Yumuşak Güç ve Ortabüyüklükte Güçler

Neorealistlerin altını çizdiği uluslararası sistemin kısıtları süper güçler dışındaki

ülkeler açısından da bağlayıcıdır. Uluslararası sistem içerisinde oyun kurucu pozisyonunda olmayan küçük ve orta büyüklükteki güçlerin askeri kapasiteden yoksun olmaları bu ülkeler açısından askeri olmayan araçların kullanımını elzem hale getirmektedir. Bu kapsamda yumuşak güç özellikle de bölgesel orta büyüklükte güçler için dikkat çekici bir diplomatik manevra alanı yaratmaktadır.625

618 _{Joseph Nye, “Power and Foreign Policy”, Journal of Political Power, Vol. 4, No.1, April 2011, s. 19.} 619 _{Martha Finnemore, “Legitimacy, Hypocrisy, and the Social Structure of Unipolarity Why Being a} Unipole Isn’t All It’s Cracked Up to Be”, World Politics, Vol.61, No. 1, January 2009, s.59.

620 _{Adrian Hyde-Price, “A ‘Tragic Actor’? A Realist Perspective on Ethical Power Europe”,}

International Affairs, Vol.84, No.1, 2008, s.31.

621_{Rok Zupančič ve Miha Hribernik , “Discovering” Normative Power as a State Strategy in the} Framework of Security, Foreign, and Defense Policy: The Case of Japan”, Philippine Political Science Journal, Vol. 35, No. 1, 2014, s.82.

622 _{Normatif güç için bkz. Ian Manners, “Normative Power Europe: A Contradiction in Terms?”, Journal}

of Common Market Studies, Vol.40, No.2, 2002, s.235-258; Ian Manners, Normative Power Europe Reconsidered , From Civilian to Military Power: The European Union at a Crossroads?, CIDEL Workshop, Oslo 22-23 October 2004; IanManners, “Normative Power Europe Reconsidered: Beyond the Crossroads”, Journal of European Public Policy, Vol.13, No.2, 2004, s.182- 199.

623_{Thomas Diez, “Reconsidering "Normative Power Europe”, Millennium: Journal of International}

Studies, Vol.33, No.3, 2005, s. 615.

624_{Hiski Haukkala, “The European Union as a Regional Normative Hegemon: The Case of European} Neighbourhood Policy”, Richard Whitman(der.), Normative Power Europe: Empirical and Theoretical Perspectives, Basingstoke: Palgrave, 2011, s.45-64; Thomas Diez, “Normative Power as Hegemony”, Cooperation and Conflict, Vol.48, No.2, 2013, s. 194-210.

625 _{Mehmet Özkan, “A New Approach to Global Security: Pivotal Middle Powers and Global Politics”,}

118

Askeri bir güç olarak yetersizlik ve sert güç olanaklarından yoksunluk, yumuşak güç kullanımını geçerli bir opsiyon haline getirmiştir.626 _{Öte yandan yumuşak güç,}

kullanımı sert güç kullanımına göre çok daha tercih edilebilir bir strateji olarak düşünülebilir. Zira sert güç kullanımı yumuşak güç kullanımına göre pek çok anlamda daha risklidir.627 _{Bu anlamda yumuşak güç ulusal ve uluslararası politikada destek}

sağlamaya yönelik etkili bir araç işlevindedir.628 _{Öte yandan yumuşak güç süper}

güçlerin söylemlerini şekillendirirken orta büyüklükte güçler için stratejik araçlara dönüşürler.629 _{Orta büyüklükte güçler, insan güvenliği de dahil olmak üzere-}

uluslararası normları özellikle yumuşak güçlerini kullanarak diplomasi merkezli bir biçimde gerçekleştirirler.630 _{Orta büyüklükteki güçler için “müzakere, diplomasi ve}

ikna” önemli yumuşak güç araçları olarak ortaya çıkmaktadır.631

Bu bağlamda normlar bir yumuşak güç kaynağı olarak stratejik bir işlev üstlenebilirler.632 _{Süper güçlere mahsus askeri ve ekonomik araçlara sahip olmamalarına}

karşın orta büyüklükte güçler diğer ülkeler açısından özenilecek birer çekim merkezi olabilmektedir.633_{Uluslararası kamuoyunca kendilerine bahşedilen sempati büyük}

devletler haricindeki aktörler için en büyük güçtür. 634_{Bu çerçevede “fikirler ve imajlar”}

devletlerin davranışlarına belirlemede en az güç olgusu kadar önem taşımaktadır. 635

Devletler açısından etkileşim kurdukları/kuracakları aktörlerin imajları etkileşimin

değerlendirme için bkz. Tarik Oğuzlu, “Soft power in Turkish Foreign Policy”, Australian Journal of International Affairs, 2007, Vol.61, No.1, s. 82.

626_{Avrupa Birliği merkezinde böyle bir okuma için Adrian Hyde-Price, “A ‘Tragic Actor’? A Realist} Perspective on Ethical Power Europe”, International Affairs, Vol.84, No.1, 2008, s.30.

627_{Giulio M. Gallarotti, Cosmopolitan Power in International Relations: A Synthesis of Realism,}

Neoliberalism and Constructivism, New York: Cambridge University Press, 2010, s.5.

628 _{Geun Lee, “The Clash of Soft Powers Between China and Japan: Synergy and Dilemmas at the Six-} party Talks”, Asian Perspectives, Vol.34, No.2, 2010, s.120-121.

