KIRIKKALE ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ
MATEMATİK ANABİLİM DALI YÜKSEK LİSANS TEZİ
HÖLDER UZAYINDA YAKINSAKLIK ÖZELLİKLERİ
BAŞAR YILMAZ
ŞUBAT 2006
ÖZET
HÖLDER UZAYINDA YAKINSAKLIK ÖZELLİKLERİ
YILMAZ, Başar Kırıkkale Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü
Matematik Anabilim Dalı,Yüksek Lisans Tezi Danışman : Yrd.Doç.Dr.Ali OLGUN
Şubat 2006, 75 Sayfa
Bu tez dört bölümden oluşmaktadır. Birinci bölüm giriş için ayrılmıştır. İkinci bölümde temel kavramlar ve yaklaşım teoremleri verilmiştir. Üçüncü bölümde Hölder Uzaylarında, Picard, Poisson-Cauchy ve Gauss Weierstrass singüler integralleri için yaklaşım teoremleri verilmiş ve Genelleştirilmiş Gauss Weierstrass integralleri yardımıyla Lip ve Lipα ( pα, ) sınıflarına ait olan fonksiyon sınıfının yaklaşım hızı belirlenmiştir. Dördüncü bölüm ise tartışma ve sonuç için ayrılmıştır.
Anahtar Kelimeler :Hölder Uzayı, Yaklaşım, Süreklik Modülü, Singüler Integral, Lipschitz sınıfı
ABSTRACT
APPROXIMATION PROPERTIES ON HÖLDER SPACE
YILMAZ, Başar Kırıkkale University
Graduate School Of Natural And Applied Sciences Department of Mathematics, M. Sc. Thesis
Supervisor : Asst.Prof.Dr.Ali OLGUN FEBRUARY 2006, 75 pages
This thesis contains four chapters.First chapter is devoted to introduction. In the second chapter, some fundamental concepts and approxmation theorems are given.
In the third chapter approxmation theorem for Picard, Poisson-Cauchy and Gauss Weierstrass singular integrals in Hölder space are discussed, and also the approxmation rate of the class of functions belonging to Lip and )α lip α( p, are found by means of the Generalized Gauss Weierstrass Singuler Integrals.
Key Words : Hölder space, Approximations, Modulus of Continuity, Singular Integral, Lipcshitz class
TEŞEKKÜR
Bu çalışma konusunu bana vererek, çalışmalarım boyunca yakın ilgi ve yardımlarını esirgemeyen değerli hocalarım Sayın Yrd.Doç.Dr.Ali OLGUN’a ve Sayın Yrd.Doç.Dr.Ali ARAL’a en içten saygı ve teşekkürlerimi sunarım. Ayrıca katkılarından dolayı Kırıkkale Üniversitesi Matematik bölümü akademik personeline şükranlarımı sunarım.
İÇİNDEKİLER
ÖZET………...i
ABSTRACT………ii
TEŞEKKÜR………ii
İÇİNDEKİLER………...…iv
1. GİRİŞ……….………..1
1.1. Kaynak Özetleri………...……….…1
1.2. Çalışmanın Amacı……….2
2. MATERYAL VE YÖNTEM 2.1. LP Uzayları……….……….3
2.2. Lineer Pozitif Operatörler………5
2.2.1. Deltasal Çekirdekli Konvolüsyon Operatörleri……….7
2.3. Süreklilik Modülü ve Özellikleri………..………..11
2.4. LP Normunda Yakınsaklık…………...……….…….15
2.5. Lipschitz Sınıfından Fonksiyonlar………..…....21
2.5.1. Lipschitz Sınıfından Fonksiyonların Özellikleri ….………...22
3. ARAŞTIRMA BULGULARI 3.1. Hölder Uzaylarında Bazı Singüler İntegraller………..………..23
3.2 Bir Fonksiyona Genelleştirilmiş Gauss Weierstrass Singüler İntegrali ile Yaklaşım Hızı………...58
4. TARTIŞMA VE SONUÇ……….………73
KAYNAKLAR..……….74
1.GİRİŞ
Yaklaşımlar teorisi fonksiyonlar teorisinin en önemli alanlarından birisidir. Bu dalda amaç; bir fonksiyon uzayının elemanlarını belirli bir noktada ya da normda, bu uzayın bir alt uzayının veya daha iyi özelliklere sahip bir uzayın elemanlarından oluşturulmuş dizilerin limiti şeklindeki bir gösterimini bulmaktır. Bu şekildeki diziler verilen uzayın elemanlarını yaklaştırır veya bu elemanlarla yaklaşır denir. Fakat bu durumda yaklaşım dizisinin elemanlarının iyi özellikleri olması gerekir. Çünkü amaç, kötü özelliklere sahip elemanları iyi özelliklere sahip elemanlarla yaklaştırmaktır. Bu tür iyi özellikleri olan elemanlara örnek olarak cebirsel polinomları, trigonometrik polinomları, tam fonksiyonları gösterebiliriz. Bu ve benzeri elemanlar yaklaşım probleminin çözümünde yer alabilirler. Fakat genelde fonksiyonları yaklaştıran en basit yapılar lineer pozitif operatörlerin yardımıyla tanımlanabildiğinden son kırk yıldır, yaklaşımlar teorisindeki çalışmalar lineer pozitif operatörler için yoğunlaşmıştır. Bu operatörler pozitif fonksiyonları pozitif fonksiyonlara dönüştürdüklerinden dolayı pozitif operatörler için önemli eşitsizlikler ispatlamaya imkan verir.
