• Sonuç bulunamadı

Kronik Hepatit B ‹nfeksiyonlu Hastalarda ‹nterferon-Alfa ve Lamivudin Kombinasyonu Sa¤alt›m›n›n Etkinli¤inin De¤erlendirilmesi

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Kronik Hepatit B ‹nfeksiyonlu Hastalarda ‹nterferon-Alfa ve Lamivudin Kombinasyonu Sa¤alt›m›n›n Etkinli¤inin De¤erlendirilmesi"

Copied!
6
0
0

Yükleniyor.... (view fulltext now)

Tam metin

(1)

‹nterferon-Alfa ve Lamivudin Kombinasyonu Sa¤alt›m›n›n Etkinli¤inin De¤erlendirilmesi #

Tansu YAMAZHAN1, Bilgin ARDA1, Ekin ERTEM1, Sercan ULUSOY1, Demir SERTER1

1Ege Üniversitesi T›p Fakültesi, ‹nfeksiyon Hastal›klar› ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dal›, ‹ZM‹R

ÖZET

Kronik hepatit B virüsü (HBV) infeksiyonunun sa¤alt›m›nda interferon-alfa (IFN-α) ya da lamivudin monoterapileri ile kal›c› yan›t oranlar› düflüktür. ‹mmünmodülatör ve antiviral iki ilac›n birlikte kullan›m› ile additif etkinin sa¤lan- mas› fikri, kronik HBV infeksiyonlar›n›n sa¤alt›m›nda IFN-α+ lamivudin kombinasyonunun uygulanmas›n› gündeme getirmifltir. Bu çal›flmada, klini¤imizde kronik HBV infeksiyonu tan›s› alan olgularda kombinasyon sa¤alt›m›n›n et- kinli¤inin araflt›r›lmas› amac›yla, 12’si naiv, befli nüks olmak üzere toplam 17 hastaya, bir y›l süre ile IFN-α+ lami- vudin uygulanm›flt›r. Sa¤alt›m sonunda 12 naiv hastan›n 11 (%91.6)’inde biyokimyasal ve virolojik yan›t, yine bu gruptan HBeAg’si pozitif olan 8 hastan›n 3 (%37.5)’ünde anti-HBe serokonversiyonu saptanm›flt›r. Nüks hastalar gru- bunda sa¤alt›m sonunda 3 (%60) olguda biyokimyasal yan›t, 4 (%80) olguda virolojik yan›t gözlenirken, olgular›n hiçbirinde anti-HBe serokonversiyonu izlenmemifltir. Sa¤alt›m bitiminden alt› ay sonra nüks grubundan bir olguda HBV-DNA’n›n tekrar pozitif hale geldi¤i saptanm›flt›r. Hastalar›n sa¤alt›m sonras› alt›nc› ay izlemlerinde kombine sa-

¤alt›ma tam yan›t oranlar› naiv ve nüks hastalarda s›ras›yla %91.6 ve %60 olarak belirlenmifltir.

Anahtar Kelimeler: Kronik HBV, interferon-alfa + lamivudin sa¤alt›m›.

SUMMARY

Evaluation of the Effectiveness of Interferon-Alpha and Lamivudine Combination Therapy in Patients with Chronic Hepatitis B Infection

The permanent response rates with interferon-alpha (IFN-α) or lamivudine monotherapies in the management of chronic hepatitis B virus (HBV) infection are low. The idea of providing additive effect by using an immunomodu- lator together with an antiviral agent proposed the administration of IFN-α+ lamivudine combination in the mana- gement of chronic HBV infections. The aim of this study was to investigate the efficacy of combination therapy in cases of chronic HBV infection in our clinic. IFN-α+ lamivudine were administered for one year on totally 17 pati- ents, of which 12 were naive and 5 were recurrent cases. At the end of the therapy, while biochemical and serolo- gical responses were determined in 11 of 12 naive patients (91.6%) anti-HBe seroconversion was determined in only 3 of 8 naive patients who were HBeAg positive initially. In the recurrent cases, biochemical response was ob- served in 3 (60%) patients and virologic response in 4 (80%) while none showed anti-HBe seroconversion. HBV- DNA was again positive after 6 months from the end of the treatment in one case in the recurrence group. The complete response rates observed in the naive and reccurrent patients were 91.6% and 60% respectively.

Key Words: Chronic HBV, interferon-alpha + lamivudine treatment.

