• Sonuç bulunamadı

Tanım 4.1.1. (M, gM, JM) ve (N, gN) sırasıyla m ve n boyutlu bir hemen hemen Hermityen manifold ve Riemann manifold olsun. Bu durumda F : (M, gM, JM) −→ (N, gN) bir yatay konform submersiyon olmak ¨uzere, D1⊆ c¸ekFdistrib¨usyonu var,

c¸ekF= D1⊕ D2 (4.1.1)

ve

J(D1) = D1, J(D2) ⊆ (c¸ekF) (4.1.2) ise F d¨on¨us¸¨um¨une bir konform yarı-invaryant submersiyon denir. Burada D2 dist-rib¨usyonu c¸ekFda D1distrib¨usyonunun ortogonal tamamlayıcısıdır.

Oncelikle not edelim ki c¸ekF¨ distrib¨usyonu integrallenebilirdir. Bu y¨uzden, Tanım 4.1.1’den c¸ekF’ın F−1(q), q ∈ N integral manifoldu (lif) M manifoldunun bir CR− alt-manifoldudur.

As¸a˘gıda, yukarıda verilen konform yarı-invaryant submersiyonlar ic¸in ¨ornekler ve-rilmektedir.

Ornek 4.1.1. Bir hemen hemen Hermityen manifoldundan bir hemen hemen Hermit-¨ yen manifolduna tanımlı her Hermityen submersiyon D2= {0} olan bir konform yarı-invaryant submersiyondur [59].

Ornek 4.1.2. Bir hemen hemen Hermityen manifoldundan bir Riemann manifolduna¨ tanımlı her konform anti-invaryant submersiyon D1= {0} olan bir konform yarı-invaryant submersiyondur [55].

E˘ger λ 6= 1 ise bir konform invaryant submersiyona has konform yarı-invaryant submersiyon denir. S¸imdi bir has konform yarı-yarı-invaryant submersiyona ¨ornek verelim. R2m ile 2m-boyutlu standart metrikli ¨Oklid uzayını g¨osterelim. E˘ger (R2m, J), standart flat Kaehler metrikli Cm kompleks sayılar uzayına kompleks analitik olarak izometrik ise R2m ¨uzerinde bir hemen hemen kompleks yapı J ye uyumludur denir.

R2m ¨uzerinde standart ic¸ c¸arpım ile uyumlu hemen hemen kompleks yapı J’yi J(a1, ..., a2m) = (−a2, a1, ..., −a2m, a2m−1)

s¸eklinde tanımlayalım.

Ornek 4.1.3. R¨ 6 ve R2 standart ic¸ c¸arpımları ile verilen ¨Oklidyen uzaylar olsun. Bu durumda

F: R6 −→ R2

(x1, x2, x3, x4, x5, x6) (ex3cos x5, ex3sin x5),

diferensiyellenebilir d¨on¨us¸¨um¨u s¸eklinde tanımlansın. Burada {x1, x2, x3, x4, x5, x6} ile R6 uzayının bir koordinat sistemi g¨osterilmis¸tir. Do˘grudan is¸lemlerle

F'

elde edilir. Buradan, rankF= boyR2= 2 bulunur. B¨oylece F bir submersiyondur. Di˘ger taraftan,

elde edilir. Ayrıca R6 ¨uzerinde tanımlı J hemen hemen kompleks yapısı J(a1, a2, a3, a4, a5, a6) = (−a2, a1, −a4, a3, −a6, a5)

olsun. Buradan JV1 = V2 olup D1= {V1,V2} distrib¨usyonu invaryanttır. Aynı s¸ekilde JV3= −e−x3cos x5X1− e−x3sin x5X2 ve JV4= e−x3sin x5X1− e−x3cos x5X2 bulunur. Bu-radan da D2 = {V3,V4} distrib¨usyonu anti-invaryanttır. {

∂y1,

∂y2}, R2 nin standart bazı olmak ¨uzere, do˘grudan hesaplamalarla

FX1 = (ex3)2

∂y1, FX2 = (ex3)2

∂y2

bulunur. R6ve R2 ¨uzerindeki standart ic¸ c¸arpımlar g ve g0 ile g¨osterilirse g0(FX1, FX1) = (ex3)2g(X1, X1)

ve

g0(FX2, FX2) = (ex3)2g(X2, X2)

olup F d¨on¨us¸¨um¨u λ = ex3 olan bir konform yarı-invaryant submersiyondur.

S¸imdi D1ve D2distrib¨usyonlarının integrallenebilirli˘gini inceleyece˘giz.

Lemma 4.1.1. (M, gM, JM) ve (N, gN) sırasıyla m ve n boyutlu bir hemen hemen Her-mityen manifold ve Riemann manifold, F : (M, gM, JM) −→ (N, gN) bir konform yarı-invaryant submersiyon olsun. Bu durumda∀X,Y ∈ Γ(D1) ve Z ∈ Γ(D2) ic¸in

i) D1 distrib¨usyonunun integrallenebilir olması ic¸in d¨on¨us¸¨um¨un ikinci temel formu (∇F)(Y, JX ) − (∇F)(X , JY ) ∈ Γ(F(µ)) s¸artını sa˘glamalıdır.

ii) D2distrib¨usyonu her zaman integrallenebilirdir.