1.2 Kaynak özetleri
Bu tez hazırlanırken materyal ve yöntem kısmında H.Hilmi Hacısalihoğlu ve Akif Hacıyev’in “Lineer Pozitif Operatör Dizilerinin Yakınsaklığı” kitabından ve Akif Hacıyev’in “Deltasal Çekirdekli İntegral Operatör Ailesi ve Yaklaşım Teorisi”
adlı lisans üstü ders notlarından yararlanılmıştır. Daha sonra B.Fırlej ve
L.Rempulska’nın “On Same Singular Integrals İn Spaces” adlı makalesinde [3] ve [4] te verilen notasyonları kullanarak Picard, Poisson-Cauchy ve Gauss-Weierstrass singüler integralleri için yakınsama problemleri Genelleştirilmiş Hölder uzayında incelenmiştir.
Son olarak da A Khan ve S.Umar’ın “On The Order Of Appoximation To A Function By Generalized Gauss Weierstrass Singüler Integrals” adlı makalesinden yararlanarak genelleştirilmiş Gauss Weierstrass singüler integralleri yardımıyla Hardy ve Littlewood tarafından tanımlanan Lip(α) ve Lip( pα, ) sınıflarına ait olan fonksiyonları içeren bir fonksiyon sınıfının yaklaşım hızı belirlenmiştir
1.3 Çalışmanın Amacı
Lineer Pozitif operatörlerin özel bir hali olan bazı singüler integral operatör ailelerinin farklı normlarda yakınsamaları incelenmiş ve Genelleştirilmiş Gauss Weierstrass integral operatörünün yaklaşım hızı verilmiştir.
2. MATERYAL VE YÖNTEM
2.1 L Uzayları p
Tanım 2.1.1 : N boş olmayan bir cümle ve R , reel sayılar cismi olsun. Eğer aşağıdaki şartlar sağlanıyorsa N ye R üzerinde lineer uzay veya vektör uzayı denir.
)
(i N,+ işlemine göre değişmeli gruptur. Yani, A1) Her x,y∈N için x+ y∈N dir.
A2) Her x,y,z∈N için x+(y+z)=(x+y)+z dir.
A3) Her x∈N için x+θ =θ+x=x olacak şekilde θ∈N vardır.
A4) Her x∈N için x+(−x)=(−x)+x=θ olacak şekilde −x∈N vardır.
A5) Her x,y∈N için x+ y= y+x dir.
)
(ii x,y∈N ve α,β∈R olmak üzere aşağıdaki şartlar sağlanır.
B1) αx∈N dir.
B2) α(x+ )y =αx+αy dir.
B3) (α+ )β x=αx+ βx dir.
B4) (αβ)x=α(βx) dir.
B5) 1x=x dir.Burada 1, R nin birim elamanıdır.
Yukarıdaki B3 şartıntaki + sembolü birinci tarafta R deki toplamayı; ikinci tarafta ise N deki toplamayı belirtmektedir. B4 deki çarpma işlemleride aynı anlamdadır.
Tanıma dikkat edilirse lineer uzay, N cümlesi ve sırasıyla )(i ve )(ii şartlarını sağlayan toplama ve skalerle çarpma dönüşümlerinden ibarettir.
Tanım 2.1.2: N, bir lineer uzay olsun. :N →R fonksiyonun x deki değerini x ile gösterelim. Bu fonksiyon için
0 ) x ≥ i
0 0
) x = ⇔ x= ii
)
iii αx = α x y x y x
iv) + ≤ +
şartları sağlanıyorsa fonksiyonuna N üzerinde norm denir. Eğer bir Lineer uzay üzerinde norm tanımlanmışsa bu uzaya normlu uzay denir.
Tanım 2.1.3: Bir Lp uzayının elemanları olan ölçülebilir fonksiyonların modülleri;
≥1
p olmak üzere p inci mertebeden Lebesque anlamında integrallenebilen − fonksiyonlardır. Eğer integrallenme bölgesi bir (a,b) aralığı olursa (tüm reel eksende olabilir) Lp de olan fonksiyonlar için
∫
b <∞a
pdx x f( )
olur. Bu uzaylarda
∞
⎟⎟ <
⎠
⎞
⎜⎜⎝
=⎛
∫
b pa
p
p f x dx
f
1
) (
şeklinde bir norm tanımlarsak Lp normlu uzay olur.
f,g∈Lp için
p p
p f g
g
f + ≤ +
eşitsizliğine Minkowsky Eşitsizliği denir.
D1 ve D2 tüm reel eksenler veya onların bir alt kümesi olmak üzere
∫ ∫
∫ ∫
⎟⎟⎠
⎞
⎜⎜
⎝
⎛
⎟ ≤
⎟⎟
⎠
⎞
⎜⎜
⎜
⎝
⎛
2 1 1 2
1 1
) , ( ) ( )
, ( ) (
D
p D
p p
D
p D
dy dx
y x K y f dx
dy y x K y f
eşitsizliğine Genelleştirilmiş Minkowsky eşitsizliği denir.
Tanım 2.1.4 : f ∈Lp olmak üzere
p p
L f t f x t f x dx
W p
1
) ) ( ) ( ( sup ) ,
( ∞
∫
∞
≤ − + −
= δ
δ
integraline f in Lp-süreklilik modulü denir.
2.2. Lineer Pozitif Operatörler
X ve Y iki fonksiyon uzayı olsun. Eğer X den alınan herhangi bir f fonksiyonuna Y de bir g fonksiyonu karşılık getiren bir L kuralı varsa bu durumda
X uzayında bir operatör tanımlanmış olur ve )
; ( )
(x L f x
g =
biçiminde gösterilir. X uzayı L operatörünün tanım bölgesidir ve X =D(L) ile gösterilir. Bu durumda L(f;x)= g(x), Y uzayının bir elemanı olur ve bu şekildeki
g fonksiyonları kümesine L operatörünün değer kümesi denir. Bu küme de R(L) ile gösterilir.
