• Sonuç bulunamadı

Bu alt b¨ol¨umde konform anti-invaryant submersiyonlar tanımlanmakta, ¨ornekler ve-rilmekte ve distrib¨usyonların geometrisi incelenmektedir.

Tanım 3.1.1. (M, g, J) ve (N, g0) sırasıyla m ve n boyutlu bir hemen hemen Hermit-yen manifold ve Riemann manifold olsun. Bu durumda F : (M, g, J) −→ (N, g0) yatay konform submersiyonu as¸a˘gıdaki s¸artları sa˘glıyorsa F d¨on¨us¸¨um¨une bir konform anti-invaryant submersiyon denir:

(i) c¸ekFdistrib¨usyonu, J’ye g¨ore anti-invaryant, yani J(c¸ekF) ⊆ (c¸ekF), (ii) g0(FX, FY) = λ2g(X ,Y ), ∀X ,Y ∈ Γ((c¸ekF))

dır.

F : (M, g, J) −→ (N, g0) bir konform anti-invaryant submersiyon olsun. ˙Ilk olarak, Tanım 3.1.1 den J(c¸ekF)∩ c¸ekF6= {0} dır. (c¸ekF) de J(c¸ekF)’a tamamlayıcı or-togonal distrib¨usyon µ olsun. Bu durumda

(c¸ekF) = J(c¸ekF) ⊕ µ (3.1.1) yazabiliriz.

Onerme 3.1.1. (M, g, J) bir Kaehler manifold, (N, g¨ 0) bir Riemann manifold ve F :

(M, g, J) −→ (N, g0) bir konform anti-invaryant submersiyon olsun. Bu durumda µ dist-rib¨usyonu J hemen hemen kompleks yapısına g¨ore invaryanttır.

˙Ispat. W ∈ Γ(µ) ve V ∈ Γ(c¸ekF) ic¸in (2.5.1) denklemi kullanılırsa

g(JW,V ) = −g(W, JV )

ve JV ∈ Γ((c¸ekF)) oldu˘gundan g(JW,V ) = 0 olup JW /∈ Γ(c¸ekF) dır. Benzer s¸ekilde g(JW, JV ) = g(W,V ) = 0

olup JW /∈ Γ(J(c¸ekF)) dır. Bu durumda JW ∈ Γ(µ) olur ki bu bize µ distrib¨usyonunun J ye g¨ore invaryant oldu˘gunu s¨oyler.

Bu y¨uzden X ∈ Γ((c¸ekF)) ic¸in

JX =

B

X+

C

X (3.1.2)

yazılır. Burada

B

X ∈ Γ(c¸ekF) ve

C

X∈ Γ(µ) dur. Di˘ger taraftan F(c¸ekF) = T N ve F bir konform submersiyon oldu˘gu ic¸in (3.1.1) denklemini kullanırsak ∀X ∈ Γ((c¸ekF)) ve V ∈ Γ(c¸ekF) ic¸in 1

λ2g0(FJV, F

C

X) = 0 elde edilir. Buradan da

T N = F(Jc¸ekF) ⊕ F(µ) (3.1.3)

yazılır. As¸a˘gıda konform anti-invaryant submersiyonlar ic¸in ¨ornekler verilmektedir.

Ornek 3.1.1. Bir hemen hemen Hermityen manifoldundan bir Riemann manifolduna¨ tanımlı her anti-invaryant Riemann submersiyon λ = 1 ile bir konform anti-invaryant sub-mersiyondur [51].

E˘ger λ 6= 1 ise bir konform invaryant submersiyona has konform anti-invaryant submersiyon denir. S¸imdi bir has konform anti-anti-invaryant submersiyona ¨ornek verelim. R2m ile 2m- boyutlu standart metrikli ¨Oklid uzayını g¨osterelim. E˘ger (R2m, J), standart flat Kaehler metrikli Cm kompleks sayılar uzayına kompleks analitik olarak izometrik ise R2m ¨uzerinde bir hemen hemen kompleks yapı J ye uyumludur denir.

