BİLDİRİ KİTABI RomatolojiKongresi

(1)

B İ L D İ R İ K İ TA B I 1

http://www.romatoloji2014.org/

XV. Ulusal

Romatoloji Kongresi

29 Ekim-2 Kasım 2014

Kaya Palazzo Otel, Belek-Antalya

BİLDİRİ KİTABI

(2)

3 . U l u s a l Va k a l a r i l e Ro m a t o l o j i E ğ i t i m i S e m p o z y u m u

ORGANİZASYON SEKRETERYASI

D Event Turizm Organizasyon

Küçükbakkalköy Mah. Dilek Sabancı Cad. No:33 Tasarım Kent E Blok Daire:4 Ataşehir, İstanbul Tel: 0 216 573 1836

Faks: 0 216 573 8318 www.devent.com.tr

GRAFİK TASARIM ve UYGULAMA BAYT Bilimsel Araştırmalar

Basın Yayın ve Tanıtım Ltd. Şti.

Ziya Gökalp Cad. 30/31, Kızılay, Ankara Tel: 0312 431 3062

Faks: 0312 431 3602 www.bayt.com.tr

BASKI

Miki Matbaacılık San. ve Tic. Ltd. Şti.

İvedik Organize Sanayi Bölgesi, 560 Sk. No. 27, Yenimahalle, Ankara Tel: 0312 395 2128

Faks: 0312 395 2349 KONGRE SEKRETERYASI Türkiye Romatoloji Derneği

Kore Şehitleri Caddesi Onurgil İş Merkezi No:35/6 Esentepe Şişli - İstanbul Faks: +90 212 589 08 08

sekreterya@romatoloji.org

(3)

B İ L D İ R İ K İ TA B I 3 2 9 E k i m - 2 K a s ı m 2 0 1 4 • B e l e k , A n t a l ya

İÇİNDEKİLER

4 KONGRE DÜZENLEME KURULLARI 5 HEMŞİRELİK PROGRAMI

10 BİLİMSEL PROGRAM

19 SÖZEL BİLDİRİLER

39 POSTER TURU

53 POSTER BİLDİRİLER

197 YAZAR DİZİNİ

(4)

X V. U L U SA L R O M ATO LO J İ KO N G R E S İ

KURULLAR

KONGRE DÜZENLEME KURULU

Kongre Başkanı : Prof. Dr. Eren ERKEN

Başkan Yardımcısı : Prof. Dr. Ahmet Mesut ONAT Genel Sekreterler : Prof. Dr. Mehmet SAYARLIOĞLU

Doç. Dr. Bünyamin KISACIK

Üyeler : Prof. Dr. Süleyman ÖZBEK

Prof. Dr. Hüseyin T. E. ÖZER

Doç. Dr. Didem ARSLAN TAŞ

TRD YÖNETİM KURULU

Yönetim Kurulu Başkanı : Prof. Dr. İhsan ERTENLİ Başkan Yardımcısı : Prof. Dr. Yaşar KARAASLAN Genel Sekreter : Prof. Dr. Ender TERZİOĞLU

Sayman : Doç. Dr. Ömer KARADAĞ

Üyeler : Prof. Dr. Murat TURGAY

Prof. Dr. Sedat KİRAZ

Doç. Dr. Timuçin KAŞİFOĞLU

(5)

http://www.romatoloji2014.org/

XV. Ulusal

Romatoloji Kongresi

29 Ekim-2 Kasım 2014

Kaya Palazzo Otel, Belek-Antalya

BİLİMSEL PROGRAM

(6)

(7)

HEMŞİRELİK BİLİMSEL PROGRAMI

30 Ekim 2014, Perşembe

13:30-13:45 AÇILIŞ KONUŞMALARI

Kongre Başkanı: Dr. Eren Erken

RHD Başkanı: Yük. Hem. Dilşen Çevirgen 13:45-15:45 PANEL

Romatolojik Hastalıklara Genel Bakış I

Oturum Başkanları: Dr. Gülümser Argon, Dr. Selda Öktem 13:45-14:15 Romatolojik Hastalıkların Toplumumuzdaki Sıklığı

Konuşmacı: Dr. Cemal Bes

14:15-14:45 Romatolojik Hastalıkların Tedavisinde Yenilikler Konuşmacı: Dr. Metin Özgen