Tanım 2.2.1: f1 ve f2, X uzayında herhangi iki fonksiyon, a ve b keyfi iki reel sayı olmak üzere L operatörü ;
)
; ( )
; ( )
;
(af1 bf2 x aL f1 x bL f2 x
L + = +
koşulunu gerçekliyorsa L operatörüne lineer operatör denir.
Tanım 2.2.2:X+ =
{
f ∈X : f ≥0}
, Y+ ={
g∈Y :g ≥0}
fonksiyon sınıflarını tanımlayalım.Eğer X uzayında tanımlanmış L lineer operatörü X+ kümesindeki herhangi bir f fonksiyonunu pozitif fonksiyona dönüştürüyorsa o taktirde bu lineer operatöre Lineer Pozitif Operatör denir. f ≥0olduğunda 0L(f;x)≥ dır. Özel olarak 0L(0;x)= olduğu görülür.Lemma 2.2.1:Lineer pozitif operatörler monotondur.
İspat: Her x için g(x)≥ f(x) ise g(x)− f(x)≥0 dır. L lineer pozitif operatör olduğundan
0 )
; (g− f x ≥ L
L lineer olduğundan 0 )
; ( )
;
(g x −L f x ≥ L
dır. Dolayısıyla
)
; ( )
;
(g x L f x
L ≥
dır. Bu eşitsizlikte lineer pozitif L operatörünün monoton olduğunu gösterir. Ayrıca L operatörün monotonluğundan
f f f ≤ ≤
− ⇒ L(− f ;x)≤L(f;x)≤L( f ;x) ve L nin lineerliğinden
)
; ( )
; ( )
; ( )
; ( )
;
( f x L f x L f x L f x L f x
L ≤ ≤ ⇒ ≤
− yazılabilir.
2.2.1. Deltasal Çekirdekli Konvolüsyon Operatörler
Tanım 2.2.1.1: X ,Dkümesinde (D tüm reel eksen veya onun bir alt kümesi) tanımlı Lebesque anlamında integrallenebilen fonksiyon uzayı olsun. Bu uzaydaki bir operatör
∫
=
D
dt t x K t f f x
L( , ) ( ) ( , ) x∈ , D
şeklinde ifade edilirse bu operatörün yaklaşım özellikleri D×D’de tanımlı K(x,t) fonksiyonunun özelliğine bağlıdır. Bu fonksiyona operatörün çekirdeği denir. Her
) , (x t
K =K(x− olduğunda t)
∫
−D
dt t x K t
f( ) ( )
veya f ve K 2π periyotlu ise
−
∫
−
π
π
dt t x K t
f( ) ( )
şeklindeki operatöre konvolüsyon tipli operatör denir. K çekirdeği integrallenebilir veya türevlenebilir olduğunda
∫
−D
dt t x K t
f( ) ( )
operatörü x in bir fonksiyonu şeklinde düşünülebileceğinden
∫
−=
D
dt t x K t f x
g( ) ( ) ( )
şeklindeki tanımı anlamlıdır. L operatörü λ parametresine bağlanırsa dt
t x K t f f x L
D
) ( ) ( ) , ,
( λ =
∫
λ −şeklinde gösterilebilir. Eğer yukarıdaki integralin düzgün yakınsaklığı gösterilirse K türevlenebilir olduğunda λ gλ fonksiyonu da türevlenebilirdir.
Tanım 2.2.1.2:Λ indis kümesi ve λ∈Λolmak üzere, λ0 bu kümenin yığılma noktası olsun. Kλ(t) fonksiyonu aşağıdaki özellikleri sağlarsa K fonksiyonuna deltasal çekirdek denir.
a)Kλ(t) negatif olmayan çift fonksiyondur. Ayrıca, Λ
λ∈
∀ için Kλ(0) sonludur ve =∞
→ (0) lim
0 λ λ
λ K dur.
b) ∀λ∈Λ için ∞
∫
∞
−
= 1 ) ( dtt
Kλ dir.
c) Her belirli σ sayısı için
0 ) ( sup lim
0
⎟⎟=
⎠
⎜⎜ ⎞
⎝
⎛
→ ≥ K t
t λ
λ σ
λ ve lim ( ) 0
0
∫
=∞
→ σ
λ λ
λ K t dt
dır.
Kλ(t) deltasal çekirdek olmak üzere lineer L integral operatörü
∫
∞∞
−
−
= f t K x t dt f
x
L( ,λ; ) ( ) λ( )
şeklinde tanımlamıştık. O taktirde )
; , (
: f L x f
L → λ operatörü konvolüsyon operatörüdür.
Eğer yukarıdaki tanımda )Kλ(t fonksiyonu 2π periyotlu ise 2π periyotlu deltasal çekirdek denir. Bu fonksiyon (c) şıkkındaki
0 ) ( lim
0
∫
=∞
→ σ
λ λ
λ K t dt
özelliği hariç diğer tüm özellikleri
[
−π,π]
aralığında sağlar.Örnek 2.2.1.1: dt x t t
f x
f
P
∫
∞∞
− + −
= 2 2
) ( ) 1 ( )
,
( π ε
ε
ε şeklinde tanımlanan Abel-Poisson
integralinin çekirdeği olan 2 1 2 )
(x x
A = +
ε π ε
ε ifadesi deltasal çekirdektir.
