I. BÖLÜM
1.2. AVRUPA BİRLİĞİNİN KURUMLARI VE YAPISAL ÖZELLİKLERİ
1.2.1. ASLİ YAPISAL KURUMLAR
Avrupa Parlamentosu Avrupa vatandaşlarının temsilcilerinden oluşur. 1979 yılından
beri beş yılda bir doğrudan oyla seçilen Avrupa Parlamentosu üyelerinin sayısı Şubat
2003’te yürürlüğe giren Nice Antlaşması çerçevesinde 626’dan 732’ye çıktı. Üye
ülkeler AP’ de nüfusları oranında sandalye sayısına sahiptirler. Ancak, AP
milletvekilleri mensubu oldukları ülkeden bağımsız olarak, AP’ deki siyasi grupların
içinde faaliyet gösterirler. AP Başkanı milletvekilleri arasından, üyelerin salt çoğunluğu
ile seçilir ve 2,5 yıl görev yapar.
Tüm parlamentolar gibi Avrupa Parlamentosu’nun da üç temel yetkisi vardır: yasama,
denetim, bütçe. Bu çerçevede AP, Komisyon’un önerilerini inceler ve Konsey ile
birlikte yasama sürecine katılır; yönelttiği yazılı veya sözlü sorularla başta Komisyon
olmak üzere tüm AB kurumlarını denetleme yetkisine sahiptir; AB’nin yıllık bütçesini
onaylamak ve uygulanmasını denetlemek suretiyle Konsey ile birlikte bütçe yetkisini
paylaşır. Olağan aylık genel kurulu, tüm AP üyelerinin katılımıyla Strazburg’da; komite
toplantıları ve diğer genel kurullar Brüksel’de gerçekleştirilen AP’nin sekretaryası
Lüksemburg’dadır. Toplantıları ve tartışmaları kamuya açık olan AP’nin kararları,
tutum belgeleri ve toplam tutanakları AB Resmi Gazetesi’nde yayımlanır.
(Temiztürk:2007; 29)
1.2.1.2. Avrupa Birliği Bakanlar Konseyi (Council of the European
Union)
Avrupa Birliği Bakanlar Konseyi, AB'nin ana karar verme kuruluşudur ve üye ülkeler
arasında ekonomik ve siyasi kararların yerine getirilmesi için koordinasyon rolü oynar.
Avrupa Konseyi üye ülkelerin dışişleri bakanlarından oluşmakla birlikte gündemdeki
konuya göre ele alınacak konularla ilgili bakanlar düzeyinde temsilcilerden de
oluşturulabilir. Konsey toplantıları üye ülkelerin Daimi Temsilcilerinden oluşan Komite
(COREPER) tarafından hazırlanır.
Toplam olarak 9 farklı Konsey yapılanması vardır:
Genel İşler ve Dış İlişkiler,
Ekonomik ve Mali İşler (Ecofin),
Adalet ve İçişleri,
İstihdam, Sosyal Politika, Sağlık ve Tüketici Hakları,
Rekabetlilik (İç Pazar, Sanayi ve Araştırma),
Ulaştırma, Telekomünikasyon ve Enerji,
Tarım ve Balıkçılık,
Eğitim, Gençlik ve Kültür.
Avrupa’nın geleceği ile ilgili en önemli kararlar Konsey tarafından alınır. Bakanlar
Konseyi’nin 6 temel sorumluluğu vardır: Yasama, Üye devletlerin genel ekonomi
politikalarının koordinasyonu, AB bütçesinin onaylanması, AB ile diğer ülke(ler) veya
uluslar arası örgütler arasındaki anlaşmaları imzalaması, Avrupa Konseyi tarafından
ortaya konulan yönlendirici ilkelere dayanarak AB’nin ortak dış ve güvenlik
politikasının geliştirilmesi, cezai konularda ulusal mahkemeler ve polis güçleri arasında
işbirliğinin koordinasyonu.