14:45-15:15 Doktor Gözüyle Hastalıkların Seyri ve Düzenli Takip/Skorlama Konuşmacı: Dr. Muhammet Çınar

15:15-15:45 Romatoloji Hemşireliğinde Bakıma Güncel Yansımalar Konuşmacı: Dr. Serap Özer

15:45-16:15 KAHVE MOLASI 16:15-18:15 PANEL

Vaskülitler ve FMF: Tanı, Tedavi ve Bakım Yönetimi

Oturum Başkanları: Dr. Aşkın Ateş, Yük. Hem. Deniz Delikkaya 16:15-16:45 Vaskülitler

Konuşmacı: Dr. Mehmet Derya Demirağ 16:45-17:15 Vaskülitlerde Hemşirelik Girişimleri

Konuşmacı: Yük. Hem. Sefa Üçbaş 17:15-17:45 FMF ve Diğer Otoinflamatuar Hastalıklar

Konuşmacı: Dr. Salim Dönmez 17:45-18:15 FMF’de Hemşirelik Girişimleri

Konuşmacı: Dr. Hicran Yıldız

(8)

HEMŞİRELİK BİLİMSEL PROGRAMI

31 Ekim 2014, Cuma

08:30-09:30 PANEL

Romatolojik Hastalıklara Genel Bakış II Oturum Başkanı: Dr. Esra Oksel

08:30-09:00 Romatoloji Hastasının Acele-Acil Sorunları Konuşmacı: Dr. Figen Yargucu Zihni

09:00-09:30 Romatoloji Hastalarında Sık Görülen Semptomlar ve Hemşirelik Yaklaşımları Konuşmacı: Dr. Aynur Esen

09:30-10:30 PANEL

Ağrıyı Nasıl Gideririz?

Oturum Başkanları: Doç. Dr. Veli Yazısız - Doç. Dr. Yasemin Tokem 09:30-10:00 Kortikosteroid ve NSAİİ’ lar: Doğru Kullanım Esasları

Konuşmacı: Dr. Mustafa Özmen

10:00-10:30 Romatoloji Hastasında Ağrıyı Tanımlama ve Doğru Yaklaşım Konuşmacı: Yük. Hem. Bediha Güzel Aktaş

10:30-10:45 KAHVE MOLASI 10:45-11:30 PANEL

Romatolojik Hastalıklarda Olgularla Hemşirelik Yönetimi

Oturum Başkanları: Dr. Zeynep Özbalkan Aşlar, Yük. Hem. Şükran Yüksel Fındıkoğlu Olgu Sunumları

10:45-11:00 SLE

Konuşmacı: Yük. Hem. İlayda Türkoğlu 11:00-11:15 Behçet

Konuşmacı: Araş. Gör. Filiz Özel 11:15-11:30 Skleroderma

Konuşmacı: Yük. Hem. Derya Fikir 11:30-12:30 PANEL

Kadın Sağlığı ve Romatolojik Hastalıklar

Oturum Başkanları: Dr. Nurşen Düzgün, Dr. Hatice Mert 11:30-12:00 Fertilite, Gebelik ve Laktasyonda Romatolojik Tedavi Yönetimi

Konuşmacı: Dr. Ayten Yazıcı

12:00-12:30 Romatolojik Hastalıklarda Kadın Olmak Konuşmacı: Dr. Melahat Kostak 12:30-13:30 ÖĞLE YEMEĞİ

13:30-15:30 PANEL

Romatolojik Hastalıklarda Hemşirelik Yönetimi: Psikososyal Konular Oturum Başkanları: Dr. Emine Kıyak, Yük. Hem. Gülden Toker

13:30-14:00 Romatoloji Hastasında Yorgunluk ve Depresyon Konuşmacı: Öğr. Gör. Seda Pehlivan

14:00-14:30 Romatoloji Hastasında Beden İmajı Konuşmacı: Öğr. Gör. Ayşe Özkaraman 14:30-15:30 Romatoloji Hastasında Aile/Bakım Veren Yükü