˙Ispat. (i) D1 distrib¨usyonunun integrallenebilmesi ic¸in X ,Y ∈ Γ(D1), Z ∈ Γ(D2) ve W ∈ Γ((c¸ekF)) ic¸in gM([X ,Y ], Z) = 0 ve gM([X ,Y ],W ) = 0 dır. c¸ekF distrib¨usyonu

integrallenebilir oldu˘gu ic¸in gM([X ,Y ],W ) = 0 dır. Bu y¨uzden D1distrib¨usyonunun integ-rallenebilir olması ic¸in gerek ve yeter s¸art gM([X ,Y ], Z) = 0 olmasıdır. X ,Y ∈ Γ(D1) ve Z∈ Γ(D2) ic¸in (2.5.1) denklemi kullanılırsa

gM([X ,Y ], Z) = gM(

H

MXJY, JZ) − gM(

H

YMJX, JZ)

elde edilir. F bir konform submersiyon oldu˘gundan, (2.1.6) denklemi kullanılırsa gM([X ,Y ], Z) = 1

λ2gN((∇F)(Y, JX ) − (∇F)(X , JY ), FJZ)

olur. [X ,Y ] ∈ D1 ise D1 integrallenebilirdir ⇔ (∇F)(Y, JX ) − (∇F)(X , JY ) ∈ Γ(F(µ)) dır.

(ii) M bir Kaehler manifold oldu˘gu ic¸in, temel 2-form Ω kapalıdır. X ∈ Γ(D1) ve Y, Z ∈ Γ(D2) ic¸in

3dΩ(X ,Y, Z) = X Ω(Y, Z) −Y Ω(X , Z) − ZΩ(X ,Y )

− Ω([X,Y ], Z) + Ω(Y, [X, Z]) + Ω(X, [Y, Z])

= X gM(Y, JZ) −Y gM(X , JZ) − ZgM(X , JY )

− gM([X ,Y ], JZ) − gM(JY, [X , Z]) − gM(JX , [Y, Z])

= −gM(JX , [Y, Z])

= 0

elde edilir. Buradan [Y, Z] ∈ Γ(D2) olup D2her zaman integrallenebilirdir.

F : (M, gM, JM) −→ (N, gN) bir konform yarı-invaryant submersiyon olsun. c¸ekF da JD2 ye tamamlayıcı ortogonal distrib¨usyonu µ ile g¨osterelim. Kolayca g¨or¨ul¨ur ki, µ distrib¨usyonu J altında (c¸ekF) distrib¨usyonunun invaryant distrib¨usyonudur. V ∈ Γ(c¸ekF) ic¸in,

JV = φV + ωV (4.1.3)

yazılır, burada φV ∈ Γ(D1) ve ωV ∈ Γ(JD2) dir. Ayrıca X ∈ Γ((c¸ekF)) ic¸in,

JX =

B

X+

C

X (4.1.4)

yazılır. Burada da

B

X ∈ Γ(D2) ve

C

X ∈ Γ(µ) dır. Bu durumda ∀V,W ∈ Γ(c¸ekF) ic¸in (2.4.6), (2.4.7), (4.1.3) ve (4.1.4) denklemleri kullanılırsa

(∇VMφ)W =

B

TVW− TVωW (∇VMω)W =

C

TVW− TVφW elde edilir. Burada

(∇VMφ)W = ˆ∇VφW − φ ˆ∇VW ve

(∇VMω)W =

H

VMωW − ω ˆ∇VW dır.

S¸imdi (c¸ekF) distrib¨usyonunun integrallenebilirli˘gini, c¸ekF ve (c¸ekF) dist-rib¨usyonlarının liflerininin geometrisini inceleyece˘giz.

Teorem 4.1.1. (M, gM, JM) bir Kaehler manifold, (N, gN) bir Riemann manifold ve F : (M, gM, JM) −→ (N, gN) bir konform yarı-invaryant submersiyon olsun. Bu durumda

∀X,Y ∈ Γ((c¸ekF)), V ∈ Γ(D1) ve W ∈ Γ(D2) ic¸in (c¸ekF) distrib¨usyonunun integral-lenebilir olması ic¸in gerek ve yeter s¸art

λ2{gM(AY

B

X− AX

B

Y

C

Y(lnλ)X +

C

X(lnλ)Y + 2gM(X ,

C

Y)gradlnλ, JW )}

= gN(∇YFF

C

X− ∇FXF

C

Y, FJW) ve

AYω

B

X− AXω

B

Y+ J(AY

C

X− AX

C

Y) /∈ Γ(D1) dır.

