5. SONUÇ VE ÖNERİLER
5.5. Öneriler
Bu başlık altında araştırmadan elde edilen sonuçlara göre değişen zamanda içinde ilköğretim programlarını yeniden hazırlayacak olanlara, programın uygulayıcılarına ve bu konuyla ilgili çalışma yapacak araştırmacılara önerilerde bulunulmuştur.
İlköğretim programlarını yeniden düzenleyecek veya hazırlayacaklara ve programın uygulayıcılarına yönelik öneriler;
1. Özellikle Türkçe ve Fen- Teknoloji dersi olmak üzere barış eğitimi kazanımlarının yetersiz olduğu dersler kazanımlar, kavramlar, beceriler ve değerler açısından zenginleştirilebilir.
2. TC İnkılâp Tarihi gibi öğrencilerde “tarihsel empati” yeteneğini geliştirecek derslerin kazanımlarına ayrıca önem verilebilir.
3. Barış eğitiminin içerik ve kapsamı programın bütününde genişletilerek okul müfredatı ile bütünleştirilebilir.
4. Öğretmen ve idarecilere yönelik barış eğitimin içerik, kapsam, amaç ve ilkeleriyle ilgili bir eğitim semineri verilebilir.
5. İhtiyaca göre okul idaresi veya öğretmenleri tarafından program dışında da barış ve barış eğitimine dönük çalışma ve etkinliler yapılabilir.
6. Barış eğitimi konusunda öğrenci velileriyle işbirliği yapılıp bu konuda velilere belli süreyle eğitim verilebilir.
Araştırmacılara yönelik öneriler;
1. Bu araştırmada ilköğretim birinci ve ikinci kademe derslerine ait olmak üzere toplam 13 dersin program inlemesi yapılmıştır. Bu konuyla ilgili araştırmalar diğer dersleri de içine alarak genişletilebilir.
2. İdareci ve öğretmenlerin görüşlerinin belirlenmesi sadece Sivas il ve ilçelerindeki öğretmenler ile gerçekleştirilmiştir. İleride yapılacak araştırmalarda örneklem farklı il ve bölgelerle genişletilebilir.
3. Bu araştırmada ilköğretim öğretmenlerinin görüşlerinin belirlenmesi için veri toplama aracı olarak anket tekniği kullanılmıştır. Yapılacak başka çalışmalarda farklı veri toplama araçları kullanılabilir.
4. Daha önce Türkiye’de kullanılmış ilköğretim programları üzerine mukayeseli bir araştırma yapılabilir.
5. Sadece ilköğretim programları değil de ortaöğretim programları üzerine de aynı araştırma yapılabilir.
KAYNAKLAR
Acar, B. A., Dündar, G. (2008). İşyerinde Psikolojik Yıldırmaya (Mobbing) Maruz Kalma Sıklığı İle Demografik Özellikler Arasındaki İlişkinin İncelenmesi.
İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, (37) 2, 111-120.
Arsal, Z. (2008). İlköğretim Programları ve Barış Eğitimi. 17. Eğitim Bilimleri Kongresi, Sakarya.
Aspeslagh, R., Burns, R. J. (1996). Approaching Peace Through Education: Background, Concept and Theoretical İssues. . Robin J. Burns and Robert Aspeslagh (Ed.), Three Decades of Peace Education Around the World. (25- 70). London: Garland Publishing.
Bachmann, I. (2011). Malina. (Ahmet Cemal çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Bajaj, M., Chiu, B. (2009). Education for Sustainable Development As Peace Education. Peace and Change, 34. 441- 455.
Bar-Tal, D. (2001). The Elusive Nature Of Peace Education. In G. Salomon & B. Nevo (Eds.), Peace education: The concept, principles, and practices around the
world (pp. 27-36). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates, Publishers.
Bar-Tal, D., Rosen, Y. Zehngut, R. N. (2010). Peace Education in Societies İnvolved in Intractable Conflicts, Goals, Conditions and Directions. Gavriel Solomon and Edward Cains (Ed.), Handbook on Peace Education. (21-44). New York: Psychology Press.
Başkaya F. (2010). Paradigmanın İflası: Resmi İdeolojinin Eleştirisine Giriş. Ankara: Maki.
