusal açıdan tükenmelerine yol açarak, yaşam tatmini düzeylerini azaltmaktadır (Anafarta, Sarvan ve Yapıcı, 2008, s.116). Kadınlar, iş ve aile yaşamındaki sorumlulukları; görev yaptıkları örgütün politika ve prosedürleri, sosyal çevre veya bireysel unsurlar nedeniyle dengeleyememekte ve kariyer ilerleme arzusu duymalarına rağmen; kariyerlerine yönelik faaliyetlerde bulunamamaktadırlar. Böylece, kariyer ilerleme isteği ve çalışma hayatında belirli bir konuma erişme arzusu içerisinde olan kadın işgörenlerin çeşitli sebeplerle karşılarına çıkan engelleri aşamamalarının; iş ve

(25)

sosyal yaşamlarında tatminsizliğe yol açarak, genel mutluluk düzeylerinin de olumsuz olarak etkilenmesine neden olması beklenebilir.

Literatürde, kariyer engellerinin bireysel ve örgütsel sonuçlarını ele alan, bu engellerin işgörenlerin tutum ve davranışlarını ne yönde etkilediğini inceleyen az sayıda çalışmanın olduğu görülmektedir. Var olan çalışmaların genelinde; kariyer engellerinin örgütsel bağlılık ve iş tatmini üzerindeki etkisi incelenmektedir. Briggs, Jaramillo ve Weeks (2011) çalışmalarında, kariyer engellerinin işgörenlerin örgütsel bağlılık ve iş tatmini düzeylerini olumsuz yönde etkilediği bulgusunu elde etmişlerdir. Chovwen (2007) ise çalışmasında kariyer engellerinin kadın işgörenlerin kariyer tatminlerini olumsuz yönde etkilediğine dikkat çekmiştir. Ismail ve Ibrahim (2008) ise toplumsal, örgütsel ve aileden kaynaklanan kariyer engellerinin kadın işgörenlerin kariyer gelişimini etkilediğini belirtmektedir.

Bununla birlikte, Özyer ve Orhan (2012) çalışmalarında kariyer engellerinin kadın işgörenlerin korku düzeyleri üzerinde etkili olduğunu ortaya koymuştur. Diğer taraftan İnandı ve Tunç (2012) kariyer engellerinin kadın işgörenlerin iş doyumu düzeylerini etkilediğini ileri sürmüştür.

Kariyer engellerinin işgörenlerin iş rollerine, kariyerlerine ve sosyal yaşamlarına ilişkin birçok tutumu olumsuz yönde etkilemesi beklenebilir. Diğer bir ifadeyle, işgörenler tarafından algılanan kariyer engellerinin bireysel ve örgütsel olumsuz sonuçlar doğurabileceği ifade edilebilir. Bu doğrultuda, çalışmada otel işletmelerinde görev yapan kadın işgörenler tarafından algılanan kariyer engellerinin bireysel sonuçlar bağlamında değerlendirilebilen kariyer motivasyonu ve mutluluk üzerindeki etkisi irdelenmeye çalışılmaktadır. Bununla birlikte, kariyer engellerinin mutluluk üzerindeki etkisinde kariyer motivasyonun aracılık rolünün araştırılması amaçlanmaktadır. Araştırma amacı doğrultusunda kariyer engelleri, kariyer motivasyonu ve mutluluk arasındaki ilişkilerin test edilmesi için geliştirilen araştırma modeli ve hipotezleri aşağıdaki gibidir:

*Modeldeki kesik çizgiler aracılık etkisini göstermektedir.

Şekil 1. Araştırma Modeli Cinsiyet ayrımcılığından

kaynaklanan engeller

Kariyer Motivasyonu Kariyer planlama

eksikliğinden kay. engeller

İş-aile çatışmasından kaynaklanan engeller

Çevreden kaynaklanan engeller

Mutluluk

(26)

ARAŞTIRMA HİPOTEZLERİ

H1: Kariyer planlama eksikliğinden kaynaklanan engeller kadın işgörenlerin mutluluk düzeylerini negatif yönde etkilemektedir.

H2: İş-aile çatışmasından kaynaklanan engeller kadın işgörenlerin mutluluk düzeylerini negatif yönde etkilemektedir.

