Bu bölümde sınıf öğretmenlerinin Çocuk Haklarına Yönelik Tutumları ve Sınıf Yönetim Profilleri toplam puanları iki sürekli değişken olarak değerlendirilmiş ve değişkenler arasındaki ilişkiyi test edebilmek içinse Pearson Çarpım Moment Korelasyon Katsayısı
94
kullanılmıştır. sınıf yönetimi profilleri ölçeğinin alt boyutları ile çocuk haklarına yönelik tutumları arasındaki ilişki Tablo 15’ de verilmiştir.
Tablo 15. Öğretmenlerin Sınıf Yönetimi Profilleri ile Çocuk Haklarına Yönelik Tutumları Arasındaki İlişki
P<.01
Tablo 15’de görüldüğü gibi, otoriter sınıf öğretmeni profili ile çocuk haklarına yönelik tutumları arasında anlamlı bir ilişkinin olmadığı görülmektedir. (r=0,012; p = 0,797 > 0.01). Takdir edilen sınıf öğretmeni profili ile çocuk haklarına yönelik tutumları arasında göreli olarak düşük düzeyde, pozitif yönlü ve anlamlı bir ilişki olduğu görülmektedir (r=- 0,269; p = 0,000 < 0.01). Takdir edilen sınıf öğretmeni profili arttıkça çocuk haklarına yönelik tutum artmakta olduğu % 99 güvenirlilikle söylenebilir.Başıboş sınıf öğretmeni profili ile çocuk haklarına yönelik tutumları arasında göreli olarak düşük düzeyde, negatif yönlü ve anlamlı bir ilişki olduğu görülmektedir (r=-0,252; p = 0,000 < 0.01). Başıboş sınıf öğretmeni profili arttıkça çocuk haklarına yönelik tutum azalmakta olduğu % 99 güvenirlilikle söylenebilir.Aldırmaz sınıf öğretmeni profili ile çocuk haklarına yönelik tutumları arasında göreli olarak orta düzeyde, negatif yönlü ve anlamlı bir ilişki olduğu görülmektedir (r=-0,443; p = 0,000 < 0.01). Aldırmaz sınıf öğretmeni profili arttıkça çocuk haklarına yönelik tutumun azaltmakta olduğu % 99 güvenirlilikle söylenebilir.
Sınıf Yönetimi
Profilleri Ölçeği Alt Boyutları
Çocuk Haklarına Yönelik Tutum Ölçeği Puanları N r p Otoriter 428 0,012 0,797 Takdir Edilen 428 0,269 0,000 Başıboş 428 -0,252 0,000 Aldırmaz 428 -0,443 0,000
95
BÖLÜM IV
SONUÇ
Bu bölümde Sınıf Öğretmenlerinin Sınıf Yönetimi Profilleri ile Çocuk Haklarına Yönelik Tutumlarının Değerlendirilmesi (Keçiören İlçesi Örneği) araştırmasının bulgularına dayanılarak sonuçlar çıkarılmış ve öneriler yapılmıştır.
5.1. Sonuç ve Tartışmalar
Araştırmaya katılan sınıf öğretmenlerinin sınıf yönetimi profilleri ile çocuk haklarına yönelik tutumlarının incelendiği araştırmada şu sonuçlara ulaşılmıştır;
Bu araştırmanın sonucunda, öğretmenlerin en fazla başıboş sınıf yönetimi profili gösterdikleri görülmüştür. Bunu aldırmaz sınıf yönetimi profili ve takdir edilen sınıf yönetimi profili izlemektedir. Bu sonuçlar öğretmenlerin en düşük düzeyde otoriter sınıf yönetimi profiline sahip olduklarını göstermektedir.
Araştırmaya katılan kadın öğretmenlerin erkek öğretmenlerden daha otoriter sınıf yönetimi profiline sahip olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Takdir edilen, başı boş ve aldırmaz sınıf yönetimi profili ile cinsiyet arasında ise bir ilişkiye rastlanılmamıştır.