R2m ¨uzerinde standart ic¸ c¸arpım ile uyumlu hemen hemen kompleks yapıyı J(a1, ..., a2m) = (−a2m−1, −a2m, ..., a1, a2)

s¸eklinde tanımlayalım.

Ornek 3.1.2. R¨ 4 ve R2 standart ic¸ c¸arpımları ile verilen ¨Oklidyen uzaylar olsun. Bu durumda,

F: R4 −→ R2

(x1, x2, x3, x4) (ex3sin x4, ex3cos x4),

diferensiyellenebilir d¨on¨us¸¨um¨u s¸eklinde tanımlansın. Burada, {x1, x2, x3, x4} ile R4 uzayının bir koordinat sistemi g¨osterilmis¸tir. Do˘grudan is¸lemlerle

F'

elde edilir. Buradan, rankF= boyR2= 2 bulunur. B¨oylece F bir submersiyondur. Di˘ger taraftan, elde edilir. Ayrıca R4 ¨uzerinde tanımlı J hemen hemen kompleks yapısı

J(a1, a2, a3, a4) = (−a3, −a4, a1, a2)

olsun. Buradan JZ1= X1ve JZ2= X2olup J(c¸ekF) = (c¸ekF) olur. {

∂y1,

∂y2}, R2nin standart bazı olmak ¨uzere, do˘grudan hesaplamalarla

FX1= ex3sin x4

bulunur. R4ve R2 ¨uzerindeki standart ic¸ c¸arpımlar g ve g0 ile g¨osterilirse g0(FX1, FX1) = (ex3)2g(X1, X1)

ve

g0(FX2, FX2) = (ex3)2g(X2, X2)

olup F d¨on¨us¸¨um¨u λ = ex3 olan bir konform anti-invaryant submersiyondur.

Lemma 3.1.1. (M, g, J) bir Kaehler manifold, (N, g0) bir Riemann manifold ve F : (M, g, J) −→ (N, g0) bir konform anti-invaryant submersiyon olsun. Bu durumda, ∀X ,Y ∈ Γ((c¸ekF)) ve V ∈ Γ(c¸ekF) ic¸in

g(

C

Y, JV ) = 0 (3.1.4)

ve

g(∇MX

C

Y, JV ) = −g(

C

Y, JAXV) (3.1.5) dır.

˙Ispat. Y ∈ Γ((c¸ekF)) ve V ∈ Γ(c¸ekF) ic¸in (3.1.2) denklemi kullanılırsa

g(

C

Y, JV ) = g(JY −

B

Y, JV ) = g(JY, JV ) − g(

B

Y, JV )

elde edilir. Burada

B

Y ∈ Γ(c¸ekF) ve JV ∈ Γ((c¸ekF)) oldu˘gundan g(

B

Y, JV ) = 0 dır.

M bir Kaehler manifold oldu˘gundan g(JY, JV ) = g(Y,V ) = 0 olup g(

C

Y, JV ) = 0 dır.

Di˘ger taraftan X ,Y ∈ Γ((c¸ekF)) ve V ∈ Γ(c¸ekF) ic¸in (3.1.4) denklemi kullanılırsa g(∇MX

C

Y, JV ) = X g(

C

Y, JV ) − g(

C

Y, ∇MXJV)

= −g(

C

Y, ∇MXJV)

= −g(

C

Y, J∇MXV) dır. Di˘ger taraftan (2.4.8) denklemi kullanılırsa

g(∇MX

C

Y, JV ) = −g(

C

Y, JAXV+ J

V

MXV)

= −g(

C

Y, JAXV) − g(

C

Y, J

V

MXV)

elde edilir. Burada J

V

MXV ∈ Γ(Jc¸ekF) ve

C

Y ∈ Γ(µ) oldu˘gundan g(

C

Y, J

V

MXV)=0 olur. Buradan ispat tamamlanır.

