5.2. Öneriler
5.2.2. Araştırmacılara Yönelik Öneriler
Öğretmen adaylarına yönelik böyle bir çalışma görüşme gibi farklı veri toplama araçlarıyla yapılarak daha zengin verilerle ilgili alt problemler cevaplanabilir.
Böyle bir çalışma farklı bölgelerden örneklem seçilerek yapılıp genellemelere varılabilir.
KAYNAKÇA
Acar O. (2008), PISA Sonuçları Isığında Türkiye’nin Rekabet Gücünün Değerlendirilmesi, Türkiye Ekonomi Politikaları Arastırma Vakfı. 10 Mayıs 2013 tarihinde http://www.tepav.org.tr/upload/files/1271251457r2163 adresinden erişilmiştir.
Akpınar, B. ve Aydın, K. (2007). Türkiye ve bazı ülkelerin eğitim reformlarının karşılaştırılması.
Fırat Üniversitesi Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları Dergisi, 6 (1), 82-88.
Aksu, H. H. (2008). Öğretmenlerin Yeni İlköğretim Matematik Programına İlişkin Görüşleri.
Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt: 8, Sayı: 1, Yıl: 8.
Altun, M., Aydın, N., Akkaya, R. ve Uzel, D. (2012). PISA perspektifinden ilköğretim 8. sınıf
öğrencilerinin matematik başarı düzeyinin tahlili. 22 Temmuz 2013 tarihinde
http://doktora2012.files.wordpress.com/2012/10/zpisa-kuyeb.doc adresinden erişilmiştir. Anılan, H. ve Sarıer, Y. (2007). Altıncı sınıf matematik öğretmenlerinin matematik dersi öğretim
programının uygulanabilirliğine ilişkin görüşleri. 24 Haziran 2013 tarihinde
http://efd.mehmetakif.edu.tr/arsiv/aralik2008/aralik2008/128-141.doc sayfasından erişilmiştir.
Arıol, Ş. (2009). Matematik Öğretmen Adaylarının Bütüncül (Holistik) ve Analitik Düsünme
Stillerinin Matematiksel Problem Çözme Becerilerine Etkisi, Yüksek Lisans Tezi,
Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Arslan S., Özpınar, İ. (2008). Öğretmen Nitelikleri: İlköğretim Programlarının Beklentileri Ve Eğitim Fakültelerinin Kazandırdıkları. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen Ve
59
Ayaz, M. F. (2009). İlköğretim İkinci Kademe Matematik Dersi Öğretim Programının
Öğrencilerin Problem Çözme Tutum Ve Becerilerine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Fırat
Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
Aydın A.,Sarıer Y., Uysal Ş., (2012). Sosyoekonomik ve Sosyokültürel Değişkenler Açısından PISA Matematik Sonuçlarının Karşılaştırılması, Eğitim ve Bilim, Cilt 37, Sayı 164.
Aydın, B., Peker, M. ve Dursun, Ş. (2000). İlköğretim 6-8. Sınıflarda Matematik Öğretmenlerinin Karşılaştıkları Sorunların Tespiti. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi,
12, ss120-129.
Aydoğdu İskenderoğlu T., Erkan İ., Serbest A., (2013). 2008-2013 Yılları Arasındaki SBS Matematik Sorularının PISA Matematik Yeterlik Düzeylerine Göre Sınıflandırılması,
Turkish Journal of Computer and Mathematics Education Vol.4 No.2, 147-168.
Baki, A. (2006). Kuramdan Uygulamaya Matematik Eğitimi. Trabzon: Derya Kitabevi.
Bal, A. P. (2008). Yeni İlköğretim Matematik Öğretim Programının Öğretmen Görüşleri Açısından Değerlendirilmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,
Cilt 17, Sayı 1, s.53-68.
Berberoğlu, G. ve Kalender, İ. (2005). Öğrenci başarısının yıllara, okul türlerine, bölgelere göre incelenmesi: ÖSS ve PİSA analizi. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 4(7), 21-35.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2013). Bilimsel
Araştırma Yöntemleri. (14. Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. (17. Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
Cohen, L., Manion, L. and Morrison, K. (2000). Research Methods in Education. (5th edition). London: Routledge.