Öğretmenlerin sınıflarında sergiledikleri otoriter davranışlar, cinsiyet değişkenine göre farklılık göstermektedir.araştırmanın sonuçları kadın sınıf öğretmenlerinin, erkek sınıf öğretmenlerine göre sınıflarında daha otoriter eğilimde olduklarını göstermektedir.Bu durum kadın öğretmenlerin meslek hayatına atılıncaya kadar erkek öğretmenlere oranla daha fazla engelle karşılaştıkları düşünülürse, Türk toplumunun kadına bakış açısı, sınırlamaları, dayatmaları, kadınlara yüklenen geleneksel ve sosyal roller (annelik, vb.) ile toplumsal beklentiler davranış düzenleme konusunda öğrencilere daha baskın duygularla yaklaşmaları sonucu oluştuğu gerekçesi ile açıklanabilir.
96
Otoriter, aldırmaz ve başıboş sınıf yönetimi profili mesleki kıdeme göre değişmezken; takdir edilen sınıf yönetimi profiline sahip öğretmenlerin daha çok 6-10 yıl ile 11-15 yıl mesleki kideme sahip oldukları görülmüştür.
Başı boş, aldırmaz sınıf yönetimi profilleri grup ortalamaları arasında mesleği isteyerek seçme değişkenine göre anlamlı bir farklılık bulunmazken; otoriter ve takdir edilen sınıf yönetimi profillerinde mesleği isteyerek seçmeyen öğretmenlerin grup ortalamaları daha fazladır.
Öğretmenlerin sınıf yönetimi profilleri okuttukları sınıf değişkenine göre incelendiğinde; otoriter ve takdir edilen sınıf yönetimi profili okutulan sınıf değişkenine göre değişmemektedir.Araştırma verileri başı boş sınıf yönetimi profile sahip öğretmenlerden 1. sınıf ve 2. sınıfı okutan öğretmenler karşılaştırıldığında 2. sınıfı okutan öğretmenlerin 1. sınıfı okutan öğretmenlere göre daha başı boş sınıf yönetimi profiline sahip olduğunu; aldırmaz sınıf yönetimi profiline sahip öğretmenlerden 1. sınıf ve 3. sınıfı okutan öğretmenler karşılaştırıldığında 3. sınıfı okutan öğretmenlerin 1. sınıfı okutan öğretmenlere göre daha aldırmaz sınıf yönetimi profiline sahip olduğunu göstermektedir.
Öğretmenlerin sınıf yönetimi profilleri sınıfta bulunan öğrenci sayısı değişkenine göre incelendiğinde; başı boş sınıf yönetimi profiline sahip öğretmenlerin grupları arasındaki fark istatiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. Otoriter sınıf yönetimine sahip öğretmenlerden 45-54 ile 25-34 öğrenci grubu arasında 45-54 öğrenciye sahip öğretmenler lehine, 45-54 ile 35-44 öğrenci grubu arasında 45-54 öğrenciye sahip öğretmenler lehine fark bulunmuştur. Takdir edilen sınıf yönetimi profiline sahip öğretmenlerden 25-34 ile 35-44 öğrenci grubu arasında 25-34 öğrenciye sahip öğretmenler lehine, 45-54 ile 35-44 öğrenci grubu arasında 45-54 öğrenciye sahip öğretmenler lehine fark bulunmuştur. Aldırmaz sınıf yönetimi profiline sahip öğretmenlerden 55 ve üzeri ile 24 ve altı öğrenci grubu arasında 55 ve üzeri öğrenciye sahip öğretmenler lehine, 55 ve üzeri ile 25-34 öğrenci grubu arasında 55 ve üzeri öğrenciye sahip öğretmenler lehine, 55 ve üzeri ile 35-44 grubu arasında 55 ve üzei öğrenciye sahip öğretmenler lehine fark bulunmuştur.
97
Sınıf öğretmenlerinin büyük çoğunluğu (% 80 ve üzerinde) çocuk haklarına yönelik olumlu tutum içerisindedir. Özellikle çocuğun her türlü ihmal ve istismara karşı korunması yönünde yüzde yüze yakın bir fikir birliğine sahiptirler.
