Parvoviridae familyas› içerisinde 3 cins bulunmaktad›r:
Parvovirus, Densovirus ve Dependovirus. ‹nsanlarda hastal›k oluflturan tek virus, Parvovirus cinsinde yer alan Parvovirus B19 (PVB19) virüsüdür(1).
PVB19, bafll›ca solunum yolu ile bulafl›r. Hastal›¤›n vi- remi döneminde virüs a¤›z, solunum yollar› ve salg›lar- da bulunur. Bu yüzden, kifliden kifliye bulaflma genellik- le öksürük ve aks›r›kla at›lan, virüs tafl›yan damlac›kla- r›n üst solunum yolundan al›nmas›yla olur. Bunun ya- n›nda virüs, kan ve kan ürünleri arac›l›¤› bulaflma d›fl›n- da plasenta yoluyla anneden fetüse de geçebilir(1,2). PVB19 infeksiyonu de¤iflik klinik bulgular veren çeflitli hastal›klara (eritema infeksiyozum, artropati, aplastik kriz, immün sistemi bask›lanm›fl kiflilerdeki hastal›k tab- losu, intrauterin infeksiyon) yol açar(1,3).
PVB19 infeksiyonu bütün dünyada yayg›n olarak görül- mektedir. Eriflkin toplumda antikor pozitifli¤i % 65’lere
kadar ulafl›r. Erken klinik tablolardan eritema infeksiyo- zum, 4-15 yafl aras› çocuklarda s›k görülür. Genellikle ilkbahar ve k›fl aylar›nda yayg›nd›r. Hastal›k çocuklar aras›nda asemptomatik veya döküntülü formda seyre- der. Eriflkinlerde ise genellikle artrit tablosu vard›r
(1,3,4). Bu klinik tabloda virus hem girdi¤i bölgede lokal olarak ço¤al›r, hem de kemik ili¤inden köken alan ol- gunlaflmam›fl eritrositleri infekte ederek, eritrositler içe- risinde ürer. Bu virüsler kana kar›flarak viremi oluflturur ve tüm vücuda yay›l›r. Yüzdeki döküntüye eklemlerdeki a¤r› ve k›zar›kl›k da eklenir. “Eritema infeksiyozum”a
“Beflinci Hastal›k” ad› da verilir. PVB19’un oluflturdu-
¤u en önemli klinik tablodur. ‹ntrauterin infeksiyonlar- da, hamilelikte geçirilen infeksiyon s›ras›nda virüs pla- senta yoluyla fetüse geçerek, düflüklere, ölü do¤umlara yol açabilir(1,3,5).
Tan›da; çeflitli serolojik yöntemlerle hasta serumunda virüse özgül IgG ve IgM antikorlar›n›n varl›¤› araflt›r›-
Romatoid faktörü pozitif olgularda parvovirus B19 IgM seropozitifli¤i
Muhammet Güzel KURTO⁄LU (*), Hamza OZKURT (**), Yasemin BAYRAM (***), O¤uz TUNCER (***), Mustafa BERKTAfi (*****)
Konya E¤itim ve Araflt›rma Hastanesi Merkez Laboratuvar›*; Atatürk E¤itim ve Araflt›rma Hastanesi Mikrobiyoloji Laboratuvar›**; Van Devlet Hastanesi Mikrobiyoloji Laboratuvar›***; Van Çocuk ve Kad›n Hastal›klar› Hastanesi****; Yüzüncü Y›l Üniversitesi T›p Fakültesi Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dal›*****
KL‹N‹K ARAfiTIRMA ‹nfeksiyon
ÖZET
Çal›flmada, PVB19 virusuna karfl› IgM antikorlar›n›n araflt›- r›lmas›nda, Romatoid Faktör (RF) varl›¤›n›n sonucu etkileyip etkilemedi¤inin ortaya konulmas› amac›yla, çeflitli düzeylerde RF tespit edilen, ancak infeksiyon semptomlar› göstermeyen 100 hasta serumu al›narak, PVB19’a karfl› ELISA yöntemiyle antikor araflt›r›ldı.
RF’ü pozitif 0-71 yafllar› aras›ndaki 100 hasta serumunda % 22 oran›nda Parvovirus B 19 IgM antikor pozitifli¤i saptandı ve bu çal›flma ile Parvovirus B 19 IgM antikorlar›n›n araflt›- r›lmas›nda RF’e ba¤l› pozitifliklerin önlenmesinin önemi vur- gulandı.
