• Sonuç bulunamadı

3. YÖNTEM

3.4. Verilerin Toplanması

AraĢtırmanın bağımlı değiĢkenini problem çözme becerisi ve bağımsız değiĢkenlerini ise eğitsel oyunlar, cinsiyet ve yaĢ değiĢkenleri oluĢturmaktadır. Eğitsel oyunlar çalıĢmasına baĢlamadan önce deney ve kontrol grubu öğrencilerini ayrı zamanlarda bir sınıfta toplayarak ÇPÇE tanıtıldı ve çalıĢmadaki amaç belirtildi. Daha sonra teker teker envanterdeki maddeler çocukların anlayabileceği Ģekilde açıklandı ve çocuklar dikkatli bir Ģekilde kendilerine uyan maddeleri iĢaretledi. Eğitsel oyunlar spor

salonunda gerçekleĢtirilmiĢtir. ÇalıĢmada oyun grubunda yer alan öğrenciler haftada 3 gün, her gün de en az 5 oyun oynatılmıĢtır. Oyunlar, öğrencilerin yaĢ grupları doğrultusunda belirlenecek ve farklı motorik özellikler geliĢtirir nitelikte olmuĢtur. Kontrol grubu ise haftada 2 saat beden eğitimi dersi görmüĢtür.

3.5. Verilerin Analizi

Verilerin analizinde SPSS 16.00 (Statistic Packets For Social Sciences) bilgisayar paket programı kullanılmıĢtır. ÇalıĢmada kullanılacak olan analiz yöntemini belirlemek için öncelikle verilerin normal dağılıma uygunluğu araĢtırılmıĢtır. Verilerin normal dağılıma uygunluğu tek örneklem kolmogorov-smirnov testi ile belirlenmiĢtir. Tüm gruplar için %5 anlamlılık düzeyinde verilerin dağılımın normal dağılıma uygunluk göstermediği belirlenmiĢtir. Bu yüzden parametrik olmayan analiz yöntemlerinden olan Wilcoxon ĠĢaretli Sıra Sayıları Testi ile Mann Whitney-U Testi kullanılmıĢtır.

4. BULGULAR VE YORUM

Tablo 1. Deney ve Kontrol Grubu Öğrencilerin Cinsiyet ve YaĢ Dağılımları

Grup Kadın Erkek 11 YaĢ 12 YaĢ

Deney 15 15 15 15

Kontrol 15 15 15 15

Tablo 2. Kontrol Grubu Ön ve Son Ölçümleri Kolmogorov-Smirnov Testi Sonuçları

kögüven köözdenetim kökacınma ksgüven ksözdenetim kskacınma

N 30 30 30 30 30 30

Normal Parametersa Mean 44,6667 25,4667 21,0000 45,6667 25,6333 19,9667 Std. Deviation 9,04904 4,93218 3,57192 7,68489 5,08875 3,23220 Most Extreme Differences Absolute ,077 ,110 ,131 ,135 ,121 ,149 Positive ,068 ,059 ,131 ,135 ,105 ,075 Negative -,077 -,110 -,123 -,097 -,121 -,149 Kolmogorov-Smirnov Z ,422 ,601 ,720 ,737 ,662 ,817

Asymp. Sig. (2-tailed) ,994 ,863 ,678 ,649 ,773 ,517

a. Test distribution is Normal.

(örneğin kögüven için 0,994 > 0,05 olduğundan verinin dağılımı normal değildir hipotezini kabul ederiz.)

Tablo 3. Deney Grubu Ön ve Son Ölçümleri Kolmogorov-Smirnov Testi Sonuçları

dögüven döözdenetim dökacınma dsgüven dsözdenetim dskacınma

N 30 30 30 30 30 30 Normal Parametersa Mean 47,9000 25,3667 19,6667 50,6667 28,9333 21,1000 Std. Deviation 7,35480 5,42970 4,36549 6,90993 5,16576 4,22921 Most Extreme Differences Absolute ,139 ,099 ,173 ,110 ,148 ,184 Positive ,085 ,099 ,111 ,088 ,120 ,145 Negative -,139 -,073 -,173 -,110 -,148 -,184 Kolmogorov-Smirnov Z ,760 ,543 ,946 ,602 ,813 1,009

Asymp. Sig. (2-tailed) ,610 ,930 ,333 ,862 ,523 ,260

a. Test distribution is Normal.

