Pearson Correlation Analizleri

İki değişken arasındaki doğrusal ilişkiyi veya bir değişkenin iki ya da daha çok değişken ile olan ilişkisini test etmek, varsa bu ilişkinin derecesini ölçmek için kullanılan istatistiksel yönteme Pearson- Correlation analizi denir.

Tablo 102: Alt Ölçekler Arasındaki İlişkiler I

A yr .E ko .S er . A yr .K ü l. S er . A yr .S os .S er . A yr .E ko .A yr ş. A yr .M ek. A y rş . A yr .S os .T bk l. A y r. E k o .S er . Pearson Korelas. 1 0,244* 0,210* 0,314** 0,461** 0,357** Sig. (2-k.uyruk) 0,019 0,045 0,003 0,000 0,001 Sayı 92 92 91 89 92 91 A y r. K ü l. S er . Pearson Korelas. 0,244* 1 ,769** ,751** ,640** ,743** Sig. (2-k.uyruk) 0,019 0,000 0,000 0,000 0,000 Sayı 92 93 92 90 93 92 A y r. S o s. S er . Pearson Korelas. 0,210* 0,769** 1 0,745** 0,563** 0,655** Sig. (2-k.uyruk) 0,045 0,000 0,000 0,000 0,000 Sayı 91 92 93 90 93 91 A y r. E k o .A y rş . Pearson Korelas. 0,314** 0,751** 0,745** 1 0,542** 0,689** Sig. (2-k.uyruk) 0,003 0,000 0,000 0,000 0,000 Sayı 89 90 90 91 91 89 A y r. M ek .A y rş . Pearson Korelas. 0,461** 0,640** 0,563** 0,542** 1 0,631** Sig. (2-k.uyruk) 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 Sayı 92 93 93 91 94 92 A y r. S o s. T b k l. Pearson Korelas. 0,357** 0,743** 0,655** 0,689** 0,631** 1 Sig. (2-k.uyruk) 0,001 0,000 0,000 0,000 0,000 Sayı 91 92 91 89 92 92

**. Korelasyon 0.01 seviyesinde (2-kuyruklu) anlamlıdır. *. Korelasyon 0.05 seviyesinde (2-kuyruklu) anlamlıdır.

Katılımcıların, eski konutlarını terk etmelerine ilişkin ayrılma bileşeninin oluşturduğu alt ölçekler arasında ağırlıklı olarak, Tablo 102’de gözlendiği üzere, doğrusal, güçlü, pozitif bir korelasyon ilişkisi mevcuttur. Buna göre, ekonomik sermayenin sebep olduğu ayrılma ile ekonomik ayrışmanın, mekânsal ayrışmanın ve sosyal tabakalaşmanın neden olduğu ayrılma arasında orta derecede doğrusal bir bağlantı mevcuttur. Kültürel sermayenin oluşturduğu ayrılma ile sosyal sermayenin, ekonomik ayrışmanın, mekânsal ayrışmanın ve sosyal tabakalaşmanın neden olduğu ayrılma arasında güçlü derecede pozitif yönlü ilişki söz konusudur. Sosyal sermaye kaynaklı ayrılma ile de, yine ekonomik ayrışmanın, mekânsal ayrışmanın ve sosyal tabakalaşmanın neden olduğu ayrılma arasında güçlü derecede pozitif yönlü ilişkinin varlığından söz edilebilir. Ekonomik ayrışma kaynaklı ayrılmanın, yukarıda söz edilen ilişkilerinin dışında, mekânsal ayrışma ve sosyal tabakalaşma kaynaklı ayrılmalar ile de güçlü, pozitif yönlü ilişki içerisinde olduğu belirtilmelidir. Mekânsal ayrışma kaynaklı ayrılma bahsedilen ilişkilerine ek olarak, sosyal tabakalaşma kaynaklı ayrılma ile güçlü, pozitif yönlü, doğrusal ilişkiler içerisindedir.

