BÖLÜM 2: PERSONEL GÜÇLENDĐRME(EMPOWERMENT) 2.1.Personel Güçlendirme Kavramı
2.4. Personeli Güçlendirme Süreci ve Uygulanması
Đnsan kaynakları güçlendirme faaliyetleri, yönetim politikaları ve insan kaynaklan uygulamaları ışığında yapılabileceği gibi; sistematik adımlar içeren çeşitli modeller yardımıyla da gerçekleştirilebilir. Ampirik çalışmalar sonucunda araştırmacılarca öne sürülen güçlendirme modelleri; uygulanacakları alanlar ve çalışanlar itibariyle farklılık arz etmektedir. Her model, her organizasyona uygulanamayacağı gibi; modellerin mutlak başarı getireceği de savunulamaz, işletmelerde güçlendirme faaliyetlerine sistemli bir bakış açısı geliştirmeleri itibariyle modeller önerilebilir (Yıldız,2006:101).
Đş görenleri güçlendirmenin etkili olması ve ölçülebilmesi için örgütün stratejik he-defleri ile bireysel hehe-defleri bağlantılı olmalıdır ve güçlendirme stratejik hedeflerle
yeteneklerine güven duymaya dayanır. Bunun da ötesinde bir kimsenin kendi yeteneğine güvenmesidir. Hiyerarşideki yetki faaliyetlerinin daha ilerisini yöneticiler ve iş görenler arasında çalışma gruplarının kurularak birliktelik sağlanır(Genç,2004:102).
• Takım Modelleri
Bu modelde analizin bireysel kısmından farklı olarak güçlendirmenin öncesi ve sonrası itibariyle birbirine paralel 4 boyut mevcuttur, öncelikle 4 güçlendirme boyutu ele alınmıştır ve bunu kendi kendini yöneten takımlardan farklı hale getirmişlerdir, ikinci olarak; takım güçlendirmenin öncesi ve sonrası oluşturulmuştur. Üçüncü olarak; takım güçlendirmenin öncesi ve sonrasının analizi yapılmıştır. Dördüncü olarak da takım güçlendirme ile öncesi ve sonrası arasındaki ilişkiler tespit edilmiştir.
Şekil: 6. Kirkman ve Rosen Modeli
Kaynak: Yıldız,(2006:102).
Potansiyel: Takımın kolektif inancıdır.
Anlamlılık: Analizin bireysel düzeyidir. Bir takımın görevini önemli, değerli ve kayda değer görmesiyle ilgilidir.
Otonomi: Takım üyelerinin deneyim sahibi oldukları alanlardaki özgürlük, sağduyu
derecesidir.
Etki: Birtakımın örgüt için anlamlı ve değerli iş üretmesinde takım üyelerinin
de-neyimlerinin etkisinin olacağı fikridir.
- Takım liderinin davranışı - Ürün ve hizmet sorumluluğu - Takım bazlı ĐK politikası - Sosyal Yapı - Potansiyel - Anlamlılık - Otonomi - Etki Performans çıktısı Verimlilik Etkinlik Müşteri hizmetleri Davranışsal çıktılar Đş memnuniyeti Örgütsel sadakat Takıma sadakat
Takım bazlı olan ve tanıtılacak ikinci model Molleman, Delft ve Slomp tarafından geliştirilmiş olan MMCW modelidir (Şekil – 2).
Şekil: 7. MMCW Modeli
Kaynak: Yıldız;(2006:103).
Model genel yapısı itibariyle yukarıdaki şekilden de anlaşılacağı gibi çalışan perspektifinden bakar ve bireysel çalışmalardan ziyade iş takımlarından oluşan organizasyonlara uygulanabilecek yapıdadır.
Must: Organizasyonun performans göstergeleri ışığında güçlendirme için ihtiyaçlara
gönderme yapmaktadır.
May: Bu aşama güçlendirmenin iş dizaynı ve organizasyon dizaynı ile ilgilidir.
Bireylerin işlerinin dizaynı için; işlerin güçlendirilmesinin iki ana bloğu olan iş ge-nişletme ve iş zenginleştirmeye odaklamamaktadır.
Can: Çalışanların güçlendirme için gereken ve ihtiyaç duyulan beceri ve yeterliliklerin
kapsandığı aşamadır.
Will: Çalışanın güçlendirmeye dönük isteği ve davranışlarıyla ilgilenilen aşamadır.
