Flüt Öğretiminde Konularına Göre Tercih Edilen Öğretim Yöntemlerinin Etkililik Düzeylerine İlişkin Sonuçlar

AraĢtırmada “Flüt öğretiminde konularına göre tercih edilen öğretim yöntemlerinin etkililik düzeyi nedir?” sorusu ile tanımlanan dördüncü alt probleme yönelik veriler deneysel uygulama ile toplanmıĢ, flüt öğretiminde tercih edilen öğretim yöntemlerinin etkililik düzeyleri belirlenmiĢtir. Buna göre;

 “Flütün Tarihsel GeliĢimi” konusu birinci grup öğrenciye eğitimciler tarafından en çok tercih edilen Anlatım ve AraĢtırma-Ġnceleme Yöntemleri, ikinci grup öğrenciye ise Gösteri/Demonstrasyon ve ĠĢbirlikli Öğretim Yöntemleri kullanılarak öğretilmiĢtir. Değerlendirme sonucunda eğitimcilerin en az tercih ettikleri yöntemler, en çok tercih ettikleri yöntemlere göre daha etkili olmuĢtur.

 “Flütün Yapısal Özellikleri” konusu birinci grup öğrenciye eğitimciler tarafından en çok tercih edilen Anlatım ve Gösteri/Demonstrasyon Yöntemleri, ikinci grup öğrenciye ise Problem Çözme ve ĠĢbirlikli Öğretim Yöntemleri kullanılarak öğretilmiĢtir. Değerlendirme sonucunda eğitimcilerin en çok tercih ettikleri yöntemler, en az tercih ettikleri yöntemlere göre daha etkili olmuĢtur.

 “Flütün Bakım ve Onarımı” konusu birinci grup öğrenciye eğitimciler tarafından en çok tercih edilen Anlatım ve Gösteri/Demonstrasyon Yöntemleri, ikinci grup öğrenciye ise Gezi-Gözlem-Ġnceleme ve ĠĢbirlikli Öğretim Yöntemleri kullanılarak öğretilmiĢtir. Değerlendirme sonucunda eğitimcilerin en az tercih ettikleri yöntemler, en çok tercih ettikleri yöntemlere göre az da olsa daha etkili olmuĢtur.

 “Bağlı ve Bağsız Çalma Tekniği” konusu birinci grup öğrenciye eğitimciler tarafından en çok tercih edilen Gösteri/Demonstrasyon ve ÇalıĢma-ÇalıĢtırma Yöntemleri, ikinci grup öğrenciye ise Soru-Cevap ve AraĢtırma-Ġnceleme Yöntemleri kullanılarak öğretilmiĢtir. Değerlendirme sonucunda en çok tercih edilen yöntemler en az tercih edilenlere göre açık bir farkla daha etkilidir denebilir.

 “Vibrato Tekniği” konusu birinci grup öğrenciye eğitimciler tarafından en çok tercih edilen ÇalıĢma-ÇalıĢtırma ve Gösteri/Demonstrasyon Yöntemleri, ikinci grup öğrenciye ise ĠĢbirlikli Öğretim ve AraĢtırma-Ġnceleme Yöntemleri kullanılarak öğretilmiĢtir. Değerlendirme sonucunda en çok tercih edilen yöntemler en az tercih edilenlere göre açık bir farkla daha etkilidir değerlendirmesi bu konu için de yapılabilir.

 “Re Majör Dizi” konusu bir önceki konuda olduğu gibi birinci grup öğrenciye ÇalıĢma-ÇalıĢtırma ve Gösteri/Demonstrasyon Yöntemleri, ikinci grup öğrenciye ise ĠĢbirlikli Öğretim ve AraĢtırma-Ġnceleme Yöntemleri kullanılarak öğretilmiĢtir. Değerlendirme sonucunda en çok tercih edilen yöntemler en az tercih edilenlere göre açık bir farkla daha etkilidir değerlendirmesi bu konu için de yapılabilir.