# Bu makale, 6. Ulusal Viral Hepatit Simpozyumu (Kas›m 2002, Ankara)’nda poster bildirisi olarak sunulmufltur.

(2)

G‹R‹fi

Kronik hepatit B virüsü (HBV) infeksiyonu, tüm yafl gruplar›nda kronik karaci¤er hastal›klar›n›n en önemli nedeni olmay› sürdürmektedir. Siroz ve hepatoselüler kanser gibi ciddi sa¤l›k sorunlar›na yol açabilmesi nedeniyle, viral replikasyonun sür- dü¤ü tüm kronik HBV’li hastalar›n sa¤alt›m› ge- reklidir (1). Kronik HBV infeksiyonlar›n›n sa¤alt›- m›nda en çok kullan›lan ve dolay›s›yla üzerinde en çok deneyim sahibi olunan ilaç, interferon-al- fa (IFN-α)’d›r. Ancak tek bafl›na IFN-αsa¤alt›m› ile elde edilen yan›t oranlar› %30-40’lar› geçmemek- tedir (2). IFN’nin yetersiz etkinli¤i yeni sa¤alt›m seçeneklerini gündeme getirmifl ve son y›llarda kolay uygulanabilirli¤i ve yüksek güvenilirli¤i ile bir nükleozid analo¤u olan lamivudin, bu alanda- ki yerini alm›flt›r. Ancak, sa¤alt›m kesildi¤inde hastal›¤›n yinelemesi, antiviral direnç sorunu ve kullan›m süresindeki belirsizlik, lamivudin sa¤al- t›m›nda halen çözüm bekleyen önemli sorunlar- d›r (3).

IFN-αve lamivudin kombinasyonu, kronik HBV in- feksiyonlar›n›n sa¤alt›m›nda günümüzde en s›k uygulanan sa¤alt›m protokollerinden biridir. Anti- viral etkili iki ilac›n birlikte kullan›m›n›n daha yük- sek oranda anti-HBe serokonversiyonu sa¤lad›¤›n›

gösteren çal›flmalar oldu¤u gibi, kombinasyon sa-

¤alt›m›n›n IFN-αveya lamivudin monoterapilerine herhangi bir üstünlü¤ünün olmad›¤›n› savunan çal›flmac›lar da bulunmaktad›r (4-6). Bu çal›flma- da kronik HBV tan›s› alm›fl hastalarda IFN-αve la- mivudin kombinasyonunun etkinli¤inin araflt›r›l- mas› amaçlanm›flt›r.

MATERYAL ve METOD Çal›flma Gruplar›

Çal›flmaya, 1999-2001 y›llar› aras›nda Ege Üniver- sitesi T›p Fakültesi, ‹nfeksiyon Hastal›klar› ve Kli- nik Mikrobiyoloji Anabilim Dal›’nda, kronik HBV infeksiyonu tan›s› ile izlenen 17 hasta al›nm›flt›r.

Çal›flma grubunu oluflturan hastalar›n 12’sini ye- ni tan› alm›fl (naiv), beflini ise daha önce alt› ay süre ile haftada üç kez 6 MU IFN-α sa¤alt›m›na karfl›n kal›c› yan›t›n sa¤lanamad›¤› hastalar olufl- turmufltur. Hastalar›n 14’ü erkek, üçü kad›n olup, yafl ortalamalar› 30.3 (18-45) y›l olarak belirlen- mifltir.

Çal›flmaya Al›nma/Al›nmama Kriterleri

Alt› aydan uzun süredir HBsAg pozitifli¤i bulu- nan, HBV-DNA’s› pozitif ve son alt› ay içinde üç kez normalin en az 1.5 kat› veya daha yüksek

ALT/AST de¤erlerine sahip tüm hastalara karaci-

¤er biyopsisi uygulanm›fl ve modifiye Knodell skorlamas› ile histopatolojik de¤erlendirmeleri yap›lm›flt›r (7). Buna göre kronik HBV infeksiyonu tan›s› alan hastalar, yaz›l› onaylar› al›narak çal›fl- maya al›nm›flt›r. HBV infeksiyonu ile birlikte anti- HCV, anti-HDV, anti-HIV veya otoantikor [antinük- leer antikor (ANA), anti düzkas antikor (ASMA), anti karaci¤er-böbrek antikor (LKM)] pozitifli¤i olan, ciddi kalp yetmezli¤i, kronik böbrek yet- mezli¤i, psikiyatrik ya da malign hastal›¤› bulu- nan, gebelik ya da emzirme dönemindeki kad›n hastalar ile son alt› ay içinde immün sistemi bas- k›lay›c› ilaç kullananlar çal›flma d›fl›nda b›rak›l- m›flt›r.

