İleride Yapılabilecek Araştırmalara Yönelik Öneriler

Araştırma kapsamında ileride yapılabilecek çalışmalara ilişkin getirilen öneriler aşağıda verilmektedir:

1. Bu çalışmada deneysel işlem süreci 6 hafta ile sınırlıdır. İleriki çalışmalarda katılımcıların BBT kabul durumları üzerinde etkili olabileceği düşünülen daha uzun süreli araştırmaların yapılması önerilmektedir. TKM’nin teorik alt yapısı düşünüldüğünde, BBT’ne yönelik tutumun güçlendirilmesi ile

170

kullanıma yönelik niyet üzerindeki etkisini arttırması sağlanabilir. Böylelikle, bu durum öğrencilerin BBT kabul davranışları üzerinde daha anlamlı sonuçlar oluşturabilir.

2. Bu çalışma BÖTE bölümü 1. sınıf öğrencilerinin Görsel Tasarım dersinde işbirlikli öğrenme etkinlikleri kapsamında bulut bilişim teknolojilerinden Google Drive’ın sunduğu araçlar olan Dokümanlar (docs), Slaytlar (slides), Tablolar (e-tablo) ve Formlar (forms)’dan faydalanması ile gerçekleştirilmiştir. İleriki çalışmalarda farklı yaş gruplarında, farklı derslerde ve farklı bölümlerde bireysel olarak gerçekleştirilmesi önerilmektedir. Böylelikle, farklı özelliklere sahip bireylerin farklı ihtiyaçlara sahip olacağı düşüncesi ile BBT kabul davranışlarının elde edilen sonuçlar ile nasıl farklılaştığını görmek açısından anlamlı sonuçlar oluşturabilir.

3. Bu çalışmada deney sürecinin başında öğrencilerin dijital ve işbirlikli ortamlardaki deneyimleri belirlenmemiştir. İleride gerçekleştirilecek çalışmalarda deney öncesinde öğrencilerin işbirlikli dijital ortamlarda daha önceki deneyimlerinin belirlenmesi önerilmektedir. Bu durum, katılımcıların önceki deneyimlerinin kabul davranışları üzerindeki etkisini görmemizi sağlayabilir.

4. Çalışma kapsamında öğrencilerin BBTK 3 ölçeğinden almış oldukları puanlar düşük, orta ve yüksek olarak sınıflandırılarak heterojen işbirlikli öğrenme grupları oluşturulmuştur. İleriki çalışmalarda deneysel desenin bireysel ve işbirlikli ortamlarda planlanması ve BBT ile desteklenmiş öğrenme aktivitelerinin katılımcıların kabul davranışları üzerindeki etkisinin belirlenmesi önerilmektedir. Böylelikle, grup içerisindeki her bir bireyin teknoloji kabul durumlarının uygulama sonrasında işbirlikli öğrenme grupları ile kıyaslanarak bireysel olarak değerlendirilmesi mümkün olabilir. Bu durum, farklı kabul seviyelerine sahip öğrenciler (bireysel ve işbirlikli gruplar olmak üzere) üzerindeki işbirlikli öğrenme aktivitelerinin etkisini görmemizi sağlayabilir.

5. Bu çalışma yarı deneysel desene örnek olup; hali hazırda var olan gruplar arasından birisinin D1 diğerinin D2 grubu olarak seçilmesiyle planlanmış ve

171

yürütülmüştür. Deney gruplarında var olan işbirlikli öğrenme grupları farklı kabul düzeylerine sahip olarak rasgele atansa da deneklerin gruplarda çiftleri yoktur. İleride gerçekleştirilecek çalışmalarda denek çiftlerinin eşleştirilerek her iki gruba da seçkisiz atanmasının işbirlikli öğrenme aktivitelerini gerçekleştirirken aynı kabul düzeylerine sahip farklı gruplardaki deneklerin BBT’nin kabulü üzerindeki etkisini ortaya koymak açısından önemli olabilir. 6. Bu çalışma deneysel bir çalışmadır. İleride TKM 3 ‘ün teorik alt yapısını

dikkate alan tarama çalışmaları ile boylamsal çalışmaların yapılması önerilmektedir. Böylelikle, farklı öğrenim seviyelerinde BBT’ni kullanma niyetleri ve kabul davranışlarının nasıl değiştiğinin gözlenmesi ile teknolojiyi kullanma davranışı üzerindeki çevresel faktörlerin de etkisi anlaşılabilir. Ayrıca TKM 3’ü oluşturan faktörlerin birbirleriyle ilişkileri kültürel olarak anlaşılabilir.