ÇalıĢmada kullanılacak olan analiz yöntemini belirlemek için, öncelikle verilerin dağılımı, tek örneklem Kolmogorov-Smirnov Testi ile belirlenmiĢ, tüm gruplar için %5 anlamlılık düzeyinde, normal dağılıma uygunluk göstermediği belirlenmiĢtir. Bu yüzden parametrik olmayan analiz yöntemleri kullanılmıĢtır.

Tablo 4. Kontrol Grubu Ön Test ve Son Teste ĠliĢkin Problem Becerisine Güven Alt Boyutunda Wilcoxon ĠĢaretli Sıra Sayıları Testi Sonuçları

Son test

Sıra Ortalaması Sıra Toplamı

Ön test N Z P Negatif Sıra 12 12,46 149,5 0,951 0,342 Pozitif Sıra 15 15,23 228,5 EĢit 3 - -

Tablo 5. Kontrol Grubu Ön Test ve Son Teste ĠliĢkin Problem Becerisine Güven Alt Boyutu Aritmetik Ortalama Tablosu

Test X SD Z P

Ön Test 44,666 9,049

0,951 0,342

Son Test 45,666 7,684

Tablo 5'de görüldüğü gibi kontrol grubu ön test ve son test problem çözme alt boyutu sonuçları incelendiğinde istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıĢtır (p = 0,342 > 0,05).

Tablo 6. Kontrol Grubu Ön Test ve Son Teste ĠliĢkin Öz Denetim Alt Boyutunda Wilcoxon ĠĢaretli Sıra Sayıları Testi Sonuçları

Son test

Sıra Ortalaması Sıra Toplamı

Ön test N Z P

Negatif Sıra 12 14,5 174

0,038 0,97

Pozitif Sıra 14 12,64 177

EĢit 4 - -

Tablo 7. Kontrol Grubu Ön Test ve Son Teste ĠliĢkin Öz Denetim Alt Boyutu Aritmetik Ortalama Tablosu

Test X SD Z P

Ön Test 25,5 4,932

0,038 0,97

Son Test 25,6 5,088

Tablo 7'de görüldüğü gibi kontrol grubu ön test ve son test öz denetim alt boyutu sonuçları incelendiğinde istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıĢtır (p = 0,970 > 0,05).

Tablo 8. Kontrol Grubu Ön Test ve Son Teste ĠliĢkin Kaçınma Alt Boyutunda Wilcoxon ĠĢaretli Sıra Sayıları Testi Sonuçları

Son test

Sıra Ortalaması Sıra Toplamı

Ön test N Z P Negatif Sıra 15 16,93 254 1,571 0,116 Pozitif Sıra 12 10,33 124 EĢit 3 - -

Tablo 9. Kontrol Grubu Ön Test ve Son Teste ĠliĢkin Kaçınma Alt Boyutu Aritmetik Ortalama Tablosu

Test X SD Z P

Ön Test 21 3,571

1,571 0,116

Son Test 19,966 3,232

Tablo 9'da görüldüğü gibi kontrol grubu ön test ve son test kaçınma alt boyutu sonuçları incelendiğinde istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıĢtır (p = 0,116 > 0,05).

Tablo 10. Deney Grubu Ön Test ve Son Teste ĠliĢkin Problem Çözme Becerisine Güven Alt Boyutunda Wilcoxon ĠĢaretli Sıra Sayıları Testi Sonuçları

Son test

Ön test N Sıra Ortalaması Sıra Toplamı Z P

Negatif Sıra 8 14,25 114,00 2,029 ,042 Pozitif Sıra 20 14,60 292,00 EĢit 2 - -

Tablo 11. Deney Grubu Ön Test ve Son Teste ĠliĢkin Problem Çözme Becerisine Güven Alt Boyutu Aritmetik Ortalama Tablosu

Test X SD Z P

Ön Test 47,900 7,354

2,029 ,042

Son Test 50,666 6,909

Tablo 11'de görüldüğü gibi deney grubu ön test ve son teste iliĢkin problem çözme becerisine güven alt boyutu sonuçları incelendiğinde istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmuĢtur (p = 0,042 < 0,05).

Tablo 12. Deney Grubu Ön Test ve Son Teste ĠliĢkin Öz Denetim Alt Boyutunda Wilcoxon ĠĢaretli Sıra Sayıları Testi Sonuçları

Son test

Ön test N Sıra Ortalaması Sıra Toplamı Z P

Negatif Sıra 6 7,00 42,00 3,539 ,000 Pozitif Sıra 21 16,00 336,00 EĢit 3 - -

Tablo 13. Deney Grubu Ön Test ve Son Teste ĠliĢkin Öz Denetim Alt Boyutu Aritmetik Ortalama Tablosu

Test X SD Z P

Ön Test 25,366 5,429

3,539 ,000

Son Test 28,933 5,165

Tablo 13'de görüldüğü gibi deney grubu ön test ve son teste iliĢkin öz denetim alt boyutu sonuçları incelendiğinde istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmuĢtur (p = 0,00* < 0,05).