Sa¤alt›m ve ‹zlem

Sa¤alt›m, bir y›l süreyle haftada üç kez subkütan yolla IFN-α(9-10 MU) ile oral yolla günde 100 mg lamivudin kombinasyonu fleklinde uygulanm›flt›r.

Hastalar sa¤alt›m›n ilk ay› içinde, haftada bir, da- ha sonra ayda bir olmak üzere rutin kan ve ALT ve AST de¤erleri, 3., 6. ve 12. aylarda ise serolojik ve virolojik göstergeler aç›s›ndan de¤erlendiril- mifltir. HBV-DNA düzeyleri, hibridizasyon yönte- mi ile kantitatif olarak çal›fl›lm›flt›r. Hastalara kontrol amac›yla karaci¤er biyopsisi yap›lmam›fl, ancak sa¤alt›m sonu izlemi için üç ayda bir kont- role ça¤r›lm›fllard›r. Sa¤alt›m s›ras›nda hiçbir has- tada sa¤alt›m› sonland›rmay› gerektirecek düzeyde bir yan etki ile karfl›lafl›lmam›flt›r. Periferik kandaki lökosit say›s› 2000/mm3’ün alt›na düflen iki olguda doz ayarlamas› yap›lm›flt›r.

Bir y›ll›k sa¤alt›m sonunda AST ve ALT de¤erlerinin normale dönmesi; “biyokimyasal yan›t”, serumda HBV-DNA’n›n kayb› ve/veya HBeAg/anti-HBe sero- konversiyonu; “virolojik yan›t” olarak de¤erlendi- rilmifltir. Sa¤alt›m sonland›r›ld›ktan alt› ay sonra biyokimyasal ve virolojik yan›tlar›n devam etme- si ise “kal›c› yan›t” olarak adland›r›lm›flt›r. Bir y›- l›n sonunda HBeAg/anti-HBe serokonversiyonu sa¤lananlarda lamivudin sa¤alt›m› kesilmifl, di-

¤er olgularda ise lamivudin sa¤alt›m›na devam edilmifltir.

BULGULAR

Çal›flmaya al›nan naiv ve nüks olgular›n sa¤alt›m öncesi biyokimyasal de¤erleri, HBV-DNA düzeyleri, HBeAg/anti-HBe pozitiflikleri, karaci¤ere ait histo- lojik aktivite indeksleri ile sa¤alt›m sonras› biyo- kimyasal ve virolojik yan›tlar› Tablo 1 ve Tablo 2’de özetlenmifltir.

(3)

Bir y›ll›k sa¤alt›m sonunda naiv gruptaki (n= 12) 11 hastada ALT/AST normalleflmesi ile serumda HBV-DNA kayb›, HBeAg’si pozitif olan 6 hastan›n 3 (%50)’ünde anti-HBe serokonversiyonu gözlen- mifltir. Bu grupta sa¤alt›m sonras› alt›nc› ayda ya- p›lan izlemlerde kombinasyon sa¤alt›m›na kal›c›

yan›t oran›n›n %91.6 oldu¤u belirlenmifltir.

Nüks hasta grubunda ise sa¤alt›m bitiminde dört hastada serumda HBV-DNA kayb›, üç hastada

AST/ALT normalleflmesi gözlenmifltir. Bu gruptan sa¤alt›m bitiminde serumda HBV-DNA kayb› olan ancak AST/ALT de¤erlerindeki yükseklik devam eden bir olgunun, sa¤alt›m sonras› beflinci ay iz- lemlerinde HBV-DNA’n›n tekrar olumlu hale gel- di¤i saptanm›flt›r. Nüks hasta grubunda sa¤alt›m sonras› alt›nc› ayda yap›lan izlemlerde kombi- nasyon sa¤alt›m›na yan›t oran› %60 olarak belir- lenmifltir.

Tablo 1. Çal›flmaya al›nan naiv hastalar›n sa¤alt›m öncesi ve sonras› özellikleri.