 “Barok Dönem Stil Özellikleri” konusu birinci grup öğrenciye eğitimciler tarafından en çok tercih edilen ÇalıĢma-ÇalıĢtırma ve Gösteri/Demonstrasyon Yöntemleri, ikinci grup öğrenciye ise ĠĢbirlikli Öğretim ve Soru-Cevap Yöntemleri kullanılarak öğretilmiĢtir. Değerlendirme sonucunda en çok tercih edilen yöntemler en az tercih edilenlere göre açık bir farkla daha etkilidir denebilir.

 “Barok Dönem Bestecileri” konusu birinci grup öğrenciye eğitimciler tarafından en çok tercih edilen Anlatım ve AraĢtırma-Ġnceleme Yöntemleri, ikinci grup öğrenciye ise Gösteri/Demonstrasyon ve ĠĢbirlikli Öğretim Yöntemleri kullanılarak öğretilmiĢtir. Değerlendirme sonucunda eğitimcilerin en az tercih ettikleri yöntemler, en çok tercih ettikleri yöntemlere göre daha etkili olmuĢtur.

4.2. Öneriler

 Eğitimciler “Flütün Tarihsel GeliĢimi” ve “Dönem Bestecileri” gibi tarih içerikli konuların öğretiminde, klasikleĢen yöntemlerle birlikte ya da bu yöntemler yerine, gösteri-demonstrasyon ve gezi-gözlem-inceleme yöntemleri gibi görsel ve iĢitsel materyallerle öğrencinin daha fazla duyu organını kullanarak öğrenmesini sağlayan daha etkili yöntemleri tercih etmelidir.

 Yine bu konuların öğretiminde çalgı eğitimindeki bire-bir ders yapma uygulamasının yanısıra, gerektiği zamanlarda öğrencilerin akranlarıyla iĢbirliği içinde araĢtırarak ve fikirlerini paylaĢarak öğrenmeleri sağlanmalıdır.

 “Flütün Bakım ve Onarımı” konusunun öğretiminde en az tercih edilen yöntemlerden biri olan Gezi-Gözlem-Ġnceleme yönteminin etkiliği dikkat çekmektedir. Eğitimcilerin bulunduğu il ve çevrenin verdiği imkanlar doğrultusunda öğrencilerin grup halinde konser, dinleti, materclass, çalıĢtay (workshop), seminer ve atölye çalıĢmaları gibi etkinliklere katılmaları sağlanmalı, uygulama ve performans içerikli konuların öğretimi bunun gibi öğrencinin gözlem ve inceleme yapabileceği etkinliklerle desteklenmelidir. Ġmkânların yetersiz olması durumunda görsel ve iĢitsel materyaller kullanılarak sınıf dıĢında (farklı bir

sınıf, salon, atölye vs.) gerçekleĢecek etkinlikler de öğretimin etkililiğini artıracaktır.

 Eğitimcilerin “Bağlı ve Bağsız Çalma Tekniği” , “Kesik Kesik Çalma Tekniği” ve “Vibrato Tekniği” gibi flüt çalma tekniklerine yönelik olan performans ağırlıklı konuların öğretiminde kullandıkları genel ve özel öğretim yöntemlerinin bu konuların öğretiminde etkili olduğu görülmektedir. Bu sebeple bu ve benzeri konuların öğretiminde eğitimcilerin en çok tercih ettikleri Gösteri-Demonstrasyon ve ÇalıĢma-ÇalıĢtırma yöntemlerinin kullanılması etkililik açısından son derece uygundur.

Özet olarak;

 Flüt Öğretiminde konulara göre farklı öğretim yöntemlerinin kullanılması gerekir.

 Öğretimin etkililiğini artırmak için öğretim yöntemleri konuların içeriği ve öğrenciye kazandırılması beklenen kazanımlara uygunluğuna göre seçilmeli ve mümkün olduğunca çeĢitli ve farklı yöntemleri bir arada kullanılmalıdır.

 Teorik içerikli konuların öğretiminde öğrencilerin birebir katkıda bulunduğu yöntemler tercih edilmeli, klasik yöntemler kullanılsa bile yöntemler görsel ve iĢitsel araç ve materyallerle zenginleĢtirilmelidir.

