• Sonuç bulunamadı

Hemodiyaliz Hastalar›nda HGV-RNA ve TTV-DNA S›kl›¤›n›n Araflt›r›lmas›

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Hemodiyaliz Hastalar›nda HGV-RNA ve TTV-DNA S›kl›¤›n›n Araflt›r›lmas›"

Copied!
4
0
0

Yükleniyor.... (view fulltext now)

Tam metin

(1)

Viral Hepatit Dergisi 2006; 11(2): 76-79

76

Hemodiyaliz Hastalar›nda HGV-RNA ve TTV-DNA S›kl›¤›n›n Araflt›r›lmas›

‹lhan AFfiAR1, Mehmet TANRISEV2, Asl› Gamze fiENER1, Metin TÜRKER1, Mustafa C‹R‹T2

1Atatürk E¤itim ve Araflt›rma Hastanesi, Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Laboratuvar›,

2Atatürk E¤itim ve Araflt›rma Hastanesi, Nefroloji Klini¤i, ‹ZM‹R

ÖZET

Hemodiyalize giren hastalar kan yoluyla geçen viral etkenlerin neden oldu¤u karaci¤er infeksiyonu riski tafl›r. Epi- demiyolojik çal›flmalar, viral hepatitle iliflkisi tam olarak aç›klanamasa da hepatit G virüsü (HGV)’nün hemodiya- lizli hastalarda artm›fl bir insidans› oldu¤unu göstermektedir. Ayr›ca, son zamanlarda etyolojisi bilinmeyen akut hepatit etkeni olabilece¤i düflünülen transfüzyona ba¤l› bir DNA virüsü “transfusion transmitted virus (TTV)” ta- n›mlanm›flt›r. Bu çal›flmada, Atatürk E¤itim ve Araflt›rma Hastanesi Nefroloji Klini¤inde takip edilen ve herhangi bir sebepten dolay› hemodiyalize giren HBsAg ve antihepatit C virüsü (HCV) negatif 71 hastan›n serumlar›nda HGV- RNA ve TTV-DNA real time polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) yöntemi ile araflt›r›ld›. Toplam 71 hastan›n 56 (%78.8)’s›nda TTV-DNA pozitif, 1 (%1.4)’inde HGV-RNA pozitif olarak saptand›.

Anahtar Kelimeler: Hemodiyaliz hastalar›, HGV-RNA, TTV-DNA.

SUMMARY

Investigation of HGV-RNA and TTV-DNA Frequency in Hemodialysis Patients

Hemodialysis patients are under risk for viral liver infections which are transmitted parenterally. Although the as- sociation between the hepatitis G virus (HGV) and viral hepatitis could have not been explained exactly, the epi- demiologic studies show that the HGV has an increased incidence in hemodialysis patients. Also “Transfusion Transmitted Virus” -a DNA virus- which is considered to be one of the causative agents in acute hepatitis in which the etiology is not known has been identified lately. In this study, HGV-RNA and TTV-DNA were investigated in se- rum samples of 71 hemodialysis patients who were negative for HBsAg and anti-HCV by real time (RT) polymera- se chain reaction (PCR) amplification method. Of the total 71 patients, 56 (78.8%) were found to be positive for TTV-DNA and 1 (1.4%) for HGV-RNA.

Key Words: Hemodialysis patients, HGV-RNA, TTV-DNA.

(2)

G‹R‹fi

Hemodiyalize giren hastalar kan yoluyla geçen vi- ral etkenlerin neden oldu¤u karaci¤er infeksiyo- nu riski tafl›r (1). Bu grup hastalarda hepatit virüs prevalans› genel popülasyona göre daha yüksek- tir. Bu durum kan transfüzyonuna ba¤lanmakta- d›r, özellikle 1990 y›l› öncesi diyaliz ünitelerinde transfüzyon yap›lanlarda nozokomiyal geçifl önemlidir (2). Günümüzde hemodiyaliz hastala- r›nda en fazla hepatit C virüsü (HCV)’ne ba¤l› vi- ral hepatit görülmektedir. Epidemiyolojik çal›fl- malar, hepatit G virüsü (HGV)’nün hemodiyaliz hastalar›nda artm›fl bir insidans› oldu¤unu gös- termektedir. Ayr›ca, son zamanlarda etyolojisi bi- linmeyen akut hepatit etkeni olabilece¤i düflünü- len transfüzyona ba¤l› bir DNA virüsü “transfusi- on transmitted virus (TTV)” tan›mlanm›flt›r (1).