Sağaltım başlangıcı Sağaltım sonrası altıncı ay Virolojik yanıt Hasta HBeAg/anti-HBe ALT-AST HBV-DNA Biyokimyasal HBV-DNA Anti-HBe no pozitifliği (IU/L) (pg/mL) HAİ/fibrozis yanıt kaybı* serokonversiyonu

1 HBeAg 200/97 300 5 (1) + + +

2 HBeAg 120/68 1000 11 (3) + + -

3 HBeAg 257/107 570 10 (3) + + -

4 HBeAg 114/72 34 6 (1) + + +

5 Anti-HBe 112/65 13 8 (1) + +

6 Anti-HBe 70/65 300 4 (1) + +

7 Anti-HBe 89/123 69 15 (3) - -

(85/73) (46 pg/mL)

8 HBeAg 87/85 1000 3 (0) + + +

9 HBeAg 253/127 2000 10 (3) + + -

10 Anti-HBe 184/116 135 10 (1) + +

11 Anti-HBe 209/84 36 8 (1) + +

12 Anti-HBe 87/65 98 8 (1) + +

* Serumda.

Tablo 2. Çal›flmaya al›nan nüks hastalar›n›n sa¤alt›m öncesi ve sonras› özellikleri.

Sağaltım başlangıcı Sağaltım sonrası altıncı ay Virolojik yanıt Hasta HBeAg/anti-HBe ALT-AST HBV-DNA Biyokimyasal HBV-DNA Anti-HBe no pozitifliği (IU/L) (pg/mL) HAİ/fibrozis yanıt kaybı* serokonversiyonu

1 HBeAg 79/60 1800 14 (3) + + -

2 Anti-HBe 95/61 23 9 (1) + +

3 Anti-HBe 233/158 2000 16 (3) - 121

(69/65)

4** Anti-HBe 98/71 324 13 (3) -

(87/90) 45

5 HBeAg 87/65 2000 8 (1) + + -

* Serumda.

** Bu hastada sağaltım bitiminde virolojik yanıt olmasına karşın, biyokimyasal yanıt elde edilememiştir.

(4)

TARTIfiMA

IFN-αve lamivudin kronik HBV infeksiyonlar›n›n sa¤alt›m›nda lisans alm›fl ilaçlard›r. Ancak her iki ilac›n tek bafl›na kullan›mlar› ile elde edilen kal›c›

yan›t oranlar› %50’nin alt›ndad›r (8). Monoterapi- lerde yaflan›lan sa¤alt›m baflar›s›zl›klar›, farkl› et- ki mekanizmalar› ile etkili olan ilaçlar›n birlikte kullan›lmalar›n› gündeme getirmifltir. Böylece iki ilac›n additif etkisinden yararlan›lmas›n›n, sa¤al- t›m süresinin k›salt›lmas›na ve olas› ilaç direnci- nin yenilmesine de yard›mc› olaca¤› düflünülmüfl- tür (9).

Kronik HBV infeksiyonu olan hastalarda IFN-αve lamivudin kombinasyon sa¤alt›m› ile ilgili ilk genifl serili çal›flma Schalm ve arkadafllar› taraf›ndan ger- çeklefltirilmifltir (10). Bu çal›flmada, kronik HBV in- feksiyonu olan 230 hasta üç gruba ayr›lm›fl ve bir gruba 52 hafta boyunca 100 mg/gün lamivudin, ikinci gruba 16 hafta boyunca 10 MU haftada üç gün IFN-α, üçüncü gruba sekiz haftal›k 100 mg/gün lamivudin arkas›ndan 16 hafta boyunca di¤er grup- lardaki dozlarda lamivudin ve IFN verilmifltir. Elliiki haftan›n sonunda HBeAg serokonversiyonu hedef nokta olarak seçilmifltir. Sonuçta, kombine sa¤al- t›m alanlarda serokonversiyon oran› %29 olarak bulunurken, lamivudin grubunda bu oran %18, IFN grubunda ise %19 olarak saptanm›flt›r.

Gruplar aras›ndaki fark istatistiksel olarak an- lams›z olmas›na karfl›n kombine sa¤alt›m›n da- ha yüksek oranda HBeAg serokonversiyonu sa¤- lad›¤› bildirilmifltir. ALT’nin normale dönmesi ve HBV-DNA’n›n kayb› aç›s›ndan gruplar aras›n- da farkl›l›k saptanmam›flt›r.

