• Sonuç bulunamadı

GSYİH kaynakları, herhangi bir ülke ve başka bir ülke arasında çok fazla fark olduğunu düşünmektedir ve bunun nedeni, doğal maddelerinin mevcut olması ve ülkeler arasındaki iklim farklılığına yöneliktir; bununla birlikte, tüm dünya ülkelerindeki birincil ve ikincil sektörlere yönelik bir kamusal fikir birliği vardır ve bunlardan bazıları:

 Tarım ve hayvan kaynakları ve balıkçılık sektörü.

 Petrol ve doğal gaz sektörü.

 Maden çıkarma Sanayileri sektörü.

 Elektrik sektörü.

 Yapı ve inşaat sektörü.

 Ulaşım sektörü.

 Giderler ve sigorta sektörü.

 Sosyal hizmetler sektörü.

 Hükümet hizmetleri sektörü (sağlık, eğitim …v.b.).

 Diğer hizmetler sektörü

3.4.1. Gayri Safi Yurtiçi Hasılanın Ana Öğeleri

3.4.1.1. Tarım ve hayvan kaynakları ve balıkçılık sektörü

Pek çok gelişim üretim sektörüne dayanarak, ürün çeşitlendirmesine, milli gelir kaynağına ulaşmak ve petrole olan bağımlılığı asgari düzeye getirmek ve böylece güçlü bir ekonomik temel yaratmak için çoğu ülke arazi ıslahı işlemini

gerçekleştirdiği halde, Tarım ve hayvan kaynakları ve Balıkçılık sektörü ekonomik aktifteki en önemli sektörlerden biridir çünkü tarım sektörleri, tarım ürünlerinin öz yeterliliğe ulaşmasını hedeflemekte ve bireyler için uygun bir yaşam sağlamaktadır. Bu sebeple, GSYİH’daki bu sektörün katı payı oranının artmasını ve aşağıdaki ekonomik ve politik amaçlara ulaşılmasını garanti etmek için tarım sektörünün büyüme hızını arttıracak şekilde, ekonomik programları ve sosyal dönüşüm planları ile çoğu ülkede tarımın önemli bir ilgiye sahip olduğunu görüyoruz:

 Tarım ve gıda ürünlerinin öz yeterliliğinin sağlanması ve gıda güvenliği ve politik özgürlük sağlamak için yerel olarak üretim yapmak.

 Çiftçinin koşullarında artış ve yaşam standartlarında iyileşme sağlanması için el işçileri, sermaye ve tarım arazilerine istinaden üretim kapasitesi düzeyinin arttırılması.

 Yeni tarım arazilerinde stabil bir insan grubu oluşturmak ve bu da kırsaldan şehre geçişi durdurmak için tarımsal sektörün yenilenmesi ve köylerin ve entegre tarımsal projelerin tesisi ile sağlanır.

 Tarım sektörü ve diğer sektörler arasında entegrasyon türüne ulaşılması üzerinde çalışmak; bunlardan en önemlisi endüstri sektörüdür.

 En iyi doğal kaynak bağımsızlığı.

 Hayvan kaynaklarını geliştirmek ve bakımını üstlenmek, doğal alanları iyileştirerek, doğal hizmetler sağlamak, bir ürün kanalı oluşturmak, inekleri, koyunları ve develeri ve kümes hayvanlarını yetiştirmek ve et, yumurta ve günlük ürünlerin üretimini arttırmak.

 Uzak çöl alanlarında iskan üretim projeleri hazırlayarak yeterli stabil gelişimin sağlanmasına ağırlık vermek.

3.4.1.2. Petrol ve doğal gaz sektörü

Petrol ve doğal gaz sektörü önemli sektörlerden biridir fakat her Ülkenin ekonomisinin belkemiği olarak değerlendirilir.

Ve bu sektörün önemine gelirsek, ekonomi için ana gelir kaynağı sağladığı için çoğu ülkenin bu sektöre özel bir önem verdiğini görüyoruz çünkü çoğu ülke petrol ve

doğal gaz sektörü için stratejilerin takip edilmesine odaklanmaktadır. Sektörün, temel ürün faaliyetinin gelişmesine ilişkin avantajlarının kullanılmasına odaklandığı, petrol ve doğal gaz sektörünün gelişimi ile temsil edilen bu stratejiler, ortalama bir üretim kaynağına göre bir enerji kaynağı olarak kullanılması yönteminin geliştirilmesi ve başlangıç niteliğindeki cevherler olarak ihraç edilmesinin yanı sıra yarı bitmiş bir ürün veya bitmiş ürün olarak büyük bir bölümünün ihraç edilmesi ile, bu sektörün kendisine ekonomide sağladığı geleneksel rolü aşamalı olarak dengeler.