Hemodiyalize giren hastalarda hepatit B virüsü (HBV) ve HCV’ye ba¤l› infeksiyon insidans› eski y›llara göre azalm›flt›r. Bu durum, virüs tarama testlerinin geliflmesi ve hemodiyalizhastalar›nda kan transfüzyonu yerine eritropoetin kullan›lma- s›na ba¤lanmaktad›r. Günümüzde yine de yüksek oranda hepatit olgular›n›n görülmesi rutin tara- ma testlerinde saptanamayan HGV ve TTV gibi vi- rüsleri akla getirebilir (2).

Çal›flmam›zda, HBsAg ve anti-HCV negatif hemo- diyalizhastalar›nda HGV-RNA ve TTV-DNA s›kl›¤›- n›n araflt›r›lmas› amaçland›.

MATERYAL ve METOD

Bu çal›flmada, Atatürk E¤itim ve Araflt›rma Hasta- nesi Nefroloji Klini¤inde takip edilen ve herhangi sebepten dolay› hemodiyalizegiren HBsAg ve an- ti-HCV negatif 71 hastan›n serumlar›nda HGV- RNA ve TTV-DNA araflt›r›ld›.

HGV ve TTV nükleik asit analizi real time (RT) po- limeraz zincir reaksiyonu (PCR) prensibi ile HGV

ve TTV kantitasyon kiti (Roboscreen, Almanya) ve ABI Prism 7700 (Applied Biosystems, Foster City, CA) ile nükleik asit ço¤altmas› yap›larak sap- tand›. HBV ve HCV ile infekte olmayan 71 hasta- n›n ne kadar süredir diyalize girdi¤i ve kan trans- füzyonu yap›l›p yap›lmad›¤› sorguland›.

Ekstraksiyon

Daha önce serumlar› al›n›p -80˚C’de saklanan ör- nekler oda s›cakl›¤›nda çözündürüldü ve vorteks- lendi. 200 µL hasta serumu RoboGene® kit (Ro- boscreen, Almanya) ekstraksiyon kiti kullan›larak üretici firma önerileri do¤rultusunda yap›ld›.

RT-PCR

PCR kar›fl›mlar› mikst, “forward primer”, “revers primer” ve “TaqMan prob” kar›fl›m›ndan 20 µL ve 5 µL ekstraksiyon ürünü haz›rlanarak ›s› döngü- sünde (ABI Prism 7700: Applied Biosystems, Fos- ter City, CA) ile ço¤altma yap›ld›. Pozitif kontrol olarak her ikisi için de 105ve 104kopya/mL stan- dart kullan›ld›. Her çal›flmada iki adet negatif kontrol olarak “PCR grade water” kullan›larak, so- nuçlar kalitatif olarak de¤erlendirildi. ‹statistiksel ifllemlerde ki-kare testi uyguland›. ‹statistiksel analizler SPSS (for Windows 10.0) program› ile ya- p›ld›.

BULGULAR

Toplam 71 hastan›n; 41 (%57.7) erkek ve 30 (%42.2) kad›ndan oluflan çal›flma grubunun, 56 (%78.8)’s›nda TTV-DNA pozitif, 1 (%1.4)’inde HGV-RNA pozitif olarak saptand›. Hastalar›n 18 (%25.3)’i bir y›ldan daha uzun süredir diyalize girmekte olup, di¤er 53 hastaya yeni tan› konup diyalize bafllanan ya da bir y›ldan daha az süredir diyalize girmekte olan hastalard›. ‹statistiksel he- saplamalarda TTV-DNA ve HGV-RNA aç›s›ndan cinsiyet, diyaliz süresi ve HGV-RNA’n›n transfüz- yon uygulanmas› yönünden anlaml› sonuç al›na- Hemodiyaliz Hastalar›nda HGV-RNA ve TTV-DNA S›kl›¤›n›n Araflt›r›lmas›

Viral Hepatit Dergisi 2006; 11(2): 76-79 77

Tablo 1. Hastalar›n özellikleri ve TTV-DNA pozitifli¤i.

Diyaliz süresi Kan transfüzyonu

Erkek Kadın < 1 yıl > 1 yıl Var Yok

(n= 41) (n= 30) (n= 53) (n= 18) (n= 57) (n= 14)

TTV-DNA pozitif 33 23 44 12 46 10

TTV-DNA negatif 8 7 9 6 11 4

p 0.773 0.184 0.031

p< 0.005: Anlamlı.