H3: Çevreden kaynaklanan engeller kadın işgörenlerin mutluluk düzeylerini negatif yönde etkilemektedir.

H4: Cinsiyet ayrımcılığından kaynaklanan engeller kadın işgörenlerin mutluluk düzeylerini negatif yönde etkilemektedir.

H5: Kariyer planlama eksikliğinden kaynaklanan engeller kadın işgörenlerin kariyer motivasyonu düzeylerini negatif yönde etkilemektedir.

H6: İş-aile çatışmasından kaynaklanan engeller kadın işgörenlerin kariyer motivasyonu düzeylerini negatif yönde etkilemektedir.

H7: Çevreden kaynaklanan engeller kadın işgörenlerin kariyer motivasyonu düzeylerini negatif yönde etkilemektedir.

H8: Cinsiyet ayrımcılığından kaynaklanan engeller kadın işgörenlerin kariyer motivasyonu düzeylerini negatif yönde etkilemektedir.

H9: Kariyer motivasyonu kadın işgörenlerin mutluluk düzeylerini pozitif yönde etkilemektedir.

H10: Kariyer planlama eksikliğinden kaynaklanan engellerin mutluluk üzerindeki etkisinde kariyer motivasyonunun aracılık rolü vardır.

H11: İş-aile çatışmasından kaynaklanan engellerin mutluluk üzerindeki etkisinde kariyer motivasyonunun aracılık rolü vardır.

H12: Çevreden kaynaklanan engellerin mutluluk üzerindeki etkisinde kariyer motivasyonunun aracılık rolü vardır.

H13: Cinsiyet ayrımcılığından kaynaklanan engellerin mutluluk üzerindeki etkisinde kariyer motivasyonunun aracılık rolü vardır.

ARAŞTIRMA METODOLOJİSİ Araştırmanın Yöntemi

Kariyer engellerinin mutluluk üzerindeki etkisinde kariyer motivasyonun aracılık rolünü belirlemeye yönelik olan bu çalışmada, öncelikle araştırmanın kapsamı, araştırmanın örneklemi ve araştırmada kullanılan ölçeklere ilişkin bilgilere yer verilmiştir. Daha sonra araştırma modelinde yer alan tüm değişkenlere keşfedici ve doğrulayıcı faktör analizleri yapılmış, değişkenler arası birlikteliği belirlemek için korelasyon analizi

(27)

gerçekleştirilmiştir. Araştırma hipotezlerin test edilmesinde ise hiyerarşik regresyon analizi uygulanmış ve aracılığın kapsamlı olarak belirlenebilmesi için Sobel testi kullanılmıştır.

Araştırmanın Kapsamı ve Örneklemi

Araştırmanın konu açısından kapsamı; kariyer engelleri, kariyer motivasyonu ve mutluluk arasındaki ilişkilerin açıklanmasıyla sınırlandırılmıştır. Araştırmanın uygulama açısından kapsamını; kolayda örnekleme yöntemi ile belirlenen ve Antalya’da faaliyet göstermekte olan 4 adet beş yıldızlı otel işletmesinin kadın çalışanları oluşturmaktadır. Bu otellerin yönetimlerinden alınan izin doğrultusunda teslim edilen 250 adet anket formundan geriye dönen 170 adet (%68) anket formunun, 166 (%66) adedi değerlendirme kapsamına alınmıştır.

Araştırmanın Ölçekleri

Araştırmada veri toplama yöntemi olarak anket tekniğinden yararlanılmıştır. Anket formlarının oluşturulmasında yabancı literatürden alınıp Türkçe’ye uyarlanan ölçekler kullanılmıştır. Ölçeklerin Türkçe uyarlanmasında İngilizce-Türkçe ve Türkçe-İngilizce çeviri yöntemi kullanılarak, çeviriler yabancıl dil okutmanlarıyla gerçekleştirilmiştir.

Ölçekler, Türkçe’ye çevrildikten sonra, pilot araştırma (n=30) vasıtasıyla gözden geçirilmiş ve gerekli düzeltmeler gerçekleştirilmiştir. Ölçeklerde bulunan ifadelerin yanıtları için eşit aralıklı olduğu varsayılan beş aralıklı Likert tipi derecelendirme (“1=Kesinlikle katılmıyorum”…“5=Kesinlikle katılıyorum”) kullanılmıştır. Ayrıca anket formunda 4 adet demografik soruya yer verilmiştir.

