YAPRAK ANATOMİSİ

YAPRAK

ANATOMİSİ

YAPRAK

 Bitkinin fotosentez ve terlemeden sorumlu organıdır.

Anatomik olarak;

 Koruyucu bir EPİDERMA tabakası,

 Temel dokuyu oluşturan parankimatik MEZOFİL,

 İletim dokusu,

 Destek dokusu.

EPİDERMA



Epiderma hücreleri genellikle tek sıralı tabakalar oluşturur, bitkinin tüm yüzeyini kaplar.



Enine kesitte; daha çok dikdörtgen ve yanyana, aralıksız dizilmiş tek sıra halindeki hücre dizisi olarak görülür.



Toz drogda; genellikle çeperleri dalgalı(ya da çokgen) hücreler halinde gözlenir.



Burada amaç hücrelerin birleşmesinde sıkı bir tutunma ve dayanıklılık sağlamaktır.

MEZOFİL

 Alt ve üst epidermenın arasında fotosentez yapabilen

(kloroplastlı) ince çeperli, parankimatik hücrelerden oluşmuş dokudur.

 Gövde, kök, kabuk ve özleri, yaprak asimilasyon dokuları, meyve etli kısımları parankimatik hücrelerden oluşmaktadır.

Stoma: Mezofil ile dış ortam arasında gaz alışverişini sağlayan deliklerdir. Böbrek şeklinde karşılıklı iki hücreden oluşur.

Mezofil genel olarak bu hücreler 2 temel gruba ayrılır:

 Palizat parankiması

 Sünger parankiması

Mezofildeki sünger ve palizat parankiması dizilişine göre 2 tür yaprak vardır:



BİFASİYAL YAPRAK

Epiderma

Palizat Parankiması Sünger Parankiması Epiderma



MONOFASİYAL YAPRAK

Epiderma

Palizat Parankiması Sünger Parankiması Palizat Parankiması Epiderma

İLETİM DOKUSU



_KSİLEM:

Bitkinin topraktan aldığı su ve besin maddelerini gövdeye ve diğer organlara iletir.



_FLOEM

Bitki tarafından yapılmış besin maddelerini gerek depo edilmesi amacıyla gerekse kullanımı için

taşır.

DESTEK DOKUSU



KOLLENKİMA:

 Selülozik çeperleri, gayri muntazam şekilde

kalınlaşmış esnek, canlı hücrelerden oluşmaktadır.

 Özellikle yaprak ve

gövdelerin çıkıntı oluşturan yerlerine sağlamlık verir.



SKLERENKİMA:

 Odunlaşmış, çeperleri kalınlaşmış ve geçitli hücrelerden oluşmuş mekanik dokudur.

1. Sklerenkima lifleri 2. Taş hücreleri

11

22

TÜYLER

 Cidarları selülozik odunlaşmış bir veya çok hücreli epiderma uzantılarıdır.



ÖRTÜ TÜYÜ

 Kutikulası düz, noktalı, çizgili olabilir.

 Bir veya bir çok hücrelidir.

 Nadiren bazılarının içinde billurlar vardır.



_{SALGI TÜYÜ}

 Bir sap + bir baş

hücresi olmak üzere 2 kısımdan meydana gelir.

 Kutikula ince ve düzdür.

KRİSTALLER (BİLLURLAR)



Bitkilerde hücrenin metabolizma artığı olarak hücre vakuolüne atmış olduğu bazı asitler

burada tuz teşkil eder.



Bu tuzların yoğunluğu arttıkça kristallenmeye başlar. Genellikle Kalsiyum oksalat yapıdadırlar.

Basit Billurlar



Basit prizmatik billur



Rafit kristalleri



Billur kumu

Birleşik Billurlar



_Druzlar



İkiz billurlar

Sistolit: Kalsiyum karbonat bileşiminde olan,üzüm salkımı

şeklinde kristallerdir. Diğer kristallerden ayırmak için %1 lik HCl ile muamele edilir ve CO2 çıkışı gözlenir. Eğer sistolit ise CO2 çıkışı olacaktır.

REAKTİFLER

1. Distile Su

2. Kloralhidrat (%50 kloralhidratın sulu çözeltisi)

3. Sartur

Sartur



1949'da iki Türk bilim insanı Sarım

ÇELEBİOĞLU ve Turhan BAYTOP tarafından geliştirilmiş bir reaktir.



Bir preparatta birçok elementi teşhis etmek ve tanımak üzere hazırlanmış. 

Sartur

 Laktik asit--- ortamın asitliğini sağlar ve dokuları berrak görmemizi sağlar.

 Sudan III ---yağ, kütin, ve süberini turuncu renge boyar.

 Saf anilin---asitli ortamda lignin ile sarı renk verir.

(odun boruları, sklerenkima lifleri, taş hücreleri, taş mantar hücreleri, idioblastlar)

 İyot ---nişasta ile reaksiyona girerek nişasta tanelerini mavi-mor renge boyar.

 Potasyum iyodür

 _{Etanol 95°}

 _{Distile su}

Yaprağın Enine Kesit İncelenmesi



Bitki Adı: Prunus laurocerasus (Taflan, Karayemiş)



Drog Adı: Folia Laurocerasi



İnceleme Ortamı: Kloralhidrat

Yaprağın Toz Drog İncelemesi



Bitki Adı: Cassia angustifolia (Sinameki)



Drog Adı: Folia Sennae