• Sonuç bulunamadı

Etlerin Yapısında Bulunan Yağların Yağ Asitleri Kompozisyonu

4. ARAŞTIRMA SONUÇLARI VE TARTIŞMA

4.3. Etlerin Yapısında Bulunan Yağların Yağ Asitleri Kompozisyonu

Yağ asitleri kompozisyonuna ait ortalamalar ve standart hatalar Tablo 4.10’de özetlenmiştir.

Tablo 4.10’den de görülebileceği gibi, doymuş yağ asitlerinden (DYA) C8:0, C10:0 ve C16:0 yağ asitleri bakımından, ırklar arasında gözlenen farklılıklar istatistik olarak önemli, C12:0, C13:0, C14:0, C15:0, C17:0 ve C18:0 yağ asitleri bakımından, ırklar arasında gözlenen farklılıklar önemsizdir. Toplam doymuş yağ asitleri bakımından da ırklar arasında gözlenen farklar önemsiz bulunmuştur. Tekli doymamış yağ asitlerinden (MUFA) C14:1, C15:1 ve C18:1 yağ asitleri bakımından, ırklar arasında gözlenen farklar önemli, C16:1 ve C17:1 yağ asitleri bakımından ırklar arasında gözlenen farklılıklar önemsiz bulunmuştur. Toplam tekli doymamış yağ asitleri bakımından ise ırklar arasında gözlenen farklar önemli bulunmuştur. Çoklu doymamış yağ asitlerinden (PUFA) C18:2 n–6 ve C18:3 n–3 yağ asitleri bakımından ırklar arasında gözlenen farklar önemli, C18:3 n–6 ve C20:4 n–6 yağ asitleri bakımından ırklar arasında gözlenen farklar önemsiz bulunmuştur. Toplam çoklu doymamış yağ asitleri bakımından ise ırklar arasında gözlenen farklar önemli bulunmuştur. Toplam n–3, toplam n–6, n–3/n6, n6/n3 bakımından ırklar arasında gözlenen farklar istatistik olarak önemli bulunurken, çoklu doymamış yağ asitleri / doymuş yağ asitleri (P/S) bakımından ise ırklar arasında gözlenen farklar önemsiz bulunmuştur.

Tablo 4.10. Yağ asitleri kompozisyonu Oranları ve Standart Hataları % Akkaraman n=7 Dağlıç n=9 Kıvırcık n=10 Malya n=10 KM n=8 Yağ asidi X± S x X± S x X± S x X± S x X± S x C8: 0 A 0.393±0.076 AB 0.253±0.067 B 0.083±0.034 B 0.096±0.022 B 0.076±0.022 C10: 0 A 0.580±0.176 AB 0.406±0.066 B 0.192±0.013 B 0.218±0.016 B 0.185±0.011 C12: 0 0.629±0.359 0.220±0.027 0.180±0.009 0.144±0.007 0.174±0.012 C13: 0 0.323±0.222 0.084±0.017 0.066±0.006 0.252±0.057 0.160±0.047 C14: 0 2.334±0.472 2.478±0.138 2.624±0.140 2.271±0.089 2.595±0.126 C15: 0 0.781±0.272 0.951±0.263 0.423±0.019 0.428±0.025 0.548±0.096 C16: 0 B 20.23±0.62 AB 20.57±0.49 A 22.62±0.41 AB 21.93±0.42 A 22.38±0.37 C17: 0 1.96±0.22 1.83±0.29 1.68±0.07 1.72±0.10 1.93±0.20 C18: 0 11.67±0.32 10.75±0.55 9.72±0.52 10.86±0.30 10.64±0.49 SFA 38.90±2.11 37.54±0.66 37.59±0.55 37.91±0.35 38.68±0.40 C14: 1 ab 0.58±0.18 a 0.73±0.14 b 0.35±0.02 b 0.33±0.01 ab 0.40±0.07 C15: 1 ab 1.85±0.20 a 2.41±0.53 b 1.15±0.13 ab 1.97±0.13 ab 1.56±0.22 C16: 1 2.99±0.19 3.61±0.38 2.95±0.12 3.03±0.10 3.08±0.16 C17:1 2.18±0.27 1.59±0.47 1.04±0.11 1.23±0.17 1.25±0.31 C18: 1 B 41.09±1.12 B 44.07±1.07 A 48.24±0.60 B 44.33±0.55 B 44.54±1.02 MUFA C 48.69±0.84 AB 52.41±0.72 A 53.73±0.66 BC 50.89±0.60 BC 50.83±0.91 C18: 2 n–6 A 9.62±1.28 AB 7.35±0.54 B 6.15±0.34 AB 7.67±0.40 AB 7.33±0.52 C18: 3 n–6 0.339±0.064 0.448±0.032 0.334±0.34 0.340±0.046 0.358±0.041 C20: 4 n–6 2.44±0.41 1.90±0.30 1.72±0.25 2.81±0.21 2.22±0.28 C18: 3 n–3 B 0.00±0.00 A 0.346±0.073 A 0.481±0.073 A 0.380±0.051 A 0.586±0.050 PUFA a 12.40±1.70 ab 10.05±0.76 b 8.68±0.49 ab 11.21±0.53 ab 10.50±0.80 TOPLAM n–3 B 0.00±0.00 A 0.346±0.073 A 0.481±0.073 A 0.380±0.051 A 0.586±0.050 TOPLAM n–6 a 12.40±1.70 ab 9.70±0.81 b 8.20±0..54 ab 10.83±0.52 ab 9.90±0.82 n6/n3 (Tanımsız) 16.35±3.77 24.68±6.38 37.33±8.42 19.09±4.09 n–3/n–6 (Tanımsız) 0.040±0.009 0.065±0.013 0.036±0.005 0.064±0.008 P/S 0.336±0.053 0.269±0.024 0.232±0.014 0.298±0.015 0.271±0.021