Çocuk haklarına yönelik maddelerden özellikle sınıf yönetimi ile doğrudan bağlantılı olabilecek “oyun oynamanın ve farklı etkinliklere katılmanın çocukların hakları olduğunu düşünüyorum” ve “çocukların düşüncelerini yazarak ya da çizerek anlatma hakları olduğunu düşünüyorum” maddelerine de yüzde doksanın üzerinde katılım göstermektedirler.
Sınıf Öğretmenleri, çocuk haklarına yönelik tutum olarak “Çocukların istismar ve ihmalin tüm türlerine karşı korunması gerekir.”’ maddesine en yüksek katılımı göstermişlerdir.
Öğretmenlerin çocuk haklarına yönelik tutumları cinsiyet ve mesleki kıdeme göre farklılık göstermemektedir.
Öğretmenlik mesleği isteyerek seçen öğretmenlerin çocuk haklarına yönelik tutum ortalamaları mesleği isteyerek seçmeyenlere göre daha fazladır.
2. sınıfı okutan sınıf öğretmenlerin çocuk haklarına yönelik tutumlarının diğer sınıf düzeyini okutan öğretmenlere göre daha olumlu olduğu görülmüştür.
Öğretmenlerin çocuk haklarına yönelik tutumları sınıfta bulunan öğrenci sayısına göre incelendiğinde; 45-54 sınıf mevcuduna sahip öğretmenlerin çocuk haklarına yönelik tutumlarının daha olumlu olduğu söylenebilir.
Öğretmenlerinin sınıf yönetimi profillerinin alt boyutları ile çocuk haklarına yönelik tutumları arasındaki ilişki incelendiğinde; otoriter öğretmen profili ile çocuk haklarına yönelik tutumları arasında ilişki olmadığı, takdir edilen sınıf öğretmeni profili ile çocuk haklarına yönelik tutumları arasında pozitif yönlü ve düşük düzeyde etki gösterdiği, başıboş sınıf öğretmeni profili ile çocuk haklarına yönelik tutumları arasında negatif yönlü ve düşük düzeyde ve aldırmaz sınıf öğretmeni profili ile çocuk haklarına yönelik tutumları arasında negatif yönlü ve orta düzeyde ilişki olduğu saptanmıştır.
98
5.2. Öneriler
Araştırma sonucu elde edilen bulgulara dayalı olarak şu öneriler getirilmiştir:
Bu çalışma sınıf yönetimi profilleri ile çocuk haklarını bir arada inceleyen ilk çalışma olma niteliğini taşımakla birlikte bazı sınırlılıklara sahiptir. Araştırma Ankara il Keçiören ilçesindeki sınıf öğretmenleri üzerinde yapılmıştır. Başka branşlarla benzer araştırmaların yapılması araştırmanın sonuçlarını daha güvenilir kılacaktır.
Bu araştırmanın verileri sadece nicel verilerle sınırlıdır. Konunun daha detaylı ve derinlemesine ele alınmasında nitel ( gözlem, görüşme…) çalışmalrın yapılması farklı açılımlar sağlayabilir. Bazı değişkenlere ait daha kesin sonuçlara ulaşabilmek için de uzun süreçli, ön-test/son-test modeline dayalı araştırmalar gerçekleştirilebilir.
Bu araştırmada öğretmenlerin sınıf yönetimi profilleri ile çocuk haklarına tutumları arasındaki ilişki incelenmiştir. Başka bir araştırmada öğretmenlerin disiplin anlayışları da çocuk hakları bağlamında incelenebilir.
Çocuk hakları konusunda yapılan araştırmalar ülkemizde sayı olarak oldukça azdır. Bu konuda daha çok araştırma yapılmalı çocuk hakları konusu derinlemesine incelenmelidir.
