1. Cinsiyet Değişkeni Açısından Almanca Öğretmenliği Bölümü ve Alman- ca Bölümünde Okuyan Öğrencilerin ‘Almanca dersine yönelik tutum puanları’ arasında anlamlı farklılık ortaya çıkmamıştır.
2. Öğrencilerin Almancayı Öğrenme Durumları Değişkeni Açısından ‘Al- manca dersine yönelik tutum puanları’ arasında anlamlı farklılık ortaya çıkma- mıştır.
3. Öğrencilerin Babalarının Öğrenim Durumları Değişkeni Açısından ‘Al- manca dersine yönelik tutumları’, Öğrencilerin Babalarının Eğitim-Öğretim Du- rumlarına göre ‘Almanca dersine yönelik tutum puanları’ arasında anlamlı farklı- lık ortaya çıkmamıştır.
4. Öğrencilerin Annelerinin Öğrenim Durumları Değişkeni Açısından ‘Al- manca dersine yönelik tutumları’, Öğrencilerin Annelerinin Eğitim-Öğretim Durumlarına göre ‘Almanca dersine yönelik tutum puanları’ arasında an- lamlı farklılık ortaya çıkmamıştır.
Öneriler
Elde edilen sonuçlar ışığında aşağıdaki öneriler geliştirilebilir:
1. Almanya’da ve kendi başına yabancı dil öğrenen öğrencilerin yabancı dile yönelik tutum puanları üniversitede dil öğrenenlerden daha yüksektir. Bundan dolayı üniversitelerde dil eğitimi verirken öğrencilerde tutum geliştirecek çalış- malar yapılmalıdır.
2. Kız öğrencilerin yabancı dil tutumlarının düzeyini geliştirmek için okullarda ve sınıflarda tutum gelişimi ile ilgili etkinlikler yapılmalıdır.
KAYNAKÇA
Abdullah, K.M, Abduldaim, A.M., (1982): “ Beyda Eğitim Fakültesi Eğitim Fakültesi Öğretim Sürecinin Etkinliği” , Kongre Bildirisi.
Akboy, Rengin, Semercioğlu, Ufuk, (1991): “ Yabancı Diller Bölümü Öğ- rencilerinin Mesleki Beklentilerinin ve Buna Bağlı Olarak Duygusal Tepkilerinin Belirlenip Karşılaştırması” İzmir Birinci Eğitim Kongresi Bildirileri, Buca Eğitim Fakültesi Yayınları. İzmir; D.E.Ü. Matbaası .
Aksan, D., (2003): Her Yönüyle Dil Ana Çizgileriyle Dilbilim, I – II – III Cilt , TDK Yayınları.
Al- Makhzoumi, A.A., (1989): “ Öğrencilerin Arap Diline Yönelik Tutumları” D.E..Ü. İzmir, İlahiyat Fakültesi Dergisi. Sayı V. Ss.345-368, İzmir.
Allport,G.W., (1954): “ Attitudes in The History of Social Psychology” (Edt:Lindzey, G.) The Handbook of Social Psychology Reading. Addison- Wesley Publishing, Massachusetts.
Aslanargun, Engin; Hilmi, Süngü, (2006): Yabancı Dil Eğitimi Ve Etik. Milli Eğitim, Üç Aylık Eğitim Ve Sosyal Bilimler Dergisi, Bahar.
Ataol, Alpay, (1981): “Üniversitenin Halkla İlişkilerinde Yabancı Diller Bö- lümünün Rolü” Üniversite Çevre İlişkileri Sempozyumu . Malatya .
Balcı, A., (2001): Sosyal Bilimlerde Araştırma, Pegema Yayınları.
Berberoğlu, Giray, (1990- Nisan): “Kimyaya İlişkin Tutumların Ölçülmesi” Eğitim ve Bilim,14, 76:16-27.
Bogardus, E.S., (1946): Sociology, New York: The Mc Millan Compang.
Bozkurt, Cafer, (2001): “Rechtschreibung Und İnterpunktion İm Deutschen Und Türkischen”, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü , Adana.