3.4.1.3. Sanayi sektörü

Sanayi, ekonomik ve sosyal gelişim üzerindeki önemli ekonomik etkinliktir; sanayi gelişim ile aynı anlama gelmektedir ve dolayısıyla da stratejileri, gelişim ülkesindeki ekonomik planların eksenleridir. Sanayinin öneminden yola çıkarak, sanayi gelişimi farklı dünya ülkelerindeki plan stratejileri ve gelişim programlarının önünde yer almıştır ve bu rolle ilgili olarak, sanayi faaliyeti bir yandan ekonomik dönüşümün sağlanmasında rol oynarken, sanayi sektörünün GSYİH’daki katkı payını arttırmaktadır.

3.4.1.4. Elektrik sektörü

Elektik enerjisi tedariki, etkisini ürün verimliliğine ve ekonomisine yansıtan, farklı ekonomik ve sosyal faaliyet büyümesini talep eden önemli bir unsurdur çünkü elektrik enerjisi tüketim oranı farklı Ülkelerde gelişme ve refahın önemli bir işaretidir; buna göre, gelişmiş veya gelişme süresinde olan ülkelerin çoğunda bu sektöre büyük bir yönelim söz konusudur ve bu sektör, ekonomiyi oluşturan sektörler ve farklı faaliyetlerin ihtiyaçlarını temin etmek için elektrik enerjisi kullanılabilirliğine ağırlık vermek için elektrik enerjisi alanındaki farklı değişim planlarına odaklanmaktadır.

Bu nedenle finans planlarının, endüstri ve tarım sektörlerindeki büyümenin artan elektrik enerjisi ihtiyaçlarının iyileştirilmesinin sağlanması ve aynı zamanda aktarım ve dağıtım ağları üzerinde çalışma ve şebekedeki fazlaların teknik ve ekonomik olarak azaltılması ile ortaya koyulduğunu anlıyoruz; buna ek olarak, dönüşüm

stratejileri, farklı ülkelerdeki şebekelere bağlanarak entegre bir elektrik enerjisi şebekesi oluşturmayı amaçlamaktadır.

3.4.1.5. Konut ve yardımcı hizmetler sektörü

Bu sektör her ülke için çok önemlidir, bu nedenle bireysel konut birimleri ihtiyaçlarında artış sağlamak için çoğu ülkenin bu sektöre özel bir ilgi gösterdiğini fark ediyoruz; bu sektörün öneminden dolayı, bütün ülkeler yapı ve konut birimlerinin sağlanması için yıllık bedelleri ve harcamaları düşürmektedir çünkü hizmetleri iyileştirmeyi ve içme suyu programı ve kanalizasyon ve yağmur suyu drenaj programları gibi yardımcı hizmetler sektöründe bu hizmetleri geliştirmeyi amaçlayan pek çok ana programa yönelik farklı planları ve bu tür yardımcı servislere ve hizmetlere ihtiyacı olan alanların geliştirilmesine odaklanan farklı planları kapsamaktadır; içme suyu programlarına ilişkin olarak, devlet her ev için su şebekesi sağladığı için içilmede ve dolayısıyla pek çok baraj çukurlarının yapılmasında ve su pompa istasyonlarının yapımında kullanılmak üzere su kaynaklarını geliştirmeye ve eksikliği tamamlamaya ağırlık vermektedir.

3.4.1.6. Ulaşım sektörü

Her ilde veya her ülkede ulaşım sektörü gelişimin bir aynasıdır ve de kara ulaşımı şebekesinin bir göstergesidir – özellikle de- toplumun gelişimini ve ulaşılan teknik aşamayı yansıtmaktadır; pek çok araştırma, ulaşım ekonominin bel kemiği olduğu ve ekonomik ve sosyal büyümedeki doğrudan etkisi ve aynı yöntemle ürün ve hizmet sektörlerinin gelişimi açısından önemli sektörlerden biri olduğu için pek çok ülkedeki ekonomik durgunluğun karayolu ağının ve iyi limanların var olmamasına dayandığını göstermiştir; kamuda olduğu gibi, ulaşım sektörü ekonomik ve sosyal dönüşüm sürecinin ilerletilmesi ve ürün ve hizmetler sektörlerinin geliştirmesi açısından aktif ve temel bir rol üstlenmektedir.