Konuşmacı: Dr. Yeliz Akkuş 15:30-16:00 KAHVE MOLASI

16:00-17:30 PANEL

Romatolojik Hastalıklarda İlaç Yönetimi

Oturum Başkanı: Dr. Kemal Üreten, Yük. Hem. Dilek Nakas 16:00-16:30 Biyolojik İlaç Kullanımında Hasta Yönetimi

Konuşmacı: Dr. Gözde Yıldırım Çetin

16:30-17:30 Biyolojik İlaç Kullanımında Hemşirelik Uygulamaları Yasal ve Kurumsal Perspektif Konuşmacı: Yük. Hem. Serap Korkmaz

(9)

HEMŞİRELİK BİLİMSEL PROGRAMI

01 Kasım 2014, Cumartesi

09:00-12:00 MİNİ KURS / Allerji - Anafilaksi

Oturum Başkanı: Dr. Mehmet Derya Demirağ 09:00-09:45 Anafilaksiye Acil Yaklaşım: Anestezi Gözüyle

Konuşmacı: Dr. Levent Şahin

09:45-10:15 Biyolojik Tedavilerde Görülen Allerjik Reaksiyonlara Yaklaşım Konuşmacı: Dr. Döndü Üsküdar Cansu

10:15-10:45 KAHVE MOLASI

10:45-11:15 Oturum Başkanları: Yük. Hem. Dilşen Çevirgen, Yük. Hem. Mine Batumlu Allerjik Reaksiyonlara Yaklaşım: Hemşirelik Yönetimi

Konuşmacı: Yük. Hem. Ayten Yüksek

11:15-12:00 Hasta Eğitimindeki Sorunlar ve Çözüm Önerileri (İnteraktif) Konuşmacı: Uzm. Hem. Yasemin Özer

12:00-13:00 KAPANIŞ

Düzenleme Kurulu Dilşen Çevirgen Şükran Yüksel Fındıkoğlu Mine Batumlu Esra Oksel Yasemin Tokem Seda Pehlivan

İletişim Koordinatörü Nazmiye Çıray Gündüzoğlu

(10)

B İ L D İ R İ K İ TA B I 1 0

29 Ekim 2014, Çarşamba

08:00-17:30 KURSLAR VE NESNEL TIP GÜNÜ

INTERMEDİATE ULTRASONOGRAFİ KURSU

• Romatolojide Kantitatif Görüntüleme: Radyolojik Skor Sistemlerine Güncel Yaklaşım

• Çocuk Romatojisinde Hastalık Ölçüt ve Ölçeklerinin Değerlendirilmesi

• Romatolojide Genetik: Tanı Testleri ve Yorumlaması 17:30-18:15 UYDU SEMPOZYUMU

Biyolojik Tedavide Yeni Çağ: Dünyanın İlk Onaylı Biyobenzer Monoklonal Antikoru Moderatör: Dr. Hasan Yazıcı

Konuşmacı: Dr. Daehyun Yoo 18:15-19:00 AÇILIŞ

18:15-18:30 Kongre başkanı: Dr. Eren Erken Dernek Başkanı: Dr. İhsan Ertenli

18:30-19:00 Cumhuriyetle Kazandıklarımız ve İsmail Hakkı Dr. Hasan Yazıcı

XV. ULUSAL ROMATOLOJİ KONGRESİ BİLİMSEL PROGRAMI

(11)

B İ L D İ R İ K İ TA B I 1 1 2 9 E k i m - 2 K a s ı m 2 0 1 4 • B e l e k , A n t a l ya

30 Ekim 2014, Perşembe

A SALONU B SALONU

08:00-09:00 SEMPOZYUM

Romatoid Artrit Güncellemesi Oturum Başkanları: Dr. Eren Erken,

Dr. Hüseyin T.E Özer RA Patogenezindeki Yenilikler

Konuşmacı: Dr. Mark Genovese Romatoid Artrit Tedavisinde Yenilikler Konuşmacı: Dr. Gerd Burmester 09:00-09:45 UYDU SEMPOZYUMU

