Rükneddin IV. Kılıç Arslan Suikastı

Sultan II. Alâeddin Keykubâd’ın bir suikast sonucu ölmesi, “üç kardeşli saltanat”ın tamamen bitmesine neden oldu. Bu küçük sul-tanın ölmesiyle birlikte büyük kardeş Sultan İzzeddin’in kendisini zevk ve eğlenceye vermiş olması, ortanca Sultan Rükneddin IV. Kılıç Arslan’ı harekete geçirdi. Rükneddin, Konya’dan bazı adamlarıyla tebdili kıyafetle gizlice kaçıp Kayseri’ye gelerek kendi sultanlığını ilan edince,⁷³⁹iki kardeş arasındaki mücadele tekrar başladı. Kon-ya-Kayseri hattında gerçekleşen birkaç müzakere sonucunda bir an-laşmaya varamayan iki kardeş, 1254’te Ahmedhisar yakınlarında karşı karşıya geldi. Vukû bulan savaşta küçük kardeş Rükneddin ye-nilerek Sultan İzzeddin’e esir düştü. Sultan, kardeşini önce Amasya oradan da Burgulu kalesine hapsettirdi.⁷⁴⁰Böylece Anadolu Selçuk-lu tahtına tek başına İzzeddin Keykavus geçti.

Baycu Noyan’ın yazlık ve kışlık arayışı için ikinci defa çıktığı Anadolu seferi sırasında Sultan İzzeddin, yanındaki devlet adamları-nın telkinleriyle Baycu’nun karşısına dikildi. Savaş, Sultan İzzed-din’in kuvvetleri ile Moğol kuvvetleri arasında Aksaray yakınların-daki Sultan Han mevkiinde oldu. Savaş, Selçuklu yenilgisiyle sonuç-landı. Sultan İzzeddin, ailesini ve yakınlarını yanına alarak Antal-ya’ya kaçtı (23 Ramazan 654-14 Ekim 1256).⁷⁴¹Bunun üzerine Bay-cu Konya’ya yönelerek şehri kuşattı ve gerekli parayı alarak şehir ve halka zarar vermemek sureti ile Konya’nın surlarını yıktırdı.⁷⁴²

Baycu Noyan, Antalya’ya kaçan Sultan İzzeddin’i yanına çağırttı.

Sultan bunu kabul etmeyince, Baycu Antalya’ya bir ordu gönderdi.

738 Geniş bilgi için Bkz. Turan, Selçuklular Zamanında Türkiye, s. 474.

739 Sevim ve Merçil, Selçuklu Devletleri Tarihi, s. 477.

740 Aksarayî, s. 30.

741 Anonim Selçuknâme, s. 35; İbn Bîbî, C. II, s. 159; Aksarayî, s. 32.

742 Ahmed Eflaki, Ariflerin Menkıbeleri, C. I, (Çev. Tahsin Yazıcı), İstanbul 2001, s. 453-455; Yusuf Küçükdağ ve Caner Arabacı, Selçuklular ve Konya, Konya 1994, s. 107-108.

Moğol birlikleri Antalya’ya varmadan Sultan İzzeddin, İznik Bizans imparatoruna sığınmak zorunda kaldı. Sultan Bizans’a kaçınca, Bay-cu Noyan Burgulu kalesine hapsedilmiş olan Rükneddin IV. Kılıç Arslan’ı çıkartarak Konya’da Selçuklu tahtına oturttu.⁷⁴³

Hülagu Han’ın Bağdat seferi nedeni ile Baycu Noyan’ın Anado-lu’dan ayrılmasını fırsat bilen Sultan İzzeddin, desteğini almış oldu-ğu İznik Bizans imparatoru II. Theodoros Laskaris’in kuvvetleri ile Anadolu üzerine yürüdü. Sultan İzzeddin’in 14 Rebiyülahir 655/3 Mayıs 1257’de Konya’ya gelip Selçuklu tahtına oturması üzerine Sul-tan Rükneddin önce Kayseri’ye sonra da Tokat’a çekilmek zorunda kaldı.⁷⁴⁴