7. Çalışma kapsamında öğrencilerin işbirlikli öğrenme görevlerini gerçekleştirirken grup çalışmalarında paylaşmaya uygunluk durumları nicel olarak elde edilen veriler ile incelenmiştir. İleriki çalışmalarda farklı kabul düzeylerinden seçilecek öğrenciler ile nitel araştırmaların gerçekleştirilmesi önerilmektedir. Böylelikle, grup çalışmalarında paylaşmaya uygunluk durumları üzerinde öğrencilerin BBT’ni kabul ve kullanma durumlarının etkisi anlaşılabilir.

8. Bu çalışma kapsamında öğrenciler BBT ile desteklenmiş işbirlikli öğrenme etkinliklerini yüz yüze, Google Classroom platformu ve Google Drive ortamını kullanarak gerçekleştirmiştir. Gelecek çalışmalarda işbirlikli öğrenme etkinliklerinin teknolojik alt yapının uygunluğuna bağlı olarak - Google’un veya farklı bulut bilişim araçlarının da kullanılarak- tamamen çevrimiçi ortamda gerçekleştirilmesi önerilmektedir. Böylelikle, öğrencilerin BBT’nin kullanımına yönelik daha çok deneyim kazanması ile fayda ve kolaylık algısına ilişkin farkındalık durumu gerçekleşebilir.

9. BBT’nin işbirlikli öğrenmeyi desteklemekte olup; grup çalışmalarında paylaşmaya uygunluk değişkeni yine işbirlikli öğrenme yönteminden etkilenmektedir. İleriki çalışmalarda “iletişim ve işbirliği” becerilerinin

172

geliştirilmesini amaçlayan farklı derslerde ve farklı yaş gruplarında gerçekleştirilmesi önerilmektedir. Böylelikle, ülkemizdeki refah ve mutluluk düzeyini arttıracak uygulamalar ile 21. yüzyılın gerektiği becerilerle donatılmış insan gücünün yetiştirilmesi sağlanabilir. Ayrıca 21. yüzyıl yetkinlikleri kapsamında öğrencilerin bireysel olarak sınav odaklı yetişmelerinin önüne geçilerek; işbirliği, iletişim, girişimcilik, yenilikçilik ve liderlik becerilerinin geliştirilmesi sağlanarak, sosyal kaytarmacılık davranışları üzerindeki etkisi incelenebilir.

10. Gelecek çalışmalarda BBT ile desteklenmiş işbirlikli öğrenme ortamlarında daha az bilişsel çaba gerektirecek etkinliklerin gerçekleştirilmesi ile öğrencilerin grup çalışmalarında paylaşmaya uygunluk durumları incelenebilir.

11. Son olarak, bu çalışmada bulut bilişimin yazılım hizmetleri alt yapısı kapsamında Google Drive ortamı kullanılarak ücretsiz olarak hizmet alımı gerçekleştirilmiştir. Gelecek çalışmalarda bulut bilişimin platform ve altyapı hizmetlerinden faydalanılarak geliştirilen işbirlikli veya bireysel uygulamaların eğitim ortamlarındaki pedagojik çıktılarının test edilmesi önerilmektedir. Gerçekleştirilecek nesnel ölçümler ile (loglar) bireylerin yeni bir teknolojiyi kullanırkenki davranış örüntülerinin ortaya konulmasının, sisteme giriş sıklığının, sistemde bulunduğu zaman aralığının ve geçirdiği sürenin, teknoloji kabulü açısından incelenmesinin de alanyazına katkısı olacağı düşünülmektedir. Bu durum, öğrencilerin sistemde daha çok birlikte çalıştığı takım arkadaşları ile mi yoksa bireysel olarak mı verilen görevleri gerçekleştirdiği ile öğrencilerin BBT kabul ve kullanımı üzerindeki etkisini anlamamıza yardımcı olabilir. Böylelikle, BBT’nin eğitim-öğretim ortamlarına entegrasyonu farklı dinamiklerin de dikkate alınması ile gerek bireysel gerekse işbirlikli öğrenme aktiviteleri ile sağlanabilir.