Barbaro ve arkadafllar›n›n HBeAg’si pozitif kronik HBV infeksiyonlu hastalarda IFN-α + lamivudin kombinasyonu ile lamivudin monoterapisini kar- fl›laflt›rd›klar› çal›flmalar›nda, bir gruba 24 hafta süresince kombinasyon sa¤alt›m›, bir gruba da 52 hafta lamivudin sa¤alt›m› verilmifl ve hastalar sa-

¤alt›m bitiminden sonra 48 hafta süresince izlen- mifltir (11). Kombinasyon sa¤alt›m› uygulanan grupta %33, monoterapi grubunda ise %15 kal›c›

yan›t sa¤lanm›fl, histolojik iyileflme kombinasyon grubunda %46, monoterapi grubunda ise %27 ola- rak bulunmufltur. Alt› ayl›k kombinasyon sa¤alt›- m›n›n bir y›ll›k lamivudin monoterapisine göre anlaml› olarak etkin oldu¤u ve kal›c› HBeAg sero- konversiyon oran›n› artt›rd›¤› saptanm›flt›r.

Santantonio ve arkadafllar› yapt›klar› bir baflka çal›flmada, HBeAg negatif hastalarda 12 ayl›k la- mivudin monoterapisi ile IFN-α+ lamivudin kom-

binasyonu karfl›laflt›r›lm›fl ve kombinasyon sa¤al- t›m›n›n lamivudin sa¤alt›m› kadar etkin oldu¤u, ayr›ca YMDD mutasyonunu belirgin olarak engel- ledi¤i sonucuna var›lm›flt›r (12).

Kombinasyon sa¤alt›mlar›n› destekleyen yay›nlar oldu¤u gibi, her iki ilac›n birlikte kullan›m›n›n çok az additif, fakat kesinlikle sinerjistik olmad›¤›n›

savunan yay›nlar da mevcuttur. Daha önce IFN monoterapisi uygulanm›fl, ancak yan›t al›nama- m›fl HBeAg’si pozitif hastalara 52 hafta süre ile plasebo, lamivudin ve IFN-α+ lamivudin kombi- nasyonunun uyguland›¤› bir çal›flmada, HBeAg serokonversiyon oranlar› s›ras›yla %13, %12 ve

%18 olarak bulunmufltur (13). Sonuçlar aras›nda- ki fark istatistiksel olarak anlams›z bulunmufltur.

Çal›flmam›zda tedavi sonras› alt›nc› ayda naiv ve nüks hastalarda kombine sa¤alt›m ile s›ras›yla

%91.6 ve %60 gibi oldukça yüksek oranlarda yan›t elde edilmifltir. Ancak bu oranlar› sürekli kal›c› ya- n›t olarak de¤erlendirmek yanl›flt›r. Tatulli ve arkadafllar› yapt›klar› çal›flmada, prekor mutasyo- nu olan kronik hepatit B’li hastalara bir y›l süre ile IFN-αve lamivudin kombinasyonu sa¤alt›m› uygu- lam›fllar ve sa¤alt›m sonu virolojik ve biyokimya- sal yan›t oran›n› oldukça yüksek (%93) bulmufllar- d›r (5). Ancak, sa¤alt›m sonu 104. haftada kal›c›

yan›t oran›n›n %14’e indi¤ini saptam›fllard›r. Bu nedenle, sa¤alt›m sonras› gerçek kal›c› yan›t oran- lar› ancak hastalar›n iki-befl, hatta 10 y›l gibi uzun süreli izlemlerinde saptanabilecektir.

Kronik HBV infeksiyonlar›nda IFN-αsa¤alt›m›na en iyi yan›t oranlar›, yüksek ALT (> 100 IU/mL), düflük HBV-DNA (< 200 pg/mL) düzeylerine sahip, biyop- side orta veya fliddetli inflamatuvar aktivite ile dü- flük fibrozis gösteren hastalarda al›nmaktad›r (14).

Naiv ve nüks hastalar olarak ikiye ay›rd›¤›m›z ça- l›flma grubumuzda naiv hastalar›n ço¤unlukta ol- mas› ve bu gruptaki hastalar›n yukar›da say›lan IFN sa¤alt›m›na iyi yan›t kriterlerine uygun olmala- r›n›n, (ALT ortalama 148.5, fibrozis ortalama 1.58) sa¤alt›m sonras› yan›t oranlar›n›n yüksek bulun- mas›nda etkili oldu¤unu düflünmekteyiz.