* Aynı satırda farklı küçük harf taşıyan ortalamalar arasındaki farklar önemlidir (P < 0.05). *Aynı satırda farklı büyük harf taşıyan ortalamalar arasındaki farklar önemlidir (P < 0.01).

Kaprilik (C8:0) yağ asidi bakımından yapılan varyans analizi sonuçlarına göre, ırklar arası farklılıklar istatistik olarak önemli bulunmuştur (p<0.01). Kaprilik yağ asidine ait ortalamalar Akkaraman, Dağlıç, Kıvırcık, Malya ve KM için sırasıyla, % 0.393, 0.253, 0.083, 0.096 ve 0.076 olarak bulunmuştur. Akkaraman ırkının Dağlıç ile arasında gözlenen fark önemsiz, diğerleriyle arasında gözlenen farklar önemli bulunmuştur. Dağlıç, Kıvırcık, Malya ve KM arasında gözlenen farklar ise istatistik olarak önemsiz bulunmuştur. Kaprilik yağ asidi bakımından en yüksek ortalama değere Akkaraman ırkı sahip olup onu sırasıyla Dağlıç, Malya, Kıvırcık ve KM takip etmektedir. Kaprilik bakımından Yağlı kuyruklu ırkların daha yüksek ortalama değere sahip olması dikkat çekicidir.

Koyunlarda yağ asitlerini araştıran literatürde Kaprilik yağ asidi ile ilgili bir değere rastlanmamıştır.

Kaprik (C10:0) yağ asidi bakımından yapılan varyans analizi sonuçlarına göre, ırklar arası farklılıklar istatistik olarak önemli bulunmuştur (p<0.01). Kaprik yağ asidine ait ortalamalar Akkaraman, Dağlıç, Kıvırcık, Malya ve KM için sırasıyla, % 0.580, 0.406, 0.192, 0.218 ve 0.185 olarak bulunmuştur. Akkaraman ırkının Dağlıç ile arasında gözlenen fark önemsiz, diğerleriyle arasında gözlenen farklar önemlidir. Dağlıç, Kıvırcık, Malya ve KM arasında gözlenen farklar ise istatistik olarak önemsiz bulunmuştur. Kaprik yağ asidi bakımından en yüksek ortalama değere Akkaraman ırkı sahip olup onu sırasıyla Dağlıç, Malya, Kıvırcık ve KM takip etmektedir. Yine yağlı kuyruklu ırkların diğerlerinden Kaprik bakımından da daha yüksek ortalama değerlere sahip olduğu görülmektedir.