Collani, E. V. (2001). “OECD PISA - An Example of Stochastic Illiteracy?” Economic Quality
Control, Vol 16, No. 2, 227 – 253.
Çelen F.K., Çelik A., Seferoğlu S.S., (2011). Türk Eğitim Sistemi ve PISA Sonuçları, Akademik
Bilişim Dergisi, İnönü Üniversitesi, Malatya.
Çifçi, A. (2006). PISA 2003 Matematik Alt Testi Sonuçlarına Göre Türkiye’deki Öğrencilerin
Başarılarını Etkileyen Bazı Faktörlerin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe
60
Çömlekoğlu, G. (2001). Öğretmen Adaylarının Problem Çözme Becerilerine Hesap Makinesinin
Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir.
Dede, Y. ve Yaman, S., (2005). Matematik Öğretmen Adaylarının Matematiksel Problem Kurma ve Problem Çözme Becerilerinin Belirlenmesi. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 5 (18), 41 - 56.
Demir, E. (2010). Uluslararası Öğrenci Değerlendirme Programı (PISA) Bilişsel Alan Testlerinde
Yer Alan Soru Tiplerine Göre Türkiye’de Öğrenci Başarıları, Yüksek Lisans Tezi,
Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Demirel, Ö. (2012). Eğitimde Program Geliştirme: Kuramdan Uygulamaya. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Demirel, Ö. ve Kaya, Z. (2006, Ed.). Eğitim Bilimine Giriş. İstanbul: Pegem A Yayıncılık.
Deringöl, Y. (2006). İlköğretimde Matematik Problemi Çözmeyi Öğretmede Yeni Yaklaşımlar. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Eğitim Reformu Girişimi. (2005). Yeni öğretim programlarını inceleme ve değerlendirme raporu.
İstanbul: İstanbul Politikalar Merkezi. 20 Eylül 2013 tarihinde
http://www.erg.sabanciuniv.edu adresinden alınmıştır.
Eraslan, A. (2011). İlköğretim Matematik Öğretmen Adaylarının Model Oluşturma Etkinlikleri Üzerinde Düşünme Süreçleri. İlköğretim Online, 10(1), 364-377.
Gömleksiz, M. N. (2005). Yeni İlköğretim Programlarının Uygulamadaki Etkililiğinin Değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 5(2), 339–370.
Grobe, C. S. ve Alexandar, R. (2006). Effects of Multiple Solution Methods in Mathematics Learning. Learning and Instruction. 16(2), 122-138.
Gür, H. ve Korkmaz, E. (2006). İlköğretim 7. Sınıf Öğrencilerinin Problem Ortaya Koyma
Becerilerinin Belirlenmesi. 23 Temmuz 2013 tarihinde www.matder.org.tr adresinden
erişilmiştir.
Hotaman, D. (2008). Yeni İlköğretim Programının Kazandırmayı Öngördüğü Temel Becerilerin
Öğretmen, Veli ve Öğrenci Algıları Doğrultusunda Değerlendirilmesi. Doktora Tezi,
61
İş, Çiğdem, (2003). A Cross-Cultural Comparıson of Factors Affectıng Mathematıcal Lıteracy of
Students In Programme For Internatıonal Student Assessment (Pısa). Yüksek Lisans Tezi,
Orta Doğu Teknik Üniversitesi Fen ve Matematik Alanları Eğitimi Bölümü, Ankara.
İş Güzel, Ç. (2006). A Cross-Cultural Comparıson of The Impact of Human And Physıcal
Resource Allocatıons On Students’ Mathematıcal Lıteracy Skılls In The Programme For Internatıonal Student Assessment (Pısa) 2003 Doktora Tezi, Orta Doğu Teknik
Üniversitesi Fen ve Matematik Alanları Eğitimi Bölümü, Ankara.
Kalaycı, Ş. (Ed.). (2009). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. (4. Baskı). Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
Karaçalı, A. (2004). Kerem Altun ile Öğretmen Yeterlikleri Üzerine. Bilim ve Aklın Aydınlığında
Eğitim Dergisi, Yıl:5, Sayı:58.
