Yurtdışında Yapılan E-Öğrenmeye Yönelik Tutum Belirleme Çalışmaları

Paris (2004) ortaöğretim öğrencilerinin çevrimiçi web destekli öğrenmeye (E- öğrenim) yönelik tutumları üzerine bir araştırma gerçekleştirmiştir. Araştırmaya Güney Avustralya'nın Adelaide kentinin düşük sosyo-ekonomik kesiminden 52 öğrenci katılmıştır. Öğrenciler iki gruba ayrılmış ve 80 dakikalık dersler işlenmiştir. Elde edilen veriler incelendiğinde öğrencilerim çevrimiçi web destekli öğrenmeye yönelik güçlü ve pozitif bir eğilim sergiledikleri, bunun sebebinin ise İnternet’ten bilgileri kitaplara göre daha kolay olarak edinmeleri ve Web sitesi içeriklerini çekici bulmaları olarak belirtmişlerdir. Ayrıca öğrencilerin E-öğrenmeye yönelik tutumları

cinsiyetlerine göre farklılaşmamakta, öğrencilerin İnterneti kullanma durumları ise tutumlarını olumlu yönde etkilemektedir.

Link ve Marz (2006), Viyana Tıp Üniversitesi'nde öğrenim görmekte olan birinci sınıf öğrencilerinin bilgisayar okuryazarlıklarını ve E-öğrenmeye yönelik tutumlarını belirlemek için bir çalışma gerçekleştirmişlerdir. Çalışmanın amacı başlatılan bir E-öğrenme projesi için ihtiyaçları belirlemek ve öğrencilerin bilgisayar kullanma becerilerinin seviyesini, E-öğrenmede zorluk çeken ve bu öğrenme sistemine karşı çıkan öğrenci sayısı gibi olası zorlukları tespit etmektir. Bu amaç doğrultusunda öğrencilere tanıtım kursu düzenlenmiş, tutum ve deneyimleri kapsayan bir anket aracılığı ile veriler toplanmıştır. Elde edilen veriler sonucunda öğrencilerin büyük bir çoğunluğunun yeterli bilgisayar becerisine sahip olduğu, etkileşimli ve multimedya ile geliştirilmiş öğrenme materyallerinin avantajlarını kabul ettiği sonuçlarına ulaşılmıştır. Ayrıca öğrencilerin E-öğrenmeye yönelik tutumlarının yaş, bilgisayar kullanımı ve daha önceki bilgisayarlara maruz kalma durumları gibi değişkenlerinden etkilendiği ifade edilmiştir.

Liaw, Huang ve Chen (2007), öğretmenlerin ve öğrencilerin E-öğrenme kullanımına yönelik tutumlarını belirlemek amacıyla bir çalışma gerçekleştirmişlerdir. Çalışmaya 30 öğretmen ve 168 üniversite öğrencisi katılmıştır. Bu katılımcılara demografik bilgiler, bilgisayar ve İnternet deneyimi ve E- öğrenmeye yönelik tutum anketleri uygulanarak veriler elde edilmiştir. Elde edilen verilerin analizleri sonucunda ise öğretmenlerin de öğrencilerin de E-öğrenmeye yönelik olumlu tutumlara sahip oldukları verilerine ulaşılmıştır. Nitekim sonuçlara bakıldığında öğretmenlerin bilgisayar ve E-öğrenme ile ilgili öğretme becerilerine sahip oldukları, E-öğrenmenin öz-yeterlik, keyif alma, kullanışlılık ve kullanımın davranışsal niyeti gibi davranışları içerdiğini ve E-öğrenme ortamlarının faydalı bir öğretim yardımcısı aracı olarak kullanılabileceğine yönelik olumlu tutumlar sergilediği sonuçlarına ulaşılmıştır. Öğrencilerin ise E-öğrenme ortamlarının özerk olması, multimedya açısından zengin olması, öğretmenlerin rehber olması, kişisel eğitime katkı sağlaması gibi nedenlerden dolayı E-öğrenme ortamlarına karşı olumlu tutum geliştirdikleri elde edilen bulgular arasındadır.

Mohammadi, Hosseini ve Fami (2011), İran’da bulunan tarım öğretmenlerinin eğitim faaliyetlerinde E-öğrenmeye yönelik nasıl tutumlar sergiledikleri ve bu tutumların nelerden etkilendiğini belirlemek amacı ile bir çalışma gerçekleştirmişlerdir. Bu amaç doğrultusunda ziraat eğitim merkezlerindeki 175 öğretmenin E-öğrenmeye yönelik tutum anketi uygulamışlardır. Anketlerden elde edilen veriler incelendiğinde E-öğrenmenin esneklik sağlaması, kısıtlamanın az olması, çeşitli içerikle birlikte daha çok öğrenme seçeneği sunması gibi nedenlerden dolayı öğretmenlerin bu öğrenme yöntemini öğretime yardımcı bir araç olarak gördükleri ve E-öğrenmeye yönelik olumlu tutumlar sergiledikleri sonucuna ulaşmışlardır. E-öğrenmeye yönelik tutumlarının ise yaş, bilgisayar kullanımı, İnternet kullanımı, iletişim kurabilme yeterliliği gibi değişkenlerden etkilendiğini ifade etmişlerdir.