Tablo 14. Deney Grubu Ön Test ve Son Teste ĠliĢkin Kaçınma Alt Boyutunda Wilcoxon ĠĢaretli Sıra Sayıları Testi Sonuçları

Son test

Ön test N Sıra Ortalaması Sıra Toplamı Z P

Negatif Sıra 11 14,32 157,50 1,550 0,121 Pozitif Sıra 19 16,18 307,50 EĢit 0 - -

Tablo 15. Deney Grubu Ön Test ve Son Teste ĠliĢkin Kaçınma Alt Boyutu Aritmetik Ortalama Tablosu

Test X SD Z P

Ön Test 19,666 4,365

1,550 0,121

Son Test 21,100 4,229

Tablo 15'de görüldüğü gibi deney grubu ön test ve son teste iliĢkin kaçınma alt boyutu sonuçları incelendiğinde istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıĢtır (P = 0,121 > 0,05).

Tablo 16. Kontrol ve Deney Grubu Ön Teste ĠliĢkin Problem Çözme Becerisine Güven Alt Boyutunda Mann Whitney U Testi Sonuçları

Grup n Sıra Ort. Sıra Top. U P

P.Ç.B.Güven Kontrol Deney 30 30 27,28 33,72 818,50 1011,50 353,500 ,153

Tablo 17. Kontrol ve Deney Grubu Ön Testleri, Problem Çözme Becerisine Güven Alt Boyutu Aritmetik Ortalama Tablosu

Test X SD U P

K-Ön Test 44,666 9,049

353,500 ,153

D-Ön Test 47,900 7,354

Tablo 17'de görüldüğü gibi kontrol grubu ve deney grubu ön test iliĢkin problem çözme becerisine güven alt boyutu sonuçları incelendiğinde istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıĢtır (p = 0,153 > 0,05).

Tablo 18. Kontrol ve Deney Grubu Ön Teste ĠliĢkin Öz Denetim Alt Boyutunda Mann Whitney U Testi Sonuçları

Grup n Sıra Ort. Sıra Top U P

Öz Denetim Kontrol Deney 30 30 30,80 30,20 924,00 906,00 441,000 ,894

Tablo 19. Kontrol ve Deney Grubu Ön Teste ĠliĢkin Öz Denetim Alt Boyutu Aritmetik Ortalama Tablosu

Test X SD U P

K-Ön Test 25,466 4,932

441,000 ,894

D-Ön Test 25,366 5,426

Tablo 19'da görüldüğü gibi kontrol grubu ve deney grubu ön test iliĢkin öz denetim alt boyutu sonuçları incelendiğinde istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıĢtır (p = 0,894 > 0,05).

Tablo 20. Kontrol ve Deney Grubu Ön Teste ĠliĢkin Kaçınma Alt Boyutunda Mann Whitney U Testi Sonuçları

Grup n Sıra Ort. Sıra Top. U P

Öz Denetim Kontrol Deney 30 30 32,87 28,13 986,00 844,00 379,000 ,291

Tablo 21. Kontrol ve Deney Grubu Ön Teste ĠliĢkin Kaçınma Alt Boyutu Aritmetik Ortalama Tablosu

Test X SD U P

K-Ön Test 21,000 3,571

379,000 ,291

D-Ön Test 19,666 4,365

Tablo 21'de görüldüğü gibi kontrol grubu ve deney grubu ön test iliĢkin kaçınma alt boyutu sonuçları incelendiğinde istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıĢtır (p = 0,291 > 0,05).

Tablo 22. Kontrol ve Deney Grubu Son Teste ĠliĢkin Problem Çözme Becerisine Güven Alt Boyutunda Mann Whitney U Testi Sonuçları

Grup n Sıra Ort. Sıra Top. U P

P.Ç.B.Güven Kontrol Deney 30 30 24,53 36,47 736,00 1094,00 271,000 ,008

Tablo 23. Kontrol ve Deney Grubu Son Teste ĠliĢkin Problem Çözme Becerisine Güven Alt Boyutu Aritmetik Ortalama Tablosu

Test X SD U P

K-Son Test 45,666 7,684

271,000 ,008

Tablo 23'te görüldüğü gibi kontrol grubu ve deney grubu son teste iliĢkin sonuçları incelendiğinde problem çözme becerisine güven alt boyutunda istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmuĢtur (p = 0,008 < 0,05).