RA Tedavisinde Yeni Bir Dönem: Tofacitinib Moderatör: Dr. İhsan Ertenli

Konuşmacı: Dr. Marc Genovese

09:45-10:30 KAHVE MOLASI VE SEÇİLMİŞ POSTER TURLARI

Poster Başkanları: Dr. Ahmet Gül, Dr. Vedat Hamuryudan

10:30-11:30 KONFERANS 10:30-11:30 KONFERANS

Romatoid Artrit Tanı ve Tedavisinde Akılcı Yaklaşım

Oturum Başkanları: Dr. Şebnem Ataman, Dr. Gonca Karabulut Erken RA’ da Tanı

Konuşmacı: Dr. Ahmet Mesut Onat RA Tedavisinde Doğru Yaklaşım İlaçlardan Daha Etkilidir

Konuşmacı: Dr. Daniel Aletaha

Küçük ve Orta Çaplı Damar Vaskülitleri Oturum Başkanları: Dr. Nurşen Düzgün,

Dr. Soner Şenel Patogenezdeki Gelişmeler

Konuşmacı: Dr. Ömer Karadağ Tanı ve Takipte Biyobelirteçler Konuşmacı: Dr. Sevil Kamalı

11:30-12:30 SÖZLÜ BİLDİRİLER 11:30-12:30 SÖZLÜ BİLDİRİLER

Oturum Başkanı: Dr. Sebahattin Yurdakul Oturum Başkanı: Dr. Emire Seyahi 12:30-13:30 ÖĞLE YEMEĞİ

12:30-13:15 UZMANINA DANIŞ SALON 1

Böbrek Yetmezlikli Hastada Romatolojik Tedavi Yönetimi

Dr. Sedat Kiraz SALON 2

Romatoid Artrit’te Akciğer Hastalığının Tedavisi Dr. Zeynep Özbalkan Aşlar

SALON 3

Jüvenil İdiyopatik Artritte Tedavi Dr. Özgür Kasapçopur

SALON 4

Viral Hepatitli Bir Hastanın Romatolojik Tedavi Yönetimi

Dr. Hüseyin T.E. Özer SALON 5

Romatoloji Pratiğinde İmmün Yetmezlik Sendromlarının Tanı ve Tedavisi Dr. Nurşen Düzgün

XV. ULUSAL ROMATOLOJİ KONGRESİ BİLİMSEL PROGRAMI

(12)

XV. ULUSAL ROMATOLOJİ KONGRESİ BİLİMSEL PROGRAMI

30 Ekim 2014, Perşembe

Romatoid Artritte Tanı, Takip ve Değerlendirme

Oturum Başkanları: Dr. Göksal Keskin, Dr. Ali Taylan Görüntüleme-EULAR Kılavuzu Konuşmacı: Dr. Sibel Zehra Aydın RA’nın Doğru Ölçme Metotları ile Takibi Konuşmacı: Dr. Yusuf Yazıcı

Romatolojik Hastalıklarla Karışan Durumlar

Oturum Başkanları: Dr. Aşkın Ateş, Dr. Bünyamin Kısacık Cilt Lezyonları ve Romatolojik Hastalıklar Konuşmacı: Dr. Nilgün Atakan

Romatolojik Hastalıklarla Karışan Nörolojik Durumlar ve Hastalıklar

Konuşmacı: Dr. Aslı Kurne 14:30-15:15 UYDU SEMPOZYUMU

Romatoid Artrit Tedavisinde Anti-TNF Ajanları Ne Zaman Başlamalı?

Moderatör: Dr. Ahmet Gül Konuşmacı: Dr. Gerd R. Burmester 15:15-15:45 KAHVE MOLASI

15:45-16:30 UYDU SEMPOZYUMU

RA’ da Kişiselleştirilmiş Tedavi ile Daha İyi Sonuçlara Doğru

Konuşmacılar: Dr. İhsan Ertenli,

Dr. Murat İnanç, Dr. Salih Pay, Dr. Vedat Hamuryudan

Ailesel Akdeniz Ateşi

Oturum Başkanları: Dr. Şeminur Haznedaroğlu, Dr. Ömer Karadağ

FMF Genetiğinde Yenilikler Konuşmacı: Dr. Isabelle Tuitou

Heterozigot FMF Hastalarını Nasıl Okumalıyız ? Konuşmacı: Dr. Seza Özen

FMF ve Diğer Otoinflamatuar Hastalıklarda Amiloidoz

Konuşmacı: Dr. Eren Erken FMF Tedavisine Güncel Bakış Konuşmacı: Dr. Huri Özdoğan

