Deniz Hasırcı*
5.BÖLÜM PROJESİ: İMÇT KATALOĞU
İMÇT bölümü 2012’de ilk bölüm kataloğunu tasarlamıştır. Bölüm vizyon, proje ve akademik görüşleri içeren bu katalog, İMÇT bölümünün iki öğrencisinin yaratıcılık ve inisiyatiflerini kullanarak ortaya çıkardıkları bir iştir. Katalog hazırlığında gerekli fotoğrafları çeken, öğrencilerle ve öğretim elemanlarıyla görüşüp fikirlerini alan, projeleri bir araya getiren ekip, her yıl devam etmesi planlanan ve bölüm etkinliklerini içeren katalogların ilkini tamamlamış, ikincisi üzerinde çalışmaktadır. Genellikle yönetim tarafından hazırlanan bu tür tanıtım malzemeleri, öğrencilerin görüşleriyle renklenmiş, benimseyecekleri bir ürün olmuştur. Katılımın devamlı olmasının ise önemi büyüktür [25]. Tasarım gibi işbirliğiyle var olan bir mesleğin eğitiminin verildiği ortam aynı özelliklere sahip olmalıdır. Bu ortam, bu yaklaşımı benimsemeli, vizyon ve yaklaşımını bu görüşle oluşturmalıdır. Katılım eğitim ortamında bir anda yerleşmeyebilir ve tüm “kullanıcıların” da görüşü özümsemesi zaman alabilir.
Arkadaşlarının bölüme ait bir ürün üzerinde çalıştıklarını gören öğrenciler bu konuda şevklenmekte, kendileri de bölümün “perde arkası”nda görev almak istemektedirler.
6.SONUÇ
Bu tür bir yaklaşımın sonuçları hemen gözlemlenmeyebilir. Hemen gözlemleyebileceklerimize karşın, uzun sürede ortaya çıkacak etkilerin kullanıcıların hayatındaki yerleri büyük ve uzun süreli olabilmektedir. Kullanıcı olarak her tür çevresel şarta adapte olmamız mümkün olabilmektedir; ancak önemli olan bunun olası bedelidir [26]. Bu tür projeler, verimli süreçleri içerir ve tasarım öğrencilerinin katılım ve tasarım programlaması ile ilgili bilgi edinerek, kullanıcıların önemi, insan-odaklı tasarımın anlamı, ve tasarladıkları mekanların özel hassasiyetleri konusunda öğrencilerde belirli bir farkındalık yaratırlar. Kullanıcılar her zaman dinleniyor olmaktan ve dikkate alınmaktan memnundur, öğrenciler ise katılımın çeşitli şekillerini içeren projelerde yer almaktan.
İçmimarlığın özelliği insan merkezli oluşudur, kullanıcıyla bire bir iletişim halinde yürüyen bir tasarım sürecidir. İçmimarlık mesleğinin, yüzeysel tasarımlarla sadece üç boyutlu görseller yaratmak olarak tanımlanacağı bir yöne hızla gittiği endişesini çoğu eğitimci paylaşmaktadır. Mesleğimiz kendine has (kullanıcının algısı, psikolojisi, fizyolojisini hesaba katarak bu konuları büyük bir hassasiyete tasarıma sessiz, yaratıcı ve estetik şekilde dâhil etmek gibi) bazı özelliklerini yitirmektedir ve bu ileride içinde yaşayacağımız mekânları da etkileyecektir. İçmimarlık eğitiminde insan merkezli tasarım yaklaşımları, ihtiyaçlara yanıt veren, kaliteli, işlevsel ve estetik açıdan değerli mekânlar yaratmak için büyük önem taşımaktadır.
40
Teşekkür:1.2. Eğitim Projesi: Oyun Parkı: İEÜ-Mimarlık Öğr. Gör. Burkay Pasin, Mimar Selma Göker Wilson, Işıkkent Resim Bölüm Başkanı Umut Karatepe, ve İEÜ-İMÇT Araş. Gör. Seren Borvalı.
1.3. Uygulama Projesi: İEÜ-Mutfak Sanatları ve Yönetimi Bölümü İçmimarlık Projesi: İMÇT Öğrencileri, Bilge Merve Fidan, Selin Erbilgiç, M. Etka Özöksel, Ümit Çağlar, Tunçdan Baltacıoğlu (İEÜ Rektörü), Ekrem Demirtaş (İEÜ Mütevelli Heyeti Başkanı), Nilgün Gürkaynak (İEÜ Mutfak Sanatları ve Yönetimi Yüksekokul Müdürü), Gabriele Sponza (İEÜ Mutfak Sanatları ve Yönetimi Bölümü öğretim görevlisi ve baş şefi) ve Hüsnü Alpan (İEÜ Proje ve İnşaat Müdürü), İMÇT Araş. Gör. Selin Gülden (çeviri).