Anahtar kelimeler: Parvovirus B19, romatoid faktör, RF
SUMMARY
Parvovirus B19 IgM seropositivity in cases with reumotoid factor
At the present study, for the purpose of finding out whether to effect the result of existence of Rheumatoid Factor (RF), de- termining in different level of RF obtained but 100 sera witho- ut semptoms was examined in different level by ELISA.
Parvovirus B19 IgM antibody positivity was established at the rate of 22 % on the sera of 100 patients between 0-71 years with RF positive patient. With this study, at the investigation of Parvovirus B 19 IgM antibody, the positivity should prevent dependent to RF.
Key words: Parvovirus B19, rheumotoid factor, RF
Göztepe T›p Dergisi 21(3):81-82, 2007 ISSN 1300-526X
81
l›r. Özgül IgM antikorlar› akut infeksiyonu gösterirken.
total antikor tayin eden yöntemlerde ise antikor düze- yinde belirgin yükselme akut infeksiyona iflaret eder(1). Bugüne kadar Parvovirus B19 ile geliflen infeksiyonla- r›n tan›s› ile ilgili olarak yap›lan birçok yay›nda, hasta- larda varolan RF pozitifli¤inin olas› yanl›fl tan›lara ne- den olabilece¤ine dair uyar›lar bulunmaktad›r(6-10). Çal›flmada, yukar›da aç›klanan nedenlerle ve romatoid faktör (RF) varl›¤›n›n insan serumunda PVB19 virüsüne karfl› IgM antikorlar›n›n araflt›r›lmas›nda sonucu etkile- yip etkilemedi¤inin ortaya konulmas› amac›yla, çeflitli düzeylerde RF tespit edilen ancak infeksiyon semptom- lar› göstermeyen hastalarda, PVB19 IgM antikorlar›n›n ELISA yöntemiyle araflt›r›lmas› amaçlandı.
MATERYAL ve METOT
Çeflitli düzeylerde RF pozitifli¤i tespit edilen ancak infeksiyon semptomlar› göstermeyen 0-71 yafllar› aras›ndaki toplam 100 hasta serumu çal›flman›n materyalini oluflturdu. Çal›flmada ELISA yöntemiyle, Lab Systems firmas›na ait iEMS Reader marka Mikroeliza okuyucu, Lab Systems Multiwash marka y›kay›c› cihazlar› ve “Parvovirus B19-IgM ELISA (IBL-Ham- burg)” kiti kullan›larak bu serumlarda Parvovirus B19’a karfl›
IgM antikorlar› araflt›r›ld›.
BULGULAR
Çal›flma sonucunda, RF’ü pozitif 0-71 yafllar› aras›ndaki 100 hasta serumundan 22 (% 22)’sinde Parvovirus B19 IgM antikor pozitifli¤i saptand›.
TARTIfiMA ve SONUÇ
Tan›ya yönelik testlerde yalanc› pozitiflikler ile yalanc›
negatifliklerin tan› konmas›nda ciddi sorunlar yaratt›¤›
bir gerçektir. Günümüzde yap›lan birçok çal›flma ile bu yalanc› pozitifliklerin nedeni araflt›r›lmakta ve ortadan kald›r›lmas›n›n yollar› aranmaktad›r. Yap›lan bir araflt›r- mada, PVB19 IgM’i pozitif olup; rafl ve artralji gibi semptomlar gösteren 7 çocuktan ikisinde (% 28.5) RF pozitifli¤i tespit edilmifl olup, çal›flmada ald›¤›m›z oran- la uyum göstermektedir(6). Di¤er bir araflt›rmada, 123 PVB19 IgM pozitif serumun 78’inin Rubella IgM, 60’›- n›n EBV-VCA IgM, 30’unun CMV IgM, 24’ünün ise kızamık virus IgM’lerinin pozitif oldu¤u, ayr›ca bu se- rumlar›n % 28’inin RF aç›s›ndan da pozitif oldu¤u sap- tanm›flt›r ve yine saptad›¤›m›z oranla uyumludur (7). Benzer yay›nlardan ikisinde (8,9), akut PVB19 infeksi-
yonu geçiren kad›nlarda infeksiyondan sonra yüksek düzeyde RF pozitifli¤i geliflti¤i bildirilmifl, bir baflka araflt›rmada (10)ise PVB19 infeksiyonu tespit edilen 2 eriflkinde romatizmal flikayetlerin yan› s›ra RF pozitifli-
¤inin de tespit edildi¤i bildirilmifltir. Buna ayk›r› olarak, baz› yay›nlarda PVB19 ve rubellavirus infeksiyonlar›n- da RF ile özgül olmayan reaksiyonlar›n gözlemlenmedi-
¤i de bildirilmektedir(11).