Bayraktar, B. (2012). Barış Çalışmaları Perspektifinden İsrail- Filistin Sorunu. Atilla Sandıklı (Ed.), Teoriler Işığı Altında Güvenlik, Savaş, Barış ve Çatışma
Çözümleri (s. 249-276). İstanbul: Bilgesam.
Bayran, D; Aslan, C. (2008). An Analysis on Theme of Peace in Primary Turkhish Curricula. 13. World Conference in Education WCCI; 2-7 Semtemper, Antalya, Turkey.
Bretherton, D., Weston, J., Zbar, V. (2005). School- Based Peace Building in Sierra Leone. Theory into Practice 44 (4). 355- 362.
Candaş, A., Akkan B. E., Günseli S., Deniz, M. B. (2011). Devlet İlköğretim
Okullarında Ücretsiz Öğle Yemeği Sağlamak Mümkün mü?: Farklı Ülke Modelleri ve Türkiye’ye Yönelik Önerile. İstanbul: Açık Toplum Vakfı.
Caulfield, S. L. (2000). Creating Peaceable Schools. Annals of the American Academy
of Political and Social Science, 567. 170- 185.
Chetkow – Yanoov, B. (1996). Conflict resolution skills can be taught. Peabody
Journal of Peace Education, 71(3), 12-28.
Coşkuner, E. (2008). Barış Eğitimi Programının Öğrenci Üzerindeki Etkilerinin
İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi,
Danesh, H. B. (2008). The education for peace integrative curriculum: Concepts, contents and efficacy. Journal of Peace Education, 5(2), 157-173.
Davies, L. ( 2000). Eğitim, Barış ve Anlaşmazlık. Kenan Çayır (Ed.), Eğitim Çatışma ve
Toplumsal Barış: Türkiye’den ve Dünyadan Örnekler (s. 9-22). İstanbul: Mega
Basım.
Demir, S. (2011). Türkiye'de Barış Eğitimine Bakış: Tanımlar, Zorluklar, Öneriler: Nitel İnceleme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri. 4. 1739-1745.
Demirel, Ö. (2010). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: PegemA
Demirel, M. (2008). A Review of Primary Curricula in Turkey : Values and Values Education: 13. World Conference in Education WCCI; 2-7 Semtemper, Antalya, Turkey.
Demirtaş, A. (1991). Barış, Savaş ve Eğitim. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Dergisi, 6, 41-46.
Dengiz, A. Ş., Yılmaz, M. (2007). 2004 İlköğretim Programı'nda Okuma ve Kütüphane Kullanma Alışkanlıklarına İlişkin Öğretmen Görüşleri. Bilgi Dünyası, (8) 2, 203-229.
Devlet İstatistik Enstitüsü. Adalet İstatistikleri, 2009.
Dugan, A. M., Carey, D. (1996). Toward a Defination of Peace Studies. Robin J. Burns and Robert Aspeslagh (Ed.), Three Decades of Peace Education Around the World. (79-96). London: Garland Publishing.
Ediger M. (2003). War And Peace in the Curriculum. Journal of İnstructional
Psychology, 30. 288- 293.
Ekiz, D. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Anı.
Ersoy, E., Başer, N. (2009). İlköğretim 6. Sınıf Öğrencilerinin Yaratıcı Düşünme Düzeyleri. Uluslar arası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2. 128-137.
Eryılmaz, A. (2009). Barışa Yönelik Tutumların Özsaygı ve Cinsiyet Değişkenleriyle İncelenmesi. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,12. 23- 31. Evans, D., Laryea, R., Rafajfeh, M. A., Meenan, K., Neary, P. Stobie, T. ( 1999). A
Culture Of Peace. Educational İnnovation and Information.100. 1-8.
Fountain, S. (1999). Peace Education in UNİCEF. New York: Programe Division UNİCEF.
Feurverger, G. (1997). An Educational Program for Peace : Jewish- Arab Conflict Resulation in İsrail. Theory into Practice 36. 17-25.
Gazioğlu, G. (2008). The effects of peace and conflict resolution education on
emotional intelligence, self concept and conflict resolution skills. Unpublished
Master‟s Thesis, Bogazici University Institute for Graduate Studies in the Social Sciences.