S¸imdi (c¸ekF) distrib¨usyonunun integrallenebilirli˘gini, (c¸ekF) ve (c¸ekF) dist-rib¨usyonlarının geometrisini aras¸tıraca˘gız. ¨Oncelikle not edelim ki (c¸ekF) distrib¨usyonu integrallenebilirdir.

Teorem 3.1.1. (M, g, J) bir Kaehler manifold, (N, g0) bir Riemann manifold ve F : (M, g, J) −→ (N, g0) bir konform anti-invaryant submersiyon olsun. Bu durumda, ∀X ,Y ∈ Γ((c¸ekF)) ve V ∈ Γ(c¸ekF) ic¸in as¸a˘gıdaki ifadeler denktir:

(i) (c¸ekF) distrib¨usyonu integrallenebilirdir.

(ii) As¸a˘gıdaki ba˘gıntı sa˘glanır;

1

λ2g0(∇FYF

C

X− ∇FXF

C

Y, FJV) = g(AX

B

Y− AY

B

X, JV )

− g(

H

grad ln λ,

C

Y)g(X , JV ) + g(

H

grad ln λ,

C

X)g(Y, JV )

− 2g(

C

X,Y )g(

H

grad ln λ, JV )

dır.

˙Ispat. Y ∈ Γ((c¸ekF)) ve V ∈ Γ(c¸ekF) ic¸in, Tanım 3.1.1 den JV ∈ Γ((c¸ekF)) ve JY ∈ Γ(c¸ekF⊕ µ) dır. M bir Kaehler manifold oldu˘gundan X ∈ Γ((c¸ekF)) ic¸in, (2.5.1) denklemi kullanılırsa

g([X ,Y ],V ) = g(J[X ,Y ], JV )

= g(∇MXJY, JV ) − g(∇MYJX, JV ) elde edilir. (3.1.2) denklemi yardımıyla

g([X ,Y ],V ) = g(∇MX(

B

Y+

C

Y), JV ) − g(∇YM(

B

X+

C

X), JV )

= g(∇MX

B

Y, JV ) + g(∇MX

C

Y, JV ) − g(∇YM

B

X, JV ) − g(∇MY

C

X, JV )

bulunur. F konform submersiyon oldu˘gundan (2.4.8) ve (2.4.9) denklemleri kullanılırsa olur. (2.6.1) denklemi g¨oz ¨on¨une alınırsa

g([X ,Y ],V ) = g(AX

B

Y− AY

B

X, JV ) + 1

olup (3.1.4) denklemi kullanılırsa

g([X ,Y ],V ) = g(AX

B

Y− AY

B

X, JV ) − g(

H

grad ln λ,

C

Y)g(X , JV ) + g(

H

grad ln λ,

C

X)g(Y, JV ) − 2g(

C

X,Y )g(

H

grad ln λ, JV )

− 1 λ2

g0(∇FYF

C

X− ∇FXF

C

Y, FJV)

elde edilir. B¨oylece (c¸ekF)distrib¨usyonunun integrallenebilir olması ic¸in gerek ve yeter s¸art

1

λ2g0(∇FYF

C

X− ∇FXF

C

Y, FJV) = g(AX

B

Y− AY

B

X, JV )

− g(

H

grad ln λ,

C

Y)g(X , JV ) + g(

H

grad ln λ,

C

X)g(Y, JV )

− 2g(

C

X,Y )g(

H

grad ln λ, JV )

olmasıdır. Buradan ispat tamamlanır.

Teorem 3.1.1 den as¸a˘gıdaki ifade elde edilir.

Teorem 3.1.2. (M, g, J) bir Kaehler manifold, (N, g0) bir Riemann manifold ve F : (M, g, J) −→ (N, g0) bir konform anti-invaryant submersiyon olsun. Bu durumda, ∀X ,Y ∈ Γ((c¸ekF)) ic¸in as¸a˘gıdakilerden ikisi ¨uc¸¨unc¨uy¨u belirler:

(i) (c¸ekF) distrib¨usyonu integrallenebilirdir.