IFN sa¤alt›m›na iyi yan›t verme kriterlerinden bi- risi de bafllang›çtaki HBeAg pozitifli¤idir. Naiv hastalar›m›z›n alt›s›, nüks olgular›n›n ise üçü prekor mutant infeksiyonu oldu¤u düflünülen anti-HBe’leri pozitif olan hastalard›. anti-HBe po- zitif olan naiv olgular›n biri, nüks olgular›n›n ise ikisi yan›ts›z olarak de¤erlendirilmifltir. Prekor mutant infeksiyonlu olgularda IFN sa¤alt›m›na ya- n›t oran›n›n düflük, nükslerin ise yüksek oranda

(5)

görüldü¤ü bilinmekle birlikte, çal›flmalarda çok farkl› sonuçlar da bildirilmektedir (15). Özellikle ülkemizde yap›lan baz› çal›flmalarda, prekor mu- tant infeksiyonlu olgular›n IFN sa¤alt›m›na iyi ya- n›t verdikleri ve bu olgularda kal›c› yan›t oranlar›- n›n yüksek oldu¤u belirtilmektedir (16-18). Bu ça- l›flmada olgu say›s›n›n az olmas› nedeniyle bu ko- nuda bir karfl›laflt›rma yap›lmas› mümkün olma- m›flt›r.

Kronik HBV infeksiyonlar›nda, IFN’ye yan›t ver- meyen veya yan›t verse de daha sonra nüks göz- lenen olgular›n sa¤alt›m› önemli bir problemdir.

Bu hastalar için günümüzde kabul edilen kesin bir sa¤alt›m flekli bulunmamaktad›r. Nüks eden hastalarda lamivudin, daha uzun süreli ya da yük- sek doz IFN-αveya IFN-α+ lamivudin kombinas- yonu, günümüzde denenmekte olan sa¤alt›m yak- lafl›mlar›d›r. Carreno ve arkadafllar›, IFN sa¤alt›- m›na yan›t vermemifl ve HBeAg/HBV-DNA pozitif- li¤i devam eden hastalara ikinci kez IFN sa¤alt›m›

uyguland›¤›nda yan›t oran›n›n (%33), kontrol gru- buna göre (%10) daha yüksek oldu¤unu sapta- m›fllard›r (19). Ancak daha önce IFN sa¤alt›m›na yan›t vermeyen hastalarda sa¤alt›m süresini uzatman›n ve tekrar IFN uygulamas›n›n faydal› ol- mad›¤›n› savunan yay›nlar da mevcuttur (8,20).

Çal›flmam›zda hasta gruplar›n›n yeterli ve eflit sa- y›da olgu içermemesi nedeniyle naiv ve nüks has- talarda kombine sa¤alt›ma yan›t oranlar› karfl›lafl- t›r›lamam›flt›r. Ancak befl nüks olgusunun ikisin- de kombinasyon sa¤alt›m›na yan›t al›namam›fl ol- mas›, bu görüflü destekler niteliktedir.

Çal›flmam›zda bir y›ll›k sa¤alt›m sonunda anti-HBe serokonversiyonu sa¤lanan üç hastada lamivudin sa¤alt›m› kesilmifl, di¤er hastalarda yan etki gelifl- medi¤i sürece lamivudin sa¤alt›m›n›n devam›na karar verilmifltir. Kombinasyon sa¤alt›m›n›n so- nunda lamivudinin ne kadar süre ile kullan›laca¤›

konusunda görüfl birli¤i yoktur. HBsAg kayb› ile HBeAg/anti-HBe serokonversiyonunun lamivudin sa¤alt›m›n›n kesilmesi için kriter olarak al›nmas›- n› savunan yay›nlar vard›r (21). Ancak lamivudin sa¤alt›m› ile HBeAg kayb› (anti-HBe serokonversi- yonu ile birlikte veya de¤il) olan hastalar için bile, yan›t›n kal›c›l›¤› bir sorundur. Lamivudin sa¤alt›- m› sonras› HBeAg kayb›n›n kal›c›l›¤›n›n, bir yay›n- da %50, di¤erinde %73 oldu¤u bildirilmektedir (22,23). Serokonversiyon sa¤lanamayan hastalar- da lamivudin sa¤alt›m›n›n devam›, direnç geliflimi- nin de art›fl›na neden olmaktad›r. Bu nedenle, uzun süreli lamivudin sa¤alt›m›n›n güvenilirli¤i ve

yarar›, bu alanda halen sürdürülmekte olan çal›fl- malar›n sonuçlar› al›nd›ktan sonra anlafl›lacakt›r.

