YETİŞKİN PSİKOLOJİSİ
Fulya AKGÜL GÖK
Freud yetişkin yaşamını daha önce oluşmuş kişilik yapısının yüzeyinde sadece bir dalgalanma olarak görür
Piaget, ergenlikten sonra önemli bilişsel değişimlerin oluşmadığını varsayar
Kohlberg, ahlak gelişiminin erken yetişkinlik yıllarında tamamlandığını kabul eder.
Bilim insanları Erikson, Bühler ve Jung gibi psikologları izleyerek
yetişkinliğin tek başına duran ergenlikle yaşlılık arasında ayrımlaşmamış
bir biçimde yer alan bir evre olmadığını kabul etmeye başlamıştır.
Yetişkinliğin tanımlanması
Yetişkin, büyümüş kişi anlamına gelmektedir. Yetişkinin sadece fiziksel özellikler bakımından değil, psikolojik özellikler bakımından da dikkate alınması
gerekmektedir.
Yetişkin kişinin fiziksel ve psikolojik olarak olgunlaşmış olduğu varsayılır.
Oysa fiziksel olgunlaşmayı ölçmek güçtür ve psikolojik olgunlaşmayı tanımlamak da öyledir. Çünkü birtakım psikolojik süreçler yaşlılık yıllarına dek gelişmeyi
sürdürmektedir.
Buna rağmen birçok gelişimci sadece yaş düzeyine dayalı bir tanımı benimsemiştir. Oysa yaş ve yaş sınırları
konusunda da bir anlaşmanın olduğu söylenemez.
Çoğu toplumda yetişkinliğin başlangıcı, öğrenim yaşamını bitirmiş, tam zamanlı bir işe girmiş ve evlenmiş olmakla tanımlanmaktadır.
Bununla birlikte bir yetişkin olmak toplumun farklı kesimleri için çok farklı bir konudur.
Yetişkinlik bir tek değil birçok yaşantı içerdiği için herkesin
yetişkinlik anlayışı farklılaşmaktadır.
Yetişkinliğin yaşlılıkla yaşlılıkla,biyolojik ve
toplumsal değişimle bir tutulması da ortak bir yönelimdir.
Biyolojik yaşlanma insan organizmasının yapı ve işleyişinin zaman içindeki değişimlerine
dayanır.
Toplumsal yaşlanma ise bir bireyin zaman içindeki rolleri üstlenmesindeki ve terk
etmesindeki değişimlere dayanır. Bir birey doğumdan ölüme hem toplum tarafından düzenlenmiş evrelerden hem de biyolojik evrelerden geçer.
Dolayısıyla bireyin yaşam döngüsü geçiş noktalarıyla işaretlenmiştir.
Topluma göre yaş, yaşam süresindeki belirli
noktalarla bağlantılı bir davranış beklentileri
dizisidir.
Kaynakça
Gander, M. J. ve Gardiner, H. W. (1993). Cocuk ve Ergen Gelisimi. (Çev.) Çelen, N., Dönmez, A. ve Onur, B. Ankara: İmge kitabevi.
Zastrow, C., & Kirst-Ashman, K. K. (2014). İnsan davranışı ve sosyal çevre I (1. Baskı). Ankara: Nika.
