Peygamberimizin Hitabet İlkeleri
Peygamberimizin örnekliği
“Andolsun ki Allah’ın elçisi sizin için, yani ölüm sonrasında Allah’a ve ahiret gününe kavuşmayı arzulayan ve Onu çokça anan kimseler için son derece güzel bir örnektir.”
Ahzab/21
İlkeler
Dürüst ve olgun bir tavır
Özenle seçilen sözcükler
Muhatapların ilgi ve ihtiyaçlarını gözetme
Topluluğun durumunu dikkate alma
Sesini ve duruşunu ayarlama
Tane tane ve net söylenen sözcükler
Muhatapların anlayış ve kavrayış seviyesi
Cevamiu’l-Kelim
–
Ameller niyetlere göredir
–
Sarhoşluk veren her şey haramdır
Konunun anlaşılması için örnek verir, hikaye dili kullanırdı
Anlaşılması güç kavramları kolay kavramlarla
açıklayarak anlatırdı
Örnek: “İyi bir kimseyle dostluk kuran adamla, kötü birisi ile arkadaşlık yapanın benzeri; yanında güzel kokular bulunduran bir şahısla demirci körüğü çeken kimse gibidir. Yanında güzel koku bulunan arkadaşın ya sana güzel koku verir veya onun güzel
kokusundan faydalanırsın. Körük çekene gelince o
ya senin elbiseni yakar veya körüğün çıkardığı pis
kokudan rahatsız olursun”
Soru cevap ile dikkat çekme
–
Örnek: “Yezid b. Esed! Cennete girmek ister
misin? Sorusuna “Evet ya Resulallah” der. Bunun
üzerine “Kendin için istediğini kardeşlerin için de
iste!”
Zamanlamaya dikkat ederdi. Dikkatlerin
yoğun olduğu ve dinleyicilerin istekli oldukları
zamanda konuşurdu.
İnsanların hatalarını söylemez. Onları küçük düşürmez. Olumlu ve yapıcı bir üslupla hitap ederdi.
“ Kolaylaştırınız, zorlaştırmayınız; müjdeleyiniz nefret ettirmeyiniz”
Kimseyi suçlamaz, insanların hatalarını
yüzlerine vurmazdı. Genel uyarılarda
bulunurdu.
Peygamberimiz «Vallahi iman etmiş olmaz.
Vallahi iman etmiş olmaz. Vallahi iman etmiş olmaz» buyurdular. Sahabiler «Kim iman etmiş olmaz ya Rasulallah!» diye sorduklarında O: «yapacağı fenalıktan komşusu güven içinde olmayan kimse»
buyurdular.
Zamanın ve mekanın şartlarını göz önünde bulundururdu. Örneğin:
–
