• Sonuç bulunamadı

EKTOPİK DİŞLER VE ALT ÇENEDE PARASTEZİYE NEDEN OLAN EKTOPİK BİR DiŞ

ANTIPROLIFERATIVE EVALUATION OF EPIGALLOCATECHIN GALLATE (EGCG) IN COLORECTAL ADENOCARCINOMA CELLS

3.3 Hücre Görüntüler

Kolon kanser hücrelerine 24 saat süreyle EGCG uygulandı. Süre sonunda hücre yoğunlukları ve morfolojik değişimler fotoğraflanarak kaydedildi.

Şekil 4. Kolon kanser hücreleri (Kontrol grubu, 10x, skala bar 1-50 nm).

www.zeugmakongresi.org/ Sayfa 923 TAM METİN KİTABI ZEUGMA

II. ULUSLARARASI MULTİDİSİPLİNER ÇALIŞMALAR KONGRESİ 18-20 Ocak 2019

Şekil 6. EGCG 50μM uygulanan grup hücreleri (10x, skala bar 1-50 nm).

Süre sonunda, yapılan mikroskobik incelemelerde, EGCG’nin 24 saat uygulanımı sonrası kolon kanser hücre yoğunluğunda dramatik bir oranda azalma, bununla birlikte de hücre görünümlerinde ve sitoplazmik inklüzyonlarında değişimlerin varlığı gözlemlendi.

4.TARTIŞMA, SONUÇ ve ÖNERİLER

Yeşil çay, dünya çapında insan sağlığına çeşitli yararları nedeniyle günümüzde yaygın olarak kullanılan bir içecektir. Yeşil çayın içerisinde bulunan polifenolik bileşiklerden epigallocatechin-3-gallate (EGCG) en fazla miktarda bulunur ve potansiyel biyolojik etkileri nedeniyle oldukça aktiftir. Epidemiyolojik hücre kültürü ve in vivo çalışmalar, EGCG'nin antioksidan (Nakagawa ve Yokozawa, 2002), hepatoprotektif (Sai ve ark., 1998), kemopreventif (Chung ve ark., 2003) ve antikarsinojenik (Lambert ve Yang, 2003) etkileri olduğunu göstermiştir.

Yeşil çayın kanser kemopreventif özellikleri, tümör hücresi proliferasyonu ve hücre döngüsü, anjiyogenez, invazyon ve büyüme faktörüyle ilgili moleküler yolakların inhibisyonuna bağlanmıştır. Hao ve arkadaşları (2007) tarafından farelerde yapılan bir çalışmada, EGCG'nin oral uygulanımının hücre çoğalmasını inhibe ettiği, apoptoz ve Akt hücre sinyal yolağı β- katenin seviyelerini azalttığı, artan kaspaz-3 ve RXRα ekspresyon seviyelerini düşürdüğü rapor edilmiştir. Bununla birlikte, yeşil çay kateşinlerinin ROS giderme aktivitesinin NF-κB aktivasyonuna bağlı olarak proliferatif genlerin ekspresyonunu inhibe ettiği bildirilmiştir (Levites ve diğerleri, 2002). Meme kanseri hücre hattında (MCF-7) EGCG'nin (10−50/g/ mL) kaspaz-9'un doz bağımlı aktivasyonuna yol açtığı ve Akt sinyal yolağında yer alan apoptoz inhibitör gen ailesinin önemli bir üyesi olan survivin geni ekspresyonunu inhibe ettiği bulunmuştur.

Sonuç olarak, araştırmamızdaki EGCG’nin farklı konsantrasyonlarda doz bağımlı olarak hücre canlılığını azaltması elde ettiğimiz verilerdendir. Özellikle 20 μM ve üzeri konsantrasyonlarda hücrelerdeki morfolojik değişimler dikkati çekmektedir. Yine çalışmada elde edilen veriler incelendiğinde, EGCG’nin antiapoptotik genlerden Bcl-2 protein düzeyini azaltarak antiproliferatif etki göstermesi hücre yoğunluğunun azalmasını kanıtlar niteliktedir. Tüm bu bilgilerin ışığında araştırmadan elde edilen verilerden yola çıkarak EGCG’nin sindirim sistemi adenokarsinomlarında güçlü aday moleküllerden olabileceği kanısındayız. Konu hakkında savunduğumuz kanının tam olarak söylenebilmesi için in vivo ve daha ileri mekanizma çalışmalarına ihtiyaç duyulmaktadır.

