ÖZET
Kan kültürlerinden Ocak-Ekim 2006 döneminde izole edilen ve infeksiyon etkeni olarak kabul edilen 70 bakteriye tige- siklinin etkinli¤i potansiyel ampirik ajanlar›n in-vitro etkinlikleri ile karfl›laflt›r›lm›flt›r.
Bakterilerin 28’i GSBL pozitif Escherichia coli, 19’u MRSA, 9’u Enterococcus spp., 7’si Klebsiella spp., 6’s› Entero- bacter spp., 1’i S.pneumoniae olarak identifiye edilmifltir.
Tüm izolatlar otomatize Phoenix system (BD Diagnostic Systems) ile tan›mlanm›flt›r. Tigesiklinin M‹K de¤erleri CLSI kriterlerine uygun olarak Mueller Hinton agarda E test yöntemi ile belirlenmifl ve bütün sufllar duyarl› bulunmufltur. Ayr›- ca her izolat için Kirby-Bauer disk difüzyon metoduyla piperasilin-tazobaktam, siprofloksasin, tetrasiklin ve imipenem duyar- l›l›¤› test edilmifltir.
An›lan patojenler üzerine, piperasilin-tazobaktam, imipenem, siprofloksasin ve tetrasiklinin in-vitro etkinlikleri ile kar- fl›laflt›r›ld›¤›nda tigesiklinin daha etkin oldu¤u gözlenmifltir.
Sonuç olarak tigesiklin çal›flmaya al›nan mikroorganizmalar›n tümüne karfl› etkili bir antimikrobiyal olarak bulunmufl- tur.
Anahtar sözcükler: kan kültürü, nosokomiyal patojenler, tigesiklin SUMMARY
Tigecycline Activity in Bloodstream Infection Isolates
In vitro activity of tigecycline and other potentially empiric agents for bloodstream infection isolates were compared.
A total of 70 Gram-positive and Gram-negative bacteria were isolated from patients hospitalized with clinically significant bacteremia (January-October'2006). The pathogens isolated were extended-spectrum beta-lactamase positive Escherichia coli (28), methicilline-resistant Staphylococcus aureus (19), Enterococcus spp. (9), Klebsiella spp. (7), Enterobacter spp. (6) and Streptococcus pneumoniae (1).
All isolates were identified by the BD Phoenix system. MIC values of tigecyline were determined by E-test on Mueller Hinton agar according to CLSI method. All strains were found susceptible to tigecyline. Each strain was also tested by disk diffusion method against piperacillin-tazobactam, ciprofloxacin, tetracycline and imipenem. Tigecycline was found more ac- tive for all species than other antibiotics tested. As a result, tigecyline was found as an active agent for blood streem in- fection isolates.
Keywords: blood culture, nosocomial pathogens, tigecycline
KAN KÜLTÜRLER‹NDEN ‹ZOLE ED‹LEN ETKENLERDE T‹GES‹KL‹N DUYARLILI⁄I*
Mustafa ALTIND‹fi*, Birol fiAFAK*, Tuna DEM‹RDAL**, Zafer ÇET‹NKAYA*, Orhan Cem AKTEPE*
*Afyonkarahisar Kocatepe Üniversitesi, ANS Araflt›rma ve Uygulama Hastanesi, Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dal›, AFYONKARAH‹SAR
**Afyonkarahisar Kocatepe Üniversitesi, ANS Araflt›rma ve Uygulama Hastanesi, ‹nfeksiyon Hastal›klar›
Anabilim Dal›, AFYONKARAH‹SAR
fiimdiki yaz›flma adresi: Birol fiafak. Atatürk Devlet Hastanesi, Bakteriyoloji Laboratuvar›, ZONGULDAK Tel.: (0505) 797 78 00
e-posta: birolsafak@mynet.com
Al›nd›¤› tarih: 28.05.2007, revizyon kabulü: 25.09.2007
* 22. ANKEM Antibiyotik ve Kemoterapi Kongresi’nde Poster-5 olarak sunulmufltur (29 Nisan-03 May›s 2007, Antalya) ANKEM Derg 2007;21(3):171-174
171
G‹R‹fi
Ço¤ul dirençli bakterilerin izolasyon s›kl›-
¤› ve prevalans› artmakta oldu¤undan yeni güncel direnç mekanizmalar›na dayan›kl› anti- mikrobiyal ajanlar›n acilen klinik kullan›ma gir- mesi gerekti¤i bildirilmifltir(8).
