Gençlerin Terör Örgütlerine Katılımı İçin Örgüt Tarafından Uygulanan

Terör örgütlerinin gençleri örgüte kazandırma metotları incelenirken; terör faaliyetlerini ve bu faaliyetleri gerçekleştiren terörist kişilerin hayatlarını sürdürmüş oldukları çevreyi, aile yapılarını, dünyaya baktıkları genel mantıksal çerçeveyi, psikolojik olarak belirgin bir sorunu olup olmadığı, ortak yanlarını ve bu kişileri bahsedilen bu terör faaliyetlerini gerçekleştirmeye sürükleyen etmenler açısından bakıldığında sosyal ve psikolojik metotlar olmak üzere iki ana kategoride incelemenin daha doğru olduğu görülmüştür.

4.4.1 Sosyal metotlar

Bireyin üzerinde akranlarının ve arkadaş çevresinin tesirleri, kişinin psikolojik ve sosyal açıdan gelişim gösterdiği zamanlara göre değişiklik göstermektedir. Ergenlik öncesi dönemde her ne kadar akranlarının da etkisinde kalsa da bireyin büyük çoğunlukla ebeveynlerinden etkilendiği söylenebilir. Yaşı ilerleyen birey, politika gibi bazı spesifik konularda akranları ile konuşmaya, tartışmaya başlamaktadır (Kışlalı, 2002: 19).

Özellikle ergenlik döneminden başlamak kaydıyla birey, içinde bulunduğu arkadaş gruplarında geçirdiği zaman sayesinde kendisini geliştirebilecekken, bazı durumlarda bunun tam tersi meydana gelmiş ve birey kötü alışkanlıklara alışmıştır. Bazı ergen bireylerin ailelerinin baskıcı ve sert tutumlarından çekinmeleri neticesinde, arkadaş gruplarında edindikleri kötü alışkanlıkları ebeveynleri ile paylaşamadıkları, bunu gizledikleri görülmektedir. Arkadaşlarının da olumsuz yönde tesirinin artması neticesinde birey zamanla ailesinden ve eğitim aldığı ortamdan kopmaya, uzaklaşmaya başlayarak kötü alışkanlıklar noktasında bağımlı bile olabilir. Bu tarz ailesinden ve okulundan uzaklaşan her bir genç, terör örgütlerinin kendilerine katmak istedikleri profil açısından bulunmaz bir fırsat oluşturur (Tuncay, 2000: 244).

Bunun dışında terör örgütlerinin, dini değerler açısından da bireyleri tesiri altına alma potansiyeli bulunmaktadır. Zira dinin en önemli misyonlarından birisi, ahlaki ve etik değerlerin tüm inananlar tarafından benimsenmesine liderlik etmek ve bunu yaymaktır. Bireylerin kendi içlerinde oluşturdukları değerler, her birey için farklılık göstermektedir. Bir kişi için kusursuz olan bir başkası için kusurlu olabilir. Bu noktada bireyler arası çatışmaların asgari düzeye indirilmesi mümkün olmadıkça grup içinde sorunlar kendisini göstermektedir (Özkalp, 2005: 232).

Dinin toplumsallaşma adına çok önemli bir unsur olduğu küresel çapta kabul gören bir durumdur. Bilhassa, ahlak-etik eğitiminde, kişiler arası ilişkilerde, iyinin, kötünün, doğrunun ve yanlışın öğretilmesinde çok kritik bir rolü bulunmaktadır. Bireyler, içinde yaşadıkları toplumda çok düzenli bir din eğitimi alamamış olsalar dahi, yaşadıkları aile çevresinde toplumca kabul edilen dinin ana kalıplarını öğrenirler ve yaşamlarında bunu uygulamaya gayret ederler.

Karakterin oluşması sürecinde, kişinin kendisini tanıması ve tanımlamasında bu sebeplerle din önemli bir görev üstlenir. Değerlerden yoksun kalan bir toplumun en sağlam toplumsal kontrol mekanizmasından mahrum kaldığı söylenebilir (Özkalp, 2008: 85).

Yukarıda bahsedilen değerler örneğinden hareketle, bireylerin din konusundaki bakış açıları arasında da önemli farklılıklar olabilmektedir. Bu farklılıkların zamanla gruplar arasında çatışmalara, grupların birbirlerini “hedef” olarak görmelerine bile sebep olduğu söylenebilir. Bu durum, radikal grup ve örgütler için bulunmaz bir fırsat yaratmaktadır. Terör örgütlerinin bir kısmı hareket planlarında, bir kısmı ise düşünce planlarında bu çatışan gruplar bağlamında eylemlerini sürdürmekte ve bu çatışmalardan faydalanarak örgütlerine kişiler kazandırmaktadır. Özetle bireylerin dini duygularını, dini algılama şekillerini bir araç olarak kullandıkları söylenebilir. Oysaki bilim insanlarının, din adamlarının ve düşünürlerin vardıkları ortak nokta, dinin kesinlikle politik güç, terör ya da şiddet ile bağdaşmadığıdır (Atar, 2005: 66).