Genç, G. O. (2006). Evaluatıng Peacebuıldıng Inıtıatıves Usıng Multıple
Methodologıes: Lessons Learned From A Greek-Turkısh Peace Educatıon.
Harris, L. M. (1996). Peace Education in an Urban School District in the United States.
Peacebody Journal of Education, 71 (3), 63-82.
Harris, I. M., Morrison, M. L. (2003). Peace education (2nd ed.). Jefferson, NC: McFarland
Harris, I. M. (2008). History of peace education. In M. Bajaj (Ed.), Encyclopedia of
peace education (pp. 15-23). Charlotte, NC: Information Age Publishing.
Harris, I. M. (2010). History of peace education. In G. Salomon & E. Cairns (Eds.),
Handbook on peace education (pp. 11-20). New York: Psychology Press.
Hatunoğlu, B. Y., Hatunoğlu, A. (2005). Öğretmenlerin Fiziksel Cezalandırmaya İlişkin Görüşleri. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensitüsü Dergisi (6) 2, 105-116. İlköğretim Türkçe Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu (1-5. Sınıflar), 2005. Ankara:
Devlet Kitapları Müdürlüğü Basım Evi.
Johnson,D.,W., Johnson, R. T. (2001). Teaching Students to be Peacemakers: A Meta Analysis. American Educational Research Assocation. University of
Minnesota.
Johnson,D.,W., Johnson, R. T. (2005). This issue.Theory Into Practice,44(4), 275-279.
Johnson, D. W., Johnson, R. T. (2010). Peace education in the classroom: Creating effective peace education programs. In G. Salomon & E. Cairns (Eds.),
Kamaraj, I., Kerem, A. K. (2006) Erken Çocukluk Döneminde Barış Değerine Evrensel Bir Bakış. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19. 93-104.
Karaman, K, Y. (2010). Üniversite Öğrencilerinin Ulusal ve Uluslar arası Barışa İlişkin Görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 43. 27-49. Kaptan, S. (1998). Bilimsel Araştırma ve İstatistik Teknikleri. Ankara: Bilim Kitap
Kırtasiye Ltd. Şti.
Keskin, C. S., Keskin, Y. (2009). Cumhuriyet Dönemi İlkokul (İlköğretim 1. Kademe) Sosyal Bilgiler ve Onun Kapsamına Giren Ders Programlarında Bir Değer Olarak “Barış”ın Yeri. Değerleri Eğitimi Dergisi, 7, 69- 92.
Keskiner, E. (2003). Türkiye’de Din Derslerinde Vatandaşlık Eğitimi. Değerler Eğitimi
Dergisi, 3. 38-41.
King, U. ( 2007). Religious Education and Peace Education: An Overview and Response. British Journal of Religous Education, 29, 115- 124.
Kirk, J. (2004). Promoting a gender- just Peace: the Roles of Women Teachers in Peace Building and Reconstruction. Gender and Development, 12. 50-59.
Kuroda, Y. (1966). Peace- War Orientation in a Japanase Comminity. Journal of Peace
Research, 3. 380- 388.
Kupermintz, H., Gavriel, S. (2005). Lessons to Be Learned From Research on Peace Education in the Context of İntractable Conflict. Theory into Practice 44 (4). 293- 302.
Nastase, A. (1983). The Culture Peace and Peace Education. İnternational Review of
Education, 29. 391- 401.
Okullarda Şiddet. (2006, Nisan 10). Akşam gazetesi.
Perkins, D. (2002). Paradoxes of peace and the prospects of peace education. In G. Salomon & B. Nevo (Eds.), Peace education: The concept, principles, and
practices around the world (pp. 37-53). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum
Associates, Publishers.
Pusmaz, D. (2002). İslam Barış Dinidir, Diyanet Aylık Dergisi,6, 23- 32.
Reardon, B. A. (1988). Comprehensive peace education: Educating for global
responsibility. New York: Teachers College Press.
Rosen, Y., Salomon, G. (2011). Durability of Peace Education Effects in the Shadow of Conflict. Social Pyschol Education, 14. 135- 147.