Hülagu Han’dan aldığı bir yarlıkla ülkesine geri dönen Rükned-din IV. Kılıç Arslan, tahtı ele geçirmek için kolları sıvamıştı. Bu sıra-da Anadolu’sıra-da Moğollara karşı adeta bir cihat ilan eden II. İzzeddin Keykâvus, bu yolla saltanatını sürdürmek istiyordu. Bu yüzden Hü-lagu’ya bir elçi heyeti göndererek saltanatının devamını talep etmiş, Hülaga da Tebriz’de huzura gelen II. İzzeddin ile kardeşi Rükneddin Kılıç Arslan’a Mengü Kağan’ın yarlığını ikiye bölerek iki kardeşin saltanat sürmesine izin vermişti.⁷⁴⁵Bu yarlığa göre Kızılırmak ve Fı-rat arasındaki Selçuklu toprakların Bizans sınırından Sivas’a kadar olan kısmının yönetimi Sultan II. İzzeddin’e, Sivas’tan Erzurum’a ya-ni Moğol sınırlarına kadar olan bölge Sultan Rükneddin’e verilmiş, böylece ülke, iki kardeş arasında iki başlı yönetimle bölünmüştü.

Daha sonraki olaylar, II. İzzeddin aleyhine gelişti. İzzeddin, Mo-ğollara yıllık haraç vermek istemiyor; Hıristiyan dayılarının yanında ve Kubâdâbâd Sarayı’nda ayrıca Antalya’da eğlence ile vakit geçiri-yordu. Buna karşılık Kılıç Arslan ile Muinüddin Pervâne, Sultan II.

İzzeddin’e karşı Moğollar ile işbirliği yaparak, onları II. İzzeddin’e karşı kışkırtıyorlardı. Sonuçta Moğollar, Alıncak Noyan idaresinde-ki bir ordu ile Konya üzerine yürüdüler. II. İzzeddin Antalya’ya çe-kilerek emrindeki Selçuklu ordusu ile Moğollara karşı savaşa

giriş-743 Anonim Selçuknâme, s. 35; Aksarayî, s. 33; Sevim ve Merçil, Selçuklu Dev-letleri Tarihi, s. 477.

744 İbn Bîbî, C. II, s. 155.

745 Sevim ve Merçil, Selçuklu Devletleri Tarihi, s. 478.

tiyse de mağlup oldu. Bununla birlikte II. İzzedin, dış devletlerden yardım arıyordu ve 1260’da Ayn-Calut’ta Moğolları mağlup eden Memluklu Sultanı Baybars’a başvurmuştu. Fakat bu yardım henüz gelmeden önce Antalya’ya oradan da İstanbul’a sığındı.⁷⁴⁶ Böylece Rükneddin Kılıç Arslan tek başına tahtın sahibi oldu.⁷⁴⁷

Moğollara karşı izlediği bağlılık politikası sayesinde mevki yapan ve onların yardımları ile Sultan II. İzzeddin Keykavus’u memleketin-den uzaklaştırıp daha zayıf olan Rükneddin’i tahta oturtan Muinüd-din Pervâne, Moğolların da desteğiyle Anadolu Selçuklu Devleti’nin tamamına otoritesini hissettirdi.⁷⁴⁸Sultan Rükneddin’in Muinüddin Pervâne’nin gölgesinde başlayan saltanatı döneminde önemli birta-kım olaylar yaşandı.

Vezir Muinüddin Pervâne, devlet içerisinde önemli kararlar ala-rak her kurum ve mevkie kendi adamlarını yerleştirdi. Bu atamalar ileride Sultan ile Pervâne’yi karşı karşıya getirecektir. Muinüddin Pervâne, Sultan İzzeddin’in yönettiği Selçuklu topraklarının Sultan Rükneddin’in topraklarına katıldığı takdirde kendi adamlarından Hatiroğlu Şeref Mesud’a Niğde subaşılığını vereceğini vaat etti ve va-adine sadık kaldı.⁷⁴⁹

Anadolu Selçuklularının Moğol baskısı ve iç çatışmalar sebebiyle içinde bulunduğu bu karışık ortamdan istifade eden Trabzon Rum İmparatorluğu, Karadeniz’de çok önemli bir liman kenti olan Si-nop’u 1259’da işgal etti. Selçuklu ticareti bakımından önemli bir ko-numa sahip olan Sinop’un tekrar Selçuklu sınırlarına dâhil olması için sultan ve Muinüddin Pervâne, Tebriz’deyken Abaka Han’dan ge-rekli yarlığı aldılar.⁷⁵⁰ Bunun üzerine Muinüddin Pervâne gerekli hazırlıkları yaparak, topladığı kuvvetlerle Sinop’u hem karadan hem de denizden kuşattı. Uzun bir muhasaradan sonra Sinop tekrar

Sel-746 Osman Turan, “II. İzzeddin Keykavus’e Aid Bir Temlik-name”, Zeki Velidi To-gan’a Armağan, İstanbul 1955, s. 159; İbn Bîbî, C. II, s. 160-161; Aksarayî, s. 52-53.