629 _{Yul Sohn, The Power of Soft Power: Great Power’s Discourse, Middle Power’s Strategy, Paper} prepared for the conference on Soft Power Diplomacy, 16 October 2009 Jeju, Korea.

630_{Ronald M. Behringer, The Human Security Agenda: How Middle Power Leadership Defied U.S.}

Hegemony, New York: Bloomsbury Academic, 2012, s.3.

631 _{Timothy Donais, “Of Soft Power and Human Security: Canada and the U.N. Security Council”, Peace}

Magazine, Mar-Apr 1999, s. 18.

632 _{Chaka Ferguson, “The Strategic Use of Soft Balancing: The Normative Dimensions of the Chinese-} Russian Strategic Partnership”, Journal of Strategic Studies, Vol.35, No.2, 2012, s.203-204.

633_{Robert Cooper, “Hard Power, Soft Power and the Goals of Diplomacy”, David Held ve Mathias} Koenig-Archibugi(der.), American Power in the 21st Century, Cambridge, UK: Polity, 2004, s.167-180. 634 _{Annette Baker Fox, The Power of Small States: Diplomacy in World War II, Chicago:}

University of Chicago Press, 1959, s.1-3.

635 _{Henry R. Nau, At Home Abroad: Identity and Power in American Foreign Policy, Ithaca and London:} Cornell University Press, 2002, s.15.

119

mahiyeti açısından tanzim edicidir. Devletlerin uluslararası arenada olumlu bir imaja sahip olmaları yani marka devletler (brand nation) olmaları gerek politik gerekse de ekonomik olarak küresel politikada rekabetçi bir karaktere bürünmelerini de beraberinde getirecektir.636

Küresel güç politikasında yumuşak güç olgusu ile doğrudan bağlantılı bir diğer olgu ise kuşkusuz yumuşak dengelemedir. Bu kapsamda, kaba güç kullanım kapasitesine sahip olmayan söz konusu ülkeler açısından yumuşak güce dayanan yumuşak dengeleme stratejisi bir alternatif olarak ortaya çıkmaktadır. Devletler bu anlamda diplomasi, ticaret ve uluslararası örgütlerin kullanımının da içerisinde yer aldığı askeri çözümleri dışlayan kimi stratejilere başvurabilmektedirler.637 _{Yine bu}

çerçevede belirli normların desteklenmesi ve güç mücadelesinde destekçiler elde edilmesi / ittifaklar kurulması yumuşak dengeleme etrafında değerlendirilebilmektedir.

638 _{Her ne kadar yumuşak dengeleme stratejisi tek kutupluluğun bir gereği olarak}

değerlendirilse de yumuşak dengeleme stratejisinin hegemon gücün dışındaki ülkelere yönelik olarak da kullanılabildiğini söylemek mümkündür.639 _{Öte yandan ekonomik}

karşılıklı bağımlılığın yoğunluğu ve taraflar arasındaki güç farkı yumuşak dengelemenin hangi koşullarda geçerli olacağını belirler. Daha açık bir ifadeyle taraflar arasında karşılıklı bağımlılığın yoğunluğu yumuşak dengeleme olasılığını arttırmaktadır.640 _{Ayrıca, yumuşak dengeleme ile bağlantılandırılabilecek bir diğer olgu}

ise kurumsal dengelemedir. Kurumsal dengeleme yumuşak dengeleme stratejisinin bir parçası olarak değerlendirilmektedir.641 _{Song, bu anlamda kurumsal dengeleme ile}

bağlantılı üç farklı mekanizmanın altını çizmektedir: (i) Kollektif eylemlerde yer almak,

636 _{Peter Van Ham, “The Rise of the Brand State: The Postmodern Politics of Image and Reputation”,}

Foreign Affairs, Vol.80, No.5, 2001, s.2-3

637_{Marc Lanteigne, “Water Dragon? China, Power Shifts and Soft Balancing in the South Pacific”,}

Political Science, Vol.64, No.1, 2012, s.21; Mehmet Özkan, “A New Approach to Global Security: Pivotal Middle Powers and Global Politics”, Perceptions: Journal of International Affairs, Vol.11, No.1, 2006, s.84.

638_{Weiqing Song, “Feeling Safe, Being Strong: China’s Strategy of Soft Balancing Through the Shanghai} Cooperation Organization”, International Politics, Vol.50, No.5, 2013, s.664–685.

639 _{Bkz. Ilai Z. Saltzman, “Soft Balancing as Foreign Policy: Assessing American Strategy toward Japan} in the Interwar Period”, Foreign Policy Analysis, Vol.8, No.2, April 2012, s. 131-150; Kai He ve Huiyun Feng, “If Not Soft Balancing, Then What? Reconsidering Soft Balancing and U.S. Policy Toward China”, Security Studies, Vol.17, No.2, 2008, s.363-395.

640 _{Kai He ve Huiyun Feng, “If Not Soft Balancing, Then What? Reconsidering Soft Balancing and U.S.} Policy Toward China”, Security Studies, Vol.17, No.2, 2008, s.363-395.

641_{Weiqing Song, “Feeling Safe, Being Strong: China’s Strategy of Soft Balancing Through the Shanghai} Cooperation Organization”, International Politics, Vol.50, No.5, 2013, s.664–685.

120

(ii) Uluslararası normları desteklemek ve (iii) kendilerinin yanında yer alan destekçiler kazanmak. 642