Tablo 103: Alt Ölçekler Arasındaki İlişkiler II T er. E k o .S er. T er. K ü l. S er . T er. S o s. S er. T er. E k o .A y rş . T er. S o s. A y rş . T er. S o s. T b k l. T er. E k o . S er. Pearson Korelas. 1 0,743** _0,686** _0,640** _0,483** _0,524** Sig. (2-k.uyruk) 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 Sayı 97 95 92 94 95 94 T er. K ü l. S er. Pearson Korelas. 0,743** 1 0,799** 0,735** 0,647** 0,528** Sig. (2-k.uyruk) 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 Sayı 95 96 92 93 95 94 T er. S o s. S er. Pearson Korelas. 0,686** 0,799** 1 0,653** 0,521** 0,412** Sig. (2-k.uyruk) 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 Sayı 92 92 93 91 93 92 T er. E k o . A y rş . Pearson Korelas. 0,640** _0,735** _0,653** _{1 0,623}** _0,564** Sig. (2-k.uyruk) 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 Sayı 94 93 91 94 94 93 T er. S o s. A y rş . Pearson Korelas. 0,483** 0,647** 0,521** 0,623** 1 0,483** Sig. (2-k.uyruk) 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 Sayı 95 95 93 94 96 95 T er. S o s. T b k l. Pearson Korelas. 0,524** 0,528** 0,412** 0,564** 0,483** 1 Sig. (2-k.uyruk) 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 Sayı 94 94 92 93 95 95

**. Korelasyon 0.01 seviyesinde (2-kuyruklu) anlamlıdır.

Tablo 103’de ise, katılımcıların, güvenlikli sitelerde yaşam sürme tercihlerine ilişkin bileşenin oluşturduğu alt ölçekler arasındaki korelasyon ilişkisi

gözlenmektedir. Tablo geneline bakıldığında, alt ölçekler arasında, güçlü, doğrusal, pozitif yönlü bir korelasyon varlığı göze çarpmaktadır. Buna göre, ekonomik sermaye kaynaklı tercih alt ölçeği ile kültürel sermaye, sosyal sermaye, ekonomik ayrışma, mekânsal ayrışma ve sosyal tabakalaşma kaynaklı tercih alt ölçekleri arasında güçlü, doğrusal, pozitif yönlü bir korelasyon ilişkisinden söz edilebilir. Kültürel sermaye kaynaklı tercih alt ölçeği de ekonomik sermaye kaynaklı tercih alt ölçeği ile olan ilişkisinin yanı sıra, sosyal sermaye, ekonomik ayrışma, mekânsal ayrışma ve sosyal tabakalaşma kaynaklı tercih alt ölçekleri ile de doğrusal, pozitif yönlü, güçlü ilişkiye sahiptir. Sosyal sermayeye dayanan tercih alt ölçeği, bahsedilen diğer ilişkilerinin yanı sıra, ekonomik ayrışma, sosyal ayrışma ve sosyal tabakalaşma kaynaklı tercih alt ölçekleri ile doğrusal, pozitif yönlü, güçlü ilişki içerisindedir. Ekonomik ayrışma kaynaklı tercih alt ölçeğinin yine, sosyal ayrışma ve sosyal tabakalaşma kökenli tercih alt ölçekleri ile güçlü, pozitif yönlü, doğrusal korelasyon ilişkisi vardır. Sosyal ayrışma kaynaklı tercih alt ölçeğinin yine yukarıda belirtilen diğer korelasyon ilişkilerinin yanı sıra, sosyal tabakalaşma kökenli tercih alt ölçeği ile doğrusal, pozitif yönlü, güçlü ilişkisi oluşmuştur.