Romatolojide Vasküler Bilinmezler Oturum Başkanları: Dr. Murat Turgay,

Dr. Arif Kaya İnflamasyon ve Tromboz İlişkisi Konuşmacı: Dr. Abdurrahman Tufan

Antifosfolipid Sendromunda Tanı ve Gebelikte Yönetimi

Konuşmacı: Dr. Ender Terzioğlu

Romatolojik Hastalıklarda Kardiyovasküler Morbidite ve Mortalite

Konuşmacı: Dr. İsmail Şimşek

18:15-20:15 TULIP TOPLANTISI

(13)

XV. ULUSAL ROMATOLOJİ KONGRESİ BİLİMSEL PROGRAMI

31 Ekim 2014, Cuma

08:00-09:00 SEMPOZYUM

Spondiloartrit Güncellemesi

Oturum Başkanları: Dr. Nurullah Akkoç, Dr. Pamir Atagündüz Spondiloartrit Patogenezinde İmmün Biyoloji Konuşmacı: Dr. Dirk Elewaut

AS’ de Hastalık Progresyonu Gerçekten Önlenebilir mi?

Konuşmacı: Dr. Joachim Sieper 09:00-09:45 UYDU SEMPOZYUMU

Teoriden Pratiğe Ankilozan Spondilit’ te Yenilikler

Moderatör: Dr. Ender Terzioğlu Konuşmacı: Dr. Dirk Elewaut

09:45-10:30 KAHVE MOLASI VE SEÇİLMİŞ POSTER TURLARI Poster Başkanları: Dr. Cengiz Korkmaz, Dr. Ayhan Dinç

Büyük Damar Vaskülitleri

Oturum Başkanları: Dr. Müge Bıçakçıgil, Dr. Sema Yılmaz Patogenez

Konuşmacı: Dr. Kenan Aksu Takayasu Arteritinde Takip ve Tedavi Konuşmacı: Dr. Haner Direskeneli

Sjögren

Oturum Başkanları: Dr. Mehmet Soy, Dr. Şükran Erten Ağız Kuruluğu Her Zaman Sjögren midir?

Konuşmacı: Dr. Gülay Kınıklı Tedavisinde Zor Durumlar

Konuşmacı: Dr. Yasemin Kabasakal

11:30-12:30 SÖZLÜ BİLDİRİLER 11:30-12:30 SÖZLÜ BİLDİRİLER

Oturum Başkanı: Dr. Orhan Aral Oturum Başkanı: Dr. Necati Çakır 12:30-13:30 ÖĞLE YEMEĞİ

Kortikosteroid Kullanımının İncelikleri Dr. Veli Çobankara

SALON 2

Romatolojide Laboratuarın Rasyonel Kullanımı Dr. Süleyman Özbek

SALON 3

Çocukluk Çağı Otoenflamatuar

Hastalıklarında Genetik Tanı ve Zamanlaması Dr. Erkan Demirkaya

SALON 4

Gebelikte Romatolojik Hastalık Tedavisi Dr. Berna Göker

SALON 5

Erişkin Still Hastalığı Dr. Ayşe Çefle

(14)

31 Ekim 2014, Cuma

Spondiloartritlerde Gri Alanlar Oturum Başkanları: Dr. Hatice Bodur,

Dr. Fatoş Önen Periferik ve Eklem Dışı Spondiloartrit Tutulumunun Tedavisi: Olgularla Konuşmacı: Dr. Pamir Atagündüz Aksiyal Spondiloartrit Tedavisinde Anti-TNF Tedaviler ve Ötesi

Konuşmacı: Dr. Nurullah Akkoç

Vakalarla 3 Bilmece

Oturum Başkanı: Dr. Mehmet Sayarlıoğlu Olgu1

Konuşmacı: Dr. Didem Arslan Taş Olgu2

Konuşmacı: Dr. Yavuz Pehlivan Olgu3

Konuşmacı: Dr. Neslihan Yılmaz 14:30-15:15 UYDU SEMPOZYUMU

Spondiloartritlerde Yeni Ufuklar:

Non-Radyografik Aksiyel SpA Moderatör: Dr. Pamir Atagündüz Konuşmacı: Dr. Joachim Sieper 15:15-15:45 KAHVE MOLASI