www.zeugmakongresi.org/ Sayfa 924 TAM METİN KİTABI ZEUGMA

II. ULUSLARARASI MULTİDİSİPLİNER ÇALIŞMALAR KONGRESİ 18-20 Ocak 2019

KAYNAKLAR

Slattery ML, Yakumo K, Hoffman M, et al. Variants of the VDR gene and risk of colon cancer (United States). Cancer Causes Control 2004, 12, 359–364.

Zhai Z, Yu X, Yang B, Zhang Y, Zhang L, Li X, Sun H. Colorectal cancer heterogeneity and targeted therapy: Clinical implications, challenges and solutions for treatment resistance. Semin Cell Dev Biol., 2017 Apr 64:107-115.

Yang CS, Chen G, Wu Q. Recent scientific studies of a traditional Chinese medicine, tea, on prevention of chronic diseases. J. Tral.Com. Med. 2014, 4 (1), 17−23.

Coyle CH, Philips BJ, Morrisroe SN, Chancellor MB, Yoshimura N. Antioxidant effects of green tea and its polyphenols on bladder cells. Life Sci., 2008, 83 (1−2), 12−18.

Cao T, Zhang X, Yang D, Wang YQ, Qiao ZD, Huang JM, Zhang P. Antioxidant effects of epigallocatechin-3-gallate on the aTC1−6 pancreatic alpha cell line. Biochem. Biophys. Res. Commun., 2018, 495 (1), 693−699.

Bettuzzi S, Brausi M, Rizzi F, Castagnetti G, Peracchia G, Corti A. Chemoprevention of human prostate cancer by oral administration of green tea catechins in volunteers with high- grade prostate intraepithelial neoplasia: a preliminary report from a one-year proof-of- principle study. Cancer Res., 2006, 66 (2), 1234−1240.

Tang Y, Zhao DY, Elliott S, Zhao W, Curiel TJ, Beckman BS, Burow ME. Epigallocatechin- 3 gallate induces growth inhibition and apoptosis in human breast cancer cells through survivin suppression. Int. J. Oncol., 2007, 31 (4), 705−711.

Hao X, Bose M, Lambert JD, Ju J, Lu G, Lee MJ, Park S, Husain A, Wang S, Sun Y, Yang CS. Inhibition of intestinal tumorigenesis in Apc Min/+ mice by green tea polyphenols (polyphenon E) and individual catechins. Nutr. Cancer, 2007, 59 (1), 62−69.

Khan N, Afaq F, Saleem M, Ahmad N, Mukhtar H. Targeting multiple signaling pathways by green tea polyphenol (-)-epigallocatechin-3-gallate. Cancer Res., 2006 Mar 1, 66(5):2500-5.

Nakagawa T, Yokozawa T. Direct scavenging of nitric oxide and superoxide by green tea. Food Chem Toxicol., 2002, 40, 1745–1750.

Sai K, Kai S, Umemura T, Tanimura A, Hasegawa R, Inoue T, Kurokawa Y. Protective effects of green tea on hepatotoxicity, oxidative DNA damage and cell proliferation in the rat liver induced by repeated oral administration of 2-nitropropane. Food Chem Toxicol., 1998, 36, 1043–1051.

Chung FL, Schwartz J, Herzog CR, Yang YM. Tea and cancer prevention: studies in animals and humans. J Nutr., 2003, 133, 3268S-3274S.

Lambert JD, Yang CS. Mechanisms of cancer prevention by tea constituents. J Nutr., 2003, 133:3262s–3267s.