˙Ispat. ∀X,Y ∈ Γ((c¸ekF)), V ∈ Γ(D1) ve W ∈ Γ(D2) ic¸in, Tanım 4.1.1 den (c¸ekF) distrib¨usyonunun integrallenebilir olması ic¸in gerek ve yeter s¸art gM([X ,Y ],V ) = 0 ve gM([X ,Y ],W ) = 0 dır. M bir Kaehler manifold oldu˘gundan (2.5.1) ve (4.1.4) denklemleri kullanılırsa

gM([X ,Y ],V ) = gM(∇MX

B

Y, JV ) + gM(∇MX

C

Y, JV ) − gM(∇YM

B

X, JV ) − gM(∇YM

C

X, JV )

elde edilir. (2.4.9) denkleminden

gM([X ,Y ],V ) = −gM(

B

Y, ∇MXJV) + gM(AX

C

Y, JV ) + gM(

B

X, ∇MYJV) − gM(AY

C

X, JV )

= gM(J

B

Y, ∇MXV) + gM(AX

C

Y, JV ) − gM(J

B

X, ∇YMV) − gM(AY

C

X, JV )

olur. (2.4.8) ve (4.1.3) denklemleri g¨oz¨on¨une alınırsa

gM([X ,Y ],V ) = gM(AXV, ω

B

Y) − gM(AYV, ω

B

X) + gM(AX

C

Y, JV ) − gM(AY

C

X, JV )

= gM(AYω

B

X− AXω

B

Y− JAX

C

Y+ JAY

C

X,V ) (4.1.5)

elde edilir. Di˘ger taraftan (2.5.1) ve (4.1.4) denklemleri kullanılırsa gM([X ,Y ],W ) = gM(∇MX

B

Y, JW ) + gM(∇MX

C

Y, JW )

− gM(∇YM

B

X, JW ) − gM(∇YM

C

X, JW )

elde edilir. F bir konform submersiyon oldu˘gundan, gM([X ,Y ],W ) = 1

elde edilir. Gerekli d¨uzenlemeler yapılırsa

gM([X ,Y ],W ) = −gM(AX

B

Y, JW ) + gM(AY

B

X, JW )

− 1 λ2

gM(gradlnλ, X )gN(F

C

Y, FJW)

− 1

λ2gM(gradlnλ,

C

Y)gN(FX, FJW) + 1

λ2gM(X ,

C

Y)gN(F(gradlnλ), FJW) + 1

λ2gN(∇FXF

C

Y, FJW)

+ 1

λ2gM(gradlnλ,Y )gN(F

C

X, FJW) + 1

λ2

gM(gradlnλ,

C

X)gN(FY, FJW)

− 1

λ2gM(Y,

C

X)gN(F(gradlnλ), FJW) − 1

λ2gN(∇FYF

C

X, FJW) bulunur. Tanım 4.1.1 kullanılırsa

gM([X ,Y ],W ) = gM(AY

B

X− AX

B

Y, JW ) − gM(gradlnλ,

C

Y)gM(X , JW ) + gM(gradlnλ,

C

X)gM(Y, JW ) + 2gM(X ,

C

Y)gM(gradlnλ, JW )

− 1

λ2gN(∇YFF

C

X− ∇FXF

C

Y, FJW)

= gM(AY

B

X− AX

B

Y

C

Y(lnλ)X +

C

X(lnλ)Y

+ 2gM(X ,

C

Y)gradlnλ, JW )

− 1

λ2gN(∇YFF

C

X− ∇FXF

C

Y, FJW) (4.1.6) dır. (4.1.5) ve (4.1.6) denklemlerinden ispat tamamlanır.

Teorem 4.1.2. (M, gM, JM) bir Kaehler manifold, (N, gN) bir Riemann manifold ve F : (M, gM, JM) −→ (N, gN) bir konform yarı-invaryant submersiyon ve (c¸ekF) dis-trib¨usyonu integrallenebilir olsun. Bu durumda ∀X ,Y ∈ Γ((c¸ekF)) ve W ∈ Γ(D2) ic¸in F d¨on¨us¸¨um¨un¨un yatay homotetik d¨on¨us¸¨um olması ic¸in gerek ve yeter s¸art

λ2gM(AY

B

X− AX

B

Y, JW ) = gN(∇YFF

C

X− ∇FXF

C

Y, FJW) (4.1.7) dır.

˙Ispat. ∀X,Y ∈ Γ((c¸ekF)) ve W ∈ Γ(D2) ic¸in, (4.1.6) denkleminden

gM([X ,Y ],W ) = gM(AY

B

X− AX

B

Y

C

Y(lnλ)X +

C

X(lnλ)Y

+ 2gM(X ,

C

Y)gradlnλ, JW ) − 1

λ2gN(∇FYF

C

X− ∇FXF

C

Y, FJW) dır. E˘ger F bir yatay homotetik d¨on¨us¸¨um ise (4.1.7) denklemi elde edilir. Benzer s¸ekilde (4.1.7) denklemi varsa,