Bunlardan tigesiklin (GAR-936)’in, mino- siklin molekülünün semisentetik derivesi olan yeni glisilsiklin grubu genifl spektrumlu bir an- tibiyotik oldu¤u ve özellikle tetrasiklin diren- cinde rol oynayan 2 farkl› genetik mekanizmaya (ribozomal korunma ve efluks mekanizmalar›) karfl› dayan›kl› olmas›n›n en önemli özelli¤i ol- du¤u bildirilmifltir. Genifl spektrumlu ve direnç mekanizmalar›na dayan›kl› olmas›n›n nedeni olarak 9 pozisyonundaki modifikasyon vurgu- lanm›flt›r(5,7,14). Özellikle intraabdominal ve de- ri-yumuflak doku infeksiyonlar›nda etkili oldu-
¤u bildirilmifltir(5,14). Metisilin-dirençli (MRSA) ve glikopeptid intermediate Staphylococcus aure- us, vankomisin-dirençli enterokoklar (VRE), pe- nisilin-dirençli Streptococcus pneumoniae, genifl- lemifl spektrumlu b-laktamaz (GSBL) üreten En- terobacteriaceae, Acinetobacter spp. ve Stenotropho- monas maltophilia gibi baz› nonfermenter Gram negatif çomaklar baflta olmak üzere pek çok ço-
¤ul dirençli mikroorganizmaya in-vitro aktivite- si mükemmel bulunmufltur(7,13,14). Tezat olarak ise Pseudomonas spp. ve Proteus spp.’de M‹K90 de¤erleri yüksek bulunmufltur(13,14). Derin do- kulara penetre olmas›, ço¤ul dirençli mikroor- ganizmalara etkili olmas› ve genifl spektrumlu olmas› nedeniyle polimikrobiyal infeksiyonla- r›n ampirik tedavisinde kullan›labilece¤i bildi- rilmifltir(12).
Bu çal›flmada kan kültürlerinden izole edi- len etkenlere potansiyel ampirik ajanlar›n in- vitro etkinlikleri tigesiklin ile karfl›laflt›r›lm›flt›r.
GEREÇ VE YÖNTEM
Çal›flmaya Afyonkarahisar Kocatepe Üni- versitesi T›p Fakültesi Ahmet Necdet Sezer Uy- gulama ve Araflt›rma Hastanesi’nde Ocak-Ekim 2006 döneminde gönderilen kan kültürlerinden izole edilen 70 Gram pozitif ve Gram negatif et-
ken dahil edilmifltir. Bu etkenler 28 (% 40) GSBL pozitif Escherichia coli, 19 (% 27) MRSA, 9 (% 13) Enterococcus spp., 7 (% 10) Klebsiella spp., 6 (% 9) Enterobacter spp., 1 S.pneumoniae olarak identifi- ye edilmifltir. Tüm izolatlar farkl› hastalardan izole edilmifl ve otomatize Phoenix system (BD Diagnostic Systems) ile tan›mlanm›flt›r. Tigesik- linin M‹K de¤erleri CLSI kriterlerine uygun ola- rak Mueller Hinton agarda E test yöntemi ile be- lirlenmifltir. Duyarl›l›k s›n›r› S.aureus için <0.5 μg/ml, enterokoklar için <0.25 μg/ml, Gram negatif bakteriler için <2 μg/ml olarak al›nm›fl- t›r(11). Her izolat için Kirby-Bauer disk diffüz- yon metoduyla pipersilin/tazobaktam, sipro- floksasin, tetrasiklin ve imipenem duyarl›l›¤›
test edilmifltir. Kontrol sufllar› olarak S.aureus ATCC 29213 ve E.coli ATCC 25923 kullan›lm›flt›r.