747 Aksarayî, s. 53; Abû’l-Farac, C. II, s. 582.

748 Kaymaz, Pervâne Mu’inü’d-din Süleyman, s. 111.

749 İbn Bîbî, C. II, s. 165; Aksarayî, s. 56.

750 Kaymaz, Pervâne Mu’inü’d-din Süleyman, s. 112.

çuklu topraklarına katıldı.⁷⁵¹ Pervâne, Sinop’u fethettiğini 1266’da etrafa müjdelerken, aynı zamanda sultandan şehri ve ona ait mülk-lerin kendisine verilmesini istedi. Çaresiz kalan sultan, Sinop’u kılıç hakkı olarak Muinüddin Pervâne’ye verdi.⁷⁵²

Sultan Rükneddin IV. Kılıç Arslan, Pervâne’nin giderek güçlen-mesi ve adamlarının otorite tanımaz faaliyetleri karşısında giderek zayıflamıştı. Sultan, bu duruma dur diyebilmek için Moğollara baş-vurup işin aslını ve durumu anlatmak istedi. Sultanın bu durumdan şikâyetçi olduğu ve bunu bazen etrafındaki adamlara anlattığı riva-yet edilmektedir. Öyle ki bir gün sultan, Pervâne ve Hatiroğlu Şe-ref’in adamlarının yanında olmasına rağmen “Niğde vilayetinin Hati-roğlundan alınıp şefkatli, adaletli, vefakârlık gösteren, halka iyi davra-nan bu hasletlere yatkın bir başkasına verilmesi gerektiğini” anlatmış-tır.⁷⁵³Yine bir başka defa Sinop’un mülkiyeti konusundaki pişman-lığını belirtirken, “Her zaman bir padişah hizmetçisi bir şehri bağış olarak ister. Pervâne’nin adamları ve taraftarları atalarımızdan miras kalmış olan ülkemize göz dikmişler, baskı kurarak bizi küçük görmeye başlamışlardır. Yapılacak iş, durumun İlhan’a anlatılmasıdır”⁷⁵⁴ de-miştir. Sultanın bu sözlerine başka sözleri de katarak Hatiroğlu Şe-ref’e anlattılar. Hatiroğlu, hemen harekete geçti ve ailesi ve çocukla-rını bahane ederek Tokat’ta bulunan Muinüddin Pervâne’yi ziyarete gitti. Hatiroğlu, sultanın bu konuşmalarını Pervâne’ye aktardı. Mu-inüddin Pervâne, bu durumda yapılacak tek şeyin sultanın ortadan kaldırılması olduğu kararına vardı. Çünkü Pervâne onu kendi ikti-darı karşısındaki en büyük engel olarak görmekteydi. Bu iş için Mo-ğolların desteğine ihtiyacı vardı. Pervâne, MoMo-ğolların desteğini sağ-lamak için Moğol komutanlarından Napçi ve Yargucularından

Bay-751 Aksarayî, s. 63; Anonim Selçuknâme’de Muinüddin Pervâne’nin bu muhasa-ra esnasında 12 tane kale daha aldığını ve bu kalelerin elde tutulmasının uygun olmayacağını düşünerek, buraları yıktırdığı belirtilmektedir. Bkz.

Anonim Selçuknâme, s. 36.

752 Sinop’un Muinüddin Pervâne’ye verilmesi ile ilerde sultanın bu iznine da-yanarak Sinop’ta Pervâneoğulları beyliği kurulacaktır. Bkz. Turan, Selçuk-lular Zamanında Türkiye, s. 530.

753 İbn Bîbî, C. II, s. 166.