Parvovirus infeksiyonlar› üzerinde yapt›¤›m›z çal›flmalar- dan birinde (12), RF’ü negatif 94 çocukta % 15 oran›nda Parvovirus B19 IgM pozitifli¤i saptanm›fl, di¤er bir çal›fl- mada (13)ise eriflkin yafl grubundaki RF’ü negatif 100 hastada % 6 oran›nda Parvovirus B19 IgM pozitifli¤i sap- tanm›flt›r. 0-71 yafllar› aras›ndaki RF pozitif 100 hasta üzerinde yap›lan bu çal›flmada ise % 22 oran›nda Parvovi- rus B19’a karfl› IgM antikor pozitifli¤i saptandı.
Sonuç olarak; bu bilgiler RF varl›¤› ile PVB19 IgM an- tikorlar› aras›nda bir iliflkinin oldu¤unu ortaya koymak- ta ise de, ELISA testlerinde ortaya ç›kan bu iliflkinin mekanizmas› henüz aç›kl›¤a kavuflmam›flt›r.
KAYNAKLAR
1. Poyraz Ö: Genel ve Özel T›bbi Viroloji. T. C. Cumhuriyet Üniv.
Yay›nl. No:71, Önder Matbaas›, Sivas 123-127, 1998.
2. Unat EK: T›p Bakteriyolojisi ve Virolojisi. Dergah T›p Yay›nlar›, Emek Matbaas›, ‹stanbul, 2. Bask› 997, 1987.
3. Mandell GL, Bennet JE, Dolin R: Principles and Practice of In- fectious Disease, Fourth Ed., Churchill Livingstone Inc. USA, 1439- 1446, 1995.
4. Anderson LJ: Role of Parvovirus B19 in human disease. Pediatr Ifect Dis J 6:711-781, 1987.
5. Wilke-Topçu A, Söyletir G, Do¤anay M: ‹nfeksiyon Hastal›klar›, Nobel T›p Kitabevi, Alemdar Ofset, ‹stanbul 734-735, 1996.
6. Moore TL, Bandlamudi R, Alam SM, Nesher G: Parvovirus in- fection mimicking systemic lupus erythematosus in a pediatric popu- lation. Semin Arthritis Rheum 28(5):314-318, 1999.
7. Jensen IP, Vestergaard BF: Assessment of the specificity of a commercial human Parvovirus B19 IgM assay. Clin Diagn Virol 7(3):133-137, 1997.
8. Kerr JR, Boyd N: Autoantibodies following Parvovirus B19 infec- tion. J Infect 32(1):41-47, 1996.
9. Kerr JR, Coyle PV, DeLeys RJ, Patterson CC: Follow-up study of clinical and immunological findings in patients presenting with acute Parvovirus B19 infection. J Med Virol 48(1):68-75, 1996.
10. Naides SJ, Field EH: Transient rheumatoid factor positivity in acute human Parvovirus B19 infection. Arch Intern Med 148(12):2587-2589, 1988.
11. Schwarz TF, Roggendorf M, Deinhardt F: Human Parvovirus B19: ELISA and immunoblot assays. J Virol Methods 20(2):155-168, 1988.
12. Bozkurt H, Berktafl M, Kurto¤lu MG, Güdücüo¤lu H, Andiç fi, Türker A, Dalk›l›ç AE: 0-12 Yafl grubu çocuklarda Parvovirus B19 IgM antikorlar›n›n ELISA yöntemiyle araflt›r›lmas›. 9. Türk Kli- nik Mikrobiyoloji ‹nfeksiyon Hastal›klar› Kongresi, 3-8 Ekim 1999 Belek-Antalya, Kongre Kitab›, Poster no:068, 183.
13. Bozkurt H, Berktafl M, Kurto¤lu MG, Güdücüo¤lu H, Andiç fi, Dalk›l›ç AE: Eriflkin yafl grubunda Parvovirus B19 IgM antikorla- r›n›n ELISA yöntemiyle araflt›r›lmas›. 9. Türk Klinik Mikrobiyoloji
‹nfeksiyon Hastal›klar› Kongresi, 3-8 Ekim 1999, Belek-Antalya, Kongre Kitab› Poster no:019, 189.
Göztepe T›p Dergisi 21(3):81-82, 2007
82
