İleri Araştırmalara Yönelik Öneriler

• Birlikte eğitim ortamına yerleştirmiş yetersizliği olan öğrencilerin problem davranışlarını azaltmada, doğrudan öğretim yönteminin tüm öğelerini içeren DDD’lığın etkililiğine bakılabilir.

• Birlikte eğitim ortamına yerleştirmiş yetersizliği olan öğrencilerin problem davranışlarını azaltmada, doğrudan öğretimin tüm unsurlarını içeren ve öğretmen ipucu kâğıdı ile dönüt kullanılan iki farklı DDD’lığın farklılaşan etkililiğine ve verimliliğine bakılabilir.

• Ayrı eğitim ortamına yerleştirmiş yetersizliği olan öğrencilerin problem davranışlarını azaltmada, DDD’lığın etkililiğine bakılabilir.

• Dikkat eksikliği, hiperaktivite bozukluğu ve öğrenme güçlüğü tanısı konulmuş öğrenciler dışındaki yetersizlik alanlarında tanılanmış ya da henüz tanı konulmamış riskli öğrencilerden problem davranışlar sergileyen öğrencilerin problem davranışlarının ortadan kaldırılmasında DDD’lığın etkililiğine bakılabilir.

• Türkçe dersi dışındaki bir derste ya da birden fazla derste DDD’lığın etkililiğine bakılabilir.

• Birlikte eğitim ortamına yerleştirmiş yetersizliği olan öğrencilerin problem davranışlarını azaltmada, öğretmen ipucu kâğıdı ve telsiz sistemler kullanılarak anında dönüt vermeyi içeren DDD’lığın etkililiğine bakılabilir.

• Birlikte eğitim ortamına yerleştirmiş yetersizliği olan öğrencilerin akademik problemlerini ortadan kaldırmada DDD’lığın etkililiğine bakılabilir.

• Bu araştırmada yapıldığı gibi, birlikte eğitim ortamındaki genel eğitim sınıf öğretmenlerine verilen ipucu kâğıdında yer alan unsurlardan biri olan ödüllendirme davranışlarının yanı sıra, ipucu kâğıdında yer alan diğer; (görmezden gelme, dolaylı pekiştirme gibi) tüm sağaltım unsurlarının uygulanması ölçümlenerek, öğretmenlerin önerilen sağaltımı bütün olarak uygulamasında DDD’lığın etkisine bakılabilir.

KAYNAKÇA

ALBERTO, P.A. and TROUTMAN, A.C. (1990). Applied Behavior Analysis for

Teachers. Üçüncü Basım. NV: McMilian Publishing Company.

AR, Y. (2000). Görme Engelli Öğrencilerin Sınıf Ortamına Uygun Olmayan

Davranışlarının Uyuşmayan Davranışlarının Ayrımlı Pekiştirilmesiyle Azaltılması. Ankara: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Yayımlanmamış

Yüksek Lisans Tezi).

BATU, S. (2000). Kaynaştırma Destek Hizmetler ve Kaynaştırmaya Hazırlık Etkinlikleri. Özel Eğitim Dergisi, 2. (4) 35-45

BATU, S. ve KIRCAALİ- İFTAR, G. (2006). Kaynaştırma. (Birinci Baskı). Ankara: Kök Yayıncılık.

BERGAN, J.R. (1977) Behavioral Consultation. Columbus, OH: Charles E. Merrill

BİRKAN, B. (1997). Sınıf Ortamına Uygun Olmayan Davranışların Uyuşmayan

Davranışlarını Ayrımlı Pekiştirerek Sınıf Ortamına Uygun Olmayan Davranışları Azaltma. Ankara: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü

(Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi).

BULLOCK, L. M. (1991). Exceptionalities in Children and Youth. University of Texas, USA.

BURNS, E. (2001). Developing and Emplementing IDEA-IEPs. Charles C. Thomas Pub.

CHOATE, J.S. (2000). Successful Inclusive Teaching. “Proven Ways to Detect and Correct special Needs.” (Dördüncü Baskı).Boston. Allyn and Bacon.

COLONEY, J.J. ve COLONEY, C.W. (1988). Useful theories in School-based Consultation. Remedial and Special Education. 9, 14-20.

COOPER, J.O., HERON, T.E. and HEWARD W.L. (1987). Applied Behavior

Analysis. Columbus: Merrill Publishing Company.

DEVRİM, E. (2001). Zihinsel Engelli Çocukların Zarar Verme Davranışlarının

Azaltılmasında Diğer ve Uyuşmayan Davranışların Ayrımlı Pekiştirilmesinin Etkililiği. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü (Yayınlanmamış

Yüksek Lisans Tezi).