Romatoid Artrit Tedavisinde Erken, Etkin ve Sürdürülebilir Tedavi: Orencia Moderatör: Dr. Sedat Kiraz

Konuşmacılar: Dr. Haner Direskeneli, Dr. Sevil Kamalı, Dr. Servet Akar

Behçet Hastalığı

Oturum Başkanları: Dr. Feride Göğüş, Dr. Hamide Kart Köseoğlu Patogenezde Güncelleme

Konuşmacı: Dr. Ahmet Gül Dirençli Hastalık ve Tedavisi Konuşmacı: Dr. Gülen Hatemi Vasküler Hastalık ve Tedavisi

Konuşmacı: Dr. Vedat Hamuryudan

Çocuk Romatolojisinde Zor Olgular ve Yönetimi

Oturum Başkanı: Dr. Erbil Ünsal Konuşmacılar: Dr. Kenan Barut,

Dr. Özge Altuğ Gücenmez, Dr. Mustafa Çakan, Dr. Serap Zehra Arıcı

XV. ULUSAL ROMATOLOJİ KONGRESİ BİLİMSEL PROGRAMI

(15)

01 Kasım 2014, Cumartesi

08:00-09:00 SEMPOZYUM

Sistemik Lupus Eritematozus Güncellemesi Oturum Başkanları: Dr. Lale Öcal,

Dr. Burak Erer

SLE Patogenezi: Otoimmünite ve Doku Hasar Mekanizmaları

Konuşmacı: Dr. George Tsokos SLE Tedavisinde Yenilikler

Konuşmacı: Dr. Ömer Nuri Pamuk 09:00-09:45 UYDU SEMPOZYUMU

Romatoid Artritte Hasta Beklentileri ve RAHAT

Moderatör: Dr. Haner Direskeneli Konuşmacı: Dr. Gökhan Keser

09:45-10:30 KAHVE MOLASI VE SEÇİLMİŞ POSTER TURLARI Poster Başkanları: Dr. Timur Pırıldar, Dr. Taşkın Şentürk

Romatoloji Pratiğinde Akılcı İlaç Kullanımı Oturum Başkanları: Dr. Refik Ali Sarı,

Dr. Mehmet Şahin Biyolojik Tedavilerde Yeni Tüberküloz Korunma Kılavuzu

Konuşmacı: Dr. Umut Kalyoncu

Kanser ve Tüberküloz Sonrasında Biyolojik Tedavi Kullanımı

Konuşmacı: Dr. Nevsun İnanç

DMARD Kullanımının Az Bilinen Komplikasyonları Konuşmacı: Dr. Ediz Dalkılıç

Sistemik Sklerozis’ te Çıkmaz Sokaklar Oturum Başkanları: Dr. Melike Melikoğlu,

Dr. Vedat İnal PAH Tedavi Güncellemesi

Konuşmacı: Dr. Marco Matucci Cerinic İnterstisyel Akciğer Tutulumunda Tedavi Güncellemesi

Konuşmacı: Dr. Ali Akdoğan

AS’ de Hasta Merkezli Yaklaşım Moderatör: Dr. Sedat Kiraz Konuşmacı: Dr. Servet Akar 12:15-13:30 ÖĞLE YEMEĞİ

XV. ULUSAL ROMATOLOJİ KONGRESİ BİLİMSEL PROGRAMI

(16)

XV. ULUSAL ROMATOLOJİ KONGRESİ BİLİMSEL PROGRAMI

01 Kasım 2014, Cumartesi

Skleroderma Dijital Ülseri Tedavisi Dr. Marco Matucci Cerinic SALON 2

Kemiğin Az Bilinen Metabolik Hastalıkları Dr. Timuçin Kaşifoğlu

SALON 3

CK Yüksekliğine Yaklaşım Dr. Şule Apraş Bilgen SALON 4

Behçet Göz Tutulumu ve Tedavisi Dr. İzzet Fresko

SALON 5

Romatoloji Pratiğinde Grafi Değerlendirmenin İpuçları

Dr. Merih Birlik

Oturum Başkanları: Dr. Süleyman Özbek, Dr. Ayten Yazıcı SLE Trombositopenik Hasta Yönetimi Konuşmacı: Dr. Şule Yavuz