(ii) F d¨on¨us¸¨um¨u yatay homotetik d¨on¨us¸¨umd¨ur.

(iii) g0(∇YFF

C

X− ∇FXF

C

Y, FJV) = λ2g(AX

B

Y− AY

B

X, JV )

dır.

˙Ispat. ∀X,Y ∈ Γ((c¸ekF)) ve V ∈ Γ(c¸ekF) ic¸in, Teorem 3.1.1 den

g([X ,Y ],V ) = g(AX

B

Y− AY

B

X, JV ) − g(

H

grad ln λ,

C

Y)g(X , JV ) + g(

H

grad ln λ,

C

X)g(Y, JV ) − 2g(

C

X,Y )g(

H

grad ln λ, JV )

− 1

λ2g0(∇FYF

C

X− ∇FXF

C

Y, FJV)

dır. (i) ve (iii) es¸itlikleri varsa

−g(

H

grad ln λ,

C

Y)g(X , JV ) + g(

H

grad ln λ,

C

X)g(Y, JV )

−2g(

C

X,Y )g(

H

grad ln λ, JV ) = 0 (3.1.6) olur. (3.1.6) denklemi V ∈ Γ(c¸ekF) olmak ¨uzere Y = JV ic¸inde do˘grudur. Bu durumda (3.1.6) denkleminde Y = JV yazılırsa

−g(

H

grad ln λ,

C

(JV ))g(X , JV ) + g(

H

grad ln λ,

C

X)g(JV, JV )

−2g(

C

X, JV )g(

H

grad ln λ, JV ) = 0

elde edilir. (3.1.4) denklemi kullanılırsa g(

H

grad ln λ,

C

X)g(JV, JV ) = 0 olup λ, Γ(µ)

¨uzerinde sabittir. Di˘ger taraftan (3.1.6) denklemi X ∈ Γ(µ) olmak ¨uzere Y =

C

X ic¸inde

do˘grudur. O halde (3.1.6) denkleminde Y =

C

X yazılırsa

−g(

H

grad ln λ,

C

2X)g(X , JV ) + g(

H

grad ln λ,

C

X)g(

C

X, JV )

−2g(

C

X,

C

X)g(

H

grad ln λ, JV ) = 0

olup (3.1.4) denklemi kullanılırsa g(

C

X,

C

X)g(

H

grad ln λ, JV ) = 0 olur. B¨oylece λ, Γ(Jc¸ekF) ¨uzerinde sabittir. Benzer s¸ekilde di˘ger es¸itliklerde g¨osterilebilir.

F bir konform anti-invaryant submersiyon olsun. E˘ger J(c¸ekF) = (c¸ekF) ise F submersiyonuna konform Lagrangian submersiyon denir. E˘ger µ 6= 0 ise, bu durumda F submersiyonuna bir has konform anti-invaryant submersiyon denir. ¨Ornek 3.1.2 de verilen konform anti-invaryant submersiyon aynı zamanda konform Lagrangian submersiyondur.

Teorem 3.1.1 den as¸a˘gıdaki sonuc¸ elde edilir.

Sonuc¸ 3.1.1. (M, g, J) bir Kaehler manifold, (N, g0) bir Riemann manifold ve F : (M, g, J) −→ (N, g0) bir konform Lagrangian submersiyon olsun. Bu durumda, ∀X ,Y ∈ Γ((c¸ekF)) ic¸in as¸a˘gıdaki ifadeler denktir:

(i) (c¸ekF) distrib¨usyonu integrallenebilirdir.

(ii) AXJY = AYJX

(iii) (∇F)(Y, JX ) = (∇F)(X , JY ) dır.