BULGULAR
Sufllar yafllar› 0-92 aras› de¤iflen ve 34’ü kad›n, 36’s› erkek olan 70 hastan›n kan kültürle- rinden izole edilmifltir. Örneklerin 15’i pediatri (% 21), 9’u üroloji (% 13), 8’i anestezi yo¤un ba- k›m ünitesi (% 11), 8’i infeksiyon hastal›klar›
(% 11), 8’i genel cerrahi (% 11), 6’s› dahiliye (% 9), 16’s› di¤er (% 23) kliniklerden gönderilmifltir.
Tigesiklinin M‹K de¤erleri GSBL pozitif E.coli için < 0.12-1 μg/ml, MRSA ve Enterococcus spp. için < 0.12-0.5 μg/ml, Klebsiella spp. ve En- terobacter spp. için 0.25-2 μg/ml, S.pneumoniae için 0.25 μg/ml olarak bulunmufltur (Tablo 1).
Tigesikline tümü duyarl› bulunan sufllar›- m›zda piperasilin-tazobaktama, imipeneme,
Tablo 1: Tigesiklin M‹K de¤erleri [n (%)].
Etken
E.coli n:28 MRSA n:19 Enterococcus spp. n:9 Klebsiella spp. n:7 Enterobacter spp. n:6 S.pneumoniae n:1
<0.12
8 (29) 1 (5) 1 (11) 0 0 0
0.25
9 (61) 7 (42) 7 (89) 1 (14) 1 (17) 1 (100)
0.5
7 (86) 11 (100) 1 (100) 1 (29) 2 (50)
1 4 (100)
4 (86) 2 (83)
2
1 (100) 1 (100)
* Say›lar M‹K olarak üstteki konsantrasyon saptanan sufl say›s›- n›, oranlar (daha düflük M‹K de¤eri olan sufllar da eklenerek) kü- mülatif olarak bildirilmifltir.
M‹K de¤erleri (μg/ml)*
M. Alt›ndifl ve ark.
172
siprofloksasine ve tetrasikline duyarl›l›k oranla- r› tablo 2’de verilmifltir.
TARTIfiMA
Ço¤ul dirençli bakteriler h›zla artmakta ve bunlar›n büyük ço¤unlu¤u yo¤un bak›m ünite- lerinde yatan hastalarda görülmektedir. Yo¤un bak›m infeksiyonlar›n›n da ço¤unlu¤unu kan dolafl›m› infeksiyonlar› oluflturmaktad›r. Bu in- feksiyonlarda yeni genifl spektrumlu antimikro- biyallerin kullan›ma girmesi gerekmektedir.
Genifl spektrumlu ve özellikle intraabdominal ve deri-yumuflak doku infeksiyonlar›nda etkili olan tigesiklinin kan dolafl›m› infeksiyonu et- kenlerine etkinli¤inin belirlenmesi de önemli- dir.
Çok merkezli bir çal›flmada kan dolafl›m›
örneklerinden izole edilen 26,474 Gram pozitif ve negatif etkende tigesiklin duyarl›l›¤› araflt›- r›lm›fl, M‹K90 de¤erleri stafilokoklar için 0.5 μg/ml, enterokoklar için 0.25 μg/ml, strepto- koklar için 0.12 μg/ml, Escherichia coli için 0.25 μg/ml, Klebsiella spp. için 1 μg/ml ve Enterobac- ter spp. için 2 μg/ml olarak bildirilmifltir(10). Bir baflka çal›flmada % 68.5’i kan kültürlerinden izole edilen 9093 mikroorganizma için tigesiklin duyarl›l›¤› araflt›r›lm›fl, tüm Gram pozitif bakte- riler, Enterobacteriaceae sufllar› ve Acinetobacter spp. için M‹K90de¤erleri 1 μg/ml, farkl› olarak Serratia spp. ve Stenotrophomonas maltophilia için 2 μg/ml olarak bildirilmifltir(9).