 Performansa yönelik konuların öğretiminde öğrencilerin doğru öğrenebilmeleri için kazanması gereken beceri ya da davranıĢı görsel olarak görmesi gerekmektedir. Bu sebeple etkili bir öğretim için öğretmenin kazandırılması hedeflenen davranıĢ ya da beceriyi mutlaka görsel olarak örneklemesi gerekir.

 Performansa yönelik konuların öğretiminin tam olarak gerçekleĢmesi için öğrencilerin çalıĢtırılması ya da kendi kendilerine çalıĢmaları sağlanmalıdır.

 Bazı konuların öğretiminde kiĢi sayısının fazla olmamasına dikkat edilerek grup çalıĢmaları yapılabilir.

 Ġmkânlara bağlı olarak öğrencilerin okul dıĢında gözlem ve inceleme yapabilecekleri ortamlara götürülmesi sağlanmalıdır. Özelikle konser etkinlikleri çalgı eğitiminde son derece önemlidir. Bu anlamda ders dıĢı etkinliklere ağırlık verilmeli, bu etkinlikler ders planlarına dâhil edilmelidir.

Alpagut, U. (2004, 7-10 Nisan). Keman Eğitiminde Kurul Önünde Gerçekleşen

Sınavlarda Değerlendirmede Standardizasyon. Musiki Muallim Mektebinden

Günümüze Müzik Öğretmeni Yetiştirme Sempozyumunda sunuldu, Isparta.

Armağan, İ. (1983). Yöntembilim-2 Bilimsel Araştırma Yöntemleri. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Yayınları.

Atılgan, H., Kan, A. ve Doğan, N. (2009). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme.(4. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.

Aziz, A. (2003). Araştırma Yöntemleri Teknikleri ve İletişim. (3. Baskı). Ankara: Turhan Kitabevi.

Akkaş, S. (2005). Müzik Öğretimi. Ankara: Bilge Ders Kitapları.

Akkuş,D.(1998). Müzik Eğitiminde Dalcroze Yöntem.Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İzmir Dokuz Eylül Üniversitesi. İzmir.

Bilen, S. (1995). İşbirlikli Öğrenmenin Müzik Öğretimi ve Güdüsel Süreçler Üzerindeki

Etkileri. Yayınlanmamış Doktora Tezi, İzmir Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal

Bilimler Enstitüsü, İzmir.

Binbaşıoğlu, C.(1988). Özel Öğretim Yöntemleri.(6. Baskı). Ankara: Binbaşıoğlu Yayınları.

Boehm, T. The Flute and Flute-Playing in Acoustical, Technical, and Artistic Aspects. Munich, Germany: n.p., 1871. Translated by Dayton C. Miller, ca. 1908, revised, 1922. New York: McGinnis & Marx, 1960. 2nd ed., with an introduction by Samuel Baron. New York: Dover Publications, Inc., 1964. At SPU. ML936 .B682 1964 .

self-published, 1735. Reprint of facsimilie, New York: G. Olms, 1975. MT342 .C8 1975 .

Çepni, S. (2005). Araştırma ve Proje Çalışmalarına Giriş.(3. Baskı). Trabzon: Celepler Matbaacılık.

Çevik, B.D.. (2007). Müzik Öğretim Yöntemlerinden Orff Müzik Öğretisine Genel Bir Bakış. Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi.. 9(1). 95-100.

Çivi, C. ve Büyükkaragöz, S. (1998). Genel Öğretim Metotları. İstanbul: Öz Eğitim Yayınları.

Dalkıran, E. (2009, 23-25 Eylül). Keman Eğitiminde Performansa Yönelik Ölçme Aracı

Örneği. 8. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumunda sunuldu, Samsun.

Delusse, M. L'art de la flûte traversiere. Paris: Aux adresses ordinaires de musique, 1760. Reprinted by Buren, The Netherlands: F. Knuf, 1980.

Demirel, Ö. (2009). Öğretim İlke ve Yöntemleri. (14. Baskı). Ankara: Pegem Yayıncılık.

Ekici, Tülay. (1998). Orff Çalgıları ve Müzik Eğitiminde Kullanım Yöntemleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İzmir Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.