˙Ispat. ∀X,Y ∈ Γ((c¸ekF)) ve V ∈ Γ(c¸ekF) ic¸in Tanım 3.1.1 den, JV ∈ Γ((c¸ekF)) ve JY ∈ Γ(c¸ekF) olur. Teorem 3.1.1 den

g([X ,Y ],V ) = g(AX

B

Y− AY

B

X, JV ) − g(

H

grad ln λ,

C

Y)g(X , JV ) + g(

H

grad ln λ,

C

X)g(Y, JV ) − 2g(

C

X,Y )g(

H

grad ln λ, JV )

− 1

λ2g0(∇FYF

C

X− ∇FXF

C

Y, FJV)

dır. F konform Lagrangian submersiyon oldu˘gundan g([X ,Y ],V ) = g(AX

B

Y

AY

B

X, JV ) = 0 olup buradan (i) ⇔ (ii) elde edilir. Di˘ger taraftan Tanım 3.1.1 ve (2.4.8) denklemi kullanılarak

g(AX

B

Y, JV ) − g(AY

B

X, JV ) = 1

λ2g0(FAX

B

Y, FJV) − 1

λ2g0(FAY

B

X, FJV)

= 1

λ2g0(F(∇MX

B

Y), FJV) − 1

λ2g0(F(∇MY

B

X), FJV) elde edilir. (2.1.6) denklemi kulanılırsa

g(AX

B

Y, JV ) − g(AY

B

X, JV ) = 1

λ2g0(−(∇F)(X ,

B

Y) + ∇FXF

B

Y, FJV)

− 1

λ2g0(−(∇F)(Y,

B

X) + ∇YFF

B

X, FJV)

= 1

λ2g0((∇F)(Y,

B

X) − (∇F)(X ,

B

Y), FJV) olup (ii) ⇔ (iii) elde edilir. Benzer s¸ekilde (iii) ⇔ (i) oldu˘gu g¨osterilebilir.

Teorem 3.1.3. (M, g, J) bir Kaehler manifold, (N, g0) bir Riemann manifold ve F : (M, g, J) −→ (N, g0) bir konform anti-invaryant submersiyon olsun. Bu durumda, ∀X ,Y ∈ Γ((c¸ekF)) ve V ∈ Γ(c¸ekF) ic¸in as¸a˘gıdaki ifadeler denktir:

(i) (c¸ekF) distrib¨usyonu M manifoldu ¨uzerinde tamamen jeodezik foliasyon tanımlar.

(ii) As¸a˘gıdaki ba˘gıntı sa˘glanır;

1 λ2

g0(∇FXF

C

Y, FJV) = −g(AX

B

Y, JV ) + g(

H

grad ln λ,

C

Y)g(X , JV )

− g(

H

grad ln λ, JV )g(X ,

C

Y)

dır.

˙Ispat. ∀X,Y ∈ Γ((c¸ekF)) ve V ∈ Γ(c¸ekF) ic¸in, M bir Kaehler manifold oldu˘gundan (2.5.1), (2.4.8), (2.4.9), (3.1.1) ve (3.1.2) denklemleri kullanılırsa

g(∇MXY,V ) = g(AX

B

Y, JV ) + g(

H

MX

C

Y, JV )

elde edilir. F bir konform submersiyon oldu˘gu ic¸in (2.1.6) ve (2.6.1) denklemleri kul-lanılırsa

olur. Burada gerekli d¨uzenlemeler yapılır ve (3.1.4) denklemi kullanılırsa g(∇MXY,V ) = g(AX

B

Y, JV ) − g(

H

grad ln λ,

C

Y)g(X , JV )

+ g(

H

grad ln λ, JV )g(X ,

C

Y) + 1

λ2g0(∇FXF

C

Y, FJV)

elde edilir. (c¸ekF) distrib¨usyonunun M manifoldu ¨uzerinde tamamen jeodezik fo-liasyon tanımlaması ic¸in gerek ve yeter s¸art

1

λ2g0(∇FXF

C

Y, FJV) = −g(AX

B

Y, JV ) + g(

H

grad ln λ,

C

Y)g(X , JV )

− g(

H

grad ln λ, JV )g(X ,

C

Y)

olmasıdır. Buradan ispat tamamlanır.