GENEL DEĞERLENDİRME VE SONUÇ

Çalışmada, güvenlikli siteler; tarihsel gelişimleri, göstermiş oldukları çeşitlilikler, sergiledikleri genel özellikler, dünyaya ve İzmir özelinde Türkiye’ye yansıyan örnekleri ele alınarak genel hatlarıyla incelenmiştir. Dışarıya kapalı güvenlikli yerleşim alanlarında yaşamayı tercih eden insanların, eski konutlarından, söz konusu yaşam alanlarına yerleşme niyetiyle ayrılmalarına neden olan etmenler ve site sakinlerinin, güvenlikli sitelerde yaşamayı tercih etmelerine teşvik eden faktörler değerlendirilmiştir. Güvenlikli sitede ikamet eden bireylerin sahip oldukları, ekonomik, sosyal ve kültürel sermaye düzeyleri bakımından sergiledikleri farklılıklar, sosyal tabakalaşma, sosyal, mekânsal ve kültürel ayrışma, araştırmada ele alınan, güvenlikli siteyi tercihe ve eski konutu terk etmeye temel teşkil eden faktörlerdir.

Güvenlikli siteler üzerine gerçekleştirilmiş olan çalışmalara göre, bireyler güvenlikli siteleri öncelikle güvenli buldukları için tercih etmektedirler. Sosyo- kültürel aktivite alanlarının, spor merkezlerinin vs. yaşamsal olanakların zenginliğinin de insanları güvenlikli site yaşamına ittiği tespit edilmiştir. Güvenlikli sitelerde yaşamak için bir başka çekici faktör ise prestij duygusudur. İnsanlar, kendilerini ayrıcalıklı hissettikleri ve ‘kendileri gibi olmayanlar’dan soyutlandıklarını düşündükleri yaşam alanlarında bulunmayı arzulamaktadırlar.

Tez çalışmasının başında öne sürülen hipotezlerden 1.sinde belirtilen, ‘güvenlikli site sakinlerinin, kapalı alan yerleşmelerini tercih etmelerinde etkili olan faktörlerin başında, güvenlik ve mahremiyete erişme arzuları gelmektedir’ varsayımı gerçekleştirilmiş olan alan araştırması neticesinde doğrulanmıştır. Güvenlik, site sakinlerinin yaşadıkları alan için temel tercih faktörüdür. Ayrıca, güvenliğe ve mahremiyete oldukça önem veren birçok site sakini bulundukları güvenlikli sitenin, güvenlik anlayışından tatmin olmakta, ekstra bir takım tedbirlere başvurmayı lüzumlu görmemektedir. Site içi aktivite alanlarının zenginliği, bireyler için tercih sebebi oluştursa da, vakit yoğunluğundan ötürü site sakinlerinin söz konusu alanlara ve faaliyetlere yeterince katılım gösteremedikleri tespit edilmiştir. Prestije ilişkin ölçümde ise site sakinlerinin %75’lik oranı oluşturan kesiminin, bulundukları sitede yer alarak kendilerini bir şekilde ayrıcalıklı hissettiği ortaya çıkmıştır. Ulaşılan bu

netice, ‘güvenlikli sitede yaşamayı tercih eden insanlar, kendilerini site dışındakilere nazaran daha ayrıcalıklı hissetmektedirler’ cümlesiyle ifade edilen 2.Hipotezi doğrular niteliktedir.

Güvenlikli sitelerin kent içinde mekânsal ve sosyal ayrışmaya neden olduğu, toplumsal tabakalaşmayı tetiklediği çok tartışılagelen konuların başında gelmektedir. Genel kabule göre, yüksek ekonomik sermaye düzeyine sahip bireyler bir araya gelerek, yalıtılmış yaşam alanları oluşturmaktadırlar ve bu yeni yaşam alanları, farklı gelir gruplarına, çeşitli kültür seviyelerine sahip insanların birlikteliğiyle oluşan mahalle yapısından ayrışmaktadırlar. Gelişen bu yeni yaşam tarzı ile konut, barınma alanı olarak değil yatırım aracı olarak değerlendirilmeye başlanmıştır.