Kariyer Engelleri Ölçeği: Kadın işgörenler tarafından algılanan kariyer engellerinin ölçülmesinde Swanson (1996)’un geliştirdiği kariyer engelleri envanterinin Raiff (2004) tarafından daraltılan şekli kullanılmıştır. Ölçekte, kariyer planlama eksikliğinden kaynaklanan engeller 9 ifade (“kariyer hedefimin ne olduğundan emin değilim”,

“çevremde alternatif kariyer fırsatları olduğunu düşünmüyorum” vb.); iş-aile çatışmasından kaynaklanan engeller 10 ifade (“aile hayatıma yönelik planlarım ile kariyer planlarım arasında çatışma yaşarım”, “ev yaşamındaki sorumluluklarım iş performansımı olumsuz etkiler” vb.); cinsiyet ayrımcılığından kaynaklanan engeller 6 ifade (“yöneticim, bayan olduğum için bana önyargılı davranır”, “bu işi yapan erkekler bayanlara göre daha çabuk terfi eder” vb.); çevreden kaynaklanan engeller 7 ifade (“ailem seçtiğim kariyer yolunu onaylamıyor”, “toplumda erkeklerin bu işi daha yaptığına dair bir önyargı var” vb.) olmak üzere 32 ifade yer almaktadır. Kariyer engelleri ölçeğine ilişkin verilere, ölçeğin yapı geçerliliğinin sağlanması amacıyla açıklayıcı (keşfedici) faktör analizi uygulanmıştır.

Temel bileşenler analizinde, Kaiser-Meyer-Olkin (KMO) testi, örneklemin faktör analizi için yeterli olduğunu (KMO değeri .933) göstermiştir. Keşfedici faktör analizi sonucunda 13 madde faktör yüklerinin 0.50’nin altında kalması sebebiyle analiz dışında bırakılmış ve kalan maddelerin dört faktörlü yapıya uyum sağladığı görülmüştür. Kalan maddelerin faktör yüklerinin .69 ile .86 arasında olduğu belirlenmiştir. Yapılan güvenirlik analizi sonucunda ölçeğin Cronbach alfa güvenirlik katsayısı .94 olarak bulunmuştur.

(28)

Kariyer Motivasyonu Ölçeği: Kadın işgörenlerin kariyer motivasyonu düzeylerini ölçmek amacıyla Grzeda ve Prince (1997) çalışmasında yer alan ölçek kullanılmıştır. Ölçekte, kariyer esnekliği boyutuna ilişkin 8 ifade (“işimi veya çalıştığım yeri değiştirmek benim için normal bir durumdur”, “değişen çalışma şartlarına uyum sağlarım” vb.); kariyeri kavrama boyutuna ilişkin 5 ifade (“neyi iyi yapabileceğimi neyi yapamayacağımı biliyorum”, “ileriye yönelik belirli kariyer hedeflerim var” vb.); kariyer kimliği boyutuyla ilgili 8 ifade (“kariyer hedeflerime uygun bir yerde çalışmak isterim”, “edindiğim yeni bilgi ve deneyimlere göre kariyer hedeflerimi gözden geçiririm” vb.) olmak üzere toplam 21 ifade yer almaktadır. Temel bileşenler analizinde, Kaiser-Meyer-Olkin (KMO) testi, örneklemin faktör analizi için yeterli olduğunu (KMO değeri .748) göstermiştir. Keşfedici faktör analizi sonucunda, 11 madde faktör yüklerinin 0.50’nin altında kalması sebebiyle analiz dışında bırakılmış ve kalan maddelerin üç faktörlü yapıya uyum sağladığı görülmüştür. Kalan maddelerin faktör yüklerinin .59 ile .88 arasında olduğu belirlenmiştir.

Yapılan güvenirlik analizi sonucunda ölçeğin Cronbach alfa güvenirlik katsayısı .71 olarak bulunmuştur.