Teorem 3.1.3 den as¸a˘gıdaki ifade s¨oylenebilir.

Teorem 3.1.4. (M, g, J) bir Kaehler manifold, (N, g0) bir Riemann manifold ve F : (M, g, J) −→ (N, g0) bir konform anti-invaryant submersiyon olsun. Bu durumda, ∀X ,Y ∈ Γ((c¸ekF)) ve V ∈ Γ(c¸ekF) ic¸in as¸a˘gıdakilerden ikisi ¨uc¸¨unc¨uy¨u belirler:

(i) (c¸ekF) distrib¨usyonu M manifoldu ¨uzerinde tamamen jeodezik foliasyon tanımlar.

(ii) F d¨on¨us¸¨um¨u yatay homotetik d¨on¨us¸¨umd¨ur.

(iii) g0(∇FXF

C

Y, FJV) = −λ2g(AX

B

Y, JV )

dır.

˙Ispat. ∀X,Y ∈ Γ((c¸ekF)) ve V ∈ Γ(c¸ekF) ic¸in, Teorem 3.1.3 den

g(∇MXY,V ) = g(AX

B

Y, JV ) − g(

H

grad ln λ,

C

Y)g(X , JV ) + g(

H

grad ln λ, JV )g(X ,

C

Y) + 1

λ2

g0(∇FXF

C

Y, FJV) oldu˘gundan, (i) ve (iii) es¸itlikleri varsa

−g(

H

grad ln λ,

C

Y)g(X , JV ) + g(

H

grad ln λ, JV )g(X ,

C

Y) = 0 (3.1.7)

olur. (3.1.7) denklemi Y ∈ Γ(µ) olmak ¨uzere X =

C

Y ic¸inde do˘grudur. Bu durumda (3.1.7) denkleminde X =

C

Y yazılırsa

−g(

H

grad ln λ,

C

Y)g(

C

Y, JV ) + g(

H

grad ln λ, JV )g(

C

Y,

C

Y) = 0

olup burada (3.1.4) denklemi kullanılırsa g(

H

grad ln λ, JV )g(

C

Y,

C

Y) = 0 dır. B¨oylece λ, Γ(Jc¸ekF) ¨uzerinde sabittir. Di˘ger taraftan (3.1.7) denklemi V ∈ Γ(c¸ekF) olmak ¨uzere X = JV ic¸inde do˘grudur. O halde (3.1.7) denkleminde X = JV yazılırsa

−g(

H

grad ln λ,

C

Y)g(JV, JV ) + g(

H

grad ln λ, JV )g(JV,

C

Y) = 0

bulunur. (3.1.4) denklemi kullanılırsa g(

H

grad ln λ,

C

Y)g(JV, JV ) = 0 olup λ, Γ(µ)

¨uzerinde sabittir. Benzer s¸ekilde di˘ger es¸itliklerde g¨osterilebilir.

Teorem 3.1.3 den as¸a˘gıdaki sonuc¸ elde edilir.

Sonuc¸ 3.1.2. (M, g, J) bir Kaehler manifold, (N, g0) bir Riemann manifold ve F : (M, g, J) −→ (N, g0) bir konform Lagrangian submersiyon olsun. Bu durumda, ∀X ,Y ∈

Γ((c¸ekF)) ic¸in as¸a˘gıdaki ifadeler denktir:

(i) (c¸ekF) distrib¨usyonu M manifoldu ¨uzerinde tamamen jeodezik foliasyon tanımlar.

(ii) AXJY = 0

(iii) (∇F)(X , JY ) = 0 dır.