Tablo 24. Kontrol ve Deney Grubu Son Teste ĠliĢkin Öz Denetim Alt Boyutunda Mann Whitney U Testi Sonuçları

Grup n Sıra Ort. Sıra Top. U P

Öz Denetim Kontrol Deney 30 30 25,10 35,90 753,00 1077,00 288,000 ,016

Tablo 25. Kontrol ve Deney Grubu Son Teste ĠliĢkin Öz Denetim Alt Boyutu Aritmetik Ortalama Tablosu

Test X SD U P

K-Son Test 25,633 5,088

288,000 ,016

D-Son Test 28,933 5,165

Tablo 25'te görüldüğü gibi kontrol grubu ve deney grubu son teste iliĢkin sonuçları incelendiğinde öz denetim alt boyutunda istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmuĢtur (p = 0,016 < 0,05).

Tablo 26. Kontrol ve Deney Grubu Son Teste ĠliĢkin Kaçınma Alt Boyutunda Mann Whitney U Testi Sonuçları

Grup n Sıra Ort. Sıra Top. U P

Kaçınma Kontrol Deney 30 30 27,12 33,88 813,50 1016,50 348,000 ,132

Tablo 27. Kontrol ve Deney Grubu Son Teste ĠliĢkin Kaçınma Alt Boyutu Aritmetik Ortalama Tablosu

Test X SD U P

K-Son Test 19,966 3,232

348,000 ,132

D-Son Test 21,100 4,229

Tablo 27'de görüldüğü gibi kontrol grubu ve deney grubu son teste iliĢkin sonuçları incelendiğinde Kaçınma alt boyutunda istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıĢtır (p = 0,132 > 0,05).

5. SONUÇ VE ÖNERĠLER

5.1. Sonuç

ÇalıĢma sonucunda elde edilen verilere bakıldığında:

Kontrol grubu ön test ve son test sonuçlarına iliĢkin Problem Çözme Becerisine Güven alt boyutunda (p = 0,342 > 0,05), Özdenetim alt boyutunda ( p = 0,970 > 0,05) ve Kaçınma alt boyutunda ( p = 0,116 > 0,05) istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıĢtır. Rutin uygulamaların dıĢında herhangi bir etkinliği olmayan bu grubun ön test ve son test arasında anlamlı bir farklılığının olmaması normaldir.

Deney grubu ön test ve son test sonuçlarına iliĢkin Problem Çözme Becerisine Güven alt boyutunda ( p = 0,042 < 0,05) ve Özdenetim alt boyutunda ( p = 0,00* < 0,05) istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmuĢtur. Ancak Kaçınma alt boyutunda ( p = 0,121 > 0,05) rakamsal olarak bir fark olmasına rağmen istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıĢtır. Güven ve özdenetim boyutlarında ki ön test ve son test anlamlı farklılığının düzenli oynana oyunların etkisi ile olduğu düĢünülmektedir.

Her iki grupta cinsiyet ve yaĢ değiĢkenlerine göre sonuçlara bakıldığında; problem çözmeye iliĢkin envanterin Problem Çözme Becerisine Güven, Öz Denetim ve Kaçınma alt boyutlarında anlamlı bir farklılık tespit edilmemiĢtir. Buna neden olarak da henüz cinsiyet ve yaĢ karakterlerinin anlamlı ve belirgin bir Ģekilde farklılaĢmamasından yani yaĢların küçük olmasından kaynaklandığı sanılmaktadır.

Kontrol ve deney grubu ön test sonuçlarına iliĢkin Problem Çözme Becerisine Güven alt boyutunda ( p = 0,153 > 0,05), Özdenetim alt boyutunda (p = 0,894 > 0,05) ve Kaçınma alt boyutunda (p = 0,291 > 0,05) istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıĢtır. Eğitsel oyunlar programı uygulanmadan önce yapılan ilk testlerde Kontrol ve Deney gruplarının arasında bir fark olmaması beklenen bir sonuçtur. Bu sonucun her iki grup öğrencilerinin sosyo-kültürel yapılarının aynı olmasından kaynaklandığı düĢünülmektedir.