Waites ve ark.(15)tüm bu flufllar için M‹K90 de¤erlerini <2 μg/ml olarak bildirmifltir. Bouc- hillon ve ark.(2) da GSBL pozitif Enterobacteri- aceae, Acinetobacter spp., Enterococcus spp., S.au- reus, S.pneumoniae için benzer sonuçlar bildir- mifltir. Bir baflka çal›flmada E.coli, Klebsiella spp., Enterobacter spp., Salmonella spp. ve Citrobacter
spp. izolatlar›nda direnç saptanmad›¤›, sadece Klebsiella spp. izolatlar›nda % 8.3 orta duyarl›l›k saptand›¤› bildirilmifltir. Ayn› çal›flmada izolat- lar karbapenemlere % 100, piperasilin-tazobak- tama % 93, tigesikline % 97.5 oran›nda duyarl›
olarak bildirilmifltir(6). Betriu ve ark.(1)da tige- siklinin M‹K de¤erini tüm stafilokoklar için
<0.25 μg/ml, enterobakterilerin % 99.6’s› için <2 μg/ml olarak bildirmifltir. Dipersio ve Dow- zicky(3)ise Klebsiella pneumoniae’da M‹K90de¤e- rini 4 μg/ml olarak bulmufllar ve % 9.2 oran›n- da tigesikline direnç bildirmifllerdir. Waites ve ark.(15) taraf›ndan duyarl›l›k yüzdeleri stafilo- koklar türleri için % 100, Escherichia coli için % 92.1- 98.8, Klebsiella spp. ve Enterobacter spp. için % 93.0- 95.7 olarak bildirilmifltir.
Bu çal›flmadaki M‹K de¤erleri de, bildiri- len çal›flmalarla karfl›laflt›r›ld›¤›nda benzer, yani tigesiklin bu patojenlere etkili bulunmufltur.
Tüm Gram pozitif sufllar için <0.5 μg/ml M‹K de¤eri bulunmufltur. Gram negatif etkenlerde ise biraz daha yüksek M‹K de¤erleri elde edil- mifltir. Duyarl›l›k s›n›r› S.aureus ve enterokoklar için <0.5 μg/ml, Gram negatif bakteriler için
<2 μg/ml al›nd›¤›nda(11), tüm Gram pozitif ve Gram negatif izolatlar tigesikline duyarl› olarak bulunmufltur. Ayr›ca bu çal›flmada kan kültür- lerinden izole edilen etkenlerde de tigesiklinin etkili olabilece¤i gösterilmifltir. An›lan patojen- ler üzerine, piperasilin-tazobaktam, imipenem, siprofloksasin ve tetrasiklinin in-vitro etkinlik- leri ile karfl›laflt›r›ld›¤›nda tigesiklinin daha et- kin oldu¤u gözlenmifltir (Tablo 2).
Tigesiklinin klinik olarak önemli patojen bakterilerde (P.aeruginosa ve Proteus hariç) in- vitro aktivitesinin mükemmel oldu¤u çeflitli ça- l›flmalarla vurgulanm›flt›r(4,9). Kan dolafl›m sis- temi infeksiyonlar›nda da etkili oldu¤u farkl›
çal›flmalarla gösterilmifl ve bu infeksiyonlarda da kullan›lmas› önerilmifltir(9,10).
An›lan patojenler üzerine, tigesiklinin pi- perasilin-tazobaktam, imipenem, siprofloksasin ve tetrasiklin ile karfl›laflt›r›ld›¤›nda daha etkin oldu¤u gözlenmifltir. Sonuç olarak tigesiklin ça- l›flmaya al›n›nan mikroorganizmalar›n tümüne karfl› etkili bir antimikrobiyal olarak bulunmufl- tur.
Tablo 2: Di¤er antibiyotiklere duyarl›l›k oranlar› (%).