Öncelikle; modelin teşhis özelliği vardır, ihtiyaçlar, fırsatlar, yeterlilikler ve çalışanların davranışları arasında bir sabit nokta bulmaya yardım eder. örgüt içi kararlar için en az fırsatlar kadar engelleri de işaret etme imkanı sağlar, ikinci olarak; dizayn, müdahale ve takım geliştirme uygulamaları önererek kendi kendini yöneten takımların uygulamasını destekler. Üçüncü olarak, model işi çalışanlar açısından değerlendirir. Arz-talep modeli
MUST Gereklilik MAY Olanak CAN Yeterlilik WILL Đstek
olarak da düşünülebilir. Đşin yapısı ve dizayn talep kısmıdır ve çalışanlar arz kısmındadır.
• Bireysel Modeller
Şekil 8. Thomas ve Velthouse Modeli
Kaynak: Yıldız;(2006:104)
Bu modelin öne sürdüğü ana faktör psikolojik temelli olmasıdır. Güçlendirme daha çok kişinin işine yönelmesine etki eden 4 motivasyon arttırıcı kavramla ele almıştırlar. Bunlar sırayla; anlamlılık, rekabet, karar alma ve etkidir.
Anlamlılık: Bireyin kendi ideal ve standartlarına göre değerlendirdiği hedef ve
amaçlarının değerinin anlamıdır.
Beceri: Kendi kapasitesine olan bireysel inancını ifade etmektedir.
Karar alma: Becerinin gerekli olduğu yerde bir işi başlatma, sürdürme ve düzenleme
adına bireysel seçim yapabilme hissidir.
Etki: işte stratejik, yönetsel ve operasyon el çıktılara bireysel etki edebilme derecesidir.
Burada anlamlılık; aslında iş rollerinin gerekleri ile çalışanların inançları, değerleri ve davranışları arasında bir denge içermektedir, öte yandan kişinin görevini hakkıyla gerine getirebilecek beceri ve yeteneklerle donanımlı olduğuna dair inancı gelişir. Sonra görevlerin ne zaman ve nasıl üstlenileceğine dair bir karar verme sürecine geçiş
Sosyal uygunluk Zamana göre tutarlılık
Yönetsel etkinlik Yenilik Kontrol Odağı Öz-saygı Bilgiye erişim Ödüller Psikolojik Empowerment Anlamlılık Beceri Karar Alma Etki
Güç eksikliğinin psikolojik durumuna yönlendiren şartlar Örgütsel faktörler Denetim Ödül sistemi işin özelliği Yönetsel strateji ve tekniklerin kullanımı Katılımcı yönetim Hedef koyma Geri besleme sistemi Model alma Beceri bazlı ödül iş zenginleştirme 4 kaynağı kullanarak astlara öz yarar oluşturacak bilgi sağlama Edilgen beceri Deneyim Sözlü ikna Duygusal uyanış 1 . Aşama faktörleri Güçlendirmenin sonuçları Güçlendirilmiş kişisel performans beklentisi ya da inancı
Bireysel etkiye yönelim
Đş hedeflerini başarmak için davranışsal ısrar ve başlangıç
gerçekleşir. Son olarak da; bireyin örgütün makro unsurlarına etki edebilme boyutuna gelinmiş olur.
Bireysel modellerden ikincisi ise Conger ve Kanungo tarafından öne sürülen 5 aşamalı modeldir.
Şekil 9. Conger ve Kanungo Modeli
Kaynak: Yıldız;(2006:105)
Đlk aşamada örgüt içerisinde çalışanları güçsüzlüğe götüren faktörler tespit edilmesi gerekir.
1. Aşama güçlendirme sürecinin ilk önemli adımıdır.
2. Aşamada, güçlendirme ile uyumlu çeşitli yönetsel strateji ve tekniklerin kullanılması söz konusudur. Bu aşamada yüksek performans beklentileri ile beraber çalışmalara güven verilmesi, katılım için fırsatlar ve belirli özerklikler sağlanması, motive ve ilham verici hedeflerin belirlenmesi amaçlanır.
3. Aşamada, güçsüzlüğe neden olan faktörler ortadan kaldırılarak çalışanlara kendi kendilerine yeterli olabilme bilgisi ve yeteneği kazandırılır.
4. Aşamada, güçlendirme deneyimlerinin çalışanlar üzerindeki deneyimleri gözden geçirilir.
5. Son aşamada ise, motivasyonun sağlanarak güçlendirme uygulamalarında ısrar edilmesi başarıya ulaşılmasında önemlidir.