Erden, M. ve Akman, Y. (2001). Gelişim ve Öğrenme. (10. Baskı). Ankara: Arkadaş Yayınevi.

Fenmen, M.(2001). Müzikçinin El Kitabı. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.

Göktürk, D. (2008). Suzuki Violin Teaching Method:Its Theory, Philosophy, And Criticism.Turkish Journal Music Education. 1(1).4-11.

Gürgen, E.T. (2009, 23-25 Eylül). Farklı Müzik Eğitimi Yöntemlerinin Öğrencilerin

Müziksel Becerileri Üzerindeki Etkileri. 8. Ulusal Müzik Eğitimi

Sempozyumunda sunuldu, Samsun.

Gürgen, E.T. (2006). Müzik Eğitiminde Yaratıcılığı Geliştiren Yöntem ve Yaklaşımlar.

İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 7(12). 81-93.

Gürgen, E.T. (2007). Orff-Schulwerk ve Kodály Yöntemlerinin Vokal Doğaçlama,

Müziksel İşitme ve Şarkı Söyleme Becerileri Üzerindeki Etkileri.

Yayınlanmamış Doktora Tezi, İzmir Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Gürol, M. (2004). Öğretimde Planlama Uygulama Değerlendirme. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Hesapçıoğlu, M.(1994). Öğretim İlke ve Yöntemleri / Eğitim Programları ve Öğretim. İstanbul: Beta Basım.

Hotteterre, J. Principles of the Flute, Recorder and Oboe. Paris: Christophe Ballard, ca. 1707. Translated by Paul Marshall Douglas. New York: Dover Publications, Inc., 1968; reprint, 1983.

Howard, H. How To Play Flute. London: West Central Printing Co. Ltd.

İşman, A. ve Eskicumalı, A. (2006). Öğretimde Planlama ve Değerlendirme. (5. Baskı). Ankara:Pegem Yayıncılık.

Kaptan, S. (1998). Bilimsel Araştırma ve İstatistik Teknikleri.(11. Baskı). Ankara: Tekışık Yayınevi.

__________ (2003). Bilimsel Araştırma Yöntemi. (9. Baskı). Ankara: Nobel Yayıncılık.

Kılıç, I. (2008). Müzik Öğretmeni Adaylarının Müzik Öğretim Yöntem Bilgilerinin Araştırılması. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi. (26). 107-119.

Kocabaş, A. (2003). Müzik Öğretiminin Temelleri. (2. Baskı). İzmir: Egetan Basın Yayın Dağıtım.

Kocabaş, A. ve Uysal, G. (2006, 26-28 Nisan). İlköğretimde İşbirlikli Öğrenmenin

Müzik Öğretiminde Sınıf Atmosferi ve Şarkı Söyleme Becerileri Üzerindeki Etkisi. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumunda sunuldu, Denizli.

Küçükahmet, L.(2001). Öğretim İlke ve Yöntemleri. (12. Baskı). Ankara: Nobel Basımevi.

_____________(2004). Öğretimde Planlama ve Değerlendirme. (15. Baskı). Ankara: Nobel Basımevi.

Küçüköncü Y. H. (2007). Müzik Eğitimi ve Öğretimi. . (1. Baskı). Ankara: Gazi Üniversitesi Vakfıİlke Yayınevi.

Kürklü, E.(2009). Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri 9. Sınıf Flüt Ders

Kitabı. (2. Baskı). Devlet Kitapları Yayınları.

Lucchesi, I. Flute Studies. Leipzig:Veb Deutcher Verlag Für Music.

M.E.B. Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı (2000). Ankara Anadolu Güzel Sanatlar Lisesi

Müzik Bölümü Çalgı (Flüt) Dersi Öğretim Programı. Ankara.

Özal, K.(2007). Dalcroze Metodu.www.muzikegitimcileri.net/bilimsel/makale/K- Ozal_2.pdf

Özen, N. (2004). Çalgı Eğitiminde Yararlanılan Müzik Eğitimi Yöntemleri. Gazi

Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 24(2). 57-63.

Özden, Y. (2003). Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.