−gM(gradlnλ,

C

Y)gM(X , JW ) + gM(gradlnλ,

C

X)gM(Y, JW ) (4.1.8) +2gM(X ,

C

Y)gM(gradlnλ, JW ) = 0

olur. (4.1.8) denklemi W ∈ Γ(D2) olmak ¨uzere Y = JW ic¸inde do˘grudur. Bu durumda (4.1.8) denkleminde Y = JW yazılırsa gM(gradlnλ,

C

X)gM(JW, JW ) = 0 olur. Buradan λ, Γ(µ) ¨uzerinde sabittir. Di˘ger taraftan (4.1.8) denklemi X ∈ Γ(µ) olmak ¨uzere Y = CX ic¸inde do˘grudur. Bu durumda (4.1.8) es¸itli˘ginde Y = CX yazılırsa

2gM(X ,

C

2X)gM(gradlnλ, JW ) = 2gM(X , X )gM(gradlnλ, JW ) = 0

olup λ, Γ(JD2) ¨uzerinde sabittir. Buradan ispat tamamlanır.

Bir konform yarı-invaryant submersiyon ic¸in JD2 = (c¸ekF) ise bir konform anti-holomorfik invaryant submersiyon denir. Bir konform anti-holomorfik yarı-invaryant submersiyon ic¸in as¸a˘gıdaki sonuc¸ gec¸erlidir.

Sonuc¸ 4.1.1. (M, gM, JM) bir Kaehler manifold, (N, gN) bir Riemann manifold ve F : (M, gM, JM) −→ (N, gN) bir konform anti-holomorfik yarı-invaryant submersiyon olsun.

Bu durumda ∀W1,W2∈ Γ(D2) ve V ∈ Γ(c¸ekF) ic¸in as¸a˘gıdaki ifadeler birbirine denktir:

i) (c¸ekF) distrib¨usyonu integrallenebilirdir.

ii) gN(FJW1, (∇F)(V, JW2)) = gN(FJW2, (∇F)(V, JW1)) dır.

˙Ispat. ∀W1,W2∈ Γ(D2) ve V ∈ Γ(c¸ekF) ic¸in, M bir Kaehler manifold oldu˘gundan

gM([JW1, JW2],V ) = −gM(JW2, ∇VMJW1) + gM(JW1, ∇MVJW2)

elde edilir. F bir konform submersiyon oldu˘gundan, (2.1.6) denklemi kullanılırsa gM([JW1, JW2],V ) = 1

λ2{gN(FJW2, (∇F)(V, JW1)) − gN(FJW1, (∇F)(V, JW2))}

olur. [JW1, JW2] ∈ (c¸ekF) olması ic¸in gerek ve yeter s¸art gN(FJW1, (∇F)(V, JW2)) = gN(FJW2, (∇F)(V, JW1)) dır. Buradan ispat tamamlanır.

Teorem 4.1.3. (M, gM, JM) bir Kaehler manifold, (N, gN) bir Riemann manifold ve F : (M, gM, JM) −→ (N, gN) bir konform yarı-invaryant submersiyon olsun. Bu durumda

∀X,Y ∈ Γ((c¸ekF)), V ∈ Γ(D1) ve W ∈ Γ(D2) ic¸in (c¸ekF) distrib¨usyonunun M mani-foldu ¨uzerinde tamamen jeodezik foliasyon tanımlaması ic¸in gerek ve yeter s¸art

λ2{gM(AX

B

Y

C

Y(lnλ)X + gM(X ,

C

Y)gradlnλ, JW )} = gN(∇FXFJW, F

C

Y)

ve

AX

C

Y+

V

MX

B

Y ∈ Γ(D2) dır.

˙Ispat. ∀X,Y ∈ Γ((c¸ekF)), V ∈ Γ(D1) ve W ∈ Γ(D2) ic¸in Tanım 4.1.1 den (c¸ekF) distrib¨usyonunun M manifoldu ¨uzerinde tamamen jeodezik foliasyon tanımlaması ic¸in gerek ve yeter s¸art gM(∇MXY,V ) = 0 ve gM(∇MXY,W ) = 0 dır. M bir Kaehler manifold oldu˘gundan (2.5.1) denklemi kullanılırsa

gM(∇MXY,V ) = gM(−J∇MXJY,V )

elde edilir. Burada (2.4.8), (2.4.9) ve (4.1.4) denklemleri kullanılırsa gM(∇MXY,V ) = −gM(

B

AX

B

Y,V ) − gM

V

MX

B

Y,V )

− gM(φAX

C

Y,V ) − gM(

BH

MX

C

Y,V )

= −gM(φ(AX

C

Y+

V

MX

B

Y),V ) (4.1.9)

bulunur. Di˘ger taraftan, ∀X ,Y ∈ Γ((c¸ekF)) ve W ∈ Γ(D2) ic¸in (2.5.1) ve (4.1.4) denk-lemleri kullanılırsa

gM(∇MXY,W ) = −gM(

B

Y, ∇MXJW) − gM(

C

Y, ∇MXJW)

olur. F bir konform submersiyon oldu˘gundan, (2.4.9), (2.1.6) ve (2.6.1) denklemleri kul-lanılırsa

gM(∇MXY,W ) = −gM(

B

Y, AXJW) − 1

λ2gN{−X(lnλ)FJW− JW (lnλ)FX + gM(X , JW )F(gradlnλ) + ∇FXFJW, F

C

Y}

= −gM(

B

Y, AXJW) + 1

λ2gM(gradlnλ, X )gN(FJW, F

C

Y)