754 İbn Bîbî, C. II, s. 166.

nal’a, Sultan Rükneddin Kılıç Arslan’ın Mısır Sultanı Baybars ile bir-leşip Moğolları buradan atacaklarını anlatarak, onları bu yalana inandırdı ve emîrlerin desteğini sağladı.⁷⁵⁵

Dönemin kaynaklarından İbn Şeddad, Sultan Kılıç Arslan ve Mü-ineddin Pervâne Tebriz’den döndüklerinde, Pervâne’nin biraz daha burada kaldığını ve o sırada Abaka Han’a gizlice “Bu Selçukoğulları-na emniyet etmek caiz değildir. Hususiyle Rükneddin’in kalbi Mısır sul-tanı ile beraberdir” dedi. Bunun üzerine han da ona “Ben seni Anado-lu sultanlığı naipliğine tayin ettim, orada bir kimse bana muhalefet ederse, hayatı senin elindedir” cevabını verdi.⁷⁵⁶Bunun yanı sıra Ak-sarayî, İlhan’ın Pervâne’ye Sultanı öldürme salahiyetini verdiği ve konuşmaların Selçuklular arasında yayıldığını belirtmektedir.⁷⁵⁷

Muinüddin Pervâne, gerek Abaka Han’ın kendisine vermiş oldu-ğu salahiyet, gerekse sultanın kendisi ve adamları hakkında sarf et-tiği sözler üzerine onu bir suikastla ortadan kaldırmaya karar verdi.

Önce Moğol komutanı Napçi Noyan ve Yargucu Baynal’ı da sultanın kendisini ortadan kaldırıp⁷⁵⁸ Mısır sultanı ile birleşeceği yalanına inandırdı. Muinüddin Pervâne, sultanı ortadan kaldırmak için hazır-ladığı plana uygun olarak Moğol beyleriyle Aksaray’a doğru ilerledi.

Hatiroğlu Şeref’in Niğde’de hazırlamış olduğu kuvvetleri de yanına alarak yoluna devam etti. Diğer yandan Konya’da bulunan Sultan Rükneddin’e bir haber yollayarak Aksaray’a gelmesini, burada Mo-ğol hakanının önemli bir yarlık geldiğini, o konuda görüşmek iste-diklerini belirten bir mesaj gönderdiler.⁷⁵⁹

Sultan Rükneddin, bu haberi alınca derhal Konya’dan Aksaray’a gitti. Burada Taceddin Mu’tez’in verdiği ziyafete katıldı. Ziyafet esna-sında sarhoş olan Moğol komutanları sultanı azarlayıp, ona ağır söz-ler söylemeye başladılar. Sultana, Pervâne’yi niçin öldürmek istedi-ğini, Pervâne’nin sultanın emirlerini yerine getirmekten başka ne hata yaptığını sorarak hakaretlerine devam ettiler. Sultan ise onlara

755 Aksarayî, s. 64; Turan, Selçuklular Zamanında Türkiye, s. 530.

756 Turan, Selçuklular Zamanında Türkiye, s. 530.

757 Aksarayî, s. 64.

758 Abû’l-Farac, C. II, s. 587.

759 İbn Bîbî, C. II, s. 167.

“Gerek ayık, gerekse sarhoş olayım, Pervâne’yi öldürtmek aklımın ucundan bile geçmedi ve dilimden böyle bir söz dökülmez. Eğer gammazcıların sözlerine inanarak Pervâne’nin kalbinde bir kötü ni-yet oluşmuşsa, size düşen şey, bu işi araştırıp bu gammazcıları yaka-lamaktır” cevabını verdi. Moğol komutanları bu durumun sık sık di-le getirildiğini belirterek, sultana bu iş için tuttuğu suikastçıyı ken-dilerine teslim etmeleri halinde kendisine merhamette bulunacakla-rını, canını bağışlayacaklabulunacakla-rını, aksi durumda merhametli davranma-yacaklarını söylediler. Bunun üzerine Sultan Rükneddin Kılıç Arslan bunu düşünüp, kararını yarın kendilerine bildireceğini söyledi.⁷⁶⁰ Bu konuşmaların yapıldığı sırada Muinüddin Pervâne araya girerek ağır sözlerle sultana hakaret etti. Sultan ona “İci (ağabey) sen sarhoş musun, yoksa afyon mu çektin?” diyerek şaşkınlığını belirtince, Per-vâne “Evet, senin kötü hareketlerin beni sarhoş ve afyon çekmiş ha-le getirdi “ diyerek ona yapmış olduğu hizmetha-leri sıraladı.⁷⁶¹

O gün bir şey olmadı. Ertesi gün ziyafet verme sırası sultanda idi.