Gerçekten,
(a) )Aε(x çekirdeğinin negatif olmayan çift fonksiyon olduğu açıktır.
ε πε ) 1 0
( =
A sonlu ve =∞
→ πε
ε
lim 1
0 dır. Ayrıca x≠0 için lim ( ) 0
0 =
→ Aε x
ε dır.
(b) ε∈Λ için dx
∫
x∞
∞
− 2 + 2
1 π ε
ε integralinde x ε= u deşişken değiştirmesi yapılırsa,
∫
∞∞
− +
= 2
1 1
u du
π =1
olur.
(c) 2 1 2
)
(x x
A = +
ε π
ε
ε ifadesininx’ e göre türevi negatif olduğundan azalan bir fonksiyondur. O taktirde x≥σ için supremum değerini x=σ da alır. Dolayısıyla
0 ) ( sup
lim0 ⎟⎟=
⎠
⎜⎜ ⎞
⎝
⎛
→ ≥ A x
x ε
ε σ olur.
Ayrıca σ >0 olmak üzere
∫
∫
∫
→ ∞∞
→
∞
→ =
= +
= +
ε ε σ ε σ
σ
ε ε π ε
ε 0
1 lim 1 lim 1
) (
lim 2
2 0 0 2
0 du
dx u dx x
x A
Böylece )Aε(x nın deltasal çekirdek olduğu görülür.
Lemma 2.2.1.1: 1≤ p < ∞ olmak üzere L operatörü sürekli olupλ Lp(−∞,∞) den )
, (−∞ ∞
Lp ye dönüşüm yapan bir operatördür.
İspat: :
M f
x
L( λ, ; ) p ≤
sınırlılığı gösterilirse operatörün sürekli olduğu söylenebilir. Bunun için
p p
p L x f dx
f x L
/ 1
)
; , ( )
; ,
( ⎟⎟
⎠
⎞
⎜⎜⎝
=⎛
∫
∞∞
−
λ λ
p p
dx dt t x K t f
/ 1
) ( )
( ⎟⎟
⎠
⎞
⎜⎜
⎝
⎛
−
= ∞
∫ ∫
∞
−
∞
∞
− λ
yazılabilir. Genelleştirilmiş Minkowsky eşitsizliğinden
f t K x t dx dt
p p
/ 1
) ( )
( ⎟⎟⎠
⎞
⎜⎜⎝
⎛ −
≤
∫ ∫
∞∞
−
∞
∞
−
λ
u t
x− = denirse
f x u K u du dt
p p p
/ 1
) ( )
( ⎟⎟
⎠
⎞
⎜⎜
⎝
⎛ −
=
∫
∞∫
∞
−
∞
∞
− λ
K u f x u dt du
p p
/ 1
) ( )
( ⎟⎟⎠
⎞
⎜⎜⎝
⎛ −
=
∫ ∫
∞∞
−
∞
∞
− λ
f p ∞
∫
K u du∞
−
≤ λ( )
= f p
L( λx, ;f) p ≤ f p<∞ olur. Lp(−∞,∞)→ Lp(−∞,∞) Ve ayrıca
) 1
; , sup (
0
≤
=
→ ≠
p p p
p
L L L f
L f
f x
L L λ
olduğundan L operatörü sınırlı ve süreklidir.
Bundan sonraki lemma ispatsız olarak verilebilir.
Lemma 2.2.1.2: 1≤ p<∞ olmak üzere 2π periyotlu deltasal çekirdekli konvolüsyon operatörü sürekli olup Lp
[
−π,π]
uzayından Lp[
−π,π]
uzayına dönüşüm yapan bir operatördür.2.3 Süreklilik Modülü ve Özellikleri
Tanım 2.3.1: f(x) ve g(x),
[ ]
a,b de sürekli iki fonksiyon olsun.) ( ) (
max f x g x d = a x b −
≤
≤
sayısına f ve g fonksiyonları arasındaki uzaklık veya f fonksiyonunun gfonksiyonundan sapması yada sapma miktarı denir.
Tanım 2.3.2: f ,
[ ]
a,b de tanımlı bir fonksiyon olsun. x,y∈[ ]
a,b için x− y ≤δeşitsizliği sağlanacak şekilde δ >0 sayısı için f(x)− f(y) en küçük üst sınırına )
( ) ( ) (
sup δ
δ
W y f x f
y x
=
−
≤
−
dersek, W(δ) değerine f in süreklilik modülü denir. Bazen bu gösterim yerine )
f(δ
W veya W δ( f; ) gösterimleri de kullanılabilir. )W δ( f; ; değişkenler farkının en fazla δ olması durumunda iki fonksiyon değerinin en fazla ne kadar fark edeceğini belirler. W,δ’nın bir fonksiyonu durumundadır ve δ>0 için W δ( f; )negatif olmayan bir fonksiyondur.
Süreklilik modulü için aşağıdaki lemmalar verilebilir.
Lemma 2.3.1:W fonksiyonu monoton artandır.
İspat: 0<δ1 ≤δ2 olsun.Bu durumda x− y ≤δ2 koşulunu sağlayan
( )
x,y sayı çiftlerinin kümesi x− y ≤δ1 koşulunu sağlayan sayı çiftlerinin kümesinden daha kapsamlıdır. Kümelerdeki supremum kavramını düşünürsek süreklilik modülünün tanımı gereğince W(δ1; f)≤W(δ2; f) dır.Lemma 2.3.2: f fonksiyonu
[ ]
a,b aralığında sürekli bir fonksiyon olsun. Bu taktirde0 )
; (
lim0 =
→ W δ f
δ
dır.