AB Konseyi kararları nitelikli çoğunluk yöntemiyle alır. Ancak vergilendirme, dışişleri
ve savunma politikası gibi hassas konularda oybirliği ile karar alınması gerekmektedir.
AB üyesi her ülke, dönüşümlü olarak Konsey Başkanlığını altı ay süresince üstlenir.
(Temiztürk:2007; 31)
1.2.1.3. Avrupa Komisyonu
Avrupa Komisyonu, AB politikalarının tasarlayıcısı ve koordinatörüdür. Mevzuat
önerileri hazırlar, Parlamento ve Konsey’e sunar. Birliğin yürütme organı olarak Avrupa
Birliği müktesebatını (direktif, yönetmelik ve kararları), Parlamento ve Konsey
tarafından hazırlanan bütçe ve programları uygulamakla yükümlüdür. Topluluk
antlaşmalarının koruyucusudur ve Adalet Divanı ile birlikte topluluk hukukunun doğru
uygulanmasını sağlar. Uluslararası platformda ve uluslararası antlaşmaların
müzakerelerinde özellikle ticaret ve işbirliği alanlarında Birliği temsil eder. Komisyon
üyeleri görevlerini yerine getirirken kendi ulusal hükümetlerinden tamamen bağımsız
olarak davranmak ve sadece Avrupa Birliği'nin çıkarlarını gözetmekle yükümlüdürler.
Komisyon'u görevden alabilecek tek organ Avrupa Parlamentosu'dur. Komisyon'un her
üyesinin bir veya birkaç politika alanında özel sorumluluğu vardır. Ancak kararlar
kolektif sorumluluk ilkesi temelinde alınır. Komisyon öncelikle ve her şeyin üstünde
Antlaşmaların korunması ve gözetilmesiyle yükümlüdür. Görevini yerine getirirken
tarafsız davranır ve Antlaşma hükümleri ile Antlaşmalar temelinde alınan kararların
doğru biçimde uygulanmasını gözetir. Üye Devletlerden herhangi birine karşı Antlaşma
ihlali soruşturması başlatabilir ve gerekli gördüğünde konuyu Avrupa Adalet Divanı'na
götürür. Bunların yanı sıra özellikle Avrupa Birliği'nin rekabet kurallarını ihlal etmeleri
durumunda kişilere ve şirketlere para cezası verebilir. Komisyon ayrıca Birliği harekete
geçiren organdır. Yasama sürecini başlatmada tek yetkilidir ve yeni bir 'Avrupa
yasasının kabulü sürecinin her aşamasında etkide bulunma güç ve yetkisine sahiptir.
Başkan ve Komisyon üyeleri üye ülke hükümetleri tarafından ortak uzlaşmayla atanırlar
ve ancak Avrupa Parlamentosu tarafından görevden alınırlar. Komisyon'un idari
personelinin çoğu (Komisyon merkezinin bulunduğu) Brüksel'de, bir kısmı ise
Lüksemburg'da görev yapar. Komisyon bünyesindeki yaklaşık 30 Genel Müdürlük ve
benzeri bölümde yaklaşık 16.000 görevli çalışmaktadır. Komisyon'un ve diğer
kurumların faaliyet giderleri toplam Birlik bütçesinin yüzde beşini geçmez.
(www.abgs.gov.tr;2006)
1.2.1.4. Adalet Divanı ve İlk Derece Mahkemesi
AB mevzuatının tüm üye devletlerde hukuka uygun biçimde aynı şekilde yorumlanması
ve uygulanmasını sağlamakla görevlidir. Adalet Divanı üye devletler, AB kurumları,
işletmeler ve kişiler arasındaki anlaşmazlıkların çözümlenmesi yetkisine sahiptir.
Yetkisi, sadece ilgili Topluluk tasarrufunun yorumlanması veya geçerliliği konusunda
karar verilmesi ile sınırlıdır; ulusal anlaşmazlıklarla ilgili karar verme yetkisi yoktur.