Sonuç olarak kronik HBV infeksiyonu olan hasta- larda IFN-α ve lamivudin kombinasyonunun et- kinli¤inin monoterapilerden üstün olup olmad›¤›, halen araflt›r›lmakta olan bir konudur. Bu çal›fl- madaki hasta say›m›z k›s›tl› olmakla birlikte, kombinasyon sa¤alt›m›n›n erken dönem sonuçla- r›n›n oldukça iyi oldu¤unu düflünmekteyiz. Bu ko- nuda ülkemizde çok say›da hastay› kapsayan, uzun süreli ve karfl›laflt›rmal› çal›flmalar›n yap›l- mas› gerekmektedir.

KAYNAKLAR

1. Lee WM. Hepatitis B virus infection. N Engl J Med 1997; 337: 1733-45.

2. Wong DKH, Cheung AM, O’Rourke K, Naylor CD, Detsky AS, Heathcote J. Effect of alpha-in- terferon treatment in patients with HBeAg-positi- ve chronic hepatitis B. A meta-analysis. Ann In- tern Med 1993; 119: 1887-92.

3. Santantonio T, Mazzola M, Iacovazzi T, Miglietta A, Guastadisegni A, Pastore G. Long-term fol- low-up of patients with anti-HBe/HBV DNA-posi- tive chronic hepatitis B treated for 12 months with lamivudine. J Hepatol 2000; 32: 300-6.

4. Nunen AB, Janssen HLA, Wolters LM, Niesters HG, Schalm SW. Is combination therapy with la- mivudine and interferon-alpha superior to monot- herapy with either drug? Antiviral Research 2001; 52: 139-46.

5. Tatulli I, Francavilla R, Rizzo LG, et al. Lamivu- dine and alpha-interferon in combination long term for precore mutant chronic hepatitis B. Jo- urnal of Hepatology 2001; 35: 805-10.

6. Multimer D, Naoumov N, Honkoop P, et al. Com- bination alpha-interferon and lamivudine therapy for alpha-interferon-resistant chronic hepatitis B infection: Results of a pilot study. J Hepatol 1998; 28: 923-9.

7. Knodell RG, Ishak KG, Black WC, et al. Formu- lation and application of a numerical scoring sys- tem for asseeing histological activity in asympto- matic chronic active hepatitis. Hepatology 1981;

1: 431-5.

8. Lau DTY, Everhart J, Kleiner DE, et al. Long- term follow-up of patients with chronic hepatitis B treated with interferon alpha. Gastroenterology 1997; 113: 1660-7.

9. Lok AS, Heatcote EJ, Hoofnagle HB. Manage- ment of hepatitis B: 2000-Summary of a works- hop. Gastroentrology 2000; 120: 1828-53.

10. Schalm SW, Heathcote J, Cianciaria J, et al: In- ternational Lamivudine Study Group. Lamivudine

(6)

and alpha interferon combinaton treatment of pa- tients with chronic hepatitis B infection: A rando- mised trial. Gut 2000; 46: 562.

11. Barbaro G, Zechini F, Pellicelli AM, et al. Long- term efficacy of interferon alpha-2b and lamivu- dine in combination compared to lamivudine mo- notherapy in patients with chronic hepatitis B. J Hepatol 2001; 35: 406-11.

12. Santantonio T, Niro AG, Sinisi E, et al. Lamivudi- ne/interferon combination therapy in anti-HBe positive chronic hepatitis B patients: A controlled pilot study. J Hepatol 2002; 36: 799-804.

13. Schiff ER, Karayalcin S, Grimm I, et al: Interna- tional Lamivudine Investigator Groupe. A place- bo controlled study of lamivudine and interferon alpha-2b in patients with chronic hepatitis B who previosly failed interferon therapy (abst). Hepa- tology 1998; 28: 388A.

14. Wong JB, Koff SF, Tine F, Pauker SG. Cost-effec- tiveness of interferon-alfa2b treatment for hepati- tis B e antigen-positive chronic hepatitis B. Ann Intern Med 1995; 122: 664-75.