Kaprik yağ asidi değerlerini, Sanudo (2000), SM, RA ve W.Mountain ırklarında sırasıyla, % 0.18, 0.25, 0.18; Lee (2005), S x D melezlerinde % 0.16; Priolo (2005), kontrol grubunda % 0.33; Arsenos (2006), Boutsko, Serres ve Karagouniko ırklarında % 0.3, 0.2 ve 0.3 olarak bildirmişlerdir. Akkaraman kuzuların Kaprik yağ asidi ortalaması, araştırmalarda bildirilen değerlerden yüksek bulunmuştur. Dağlıç kuzuların Kaprik yağ asidi ortalaması Sanudo (2000), tarafından RA ırkı için verilen, Priolo (2005), tarafından kontrol grubu için verilen, Arsenos (2006), tarafından Butsko ve Karagouniko ırkları için verilen değerlerle uyumlu

diğer değerlerden yüksek bulunmuştur. Kıvırcık, Malya ve KM kuzuların C10:0 yağ asitleri ortalaması araştırmalarda verilen değerlerden düşük bulunmuştur.

Laurik (C12:0) yağ asidi bakımından yapılan varyans analizi sonuçlarına göre, ırklar arası farklılıklar istatistik olarak önemsiz bulunmuştur. Laurik yağ asidine ait ortalamalar Akkaraman, Dağlıç, Kıvırcık, Malya ve KM için sırasıyla, % 0.629, 0.220, 0.180, 0.144 ve 0.174 olarak bulunmuştur. Laurik yağ asidi bakımından en yüksek ortalama değere Akkaraman ırkı sahip olup onu sırasıyla Dağlıç, Kıvırcık, KM ve Malya takip etmektedir. Yağlı kuyrukluların diğerleriyle olan farkının istatistik olarak önemli olmasada bu yağ asidinde de devam ettiği görülmektedir.

Laurik yağ asidi değerlerini, Fisher (2000), W.Mountain, Soay ve Suffolk ırkı kuzular için % 0.5, 0.1 ve 0.3; Sanudo (2000), ME, RA ve W.Mountain ırklarında sırasıyla % 0.34, 0.62, 0.16; Priolo (2005), kontrol grubunda % 0.37; Arsenos (2006), Boutsko, Serres ve Karagouniko ırklarında % 0.4, 0.4 ve 0.4 olarak bildirmişlerdir. Akkaraman kuzuların Laurik yağ asidi ortalaması Sanudo (2000), tarafından RA ırkı için verilen değerle uyumlu, bildirilen diğer değerlerden yüksek bulunmuştur. Dağlıç, Kıvırcık ve KM kuzuların Laurik yağ asidi ortalaması Sanudo (2000), tarafından WM ırkı için bildirilen değere yakın, Fisher (2000), tarafından Soay ırkı için bildirilen değerden yüksek, diğer değerlerden düşük bulunmuştur. Malya kuzuların Laurik yağ asidi ortalaması, Sanudo (2000), tarafından W. Mountain ırkı için bildirilen değere benzer, Fisher (2000), tarafından Soay ırkı için bildirilen değerden yüksek, diğer değerlerden düşük bulunmuştur.

Tridekanoik (C13:0) yağ asidi bakımından, yapılan varyans analizi sonuçlarına göre, ırklar arası farklılıklar istatistik olarak önemsiz bulunmuştur. Tridekanoik yağ asidine ait ortalamalar Akkaraman, Dağlıç, Kıvırcık, Malya ve KM için sırasıyla, % 0.323, 0.084, 0.066, 0.252 ve 0.160 olarak bulunmuştur. Tridekanoik yağ asidi bakımından en yüksek ortalama değere Akkaraman ırkı sahip olup, onu sırasıyla Malya, KM, Dağlıç ve Kıvırcık takip etmektedir. Tridekanoik yağ asidinin Akkaraman ve onun genotipik bakımdan yakını olan Malya ırkında yüksek oluşu dikkat çekicidir.

Tridekanoik yağ asidi değerlerini, Tshbalala (2003), Dorper ve Damara ırkları için % 3.0 ve 2.7 olarak bildirmiştir. Akkaraman, Dağlıç, Kıvırcık, Malya ve KM

kuzuların Tridekanoik yağ asidi ortalamaları Tshbalala (2003), tarafından bildirilen tüm değerlerden düşük bulunmuştur.

Miristik (C14:0) yağ asidi bakımından, yapılan varyans analizi sonuçlarına göre, ırklar arası farklılıklar istatistik olarak önemsiz bulunmuştur. Miristik yağ asidine ait ortalamalar Akkaraman, Dağlıç, Kıvırcık, Malya ve KM için sırasıyla, % 2.334, 2.478, 2.624, 2.271 ve 2.595 olarak bulunmuştur. Miristik yağ asidi bakımından en yüksek ortalama değere Kıvırcık ırkı sahip olup, onu sırasıyla KM, Dağlıç, Malya ve Akkaraman takip etmektedir. Miristik yağ asidi bakımından yağsız ince kuyrukluların daha yüksek ortalama değere sahip olduğu görülürken, Malya ırkının ortalamasının düşük oluşu Akkaraman ırkı ile olan akrabalığıyla izah edilebilir.