Kontrol ve deney grubu son test sonuçlarına iliĢkin Problem Çözme Becerisine Güven alt boyutunda ( p = 0,008 < 0,05) ve Özdenetim alt boyutunda (p = 0,016 < 0,05)

istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmuĢtur. Ancak Kaçınma alt boyutunda (p = 0,132 > 0,05) istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıĢtır. Hem kadın hem de erkek öğrencilerin problem çözme becerisine güven ve öz denetim kavramları birbirini destekler niteliktedir. Bireylerin karĢılaĢtıkları problemin çözümünde öz denetime sahip olma, olaylar karĢısında karamsarlığa kapılmama oldukça önemlidir.

Problem çözmede kaçınma, problemi çözme konusunda bireyin geri çekilme, problemi çözmeye çalıĢmama, kendini yetersiz hissetme durumudur. AraĢtırmada kaçınma alt boyutunda deney ve kontrol grubu arasında deney grubunun ortalamasının kontrol grubuna nazaran yüksek olmasına karĢın bu durum anlamlı bir farklılık oluĢturmamıĢtır. Bu durum beklenen bir sonuçtur. Çünkü; güven ve öz denetim farklılığı kaçınma da ters orantı oluĢturmaktadır. Eğer problem çözmede kaçınma, problem üzerine gitmeme, tutumunda da bir artıĢ olsa idi güven ve öz denetim farklılık göstermeyecekti diye düĢünülmektedir.

Sonuç olarak; deney grubu öğrencilerine 10 hafta boyunca uygulanan oyun programı sonucunda, kontrol grubu öğrencilerine göre, problem çözme becerilerinde güven ve öz denetimde anlamlı bir farklılığın olduğu tespit edilmiĢtir. Buradan eğitsel oyunların 11-12 yaĢ grubu çocuklarda cinsiyet ve yaĢ faktörü gözetmeksizin problem çözme becerisini geliĢtirdiği, bunun da; oyun sosyal bir olay olarak, baĢtan sona kadar, algılama, yorumlama ve oyunun cereyan eden Ģekline göre sürekli değiĢkenleri problem olarak algılama ve karar verme özelliğinden kaynaklandığı sanılmaktadır.

5.2. Öneriler

1. Daha büyük öğrenci grubuyla çalıĢılması, 2. ÇalıĢma süresinin daha uzun tutulması, 3. Farklı yaĢ gruplarıyla çalıĢılması,

4. Farklı derslerde eğitsel oyun etkinliklerinin çalıĢılması, 5. Bu çalıĢmalar için yeterli alt yapı sağlanması.

KAYNAKÇA

Açak, M. (2006). Beden Eğitimi Öğretmeninin El Kitabı. Ġstanbul: Morpa Kültür Yayınları Ltd. ġ.

Akandere, M. (2002). Sportif Oyunlara Hazırlayıcı Toplu Eğitsel Oyunlar. (2. baskı). Ankara: Nobel.

Anılak, ġ. ve Dinçer, Ç. (2005). Farklı Eğitim YaklaĢımları Uygulayan Okul Öncesi Eğitim Kurumlarına Devam Eden Çocukların KiĢiler Arası Problem Çözme Becerilerinin Değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri

Dergisi, Cilt: 38, s.149.

Aslan, N. (1977). Oyunla Eğitim, 100 Küçük Oyun. Ankara: Bilim Matbaası.

Baacke, H. (Cilt-1). Voleybol Antrenmanı, Üst Düzey Koç ve Takımlar İçin El Kitabı-1. (çev. E. Pekünlü). Ġstanbul: Çağrı Baskı, Ambalaj San. Tic. Ltd. ġti.

Bacanlı, H. (2006). Gelişim ve Öğrenme. (12. baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Bingham, A. (2004). Çocuklarda Problem Çözme Yeteneklerinin Geliştirilmesi. (çev. A.

F. Oğuzkan). (6. baskı). Ġstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.

Budak, B. (1999). Lise Öğrencilerinde Algılanan Sosyal Destek Düzeyi ile Problem

Çözme Becerileri Arasındaki İlişki. Yüksek lisans tezi. On dokuz Mayıs

Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Samsun.

Büyüköztürk, ġ., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, ġ., Demirel, F. (2012).

Bilimsel Araştırma Yöntemleri. (12. baskı). Ankara: Pegem Akademi.

Büyüköztürk, ġ. (20129. Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. (16. baskı). Ankara: Pegem Akademi.

Charles, C. M. (2003). Öğretmenler İçin Piaget İlkeleri. (çev. G. Ülgen). (4. baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Corbın, A., Vıgarello, J. J. C. G. (2008). Bedenin Tarihi 1, Rönesans’tan

Aydınlanma’ya. (çev. S. Özen). Ġstanbul: Yapı Kredi Yayınları.