Güvenlikli sitelerde ikamet edenler, yüksek ekonomik, sosyal ve kültürel sermaye düzeyine sahip, az çocuklu, kentlilik bilincine sahip bireyler olarak kabul edilmektedir. Site içindeki bireylerin, sahip oldukları sermaye türlerine ve sermaye seviyelerine göre kendi aralarında homojen bir yapı gösterip göstermedikleri ise tartışma konusudur ki tez çalışmasında ileri sürülen 3. Hipoteze göre, güvenlikli sitede yaşayan bireyler, sosyal ve kültürel sermaye düzeyleri bakımından homojen bir yapı şekillendirmemektedirler. Alan araştırması neticesinde, site sakinlerinin % 80’inin lisans ve lisansüstü düzeyde tahsil görmüş eğitimli kişiler olduğu gözlenmiştir. Fakat kültürel sermayenin yalnızca diplomadan ibaret olmadığı gerçeğiyle paralel biçimde, sitede yaşayan bireylerin farklı sosyal ve kültürel sermaye seviyelerine sahip oldukları ortaya çıkmıştır.

4. Hipotezde, güvenlikli sitede yaşayan bireylerin, genel itibariyle, yüksek ekonomik sermaye düzeyine sahip insanlar oldukları belirtilmiştir. Ekonomik sermaye ölçümünde başat aktör olan gelir durumu tespiti, alan araştırmasına katılan bireylerin yanıt verme konusundaki isteksizliklerinden ötürü, çoğu zaman sağlıklı netice vermemektedir. Elde edilen sonuçlara göre, site sakinlerinin % 56’sının aylık hane halkı gelir düzeyi 5000 TL’nin üzerindedir ve bu rakam – ki katılımcılarca, sağlıklı bildirimin gerçekleştiği durumda, çok daha yüksek olacağı düşünülebilir – Türkiye ortalama aylık hane halkı gelir düzeyinin yukarısında seyretmektedir. Site sakinlerinin % 88.2’sinin otomobil sahibi olması ve çocuklarının %53.4’ünün özel

okulda eğitim görüyor olmaları da ekonomik sermayelerinin yüksek seviyede olmasına işaret eden göstergelerdir.

Güvenlikli siteleri merkeze alarak gerçekleştirilen çalışmalarda, dışa kapalı güvenlikli yerleşim alanlarının, sosyal ve mekânsal ayrışmaya neden oldukları, genel bir kanı olarak ifade edilmiştir. Gerçekleştirilen bu çalışmada ise, site sakinlerinin her ne kadar kendilerini ayrıcalıklı hissediyor olsalar da, site dışındaki insanlarla, işyerlerinde ve site dışında geçirdikleri zamanlarda devamlı birlikte olduklarını ifade ettikleri gözlenmiştir. Aynı muhiti paylaştıkları, site dışındaki insanlarla herhangi bir problem yaşamadıklarını belirten site sakinleri, ‘dışarıdaki’ bu insanlarla aynı mekânı paylaşmaktan da rahatsızlık duymayacaklarını vurgulamışlardır. Kapalı yerleşim alanlarının, bilhassa sosyal ayrışmaya neden olduğu iddiasına tepki gösteren site sakinleri, ileri sürülen ayrışma düşüncesini kabul edilemez bulmaktadırlar. Güvenlikli sitelerin, günümüzün kentlerinde dışlanma ve mekânsal, toplumsal ayrışmaya neden olduklarını ileri süren 5. Hipotezin, gerçekleştirilen alan araştırması neticesinde doğrulanmadığı görülmüştür.