173 KAYNAKÇA

Abdalla, I. (2007). Evaluating effectiveness of e-blackboard system using tam framework: A structural analysis approach. AACE Journal, 15(3), 279-287.

Açıkgöz, Ü. K. (2007). Aktif örenme (9. Baskı). İzmir: Kanyılmaz Matbaası.

Adams, D. A., Nelson, R. R. ve Todd, P.A. (1992). Perceived usefulness, ease of use, and usage of information technology: A replication. MIS Quarterly, 16(2), 227-247.

Agcaoili, K. (2012). Google apps: An opportunity to collaborate. Unpublished doctoral dissertation. University Of Southern California, ABD.

Aggarwal, P. ve O'Brien, C. L. (2008). Social loafing on group projects: structural antecedents and effect on student satisfaction. Journal of Marketing Education, 30(3), 255-264.

Aharony, N. (2014). Cloud computing: information professionals’ and educational technology experts’ perspectives. Library Hi Tech, 32(4), 645-666.

Ajzen, I. ve Fishbein, M. (1980). Understanding attitudes and predicting social behaviour. http://www.citeulike.org/group/38/article/235626 adresinden 12. 03. 2015 tarihinde çevrimiçi olarak erişilmiştir.

Ajzen, I. (1991). The theory of planned behaviour. Organizational Behavior and Human Decision

Processes, 50 (2), 179-211.

Ajzen, I. ve Madden, J. T. (1986). Prediction of goal-directed behavior: attitudes, ıntentions, and perceived behavioral control. Journal of Experimental Social Psychology, 22, 453-474. Akbulut, Y. (2010). Sosyal bilimlerde SPSS uygulamaları (1. Baskı). İstanbul: İdeal Kültür

Yayıncılık.

Akgündüz, Y., Akdağ, G., Güler, O. ve Sünnetçioğlu, S. (2014). İşten ayrılma niyeti ve aşırı rol yükünün otel çalışanlarının sosyal aylaklık davranışlarına etkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi

Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(4), 515-536.

Alakurt, K., Kahraman, M. ve Akar, S. G. M.(2015). Öğrenmede Bulut Bilişim ve Eğitsel Google Uygulamaları. Eğitim Bilimlerinde Yenilik ve Nitelik Arayışı, 1183-1198. DOI: http://dx.doi.org/10.14527/9786053183563.072

Albayrak-Özer, E. ve Kıyıcı, M. (2017). Bilgisayar ve öğretim teknolojileri eğitimi bölümü öğrencilerinin kişilik tiplerine göre Web 2.0 araçlarını kullanım durumları. Turkish Journal

174

Albayrak, E., Ayas, T. ve Horzum, M. B. (2012). Üniversite öğrencilerinin grup çalışmalarında görevi ihmal etme ve grup çalışmalarına yatkınlıklarının incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy

Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 335 – 353.

Al-Gahtani, S. S. (2016). Empirical investigation of e-learning acceptance and assimilation: a structural equation model. Applied Computing and Informatics, 12(1), 27-50.

Alkan, C. (2011). Eğitim teknolojisi. (8. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.

Alpaslan, G. ve Kalıpsız, O. (2017). Bulut bilişim teknolojisinin yazılım performans testlerinde kullanımı. http://ceur-ws.org/Vol-1980/YTM_2017_paper_6.pdf adresinden 26.06.2018 tarihinde çevrimiçi olarak erişildi.