15. Brunetto MR, Olivieri F, Rocca G, et al. Naturel course and responce to interferon of choronic he- patitis B accompanied by antibodies to hepatitis B e antigen. Hepatology 1998; 10: 198-202.

16. Sünbül M, Leblebicioğlu H, Köksal İ ve ark. Pre- kor mutant ve mutant olmayan kronik hepatit B infeksiyonlar›nda interferon tedavisine yan›t. Vi- ral Hepatit Dergisi 2001; 2: 286-9.

17. Lok ASF, Akarca U, Greene S. Predictive value of precore hapatitis B virus mutations in spontane- ous and interferon-induced hepatitis B e antigen clearence. Hepatology 1995; 21: 19-24.

18. Kaymakoğlu S. Kronik B hepatitinde INF tedavi- si. 3. Ulusal Hepatoloji Kongresi, Kronik B ve Delta Hepatiti Tan› ve Tedavisi Ulusal Uzlaşma Toplant›s› Kongre Kitab›. İstanbul: Karaciğer Araşt›rmalar› Derneği, 1999: 25-8.

19. Carreno V, et al. Retreatment of chronic hepatitis B e antigen-positive patients with recombinant in- terferon alfa-2a. Hepatology 1999; 1: 277-82.

20. Perrillo RP. Chronic hepatitis B: Problem pati- ents (including patients with decompansated dise- ase). J Hepatol 1995; 22 (Suppl 1): 45-9.

21. Akarca US. Kronik B hepatitinde interferon d›ş›

tedaviler ve interferon ile yap›lan kombinasyon- lar. K›l›çturgay K, Badur S (editörler). Viral He- patit 2001. Viral Hepatitle Savaş›m Derneği Yay›- n›, 2001: 152-73.

22. Song BC, Suh DJ, Lee HC, Chung YH, Lee YS.

Hepatitis B e antigen seroconversion after lami- vudine therapy is not durable in patients with chronic hepatitis B in Korea. Hepatology 2000;

32: 803-6.

23. Liaw YF, Leung NWY, Chang TT, et al. Effects of extended lamivudine therapy in Asian patients with chronic hepatitis B. Gastroenterology 2000;

119: 172-80.

YAZIfiMA ADRES‹

Dr. Tansu YAMAZHAN

Ege Üniversitesi T›p Fakültesi

‹nfeksiyon Hastal›klar› ve

Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dal›

‹ZM‹R

Referanslar

Benzer Belgeler

VPA tedavisi alan grupta, TK, HDL-C, LDL-C, VLDL-C, TG, TK/HDL ve LDL/HDL de¤erle- rinin yafl, cinsiyet, VPA'in serum düzeyi, dozu ve kulla- n›m süresinden etkilenmedi¤i

Çal›flmam›z, SSK Göztepe E¤itim Hastanesi Anestezi Poliklini¤ine baflvuran hastalara öncelikle, “Hastalara Anestezi Bilgileri” ad› alt›nda

Histopatolojik olarak tan› konulan 48 sarkoidoz olgusu, klinik ve radyolojik bulgular, tan› yöntemleri, uygulanan tedavi ve tedaviye yan›t aç›s›ndan de¤erlendirildi..

Son y›llarda non-melanositik deri lez- yonlar›n›n ve tümörlerinin tan›s›nda da dermoskopik tan› yard›mc› bir yöntem olarak kullan›lmaya bafllanm›fl,

Unutkan- l›¤› oldu¤unu söyleyen, glokom hakk›nda yeterli bilgiye sahip olmayan, hastal›¤›n erken aflamas›nda olan (düflük Ç/D), fazla say›da antiglokomatöz

Mc Hutchison ve arkadafllar›n›n yapm›fl oldu¤u bir çal›flmada, KY oran› kombinasyon grubunda (IFN + ribavirin) tedaviyi 24 hafta alanlarda %31, 48 hafta alanlarda

Sonuç olarak IFN-α te- davisi alan kronik viral hepatit hastalar›nda tiroid disfonksiyonu s›k görülmektedir, bu nedenle hastalar›n yak›n takibi önemlidir.. Anahtar

Tedavi tamamland›ktan sonra birinci, üçüncü, al- t›nc› aylarda kontrol edildi. Tedaviye biyokimyasal ve virolojik yan›t birinci, üçüncü, alt›nc› aylarda, te- davi