DUSTIN, D. ve EHLY, S. (1992). School Consultation in the 1990s. Elementary

School Guidance & Counseling. 26, 165-175

ERBAŞ, D., Kırcaali-İftar, G. ve Tekin-İftar E. (2004). İşlevsel Değerlendirme:

Davranış Sorunlarıyla Başa Çıkma ve Uygun Davranışlar Kazandırma Süreci.

(Birinci Baskı). Ankara. Kök Yayıncılık.

ERBAŞ, D. (2005). Olumlu Davranışsal Destek. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi. 6 (1) 1-18.

FELDMAN, E.S. ve KRATOCHWILL, T.R. (2003). Problem Solving Consultation in Schools: Past, Present and Future Directions. The Behavior Analyst Today. Volume 4, No.3

FREELAND, J. T. (2002). Analizing the Effects Direct Behavioral Consultation

on Teachers: Generalization of Skills Across Settings. Ph. D. Thesis. Mississippi

State University.

GUTKIN, T. B. (1996) Core Elements of Consultation Service Delivery for Special Service Personnel: Rationale, Practice and Some Directions for the Future. Remedial

HALLAHAN D.P. and KAUFFMAN J.M.(2003) Exceptional Learners. Introduction to Special Education. (Dokuzuncu Basım). Boston. Allyn and Bacon.

HERON, T.E. ve HARRİS, K.C. (1993). The Educational Consultant. Helping

professionals, Parents and Mainstreamed Students. (Dördüncü Basım). Texas.

Pro.ed.

HORNER, R.D. ve BAER, D.M. (1978). Multiple-Probe Technique:A Variation of the Multiple Baseline. Journal of Applied Behavior Analysis, 11,1: 189-196.

JEFFERSON, G.L. (2001). An Evaluation of the Generalized Effects of Training

Teachers of Young Children to Use Functional assessment in Combination with Behavioral Consultation to Remediate Problematic Classroom Behaviors. Ph. D.

Thesis. University of Oregon.

KANER, S. (2003). Duygusal ve Davranışsal Bozuklukları Olan Çocuklar. (Ed: A. Ataman) Özel Gereksinimli Çocuklar ve Özel Eğitime Giriş. Ankara. Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.

KIRCAALİ İFTAR, G. (1992). Teacher and Stdent Characteristics which

Influence Teacher Preferences for Resource and Consultation Approaches.

Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.

KIRCAALİ İFTAR, G. ve TEKİN E. (1997). Tek Denekli Araştırma Yöntemleri. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.

KIRCAALİ-İFTAR, G. ve UYSAL, A. (1999). Zihin Özürlü Öğrencilere Özel Eğitim Danışmanlığı Aracılığıyla Uygulanan Resimli Fişlerle Okuma-Yazma Öğretiminin Etkililiği. Özel Eğitim Dergisi. Cilt 2 (3) 3-13.

KRATOCHWILL, T.R. ve BERGAN J.R. (1986) Behavioral Consultation in

KRATOCHWILL, T.R. ve BERGAN, J.R. (1990). Behavioral Consultation in

Applied Settings. Springer.

LEWIS, R.B. ve DOORLAG, D.H. (1999). Teaching Special Students in General

Education Classrooms. New Jersey: Prentice Hall Inc.

LITTLE, E. HUDSON, A. ve WILKS R. (2002). The Efficacy of Written Teacher Advice (Tip Sheets) for Managing Classroom Behaviour Problems. Educational

Psychology, Vol. 22, No. 3

MAHER, C.A. and FORMAN, S.G. (1987). A Behavioral Approach To Education

Of Children And Youth. New Jersey. Lawrance Erlbaum Associates Inc.

MEB, (2006). Özel eğitim Hizmetleri Yönetmeliği.

MEB, 2008-2009 Öğretim Yılı Özel Eğitim Okul ve Kurumları Sayısal Genel

Sonuç Tablosu. http:// www.orgm.meb.gov.tr (2008, Ağustos 9).

MUNTON, S.Y. (2004). Uncovering the Most Effective and Cost Beneficial

Methods of Consultation in Terms of Disruptive Behavior, Treatment Integrity and Social Validity. Ph. D. Thesis. University of California.

MURPHY, R.J. ve BRAYN, A.J. (1980). Multiple-Baseline and Multiple-Probe Designs: Practical Alternatives for Special Education Assessment andEvaluation.

The Journal of Special Education, 14, 3: 325-335.

NOEL G.H., DUHON G.J., GATTI S.L., CONNELL J.E., (2002) Consultation, Follow Up, and Implement of Behavior Management Interventions ın General Education, School Psychology Review, 2002 Vol.31, Issue 2

ÖZYÜREK, M. (1983). Birlikte ve Ayrı Eğitimin Etkililiği. Ankara. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.

………. (1985). Ortopedik Arızalıların Eğitim Ortamlarına Yerleştirilmesi.

Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 16. (1-2), 347-366

……….. (1990). Özel Eğitimde Normalleştirmenin Doğurguları. Eğitim