˙Ispat. ∀X,Y ∈ Γ((c¸ekF)) ve V ∈ Γ(c¸ekF) ic¸in Tanım 3.1.1 den, JV ∈ Γ((c¸ekF)) ve JY ∈ Γ(c¸ekF) olur. Teorem 3.1.3 den

g(∇MXY,V ) = g(AX

B

Y, JV ) − g(

H

grad ln λ,

C

Y)g(X , JV ) + g(

H

grad ln λ, JV )g(X ,

C

Y) + 1

λ2g0(∇FXF

C

Y, FJV) dır. F bir konform Lagrangian submersiyon oldu˘gundan

g(∇MXY,V ) = g(AX

B

Y, JV )

olur. Bu durumda (i) ⇔ (ii) elde edilir. Di˘ger taraftan (2.4.8) denklemi kullanılırsa g(AX

B

Y, JV ) = g(∇MX

B

Y, JV )

olur. F bir konform submersiyon oldu˘gundan, (2.1.6) denklemi kullanılırsa g(AX

B

Y, JV ) = 1

λ2g0(−(∇F)(X ,

B

Y) + ∇FXF

B

Y, FJV)

= −1

λ2g0((∇F)(X ,

B

Y), FJV)

elde edilir. Bu durumda (ii) ⇔ (iii) dir. Benzer is¸lemler yapılarak (iii) ⇔ (i) oldu˘gu g¨osterilebilir.

Teorem 3.1.5. (M, g, J) bir Kaehler manifold, (N, g0) bir Riemann manifold ve F : (M, g, J) −→ (N, g0) bir konform anti-invaryant submersiyon olsun. Bu durumda, ∀V,W ∈ Γ(c¸ekF) ve X ∈ Γ((c¸ekF)) ic¸in as¸a˘gıdaki ifadeler denktir:

(i) (c¸ekF) distrib¨usyonu M manifoldu ¨uzerinde tamamen jeodezik foliasyon tanımlar.

(ii) As¸a˘gıdaki ba˘gıntı sa˘glanır;

− 1

λ2g0(∇FJWFJV, FJ

C

X) = g(TVJW,

B

X) + g(JW, JV )g(

H

grad ln λ, J

C

X)

dır.

˙Ispat. ∀V,W ∈ Γ(c¸ekF) ve X ∈ Γ((c¸ekF)) ic¸in, M bir Kaehler manifoldu oldu˘gundan (2.5.1), (2.4.7) ve (3.1.2) denklemleri kullanılırsa

g(∇VMW, X ) = g(TVJW,

B

X) + g(

H

VMJW,

B

X) + g(TVJW,

C

X)

+ g(

H

VMJW,

C

X)

= g(TVJW,

B

X) + g(

H

VMJW,

C

X)

= g(TVJW,

B

X) + g(∇MVJW,

C

X)

elde edilir. ∇M konneksiyonu torsiyonsuz ve [V, JW ] ∈ Γ(c¸ekF) oldu˘gundan g(∇VMW, X ) = g(TVJW,

B

X) + g(∇MJWV,

C

X)

= g(TVJW,

B

X) + g(∇MJWJV, J

C

X)

= g(TVJW,

B

X) + g(AJWJV+

H

MJWJV, J

C

X)

= g(TVJW,

B

X) + g(AJWJV, J

C

X) + g(

H

MJWJV, J

C

X)

= g(TVJW,

B

X) + g(

H

MJWJV, J

C

X)

olur. F bir konform submersiyon oldu˘gundan, (2.1.6) ve (2.6.1) denklemleri kullanılırsa g(∇VMW, X ) = g(TVJW,

B

X) + 1

λ2g0(F(∇MJWJV), FJ

C

X)

= g(TVJW,

B

X) + 1

λ2g0(−(∇F)(JW, JV ) + ∇FJWFJV, FJ

C

X)

= g(TVJW,

B

X) + 1

λ2g0(−JW (ln λ)FJV− JV (ln λ)FJW + g(JW, JV )F(grad ln λ) + ∇FJWFJV, FJ

C

X)

= g(TVJW,

B

X) − 1

λ2g(

H

grad ln λ, JW )g0(FJV, FJ

C

X)