Çocuk hakları konusunda öğretmenleri bilinçlendirmek ve uygulamada çocuk haklarının önemsenmesi için hizmet öncesi verilen sınıf yönetimi dersinin içeriğine çocuk hakları eklenmeli ve çocuk haklarına saygı göstermelerini sağlayacak bilinci yerleştirmek adına bu konuda yapılacak hizmet içi eğitim çalışmalarına yer verilmelidir.
Araştırma sonucunda otoriter sınıf yönetimi ile çocuk haklarına yönelik tutum arasında bir ilişki bulunamamıştır.Bu durum başka araşırmalarda da incelenmeli ve kesin sonuçlara ulaşabilmek için bu konuda yapılacak çalışmaların artırılması gerekmektedir.
99
KAYNAKLAR
Ağaoğlu, E. (2006). Sınıf yönetimiyle ilgili genel olgular. Z. Kaya (Ed.). Sınıf Yönetimi. Ankara: Pegem.
Akarslan, M. (1998). Ana hatlarıyla çocuk hakları ve çocuk hakları mevzuat, İstanbul: Alfa.
Aksoy, N. (2001). Sınıf yönetimi ve disiplin modellerinin dayandığı temel yaklaşımlar. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 7 (25), 9-20.
Akyol, H. (2006). Olumlu ve öğrenmeye uygun ortam yaratma, Leyla Küçükahmet (Ed.). Sınıf yönetimi, Ankara: Nobel Yayın Dağıtımı.
Akyüz, E. (2001). Çocuk Hakları Sözleşmesinin temel ilkeleri ışığında çocuğun eğitim Hakkı. Milli Eğitim Dergisi, 151.
Akyüz, E. (2012). Çocuk hukuku, çocuk hakları ve korunması, Ankara: Pegem.
Aluçdibi, F. (2010). Ortaöğretim öğrencilerinin biyoloji dersi motivasyon düzeylerine biyoloji öğretmenlerinin sınıf yönetimi profillerinin etkisinin değerlendirilmesi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Arıcak, T. (2004). Sınıf İçi Disiplin. M. Gürsel, H. Sarı ve B. Dilmaç (Ed.). Sınıf
yönetimi, 239-275.
Ay Zög, D. (2008). Öğrencilerin çocuk haklarını algılama düzeyleri ile akademik başarıları arasındaki ilişki (İstanbul ili Beyoğlu ilçesi örneği), Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Aydın, A. (2000). Sınıf yönetimi. İstanbul: Alfa.
Aydın, B. (2004). Disiplin sorunları ve çözüm yöntemleri konusunda öğretmen görüşleri, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 39, 326-337.
100
Balcı, A. (2010). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntem, Teknik ve İlkeler, Ankara: Pegem.
Ballar, S. (1997). Çocuk hakları, İstanbul: Beta. Başar, H. (2011). Sınıf yönetimi. İstanbul: MEB.
Binbaşıoğlu, C. (1986). Demokratik davranışlar ve demokratik eğitim ilkeleri. Çağdaş Eğitim, 11 (109), 15-20.
Burden, P. R. (1995). Classroom management and discipline: methods to facilitate cooperation and ınstruction. New York: Longman Publishers.
Burkett, M. C. (2011). Relationships Among Teachers’ Personality, Leadership Style, And Efficacy Of Classroom Management. Mississippi: University of Mississippi.
Bursalıoğlu, Z. (1994). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Pegem. Büyükalan, F. (2011). İletişim ve etkileşim. Çağatay Özdemir (Ed.), Sınıf yönetimi.
75-95 Ankara: Pegem.
Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı, Ankara: Pegem. Charles, C. M. (1996). Building classoom discipline (5th ed). USA: Longman
Publisher.
Chambers, S. & Hardy, J. C. (2005). Length of time in student teaching: effects on classroom control orientation and self – efficacy beliefs. Educational Research Quarterly, 28(3), 3-9.
Celep, C. (2004). Sınıf yönetimi ve disiplini. Ankara: Anı.
Cemaloğlu, N. & Kayabaşı, Y. (2007). Öğretmenlerin tükenmişlik düzeyi ile sınıf yönetiminde kullandıkları disiplin modelleri arasındaki ilişki. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27 (2), 123-155.