1.4. Bölüm Projesi: İMÇT Kataloğu: İEÜ-İMÇT Öğr. Gör. Didem Kan Kılıç, Öğrenci Asistanlar Can Başdoğan, Duygu Çınar, ve İ. Uğur Göçmen.
KAYNAKLAR
[1]Alexander, C. (1977). A Pattern Language, Oxford University Press, New York. [2]
Alexander, C. Vd. (1979). The Timeless Way of Building, Oxford University Press, New York. [3]
Sanoff, H., Participatory Design, BookMasters, Inc., Mansfield, Ohio, 1990. [4]
Bravo, E. Vd. (1993). Participatory Design: Principles and Practices. The Hazards of Leaving Out
the Users. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates. 3-11.
[5]
Sanoff, H., Methods of Architectural Programming, Van Nostrand Reinhold, New York, 1980. [6]
Suchman, L. (1993). Participatory Design: Principles and Practices. Schuler, D.; Namioka, A. Hillsdale, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
[7]
Sanoff, H. (1999). Community Participation Methods in Design and Planning. Hoboken, New Jersey: Wiley, 67-76.
[8] Clark, A., Percy-Smith, B. “How Parent Explanation Changes What Children Learn From Everyday Scientific Thinking”, Journal of Applied Developmental Psychology, 2007, (28):3: 189-210.
[9] Hasırcı, D.; Demirkan, H. “Creativity in Learning Environments: The Case of Two Sixth Grade Art- Rooms”, The Journal of Creative Behavior, 1st
Quarter, 2003, (37):1: 17-42.
[10] Hasırcı, D. and S. G. Wilson. “Involving Children in Participatory Design: The Case of a Children’s Museum in Izmir”, ARCHILD: International Congress - Architecture and Children, The Chamber of Architects, Ankara, Turkey, 2009, 101-103.
[11] West, A., Chen X. M., Zhou Y., Zhang C. N. ve C. Qiang., “From Performance to Practice: Changing the Meaning of Child Participation in China”, Children, Youth and Environments, 2007, (17): 1: 1.
[12] Karen D. Konings, Saskia Brand-Gruwel, Jeroen J. G. van Merrienboer. “Participatory
Instructional Redesign by Students and Teachers in Secondary Education: Effects on Perceptions of Instruction”. Instructional Science, 2011, 39:737–762.
[13] Cook-Sather, A. “Sound, Presence, and Power: “Student Voice” in Educational Research and Reform”, Curriculum Inquiry, 2006, (36):4: 359–396.
41
[14] Berns, T. “Usability and User-Centred Design, A Necessity for Efficient E-Learning!”, International
Journal of The Computer, the Internet and Management, 2004, (12):2: 20-25.
[15] Hasırcı, D. and S. G. Wilson. “Involving Children in Participatory Design: The Case of a Children’s Museum in Izmir”, ARCHILD: International Congress - Architecture and Children, The Chamber of Architects, Ankara, Turkey, 2009, 101-103.
[16] Skivenes, M. ve A. Stranbu, “A Child Perspective and Children’s Participation”, Children, Youth and
Environments, 2006, (16):2: 10-27.
[17]
Ulrich, R. S. Evidence based environmental design for improving medical outcomes. Proceedings of the conference, Healing by Design: Building for Health Care in the 21st Century. Montreal: McGill
University Health Care, 2000, (3):1: 3-10.
[18] Clark A., Percy-Smith, B. “Beyond Consultation: Participatory Practices in Everyday Spaces”,
Children, Youth and Environments, 2006, (16):2: 1-9.
[19] Hasırcı, D. “Participatory Art and Design with Children for Social Justice”. Art and Design for Social
Justice Symposium Proceedings. Tallahassee, Florida, USA. 17-20 January, 2010, 1-6.
[20] Kural, N.; Özaloğlu, S; Hasırcı, D. Kural N.; Özaloğlu, S.; Hasırcı, D. 2010. Un Processus Participatif: Concevoir Un Espace Public Urbain Pour Enfants Dans Un Bidonville. Enfants Jeunes das
les Espaces du Quotidien. Danic, I.; David, O. Depeau, S. (eds.) Rennes, Fransa: Presses
Universitaires de Rennes. pp. 247-263.
[21] EKOTAM. Tasarım Araştırma ve Uygulama Merkezi, (
http://ekotam.ieu.edu.tr, erişim tarihi:
9.9.2012).
[22] Hadjioannou, X. “Bringing the Background to the Foreground: What Do Classroom Environments That Support Authentic Discussions Look Like?”, American Educational Research Journal, 2007, (44):2: 370-400.
[23]
Sanoff, H., Participatory Design, BookMasters, Inc., Mansfield, Ohio, 1990. [24]
Iltus, S. and Hart, R. A. Architecture and Behavior. 2000, (10):4: 361-370. [25]
Wiesenfield, S. 2002. Bechtel, R. (ed.). Handbook of Environmental Psychology. Sustained Participation: A Community Based Approach to Addressing Environmental Problems. New York: John Wiley and Sons, Inc. 629-646.
[26]