ÇEVRE POLİTİKALARI 10. Hafta
Prof.Dr.Kıvılcım ERTAN
Çevre
Doğanın kendi kendini yenilenmesinin bir sınırı olduğu anlaşıldığından beri çevresel değerlere ya da doğal kaynaklara “çevre malları” olarak görülmektedir. Günümüzde toplu tüketime konu olan mallara yüksek bir değer biçme gereği genellikle kabul görmektedir.
Çevre
Doğanın kendi kendini yenilenmesinin bir sınırı olduğu anlaşıldığından beri çevresel değerlere ya da doğal kaynaklara “çevre malları” olarak görülmektedir. Günümüzde toplu tüketime konu olan mallara yüksek bir değer biçme gereği genellikle kabul görmektedir.
Çevre
Tatil köyleri yaparak kıyıları, alışveriş merkezleri kurarak kentsel ve doğal çevreyi bozanlar, doğal zenginliklerin bulunduğu yerlere sanayi tesisleri,
santraller yapanlar, tarım topraklarının hatta ormanlık alanların amaç dışı
kullanılmasına göz yumanlar bu çerçevede örnek olarak gösterilebilir.
İnsanlığın geçmiş, bugünkü ve gelecek kuşakların sahip olduğu çevre varlığının en uygun biçimde kullanılması
gerekmektedir.
Üretilen mal ve hizmetlerin dolaşımını
(üretim ve tüketimi arttırmak) en yüksek düzeye çıkarmak amacıyla doğal değerler tükenme noktasına getirilmektedir.
Kaynakça
Keleş, Ruşen, Can Hamamcı ve Aykut Çoban
(2016), Çevre Politikası, İmge Kitabevi Yayınları, Ankara.
Keleş, Ruşen (2013), 100 Soruda Çevre, Yakın Kitabevi Yayınları, İzmir.
Kraft, Michael E. (2011), Environmental Policy and Politics, Longman, Person, London.