Özeke, S. (2007). Kodály Yöntemi ve İlköğretim Müzik Derslerinde Kodály Yöntemi Uygulamaları. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 20(1). 111-119.

Özgül, İ. (2000).Müzik Eğitimi ve Öğretimi. (4. Baskı). Ankara: Gazi Kitabevi.

Özgür, Ü. (2000). Ritm Öğretim Yöntemleri. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi

Dergisi. 20(2).

Patton, M.Q. (1987). How To Use Qualitative Methods in Evaluation. Newbury Park. Ca: Sage.

Powell, A. (2002). The Flute. London: Yale University Pres.

Pril, E. Schule Böhmflute, Frankfurt: Zimmermann Edition.

Tufan, S. (1997). 4-8 Yaş Grubu Öğrencilerinin Müzik ve Piyano Eğitimi. Mavi Nota

Müzik ve Sanat Dergisi. 16. Trabzon: Selva Yayıncılık.

Quantz, J. J. On Playing the Flute. Berlin: Johann Friedrich Voss, 1752. Translated by Edward R. Reilly. 2nd ed. New York: Schirmer Books, 1985. MT342 .Q313 1966a. At SPU.

Rossman, B.G., Rallıs, F.S. (1998). Learning in The Field: An Introduction To

Qualitative Research. Thousand Oaks. California: Sage Publications.

Say, A. (1996). Müzik Öğretimi. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.

Selçuk, Z. (1999). Gelişim ve Öğrenme. (6. Baskı). Ankara: Nobel Basımevi.

Senemoğlu, N. (2004). Gelişim Öğrenme ve Öğretim.(9. Baskı). Ankara: Gazi Kitabevi.

Southwort, C. Light Aerobics. America.

Sönmez, V.(2009). Öğretim İlke ve Yöntemleri.(3. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.

__________(1999). Öğretmen El Kitabı. (8. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.

Sun, M. ve Aydoğan, S. (1996) Müzik Öğretimi. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.

Şendurur, Y. (2001). Keman Eğitiminde Etkili Öğrenme - Öğretme Yöntemleri. Gazi

Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 21(3).145-155.

Tan, Ş. (2006). Öğretimi Planlama ve Değerlendirme. (10. Baskı). Ankara: Pegem Yayıncılık.

Taşpınar, M. (2005). Öğretim Yöntemleri. (2. Baskı). Ankara: Nobel Basımevi.

Toff, N.(1996). The Flute Book. New York: Oxford University Pres.

Tromlitz, J. G. The Virtuoso Flute-Player. Leipzig, Germany: Adam Friedrich Böhme, 1791. Translated and edited by Ardal Powell, with an introduction by Eileen

Turgut, F. (1987). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme Metotları. Ankara: Saydam Matbaacılık.

Uçan, A. (1996). İnsan ve Müzik- İnsan ve Sanat. (2.Baskı). Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.

__________(1997). Müzik Eğitimi. (2. Baskı). Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.

Uçan, A., Yıldız, G. ve Bayraktar, E. (1999). İlköğretimde Müzik Öğretimi -Modül 9. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.

Vural, B. (2004). Öğretim Faaliyetlerinde Yöntem - Teknik ve Etkinlikler. İstanbul: Hayat Yayınları.

Yayla, A. (2004, 7-10 Nisan). Müziksel Performansın Ölçülmesi. Musiki Muallim Mektebinden Günümüze Müzik Öğretmeni Yetiştirme Sempozyumunda sunuldu, Isparta.

Yayla, A. ve F. (2009, 23-25 Eylül). Müziksel Algılama Ölçeği. 8. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumunda sunuldu, Samsun.

Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (5. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Yıldırım, C. (1999). Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: ÖSYM Yayınları.

Yıldırım, K. (1995). Kodaly Yöntemi ile Müzik Eğitimi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İzmir Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.

Yıldırım, K. (2009). Kodaly Yönteminin İlköğretim Öğrencilerinin Keman Çalma

Yıldız, G. (2002). İlköğretimde Müzik Öğretimi. Ankara: Anı Yayıncılık.

Yönetken, H. B. (1952). Müzik Öğretimi ve Öğretim Metotları. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.

EKLER