Sağkal, A. S. (2011). Barış Eğitimi Programının İlköğretim 6.Sınıf Öğrencilerinin
Saldırganlık Eğilimleri Empati Düzeyleri Ve Barışa İlişkin Görüşleri Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül
Üniversitesi/ Eğitim bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Sarrıca M., Contarello, A. (2004). Peace, War and Conflict: Social Representations Shared by Peace Activists and Non-Activists. Journal of Peace Research, 41 (5). 549- 568.
Serrano, A, L. (2010). İspanya’da Toplumsal Barışa Yönelik Eğitim Mevzuatı ve Uygulamaları. Kenan Çayır (Ed.), Eğitim Çatışma ve Toplumsal Barış:
Türkiye’den ve Dünyadan Örnekler (s. 75-83). İstanbul: Mega Basım.
Sertel, J.M., Kurt, G., Oral, Z. (2004). Barış Bireyde Başlar. İstanbul: Ekspres Basım.
Shapiro, S. (2002). Toward a critical pedagogy of peace education. In G. Salomon & B. Nevo (Eds.), Peace education: The concept, principles, and practices around the
world (pp. 63-71). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates, Publishers.
Sivas Milli Eğitim Müdürlüğü, Strateji Geliştirme Hizmetleri Şubesi. (2012). 2011 Yılı
Faaliyet Raporu. Sivas Valiliği.
Smith, J. (2004). Peace Education: Exploring Some Philophical Foundations.
İnternational Review of Education, 50. 3-15.
Söğüt, İ. (2011). Kriminolojide Çağdaş Yönelimler: Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet
Araştırması. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Polis Akademisi/ Güvenlik
Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Sönmez, V., Alacapınar, F. G. (2011). Örneklendirilmiş Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Anı.
Şimşek, E. (1996). Budizm’de İnsan ve Hak. İstanbul Üniversitesi Mukayeseli Hukuk Araştırmaları Dergisi, 20. 181-191.
Tapan, Ç. (2006). Barış Eğitimi Programının Öğrencilerin Çatışma Çözme Becerileri
Üzerindeki Etkilerinin İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz
Taşpınar, M. (2004). Öğretimde Planlama Uygulama Değerlendirme, Gürol M. (Ed.),
Test ve Madde Analizi. Elazığ: Üniversite Kitabevi.
Tümer, G., Küçük, A., Küçük, A. (2009). Dinler Tarihi. İstanbul: Berikan. Türkçe Sözlük. 2005. Türk Dil Kurumu (TDK), Ankara.
Türkeş, M. (2000). Hava, İklim, Şiddetli Hava Olayları ve Küresel Isınma. Devlet Meteoroloji İşleri Genel Müdürlüğü 2000 Yılı Seminerleri, Teknik Sunumlar, Seminerler Dizisi: 1: 187-205, Ankara.
Türnüklü, A., Şahin, İ. (2006). İlköğretim Okullarında, Çatışma Çözüm Stratejilerinin Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi. Çağdaş Eğitim Dergisi.
http://www.cagdasegitim.org/?set=aylik&durum=makale&id=5&sorgu=200304
Ulusavaş, M. (2000). Temel Yurttaşlık Eğitimi (Global Boyutlu, Karşılaştırmalı Bir Çalışma. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8. 104- 113.
UN says 307 children killed during Syrian crackdown. (2011, 2 Aralık). Canadian Broadcasting Corporation.
Ünven, G. (2006). Yansıtıcı Düşünme. Ankara: Pegem A. Varış F. (1978). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Alkım
Wintersteiner, W. (2010). Educational Science and Peace Education. Gavriel Solomon and Edward Cains (Ed.), Handbook on Peace Education. (45-62). New York: Psychology Press.
Yıldırım, A., Şimşek, H. (1999). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi.
Yılmaz, E. M. (2006). Bir Barış Paradigması ve Uyuşmazlık Çözüm Yöntemi Olarak Şiddetsizlik. Liberal Düşünce Dergisi. 41, 17-24.
1984’ten 2010 Yılına 26 Yılın Kanlı Bilançosu.(24 Haziran,2010).