Alsancak, D. ve Altun, A. (2011). Bilgisayar destekli işbirlikli öğrenme ortamlarında geçişken bellek ile grup uyumu, grup atmosferi ve performans arasındaki ilişki. Eğitim Teknolojisi Kuram ve

Uygulama, 1(2), 1-16.

Al-Zoube, M. (2009). E-learning on the cloud. International Arab journal e-technology, 1(2), 58-64. Ang, R., Kuo, P. ve E. C. (2003). Effects of gender and individualism-collectivism on directness of

refusal. South pacific Journal of psychology, 14, 76-80.

Armutlu, H. (2014). Bulut bilişim tabanlı öğrenme yönetim sistemi tasarımı ve gerçeklenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Dumlupınar Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Elektrik- Elektronik Anabilim Dalı, Kütahya, Türkiye.

Averitt, S., Bugaev, M., Peeler, A., Shaffer, H., Sills, E., Stein, S. ve diğ. (2007). Virtual computing laboratory (VCL). Proceedings of the International Conference on Virtual Computing

Initiative, 1-16.

Bagozzi, R. P. ve Edwards, J. R. (1998). A general approach for representing constructs in organizational research. Organizational research methods, 1(1), 45-87.

Bagozzi, R. P. ve Youjae, Y. (1988). On the evaluation of structural equation models. J Acad Mark

Sci, 16(1), 74–94.

Bağlıbel, M., Sabancıoğlu, M. ve Summak, S. M., (2010). Okul yöneticileri tarafından e-okul uygulamasının genişletilmiş teknoloji kabul modeline göre değerlendirilmesi. Mustafa

Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(13), 331-348.

Bandura A. (1986). Social foundations of thought and action: A social cognitive theory. Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.

175

Baran, B. ve Keleş, E. (2011). Case study discussion experiences of computer education and instructional technologies students about instructional design on an asynchronous environment. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 10(1), 58-70.

Barnes, K., Marateo, R., C. ve Ferris, S., P. (2007). Teaching and learning with the net generation. http://www.innovateonline.info/index.php?view=article&id=382 adresinden 29.12.2014 tarihinde erişilmiştir.

Batı, K. (2015). Bulut bilişim ve etkileri. Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir, Türkiye.

Bayrak, C. (2017). Endüsti 4.0 ve pedagoji 4.0. International Technology and Teacher Education

Symposium, İzmir, Turkey.

Bennett, E. ve Weber, A. S. (2015). Cloud computing in New York State education: Case study of failed technology adoption of a statewide longitudinal database for student data. QScieance

Connect, 2, 2-19.

Bennett, S., Maton, K. ve Kervin, L. (2008). The ‘Digital Natives’ debate: A critical review of the evidence. British Journal of Educational Technology, 39(5),775-786.

Beştaş, M. (2017). Kitlesel açık online dersler ve bulut bilişim. Academia Eğitim Araştırmaları

Dergisi, 2 (1), 10-19.

Biasutti, M. (2011). The student experience of a collaborative e-learning university module.

Computers & Education, 57, 1865–1875

Bilgin, İ. ve Geban, Ö. (2004). İşbirlikli öğrenme yöntemi ve cinsiyetin sınıf öğretmenliği öğretmen adaylarının fen bilgisi dersine karşı tutumlarına, fen öğretimi ı dersindeki başarılarına etkisinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26, 9-18.

Birişci, S. ve Karal, H. (2011). Öğretmen Adaylarının Bilgisayar Destekli Ortamda Materyal Tasarlarken İşbirlikli Çalışmalarının Yaratıcı Düşünme Becerisine Etkisi. Ahi Evran

Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2), 203-219.

Bliuc, A. M., Ellis, R., Goodyear, P. ve Piggott, L. (2010). Learning through face‐to‐face and online discussions: Associations between students' conceptions, approaches and academic performance in political science. British Journal of Educational Technology, 41(3), 512-524. Burhanna, K. J., Seeholzer, J. ve Salem Jr, J. (2009). No Natives Here: A focus group study of

student perceptions of Web 2.0 and the academic library. The Journal of Academic