Çoban, B., Devecioğlu, S. (2006). Top İle Oynanan Eğitsel Oyunlar. Ankara: Nobel Basımevi.

Çoban, B., Nacar, E. (2006). İlköğretim 1. Kademede Eğitsel Oyunlar. Ankara: Nobel Basımevi.

Demirci, E., Demirci, N., ToptaĢ Demirci, P. (2006, 3-5 Kasım). İlköğretim 1. Kademe

Sınıf Öğretmenlerine Göre Oyunla Eğitimin Çocuğun Gelişimine Ait Görüşlerinin İncelenmesi. 9. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresinde Sunuldu,

Muğla.

Demirhan, G. (2006). Spor Eğitiminin Temelleri. Ankara: Spor Yayınevi ve Kitabevi- Bağırgan Yayımevi.

Demirhan, G., Ġnce, M. L., Bulca, Y., Koca, C., Kirazcı, S. (2010). Öğretim Modelleri

ve Güncel Araştırmalar. Ankara: Spor Yayınevi ve Kitabevi.

Gülhan, G. (2012). 10-12 Yaş Grubu İlköğretim Öğrencilerinin Sosyal Beceri Düzeyleri

Üzerine Eğitsel Oyunların Etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim

Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

GülĢen, D. (2008). Farklı Lig Düzeyinde Oynayan Futbolcuların Oynadıkları Mevkilere

Öğrenim Durumu ve Spor Yarışlarına Göre Problem Çözme Becerilerinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sağlık Bilimleri

Enstitüsü, Adana.

GüneĢ, A. (2003). Okullarda Beden Eğitimi ve Oyun Öğretimi. (3. baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.

Hazar, M. (2006). Beden Eğitimi ve Sporda Oyunla Eğitim. (5. baskı). Ankara: Tutibay Ltd. ġti.

ĠĢmen, E. (2001). Duygusal Zeka ve Problem Çözme. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi

Kamu Personeli Seçme Sınavı. (2010). Öğretim Yöntem ve Teknikleri. Ġstanbul: Deneyim Eğitim Kurumları Yayınları.

Karasar, N. (1991). Bilimsel Araştırma Yöntemi. (4. baskı). Ankara: 3A AraĢtırma Eğitim DanıĢmanlık Ltd. ġti.

Kavasoğlu E. B. (2010). İlköğretim 6, 7 ve 8. Sınıf Matematik Dersinde Olasılık

Konusunun Oyuna Dayalı Öğretiminin Öğrenci Başarısına Etkisi. Yüksek

Lisans Tez). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Keskinkılıç, K. (Editör). (2005). Öğretmen Yeterlilikleri ve Öğretmen Adayları İçin

Eğitim Bilimleri KPSS Hazırlık. Ankara: Asil Yayın Dağıtım Ltd. ġti.

Koçyiğit, S., Tuğluk, M. N., Kök, M. (2007). Çocuğun GeliĢim Sürecinde Eğitsel Bir Etkinlik Olarak Oyun. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, (16), 324-342. Körmükçü, Y., Demir, D. (2010, 19-21 Nisan). 5 Yaş Grubu Çocuklarda Eğitsel

Oyunların Çocuğun Sosyal Gelişimine Etkilerinin İncelenmesi. 1. Uluslararası

Çocuk ve Spor Kongresinde Sunuldu, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti.

Mengütay, S. (1999). Okulöncesi ve İlkokullarda Hareket Gelişimi ve Spor. Ankara: Tutibay Ltd. ġti.

Milli Eğitim Bakanlığı. (2000). İlköğretim Okulu Ders Programları, Beden Eğitimi

Programı 6-7-8. Sınıf. Ġstanbul: MEB.

Milli Eğitim Bakanlığı Orta Öğretim Genel Müdürlüğü (2006). Eğitsel Oyunlar Dersi

Öğretim Programı 12. Sınıf. Ankara: MEB.

Milli Eğitim Bakanlığı. (2012). Oyun Oynuyorum Derleme Kitapçığı (1-4. Sınıflar). Ankara: MEB.

Milli Eğitim Bakanlığı. (2012). Oyun ve Fiziki Etkinlikler Dersi Öğretim Programı 1-4.

Sınıflar. Ankara: MEB.

Mosston, M., Ashworth, S. (2009). Beden Eğitimi (Spor) Öğretimi. (çev. E. Tüzmen). (4. baskı). Ankara: Spor Yayınevi ve Kitabevi. (Eserin orijinali 1992‟de yayımlandı.)