(3)

mam›flt›r (p> 0.005). TTV-DNA araflt›r›lan hasta- larda kan transfüzyonu aç›s›ndan anlaml› sonuç al›nm›flt›r (p< 0.005).

Bu hastalar›n cinsiyet da¤›l›m›, diyaliz süresi ve kan transfüzyonu olup olmad›¤› ile ilgili bilgiler Tablo 1 ve 2’de gösterilmifltir.

TARTIfiMA

HGV’nin karaci¤er hastal›klar›ndaki etyolojik rolü halen tart›flmal›d›r. Transfüzyon sonras› hepatit- lerde HGV’nin hepatit yapabilece¤ini gösteren ça- l›flmalarda infeksiyonlar hafif seyirlidir. Alt›-sekiz haftal›k transaminaz ve viremi dönemi y›llarca sürebilir ve HGV-RNA düzeyleri saptanabilir.

TTV’nin ise sa¤l›kl› kiflilerde ve kan donörlerinde yüksek oranlarda bulunmas› asemptomatik virüs tafl›y›c›l›¤›n› gösterir (3).

Uzun süreli transaminaz yükseklikleri durumun- da transfüzyon öncesi, diyaliz öncesi ve aç›klana- mayan hepatit olgular›nda HGV-RNA ve TTV-DNA bak›s› önem tafl›maktad›r. Yeni isimlendirilen bu iki virüs üzerine araflt›rmalar sürmektedir.

Özellikle hemodiyalizhastalar› risk grubunu olufl- turdu¤u için bu konuda ülkemizde ve di¤er ülke- lerde bir çok çal›flma yap›lm›flt›r. Ülkemizde bu grup hastalarda, HGV araflt›rmas› yap›lan çal›fl- malarda HGV pozitifli¤ini Alt›ndifl ve arkadafllar›

%20, H›zel ve arkadafllar› %25.5, Hafta ve arkadafl- lar› %21.1, Günayd›n ve arkadafllar› %34.4, Uyan›k

%7.1, Üstünda¤ ve arkadafllar› %31.1, Mas ve ar- kadafllar› ise %1.8 olarak saptam›fllard›r (4-10).

Hemodiyalizhastalar›n›n yurt d›fl› çal›flmalardaki örneklerinde ise; Lopez ve arkadafllar› %15.5, Lo- ureiro ve arkadafllar› %9, Huang ve arkadafllar›

%8.8, Abraham ve arkadafllar› %58.6, Dai ve arka- dafllar› %14.1, Hinrieksen ve arkadafllar› ise Al- manya’da yapt›klar› çal›flmada %19.6 oran›nda HGV-RNA pozitifli¤i saptam›fllard›r (2,11-15).

Görüldü¤ü gibi ülkemizdeki ve yurt d›fl›ndaki ça- l›flmalarda HGV prevalans› farkl›l›klar göstermek- tedir. Yap›lan çal›flmalarda al›nan hasta say›s› ge- nelde 200’ün alt›nda olmufltur. Sa¤l›kl› veriler için hasta say›s› art›r›lmal›d›r. Almanya’da genel po- pülasyonda %2 oran›nda HGV-RNA saptan›rken, 2796 hemodiyaliz hastas›nda yap›lan çal›flmada oran›n hemodiyaliz hastalar›nda 10 kat (%19.6) fazla olmas› istatistiksel anlam ortaya koymufltur (15). Çal›flmam›zda bir hastada (%1.7) HGV-RNA saptanmas›n›n prevalans aç›s›ndan daha genifl se- rilerle desteklenmesi gerekti¤ini düflünmekteyiz.

Çal›flmam›zda HGV-RNA prevalans›n›n %1.4 olma- s›na karfl›n TTV-DNA oran›n›n %78.8 olmas› iki vi- ral etken aras›nda anlaml› bir fark› ortaya ç›kar- m›flt›r. Ülkemizdeki prevalans çal›flmalar›nda HGV’de oldu¤u gibi TTV’de de farkl› sonuçlar or- taya konmufltur. 2002 y›l›nda ‹zmir’de Erensoy ve arkadafllar› %75 oran›nda TTV-DNA pozitifli¤i saptam›fllard›r (16). Alt›ndifl ve arkadafllar› %20 gibi daha düflük bir oran› Afyon’da saptam›fllar- d›r (4). ‹talya’da Campo ve arkadafllar›n›n yapt›¤›

çal›flmada 78 hemodiyaliz hastas›n›n 15 (%19.2)’inde TTV-DNA saptanm›flt›r (1). Yine ‹s- panya’da Lopez ve arkadafllar›n›n yapt›¤› çal›fl- mada 45 hemodiyalizhastas›n›n 26 (%57.7)’s›nda TTV-DNA saptanm›flt›r (2). Abraham ve arkadafl- lar› Hindistan’da yapt›klar› çal›flmada %32.9 ora- n›nda, Tayvan’da 85 hastada yap›lan çal›flmada

%54.1, Japonya’da Tanaka ve arkadafllar› %29.5 oran›nda TTV-DNA saptam›fllard›r (13,14,17).

