Costa (1984) bilişötesi farkındalığı ne bildiğimizi ve neyi bilmediğimizi bilme yeteneği; problem çözerken zihinsel olarak yaptığımız işlem ve stratejilerin farkında olma; düşünsel ürünlerimizin değerlendirilmesi ve üzerinde düşünülmesi yeteneği olarak tanımlamaktadır. Bilişötesi farkındalık, “kişinin sahip olduğu kendi düşünme ve öğrenme aktivitelerinin bilgisi ve kontrolü’ dür (Kramarski vd. , 2002). Çok temel düzeyde bilişötesi farkındalık, bireyin kendi düşünmesinin farkında olması demektir. (Doğanay ve Kara, 1995). “Düşünmeyi düşünmek” olarak tanımlanan bilişötesi farkındalık genel olarak bireyin kendi biliş sistemi, yapısı, çalışması hakkındaki bilgisidir (Blakey ve Spence, 1990; Livingston, 1997; Senemoğlu, 2004, 336). Bilişötesi farkındalık bu yönüyle “biliş hakkındaki biliş” anlamına gelmektedir. Bu biliş süreci insanların sadece bilişsel süreçlerinin kontrol ve farkındalığını değil aynı zamanda onların duygu ve motivasyonlarının da kontrol ve farkındalığını ifade etmektedir. Bilişötesi farkındalık ayrıca bireyin bilgisi, öğrenme süreçleri, bilişsel ve duyuşsal durumları hakkındaki bilgisini, bilinçli kontrolü ve bireyin bilgisini, öğrenme süreçlerini, bilişsel ve duyuşsal durumlarını düzenlenmesini ifade eder (Papaleontiou- Louca, 2003). Bilişötesi farkındalık insanların, düşünme süreçleri ve kendi düşüncelerinin bireysel gözlem ve kontrolü hakkında sahip oldukları bilgidir (Hacker ve Dunlosky,2003).
Baker ve Brown’a (1984) göre bilişötesi farkındalık, görevi başarıyla tamamlamak için öz düzenleme mekanizmalarını kullanmaya yönelik olan becerilerin, stratejilerin ve kaynakların farkında olmadır. Önceki bilgilere sahip olan bir kişi bilir ki, bir okuma görevi dikkat gerektirir ve önemli ölçüde konsantrasyon ister. Bilişötesi bilgi, okuma
yönergelerini ne zaman, nerede ve nasıl karar vereceğine rehberlik edebilecektir (Scheid, 1989).
Duell’e (1986) göre bilişötesi farkındalık, çeşitli bilişsel süreçler hakkındaki düzenlemeleri ve bilgileri kapsar. Son zamanlarda, genel bilişötesi farkındalıkla ilgili stratejiler öğretmek için çok başarılı çabalar bulunmaktadır. Buna iki örnek verilebilir. Birincisi, metni okurken, öğrenciler nasıl sorular soracakları hakkında düşündürülür. İkincisi ise, okuduklarını özetlemek için stratejiler geliştirirler. Öğrencilerin bilişötesi öğrenme stratejilerini geliştirmeye çalışan öğretmenler genellikle bir direnme ile karşılaşırlar. Çünkü öğrenciler hep ‘öğretilmeleri’ gerektiğine inanmaktadırlar. Bu direnmenin giderilebilmesi için bir adım, onların kısıtlı görüşlerini tanıma ve tartışmada onlara yardım etmektir (Cunliffe, 1995).
Bilişötesi farkındalığı; spesifik bir işi yaparken düşüncenin farkında olma ve bu farkındalığı yapılan işin kontrolünde kullanma olarak tanımlanmaktadır (Marzano ve diğerleri. ,1988; akt: Doğanay, 1997). Wellman (1985) ise, bilişötesi farkındalığı; kişinin bellek, dikkat, bilgi, varsayım ve hayaller gibi bilişsel durum ya da süreçleri kullanma bilgisi olarak tanımlamaktadır. Blakey ve Spence (1990, 11-13) bilişötesi farkındalığı ne bildiğini ve ne bilmediğini düşünme, düşünceyi organize etme ve yönetme olarak düşünmektedirler.