Karataş, İ. ve Güven, B. (2010). Ortaöğretim Öğrencilerinin Günlük Yaşam Problemlerini Çözebilme Becerilerinin Belirlenmesi. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi Cilt-Sayı: 12-1
Kaynar, Y. (2012). Yeni İlköğretim II. Kademe Matematik Öğretim Programının İstatistik
Boyutunun İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi Eğitim
Bilimleri Enstitüsü, Afyon.
Kertil, M. (2008). Matematik Öğretmen Adaylarının Problem Çözme Becerilerinin Modelleme
Sürecinde İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri
Enstitüsü, İstanbul.
Kılıç, M. (2005). Öğretmenin Rolü ve Görevlerine İlişkin Görüşlerin Yeni İlköğretim Programı
Çerçevesinde Değerlendirilmesi. Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumunda sunulmuş bildiri, Erciyes Üniversitesi, Kayseri.
Kıymaz, Y. (2009). Ortaöğretim Matematik Öğretmen Adaylarının Problem Çözme
Durumlarındaki Matematiksel Yaratıcılıkları Üzerine Nitel Bir Araştırma. Doktora Tezi,
Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara
Knighton, T. and Bussiere, P. (2001). Educational Outcomes at Age 19 Associated with Reading
Ability at Age 15. Ottawa: Culture, Tourism and the Centre for Education Statistics.
Lemke, M. and Lıppman, L. (2001). Outcomes of Learning: Results from the 2000 Program
62
Literacy, Statistical Analysis Report. ERIC Documents Reproduction Services, No: 462,
449.
Lesh, R. and Zawojewski J. S., In F. Lester (Ed.), (2007). Problem solving and modelling. The Handbook of Research on Mathematics Teaching and Learning. National Council of Teachers of Mathematics, Reston, Virginia and İnformation Age Publishing, North Carolina.
Mayer, R.E. (1990), Problem Solving in M.W.Eysenck (ed.), The Blackwell Dictionary of
Cognitive Psychology, Basil Blackwell, Oxford, pp. 284-288.
McKinsey & Company. (2007). How the world’s best performing school systems come out on top.
Miltner, D. (2007). Solving Problems in Different Ways: Aspects of Pre-Service Teachers’ Math Cognition and Pedagogy. PhD Thesis, University of Illinois at Chicago.
Milli Eğitim Bakanlığı Araştırma Geliştirme Daire Başkanlığı (2005), PISA 2003 Ulusal nihai
rapor. Ankara. http://yegitek.meb.gov.tr adresinden ulaşılmıştır.
Milli Eğitim Bakanlığı Araştırma Geliştirme Daire Başkanlığı (2007), PISA 2006 Projesi Ulusal
Ön Rapor. Ankara. http://yegitek.meb.gov.tr adresinden ulaşılmıştır
Milli Eğitim Bakanlığı Dış İlişkiler Genel Müdürlüğü, (2008). PISA: Uluslararası Öğrenci
Başarı Değerlendirme Programı. Ankara. http://abdigm.meb.gov.tr adresinden ulaşılmıştır. Milli Eğitim Bakanlığı Araştırma Geliştirme Daire Başkanlığı (2011), PISA Türkiye. Ankara.
http://yegitek.meb.gov.tr/ adresinden ulaşılmıştır
Milli Eğitim Bakanlığı Araştırma Geliştirme Daire Başkanlığı (2013), PISA Bülteni, (8), Ankara. http://yegitek.meb.gov.tr adresinden ulaşılmıştır
Milli Eğitim Bakanlığı Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı (2009). İlköğretim Matematik Dersi 6-8.
Sınıflar Öğretim Programı ve Klavuzu. Ankara
Okur, S. (2008). Student’s Strategies, Episodes and Metacognitions in The Context of PISA 2003
Mathematical Lİteracy Items. Yüksek Lisans Tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi Fen
Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Organization for Economic Co-operation and Development (2002). PISA 2000 technical report. http://www.oecd.org/turkey adresinden ulaşılmıştır.
63
Organization for Economic Co-operation and Development (2003). PISA 2003 Assessment
Framework: Mathematics, Reading, Since and Problem Solving Knowledge and Skills. .
http://www.oecd.org/turkey adresinden ulaşılmıştır.
Organization for Economic Co-operation and Development. (2004). Learning for tomorrow’s
world. First results from PISA 2003. . http://www.oecd.org/turkey adresinden ulaşılmıştır.