+ 1 λ2

gM(gradlnλ, JW )gN(FX, F

C

Y)

− 1

λ2gM(X , JW )gN(F(gradlnλ), F

C

Y) − 1

λ2gN(∇FXFJW, F

C

Y)

dır. Gerekli d¨uzenlemeler yapılır ve Tanım 4.1.1 kullanılırsa

gM(∇MXY,W ) = gM(AX

B

Y

C

Y(lnλ)X + gM(X ,

C

Y)gradlnλ, JW )

− 1

λ2gN(∇FXFJW, F

C

Y) (4.1.10)

elde edilir. (4.1.9) ve (4.1.10) denklemlerinden ispat tamamlanır.

As¸a˘gıdaki kavram homotetik d¨on¨us¸¨um kavramında ¨onemli bir rol oynamaktadır.

Tanım 4.1.2. (M, gM, JM) bir Kaehler manifold, (N, gN) bir Riemann manifold ve F : (M, gM, JM) −→ (N, gN) bir konform yarı-invaryant submersiyon olsun. Bu durumda

∀X ∈ Γ((c¸ekF)) ve W ∈ Γ(D2) ic¸in ∇MXW ∈ Γ(D2) ise D2 distrib¨usyonuna (c¸ekF) boyunca paraleldir denir.

Yukarıdaki tanımı sa˘glayan konform yarı-invaryant submersiyonlar ic¸in as¸a˘gıdaki sonuc¸ gec¸erlidir.

Sonuc¸ 4.1.2. (M, gM, JM) ve (N, gN) sırasıyla bir Kaehler manifold ve Riemann mani-fold olsun. F : (M, gM, JM) −→ (N, gN) bir konform yarı-invaryant submersiyon ve D2, (c¸ekF) boyunca paralel olsun. Bu durumda ∀X ,Y ∈ Γ((c¸ekF)) ve W ∈ Γ(D2) ic¸in F d¨on¨us¸¨um¨un¨un yatay homotetik d¨on¨us¸¨um olması ic¸in gerek ve yeter s¸art

λ2gM(AX

B

Y, JW ) = gN(∇FXFJW, F

C

Y) (4.1.11)

dır.

˙Ispat. ∀X,Y ∈ Γ((c¸ekF)) ve W ∈ Γ(D2) ic¸in, (4.1.10) denkleminden

gM(∇MXY,W ) = gM(AX

B

Y

C

Y(lnλ)X + gM(X ,

C

Y)gradlnλ, JW )

− 1

λ2gN(∇FXFJW, F

C

Y)

dır. F yatay homotetik d¨on¨us¸¨um ise yukarıdaki es¸itlikten (4.1.11) denklemi elde edilir.

E˘ger (4.1.11) denklemi var ise

−gM(gradlnλ,

C

Y)gM(X , JW ) + gM(X ,

C

Y)gM(gradlnλ, JW ) = 0 (4.1.12) olur. (4.1.12) denklemi W ∈ Γ(D2) olmak ¨uzere X = JW ic¸inde do˘grudur. Bu du-rumda (4.1.12) denkleminde X = JW yazılırsa gM(gradlnλ,

C

Y)gM(JW, JW ) = 0 elde edilir. Buradan λ, Γ(µ) ¨uzerinde sabittir. Benzer s¸ekilde (4.1.12) denklemi Y ∈ Γ(µ) olmak ¨uzere X = CY ic¸inde do˘grudur. (4.1.12) denkleminde X =

C

Y yazılırsa

gM(

C

Y,

C

Y)gM(gradlnλ, JW ) = 0 elde edilir. Bu durumda λ, Γ(JD2) ¨uzerinde sabit olup F bir yatay homotetik d¨on¨us¸¨umd¨ur.

Konform anti-holomorfik durumunda as¸a˘gıdaki sonuc¸ gec¸erlidir.

Sonuc¸ 4.1.3. (M, gM, JM) bir Kaehler manifold, (N, gN) bir Riemann manifold ve F : (M, gM, JM) −→ (N, gN) bir konform anti-holomorfik yarı-invaryant submersiyon olsun.

Bu durumda ∀W1,W2∈ Γ(D2) ve V ∈ Γ(c¸ekF) ic¸in as¸a˘gıdaki ifadeler birbirine denktir:

i) (c¸ekF) distrib¨usyonu M manifoldu ¨uzerinde tamamen jeodezik foliasyon tanımlar.

ii) (∇F)(V, JW1) ∈ Γ(F(µ)) dır.