Boztaş, İsmail., (1991): “Özel Amaçlı Yabancı Dil Eğitim Programları , Ha- zırlanmasında Gözönünde Tutulması Gereken Temel Etmenler ve Örnek Bir Program Önerisi” Ankara Üniversitesi Tömer Dil Öğretimi Dergisi s.3, 7-15 Ey- lül.
Brown, D. H. (1994): Principles of Language Learning and Teaching, Anglewood Cliffs, N, J.: Prentice Hall Regents.
Byrne, D., (1988): “Focus On The Classroom”, Oxford University Pres. Çakmak M. Ve Erol M. Ş. (2001): Öğretim Yöntem Ve Stratejileri, Pegema Yayınları.
Çelenk, Süleyman, (1988): “Eğitim Yüksekokulu Öğrencilerinin Öğretmen- lik Mesleğine Yönelik Tutumları” Yüksek lisans Tezi Selçuk Üniversitesi, Konya .
Demircan, Ö., (1988): Dünden Bugüne Türkiye’de Yabancı Dil, Remzi Kitabevi.
Demircan, Ö., ( 2002): Yabancı Dil Öğretim Yöntemleri, Der Yayınları
Demirel, Ö., (1990): Yabancı Dil Öğretimi İlkeler, Yöntemler, Teknikler, USEM Yayınları.
Demirel, Ö. , (1993): Genel Öğretim Yöntemleri, USEM Yayınları.
Demirel, Ö. , (2000): Karşılaştırmalı Eğitim Pegema Yayınları.
Demirel, Ö. , (2003): Yabancı Dil Öğretimi, Pegema Yayınları.
Dilaçar, A., (1968): “Dil, Diller ve Dilcilik” Türk Dil Kurumu Yayınları. Sayı: 2639: 28-29;70 Ankara.
Doğan, M., (1999): Changes in Attitudes to Mathematics of Primary Trainee Teachers. Unpublished E.dD. thesis. The University Of Leeds, UK.
Doğan, Süleyman,(1988): Yurt Dışı Yaşantısı Geçiren Ve Geçirmeyen Lise Öğrencilerinin Problemleri, Yayınlanmamış Doktora Tezi. Hacettepe Üniversite si Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Dönmez, Ali, (1993): Sosyal Psikoloji. İmge Kitabevi Yayınları, Ankara.
Duman, Tayyip, (1991): Türkiye’de Orta Eğitime Öğretmen Yetiştirme (Tarihsel gelişimi), Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları No:2322, s:6 Ankara.
Durukafa, Gönül, (1994): “ Eğitim Fakülteleri Almanca Öğretmenliği Prog- ramı İçin Eğitim Teknolojisi Açısından Bir Model” Yayımlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Ekmekçi, Özden, (1983): “Yabancı Dil Öğretiminde Psiko-sosyal Etmenler” Ortaöğretim Kurumlarında Yabancı Dil ve Sorunları. Türk Eğitim Derneği Yayın- ları.
Enginarlar, H., (1994): ‘‘Sentence combining plus: A new us efor an old technique. ELT Journal. Vol. 48 (3), 214-24.
Coultural Coflicts ” International Migration , Fourth Seminar On Adaptation And Integration Of Permanent Immigrants 87.117.
Ergün, Selami, (1993): “Özel Dershanelerde Görevli Öğretmenler İle Bu Dershanelere Devam Eden Öğrencilerin Rehberlik Hizmetlerine İlişkin Beklenti- lerinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi”. İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
Fennibilek, Feray, (2003): “Yabancı Dil Olarak Almanca Öğretiminde Praposıtıon’lardan Kaynaklanan Öğrenme Güçlükleri”. Mersin Üniversitesi Sos- yal Bilimler Enstitüsü Alman Dili Ve Edebiyatı Anabilim Dalı, Mersin.
Gardner R., Lambert E. W., (1972): “ Attitudes and Motivation in Second Language Learning . Rowley, Mess: Newbury House Publishing .
Geçtan, Engin, (1981): Psikanaliz ve Sonrası. Hür Yayın-istanbul.
Grossman, P. L. Wilson, S. M. and Shulman, L. E. ,(1989): Teachers of substance: Subject matter knowledge for teaching. In M. C. Reynolds (Ed.), Knowledge Base for the Beginning Teacher. New York: Pergamon Press.