Etken
E.coli MRSA Enterococcus spp.
Klebsiella spp.
Enterobacter spp.
Piperasilin- tazobaktam
29 5 55 0 0
‹mipenem
96 16 78 100 83
Siprofloksasin
21 0 0 57 50
Tetrasiklin
0 0 0 0 0
Kan kültürlerinden izole edilen etkenlerde tigesiklin duyarl›l›¤›
173
KAYNAKLAR
1. Betriu C, Rodriguez-Avial I, Gomez M et al and Spanish Tigecycline Group: Antimicrobial acti- vity of tigecycline against clinical isolates from Spanish medical centers. Second multicenter study, Diagn Microbiol Infect Dis 2006;56(4):437- 44.
2. Bouchillon SK, Hoban DJ, Johnson BM, Johnson JL, Hsiung A, Dowzicky MJ and Tigecycline Eva- luation and Surveillance Trial (TEST) Group: In vitro activity of tigecycline against 3989 Gram-ne- gative and Gram-positive clinical isolates from the United States Tigecycline Evaluation and Sur- veillance Trial (TEST Program; 2004), Diagn Mic- robiol Infect Dis 2005;52(3):173-9.
3. Dipersio JR, Dowzicky MJ: Regional variations in multidrug resistance among Enterobacteriaceae in the USA and comparative activity of tigecycli- ne, a new glycylcycline antimicrobial, Int J Anti- microb Agents 2007:29(5):518-27.
4. Gales AC, Jones RN, Andrade SS, Pereira AS, Sa- der HS: In vitro activity of tigecycline, a new glycylcycline, tested against 1,326 clinical bacteri- al strains isolated from Latin America, Braz J In- fect Dis 2005;9(5):348-56.
5. Hawkey P, Finch R: Tigecycline: in-vitro perfor- mance as a predictor of clinical efficacy, Clin Mic- robiol Infect 2007;13(4):354-62.
6. Morosini MI, Garcia-Castillo M, Coque TM et al:
Antibiotic coresistance in extended-spectrum-be- ta-lactamase-producing Enterobacteriaceae and in vitro activity of tigecycline, Antimicrob Agents Chemother 2006;50(8):2695-9.
7. Nathwani D: Tigecycline: clinical evidence and formulary positioning, Int J Antimicrob Agents 2005;25(3):185-92.
8. Pankey GA: Tigecycline, J Antimicrob Chemother 2005;56(3):470-80.
9. Sader HS, Jones RN, Dowzicky MJ, Fritsche TR:
Antimicrobial activity of tigecycline tested aga- inst nosocomial bacterial pathogens from patients hospitalized in the intensive care unit, Diagn Mic- robiol Infect Dis 2005;52(3):203-8.
10. Sader HS, Jones RN, Stilwell MG, Dowzicky MJ, Fritsche TR: Tigecycline activity tested against 26,474 bloodstream infection isolates: a collection from 6 continents, Diagn Microbiol Infect Dis 2005;52(3):181-6.
11. Souli M, Kontopidou FV, Koratzanis E et al: In vitro activity of tigecycline against multiple-drug- resistant, including pan-resistant, Gram-negative and Gram-positive clinical isolates from Greek hospitals, Antimicrob Agents Chemother 2006;50(9):3166-9.
12. Stein GE, Craig WA: Tigecycline: a critical analy- sis, Clin Infect Dis 2006;43(4):518-24.
13. Townsend ML, Pound MW, Drew RH: Tigecycli- ne: a new glycylcycline antimicrobial, Int J Clin Pract 2006;60(12):1662-72.
14. Ulusoy S: Tigesiklin, ANKEM Derg 2006;20(Ek 2):117-9.
15. Waites KB, Duffy LB, Dowzicky MJ: Antimicrobi- al susceptibility among pathogens collected from hospitalized patients in the United States and in vitro activity of tigecycline, a new glycylcycline antimicrobial, Antimicrob Agents Chemother 2006;50(10):3479-84.
M. Alt›ndifl ve ark.
174