Cılga, İ. (1999). Türkiye’de çocuk hakları çalışmaları Cumhuriyet ve çocuk “2.Ulusal Çocuk Kültürü Kongresi.” (Yayıma Hazırlayan: B. Onur) Ankara: AÜ Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayını, s. 506-516.
101
Covell, K. & Howe, R. B. (2001). Moral education through the 3Rs: rights, respect, and responsibility. Journal of Moral Education, 30 (1), 29-41.
Covell, K., Howe, B. R., & McNeil, J. K. (2008). ‘If there's a dead rat, don't leave it’. Young children's understanding of their citizenship rights and responsibilities. Cambridge Journal of Education, 38(3), 321-339.
Çelik, V. (2002). Sınıf yönetimi, Ankara: Nobel.
Çelikkaleli, Ö. & İnandı, Y. (2012). İlköğretim öğretmenlerinde disiplin anlayışı ve kişilerarası ilişkiye yönelik yetkinlik inancının incelenmesi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 2 (2), 15-28.
Çelikten, M. (2008). Yapılandırmacı yaklaşıma göre sınıf yönetimi. Ankara: Anı. Çetinkaya, N. (1998). Öğretmenlerin ve öğrencilerin çocuk haklarına bakışının
değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Değirmenci, T. (2011), Öğretmen Adaylarının Çocuk Haklarına İlişkin Tutumlarının İncelenmesi, XX. Eğitim Bilimleri Kurultayı, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Burdur.
Demirtaş, H. (2005). Sınıf yönetiminin temelleri. H. Kıran (Ed.). Etkili sınıf yönetimi. Ankara: Anı.
Dewey, J. (1996). Demokrasi ve eğitim. (T. Yılmaz, Çev.) İzmir: Ege Üniversitesi. Doğan, İ. (2000). Akıllı küçük çocuk kültürü ve çocuk hakları üzerine sosyo-kültürel
bir inceleme. İstanbul: Sistem.
Doğan, İ. (2005). Modern toplumda vatandaşlık demokrasi ve insan haklarının kültürel temelleri, Ankara: Pegem.
Doğan, Y., Torun, F., & Akgün, H. (2014). Okul öncesi öğretmen adaylarının çocuk haklarına ilişkin tutumlarının çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. International Journal of Human Sciences, 11(2), 503-516.
Duman, T., Çetin, Ş. & Gelişli, Y. (2004). Orta öğretim öğrencilerinin, öğretmenlerin sınıfta disiplin sağlama yaklaşımlarına ilişkin görüşleri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2 (3), 281-292.
102
Eğitim SEN (1998). Demokratik Eğitim Kurultayı (2-6 Şubat 1998). Ankara: Eğitim Sen Yayınları.
Ekici, G. (2004). İlköğretim ı. kademe öğretmenlerinin sınıf yönetimi profillerinin değerlendirilmesi. Eğitim ve Bilim. 29 (131), 50–60.
Ekici, G. (2005). Öğretim yönetimi, sınıf yönetimi, Emin Garip (Ed.), Sınıf yönetimi Ankara: Pegem.
Ekici, G., Aluçdibi F.& Öztürk N. (2012). Biyoloji öğretmenlerinin sınıf yönetimi profillerinin cinsiyet ve kıdem değişkenleri açısından incelenmesi, Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi: 4 (8).
Ekiz, D. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri, Ankara: Anı.
Elkind, D. (2001). Değişen dünyada çocuk yetiştirme ve eğitim. Dünyada Ve Türkiye'de Değişen Çocukluk, (Emine Gül Kapçı, Çev.), Ankara: Ankara Üniversitesi Çocuk Kültürü Araştırma Ve Uygulama Merkezi Yayınları. Erdoğan İ. (2002). Sınıf yönetimi, ders, konferans, panel ve seminer etkinliklerinde
başarının yolları, İstanbul: Sistem.
Ersoy, A. F. (2008). Children rights in the curriculum of primary education in Turkey. Paper presented at the Association for Childhood Education İnternational (ACEİ 2008) World Conference 2008. Moscow, Russia.