˙Ispat. ∀W1,W2∈ Γ(D2) ve V ∈ Γ(c¸ekF) ic¸in, JW1∈ Γ((c¸ekF)) olup M bir Kaehler manifold oldu˘gundan

gM(∇MJW1JW2,V ) = −gM(JW2, ∇MVJW1)

elde edilir. F bir konform submersiyon oldu˘gundan (2.1.6) denklemi kullanılırsa gM(∇MJW1JW2,V ) = 1

λ2gN(FJW2, (∇F)(V, JW1)) bulunur. Bu durumda (i) ⇔ (ii) dir.

Teorem 4.1.4. (M, gM, JM) bir Kaehler manifold, (N, gN) bir Riemann manifold ve F : (M, gM, JM) −→ (N, gN) bir konform yarı-invaryant submersiyon olsun. Bu durumda

∀U,V ∈ Γ(c¸ekF), X ∈ Γ(µ) ve W ∈ Γ(D2) ic¸in c¸ekF distrib¨usyonunun M manifoldu

¨uzerinde tamamen jeodezik foliasyon tanımlaması ic¸in gerek ve yeter s¸art

λ2{gM(

C

TUφV + AωVφU + gM(ωV, ωU )gradlnλ, X )} = gN(∇FωVFX, FωU ) ve

TVωU + ˆ∇VφU ∈ Γ(D1) dır.

˙Ispat. ∀U,V ∈ Γ(c¸ekF), X ∈ Γ(µ) ve W ∈ Γ(D2) ic¸in, Tanım 4.1.1 den c¸ekF dist-rib¨usyonunun M manifoldu ¨uzerinde tamamen jeodezik foliasyon tanımlaması ic¸in gerek ve yeter s¸art gM(∇UMV, X ) = 0 ve gM(∇MUV, JW ) = 0 dır. M bir Kaehler manifold oldu˘gundan (2.5.1) ve (4.1.3) denklemleri kullanılırsa

gM(∇UMV, X ) = gM(∇MUφV, JX ) + gM(JU, ∇MωVX)

= gM(∇MUφV, JX ) + gM(φU, ∇MωVX) + gM(ωU, ∇MωVX)

elde edilir. F bir konform submersiyon oldu˘gundan (2.4.6), (2.4.9), (2.1.6) and (2.6.1) denklemleri g¨oz¨on¨une alınırsa

gM(∇UMV, X ) = gM(TUφV + ˆ∇UφV, JX ) + gM(φU, AωVX+

H

MωVX) + 1

λ2gN(F(∇MωVX), FωU )

= gM(TUφV, JX ) + gM(φU, AωVX) + 1

λ2gN{−ωV (lnλ)FX

− X(lnλ)FωV + gM(ωV, X )F(gradlnλ) + ∇FωVFX, FωU }

= gM(TUφV, JX ) + gM(φU, AωVX) − 1

λ2gM(gradlnλ, ωV )gN(FX, FωU )

− 1 λ2

gM(gradlnλ, X )gN(FωV, FωU ) + 1

λ2gM(ωV, X )gN(F(gradlnλ), FωU ) + 1

λ2gN(∇FωVFX, FωU )

bulunur. Tanım (4.1.1) kullanılıp gerekli d¨uzenlemeler yapılırsa

gM(∇UMV, X ) = gM(TUφV, JX ) + gM(φU, AωVX) − gM(gradlnλ, X )gM(ωV, ωU ) + 1

λ2

gN(∇FωVFX, FωU )

= gM(−

C

TUφV − AωVφU − gM(ωV, ωU )gradlnλ, X ) + 1

λ2gN(∇FωVFX, FωU ) (4.1.13)

dır. Di˘ger taraftan ∀U,V ∈ Γ(c¸ekF) ve W ∈ Γ(D2) ic¸in (2.5.1) ve (4.1.3) denklemleri kullanılırsa

gM(∇MUV, JW ) = −gM(J(∇MVφU + ωU ), JW )

= −gM(

B

TVφU +

C

TVφU + φ ˆ∇VφU + ω ˆ∇VφU + φTVωU + ωTVωU +

BH

VMωU +

C H

VMωU, JW )

= −gM(

C

TVφU, JW ) − gM(ω ˆ∇VφU, JW )

− gM(ωTVωU, JW ) − gM(

C H

VMωU, JW )

= −gM(ω( ˆ∇VφU + TVωU ), JW ) (4.1.14) elde edilir. (4.1.13) ve (4.1.14) denklemlerinden ispat tamamlanır.

As¸a˘gıdaki kavram d¨on¨us¸¨um¨un µ distrib¨usyonu ¨uzerinde sabit olması durumu ic¸in oldukc¸a kullanıs¸lıdır.

Tanım 4.1.3. (M, gM, JM) bir Kaehler manifold, (N, gN) bir Riemann manifold ve F : (M, gM, JM) −→ (N, gN) bir konform yarı-invaryant submersiyon olsun. Bu durumda U ∈ Γ(c¸ekF) ve X ∈ Γ(µ) ic¸in ∇MUX ∈ Γ(µ) ise µ distrib¨usyonuna c¸ekF boyunca paraleldir denir.