EKLER
EK-1: İlköğretim Programları ve Barış Eğitimi Anketi Değerli İdareciler ve Öğretmenler,
Bu anket, ilköğretim programlarının barış eğitimine katkısı konusunda sizlerin görüşlerini belirlemek amacıyla hazırlanmıştır. Ankete katılmak tamamıyla isteğe bağlıdır. Size yöneltilen kişisel bilgiler haricindeki hiçbir sorunun doğru ya da yanlış bir cevabı bulunmamaktadır. Bu nedenle soruları öznel düşünceleriniz etrafında, içtenlikle cevaplandırınız. Soruları atlamadan ve dikkatlice cevaplandırmanız araştırma sonuçlarının sağlığı açısından önemli görülmektedir.
Anket toplam üç kısımdan oluşmaktadır. Bölümlerin nasıl yanıtlanacağı her bölümün başında belirtilmiştir. Anketin hiçbir kısmında adınızı, soyadınızı veya kimlik bilgilerinizi belirtmenize gerek yoktur. Sorulara vereceğiniz yanıtlar yalnız araştırmacı tarafından okunup değerlendirilecektir. Elde edilen veriler yüksek lisans tezi için kullanılacaktır.
Yardımlarınız ve katkılarınız için teşekkür eder, saygılarımı sunarım. Yalçın COŞKUN Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Bilimleri Bölümü E-Posta: yalcin.coskn@gmail.com I. BÖLÜM KİŞİSEL BİLGİLER
AÇIKLAMA: Bu bölümde size kişisel bilgilerinizle ilgili sorular yöneltilmiştir. Soruları, size uygun yanıtın önündeki ayraç ( ) içine “X” işareti koyarak yanıtlamanız beklenmektedir.
Lütfen her soruyu yanıtlayınız.
1. Cinsiyetiniz? ( ) Kadın ( ) Erkek
2. Medeni durumunuz? ( ) Evli ( ) Bekâr 3. Yaşınız? ……...
4. Mesleki deneyiminiz kaç yıl? ……....
5. Eğitim düzeyiniz? ( ) Lisans ( ) Yüksek lisans ( ) Doktora ( ) Diğer
Cevabınız diğer ise hangi tür okul olduğu belirtiniz...
6. Lisans düzeyinde hangi üniversiteden mezun oldunuz? ………... 7. Lisans düzeyinde hangi bölümden mezun
oldunuz?... 8. Şu an çalıştığınız branş?
... 9. Barış eğitimi konusunda ders aldınız mı? ( ) Evet ( ) Hayır
10. Barış eğitimi konusunda daha önce bir çalışmaya katıldınız mı? ( ) Evet ( ) Hayır
Cevabınız evet ise ne tür bir çalışma olduğunu kısaca açıklayınız...
II. BÖLÜM
Açıklama: Her ifadeye katılma düzeyinizi size en uygun seçeneğin altına (X) işareti koyarak belirtiniz. Branş öğretmenleri kendi ders programlarını düşünerek soruları cevaplandıracaklardır.
İlköğretim Programlarında; Tamam
en Katıl ıyorum Katıl ıyorum Kı sme n Katıl ıyorum Katıl m ıyorum T amam en Katıl m ıyorum
1 İnsan hakları ile ilgili temalara yeterince yer verilmektedir. 2 Kültürel çeşitlilik ile ilgili temalara yeterince yer verilmektedir. 3 Sosyal adalet ile ilgili temalara yeterince yer verilmektedir. 4 Nüfusun sorunları ile ilgili temalara yeterince yer verilmektedir.
5 Sürdürülebilir kalkınma ile ilgili temalara yeterince yer verilmemektedir. 6 Sağlık ve barınmanın hakkının önemini vurgulayan temalara yeterince yer
verilmektedir.
7 Çevresel konularla ilgili temalara yeterince yer verilmektedir. 8 Çocuk hakları ile ilgili temalara yeterince yer verilmemektedir.
9 Kaynakların eşit dağılımının gerekliliği ile ilgili yeterince temaya yer verilmektedir.
İlköğretim Programları;
10 Öğrencilerde insan hakları ile ilgili gerekli tutumları kazandıracak niteliktedir.
11 Öğrencilerde işbirliği ile ilgili tutumları geliştirecek düzeydedir. 12 Öğrencilerde dayanışma ile ilgili tutumları geliştirecek düzeydedir.
