..-Hí iü tt wi Bü iü itü Hs íim iiu ití üi um Hm iH wm 'n m ün nm m vü ííü ^ü in Hi iii M iit ü'm m Hm iff lm nH M üm m m itu m iiM m ni m uu Bi nH iif fim HH iia wf lu im
Sayfa 2
M
U NİS Faik Ozanspy’un sön şlîrdem etçiği... İçinde 9 parça şiir bulunan b ir kitapçık... Zevkli bir tertip, nefis baskı, fevkalâde kâğıt, kısaca mükemmel bir zarf... Maz
rufu, uzun ve tek bir manzume
çapında 30 kıta, 120 mısra...
Bu şiirlerin biricik meselesi, Al
lah... ism i de «Y a k a rış » dua... Dai ma «yalvarm ak» kelimesiyle birara- da kullanılan bu ismi tek başına gö rünce -.onda «yalvarm a» m ıv Adiliği ni ve umumîliğini bulmuyor, âdçta yeni bir mefhuma rastlamış oluyo
ruz. Öyle ki, bu mefhum asîl ve
hususîdir; ve yalın ız Allaha açılan
ellerin mânasını vermektedir. Se
bep, ilk defa bu mevkide kullanıl ması...
Şiirin, ulvi şiir nizamının, her
türlü metafizik meselenin, mâverâ
iştiyakının ve «m ü cerret» humması
nın yoklara k a rıştığı; ortada şiir
diye mide gorultusu kadar ilcaî hı rıltıla rın yaşadığı bu devirde «Yaka
rış* ve onun Ölçülü nazmı, bize,
boş bir adaya sığınm ış kazazedele rin uzaktan gördüğü bir gemi du manı hissini veriyor.
Meselesi olan şair.. Bununla karşı
laşıyoruz. Ve meselelerin meselesi
Allah... Bunu buluyoruz. Bir filo zofun «M ütafizik hayvan* dediği in
sanın en haysiyetli ukdesi, Munis
Faik'in mısralarında yegâne tema... N e devleti..
nüm
a t CÍCtarñ M eti
Yakarış
üJlilllUIUllllUlillUlillUllilUlllOlll!Ulllllin(lll]Urd N . F. K IS A K U R E K « Ben in sa n ın en bü yük s ır r ıy ım / Ve insan b e n im en büyük s ır r ın ı...»Mealindeki kutsî hadîsin gerçeği, şairin başlıca gayesidir:
« Y o lu var sırra e rm e n in K u şla r m a v ilik le sarhoş...'»
« N e olu rsu n , bize s ır v e r i» *G ün â hlard a n soyunarak,
B ü tü n b ilg in le rd e n yoksun; K arşındayım , ç ır ılç ıp la k ,
R ana sır ver, ne o lu rs u n /»
air, bir gerçek v6 mutlak haya
tın fani çakm asından başka
bir şey olmayan, bu dünyaya razı de ğildir ve öteleri, ötelerdekini aramak tadır :
« Ç ayırlar boyunca yeşil, D e n iz le r boyu m a vilik... D o s tlu k la r hesaplı d e ğ il; D e ğ il. sevgiler g ü n d e lik .»
« Bir gök ver, sevgince berrak,
B ir deniz, h ftın ca son su z.»
Allaha yakarırken :
« B ilir im K u r’Anlu, yokm uş B aşlan gıcın da, son u n da...»
Diyecek kadar Allahı tenzih etmeyi bilen şair, bazı yerlerde ölçüyü ka ç ır ır gibi olmasına rağmen, esasta derin ve hisli muvahhid olmak seci
yesini hâkim tutmakta; ve gayet
garip bir oyun olarak
« N e lü z u m var mâb.uda?»
Diye ağzından kaçırdığı bir m ıs raı, bundan incinecek olanlara karşı:
« B ir ib a d e ttir bu da...»
Tarzında iki türlü vermektedir. ■ şte olmayacak şey!.. Şairi, Alia-
1 hin birliğine uygun olarak bir
türlü ve olduğu gibi görmek iste riz. Onun, olduğundan başka türlü görünmek istemesini de, devrimiz de pazarlıksız muvahhidlere düşen j hicabı bira/ örtmek ve aşmak gibi, i maalesef yenemediği bir gayrete at- ; fediyoruz. Yoksa en halis ve asil bir i tevhid, «Y a k a rış» dan buram bu- j
ram tütmektedir i
« in sa n n e yana bakınca î z i var b ü y ü k lü ğ ü n ü n .»
Bir kadife nescı kadar sıcak; ve u lvi idrak nizamının en zengin mo- •
tifleri içinde p ırıl p ırıl mısralarla
bize mesele sahibi şâirden en yeni
nefhayı getiren Munis Faik’e se
lâm!..
Onu, beklediğimiz ydni şiir hege monyasını kuracak olanların arasın
da görüyor ve bu görüşle selâmlı
yoruz. t
llllllll!l!l!i!llill!llllillllllllllllllilillllllllll!!!!llllllHlliniiillHWiiiııııı»i'Hnı«ııınnıiiiınniiönKrıliniııılııi!Hlı»ı
Taha Toros Arşivi