Organization for Economic Co-operation and Development (2005), Problem Solving for
Tomorrow’s World: First Measures of Cross-Curricular Competencies from PISA 2000, .
http://www.oecd.org/turkey adresinden ulaşılmıştır.
Organization for Economic Co-operation and Development (2009), PISA 2009Assessment
Framework: Key competencies in Reading, Mathematics And Science, .
http://www.oecd.org/turkey adresinden ulaşılmıştır
Ovayolu, Ö. (2010). Türkiye’deki Öğrencilerin Pısa 2006 Matematik Alt Testindeki Düşünme
Süreçlerine İlişkin Puan Dağılımları. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim
Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Ökkeş, E. (2011). Matematiksel Problem Çözme Ve Üst Bilişi Üzerine Hazırlanan Bir Mesleki
Gelişim Programı Ve Bu Programın Etkililiği. Yüksek Lisans Tezi, Gaziantep Üniversitesi
Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep.
Özdemir, F. (2010). PISA 2003’de Genel Lise Öğrencileri Ve Kanuni Lisesi Öğrencilerinin
Matematik Başarısını Etkileyen Faktörlerin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe
Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Özdemir, Ş. (2012). İlköğretim Matematik Öğretmeni Adaylarının Çoklu Temsiller Kullanılarak
Problem Çözme Algılarının Açınsanması. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi,
Enformatik Anabilim Dalı, Enformatik Programı, İstanbul.
Özer, Y. (2009). Uluslararası Öğrenci Değerlendirme Programı (Pısa) Verilerine Göre Türk
Öğrencilerin Matematik Ve Fen Bilimleri Başarıları İle İlişkili Faktörler. Yüksek Lisans
Tezi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Özgen, K. ve Pesen, C., (2010), Probleme Dayalı Öğrenme (Pdö) Yaklaşımı İle İşlenen Matematik Dersinde Öğrencilerin Problem Çözme Becerilerinin Analizi. Milli Eğitim Dergisi, Sayı 186, 27-37.
64
Özgün, D. (2012). İlköğretim Matematik Öğretmen Adaylarının Problem Çözme Sürecinde
Ürettiği Matematik Modellerinin Nitel Bir Yaklaşımla İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi,
Erciyes Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Kayseri
Pehlivan,F. C.(2011). Matematik Problemlerinin Çözümünde Öğretmen Adaylarının Kullandıkları
Stratejilerin ve Gösterim Şekillerinin Analizi. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül
Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Ryken, A. E.(2009). Multiple Representations As Sites For Teacher Reflection About Mathematics Learning. Journey Mathematics Teacher Educational. 12:347-364.
Salman E. (2012). İlköğretim Matematik Öğretiminde Problem Kurma Çalışmalarının
Öğrencilerin Problem Çözme Başarısına Ve Tutumlarına Etkisi. Yüksek Lisans, Erzincan
Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzincan
Schleicher, A. (2007). Can competencies assessed by PISA be considered the fundamental school knowledge 15 year olds should possess? Journal of Educational Change, 349-357.
Sonmaz, S. (2002). Problem Çözme Becerisi ile Yaratıcılık ve Zeka Arasındaki İlişkinin
İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü,
İstanbul.
Terzi, S.I. (2000). İlköğretim okulu altıncı sınıf öğrencilerinin kişilerarası problem çözme beceri
algılarının bazı değişkenler açısından incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi
Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Türk Dil Kurumu Büyük Sözlük. 7 Temmuz 2013 tarihinde http://tdkterim.gov.tr/bts/ adresinden ulaşılmıştır.
Uysal, Esra (2009). İlköğretim Sekizinci Sınıf Öğrencilerinin Matematik Okur yazarlık Düzeyi. Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
Verschaffel, L., De Corte, E., Lasure, S., Van Vaerenbergh, G., Bogaerts, H. and Ratincky, E. (1999). Learning to Solve Mathematical Application Problems: A Design Experimenting with Fifth Graders. Mathematical Thinking and Learning, 1(3): 195-229.