İspat : f sürekli ise ∀ε>0 için bir η>0 vardır öyleki t− x <η olduğunda
<ε
− ( ) )
(t f x
f dır. Süreklilik modülünde δ< aldığımızda η W( fδ; )<ε olur. O taktirde ∀ε >0 için bir η>0 bulunur öyleki δ < olduğunda η W( fδ; )<εdır. Yani
0 )
; (
lim0 =
→ W δ f
δ
dır.
Lemma 2.3.3: m∈N için )
; ( )
;
(m f mW f
W δ ≤ δ
dir.
İspat :
) ( ) ( sup )
;
(m f f x f y
W
m y x
−
=
≤
− δ
δ
ifadesinde x= y+mh seçilirse
) ( ) (
sup )
;
(m f f y mh f y
W
h
− +
=
≤δ
δ
) ( ) ( ...
) ) 1 ( ( ) ) 1 ( ( ) (
sup f y mh f y m h f y m h f y h f y
h
− + + +
− + +
− +
− +
=
≤δ
∑ [ ]
≤ = + − + −
= m
h k
h k y f kh y f
1
) ) 1 ( ( ) (
sup
δ
[ ]
∑
= ≤ + − + −≤ m
k h
h k y f kh y f f
m W
1
) ) 1 ( ( ) (
sup )
; (
δ
δ
ve toplamın içindeki ifade süreklilik modülü ve toplananların sayısı m tane olduğu için
)
; (m f
W δ ≤mW δ( f; ) eşitsizliği elde edilir.
Lemma 2.3.4:λ>0 reel sayısı için )
; ( ) 1 ( )
;
( f W f
W λδ ≤ λ+ δ
dır.
İspat : m, λ nın tam kısmı olsun. O taktirde m≤λ<m+1 olur. W nin monotonluk özelliğinden ve Lemma 2.2.3 den
)
; ) 1 ((
)
;
( f W m f
W λδ ≤ + δ
)
; ) 1
((m f
W + δ ≤(m+1)W(δ; f) ≤(λ+1)W δ( ; f) olur. Dolayısıyla
)
; ( ) 1 ( )
;
( f W f
W λδ ≤ λ+ δ olarak elde edilir.
Lemma 2.3.5: δ sıfıra yakınsayan bir dizi ve n K f f ‘e bağlı bir sabit olmak üzere,
n f
n f K
W(δ ; )≥ δ dır.
İspat : 1 ; ) (
)
; 1
( f W f
W n
n
δ δ
= olarak yazılabilir.
Lemma 2.2.4 den
) 1 ;
( f
W n
n
δ δ 1 ( ; )
1 W n f
n
δ ⎟⎟⎠ δ
⎜⎜ ⎞
⎝
⎛ +
≤
1 ( ; )
f W n
n
n δ
δ δ ⎟⎟⎠
⎜⎜ ⎞
⎝
≤⎛ +
olur. Ayrıca δ yakınsak bir dizi olduğundan n δn +1≤K şeklinde bir K sabiti mevcuttur. O taktirde
)
; ( )
; 1
( KW f
f
W n
n
δ δ
≤
olur. Eğer
K f
Kf =W(1; ) seçilirse
n f
n f K
W(δ ; )≥ δ yazılabilir.
Lemma 2.3.6: f fonksiyonu
[ ]
a,b aralığında sınırlı ise, her x,y∈[ ]
a,b için ); ( )
( )
(x f y W f x y
f − ≤ −
dır.
İspat : Tanım 2.3.2 yi göz önüne alırsak )
( ) ( ) (
sup δ
δ
W y f x f
y x
=
−
≤
− olduğundan
)
; ( ) ( )
(x f y W f
f − ≤ δ
yazılabilir. Lemma 2.3.4 den
)
; (
) ( )
( x y f
W y f x
f δ
δ
≤ −
−
1 x y W( ;f) δ ⎟⎟ δ
⎠
⎞
⎜⎜⎝
⎛ −
+
≤
elde edilir.
2.4.L Normunda Yaklaşım p
D tüm reel eksen veya onun bir alt kümesi olsun. X ise bu D kümesi üzerinde tanımlı fonksiyonlardan oluşan bir lineer normlu uzayı göstersin. Y ⊂ X olacak şekilde X in bir alt uzayı olsun. Her f ∈ için X
0 ) ( ) (
lim − =
∞
→ n x
n f x φ x
olacak şekilde φn ∈Y bulunabiliyorsa Y cümlesine X cümlesinin yoğun alt uzayı denir. Yaklaşım teoremlerinde φ nin yapısını belirlemek bu teorinin esas n amaçlarından biridir.
Yaklaşım teorisinin esas problemlerinden ikincisi ise yaklaşım hızının bulunması problemidir.
X n n x x
f( )−φ ( ) =α ve lim =0
∞
→ n
n α
ifadeleri )φn(x nin f(x)’e yaklaşım hızını belirtir. Bu hızı bulmak için α ’i sıfıra n giden başka bir dizi ile karşılaştırmak gerekir. Yani 0≤αn ≤ βn ve lim =0
∞
→ n
n β ise
α ’nin n β ’den daha hızlı sıfıra gittiğini gösterir. Fonksiyon uzaylarında n β dizisi n f fonsiyonunun süreklilik modülü ile bağlantılı olarak incelenebilir. Çünkü f in süreklilik modülü W δ( f, ) ifadesi sıfıra yakınsayan bir fonksiyondur.