Miristik yağ asidi değerlerini Santos Silva (2002), BM ve İF x MB ırklarında % 3.1 ve 3.1; Rhee (2003), M x R ve R ırklarında % 1,93 ve 2,12; Salvotori (2004), İF x P ve GP x S melezlerinde % 3.69 ve 8.21; Demirel (2006), Kıvırcık ve Sakız ırklarında % 3.49 ve 3.43; olarak bildirmişlerdir. Akkaraman, Dağlıç, Kıvırcık, Malya ve KM kuzuların Miristik yağ asidi ortalamaları Rhee (2003), tarafından bildirilen değerlere yakın, diğer tüm değerlerden düşük bulunmuştur.

Pentadekanoik (C15:0) yağ asidi bakımından, yapılan varyans analizi sonuçlarına göre, ırklar arası farklılıklar istatistik olarak önemsiz bulunmuştur. Pentadekanoik yağ asidine ait ortalamalar Akkaraman, Dağlıç, Kıvırcık, Malya ve KM için sırasıyla, % 0.781, 0.951, 0.423, 0.428 ve 0.548 olarak bulunmuştur. Bu yağ asidi bakımından en yüksek ortalama değere Dağlıç ırkı sahip olup onu sırasıyla Akkaraman, KM, Malya ve Kıvırcık takip etmektedir. Pentadekanoik yağ asidi bakımından da yağlı kuyrukluların daha yüksek ortalama değere sahip oluşu dikkat çekicidir.

Pentadekanoik yağ asidi değerlerini, Rowe (1999), barınakta kesif yemle beslenen kuzularda % 1.96; Moibi (2001), yüksek sıcaklıkta beslenen ve kontrol grubu kuzularda % 2.34 ve 2.54; Valesco (2004), kesif yemle beslenen kuzularda %0.61; Priolo (2005), kontrol grubunda % 0.43; Pittroff (2006), kontrol grubunda % 0.55 olarak bildirmişlerdir. Akkaraman ve Dağlıç kuzuların C15:0 yağ asidi ortalaması Rowe (1999), tarafından ve Moibi (2001), tarafından bildirilen

değerlerden düşük diğer değerlerden yüksek bulunmuştur. Kıvırcık ve Malya kuzuların Pentadekanoik yağ asidi ortalaması Priolo (2005), tarafından bildirilen değerle uyumlu bildirilen diğer değerlerin tamamından düşük bulunmuştur. KM kuzuların Pentadekanoik yağ asidi ortalaması, Pittroff (2006), tarafından bildirilen değerle uyumlu, Priolo (2005), tarafından bildirilen değerden yüksek, bildirilen diğer değerlerden düşük bulunmuştur.

Palmitik (C16:0) yağ asidi bakımından yapılan varyans analizi sonuçlarına göre, ırklar arası farklılıklar istatistik olarak önemli bulunmuştur (p<0.01). Palmitik yağ asidine ait ortalamalar Akkaraman, Dağlıç, Kıvırcık, Malya ve KM için sırasıyla, % 20.23, 20.57, 22.62, 21.93 ve 22.38 olarak bulunmuştur. Kıvırcık ve KM ırklarının Akkaraman ile arasında gözlenen farklar istatistik olarak önemli bulunurken, diğer farklar önemsizdir. Bu yağ asidi bakımından en yüksek ortalama değere Kıvırcık ırkı sahip olup, 0nu sırası ile KM, Malya, Dağlıç ve Akkaraman takip etmektedir. Palmitik asit bakımından yağsız ince kuyrukluların yağlı kuyruklulardan daha yüksek ortalama değerlere sahip olduğu gözlenirken, Malya ırkının iki gurup arasında bir ortalama değere sahip olması dikkat çekicidir.