Nicolopoulou, A. (2004). Oyun, BiliĢsel GeliĢim ve Toplumsal Dünya: Piaget, Vygotsky ve Sonrası. (çev. M. T. Bağlı). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri

Fakültesi Dergisi, 37 (2), 137-169. (Eserin orijinali 1993‟te yayımlandı.)

Onay, C. (2007). İlköğretim Okulları İçin 100 Eğitsel Oyun. Ġstanbul: Morpa Kültür Yayınları Ltd. ġti.

Öğretir, A. D. (2008). Oyun ve Oyun Terapisi. Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar

Eğitim Fakültesi Dergisi, (22), 94-100.

Özmen, Ö. (1999). Çağdaş Sporda Eğitim Üçgeni. (2. baskı). Ankara: Bağırgan Yayımevi.

Pehlivan, Z., Öksüzoğlu, P. (2006, 3-5 Kasım). Futbol ve Dansla Uğraşan Üniversite

Öğrencilerinin Problem Çözme Becerileri. 9. Uluslararası Spor Bilimleri

Kongresinde Sunuldu, Muğla.

Pepe, K., Konar, N. (2010, 19-21 Nisan). İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin

Sportif ve Bilgisayar Oyun Alışkanlıklarının Araştırılması. 1. Uluslararası Çocuk

ve Spor Kongresinde Sunuldu, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti.

Sel, R. (1993). Beden Eğitimi Oyun ve Öğretimi. Ġstanbul: Milli Eğitim Basımevi. Serin, O., Serin, N. B., Saygılı, G. (2010). Ġlköğretim Düzeyindeki Çocuklar Ġçin

Problem Çözme Envanterinin GeliĢtirilmesi. İlköğretim Online 9 (2), 446-458.

http://ilköğretim-online.org.tr adresinden, 14.05.2013 tarihinde alınmıĢtır.

Sezgin, E. (2011). Problem Çözme Becerisi Ölçeğinin Geliştirilmesi. Yüksek lisans tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Programları Anabilim Dalı Eğitimde Program GeliĢtirme Bilim Dalı, Ankara.

Sünbül, A. M. (2010). Öğretim İlke ve Yöntemleri. (4. baskı). Konya: Eğitim Kitabevi. Tamer, K., Pulur, A. (2001). Beden Eğitimi ve Sporda Öğretim Yöntemleri. Ankara:

Kozan Ofset Mat. San. ve Tic. Ltd. ġ.

Tarcan, S. S. (1932). Beden Terbiyesi, Oyun-Cimnastik-Spor. Ġstanbul: Devlet Matbaası. Temel, C., AvĢar, P. (2011). İlköğretim Beden Eğitimi Dersi 1-8. Sınıflar Öğretmen

Tertemiz, N. I. (2000). Problem Çözme. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.

Topkaya, Ġ. (2012). İlkokullarda “Oyun ve Fiziki Etkinlikler” Dersi Öğretimi. Ġstanbul: Kriter Yayınları.

Tükenmez, M. (2009). Toplumbilim ve Spor. Ġstanbul: Kaynak Yayınları.

Ulus, ġ. (yayın no: 9). Tablolar, Stafet Yarışları, Eğitsel Oyunlar, Eşli Hareketler ve

Piramidler. Ankara: T.C. Gençlik ve Spor Bakanlığı Okul Ġçi Beden Eğitimi ve

Spor Genel Müdürlüğü.

Yıldız, L., Zırhlıoğlu, G., Yalçınkaya, M., Güven, ġ. (2011, 25-27 Mayıs). Beden

Eğitimi Öğretmen Adaylarının Yaratıcılık ve Problem Çözme Becerileri. 7.

Ulusal Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Kongresinde Sunuldu, Van.

Yiğiter, K. (2012). Rekreatif Etkinliklerin Üniversite Öğrencilerinde Algılanan Problem

Çözme Becerisi ve Benlik Saygısı Düzeylerine Etkisi, Doktora Tezi, Kocaeli

EKLER

Ek 1. Ġlköğretim Düzeyindeki Çocuklar Ġçin Problem Çözme Envanteri (ÇPÇE) Sevgili ArkadaĢlar;

Size verilen bu ölçme aracı “Ġlköğretim Düzeyindeki Çocukların Problem Çözme Becerilerini belirlemeyi hedeflemek amaçlı oluĢturulmuĢtur. Her bir ifadeyi dikkatle okuyarak bu beceriye ne derece sahip olduğunuzu ifadenin sağ tarafında veya altında bulunan seçeneklerden uygun olanını iĢaretleyerek belirtmeniz gerekmektedir. Ölçme araçlarına verilen yanıtlar araĢtırma dıĢında hiçbir yerde kullanılmayacaktır. ÇalıĢmanın amacına ulaĢabilmesi için anketi samimiyetle doldurmanız önem taĢımaktadır. Ölçme araçlarını yanıtlamak için göstereceğiniz ilgi ve yardımlarınıza teĢekkür eder, saygılar sunarım.