Divan bir Üye Devlet'in Antlaşmalarda öngörülen bir yükümlülüğü yerine
getiremediğine karar verebilir. Üye Devlet bu kararın gereğini yerine getirmezse Divan
para cezası uygulanmasını kararlaştırabilir. Divan, kurumların aldığı önlemlerin iptali
için açılan davalarda bu önlemlerin yasallığını inceleyebileceği gibi bazı önlemlerin
alınmamış olmasının Antlaşmalara aykırı olduğuna da karar verebilir. Divan ulusal
mahkemelerin başvurusu üzerine Topluluk hukukunun çeşitli hususlarının
yorumlanması ya da geçerliliği hakkında ön kararlar alır. Bir hukuki işlemin bu türden
tartışmalı bir husus doğurması halinde ulusal mahkemelerden herhangi biri Avrupa
Adalet Divanı'ndan ön karar isteyebilir. Ancak bunun için ilgili Üye Devlet'te daha
yüksek bir temyiz mercii bulunmaması gerekir. Bu durumda Divan'ın kararı
bağlayıcıdır. (www.abgs.gov.tr;2006)
Divan, her üye devletten birer tane olmak üzere 25 hâkimden ve 8 savcıdan (Adalet
Divanı’nın talep etmesi halinde Bakanlar Konseyi oybirliği ile sayının artırılmasına
karar verebilir) oluşur. Hâkimler ve savcılar ulusal yüksek mahkeme eski üyeleri veya
konusunda yetkin avukatlar arasından üye devletlerin ortak kararı ile 6 yıl için atanır.
Hâkimler (ilk üçüncü yılın sonunda 7 hâkim; sonraki üçüncü yılın sonunda 8 hâkim) ve
savcılar (her üç yılın sonunda 4 savcı) her üç yılda bir dönüşümlü olarak yenilenir.
Adalet Divanı’nın karşı karşıya olduğu binlerce davada yardımcı olunması amacıyla
1989 yılında Adalet Divanı bünyesinde 15 yargıçtan oluşan İlk Derece Mahkemesi
kurulmuştur İlk Derece Mahkemesi, başta gerçek kişiler tarafından açılan ve işletmeler
arasındaki haksız rekabete ilişkin olmak üzere çeşitli davalarda hüküm vermek ile
görevlidir. Hukuk meseleleriyle ilgili başvurular sadece Avrupa Adalet Divanı
tarafından karara bağlanır. Bu mahkemelerin üyeleri Lüksemburg'da görev yapar.
(www.ikv.org.tr; 2007)
Adalet Divanı her durumda aynı biçimde uygulanan bir Topluluk hukukunun
yaratılmasına yardımcı olmuş ve böylece Avrupa'nın bütünleşme sürecini
hızlandırmıştır.
1.2.1.5. Sayıştay
1977 yılında kurulmuştur. Her üye ülkeden Konsey tarafından 6 yıl için atanan toplam
25 üyeden oluşur. Temel görevi, AB bütçesinin doğru bir şekilde kullanılmasını
sağlamaktır. Bu görevi yerine getirirken AB gelirleri veya harcamalarını idare eden her
türlü kurumun kayıtlarını inceleyebilir; gerektiğinde yerinde denetleme yapabilir.
Ayrıca her yıl bir önceki mali yıla ilişkin bir rapor hazırlar ve bunu Avrupa
Parlamentosu’na ve Konsey’e sunar. Yıllık rapor, Avrupa Parlamentosu’nun
Komisyon’un bütçeyi idaresini onaylayıp onaylamamasında önemli rol oynar. Sayıştay,
bunların yanı sıra, AB mali tüzükleri kabul edilmeden önce görüş bildirir.
(Temiztürk:2007; 31)
1.2.2. İŞLEVSEL KURUMLAR
Belgede
Türk ve Alman basınında Türkiye-Avrupa Birliği ilişkileri
(sayfa 30-34)