ÇEVRE POLİTİKALARI 7. Hafta
Prof.Dr.Kıvılcım ERTAN
ÇEVRE
Çevre yönetimi, tüm canlıların sağlıklı ve dengeli bir çevrede yaşamaları, doğal
kaynakların korunması, değerlendirilmesi ve geliştirilmesi amacıyla gerek kamusal, gerek özel kesimde elverişli bir iletişim, planlama, eşgüdüm ve denetim sisteminin oluşturulması ve bunu çalıştıracak bir
örgüt kurulmasını anlatır.
ÇEVRE
Merkezi ve yerel kuruluşlar, çevrenin korunması ve geliştirilmesine ilişkin yürütme, planlama,
denetleme gibi işlevlerini sürdürmektedirler.
Dünya ülkelerinde çevre örgütlenmesinde
genellikle iki yol izlenmektedir. Kimi ülkelerde, salt çevre sorunlarından sorumlu bir Çevre
Bakanlığı ya da bağımsız bir bakanlık ya da Sağlık, İmar, Konut ve Yerel Yönetim
bakanlıklarından biriyle birleştirilmiş durumdadır.
ÇEVRE
Çevre örgütlenmesi, her ülkenin kendi koşullarına göre biçimlenmektedir.
Ülkemizde merkezi ve yerel düzeyde çok sayıda kuruluş çevreyle ilgilenir. Çok
sayıda birim arasında dağılmış bulunan görev ve yetkiler, uygulamada zaman zaman bir eşgüdüm sorunu da
yaratmaktadır.
Hem çevre politikası oluşturmak hem de eşgüdüm sağlamak üzere ilk olarak 1978 yılında Başbakanlık Çevre Müsteşarlığı
kurulmuştu. 1984 yılında ise Çevreyle ilgili bu kurum Başbakanlığa bağlı bir genel
müdürlüğe dönüştürülmüş, 1989’da da yeniden müsteşarlık düzeyine
yükseltilmiştir.
1991’de ise çevreden sorumlu kuruluş
olarak Çevre Bakanlığı kurulmuş; 2003’de de Orman bakanlığı ile birleştirilerek
yerini Çevre ve Orman Bakanlığı’na
bırakmıştır. 2011’de önce Çevre, Orman ve Şehircilik Bakanlığı oluşturulmuş,
ardından çevre ve orman konuları birbirinden ayrılarak 644 sayılı Yasa
Gücünde Kararname ile Çevre ve Şehircilik Bakanlığı ile 645 sayılı Yasa Gücünde
Kararname ile Orman ve Su İşleri Bakanlığı kurulmuştur.
Kaynakça
Keleş, Ruşen, Can Hamamcı ve Aykut Çoban
(2016), Çevre Politikası, İmge Kitabevi Yayınları, Ankara.
Keleş, Ruşen (2013), 100 Soruda Çevre, Yakın Kitabevi Yayınları, İzmir.
Kraft, Michael E. (2011), Environmental Policy and Politics, Longman, Person, London