Naren’e (1990) göre ise bilişötesi farkındalığın teorik çatısı şunlardan oluşur: mevcut düzey ve bilişsel süreçler boyunca üst düzeyde bulunan zihinsel aktiviteler. Mevcut düzey; bilişsel bir görevi tamamlamak için zihinsel aktiviteleri ve üst düzey izleme ve bilişsel süreçleri kontrol etmek için strateji oluşturmayı kapsar. Bilişötesi izleme ise; istenen sonucu başarmak için süreçleri değerlendirmeyi, örneğin, yeni çalışma stratejilerini seçmeyi kapsar (Zhao ve Linderholm, 2008).
Bilişötesi farkındalık “bireyin belli bir durumda kişi, görev ve strateji bilgisi hakkında farkındalık geliştirmesi için derin düşünme sürecini kullanması” olarak tanımlanmıştır (Ridley ve diğerleri, 1992). Wittrock (1990)’a göre bilişötesi farkındalık önemlidir çünkü “öğrenicinin, çeşitli yaratıcı öğrenme stratejilerinin kullanımını kontrol etmek ve onların farkında olmak için bilişötesi farkındalığa ihtiyacı vardır. Ayrıca
Brown (1987) bilişötesi farkındalığın herhangi bir verimli problem çözme sistemi için önkoşul olduğunu iddia etmiştir.
Bilişötesi farkındalık temelde bilişötesi farkındalık bilgisi ve bilişötesi farkındalık yaşantılarını içermektedir. Bilişötesi farkındalık bilgisi farklı bilişsel hedefleri, becerileri ve yaşantıları olan bireylerin depoladığı ve kazandığı bilgileri içermektedir (Livinston, 1997; Senemoğlu, 2004). Schraw ve Graham (1997) bilişötesi farkındalık bilgisini; tanımsal (declerative), işlemsel (procedural) ve koşullu (conditional) olmak üzere üç bilgi farkındalığı başlığı altında değerlendirmektedirler. Tanımsal bilgi nesne ve olaylara ilişkin bilgiyi; işlemsel bilgi becerilerin yönetilmesine ve öğrenme süreçlerinin uygulanacağına ilişkin bilgiyi ve koşullu bilgi ise öğrenme süreçlerinin niçin ve ne zaman kullanılacağına ilişkin bilgiyi içermektedir.
Bilişötesi farkındalık, öğrenmenin kendi kendine oluşmasını sağlayan becerileri kapsar. Bilişötesi farkındalık aslında bir öğrenmeyi öğrenme yoludur. Bireyde, bilişötesi farkındalık ile ortaya çıkması beklenen beceriler şöyle sıralanabilir (Doğanay, 1997):
Kişinin kendisinin ve öğrenme yollarının farkında olması Bilinçli davranma
Kendini kontrol Planlama
Nasıl öğrendiğini izleme Kendini düzenleme Kendini değerlendirme
Düşünme becerilerinin her boyutunda aktif olarak kullanılan bilişötesi farkındalık bir çeşit, öğrenmeyi öğrenme yolu ve zihnin düşünme dilidir. Hayatının ilk yıllarında belli bir eğitim-öğretim sürecinden geçen bireyin; hayatının bundan sonraki kısmını, bu sınırlı bilgilerle tamamlaması bireysel ve toplumsal bir felakettir. Sürekli yönlendirilme ve öğretilmeye muhtaç bireyler olmaktan, etkilenen ve pasif tepki vericiler olmaktan kurtulmanın yolu ise; öğrenmeyi öğrenen, düşünen, üreten, soru soran, sistematik düşünen ve hareket eden, plan yapan, okuduğunu gördüğünü ve duyduğunu anlayabilen, eleştirel ve yaratıcı düşünebilen, hayattaki problemleri çözebilme yeterliği olan, problemlere çözüm üretirken yansıtıcı düşünebilen bireyleri yetiştirmekten geçmektedir (Gelen, 2004).
McGuinness ve diğerlerine (2005) göre bilişsel bir bakış açısı problem çözme, karar verme gibi düşüncenin farklı çeşitlerinden oluşmaktadır ve bilişötesi farkındalığın oluşabilmesi için Şekil 2.1’ deki gibi bir düşünme olmalıdır.
Şekil 2.1 Bilişötesi Farkındalık (McGuiness ve arkadaşları, 2005)