Liaw ve Huang (2011), üniversite öğrencilerinin E-öğrenmelerine yönelik tutum ve davranışlarını cinsiyet, bilgisayar kullanma deneyimleri, öz yeterlik ve motivasyonları açısından incelemeyi amaçlayarak bir çalışma gerçekleştirmişlerdir. Çalışmaya 424 öğrenci katılmış, öğrencilere bir E-öğrenme sistemi sunulmuş ve bu sistemi iki ay kullanmaları istenmiştir. İki ay sonunda öğrencilere anket uygulanarak tutumlarına yönelik veriler elde edilmiştir. Elde edilen verilerin analiz edilmesi sonucunda ise öğrencilerin E-öğrenmeye yönelik tutumlarının cinsiyet açısından farklılık gösterdiği, erkek öğrencilerin, kız öğrencilere göre daha olumlu tutumlara sahip olduğu bulunmuştur. Ayrıca öğrencilerin bilgisayar kullanma deneyimleri, öz yeterliği ve motivasyonları E-öğrenmeye yönelik tutumları etkilemede önemli bir belirleyici olarak ifade edilmiş, öz ve dış motivasyon, içsel ve dışsal motivasyonların E-öğrenmeyi kullanmadaki davranışsal niyeti önemli ölçüde yordadığını belirtmişlerdir.

Suri ve Sharma, (2013), Pencap Üniversitesinde farklı bölümlerde öğrenim görmekte olan ve çeşitli derslere kayıtlı olan 477 öğrenci ile bir çalışma gerçekleştirmiştir. Bu çalışmada cinsiyet ile E-öğrenmeye yönelik tutum arasındaki ilişkiyi anlamayı amaçlamışlardır. Bu amaç doğrultusunda araştırmacılar bir Bilgisayar ve E-öğrenme tutumu ölçeği geliştirmişler ve öğrencilere uygulayarak veirleri elde etmişlerdir. Elde edilen bulgular sonucunda cinsiyet değişkeni ve E-

öğrenmeye yönelik tutum arasında bir ilişki olmadığını belirlemişlerdir. Ayrıca E- öğrenmede ders içeriğini yükleme / indirme, etkileşimli videolara erişme gibi temel kullanım formlarının da cinsiyetle bir ilişkisi olmadığı sonuçlarına ulaşmışlardır.

Adewole-Odeshi (2014), Güneybatı Nijerya’daki üniversitelerde öğrenim görmekte olan öğrencilerin E-öğrenmeye yönelik tutumlarını belirlemek amacı ile gerçekleştirdikleri çalışmasında, farklı üniversitelerde öğrenim görmekte olan, lisans ve yüksek lisans öğrencilerinden oluşan 287 katılımcıya ulaşmıştır. Teknoloji Kabul Modeli (TAM) uygulamasıyla gerçekleştirilen bu çalışmada tutum ve E-öğrenme arasındaki ilişkiye bakılmış, veriler ise anket yolu ile elde edilmiştir. Elde edilen veriler analiz edilmiş ve öğrencilerin E-öğrenmeye yönelik olumlu bir tutuma sahip oldukları sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca, öğrenciler E-öğrenme araçları kullanılmasının öğrenmedeki etkililiği ve verimliliği artıracağı yönünde görüş belirtmişlerdir. Bunun sebebi ise öğrencilerin E-öğrenme sisteminin kullanımını kolay ve kullanışlı bulmaları, algılanan bu faydanın ise E-öğrenme sistemini kullanma tutumlarını olumlu yönde etkilemesi ile açıklanmıştır.

Alodail (2016), Suudi Arabistan'daki Albaha Üniversitesi Eğitim Fakültesi'nde görev yapmakta olan 41 eğitmenin katılımı ile bir çalışma gerçekleştirmiştir. Çalışmada eğitmenlerin sınıfta E-öğrenim kullanımına yönelik yutumlarını belirlemeyi hedeflemiştir. Hedef doğrultusunda katılımcılara anket uygulanarak araştırmanın verileri toplanmıştır. Elde edilen veriler analiz edilmiş ve erkek eğitmenler ve kadın eğitmenlerin, E-öğrenmeyi sınıfta kullanmaya yönelik farklı tutumlara sahip olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Nitekim araştırmaya göre kadın eğitmenlerin erkek eğitmenlerden daha fazla olumlu tutum sergilediği sonucu elde edilmiştir.

Thakkar ve Joshi (2017), üniversite öğrencilerinin E-öğrenme sistemlerinin kullanımına yönelik tutumlarını ölçmek amacı ile biir çalışma gerçekleştirmiştir. Çalışmada Rajkot'taki Gujarat Teknoloji Üniversitesinde son sınıfta öğrenim görmekte olan 56 mühendis adayının katılımı ile gerçekleştirilmiştir. Veriler anket yolu ile toplanmış ve analizler sonucunda mühendislik öğrencilerinin E-öğrenme kullanımına karşı oldukça olumlu tutumlara sahip oldukları sonuçlarına ulaşılmıştır.

Ayrıca E-öğrenmeye yönelik bu tutumların cinsiyet, yerleşim yerleri veya sosyal kategorilere göre farklılık göstermediği de elde edilen diğer bir sonuçtur.

Sitepu, (2019), E-Öğrenme Programında Okuma öğretmen tarafından sağlanan ödev ve değerlendirmelere yönelik öğrencilerin tutumlarını belirlemek amacı ile bir çalışma gerçekleştirmiştir. Araştırma Pamulang Üniversitesi Edebiyat Fakültesi İngiliz Bölümü dördüncü döneminde 40 okuma sınıfı öğrencisi ile gerçekleştirilmiştir. Veriler gözlem yapılarak ve öğrencilere anket uygulanarak elde edilmiştir. Elde edilen veriler analiz edilmiş ve öğrencilerin E-öğrenme programına uyum sağlamada, materyalleri ve değerlendirme süresini anlamada zorluk çektikleri sonuçlarına ulaşılmıştır. Ayrıca öğrencilerin E-öğrenme programında okuma ödevi verilmesi ve değerlendirilmesine yönelik olumsuz tutumlara sahip oldukları belirlenmiştir.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

YÖNTEM