Site sakinlerinin, yerel gündeme olan yoğun ilgileri nedeniyle toplumsal yaşamda gerçekleşen olaylara karşı duyarsız kalmadıkları tespit edilmiştir. Sosyal/siyasal katılım düzeylerini belirlemeye ölçüt olabilecek sivil toplum kuruluşları üyelik durumları ise düşük seviyelerde seyretmektedir. Fakat bu halin, sadece güvenlikli site sakinlerine has bir durum olduğunu varsaymak yanıltıcı olacaktır. Çünkü toplumun büyük çoğunluğunun; ilgi, önemseme, bilgi ve eylem şeklinde seviyelendirilen siyasal katılım düzeylerinde, 3. aşama sonrasına geçemedikleri bilinen bir gerçektir.

Kişilerin güvenlikli yaşam alanlarını tercih etmelerinde, ekonomik, sosyal ve kültürel sermaye düzeylerinin kısmi bir etkisinden söz edilebilir. Sosyal ayrışma ve ekonomik ayrışma faktörleri de, aynı şekilde, kişilerin, güvenlikli site yaşamını tercih etmelerinde kısmi etki sağlamıştır. Sosyal tabakalaşmanın ise söz konusu tercih üzerinde herhangi bir etkisinden söz etmek mümkün değildir. Güvenlikli sitelerde oturan bireylerin, daha önce yaşam sürdükleri alanlardan ayrılmaları üzerinde ise, ekonomik sermayenin kısmi bir etkisi söz konusu iken, sosyal ve kültürel sermayenin bu yönde bir etkisinin olmadığı sonucuna varılmıştır. Yani, insanların maddi

anlamdaki bir takım edinimleri, sosyal ve kültürel gelişmelerinin eski konutlarını terk etmeleri üzerindeki etkilerinden daha fazla tesir oluşturmaktadır. Ekonomik, sosyal ve mekânsal ayrışma ile sosyal tabakalaşma faktörlerinin söz konusu alanda herhangi bir olumlu ya da olumsuz etki doğurmadığı sonucuna varılmıştır.

6. Hipotez olarak öne sürülen, ‘neoliberal politikalar neticesinde; kentsel mekânda yeni bir kentsel gelişme biçimi olarak ortaya çıkan güvenlikli site olgusu, günümüz kentlerinde her geçen gün genişleyen bir alana sahip olmaktadır’ kabulü, tez kapsamında gerçekleştirilen alan araştırması neticesinde, test edilmesi mümkün olmayan bir varsayımdır. Yalnız, üretilen lojman benzeri kamu konutlarının, Türkiye genelinde, özellikle son dönemde büyük yaygınlık gösteren TOKİ (T.C. Başbakanlık Toplu Konut İdaresi Başkanlığı) konutlarının, güvenlikli site benzeri korunaklı yapılanmalara gitmeleri ve yerleşke içlerinde bir takım sosyo-kültürel imkânları barındırıyor olmaları, öne sürülen hipotezin doğrulanması için örnek teşkil edebilecektir.

Toplumun büyük bir kesimi ve bilhassa, konunun uzmanları tarafından; güvenlikli sitelerin ya da genel itibariyle kapalı konut yerleşim alanlarının, kent içerisinde, mekânsal, toplumsal ve sosyo-kültürel anlamda bir takım ayrışmalara sebebiyet vereceğinin düşünüldüğü belirtilmişti. Altını çizerek ifade etmek gerekir ki, söz konusu olumsuzluklar, tek başına, kentsel planlama faaliyetlerinin koordine edilmesi ile düzeltilebilecek olgular değillerdir. Sorunun çözümü, hem yerelde hem de ülke düzeyinde adaletli bir ekonomik yapının tesisinden, barınma hakkını göz ardı etmeyecek şekilde konut politikalarının oluşturulmasına varıncaya dek gerek aktörler açısından gerekse ele alınacak çalışma sahası açısından çok boyutlu ve multidisipliner bir yaklaşımı lüzumlu kılmaktadır.

KAYNAKÇA

Akgün, Aliye A. (2012). Korumalı Yerleşimlerin Pazarlama Söyleminde Kültür ve Mekan. İdeal Kent – Kent Araştırmaları Dergisi, (6), 208-223.