Ersoy, A. F. (2011). İlköğretim Öğrencilerinin Çocuk Haklarına İlişkin Algıları İlköğretim Online, 10 (1), 20-39; 1 Eylül 2012 tarihinde http://dergipark.ulakbim.gov.tr/ilkonline/article/viewFile/5000037979/500003 6837 sayfasından erişilmiştir.
Fazlıoğlu, Z. (2007). Çocuk hakları sözleşmesinde yer alan çocuk hakları konusunda öğretmenlerin ve yöneticilerin bilinç düzeyleri, Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Göç, L. (2006). Çocuk suçluluğu ve polisin yaklaşımı, Yüksek Lisans Projesi, Kahramanmaraş: Sütçü İmam Üniversitesi.
103
Gömleksiz, M; Kilimci, S; Akar Vural, R; Demir, Ö; Koçoğlu Meek, Ç. & Erdal, E. (2008). Okul bahçeleri mercek altında: şiddet ve çocuk hakları üzerine nitel bir çalışma, İlköğretim Online Dergisi, Sayı:7 (2), 273-28.
Güriz, K. (1992). Batı ÜniversitelerininTarihi Gelişimi. Çağdaş Eğitim Çağdaş Üniversite. TC, 349-408.
Güvenç, E. (2007). Sınıf öğretmenlerinin sınıf yönetim biçemleri ve denetim odakları, Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale On sekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Halis, İ. (2002). Demokratik sınıf ortama için profesyonel sınıf yönetimi. Konya: Mikro.
Hecht, Y., & Ram, E. (2010). Demokratik eğitimde diyalog–dünyada birey.Alternatif Eğitim e-Dergisi, (1).
Hill, M. & Tisdall. K. (1997). Children and society. United Kingdom: Longman. Howe, R. B. & Covell, K. (2001). Empowering children: Chlidren’s rights education
as pathway to citizenship. London: University of Toronto Press. İnal, K. (2014). Çocuk ve demokrasi. İstanbul: Ayrıntı Pedagoji .
İnan, A. N. (1968). Çocuk Hakları Beyannamesi ilkelerinin Türk hukuk sistemine etkisi. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. Cilt 1.
İnan, R. (1979). Devletimizin çocuklara bakış açısı. Balıkesir: Merkez Yetiştirme Yurdunu Kalkındırma Derneği Seminer Yayınları.
Kantos, Z. E., Taşdan, M. & Kantos, T., (2007). Sınıf kuralları, Zuhal Cafoğlu (Ed.). Yeni gelişmeler doğrultusunda sınıf yönetimi. Ankara: Grafiker.
Karadayı, R. (2000). Çocuk haklarına dair sözleşmenin eğitim bakımından çocuklara getirdiği haklar ve ülkemizde durum. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstiüsü Dergisi.
Karakütük, K. (2001). Demokratik laik eğitim. Ankara: Anı.
Karaman Kepenekçi, Y. (1999). İnsan haklar eğitiminde okul ve sınıf havasının rolü. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, Sayı:19, 353-361.
104
Karaman Kepenekçi, Y. (2000). İnsan hakları eğitimi. Ankara: Anı.
Karaman Kepenekçi, Y. (2003). Demokratik okul. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 11, 44-54.
Karaman Kepenekçi, Y. (2006). A study of university students’ attitudes towards children’s rights in turkey. The İnternational Journal of Children’s Rights, 14, Number 3.
Karaman Kepenekçi, Y. & Baydık, B., (2009). Zihinsel engelliler öğretmen adaylarının çocuk haklarına ilişkin tutumları, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 42 (1).
Karasar, N. ( 2009). Bilimsel araştırma yöntemi, Ankara: Nobel.
Kaya, M. F. & Alım, M. (2012). Coğrafya öğretmenlerinin sınıf yönetimine ilişkin yaklaşımları. Doğu Coğrafya Dergisi, 17 (27).
Kaya, S. Ö. (2011). Öğretmen adaylarının çocuk hakları ile ilgili görüşleri, Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar.