− 1

λ2g(

H

grad ln λ, JV )g0(FJW, FJ

C

X)

+ 1

λ2g(JW, JV )g0(F(grad ln λ), FJ

C

X) + 1

λ2

g0(∇FJWFJV, FJ

C

X)

bulunur. Burada gerekli d¨uzenlemeler yapılır ve (3.1.4) denklemi kullanılırsa g(∇MVW, X ) = g(TVJW,

B

X) + g(JW, JV )g(

H

grad ln λ, J

C

X)

+ 1

λ2g0(∇FJWFJV, FJ

C

X)

olur. (c¸ekF) distrib¨usyonunun M manifoldu ¨uzerinde tamamen jeodezik foliasyon tanımlaması ic¸in gerek ve yeter s¸art

− 1

λ2g0(∇FJWFJV, FJ

C

X) = g(TVJW,

B

X) + g(JW, JV )g(

H

grad ln λ, J

C

X)

olmasıdır. Buradan ispat tamamlanır.

Teorem 3.1.5 den as¸a˘gıdaki ifade s¨oylenebilir.

Teorem 3.1.6. (M, g, J) bir Kaehler manifold, (N, g0) bir Riemann manifold ve F : (M, g, J) −→ (N, g0) bir konform anti-invaryant submersiyon olsun. Bu durumda, ∀V,W ∈ Γ(c¸ekF) ve X ∈ Γ((c¸ekF)) ic¸in as¸a˘gıdakilerden ikisi ¨uc¸¨unc¨uy¨u belirler:

(i) (c¸ekF) distrib¨usyonu M manifoldu ¨uzerinde tamamen jeodezik foliasyon tanımlar.

(ii) λ, Γ(µ) ¨uzerinde sabittir.

(iii) 1

λ2g0(∇FJWFJV, FJ

C

X) = −g(TVJW, JX ) dır.

˙Ispat. ∀V,W ∈ Γ(c¸ekF) ve X ∈ Γ((c¸ekF)) ic¸in, Teorem 3.1.5 den

g(∇MVW, X ) = g(TVJW,

B

X) + g(JW, JV )g(

H

grad ln λ, J

C

X)

+ 1

λ2g0(∇FJWFJV, FJ

C

X)

oldu˘gundan (i) ve (iii) es¸itlikleri varsa g(JW, JV )g(

H

grad ln λ, J

C

X) = 0 olur. Bu du-rumda λ, Γ(µ) ¨uzerinde sabittir. Benzer s¸ekilde di˘ger es¸itliklerde g¨osterilebilir.

E˘ger F bir konform Lagrangian submersiyon ise (3.1.3) denkleminden T N = F(Jc¸ekF) dır. Bu durumda Teorem 3.1.5 den as¸a˘gıdaki sonuc¸ elde edilir.

Sonuc¸ 3.1.3. (M, g, J) bir Kaehler manifold, (N, g0) bir Riemann manifold ve F : (M, g, J) −→ (N, g0) bir konform Lagrangian submersiyon olsun. Bu durumda, ∀V,W ∈ Γ(c¸ekF) ic¸in as¸a˘gıdaki ifadeler denktir:

(i) (c¸ekF) distrib¨usyonu M manifoldu ¨uzerinde tamamen jeodezik foliasyon tanımlar.

(ii) TVJW = 0 dır.

˙Ispat. ∀V,W ∈ Γ(c¸ekF) ve X ∈ Γ((c¸ekF)) ic¸in, Teorem 3.1.5 den g(∇MVW, X ) = g(TVJW,

B

X) + g(JW, JV )g(

H

grad ln λ, J

C

X)

+ 1

λ2g0(∇FJWFJV, FJ

C

X)

dır. F bir konform Lagrangian submersion oldu˘gu ic¸in g(∇VMW, X ) = g(TVJW,

B

X) olup

(i) ⇔ (ii) dir. Buradan ispat tamamlanır.

Benzer Belgeler