Teorem 2.4.1: f ,
[ ]
a, kapalı aralığında sürekli bir fonksiyon olduğunda derecesi b n’den büyük olmayan öyle bir Pn(x) polinomlar dizisi vardır ki bu aralığın her noktasında0 ) ( ) ( max lim ) ( ) (
lim = ≡ − =
≤
∞ ≤
→
∞
→ P x f x Pn x f x
b x n a n n
eşitliğinin sağlanması Pn(x) in f(x)’e düzgün yakınsaklığını gösterir.
Teorem 2.4.2: (Lusin Teoremi) f ∈Lp(a,b) ,p≥1 için
[ ]
a, kapalı aralığında öyle b bir sürekli ϕ fonksiyonu bulabiliriz ki ε yeterine küçük bir sayı olmak üzereε φ <
− x
f( ) (x) p dır.
Bu teoremde Lp’de olan bir fonksiyonu Lp normunda bir P polinomunun n limiti şeklinde gösterebiliriz. Yani f ∈Lp ise Lusin Teoremi gereğince öyle sürekli bir ϕ fonksiyonu bulabiliriz ki f − p <ε olur.
Yine φ(x),
[ ]
a, kapalı aralığında sürekli olduğundan bir b Pn(x) polinomlar dizisi vardır ki[ ]
a, kapalı aralığında b φ(x)’e düzgün yakınsar. Yani0 ) ( ) ( max
lim − =
≤
≤
∞
→ Pn x x
b x a
n ϕ
dır. Dolayısıyla )Pn(x polinomu f(x)e Lp normunda düzgün yakınsar.
Teorem 2.4.3: Kabul edelim ki Kλ(t), λ∈Λ, deltasal çekirdek ve f ∈Lp(−∞,∞) olsun. Bu durumda,
0 ) ( )
; , ( lim
0
=
→ L x λ f − f x p
λ λ
dır.
İspat :
L x f
∫
f x t K t dt∫
f x t K t dt∫
∞ f x t K t dt∞
−
∞
∞
−
+ +
+
= +
=
0 0
) ( ) ( )
( ) ( )
( ) ( )
; ,
( λ λ λ λ
toplamındaki ilk integralde değişken değiştirmesi yapılırsa ve nın çift fonksiyon olduğu kullanılırsa,
dt t K t x f t x f f
x
L =
∫
∞ − + +0
) ( )]
( ) ( [ )
; ,
( λ λ
olur. Diğer taraftan deltasal çekirdek tanımının b) şıkkından
1 )
( 2 )
( )
( )
(
0
0 0
∫ ∫ ∫ ∫
∞
∞
− −∞
∞ ∞
=
= +
= K t dt K t dt K t dt
dt t
Kλ λ λ λ
yazabiliriz. Bu son eşitliğin her iki yanını f(x) ile çarparsak;
∞
∫
=
0
) ( ) ( 2 )
(x f x K t dt
f λ
olur. O taktirde
) ( ) ( 2 - ) ( )]
( ) ( [ ) ( )
; , (
0
0
∫
∫
∞∞ + + −
=
− f x f x t f x t K t dt f x K t dt
f x
L λ λ λ
yazabiliriz. Buradan
) ( )]
( 2 ) ( ) ( [ ) ( )
; , (
∫
0∞
−
− + +
=
− f x f x t f x t f x K t dt
f x
L λ λ
) , (−∞ ∞ x∈
olup
p p
p f x t f x t f x K t dt dx
x f f x L
1
0
) ( )]
( 2 ) ( ) ( [ )
( )
; ,
( ⎟⎟
⎠
⎞
⎜⎜
⎝
⎛
⎟⎟⎠
⎞
⎜⎜⎝
⎛ + + − −
≤
−
∫ ∫
∞∞
−
∞
λ λ
yazılabilir. Genelleştirilmiş Minkowsky eşitsizliğinden
dt t K dx x f t x f t x f x
f f x
L( , ; ) ( ) p ( ) ( ) 2 ( ) p p ( )
1
0
λ
∫ ∫
∞ ∞ λ∞
− ⎟⎟
⎠
⎜⎜ ⎞
⎝
⎛ + + − −
≤
−
t
t=− Kλ
biçimine dönüşür. Yukarıdaki integralde
[ ]
0,∞ aralığı,[ ]
0,δ ve[ ]
δ,∞ biçiminde ayrılırsa,dt t K dx x f t x f t x f x
f f x
L( , ; ) ( ) p ( ) ( ) 2 ( )p p ( )
1
0
λ σ
λ
∫ ∫
⎟⎟⎠⎞
⎜⎜⎝
⎛ + + − −
≤
− ∞
∞
−
dt t K dx x f t x f t x
f( ) ( ) 2 ( )p p ( )
1
λ σ
∫ ∫
∞ ∞∞
− ⎟⎟⎠
⎞
⎜⎜⎝
⎛ + + − −
+
x p
f f x
L( ,λ; )− ( ) ≤I1 +I2 şeklinde yazılabilir.