Wolfram (2005). Annual Meeting of the American Educational Research Association, Nisan 7–11,
65
Yaşar, Ş., Gültekin, M., Türkan , B., Yıldız, N., Girmen, P. (2005). Yeni İlköğretim
Programlarının Uygulamasına İlişkin Sınıf Öğretmenlerinin Hazırbulunuşluk Düzeylerinin ve Eğitim Gereksinimlerinin Belirlenmesi (Eskişehir İli Örneği). Yeni İlköğretim
Programlarını Değerlendirme Sempozyumunda sunulmuş bildiri, Erciyes Üniversitesi, Kayseri
Yaşar, Ş. ve Duban, N. (2009). Sorgulamaya Dayalı Öğrenme Yaklaşımına Yönelik Öğrenci Görüşleri. İlköğretim Online, 8(2), 457-475.
Yazıcı, E. (2009). İlköğretim Matematik Dersi 6. Sınıf Öğretim Programının Değerlendirilmesi
Üzerine Bir Çalışma. Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, (5.Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yıldırım, S. (2009). İlköğretim I. Kademe Matematik Dersi Öğretim Programı’nın Kazanımlar
Boyutunun Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi,
Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale.
Yıldız, A. (2003). Ebeveynin Problem Çözme Becerisi Üzerine Deneysel Bir Çalışma. Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Yılmaz A., (2011). 2001 – 2010 Yılları Arasında Gerçekleştirilen OKS ve SBS ile PISA Uygulamasının Karşılaştırılması, Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim, S. 134, ss. 80-86.
66
67 Ek-1. Veri Toplama Aracı
İlköğretim Matematik Öğretmen Adaylarının PISA’da Tanımlanan Problem Çözme Süreç Yeterliliklerinin Belirlenmesi
Sevgili öğretmen adayları,
Bu çalışmada size yönetilen sorular, sadece yürütülen bilimsel çalışmama ilişkin veriler elde etme amacını taşımaktadır. Bu bölümden elde edilen bilgilerin II. ve III. bölümlerden elde edilen bilgilerle arasında bir ilişkinin olup olmadığı değerlendirilmek istenmiştir. Matematik öğretiminin önemli bireyleri olarak sizlerin yardımları ve katılımlarının yüksek düzeyde olması dileğiyle şimdiden teşekkür ederim.
NOT: Yanıtlarınızın okunaklı olup sizi ifade etmesine özen gösteriniz.
Araştırmacı Emine Yavuz Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü İlköğretim Matematik Öğretmenliği Yüksek Lisans Öğrencisi
PISA (Programme for International Student Assessment) : Uluslararası Öğrenci
Değerlendirme Programı.
Temsil ile gösterim: Problemi şema, grafik v.b. araçlarla ifade etmektir.
I.BÖLÜM
ÖĞRENCİ BİLGİ FORMU
1. Sınıfınız: 1.Sınıf ( ) 2.Sınıf ( ) 3.Sınıf ( ) 4.Sınıf ( ) 2. Liseden mezun olduğunuz yıl:
3.Öğrenim geçmişinizde iyi bir matematik problemi çözücüsü olarak yetiştirildiğinizi düşünüyor musunuz?
68 Evet ( ) Hayır ( )
4.Üniversitede problem çözme öğretimi için yeterli eğitimi aldığınızı düşünüyor musunuz?
Evet ( ) Hayır ( )
5.Öğretmenlik yaşantınızda öğrencilerinizi iyi birer matematik problemi çözücüsü olarak yetiştirebileceğinizi düşünüyor musunuz?
69 II. BÖLÜM
Bu anket PISA’da tanımlanan problem çözme süreçleri hakkında görüşlerinizi almak için hazırlanmıştır. Lütfen sizi en çok ifade eden tercihi seçiniz.
PISA Problem Çözme Süreçleri Hakkında Görüş Anketi
(4) K es in lik le K at ılı yor u m (3) K at ılı yor u m (2) K at ılm ıyor u m (1) K es in lik le K at ılm ıyor u m (0) K ar ar sı zı m 1. Keşfetmek ve Anlamak
1.Günlük hayattan hazırlanmış matematik problemi ile daha önce çözdüğüm matematik problemi arasında rahatlıkla ilişki kurarım.
2.Problemi çözebilmek için onu iyi anlamak gerekir. 3.Formüller problemin çözümünü anlamayı kolaylaştırır. 4.Günlük hayattan hazırlanan matematik problemini anlamakta zorlanırım.