Güler, Gülten, (2005): Ein Modellversuch: Der Einsatz von Lerntagebüchern als eines der Bewussmachungsverfahren im Lernprozess der Deutschlehrerstudierenden, İstanbul Üniversitesi Hasan Ali Yücel Eğitim Fakül- tesi Dergisi, sayı:2 , s:199, İstanbul.
Gürbüz, Şamil, (2001): “İlk ve Ortaöğretim Okullarında Yabancı Dil Olarak Almancanın Öğretimindeki Sorunların Analizi Ve Değerlendirilmesi”,Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Gürel, Hande, (1986): “ Yabancı Dil Olarak İngilizce Öğrenme Başarısı İle Öğrencilerinin Akademik Benlik Tasarımları ve Tutumları Arasındaki İlişki” Ya- yınlanmamış Doktora Tezi. Ankara.
Güven, Kaniye, (1990): “Hastanelerde Çalışan Doktor, Hemşire ve Bu Meslekleri Seçen Öğrencilerin Karşılaştırılmalı Analizi”Yayınlanmamış Doktora Tezi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Hadden B.L., (1991- March): ”Teacher and Nonteacher Perceptions of Second Language Communition” Language Learning, vol. 41: 1,1-24.
Hatipoğlu, Sevinç, (2004): Die Deutschlehrerausbildung in der Türkei im Kontext einer neuen Lernkultur, HasnAli Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, sayı:1, s:133-142, İstanbul.
Hengirmen, M.,(1994): Yabancı Dil Öğretim Yöntemleri, Engin Kitapevi. Kağıtçıbaşı, Ç., (1984): "Aile-içi Etkileşim ve İlişkiler: Bir Aile Değişme Modeli", Türkiyede Ailenin Değişimi, Ankara: Türk Sosyal Bilimler Derneği yayı- nı.
Kağıtçıbaşı, Çiğdem, (1977-1979): İnsanlar ve İnsanlar. Sosyal Psikolojiye Giriş. 3.Baskı. Cem Ofset Yayınları.
Karapirinler, Ertan, (2006): “Özel İlköğretim Okullarında İkinci Yabancı Dil Öğretimi”. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yabancı Diller Öğreti- mi Anabilim Dalı, Ankara.
Karataş, Akşehirli, Aysun, (2002): “Almanca’nın Dil Olarak Öğretimine Sözcük Öğretimi Yönünden Bir Yaklaşım”, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler
Kocaman, Ahmet, (1983): Yabancı Dil Öğretiminde Yeni Yöntemler, Türk Dili, Dil Öğretimi Özel Sayısı, 379-380, TDK,Ankara.
Koydemir, Fulya, (1994): “Dokuz Eylül Üniversitesi Alman Dili Eğitimi Ana- bilim Dalı İle Ege Üniversitesi Alman Dili ve Edebiyatı Anabilim Dalı Öğrencile- rinin Kendi Anabilim Dallarına ve Almancaya Yönelik Tutumları Konusunda Karşılaştırmalı Bir Araştırma” Yüksek Lisans Tezi. S:139-140 İzmir.
Köksal , Metin. ,Ersoy, Yaşar, (1991): “ Öğretmenler İçin Bilgisayar ve Bil- gisayar Destekli Eğitime Yönelik Tutum Ölçeği” İnsan Bilimleri Dergisi . Eğitim Bilimleri X, 2:67-75.
Kula, O.Bilge,(1989): “İnterkulture Ansaetse zur Neuorintierung der Ger- manistik” Symposium Über Deutsch Didaktik, Germanistik, Kultureller Austausch Ankaraner Beitrage zur Germanistik, 37-56, Ankara, Alman Kültür Merkezi.
Kuyumcu, Aslıhan, (2003): “Foreign Language Teacher Education and Teaching Practice in Turkey”. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yabancı Diller Eğitimi Anabilim Dalı İngiliz Dili Eğitimi Bilim Dalı, İstanbul.
Murcia, M.C., (1989): Teaching English As A Foreign Language Newbury House Publishers, Los Angeles.