p p p p
p p
dx x f t x f dx
x f t x f dx
x f t x f t x f
1 1
1
) ( ) ( )
( ) ( )
( 2 ) ( )
( ⎟⎟
⎠
⎜⎜ ⎞
⎝
⎛ − −
⎟⎟ +
⎠
⎜⎜ ⎞
⎝
⎛ + −
⎟⎟ ≤
⎠
⎜⎜ ⎞
⎝
⎛
∫
+ + − −∫ ∫
∞∞
−
∞
∞
−
∞
∞
−
olduğundan her iki tarafın supremumu alınırsa,
) , ( 2 )
( 2 ) ( ) ( sup
1
f W dx
x f t x f t x
f p p Lp
t
δ
δ ⎟⎟⎠ ≤
⎞
⎜⎜⎝
⎛
∫
∞ + + − −∞
≤ −
yazabilir. Bu eşitsizliği I1 integralinde kullanırsak
) , ( 2 ) ( ) , ( 2
0
1 W f K t dt W f
I ≤ Lp δ σ
∫
λ ≤ Lp δ elde edilir. I2 de Minkowsky eşitsizliğindenp p p p
p p
dx t x f dx
t x f dx
x f t x f t x f
1 1
1
) ( )
( )
( 2 ) ( )
( ⎟⎟
⎠
⎜⎜ ⎞
⎝
⎛ −
⎟⎟ +
⎠
⎜⎜ ⎞
⎝
⎛ +
⎟⎟ ≤
⎠
⎜⎜ ⎞
⎝
⎛
∫
+ + − −∫ ∫
∞∞
−
∞
∞
−
∞
∞
−
p p
dx x f
1
) ( 2
2 ⎟⎟⎠
⎞
⎜⎜⎝ + ⎛
∫
∞∞
− ≤4 f p
yazılabilir. Buna göre,
dt t K f
I2 ≤4 p∞
∫
( )σ
λ dir. I1veI2 birleştirilirse
dt t K f f W x
f f x
L( , ; )− ( ) p ≤2 Lp( , )+4 p
∫
∞ ( )σ
δ λ
λ
eşitsizliği elde edilir.Kλ(t) deltasal çekirdek olduğundan tanım gereğince
0 ) ( lim
0
∫
=∞
→ K t dt
σ λ λ λ
olduğunu biliyoruz. Her iki tarafın λ→ için limiti alınırsa λ0 )
, ( 2 ) ( )
; , ( lim
0
f W x
f f x
L λ p Lp δ
λ
λ − ≤
→
olur.
0 ) , (
lim0 =
→ W f
Lp δ
δ
olduğundan, her iki tarafın δ →0 için limiti alındığında 0
) ( )
;
; ( lim
0
=
→ L x λ f − f x p
λ λ
olarak elde edilir.
Teorem 2.4.4: Kabul edelim ki Kλ(t), λ∈Λ, 2π periyotlu deltasal çekirdek ve )
, (−π π
∈Lp
f olsun. Bu durumda
0 ) ( )
; , ( lim 2
0
=
→ L π x λ f − f x p
λ λ
dır.
Not : Bu teoremde ⋅ = ⋅ (−π,π)
Lp
p anlamında kullanılmaktadır.
İspat :
) ( ) ( ) ( )
( )
; ,
2 (
∫
−
− +
≤
−
π
π
λ
π x λ f f x f x t f x K t dt
L
olduğundan
dx dt t K x f t x f x
f f x L
p p
p
1
2 ( , ; ) ( ) ( ) ( ) ( ) ⎟⎟
⎠
⎞
⎜⎜
⎝
⎛
⎟⎟⎠
⎜⎜ ⎞
⎝
⎛ + −
≤
−
∫ ∫
− −
π
π π
π
λ
π λ
olur. Genelleştirilmiş Minkowsky eşitsizliğinden
x p
f f x
L2π( ,λ; )− ( ) f x t f x pK t dx pdt
1
) ( ) ( )
∫ ∫
(− − ⎟⎟
⎠
⎞
⎜⎜⎝
⎛ + −
≤ π
π π
π
λ
dt t K dx x f t x
f( ) ( )p p ( )
1
λ π
π π
∫ ∫
π− − ⎟⎟
⎠
⎞
⎜⎜⎝
⎛ + −
≤
olup Tanım 2.1.4 ve Lemma 2.3.4 den
∫
−
≤
− π
π
λ
π x λ f f x W t f K t dt
L2 ( , ; ) ( ) p Lp( , ) ( )
dt t K t f
WLp
−
∫
= π
π
λ λ λ
δ δ , ) ( ) (
∫
−
+
≤ π
π
λ λ λ
δ 1) (δ , ) ( )
( t W f K t
Lp
2 ( , ; ) ( ) ( , ) ( ) ( ) ⎟⎟⎠
⎞
⎜⎜⎝
⎛ +
≤
−
∫ ∫
−
−
π
π λ π
π λ λ λ
π λ δ δt K t dt K t dt
f W
x f f x
L p Lp
1 ( ) 1
) ,
( ⎟⎟
⎠
⎞
⎜⎜⎝
⎛ +
=
∫
− π
π λ λ
λ δ
δ f tK t dt
WLp
olarak elde edilir.
−
∫
= π
π λ
δλ tK (t)dt şeklinde seçersek
L2π(x,λ;f)− f(x) p ≤2WLp(δλ, f ) olur.
−
∫
→
→ = π
π λ λ λ λ λ
λlimδ lim tK (t)dt
0 0
ifadesi için, Kλ(t) çift fonksiyon olduğundan,
∫
→
→ = π λ
λ λ λ λ
λ δ
0
) ( 2 lim lim
0 0
dt t tK
olur. α>0 keyfi sayısı için,
λ
λ
λ δ
0
lim→ ⎟⎟⎠
⎞
⎜⎜⎝
⎛ +
= →
∫ ∫
π
α λ α
λ λ
λlim 2 tK (t)dt 2 tK (t)dt
0 0
∫
∫
→ ≥−
+
≤ π
α α λ λ λ π
π
α Kλ t dt 2lim tsupK t dt 2
t
0
) ( )
(
⎟⎠
⎜ ⎞
⎝
− ⎛ +
≤ → ≥
→ 2 (2 )lim sup ( )
lim
t
0 0
t Kλ
λ α λ λ
λ
λ δ β π α
olarak yazılabilir.Kλ(t) deltasal çekirdek olduğundan 0
)) ( sup ( lim
0
=
→ ≥ K t
t λ
λ α λ
ve α yı istenildiği kadar küçük seçersek 0
lim
0
→λ λ =
λ δ
olur ki bu δλ →0 iken WLp(δλ, f)→0 olduğunu gösterir ki bu da ispatı tamamlar.