Kaya, S., Polat S. & Akdağ M. (2013). Öğretmen adaylarının sınıf disiplinine ilişkin görüşlerinin incelenmesi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13 (2), 877-890.
Kaya, Z. (2003). Sınıf yönetimi. Ankara: Pegem.
Kent Kükürtçü, S. (2011). 5-6 yas çocuklarının ailelerinin ve öğretmenlerinin kullandıkları disiplin yöntemlerinin çocuk hakları ile ilişkisinin incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Kılbaş, Ş. (2003). Sınıf yönetimi, Adana: Nobel.
Kılcal, R. Y. & Işık H. (2003). Demokratik eğitim ve demokratik değerler. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 3 (11), 54–59.
Kirby, M. (1993). The united nations convention on the rights on the child and the declaration of the rights of the child as part of international law and municipal
105
law, first world congress on family law and human rights, Sydney. 18 Kasım 2014 tarihinde http://www.michaelkirby.com.au sayfasından erişilmiştir. Koç, E. (2011). Öğretmen adaylarının sınıf yönetiminde kullanılan sınıf modellerine
ilişkin görüşleri, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Korkmaz, E. (2013). Okullarda demokratik eğitim ortamının gerçekleşmesine yönelik öğretmen algıları. Doktora tezi. Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.
Kurt, H. (2013). Biyoloji öğretmenlerinin öğrenci başarısından sorumluluk algılarının sınıf yönetimi profillerine göre analizi, Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature And History Of Turkish, 8 (6), 473- 490.
Lanoue, P. D. (2009). The Effect Of Professional Development İn Perceptual Control Theory On Administrator And Teacher Beliefs About Classroom Management. Doktora Tezi. Atlanta: University of Vermont.
Laut, J. (1999). Classroom management: beliefs of preservice teachers and classroom teachers concerning classroom management styles. The Fall Teachers Education Conference. (ERIC Document Reproduction Service No. ED445815)
Neslitürk, S. & Ersoy, A. F. (2007). Okul öncesi öğretmen adaylarının çocuk haklarının öğretimine ilişkin görüşleri. Eğitimde Kuram Ve Uygulama Dergisi, 3 (2), 245-257.
Martin, N. K. & Shoho, A.R. (1999). Beliefs regarding classroom managment styles: Relationships to particular teacher personality characteristics. Annual Meeting of American Educational Research Association (ERIC Document Reproduction Service No. ED432544).
Martin, N. K. & Sass, D. A. (2010). Construct validation of the behavior and ınstructional management scale. Teaching and Teacher Education, 26 (5): 1124-1135.
106
Matthews, H. (2003). Children and regeneration: setting an agenda for community participation and ıntegration, Children and Society 17 (4), 264–276.
Mayall, B. (2000). The sociology of childhood in relation to children’s rights. The International Journal of Children’s Rights, 8, 243-259.
Merey, Z. (2012). Türkiye ve Abd’deki sosyal bilgiler ders kitaplarında çocukların katılım haklarına yer verilme düzeyinin karşılaştırılması, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Miller, C. K. (2006), Student and teacher perceptions of school social climate and attitudes toward bullying: implications for intervention. Presented to the Faculty of The Graduate College at the University of Nebraska, Lincoln, In partial fulfillment of requirements for the degree of Doctor of Philosophy. Moroğlu, N. (2003). Türkiye’de ve Dünya’da çocuk hakları. İstanbul: Alman Liseleri
Kültür ve Eğitim Vakfı.
Müftü, G. (2001). Çocukların hakları, Milli Eğitim Dergisi, 151, 7.
Oğuzkan, F. (1981). Eğitim terimleri sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayını. Okut, L. (2011). İlköğretim fen ve teknoloji, matematik öğretmenlerinin eğitime ve
sınıf yönetimine ilişkin inançları arasındaki ilişki. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 1, 39-51.
Onur, B. (1994). Toplumsal tarihte çocuk, Sempozyum, 23-24 Nisan (1993), Tarih Vakfı Yurt Yayınları, İstanbul.