Palmitik yağ asidi değerlerini, Fisher (2000), W.Mountain, Soay ve Suffolk ırkı kuzular için % 19.4, 16.0 ve 19.4; Sanudo (2000), ME, RA ve WM ırklarında sırasıyla, % 23.41, 25.07 ve 23.71; Santos Silva (2002), BM ve İF x MB ırklarında % 19.0 ve 19.1; Rhee (2003), M x R ve R ırklarında % 24.69 ve 24.87; Priolo (2005), kontrol grubunda % 20.68; Demirel (2006), Kıvırcık ve Sakız ırklarında % 19.5 ve 20.6 olarak bildirmişlerdir. Akkaraman ve Dağlıç kuzuların C16:0 yağ asidi ortalaması Fisher (2000), ve Santos Silva (2002), tarafından bildirilen değerlerden yüksek, Priolo (2005), ve Demirel (2006), tarafından bildirilen değerlere yakın, diğer bildirilen tüm değerlerden düşük bulunmuştur. Kıvırcık, Malya ve KM kuzuların Palmitik yağ asidi ortalamaları, Sanudo (2000), ve Rhee (2003), tarafından bildirilen değerlerden düşük, bildirilen diğer değerlerden yüksek bulunmuştur.

Margarik (C17:0) yağ asidi bakımından, yapılan varyans analizi sonuçlarına göre, ırklar arası farklılıklar istatistik olarak önemsiz bulunmuştur. Bu yağ asidine ait ortalamalar Akkaraman, Dağlıç, Kıvırcık, Malya ve KM için sırasıyla, % 1.96, 1.83, 1.68, 1.72 ve 1.93 olarak bulunmuştur. Margarik yağ asidi bakımından en yüksek

ortalama değere Akkaraman ırkı sahip olup onu sırasıyla KM, Dağlıç, Malya ve Kıvırcık takip etmektedir. Margarik yağ asidinin, ırk ortalamaları arasında, kuyruk yapısı bakımından sınıflandırıcı bir ayrışmanın olmadığı söylenebilir.

Margarik yağ asidi değerlerini, Sanudo (2000), SM, RA ve W. Mountain ırklarında sırasıyla, % 1.61, 1.38 ve 1.26; Rhee (2003), M x R ve R ırklarında % 1.56 ve 1.54; Valesco (2004), kesif yemle beslenen kuzularda % 2.03; Arsenos (2006), Boutsko, Serres ve Karagouniko ırklarında % 1.7, 2.1 ve 2.2; Pittroff (2006), kontrol grubunda % 1.18 olarak bildirmişlerdir. Akkaraman, Dağlıç ve KM kuzuların Margarik yağ asidi ortalaması, Valesco (2004), tarafından ve Arsenos (2006), tarafından Serres ırkı için bildirilen değerlere yakın, Arsenos (2006), tarafından Karagouniko ırkı için verilen değerden düşük, diğer bildirilen tüm değerlerden yüksek bulunmuştur. Kıvırcık ve Malya kuzuların Margarik yağ asidi ortalaması, Arsenos (2006), tarafından Boutsko ırkı için bildirilen değere yakın, Serres ve Karagouniko için bildirilen değerlerden ve Valesco (2004), tarafından bildirilen değerden düşük, diğer bildirilen tüm değerlerden yüksek bulunmuştur.

Stearik (C18:0) yağ asidi bakımından, yapılan varyans analizi sonuçlarına göre, ırklar arası farklılıklar istatistik olarak önemsiz bulunmuştur. Bu yağ asidine ait ortalamalar Akkaraman, Dağlıç, Kıvırcık, Malya ve KM için sırasıyla, % 11.67, 10.75, 9.72, 10.86 ve 10.64 olarak bulunmuştur. Stearik yağ asidi bakımından en yüksek ortalama değere Akkaraman ırkı sahip olup onu sırasıyla, Malya, Dağlıç, Kıvırcık ve KM takip etmektedir. Akkaraman ırkının Stearik ortalaması bakımından diğerlerinden belirgin bir şekilde ayrıldığı gözlenmektedir.

Stearik yağ asidi değerlerini, Fisher (2000), W.Mountain, Soay ve Suffolk ırkı kuzular için % 17.0, 13.5 ve 12.3; Sanudo (2000), SM, RA ve WM ırklarında sırasıyla, % 13.51, 14.22 ve 21.75; Moibi (2001), yüksek sıcaklıkta beslenen ve kontrol grubu kuzularda %15.55 ve 15.24; Santos Silva (2002), BM ve İF x MB ırklarında % 14.2 ve 14.6; Demirel (2006), Kıvırcık ve Sakız ırklarında % 19.6 ve 18.5; Moharrery (2006), normal ve kesik kuyruklu kuzularda % 10.63 ve 10.46; Pittroff (2006), kontrol grubunda % 14.07 olarak bildirmişlerdir. Akkaraman, Dağlıç, Kıvırcık, Malya ve KM kuzuları için Stearik yağ asidi ortalaması, Fisher

(2000), tarafından Suffolk ırkı kuzular için bildirilen ve Moharrery (2006), tarafından bildirilen değerlere yakın, bildirilen diğer değerlerden düşük bulunmuştur.