2.5 Lipschitz Sınıfından Fonksiyonlar
Tanım 2.5.1:Bir f fonksiyonu bir < ba, > aralığında tanımlı ve < ba, > ifadesi
[ ]
a,b veya ( ba, ) aralıklarını yada daha özel olarak (a,b],[a,b),(−∞,∞) aralıklarından biri olarak tanımlansın. Her x,y∈< ba, > için 0< α≤1 olmak üzerexα
y M x f y
f( )− ( ) ≤ − koşulu sağlanıyorsa, bu durumda f fonksiyonuna α mertebeli M katsayılı Lipschitz sınıfındandır denir ve f ∈lipM(α) şeklinde gösterilir.
2.5.1 Lipschitz Sınıfından Fonksiyonların Özellikleri
Lemma 2.5.1.1: f ∈lipM(α) ise f,< ba, > de düzgün süreklidir.
Lemma 2.5.1.2 : α>1 ise f sabittir.
Lemma 2.5.1.3:< ba, > aralığında bir f fonksiyonu için f′ )(x ≤M olacak şekilde bir f ′(x) fonksiyonu varsa o taktirde f ∈lip(M1) sınıfındandır.
Lemma 2.5.1.4: < ba, > aralığı sonlu ise α< için β lipβ ⊂lipα dır.
Lemma 2.5.1.5: f ∈lipM(α) ve W(δ)≤M.δα ifadeleri eşdeğerdir.
3. ARAŞTIRMA BULGULARI
3.1. Hölder Uzayında Bazı Singüler İntegraller
C, IR reel eksen üzerinde sınırlı ve düzgün sürekli olan reel değerli fonksiyonların bir uzayı olsun. Bu uzay üzerinde bir norm
( )
c sup
x R
f f x
∈
= (3.1.1)
şeklinde tanımlanabilir. Gerçekten de
(i) f c ≥0 dır. Çünkü . :R→R negatif olmayan fonksiyondur.
Dolayısıyla supremumu da negatif olamaz.
(ii) =0⇔sup ( ) =0
∈ f x
f
R c x
⇔∀x∈R, f(x) =0 ⇔∀x∈R, f(x)=0 ⇔ f =0
f c =0⇔ f =0 dır.
(iii) f sup( f)(x)
R
c x λ
λ
∈
=
sup f(x)
R x
λ
∈
=
sup f(x)
x∈R
= λ
= λ f c dır.
Dolayısıyla,
λf c = λ f c , λ∈R eşitliği sağlanır.
(iv) f g sup(f g)(x)
R
c = x +
+
∈
sup f(x) g(x)
R x
+
=
∈
R R x
x
x g x
f
∈ + ∈
≤sup ( ) sup ( )
= f c + g c f +g c ≤ f c + g c
elde edilirki dolayısıyla norm aksiyomları sağlanır.
Verilen bir f∈C için
( )
x f(x h) f(x)hf = + −
Δ , h∈R (3.1.2) olmak üzere,
) , ( ft
W = h c
t h
f Δ
≤
sup , t >0 (3.1.3)
şeklinde tanımlanan )W( ft, fonksiyonuna süreklilik modülü diyoruz. Ω ile süreklilik modülünün sağladığı koşullarla benzerlik gösteren fonksiyonların bir cümlesini gösterelim. Yani Ω , aşağıdaki koşullara uygun tüm w fonksiyonların bir cümlesi olsun.
a) w,
[
0,∞)
aralığında tanımlı ve sürekli, b) w, artan ve w(0)=0c) w(t)t−1, t >0 için azalandır.
Verilen bir w Ω∈ için w ile
( )
<∞=
> wh
f h f c
o w h
sup Δ (3.1.4)
şartını sağlayan tüm f∈C fonksiyonların sınıfını H ile gösterelim ve w H ’deki w
w c
H f f
f w = + (3.1.5)
ile tanımlayalım.
Ayrıca H da, w
→0+
hlim =
) (h w
f c Δh
0 (3.1.6)
şartını sağlayan f ∈Hw fonksiyonlarının sınıfını göstersin. Bu durumda H normu w da (3.1.5) şeklinde tanımlanır. (3.1.5) normu ile birlikte H ve w H ye w genelleştirilmiş Hölder uzayı denir. Eğer w,μ∈Ω ve
) (
) ) (
( t
t t w
q = μ , t >0 (3.1.7)
fonksiyonu azalmayan ise, o taktirde Hμ
Hw ⊆ ve Hw ⊆ Hμ (3.1.8) dır. Bunları gösterelim.
İlk olarak Hw ⊆Hμ olduğunu gösterelim;
Hw
f ∈ olmak üzere w,μ∈
[ ]
0,a alalım.) ( sup 1 ) sup ( ) (
) ( ) sup (
0 0
0 h q h
f h
w h h
f f
h h c h h c
w = h> = > >
μ μ Δ
μ Δ
yazılabilir. Dolayısıyla h>0 için ) (
1 h
q fonksiyonu
[ ]
0,a aralığında tanımlıdır. w ,μ fonksiyonları sürekli olduğundan) (
1 h
q da süreklidir. a R
h
q :[0, ]→ )
(
1 sürekli bir
fonksiyon olduğu için sınırlıdır. Bu fonksiyon supremumunu [0,a aralığında alır. ] Bu da