Tarım arazilerinin gelişimi, ürünlerinin pazarlaması, malların, hizmetlerin ve iş gücü materyallerinin kolay ulaşımı tesis edilmiş sanayileri geliştirdiği ve yeni sanayiler yarattığı için, ülke topraklarındaki madenlerin ve zenginliklerin kullanılabilmesi ve nüfus merkezlerinin ve uzak alanların ekonomik ve sosyal gelişiminin

ilerletilebilmesi, ulaşım hizmetlerinin bulunabilirliğine ve faaliyetinin etkisine ve ayrıca başarı planları ve eğitim ve sağlık programları konusundaki aktif bir rol dayanmaktadır ve insanlar arasında kültürün ve bilinçlenmenin yayılması ve yaşam standardının iyileştirilmesi açısından önemlidir.

Büyük arazi alanlarına, çöl doğasına, az sayıda insana ve aynı zamanda bir yandan geçmişte vadeli ve sınırlı ulaşım yollarına ve bir diğer yandan bu ülkelerde ekonomi ve sosyal bölümlerin büyümesi ve gelişmesine yönelik büyük bir isteğe sahip her ülkede bu sektöre olan ilgi artış göstermektedir; bu nedenle, bu devletler o dönemden beri bu sektöre yönelik bağımsızlıklarını sağlamış ve vatandaşların yaşam standartlarını yükseltmek ve aralarındaki farkları ortadan kaldırmak için ekonomi ve sosyal gelişim çarkını itmek için bu konuya özel bir önem vermiştir. Her şeyin planlanması ile ortaya koyulan bu önem ulaşımı ele alır; tüm ülkelerde kabul edilmiş planları ve programları uygular ve takip eder ve uygulamaya koyar ve bu durum, devletin ulusal hedefleri ile ve kamu politikası sınırları kapsamında anılması ile ilişkilidir.

Bu yüzden, gerek yakın veya ortalama mesafe gerek uzak mesafeye yönelik, ulaşım stratejisi, petrole bağımlı güçlü bir ekonomi tabanı inşa edilmesinin altyapı sektörlerine karşı büyük bir sorumluluğa sahip olduğu ve bunlardan önemli olanların, ana ve alt şebekelerin, tarım ve kaplanmış yolların sağlanması, var olan havalimanlarının geliştirilmesi ve ülkenin diğer kısmına bağlanmak ve de yolcuların ve malların ulaşımı için hava filosunun desteklenmesi için yeni havalimanlarının ve iniş pistlerinin kurulması, atölyelerin ve depoların geliştirilmesi, yolcular için kamu ulaşım hizmetlerinin geliştirilmesi, e-hizmetler telgraf ve telefonunun yaygın hale getirilmesi, havacılığa ve gemilere hizmet etmek için farklı alanlara meteoroloji istasyonları kurulması ile ortaya koyulan, yinelenmiş planların üzerinde durabilmek için daha fazla gelişim ve değişime sahip deniz taşımacılığı ve iletişim sektörleri olduğu şeklinde özetlenmektedir; tarımsal araştırma ve sanayi gelişimi ve var olan deniz limanlarının gelişimi, yerel ve global girdi ve çıktıların ulaşımına olan katkısını arttırmak, eğitim enstitülerini desteklemek için petrol ve ticaret olmak üzere iki filo geliştirilerek ve bu sektörün denetim ve teknik gereçlerini elde etmek için deniz harp

okulu kurularak, yeni sanayi faaliyetinden gelen siparişleri hızlandırmak için yeni limanlar oluşturmaktadır.

3.4.1.7. Sosyal hizmetler sektörü

Sosyal hizmetler sektörü, her ülke için sosyal finansman önemi taşır ve sosyal sigorta kavramı her ülkede ideolojiler ve politikalar bakımından farklıdır; bazı ülkelerin, bazı sanayi kategorilerini ve endüstri hareketi ile gelen sosyal tehlikeleri gözetmek için sosyal sigorta fikrini benimsediğini fakat bazı ülkelerin ise bu devletlerin yol açtığı felaketlerin bir sonucu olarak ekonomik ve sosyal alanlarda devlet müdahalesinde bulunmak amacıyla sosyal sigorta fikrini benimsediğini anlıyoruz; yaşlılık maaşını, maluliyet aylığını, kalıcı hastalık maaşını ve de destek olacak kimsesi olmadan geliri olmayanlara ve başkalarının gelirlerinin belirlenmiş minimum değerinden daha az gelire sahip olanlara verilen bir temel aylığı içeren kazanç sigortaları var olduğu gibi, burada sosyal sigortanın amacı, tüm sosyal sigorta sistemlerindeki gerçek başlangıç noktasının sağladığı üzere, toplum için koruma ve adalet sağlamak ve bireyleri, aileleri ve toplumu hastalıklar, hamilelik ve doğum, yaşlanma ve sakatlık, işsizlik, felaketler ve acil durumlara karşı korumaktır.