13 Öğrencilerde kültürlerin korunması ile ilgili değerleri geliştirecek nitelikte değildir. 14 Öğrencilerde kendisini ve diğerlerini tanıma konusunda tutum geliştirecek
niteliktedir.
15 Öğrencilerde globalleşme ile ilgili tutum geliştirecek niteliktedir.
16 Öğrencilerde çevrenin korunması ile ilgili tutum geliştirecek niteliktedir. 17 Öğrencilerde dinsel- manevi tutumlar geliştirecek niteliktedir.
18 Öğrencilere çatışma çözme becerilerini kazandıracak nitelikte değildir. 19 Öğrencilerin kültürel farklılıklara saygı duymasını sağlayacak niteliktedir.
İlköğretim programları öğrencileri;
20 Eşitlik ilkesi hakkında yeteri kadar bilgilendirmektedir. 21 Özgürlük ilkesi hakkında yeteri kadar bilgilendirmektedir. 22 Demokrasi ilkesi hakkında yeteri kadar bilgilendirmektedir. 23 Güvenlik ilkesi hakkında bilgilendirmede yetersizdir. 24 Adalet ilkesi hakkında yeteri kadar bilgilendirmektedir. 25 Dayanışma ilkesi hakkında bilgilendirmede yetersizdir. 26 Sorumluluk hakkında yeteri kadar bilgilendirmektedir.
27 İtibar/Saygınlık ilkesi hakkında yeteri kadar bilgilendirmektedir. 28
İlköğretim programları öğrencilerin;
29 Düşünme becerilerini (eleştirel, yansıtıcı, yaratıcı v.b) geliştirmektedir 30 İletişim becerilerini (sunum becerisi, etkin dinleme, sözsüz iletişim v.b)
geliştirmektedir.
31 Kişisel becerileri (işbirliği, öz-disiplin, uyumluluk, saygı, sorumluluk v.b) geliştirmektedir.
AÇIK UÇLU SORULAR
Açıklama: Bu bölümde yer alan soruları sorunun alt kısmındaki boşluğu kullanarak cevaplandırmanız beklenmektedir.
1. “Barış Eğitimi”ni daha önce duydunuz mu? Barış Eğitimi denilince aklınıza neler gelmektedir?
2. İlköğretim programları kazanımlar, etkinlikler ve temel kavramlar açısında toplumsal ve uluslar arası barışı destekler nitelikte midir? Cevabınızın neden(ler)ini belirtiniz.
3. Öğrencilerinizde barış kültürü oluşturabilmek için program dışında etkinlik yapıyor musunuz? Hangi etkinlikleri yapıyorsunuz?
4. Barış kültürü ve Barış Eğitimine yönelik tutuma sahip bir insanda bulunması gereken özellikler nelerdir?
5. Ülkemizde barış ve barış eğitimi denince aklınıza kimler gelmektedir? Neden?
Kişinin Adı Faaliyet Alanı Özellikleri I-
II- III- IV- V-
6. Uluslar arası alanda barış ve barış eğitimi denince aklınıza kimler gelmektedir?
Kişinin Adı Faaliyet Alanı Özellikleri I- II- III- IV- V-
7. Barış Eğitiminde okulun rolü nedir?
EK-2: ÖZGEÇMİŞ Adı Soyadı: Yalçın COŞKUN
Doğum Yeri: Yozgat/ Boğazlıyan
Doğum Yılı: 1987
İlköğretim: Yunus Emre İlköğretim Okulu/ Gazipaşa İlköğretim Okulu
Ortaöğretim: Boğazlıyan Lisesi (YDA)
Lisans: Erciyes Üniversitesi- Türkçe Öğretmenliği
Bilimsel Faaliyetler: Arslan M., Bektaş, B. S., Kapan, S., Coşkun Y., Köşe S., Çimen, M. İlkokuma Yazma Öğretiminde Bitişik Eğik Yazı
Uygulamasına İlişkin Öğretmen Görüşleri ve Uygulamanın Değerlendirilmesi (Tokat İli Merkezi Örneği). I. Uluslar Arası Eğitim Programları ve Öğretim Kongresi. Eskişehir: 05- 08 Ekim 2011.