4.4.2 Psikolojik metotlar

Yapılan incelemede terör örgütlerinin, militan/terörist olarak yetiştirdikleri kişileri psikolojik açıdan bazı süreçlerden geçirerek silahlı çatışmaya soktukları tespit edilmiştir. Bu psikolojik metotların tesiri en fazla olanları şunlardır (Çimencan, 2009);

Güdüleme

Güdüleme, terör örgütlerinin psikolojik açıdan en çok kullandıkları metotların başında gelmektedir. Güdü, tanımsal açıdan, bireyi düzenli ve belirli bir davranışa yönlendirmek amacıyla kullanılan uyarı şeklinde açıklanabilir. Güdüler, sosyal ihtiyaçlardan (sosyal güdü) ya da fizyolojik ihtiyaçlardan (doğal güdü) kaynaklanmış olabilir (Göksu, 2003: 34).

Genelinde toplumlar, özelinde ise gruplar hatta bireyler, başkalarının davranışlarını, faaliyetlerini, hislerini, fikirlerini ve bilincini kendi menfaatleri çerçevesinde etkileyebilmek adına doğru olan bilgiyi saptırabilirler ve bunu yapmak için farklı araçlar kullanabilirler. Bu araçlar, yaygın şekilde kullanılmakta olan kitap, gazete, dergi gibi basılı, televizyon, sinema ve radyo gibi sesli ve görüntülü iletişim araçları, bireylere ilettikleri bilgi ile sebep

oldukları davranış değişikliği ile ortak emellerin, değerlerin, beklentilerin, fikirlerin, hislerin ve inançların oluşmasında kritik bir rol oynamaktadırlar. Bununla birlikte güdülemenin en etkin yollarından birisi de dildir. Terör örgütleri de “potansiyel militan/terörist” olarak belirledikleri bireyleri çoğunlukla konuşarak etkileme ve güdüleme yolunu seçmektedir (Akbulut ve Balcı, 2001).

Grup içi dinamikler

Terör örgütlerinin grup içi dinamikleri gençlerin; zihinlerini yıkama, tutum ve davranışlarını örgütlerin ideolojik düşünceleri bağlamında değiştirme, kendi karakteristik özelliklerini sıfırlayarak militan/terörist kişilik özelliklerini kazandırmak için bir araç olarak kullandıkları görülür (Alkan, 2002: 166). Grup psikolojisi ile terör örgütüne kazandırılmak istenen kişi, planlanan veya gerçekleştirilen faaliyetlerin hatalı olduğunu bilse dahi itiraz edecek cesareti kendisinde bulamamaktadır. Çünkü içinde bulunduğu grubun dinamikleri; kâğıda dökülmemiş kuralların, ortak değer yargılarının tutum, davranış ve tavırların oluşmasını sağlamıştır. Bu oluşum neticesinde kişi, yanlış dahi olsa, üzerinde sorumluluk duymaya başlamaktadır (Güngör, 2010: 48).

Algı Metodu

Örgüt içerisinde ideolojik açıdan kendisini bulmuş kişilerin kendi ideolojileri dışındaki her düşünceyi, ideolojiyi, fikri “düşman” olarak kabul etme, bu şekilde algılama eğilimi bulunmaktadır. Bireylerin algı dünyaları içinde bulundukları örgütlerce biçimlendirilir. Bunun neticesinde ideolojik bir perspektif edinen kişilerde tüm olayların, edinilen ideoloji kapsamında yorumlanma ve algılanma durumu söz konusudur (Çimencan, 2009).

Militan Karakterini Edindirme Metodu

Terör örgütlerinin, bir bireyin psikolojik açıdan zihnini yıkayarak, kendi ideolojileri bağlamında koşullandırmalarının en mühim sebebi, “katî inanç kişisi” durumuna getirmektir. Bunun için örgüte katılması planlanan bireyin öncelikle ailesi ve arkadaşları ile geçirdiği yaşamdaki kişilik ve karakterinin ortadan kaldırılarak hedeflenen kişilik ve karakterin kazandırılmasına çalışılmaktadır. Bu durum çoğunlukla “militan karakteri edindirme” olarak ifade edilmektedir. Bir terör örgütünün militan/terörist olarak belirlediği bireyleri

bahsedilen bu süreçten geçirmesindeki temel gaye ise, bu bireylere yaptıracağı terör eylemlerinin meşruiyet dayanağının o bireyin manevi dünyasına yerleştirebilmektir. Bunun gerçekleşmesi sonrası birey, yaptığı ya da yapacağı hiçbir eylemden dolayı manevi olarak problem hissetmeyecektir (http://www.kirikkale.pol.tr/sayfalar.php?sayfaid=27).