Toplam doymuş yağ asitleri (SFA) bakımından, yapılan varyans analizi sonuçlarına göre, ırklar arası farklılıklar istatistik olarak önemsiz bulunmuştur. Toplam doymuş yağ asitlerine ait ortalamalar Akkaraman, Dağlıç, Kıvırcık, Malya ve KM için sırasıyla, % 38.90, 37.54, 37.59, 37.91 ve 38.68 olarak bulunmuştur. Toplam doymuş yağ asitleri bakımından en yüksek ortalama değere Akkaraman ırkı sahip olup, onu sırasıyla, KM, Malya, Kıvırcık ve Dağlıç takip etmektedir. Toplam doymuş yağ asitleri bakımından Akkaraman, KM, Malya sıralaması dikkat çekicidir.

Toplam SFA değerlerini, Sanudo (2000), ME, RA ve WM ırklarında sırasıyla % 43.22, 47.35 ve 49.97; Rhee (2003), M x R ve R ırklarında % 41.21 ve 42.40; Salvotori (2004), İF x P ve GP x S melezlerinde % 43.5 ve 46.9; Priolo (2005), kontrol grubunda % 39.31; Moharrery (2006), normal ve kesik kuyruklu kuzularda % 46.65 ve 46.48 olarak bildirmişlerdir. Akkaraman, Dağlıç, Kıvırcık, Malya ve KM kuzuların toplam SFA ortalaması, Priolo (2005), tarafından bildirilen değere yakın, diğer tüm değerlerden düşük bulunmuştur.

Miristoleik (C14:1) yağ asidi bakımından yapılan varyans analizi sonuçlarına göre, ırklar arası farklılıklar istatistik olarak önemli bulunmuştur (p<0.05). Bu yağ asidine ait ortalamalar Akkaraman, Dağlıç, Kıvırcık, Malya ve KM için sırasıyla, % 0.58, 0.73, 0.35, 0.33 ve 0.40 olarak bulunmuştur. Dağlıç ırkının, Kıvırcık ve Malya ile arasında gözlenen fark istatistik olarak önemli bulunmuştur. Miristoleik yağ asidi bakımından en yüksek ortalama değere Dağlıç ırkı sahip olup, onu sırasıyla, Akkaraman, KM, Kıvırcık ve Malya izlemektedir. Yağlı kuyruklu ırkların ortalamasının, yağsız ince kuyruklulardan küçük bir farkla ayrıldığı söylenebilir.

Miristoleik yağ asidi değerlerini, Cifuni (2000), 45 ve 90 günlük yaşta kesilen Apulian kuzular için % 0.40 ve 0.35; Diaz (2005), İspanya, Almanya, İngiltere ve Uruguay’ın normal kuzu üretim sistemlerinde üretilen kuzularda, sırasıyla % 0.15, 0.12, 0.06 ve 0.07; Pittroff (2006), kontrol grubunda % 0.27 olarak bildirmişlerdir. Akkaraman ve Dağlıç kuzuların Miristoleik yağ asidi ortalaması bildirilen tüm değerlerden yüksek bulunmuştur. Kıvırcık, Malya ve KM kuzuların Miristoleik yağ

asidi ortalaması, Cifuni (2000), tarafından bildirilen değerlere yakın, bildirilen diğer değerlerden yüksek bulunmuştur.

Pentadekenoik (C15:1) yağ asidi bakımından yapılan varyans analizi sonuçlarına göre, ırklar arası farklılıklar istatistik olarak önemli bulunmuştur (p<0.05). Bu yağ asidine ait ortalamalar Akkaraman, Dağlıç, Kıvırcık, Malya ve KM için sırasıyla, % 1.85, 2.41, 1.15, 1.97 ve 1.56 olarak bulunmuştur. Dağlıç ve Kıvırcık arasında gözlenen fark istatistik olarak önemli bulunmuştur. Pentadekenoik yağ asidi bakımından en yüksek ortalama değere Dağlıç ırkı sahip olurken, onu sırasıyla Malya, Akkaraman, KM ve Kıvırcık takip etmektedir. Yağsız ince kuyrukluların son sıraları paylaşması yine dikkate değer bir durumdur.