Sonuc¸ 4.1.4. (M, gM, JM) ve (N, gN) sırasıyla bir Kaehler manifold ve Riemann manifold olsun. F : (M, gM, JM) −→ (N, gN) bir konform yarı-invaryant submersiyon ve µ, c¸ekF distrib¨usyonu boyunca paralel olsun. Bu durumda ∀U,V ∈ Γ(c¸ekF) ve X ∈ Γ(µ) ic¸in F d¨on¨us¸¨um¨un¨un µ distrib¨usyonu ¨uzerinde sabit olması ic¸in gerek ve yeter s¸art

λ2gM(

C

TUφV + AωVφU, X ) = gN(∇FωVFX, FωU ) (4.1.15)

dır.

˙Ispat. ∀U,V ∈ Γ(c¸ekF) ve X ∈ Γ(µ) ic¸in, (4.1.13) denkleminden

gM(∇UMV, X ) = gM(−

C

TUφV − AωVφU − gM(ωV, ωU )gradlnλ, X )

+ 1

λ2

gN(∇FωVFX, FωU )

dır. F d¨on¨us¸¨um¨u µ distrib¨usyonu ¨uzerinde sabit ise (4.1.15) denklemi elde edilir. E˘ger (4.1.15) denklemi var ise gM(ωV, ωU )gM(gradlnλ, X ) = 0 olup λ, Γ(µ) ¨uzerinde sabittir.

Buradan ispat tamamlanır.

Teorem 4.1.3 ve Teorem 4.1.4 den as¸a˘gıdaki sonuc¸ elde edilir.

Teorem 4.1.5. (M, gM, JM) bir Kaehler manifold, (N, gN) bir Riemann manifold ve F : (M, gM, JM) −→ (N, gN) bir konform yarı-invaryant submersiyon olsun. Bu du-rumda∀X,Y ∈ Γ((c¸ekF)) ve U,V,W ∈ Γ(c¸ekF) ic¸in M manifoldunun M = Mc¸ekF×λ M(ekF) s¸eklinde bir yerel c¸arpım manifoldu olması ic¸in gerek ve yeter s¸art

λ2{gM(

C

TUφV + AωVφU + gM(ωV, ωU )gradlnλ, X )} = gN(∇FωVFX, FωU ),

TVωU + ˆ∇VφU ∈ Γ(D1) ve

AX

C

Y+

V

MX

B

Y ∈ Γ(D2),

λ2{gM(AX

B

Y

C

Y(lnλ)X + gM(X ,

C

Y)gradlnλ, JW )} = gN(∇FXFJW, F

C

Y)

olmasıdır.

(M, gM, JM) bir Kaehler manifold, (N, gN) bir Riemann manifold ve F : (M, gM, JM) −→ (N, gN) bir konform yarı-invaryant submersiyon olsun. (c¸ekF) = J(D2) ⊕ µ oldu˘gundan X ∈ Γ(D2) ve Y ∈ Γ(µ) ic¸in

1

λ2gN(FJX, FY) = gM(JX ,Y ) = 0

dır. Bu ifade F(JD2) ve F(µ) distrib¨usyonlarının ortogonal oldu˘gunu g¨osterir. S¸imdi D1 ve D2distrib¨usyonlarının liflerinin geometrisini inceleyece˘giz.

Teorem 4.1.6. (M, gM, JM) bir Kaehler manifold, (N, gN) bir Riemann manifold ve F : (M, gM, JM) −→ (N, gN) bir konform yarı-invaryant submersiyon olsun. Bu durumda

∀X1,Y1∈ Γ(D1), X2∈ Γ(D2) ve X ∈ Γ((c¸ekF)) ic¸in D1distrib¨usyonunun M manifoldu

¨uzerinde tamamen jeodezik foliasyon tanımlaması ic¸in gerek ve yeter s¸art (∇F)(X1, JY1) ∈ Γ(F(µ))

ve

1

λ2gN((∇F)(X1, JY1), F

C

X) = gM(Y1, TX1ω

B

X)

dır.

˙Ispat. ∀X1,Y1 ∈ Γ(D1), X2∈ Γ(D2) ve X ∈ Γ((c¸ekF)) ic¸in Tanım 4.1.1 den D1 dist-rib¨usyonunun M manifoldu ¨uzerinde tamamen jeodezik foliasyon tanımlaması ic¸in gerek ve yeter s¸art gM(∇MX1Y1, X2) = 0 ve gM(∇MX1Y1, X ) = 0 dır. M bir Kaehler manifold oldu˘gundan, (2.5.1) denklemi kullanılırsa

gM(∇MX1Y1, X2) = gM(

H

MX1JY1, JX2)

elde edilir. F bir konform submersiyon oldu˘gundan (2.1.6) ve (2.6.1) denklemleri kul-lanılırsa

gM(∇MX1Y1, X2) = − 1

λ2gN((∇F)(X1, JY1), FJX2) (4.1.16) olur. Di˘ger taraftan M bir Kaehler manifold oldu˘gundan (2.5.1) ve (4.1.4) denklemleri kullanılırsa

gM(∇MX1Y1, X ) = −gM(JY1, ∇MX1

B

X) + gM(

H

MX1JY1,

C

X)