Görüldü¤ü gibi hemodiyaliz hastalar›nda hem HGV hem de TTV s›kl›¤› ile ilgili ülkemizde ve yurt d›fl›nda çal›flmalar yap›lm›fl ve farkl› sonuç- lar al›nm›flt›r. Çal›flmalar genelde s›n›rl› say›da hastayla yap›lm›flt›r. Ayr›ca, araflt›rmac›lar›n kul- land›¤› “primer”lar›n farkl› olmas› testlerin duyar- l›l›klar›n› etkilemifl olabilir. Çal›flmalarda optimal Afflar ‹ ve ark.

Viral Hepatit Dergisi 2006; 11(2): 76-79

78

Tablo 2. Hastalar›n özellikleri ve HGV-RNA pozitifli¤i.

Diyaliz süresi Kan transfüzyonu

Erkek Kadın < 1 yıl > 1 yıl Var Yok

(n= 41) (n= 30) (n= 53) (n= 18) (n= 57) (n= 14)

HGV-RNA pozitif 0 1 1 0 1 0

HGV-RNA negatif 41 29 52 18 56 14

p 0.423 1.000 1.000

p< 0.005: Anlamlı.

(4)

Hemodiyaliz Hastalar›nda HGV-RNA ve TTV-DNA S›kl›¤›n›n Araflt›r›lmas›

Viral Hepatit Dergisi 2006; 11(2): 76-79 79

flartlar sa¤lanamam›fl olsa bile her iki virüsün he- modiyalizhastalar›nda daha fazla oranda oldu¤u araflt›rmac›lar taraf›ndan öne sürülmektedir.

Sonuç olarak; HGV ve TTV için optimal primer ile daha fazla say›da hastay› kapsayan çal›flmalar, bu iki virüsün prevalans›n›, klinik ve patolojik etkile- rini bilmemize yard›m edecektir.

KAYNAKLAR

1. Campo N, Brizzolara R, Sinelli N, et al. TT virus infection in haemodialysis patients. Nephrol Dial Transplant 2000; 15: 1823-6.

2. Lopez-Alcorocho JM, Barril G, Ortiz-Movilla N, et al. Prevalence of hepatitis B, hepatitis C, GB virus C/hepatitis G and TT viruses in predialysis and he- modialysis patients. J Med Virol 2001; 63: 103-7.

3. Köksal İ. GB virüsleri mikrobiyolojisi, epidemiyo- loji, klinik tedavi ve korunma ve TT virüs. Usluer G (editör). A’dan Z’ye Akut Viral Hepatitler. Mo- dern T›p Seminerleri, 2002: 22; 52-7.

4. Altindis M, Aktepe OC, Cetinkaya Z, Ozdemir M.

TT virus and hepatitis G virus in different risk gro- ups in Afyon. Mikrobiyol Bul 2004; 38: 61-7.

5. H›zel N, Boyac›oğlu S, Tunçbilek S ve ark. Hemo- diyaliz hastalar›nda hepatit G virus infeksiyon pre- valans› ve bunun HCV-RNA ile ilişkisi. II. Ulusal Hepatoloji Kongresi, 5-7 Haziran 1997, İstanbul.

Bildiri Kitapç›ğ›. Poster No:22.

6. Hafta A, Ak›z H, Yark›n F ve ark. Hemodiyaliz has- talar›nda GBV-C insidans›. II. Ulusal Hepatoloji Kongresi 5-7 Haziran 1997, İstanbul. Bildiri Ki- tapç›ğ›. Poster No:189.

7. Gunaydin M, Bedir A, Akpolat T, et al. Prevalence of serum HGV-RNA among hemodialysis patients in Turkey. Infection 1997; 25: 307-9.