Onur, Mustafa, (2003): “Üniversite Öğrencilerinin Yabancı Dil Başarısının Yabancı Dil Öğrenmeye İlişkin, Tutum, Özsaygı ve Denetim Odağı Açısından İncelenmesi”. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri A- nabilim Dalı, Erzurum.
Ökten, Mehtap, (2002): “Almanya’da İletişim Temelli Yabancı Dil Öğretimi Hakkında Güncel Yaklaşımlar”. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Al- man Dili Eğitimi Bilim Dalı, Ankara.
Öztürk, İsmet, (1990): “Ana-Baba Tutumlarının Üniversite Öğrencilerinin Bağımsızlık Duygularını Anlama, Yakınlık, Başarılık, Kendini Suçlama Ve Sal- Dırganlık Düzeyine Etkisi”. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi S.83, Hacet- Tepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara.
Pearson G.W., (1968): “Attitude Change in the Collage of Education”, Unpublished M.Ed. Dissetation. Bristol Üniversity.
Peçenek, D., (1998): Yabancı Dil Öğretiminde Öğretim Teknikleri, Değişim Yayıncılık.
Raasch, Albert, (1989): Fremdsprachen in der Erwachsenenbildung. Karl- Richard.
Roucek, Joseph S., (1986): “The Study of Foregin Languages.” New York: Philosophical Library Inc.:6.
Saracaloğlu, Seda, A.., (1992): “ Yabancı Dile Yönelik Tutum Ölçeği” Araş- tırma. İzmir.
Scott, W.A., ve Ytreberg. L.H., (1990): Teaching English To Children, Longman.
Sebüktekin, Hasan, (2000): “Lehrkonzepte Zum Frühen Deutschunterrıcht In Der Türkeı”. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Alman Dili Ve Edebiyatı Eğitimi Bilim Dalı, Çanakkale.
Smith, M. B., (1968): “ ‘Attitude Change’ Internatıonal Encyclopedia Of The Social Sciences” Crowell Collier And Macmillan.
Stern, H. H., (1987): Fundemental Concepts Of Language Teaching, Oxford University Press.
Stern, H. H., (1992): “Issues and Options in Language Teaching”. Oxford: Oxford University Press.
Tapan, Nilüfer, (1993): 20.Yüzyıl Almanca Öğretiminde Yöntem Araştırma- ları, Alman Dili Ve Edebiyatı Dergisi, (VIII), 191-205.
Tarhan, Şahika, (2003): “ Perceptions Of Students And Teachers And Parents Regardıng English-Medıum Instructıon At Secondary Education”. Orta Doğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Da- lı, Ankara.
TDK, (1998): Türkçe Sözlük, Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. Temel Ali, (1991): “Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Akademik Başarıları ile Fakülteye İlişkin Tutumları Arasındaki İlişki” Ç.Ü.Eğitim Fakültesi Dergisi, 6-7:216-227.
Tezcan, Mahmut, (1987): Yurt Dısından Dönen Gençlerin Uyum Sorunları. Egitim Sistemi ve Topluma Uyum. Engin Kitabevi. S.1.-10. Ankara.
Tokdemir ,Aslıhan, (1992): “ Yabancı Dil Öğrenmeyi Etkileyen Faktörler” Ankara, Gündoğan Yayınları.
Trigwell, K. Prosser M., (1991): “Improwing the Quality of Students Learning. The Influence of Learning Context and Student Approaches to Learning on Learning Outcomes”. Higher Education 22: 251-266. Netherland, Kluwer Academic Publishers .
Weaver, Paul., (1956): “Türkiye’de İngilizce Öğrenme Ve Bazı Zorlukları”. Eğitim Ve Edebiyat Bülteni, (2), 1-11.
Wenden, A., (1987): “Incorporating learner training in the classroom”.In A. Wenden and J.Rubin. (Eds.). Learner strategies in language learning. NJ: Prentice Hall.
WWW. Wikipedia.org.tr
Yaşar, Şefik, (1985): “ Uzaktan Öğretim Sürecindeki Öğrencilerin Yabancı Dil Öğretimine İlişkin Tutumları” Yüksek lisans Tezi, Ankara Üniversitesi.