Rus ihtilâlinde Türkiye'ye sığınarak Müslüman olan Süreyya Homyak’ın cenaze namazı kılınırken...
Süreyya Homyak,
Âşiyan'da toprağa verildi
• Atatürk, İnönü ve Bayar’ın
sofralarını hazırlayan ünlü
lokantacının cenaze töre
ninde Ömer İnönü, Hay
rettin Erkmen, Orhan
Eralp ve bazı sanatçılar
hazır bulundu. Koç ve Sa
bancı çelenk gönderdi
{% 9 yaşında İstanbul’da ölen ünlü J lokantacı Süreyya Homyak,
* * * * dün düzenlenen bir törenle Âşi- yan Mezarlığı’nda toprağa verildi.
Süreyya Homyak, 1917 Rus ihtilâ linden sonra kaçan bir grup Beyaz Rus ile birlikte İstanbul’a gelmişti. Türki ye’ye sığındıktan sonra ünlü Karpiç Lo- kantası’nda çalışan ve daha sonra da Müslüman olan Süreyya Homyak, 1942G yılında Ankara’nın ünlü Sürey ya Gece Kulübü’nü açmıştı.
Ankara’da A tatürk, İnönü ve Ba- yar’ın sofralarını da hazırlayan Hom yak, bütün müşterilerinin zevklerini ve meraklarını tek tek bilmesi ile tanını yordu. Homyak’ın en sevdiği yemeğin
“ mantı" olduğunu belirten yakınları,
özel yemekleri “borç çorbası, kievski,
kuzu karski” olarak sıraladılar.
Süreyya Homyak’m Bebek’teki ün lülerin uğrak yeri olan Süreyya Lokan tası dün sessizdi. U zun yıllar Homyak’m yamnda çalışan garsonlar ve görevliler, 80 yaşındaki eşi Asiye Homyak’ı teselli etmeye çalışıyorlardı.
Homyak’ın cenazesinin kaldırıldı ğı Bebek Camii avlusu, İstanbul’da ki lokanta ve otellerin çiçekleri ile doluydu. Törene Ömer İnönü, Dışiş leri eski bakanlarından Hayrettin Erk
men, eski büyükelçilerden Orhan Eralp, sanatçılardan Nihat Akçan, Ce lâl Şahin ve merhumun dostları katıl
dı.
İşadamlarından Vehbi Koç, Rahmi
Koç, Erol Sabancı da cenazeye çelenk
gönderdi.
N E DEDİLER?
Anılarını beraberinde götürdü
CÜNEYT ARCAYÜREK
Süreyya öldü. Bu ad, Cumhuriyet’le yaşıt.
Bir beyaz Rus’tu Süreyya. Cumhuriyet’in ilk yılları Ankara’ya gelip yer leşmiş. O günlerin ünlü lokantalarında, sanırım Karpiç’te komilikten baş lamış yaşama. Esnek, güleryüzlü, sevecen bir adam. Gel gelelim, başka bir özelliği var: Sır tutmasını bilmek.
Cumhuriyet’in ilk yıllarında, demokratik düzene geçtiğimiz günlerde Süreyya Pavyonu’nu dolduran dönemin bütün önde gelenlerinin önemli sorunları tartıştıkları masalara Süreyya Bey hizmet ederdi. Hemen lıer önemli olayı, gelişmeyi, belki de pek çok kişiden önce duyardı.
Duyardı ama, kimseye söylemezdi.
1950-60 arasında Ankara Kızılay’da bir binanın bodrum katındaki Sü reyya Pavyonu, öylesine ünlüydü ici... Dönemin bütün bakanları hemen her gece bir saatten sonra bu pavyonda toplanırdı.
A nkara'da ünlü Süreyya Pavyonu’nu kapayıp işyerini İstanbul’a ak taracağı günlerdi Süreyya Bey’den Hürriyet’e anılarını anlatmasını istedim. Şöyle bir baktı, gerilere doğru kaydı gitti, sonra “ Hiç bir şey
anımsamıyorum" dedi.
• Aslında, her şeyi ayrıntılarıyla anımsıyordu ve bu evreni terkederken bütün o anıları beraberinde götürmeye kararlıydı.
Götürdü de.
Genç gazetecilere ince
iltifatlarda bulunurdu
ÇETİN ALTAN
Gençliğimizde Süreyya Gece Kulübü’ne ulaşmak sıkıntılı bir amaçtı bizim için. Süreyya Homyak, o günlerde biz genç gazetecileri bir sosyoloğ gibi dinler ve ince iltifatlarda bulunurdu. Kendisiyle ve “ yeriyle” sayıla mayacak kadar çok anım vardır. Bunlardan en önemlisi, gazeteciliğimin ilk yıllarına rastlar. O yıllarda Ulus gazetesinde çalışıyordum. O gece ar kadaşlarla Süreyya Gece Kulübü’nde toplanmıştık. Birden içeri Cüneyt Ar- cayürek girdi ve bana “ Biliyor musun, artık Ulus’un fıkra yazarı oldun.
Yazdığın fıkra yayınlandı” dedi. Bu anımdan dolayı ne zaman Süreyya’
dan konuşulsa, ben de Ulus gazetesine fıkra yazarı olduğum geceyi hatır larım.
Önemli haberleri bize
ulaştırırdı
MEHMET KEMAL
Süreyya, Karpiç’ten ayrılıp Kızılay’da kendi adını taşıyan Süreyya Lo k antasını açınca, Karpiç müşterisi olan genç gazeteciler oraya devam et meye başladı. O yıllarda Ankara’da, bugünkü kadar gazeteci yoktu. Bu itibarla gazetecilerin oraya gitmesi çok fazla bir müşteri değildi. Bizim için kapıdan girince solda Amerikan barın önünde bulunan birkaç masayı ayır mıştı. Orada oturur, yer, içer, biraz aşağıda bulunan kodman müşterile rin, siyasetçilerin yiyip içmesine bakardık. Onlara hizmet ederken duyduğu önemli haberleri hemen bize ulaştırırdı Süreyya.
Rahmetle yâd ederim
KEMAL SATIR
Süreyya Baba Karpiç’in şefiydi. Sonra Süreyya Pavyonu’nu açtı. İs tanbul’daki yerini bizim damat yaptı. Süreyya’nın Karpiç’ten sonra, le- miz bir lokanta ve nezih bir muhitin toplanacağı ilk yeri açması bakımından hizmeti büyüktür.
ölüm üne kadar mesleğine bağlı, müşterilerine saygılı ve restorandaki gıda maddelerini itina ile seçen, branşının müstesna bir adamıydı. Rah metle yâd ederim.
Duygulu ve nazik bir insandı
MÜKERREM SAROL
Süreyya Homyak, çok sevdiğim duygulu, zarif ve nazik bir insandı. Ünlü Karpiç’in ölümünden sonra Karpiç Lokantası’nın temizlik, titizlik ve nefasetini aynen devam ettirmişti. Kendisi Osmanlı mutfağına âdeta yeni bir tür getirmişti. 1950-60’h yıllarda Süreyya Homyak, hayatımızın bir parçası olmuştu. Ankara’dan sonra Bebek’le açtığı Süreyya Lokaııtası’na da sık sık giderdim. Kendisiyle çok, ama çok anım var. Bu anıların gazete sütunlarında yazılmasını istemiyorum. Ancak, bu anıları hayatımın sonu
na kadar unutmayacağım ve mutlulukla hatırlayacağım. .
Kişisel Arşivlerde İstanbul Belleği Taha Toros Arşivi