Sultan Rükneddin, erkenden kalkarak ava gitti. Av esnasında entere-san bir şekilde Moğol askerleri sultanın kaçmasına mani olmak için gizliden onu göz hapsinde tutmaya çalışıyorlardı. Sultan, avdan dö-nüp ziyafet hazırlıklarına başladı.⁷⁶²Hazırlamış olduğu ziyafet çadı-rına Moğol beylerini ve askerlerini davet etti. Ziyafet esnasında bir grup Moğol askeri çadırı abluka altına almışlardı. Sultan Rükneddin, çadırda bunalınca üzerindeki yeleği çıkardı. Bu sırada sultanın be-lindeki işlenmiş bıçaklara gözü ilişen Moğollar onları kınından çı-kartarak bu bıçaklarla Sultanı tazyik etmeye başladılar. Sultana “Sen-den Pervâne’yi öldürecek suikastçıları teslim etmeni istedik; ama sen bu şarta uymadın” dediler. Sultan Rükneddin, ne kadar özür dilediy-se de fayda etmedi ve bu itiş kakış sırasında Moğol askerleri sultanın kadehine zehir boşalttılar. Sultan Rükneddin o kadehten içince, ze-hirlenerek yüzünün şekli değişti. Vücudunda büyük bir acı hisseden sultan, su dökmek bahanesiyle dışarı çıktı ve kusmaya başladıysa da fayda etmedi; çünkü zehir damarlarına iyice yayılmıştı.⁷⁶³ Sultan 760 İbn Bîbî, C. II, s. 168.

761 Aksarayî, s. 64;Turan, Selçuklular Zamanında Türkiye, s. 530-531.

762 Kaymaz, Pervâne Mu’inü’d-din Süleyman, s. 120.

763 İbn Bîbî, C. II, s. 169.

atına binip kendi şehri olan Konya’ya gitmek istedi. Yola çıktığı sıra-da asıra-damları ona yetişerek kendisine suikast düzenleyenlerin onsıra-dan af dileyeceklerini söyleyip, onu bir çadıra yerleştirdiler. Pervâne ve Moğol beyleri çadırdan çıktılar. Bu sırada yarım kalmış olan suikas-tı tamamlamak için Hatiroğlu Şeref, Napçi Noyanile bazı Moğol as-kerleri ile çadırın etrafında beklemekteydiler. En sonunda çadıra gi-rerek Sultan Rükneddin IV. Kılıç Arslan’ı tekmeleyip, tokatladılar ve sonunda yay kirişi ile boğmak sureti ile hayatına son verdiler.

664/1266.⁷⁶⁴

İbn Bîbî, “Sultanın zehirlenip tekrar otağa getirilip yayın kirişi ile boğdurulduğunu naklederken”⁷⁶⁵, Aksarayî hadiseyi başka türlü akta-rarak şöyle demektedir: “Nabçi Noyan’ın çadırında sultana vermiş ol-dukları katıksız şarap ile onu sarhoş ettiler. Sultan kendinden geçip şu-urunu kaybedince onun katıksız saf şarabına zehir kattılar. Sultan onu içince zehirlendi, sonra dışarı çıktı. Kusarak acısını dindirmek istedi ve oradan şehrine gitmek istedi. Fakat ona engel oldular. Onu o gece alıkoy-dular, sonunda çadırında hayatını tamamladı. Sabah olunca hacibler ge-lerek sultanın şarap içmekten sarhoş olduğu ve öldüğünü belirterek na-şını Konya’ya gönderdiler.”⁷⁶⁶664/1266’da Sultan Rükneddin IV. Kılıç Arslan, Muinüddin Pervâne ve Moğolların tertibatı ile komplo sonu-cu öldürüldü. Sultanın cenazesi bir mahfiye içinde Konya’ya götürü-lüp ecdat türbesi olan Kümbethâne’ye defnedildi.⁷⁶⁷