Mutluluk Ölçeği: Kadın işgörenlerin mutluluk düzeylerini ölçmek amacıyla Hills ve Argyle (2002) çalışmasından elde edilen Oxford Mutluluk Envanterinin kısa formu kullanılmıştır. Toplam 8 ifadeden (“kendimden, mesleğim, işim, yaşantımdan memnunum”, “hayatın oldukça ödüllendirici olduğunu düşünüyorum” vb.) oluşan ölçeğin yapı geçerliliğinin sağlanması amacıyla açıklayıcı (keşfedici) faktör analizi uygulanmıştır.

Temel bileşenler analizinde, Kaiser-Meyer-Olkin (KMO) testi, örneklemin faktör analizi için yeterli olduğunu (KMO değeri .826) göstermiştir. Keşfedici faktör analizi sonucunda 1 madde faktör yükünün 0.50’nin altında kalması sebebiyle analiz dışında bırakılmış ve kalan 7 maddenin ölçeğin tek faktörlü yapısına uyum sağladığı belirlenmiş, faktör yüklerinin ise .52 ile .77 arasında olduğu görülmüştür. Yapılan güvenirlik analizi sonucunda ölçeğin Cronbach alfa güvenirlik katsayısı .80 olarak bulunmuştur.

Keşfedici faktör analizlerinin sonucunda Lisrel 8.80 programı kullanılarak, doğrulayıcı faktör analizi yapılmış ve her bir ölçeğin uyum iyiliği değerleri hesaplanmıştır. Tablo 1’de araştırmanın ölçeklerine ilişkin doğrulayıcı faktör analizi sonuçları verilmektedir. Bu değerlerin, literatürde kabul edilen sınırlar içerisinde olduğu görülmektedir (Schermelleh- Engel, Moosbrugger ve Müller, 2003, s.52; Meydan and Şeşen, 2011, s.35 ).

Tablo 1. Doğrulayıcı Faktör Analizi Sonucunda Ölçeklerin Uyum İyiliği Değerleri

Değişkenler χ² d.f. χ²/df GFI AGFI CFI NFI NNFI RMSEA ≤ 5 ≥ .85 ≥ .80 ≥ .90 ≥ .90 ≥ .90 ≤0.08 Kariyer 241.50 145 1.66 0.87 0.83 0.99 0.97 0.98 0.064 Engelleri

Kariyer 48.26 24 2.01 0.94 0.89 0.96 0.93 0.94 0.076 Motivasyonu

Mutluluk 21.29 13 1.63 0.97 0.93 0.98 0.96 0.97 0.066

Referanslar

Benzer Belgeler

 Tapu sicil müdürlüklerindeki etik dıĢı davranıĢlar, geçmiĢ dönemlere göre önemli ölçüde azalma göstermektedir.. Yolsuzluklara karĢı yapılan operasyonlar

Aymankuy ve Aymankuy (2013) turizm eğitimi alan öğrencilerin sektörde otel müdürlüğü, yiyecek- içecek müdürlüğü veya turist rehberliği dışındaki

Sağlık Yönetimi Anabilim Dalı 1240238503 numaralı doktora öğrencisi Ahmet Düha KOÇ’un 09/02/2016 tarihinde “Pozitif Psikolojik Sermayenin Duygusal Emek Üzerine Etkisi:

Temel İslam Bilimleri Anabilim Dalı 1340207015 numaralı doktora öğrencisi Dursun ÇIN’ın 12/06/2015 tarihinde yapılan 2014-2015 Eğitim Öğretim bahar yarıyılı

Enstitümüz Kamu Yönetimi Anabilim Dalı yüksek lisans öğrencisi Süleyman TÜLÜCEOĞLU’nun tez savunma sınavı ile Anabilim Dalı Başkanlığı’nın 12.10.2016

Enstitümüz İktisat Anabilim Dalı yüksek lisans öğrencisi Ferhat ÖZBAY’ın tez savunma sınavı ile Anabilim Dalı Başkanlığı’nın 28.12.2015 tarih ve 209 sayılı

Anadolu Selçuklu Devletinin önemli Saraylarından olan ve büyük bölümü ayakta kalan Kubad Abad Sarayından çıkarılan bu gün Karatay Medresesi Müzesi'nde bulunan

• Yurtdışı eğitimi konusunda tecrübesi olan kişilerin belli aralıklarla seminerlere davet edilmesi ve doktora adayları- na oryantasyon programı düzenlenmesi