8. Uyan›k U. Reverse transcriptase polymerase chain reaction (RT-PCR) yöntemi kullanarak hemodiya- liz hastalar›nda Hepatit G virus (HGV) RNA s›kl›- ğ›n›n araşt›r›lmas›. Uzmanl›k tezi. Ankara, 1997.

9. Üstündağ Y, Arslan H, H›zel N, Boyac›oğlu S, Öz- demir N. Hemodiyaliz hastalar›nda hepatit G/GB virus-C enfeksiyonu. Viral Hepatit Dergisi 2001;

7: 400-4.

10. Mass R, Sağlamkaya U, Kubar A, et al. Hepatitis G virüs infection among patients undergoing he- modialysis. Gut 1997; 41(Suppl 3): A130.

11. Loureiro CL, Alonso R, Pacheco BA, et al. High pre- valence of GB virus C/hepatitis G virus genotype 3 among autochthonous Venezuelan populations. J Med Virol 2002; 68: 357-62.

12. Huang JJ, Lee WC, Ruaan MK, Wang MC, Chang TT, Young KC. Incidence, transmission, and clini- cal significance of hepatitis G virus infection in he- modialysis patients. Eur J Clin Microbiol Infect Dis 2001; 20: 374-9.

13. Abraham P, John GT, Raghuraman S, et al. GB vi- rus C/hepatitis G virus and TT virus infections among high risk renal transplant recipients in In- dia. J Clin Virol 2003; 28: 59-69.

14. Dai CY, Yu ML, Chuang WL, et al. Epidemiology and clinical significance of chronic hepatitis-rela- ted viruses infection in hemodialysis patients from Taiwan. Nephron 2002; 90: 148-53.

15. Hinrichsen H, Leimenstoll G, Stegen G, Schrader H, Folsch UR, Schmidt WE; PHV Study Group.

Prevalence of and risk factors for hepatitis G (HGV) infection in haemodialysis patients: A mul- ticentre study. Nephrol Dial Transplant 2002; 17:

271-5.

16. Erensoy S, Sayiner AA, Turkoglu S, et al. TT virus infection and genotype distribution in blood do- nors and a group of patients from Turkey. Infecti- on 2002; 30: 299-302.

17. Tanaka H, Miyano M, Yukawa S. Detection of TT virus (TTV) in Japanese hemodialysis (HD) pati- ents. Nippon Rinsho 1999; 57: 1410-2.

YAZIfiMA ADRES‹

Dr. ‹lhan AFfiAR Atatürk E¤itim ve Araflt›rma Hastanesi Mikrobiyoloji ve

Klinik Mikrobiyoloji Laboratuvar›

‹ZM‹R

Referanslar

Benzer Belgeler

Sosyo-ekonomik duruma göre; ekonomik durumu iyi olan grupta %14.3, yetersiz olan grupta %17.3, içme suyu kayna¤›na göre; içme suyu olarak haz›r su kullanan- larda %12.3, kaynak

Antijen (afl›) ve antikor (HBIg) uygulamas›n›n yaln›zca antijen verilen gruba göre primer antikor yan›t›nda is- tatistiksel olarak anlaml› derecede yüksek primer yan›ta

Sonuç olarak, özel- likle yüksek riskli davran›fllar› olan adölesan yafl grubunun HBsAg pozitifli¤i aç›s›ndan de¤erlendirilmesinin uygun olaca¤› düflünüldü..

Ol- gular›n yafl, ortalama takip süresi, tedavi süresi ve BK‹ de¤erleri ortalama ± standart sapma ve en küçük ve en büyük de¤er; Knodell skoru ve fibroz skoru

Sa¤l›k çal›flanlar›, kan ve vücut s›v›lar› ile olan mesleki temaslar› nedeniyle hepatit B virüsü (HBV) ve hepatit C virüsü (HCV) gibi patojenlerle

Hasta ve kontrol gruplar› aras›nda HBsAg ve anti-HAV IgG s›kl›¤› aç›s›n- dan istatistiksel anlamda fark saptanamazken (s›ras›yla p= 0.327, p= 0.644), anti-HBc

Çal›flmam›zda izole anti-HBc pozitif- lerde %90 olan anti-HBs pozitifli¤i, anti-HBe pozi- tif olanlarda %75 bulundu.. Bulgular›m›z ülkemizde izole anti-HBc seropozi-

Da- ha önce, bir veya daha fazla sezaryen operasyonu geçirenler ya da myomektomi gibi uterin cerrahi geçirenler sekonder se- zaryen grubuna, ilk kez sezaryen operasyonu geçirenler