Levites Y, Youdim MB, Maor G, Mandel S. Attenuation of 6-hydroxydopamine (6-OHDA)- induced nuclear factor-kappaB (NF-kappaB) activation and cell death by tea extracts in neuronal cultures. Biochemical Pharmacology, 2002, 63 (1), 21–29.

www.zeugmakongresi.org/ Sayfa 925 TAM METİN KİTABI ZEUGMA

II. ULUSLARARASI MULTİDİSİPLİNER ÇALIŞMALAR KONGRESİ 18-20 Ocak 2019

OTİSTİK ÇOCUK SAHİBİ OLAN AİLELERİN AİLE YÜKLERİNİN BELİRLENMESİ

Prof. Dr. Ali Fuat ERSOY

Karabük Üniversitesi, alifuatersoy@karabuk.edu.tr

Sos. Hiz. Uzmanı Merve ŞANAL

Karabük Üniversitesi, merve.sanal.0@gmail.com

ÖZET

Aile, çocukların sağlıklı olarak yetiştirilip, gelişebileceği önemini hiçbir zaman yitirmeyen evrensel bir kurumdur. Bu nedenle normal ya da özürlü, sorunlu ya da sorunsuz olsun her çocuğun içinde büyüyüp gelişebileceği, bir aileye gereksinim vardır. Otizmli bir çocuğa sahip olan anne ve baba, alışılması zor olan bu durum karşısında stres yaşamakla birlikte, günlük hayatın gereklerini yerine getirmede zorlanmakta, başta evlilik, duygusal ilişkiler olmak üzere kişilerarası ilişkilerinde gergin olabilmektedir. Yaşanan bu travmatik duruma uygun olmayan tepkiler ve ailenin içine düştüğü suçluluk duygusu anne-babayı depresyona götürmekte, aynı zamanda çocuğun bakımı için gerekli olan fazla zaman, para, enerji gereksinimi annenin ve babanın stres yaşamasına neden olmaktadır. Sağlıklı bir çocuğa sahip olmak üzerine kurulan hayaller, yetersizliği olan bir çocuğa sahip olunduğunda yerini şaşkınlık, şok, kızgınlık, inkâr ve depresyon gibi çeşitli duygulara bırakabilmektedir. Normal gelişim gösteren bir çocuğa sahip olmak bile çiftler için pek çok yeni duruma alışmak anlamına gelirken, yetersizlikten etkilenmiş bir çocuğa sahip olmak, durumu çok daha karmaşık hale getirmektedir. Bu araştırma; otizmli çocuğa sahip ailelerin psikolojik sağlamlık düzeylerinin belirlenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmaya Bursa, İzmir, Kahramanmaraş, Kütahya ve Osmaniye illerinde yaşayan otizmli çocuğa sahip olan 300 aile alınmıştır. Ailelerin psikolojik sağlamlık düzeylerini ölçmek için Aile Yükü Değerlendirme Ölçeği ve ailelerin sosyal destek algılarına ilişkin görüşlerini yansıtan anket formu ile araştırma verileri toplanmıştır. Elde edilen verilere çeşitli istatistiksel analizler uygulanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, otizmli çocuğa sahip olan ailelerin günlük faaliyetleri ve sosyal yaşamları üzerinde otizmli çocuk sahibi olmalarının etkileri olduğu bulunmuştur. Aileler, aile içi ve dışı sosyal ilişkilerinin değiştiğini, otizmli çocuklarına ve kendi geleceklerine ilişkin birçok kaygılarının olduğunu, eğitim gereksinimleri ve maddi gereksinimler bakımından yeterli desteği alamadıklarını belirtmişlerdir. Çocuğun

otizm derecesi ağırlaştıkça ailelerin yüklerinin de arttığı bulunmuştur. Ailelerin gelir düzeyleri ve çocuğa bakan ebeveynin eğitim durumları ile gelecek endişeleri ve diğer çocuklar ile ilişkilerinde Aile Yükü Değerlendirme Ölçeği puanları farklılaşmaktadır. Araştırma bulguları doğrultusunda özel eğitim veren kurumlara ve ailelere yönelik önerilerde bulunulmuştur. Anahtar Kelimeler: Otizm, Aile Yükü, Sosyal Destek

DETERMINATION OF FAMILY LOADS OF PARENTS WHO HAVE CHILDREN