Osler, A. (2000). Children's Rights, responsibilities and understandings of school discipline. Research papers in Education, 15 (1), 49-67.
Özdemir Uluç, F. (2008). İlköğretim programlarında çocuk hakları, Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Özdemir, S. (2011). Sınıf ortamını etkileyen sınıf içi ve sınıf dışı etmenler, Çağatay Özdemir (Ed.), Sınıf yönetimi, Ankara: Pegem.
Özden, Y. (2011). Sınıf içinde öğrenme öğretme ortamının düzenlenmesi, Emin Karip (Ed.). Sınıf yönetimi, Ankara: Pegem.
107
Özsoy, S. (2004). Eğitim hakkı: Kendi dilini bulamamış bir söylem. Eğitim Bilim Toplum, 2 (6), 58-83.
Peker Ünal, D. (2010). İlköğretim öğretmenlerine yönelik web tabanlı çocuk hakları eğitimi programı, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Peker, R. (2012). Sınıf öğretmenlerinin demokratik tutumları ile çocuk haklarına yönelik tutumlarının değerlendirilmesi (Manisa ili örneği), Yüksek Lisans Tezi Mehmet Akif Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Burdur.
Polat, S., Kaya S. & Akdağ M. (2013). Öğretmen adaylarının sınıf disiplinine ilişkin görüşlerinin incelenmesi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13 (2), 877-890.
Rami, A.C. (2011). Perceptions of first year teachers’s classroom management abilities and mentoring experience. Doktora Tezi. Northcentral University: Arizona.
Reyneke, M. (2013). Children's right to participate: ımplications for school discipline. De Jure, 46 (1), 206-236.
Rousseau, J. J. (2011). Emile bir çocuk büyüyor. (Ü. Akagündüz, Çev.) İstanbul: Selis Kitaplar.
Sarı, H., Dilmaç, B. (2005). Sınıf Yönetiminin Temelleri. Gürsel, M., Sarı, H., Dilmaç, B. (Ed.). Sınıf Yönetimi. Konya: Eğitim Kitabevi.
Sarıtaş, M. (2005). Sınıf yönetimi ve disiplini ile ilgili kurallar geliştirme. L. Küçükahmet (Ed). Sınıf yönetiminde yeni yaklaşımlar. Ankara: Nobel.
Save the Children. (1999). Children are rights: realty or rhetoric? the un convention on the rights of the child: the first ten years. The International Savethe Children Alliance Sciences, 4 (2), 359-376.
Serozan, R. (2000). Çocuk hukuku. İstanbul: Beta.
Shahid, M. S .(2009). Knowledge, attitudes and practices of primary school teachers regarding rights of children. Journal of Elementary Education, 19, 1-2.
108
Şahbaz, N., Yörük, Ö. & Özcan, O. (2015). Okul öncesi öğretmen adaylarının disiplin anlayışları ile iç-dış denetim odakları arasındaki ilişki, Eğitim Öğretim Araştırma Dergisi, 4 (1).
Şentürk, H. (2007). Uygulamalı liselerdeki rehber öğretmenlerin sınıf yönetimi yaklaşımları, Dumlupınar Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 8, 7-16.
Şimşek, Ö. F. (2004). Bir grup rehberliği programının öğretmenlerin disiplin anlayışına etkisi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37 (2), 41-59.
Şişman, M. & Turan, S. (2004). Eğitim ve okul yönetimi. Yüksel Özden (Ed.) Eğitim ve okul yöneticiliği el kitabı. Ankara: Pegem.
T.C. Anayasası. (2005). T.C. anayasası-insan hakları evrensel beyannamesi-insan hakları Avrupa sözleşmesi. Ankara: Seçkin.
Tertemiz, N. (2004). Sınıf yönetimi ve disiplin, Leyla Küçükahmet (Ed.), Sınıf yönetimi, Ankara: Nobel.
Terzi, A. R. (2002). Sınıf yönetimi açısından etkili öğretmen davranışları, Milli