2. Temsil ile Gösterim ve Formülleştirme
1.Problem derste şema, Tablo v.b araçlarla temsil edilerek çözülmelidir.
2.Veriler mantıksal bağıntılarla organize edildikten sonra problem çözülmelidir.
3.Bir öğretmen, problemi farklı şekillerle temsil ederek çözmelidir.
4.Problem anlaşıldıktan sonra hangi temsille gösterileceği önemlidir.
5. Problemi okuduğumda verilen ve istenilenleri belirlemek için kendime sorular sorarak formülleştiririm.
70
PISA Problem Çözme Süreçleri Hakkında Görüş Anketi
(4) K es in lik le K at ılı yor u m (3) K at ılı yor u m (2) K at ılm ıyor u m (1) K es in lik le K at ılm ıyor u m (0) K ar ar sı zı m 3. Planlama ve Uygulama
1.Problem, plan yapılarak çözülmelidir.
2.Her problem, problem çözme basamakları sırasıyla uygulanıldığında çözülür.
3. Problemi çözdükten sonra mutlaka benzer problemler çözerim.
4.Günlük hayattan hazırlanmış matematik problemini çözmek için önce matematik diline aktarmak gerekir.
5.Problemi çözerken her adımda ne yapmam gerektiğinin bilirim.
6.Derste problem çözümünden sonra, o probleme benzer örnekler çözülmelidir.
7.Problemi çözerken her işlemi önceki ve sonraki adımlarımı düşünerek yaparım.
4. Kontrol Etme ve Yansıtma
1.Problem çözümünden sonra arkadaşlarımın çözüm yollarını dinleyerek yeni stratejiler geliştirmeye çalışırım.
2.Derste problemin sonucuna ulaşıldıktan sonra, öğrencileri problem çözme süreci üzerine düşündürmek vakit kaybıdır. 3.Her problemin sadece bir çözüm yolu vardır.
4.Problemi çözdükten sonra daha iyi bir çözüm yolu bulmak için uğraşmam.
71 III. BÖLÜM PROBLEM ÇÖZME ETKİNLİKLERİ
Bu bölümde PISA’da farklı zamanlarda sorulmuş sorular bulunmaktadır. Sizin soruların ne kadarını anlayabildiğiniz ve anladıklarınızın ne kadarını yansıtabildiğiniz ölçülmek istenmiştir. Lütfen soruları yönergeler doğrultusunda cevaplayınız.
PROBLEM ÇÖZME ETKİNLİĞİ-I ( KİTAPLIK SİSTEMİ)
Can Halıcı Lisesi kitaplığının kitapları ödünç vermek için basit bir sistemi vardır; okulda çalışanlara ödünç verme süresi 28 gün ve öğrencilere ödünç verme süresi 7 gündür. Aşağıda bu basit sistemi gösteren bir işleyiş şeması verilmiştir.
Yeşil Orman Lisesi’nin buna benzer, ama daha karmaşık bir ödünç verme yöntemi vardır: ırtılan" olarak sınıflandırılmış olan bütün yayınların ödünç verme süresi 2 gündür.
yer almayan kitaplar için (dergiler dışında), ödünç verme süresi okulda çalışanlar için 28 gün, öğrenciler için 14 gündür.
yer almayan dergiler için, ödünç verme süresi herkese 7 gündür.
almalarına izin verilmeyecektir.
Siz Yeşil Orman Lisesi’nde bir öğrencisiniz ve üzerinizde kitaplığa geri verilmesi gecikmiş hiçbir kitap ya da dergi yoktur. Ayırtılan listesinde yer almayan bir kitabı ödünç almak istiyorsunuz. Kitabı kaç günlüğüne ödünç alabilirsiniz?
72 Problemde verilenler ve istenilenler şunlardır:
Problemin bir temsille gösterimi şudur:
Problemi çözmek için planım ve çözümüm şudur:
73
PROBLEM ÇÖZME ETKİNLİKLERİ-II (ULAŞIM SİSTEMİ)
Aşağıdaki şema, Zed ülkesindeki bir kentin ulaşım sistemindeki üç demiryolu hattının bir bölümünü göstermekte ve bulunduğunuz yer ile gitmeniz gereken yeri belirtmektedir.