Pentadekenoik yağ asidi değerlerini, Valesco (2001), barınakta kesif yemle beslenen kuzularda % 3.25; Pittroff (2006), kontrol grubunda % 0.38 olarak bildirilmiştir. Akkaraman, Dağlıç, Kıvırcık, Malya ve KM kuzuların Pentadekenoik yağ asidi ortalamaları, Valesco (2001), tarafından bildirilen değerden düşük, Pittroff (2006), tarafından bildirilen değerden yüksek bulunmuştur.

Palmitoleik (C16:1) yağ asidi bakımından, yapılan varyans analizi sonuçlarına göre, ırklar arası farklılıklar istatistik olarak önemsiz bulunmuştur. Bu yağ asidine ait ortalamalar Akkaraman, Dağlıç, Kıvırcık, Malya ve KM için sırasıyla, % 2.99, 3.61, 2.95, 3.03 ve 3.08 olarak bulunmuştur. Palmitoleik yağ asidi bakımından en yüksek ortalama değere Dağlıç ırkı sahip olurken, onu sırasıyla KM, Malya, Akkaraman ve Kıvırcık takip etmektedir. Palmitoleik yağ asidi bakımından ırk ortalamaları arasında Dağlıç dışında dikkate değer bir farklılık olmadığı söylenebilir.

Palmitoleik yağ asidi değerlerini, Sanudo (2000), SM, RA ve WM ırklarında sırasıyla % 2.69, 2.66 ve 2.12; Santos Silva (2002), BM ve İF x MB ırklarında % 1.31 ve 1.33; Rhee (2003), M x R ve R ırklarında % 1.58 ve 1.39; Salvotori (2004), İF x P ve GP x S melezlerinde % 2.26 ve 2.18; Arsenos (2006), Boutsko, Serres ve Karagouniko ırklarında % 3.6, 3.6 ve 3.7; Demirel (2006), Kıvırcık ve Sakız ırklarında % 1.71 ve 2.00 olarak bildirmişlerdir. Akkaraman, Kıvırcık, Malya ve KM kuzuların Palmitoleik yağ asidi ortalamaları, Arsenos (2006), tarafından bildirilen değerlerden düşük, bildirilen diğer değerlerden yüksek bulunmuştur. Dağlıç

kuzuların Palmitoleik yağ asidi ortalaması, Arsenos (2006), tarafından bildirilen değerlerle uyumlu diğer bildirilen değerlerden yüksek bulunmuştur.

Heptadekanoik (C17:1) yağ asidi bakımından, yapılan varyans analizi sonuçlarına göre, ırklar arası farklılıklar istatistik olarak önemsiz bulunmuştur. Bu yağ asidine ait ortalamalar Akkaraman, Dağlıç, Kıvırcık, Malya ve KM için sırasıyla, % 2.18, 1.59, 1.04, 1.23, 1.25 olarak bulunmuştur. Heptadekanoik yağ asidi bakımından en yüksek ortalama değere Akkaraman ırkı sahip olup, onu sırasıyla Dağlıç, KM, Malya ve Kıvırcık takip etmektedir. Heptadekanoik yağ asidinin yağlı kuyruklularda daha yüksek oranda olduğu söylenebilir.

Heptadekanoik yağ asidi değerlerini, Cifuni (2000), 45 ve 90 günlük yaşta kesilen Apulian kuzular için % 1.00 ve 0.65; Valesco (2001), barınakta kesif yemle beslenen kuzularda % 0.37; Castro (2005), kontrol grubunda % 0.90; Lee (2005), S x D melezinde % 0.41; Diaz (2005), İspanya, Almanya, İngiltere ve Uruguay’ın normal kuzu üretim sistemlerinde üretilen kuzularda sırasıyla % 0.98, 0.64, 0.75 ve 0.59; Pittroff (2006), kontrol grubunda % 0.65 olarak bildirmişlerdir. Akkaraman, Dağlıç, Kıvırcık, Malya ve KM kuzuların Heptadekanoik yağ asidi ortalamaları, bildirilen tüm değerlerden yüksek bulunmuştur.