Akpınar, Figen. (2005). Social Stratification and Consumption Profiles of Ankara: A

Case Study In Ankara Residential Areas. Doktora Tezi, Orta Doğu Teknik

Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Altan, Rıfat. (2007). Sosyal Sermaye ve Kalkınma. Türk İdare Dergisi, 455, 223- 229.

Altun, Didem A. (2012). İzmir’de Yeni Bir Konut Üretim Süreci Olarak Kapalı Konut Siteleri. İdeal Kent – Kent Araştırmaları Dergisi, (6), 40-61.

Alver, Köksal. (2013). Siteril Hayatlar – Kentte Mekânsal Ayrışma ve Güvenlikli

Siteler (3.Baskı). Ankara: Hece Yayınları.

Andersen, Ida G ve Jæger, Mads M. (2013). Cultural Capital in Context:Heterogeneous Returns to Cultural Capital Across Schooling Environments. The Danish National Centre For Social Research, Copenhagen;

Department Of Sociology, University Of Copenhagen, Denmark.

Anheir, Helmut K. (1995). Forms of Capital and Social Structure in Cultural Fields: Examining Bourdieu’s Social Topography. The American Journal of

Sociology, 100(4), 859-903.

Ansart, Pierre. (1990). Les sociologies contemporaines. Paris: Le Seuil.

Arslantürk, Zeki ve Amman, Tayfun M. (2001). Sosyoloji – Kavramlar Kurumlar

Süreçler Teoriler (4.Baskı). İstanbul: Çamlıca Yayınları.

Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi. (2015). Toplumsal Tabakalaşma.

http://www.ataturkuni.net/ow_userfiles/plugins/forum/attachment_2842_54c8f da7ba6b9_54c8fc5e49e64_%C3%BCnite-6toplumsal-

Ateş, Yasemin. (2010). Sosyal Tabakalaşma ve Siyaset İlişkisi: Türkiye Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tokat.

Avcı, Yunus Emre. (2015). Öğretmenlerin Kültürel Sermaye Yeterliklerinin

İncelenmesi. Doktora Tezi, Gaziantep Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü,

Gaziantep.

Aydın, Kemal. (2014). Yapısal İşlevselci Teori ve Toplumsal Tabakalaşma. Yalova

Sosyal Bilimler Dergisi, 5(8), 213-239.

Bahar, Halil İ. (2005). Sosyoloji (1. Baskı). Ankara: USAK Yayınları.

Başkak, Bora ve Öneş, Umut (2010). Sosyal Sermaye ve Psikiyatrik Bozukluklar: Güven ve Karşılıklılık Üzerine. Nöropsikiyatri Arşivi, 47, 253.

Baykal, Beril. (2007). Uluslararası İnsan Kaynakları Yönetimi; Yönelim, Felsefe ve

Uygulamalar Bakımında Karşılaştırmalı Bir İnceleme. Yüksek Lisans Tezi,

Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Blakely, Edward J ve Snyder, Mary G. (1997a). Fortress America : Gated

Communities in the United States. Washington D.C. : Brookings Institution

Press.

Blakely, Edward J. (2008). Frayed Community: The Gated Community Movement, (Edited by: Ram A. Cnaan and Carl Milofsky). Handbook of Community

Movements and Local Organizations. New York: Springer Science+Business

Media, 257-266.

Blakely, Edward J. ve Synder, Mary G. (1997b). Divided We Fall: Gated and Walled Communities in the United States, (Edited by: Ellin Nan). Architecture Of

Fear. New York: Princeton Architectural Press, 85-99.

Bottomore, Thomas B. (2000). Toplumbilim. (Çeviren: Ünsal Oskay). İstanbul: Der Yayınları.

Bourdieu, Pierre ve Wacquant Loic, J. D. (2003). Düşünümsel Bir Antopoloji İçin

Cevaplar. (1. Baskı). (Çeviren: Nazlı Ökten). İstanbul: İletişim Yayınları.