Yolculuk ücreti, geçilen istasyon sayısına bağlıdır (Bindiğiniz istasyonu saymayacaksınız). Yolunuz üzerinde geçtiğiniz her bir istasyon ücreti 1 zed’dir. Birbirini izleyen iki istasyon arasında geçen süre yaklaşık 2 dakikadır. Bir aktarma istasyonunda bir hattan diğerine aktarma yapmak için gerekli süre yaklaşık 5 dakikadır.
Şema, şu anda bulunduğunuz bir istasyonu (“Buradan”) ve gitmek istediğiniz istasyonu (“Buraya”) göstermektedir. Ücret ve zaman açısından en iyi gidiş yolunu şema üzerinde gösteriniz. Ödemeniz gereken ücret ile yaklaşık yolculuk süresini belirtiniz.
Yanıt: Ücret:…....zed.
Yaklaşık yolculuk süresi:…….dakika.
Problemde verilenler ve istenilenler şunlardır:
74
75 Ek-2. Kitaplık Sistemi Değerlendirme Tablosu
Kategori Açıklama
Doğru (D) 14gün.
Yanlış (Y) Diğer yanıtlar.
Boş (B) Soru üzerinde herhangi bir işlem
yapılmamış.
Unutmamalısınız ki şematik şekillerin (baklava biçimleri, dikdörtgenler, oklar) doğru kullanımı önemli değildir. Puanlama, öğrencilerin işleyiş şeması çizip çizememesi değil, aşamaların mantıksal olarak düzenlenmesi üzerinde odaklanır. Baklava ya da dikdörtgen şekilleri içine yerleştirilmeyen metinsel anlatımları içeren yanıtları kabul ediniz.
76
En işlevsel yöntem, aşağıdaki gibi 4 aşamadan oluşan denetim yöntemidir. Eşdeğer anlatımların kabul edilebilir olduğunu unutmayınız. Örneğin, “Ödünç alan bir çalışan mıdır?” yerine “Ödünç alan bir öğrenci mi yoksa bir çalışan mıdır? “ de olabilir. Bu durumda “Öğrenci” ve “Çalışan” etiketleri ve bunu izleyen kararlar sorulan soruyla doğru olarak eşleşmelidir.
Kısmen Doğru:
Dört denetim aşaması doğru sıralanmış ama “küçük bir hata” vardır. Örneğin: Bir ödünç verme süresi yanlıştır.
Bir ödünç verme süresi unutulmuştur. Bir ya da daha fazla Evet/Hayır unutulmuş.
Bir Evet/Hayır hatalı olarak etiketlenmiş. Örneğin:
“Üzerinde geri verilmemiş bir yayın var mı?” için denetim aşaması, işleyiş şemasının dışında bir anlatım olarak yazılmış, ama diğer üç denetim aşaması tamamen doğru ve doğru sıralamadadır.
İki denetim aşamasının sırası yanlış olup, bu durum bir tane fazla denetim aşaması gerektireceğinden, toplam 5 aşama oluşacaktır. Yöntem tamamlanmış durumda fakat, daha
77
az işlevseldir. “Tamamlanmış” sözcüğü, denetim sistemi bütün durumlarda doğru ödünç verme süreleri üretecek anlamına gelir.
Aşağıdaki iki yanlıştan sadece biri nedeniyle ilk üç denetim aşaması sıralamasının gereken düzende olmaması dışında, şema doğrudur. (İki yanlışın birlikte olduğu durumda bu kod kullanılmamalıdır.)
“Ayırtılan listesi” ve “dergi mi?” için denetim aşamaları yer değiştirmiştir.
“Üzerinde geri verilmemiş bir yayın var mı?” ve “ayırtılan listesi” için denetim aşamaları yer değiştirmiştir.
“Üzerinde geri verilmemiş bir yayın var mı?” için denetim aşaması, işleyiş şemasının dışında bir anlatım olarak yazılmış, ama diğer üç denetim aşaması doğru sıralamadadır, ancak “küçük bir hata” vardır.
YA DA
“Üzerinde geri verilmemiş bir yayın var mı?” için denetim aşaması unutulmuş, ama diğer üç denetim aşaması tamamen doğru ve doğru sıralamadadır.