Oleik (C18:1) yağ asidi bakımından yapılan varyans analizi sonuçlarına göre, ırklar arası farklılıklar istatistik olarak önemli bulunmuştur (p<0.01). Bu yağ asidine ait ortalamalar Akkaraman, Dağlıç, Kıvırcık, Malya ve KM için sırasıyla, % 41.09, 44.07, 48.24, 44.33 ve 44.54 olarak bulunmuştur. Akkaraman, Dağlıç, Malya ve KM arasında gözlenen farklar istatistik olarak önemsiz bulunurken, bunların Kıvırcık ile arasında gözlenen farklar önemli bulunmuştur. Oleik yağ asidi bakımından en yüksek ortalama değere Kıvırcık ırkı sahip olup, onu sırasıyla KM, Malya, Dağlıç ve Akkaraman takip etmektedir. Akkaraman ırkının Oleik yağ asidi ortalamasındaki düşük değer ile Kıvırcık ırkındaki yüksek ortalama değer dikkat çekicidir.

Oleik yağ asidi değerlerini, Cifuni (2000), 45 ve 90 günlük yaşta kesilen Apulian kuzular için % 36.17 ve 35.36; Sanudo (2000), SM, RA ve W Mountain ırklarında sırasıyla, % 36.78, 31.64 ve 39.46; Rhee (2003), M x R ve R ırklarında % 48.21 ve 47.87; Arsenos (2006), Boutsko, Serres ve Karagouniko ırklarında % 43.0, 42.7 ve 40.5; Demirel (2006), Kıvırcık ve Sakız ırklarında % 34.8 ve 35.5;

Moharrery (2006), normal ve kesik kuyruklu kuzularda % 48.88 ve 48.24 olarak bildirilmiştir. Akkaraman kuzuların Oleik yağ asidi ortalaması, Arsenos (2006), tarafından bildirilen değerlere yakın, Rhee (2003), tarafından bildirilen ve Moharrery (2006), tarafından bildirilen değerlerden düşük, bildirilen diğer değerlerden yüksek bulunmuştur. Dağlıç, Malya ve KM kuzuların Oleik yağ asidi ortalaması, Arsenos (2006), tarafından Boutsko ve Serres ırkı için bildirilen değere yakın, Rhee (2003), tarafından bildirilen ve Moharrery (2006), tarafından bildirilen değerlerden düşük, bildirilen diğer değerlerden yüksek bulunmuştur. Kıvırcık kuzuların Oleik yağ asidi ortalaması, Rhee (2003), tarafından bildirilen ve Moharrery (2006), tarafından bildirilen değerlerle uyumlu, bildirilen diğer değerlerden yüksek bulunmuştur.

Tekli doymamış yağ asitleri (MUFA) bakımından yapılan varyans analizi sonuçlarına göre, ırklar arası farklılıklar istatistik olarak önemli bulunmuştur (p<0.01). Tekli doymamış yağ asitlerine ait ortalamalar Akkaraman, Dağlıç, Kıvırcık, Malya ve KM için sırasıyla, % 48.69, 52.41, 53.73, 50.89 ve 50.83 olarak bulunmuştur. Akkaraman ırkının Dağlıç ve Kıvırcık ile arasında gözlenen farklar istatistik olarak önemli bulunurken, Malya ve KM ile arasında gözlenen farklar önemsiz bulunmuştur. Dağlıç ırkının Akkaraman dışındaki ırklar ile arasında gözlenen farklar istatistik olarak önemsiz bulunmuştur. Kıvırcık ırkının Malya ve KM ile arasında gözlenen farklar istatistik olarak önemli bulunmuştur. Malya ve KM arasında gözlenen fark ise istatistik olarak önemsiz bulunmuştur. Tekli doymamış yağ asitleri bakımından en yüksek değere Kıvırcık ırkı sahip olup, onu sırası ile Dağlıç, Malya, KM ve Akkaraman takip etmektedir. Oleik asit miktarındaki düşük ortalama Akkaraman ırkının tekli doymamış yağ asitleri ortalamasını da düşük olmasına sebep olmuştur diyebileceğimiz gibi, aynı sebeple Kıvırcık ırkının yüksek olan tekli doymamış yağ asidi ortalamasını da izah edebiliriz.

Toplam MUFA değerlerini, Rowe (1999), barınakta konsatre yemle beslenen Corriedale kuzularda % 40.68; Russo (1999), Apenne kuzularında % 45.08; Rhee (2003), M x R ve R ırklarında % 49.79 ve 49.25; Tshbalala (2003), Dorper ve Damara ırkları için % 43.9 ve 44.3; Priolo (2005), kontrol grubunda % 25.52;

Benzer Belgeler