Bourdieu, Pierre. (1986). The Forms of Capital, (Edited by: J.G. Richardson).

Handbook for Theory and Research for the Sociology of Education, New York:

Greenwood, 241 – 258.

Bourdieu, Pierre. (2010). Sosyal Sermaye: Kuram, Uygulama, Eleştiri (1. Baskı). (Derleyenler: Mehmet Murat Şahin ve Ahmet Zeki Ünal). Sakarya: Değişim Yayınları.

Brimi, Hunter. (2005). The Influence of Cultural Capital on Twenty-First Century

Secondary School Literature Curricula

http://www.sociology.org/content/2005/tier1/brimi_cultural_capital.pdf, Erişim

Tarihi: 17.05.2016.

Candaş, Esin. (2007). İstanbul’da Dışa Kapalı Konut Sitelerinin Tasarımında

Güvenlik Konusunun İrdelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik

Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Charmes, Eric. (2012). Gated Communities: Ghettos for the Rich?

http://www.booksandideas.net/Gated-Communities-Ghettos-for-the.html,

Erişim Tarihi: 15.03.2016.

Chipea, Floare ve Miclea, Raluca. (2011). Theoretical Premises In The Sociological

Approach of Social Stratification,

http://socioumane.ro/blog/analesocioumane/files/2011/04/Chipea-Miclea.pdf,

Erişim Tarihi: 26.02.2016.

Cihan, Meryem M. (2015). Sosyal ve Mekansal Ayrışma Kapsamında Konut –

Kamusal Alan İlişkilerinin Ataköy Örneği Üzerinden Değerlendirilmesi.

Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Civelek, Murat. (2013). Sosyoloji – Konu Anlatımı.

http://www.rehberlik.biz.tr/dosyalar/sosyoloji.2013.pdf, Erişim Tarihi:

23.02.2016.

Coleman, James. (1988). Social Capital in the Creation of Human Capital. The

American Journal of Sociology, 94, 95-120.

Cote Sylvain ve Healy, Tom (2001). The Well-being of Nations. The Role Of Human And Social Capital. Organisation for Economic Co-operation and

Development, Paris. http://www.voced.edu.au/content/ngv%3A18992, Erişim

Tarihi: 24.05.2016.

Çalışkan, Durmuş. (2010). Yenilikçi Oluşumlarda Sosyal Sermayenin Rolü Ve

Burdur İli Üzerine Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel

Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.

Çelebi, Serdar. (2009). Hindistan: Güney Asya’nın Güncel Jeopolitiği Bağlamında

Uluslararası Politikada Mevcut ve Muhtemel Yeri. Doktora Tezi, Gazi

Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Çetin, İhsan. (2012). Kentsel Ayrışma ve Mekânsal Kümelenme Biçimleri. İdeal

Kent – Kent Araştırmaları Dergisi, (7), 160-185.

Doğan, Seda. (2012). Fiziksel Duvarlar, Sembolik Sınırlar ve Yamalı Bir Şehir Olarak İstanbul. İdeal Kent – Kent Araştırmaları Dergisi, (6), 154-171.

Dönmezer, Sulhi. (1994). Toplumbilim (11. Baskı). İstanbul: Beta Basım A.Ş.

Ekşioğlu, Şefika Z. (2012). Kültürel Sermaye ve Ekonomik Kalkınma Arasındaki

İlişkinin Girdi Çıktı Analizi ve Fayda Maliyet Analizi Yöntemleri ile Türkiye İçin Değerlendirilmesi. Doktora Tezi, Kadir Has Üniversitesi Sosyal Bilimler

Enstitüsü, İstanbul.

Erataş, Filiz, Alptekin Volkan ve Uysal Doğan. (2013). Türkiye’de Kültür Ekonomisinin Gelişimine Yerel Bir Bakış. Anemon Muş Alparslan Üni̇versi̇tesi̇ Sosyal Bi̇li̇mler Dergisi, 1(2), 25-47.