Meryem ALTUN GAZĠ ÜNĠVERSĠTESĠ YÜKSEK LĠSANS ÖĞRENCĠSĠ Serin, O., Bulut Serin, N. ve Saygılı, G. (2010).

Ġlköğretim düzeyindeki çocuklar için problem çözme envanteri

“Hiçbir zaman böyle davranmam (1)”, “Ender olarak böyle davranırım (2)”, “Arada sırada böyle davranırım (3)”, “Sık sık böyle davranırım (4)”, “Her zaman böyle davranırım (5)”

Çocuklar için Problem Çözme Envanteri

Hiç b ir za m an En d er o lara k Ara da sıra da S ık sı k He r za m an

1 Sorunlarımdan kaçma yerine sorunumu çözmeye çalıĢırım

2 Ne zaman sorun yaĢasam içimde hep bir karamsarlık olur ve kendimi kolay kolay toplayamam.

3 KarĢıma sorunlar çıktığında sakin olmaya çalıĢırım.

4 Kafama bir Ģeyler takıldığında sinirli olurum ve istemediğim sözler söylerim. 5 YaĢadığım problemlerin herkesin baĢına gelebileceğine inanırım.

6 BaĢıma bir problem geldiğinde çabucak üzülürüm.

7 Sorun yaĢadığımda onu çözmek için bulduğum çözüm yolu iĢe yarayana kadar vazgeçmem. 8 Sorun yaĢadığımda uzun süre etkisinden kurtulamam.

9 Sorunlarım olduğunda hep kendi kendime sorular sorarım ve çözüm yolları ararım. 10 Sorunlarımı çözemediğim zaman her Ģeyden soğurum.

11 KarĢılaĢtığım sorunlardan kurtulmak için vazgeçmeden bütün çözüm yollarını denerim. 12 Sorun yaĢadığımda kendimi kolay kolay derse veremem.

13 Öncelikle sorunlarımın neden kaynaklandığını bulmaya çalıĢırım. 14 ArkadaĢlarımla sorun yaĢadığımda konuĢmak yerine kavga ederim.

15 Sorunlardan kaçmak yerine iĢe yarayan bir çözüm yolu bulana kadar uğraĢırım. 16 ĠĢ ve sorumluluklarımdan kaçmak için bir çok bahane uydururum.

17 Sorunlar karĢısında oldukça sabırlı ve kararlı davranırım.

18 Bir sorunum olduğunda ne yaparsam yapayım çözülmeyeceğini düĢünürüm.

19 Sorunlarımı çözemediğimde zamanlarda ailemden ya da arkadaĢlarımdan yardım isterim. 20 Sorunlarımı çözme konusunda genellikle baĢarılı değilimdir.

21 Sorunlarım karĢısında genellikle yaratıcı ve etkili çözüm yolları bulurum. 22 Sorunlarım olduğunda küçük çocuk gibi davranmak beni rahatlatır.

23 Bir sorunla karĢılaĢtığımda tüm çözüm yolarını düĢünerek çözeceğime inanırım. 24 Bir sorunum olduğunda çözüm yolları aramak yerine her Ģeyi oluruna bırakırım.

“Problem Çözme Becerisine Güven” (1, 3, 5, 7, 9, 11, 13, 15, 17, 19, 21, 23) “Öz Denetim” (2, 4, 6, 8, 10, 12, 14) (Ters olarak puanlanan maddeler) “Kaçınma” (16, 18, 20, 22, 24) (Ters olarak puanlanan maddeler)

Ek 2. Uygulanan Eğitsel Oyun Programı

Oyunlar Tekrar Amaçlar 1.Hafta Yer

Toplu Git-Gel

KoĢusu 3 Tekrar Sürat

Elden Ele 3 Tekrar Kuvvet

TavĢan-Fok YarıĢı 2 Tekrar Çabukluk Pazartesi S.S.

Tuttum Dur 4 Tekrar Beceri

Benzer Belgeler