= gM(Y1, ∇MX1J

B

X) + gM(

H

MX1JY1,

C

X)

bulunur. F bir konform submersiyon oldu˘gundan, Tanım 4.1.1, (2.4.7), (2.6.1) ve (4.1.3) denklemleri kullanılırsa

gM(∇MX1Y1, X ) = gM(Y1, TX1ω

B

X+

H

MX1ω

B

X)

+ 1 λ2

gN(−(∇F)(X1, JY1) + ∇FX1FJY1, F

C

X)

= gM(Y1, TX1ω

B

X) − 1

λ2gN((∇F)(X1, JY1), F

C

X) (4.1.17)

elde edilir. (4.1.16) ve (4.1.17) denklemlerinden ispat biter.

Benzer s¸ekilde D2distrib¨usyonu ic¸in as¸a˘gıdaki ifade s¨oylenebilir.

Teorem 4.1.7. (M, gM, JM) bir Kaehler manifold, (N, gN) bir Riemann manifold ve F : (M, gM, JM) −→ (N, gN) bir konform yarı-invaryant submersiyon olsun. Bu durumda

∀X2,Y2∈ Γ(D2), X1∈ Γ(D1) ve X ∈ Γ((c¸ekF)) ic¸in D2distrib¨usyonunun M manifoldu

¨uzerinde tamamen jeodezik foliasyon tanımlaması ic¸in gerek ve yeter s¸art (∇F)(X2, JX1) ∈ Γ(F(µ))

ve

− 1 λ2

gN(∇FJY2FJX2, FJ

C

X) = gM(Y2,

B

TX2

B

X) + gM(X2,Y2)gM(

H

gradlnλ, J

C

X)

dır.

˙Ispat. ∀X2,Y2∈ Γ(D2), X1∈ Γ(D1) ve X ∈ Γ((c¸ekF)) ic¸in, Tanım 4.1.1 den D2 dist-rib¨usyonunun M manifoldu ¨uzerinde tamamen jeodezik foliasyon tanımlaması ic¸in gerek ve yeter s¸art gM(∇MX2Y2, X1) = 0 ve gM(∇MX2Y2, X ) = 0 dır. M bir Kaehler manifold oldu˘gundan (2.5.1) denklemi kullanılırsa

gM(∇MX2Y2, X1) = −gM(JY2,

H

MX2JX1)

elde edilir. F bir konform submersiyon oldu˘gu ic¸in, (2.1.6) ve (2.6.1) denklemleri kul-lanılırsa

gM(∇MX2Y2, X1) = 1

λ2gN((∇F)(X2, JX1), FJY2) (4.1.18) bulunur. Di˘ger taraftan M bir Kaehler manifold oldu˘gundan (2.5.1), (2.4.6) ve (4.1.4) denklemleri kullanılırsa

gM(∇MX2Y2, X ) = −gM(JY2, TX2

B

X) + gM(∇MJY2JX2, J

C

X)

dır. F bir konform submersiyon oldu˘gundan, Tanım 4.1.1 ve (2.6.1) denklemi kullanılırsa gM(∇MX2Y2, X ) = −gM(JY2, TX2

B

X) + 1

λ2gN{−JY2(lnλ)FJX2− JX2(lnλ)FJY2 + gM(JY2, JX2)F(gradlnλ) + ∇FJY2FJX2, FJ

C

X}

= gM(Y2,

B

TX2

B

X) + gM(Y2, X2)gM(

H

gradlnλ, J

C

X)

+ 1

λ2gN(∇FJY2FJX2, FJ

C

X) (4.1.19)

elde edilir. (4.1.18) ve (4.1.19) denklemlerinden ispat tamamlanır.

Teorem 4.1.6 ve Teorem 4.1.7 den as¸a˘gıdaki sonuc¸ bulunur.

Teorem 4.1.8. (M, gM, JM) bir Kaehler manifold, (N, gN) bir Riemann manifold ve F : (M, gM, JM) −→ (N, gN) bir konform yarı-invaryant submersiyon olsun. Bu durumda

∀X1,Y1∈ Γ(D1), X ∈ Γ((c¸ekF)) ve X2,Y2∈ Γ(D2) ic¸in F d¨on¨us¸¨um¨un¨un lifleri D1ve D2 distrib¨usyonlarının yerel c¸arpım manifoldu olması ic¸in gerek ve yeter s¸art

(∇F)(X1, JY1) ∈ Γ(F(µ)),

1

λ2gN((∇F)(X1, JY1), F

C

X) = gM(Y1, TX1ω

B

X)

ve

(∇F)(X2, JX1) ∈ Γ(F(µ)),

− 1

λ2gN(∇FJY2FJX2, FJ

C

X) = gM(Y2,

B

TX2

B

X) + gM(X2,Y2)gM(

H

gradlnλ, J

C

X)

dır.

Benzer Belgeler