SLE Böbrek Tutulumu ve Tedavisi Konuşmacı: Dr. Murat İnanç

Oturum Başkanları: Dr. Tunay Sarpel, Dr. Cemal Bes İnflamatuar Olmayan Bel Ağrıları Konuşmacı: Dr. Alp Çetin

Bel Ağrısı Tedavisinde FTR ve Algoloji Yaklaşımı Konuşmacı: Dr. Osman Hakan Gündüz

Gut Hastalığı

Oturum Başkanları: Dr. Nurdan Kotevoğlu, Dr. Ali Şahin

Patogenez ve Tanı Güncellemesi Konuşmacı: Dr. Mehmet Akif Öztürk Tedavide Neredeyiz?

Konuşmacı: Dr. A. Eftal Yücel

Fibromiyalji ve D Vitamini Gerçeği Oturum Başkanları: Dr. Ahmet Işık,

Dr. Gözde Yıldırım Çetin

Fibromiyalji; Tanı ve Tedavide Ne Kadar Başarılıyız?

Konuşmacı: Dr. Murat Uludağ

D Vitamini Eksikliği; Gerçek mi, Moda mı?

Konuşmacı: Dr. Yaşar Karaaslan 15:15-15:45 KAHVE MOLASI

İnflamatuar Myopatiler

Oturum Başkanı: Dr. Recep Tunç, Dr. E. FigenTarhan Yeni Miyozit Sınıflandırma Kriterleri Konuşmacı: Dr. Hakan Erdem İnflamatuar Miyozitlerde Tedavi Konuşmacı: Dr. Süleyman Serdar Koca Çocukluk Çağı Miyozitleri

Konuşmacı: Dr. Özgür Kasapçopur

Cerrahi Bakış Açısı

Oturum Başkanları: Dr. Mehmet Subaşı, Dr. Ayşen Tan Akıncı Romatolojik Hastalıkların Tedavisinde Omurga Cerrahisi

Konuşmacı: Dr. Çağrı Köse

Romatolojik Hastalıklarda El Cerrahisi Konuşmacı: Dr. Mustafa Kürklü

Romatoloji Hastasının Cerrahi Öncesi Tedavi Planlaması

Konuşmacı: Dr. Şenol Kobak

(17)

XV. ULUSAL ROMATOLOJİ KONGRESİ BİLİMSEL PROGRAMI

01 Kasım 2014, Cumartesi

17:00-18:20 KAPANIŞ

17:00-17:15 Oturum Başkanı: Dr. Eren Erken 17:15-18:00 2014 Yılında Romatolojideki Yenilikler

Konuşmacı: Dr. Maurizio Cutolo 18:00-18:20 Romatolojide Nereden Nereye Geldik ?

Konuşmacı: Dr. Gürbüz Gümüşdiş

(18)

(19)

http://www.romatoloji2014.org/

XV. Ulusal

Romatoloji Kongresi

29 Ekim-2 Kasım 2014

Kaya Palazzo Otel, Belek-Antalya

SÖZEL BİLDİRİLER

(20)

(21)

Romatoid Artrit

Abstract:0120 SS-01

ROMATOİD ARTRİTTE KARDİYOVASKÜLER RİSK DEĞERLENDİRMESİ: GELENEKSEL RİSK DEĞERLENDİRME İNDEKSLERİNDE NE EKSİK?

Gülsen Özen¹, Murat Sünbül², Pamir Atagündüz¹, Haner Direskeneli¹, Kürşat Tigen², Nevsun İnanç¹

1Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Romatoloji Bilim Dalı

2Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kardiyoloji Ana Bilim Dalı

Giriş: Romatoid artritte (RA) kardiyovasküler hastalıkların (KVH) arttığı iyi bilinmesine rağmen hala yüksek riskli hastaların nasıl belirleneceği net olarak bilinmemektedir. Bu çalışmada RA hastalarında hangi KV risk değerlendirme indeksinin daha iyi olduğunu saptamak ve yüksek riskli hastaların belirlenmesinde katkısı olabilecek diğer faktörleri belirlemek amaçlanmıştır.

Yöntem: Bu kesitsel çalışmaya KVH ya da diyabetes melli- tusu olmayan ardışık 214 RA hastası (K/E= 171/43, ortalama yaş 52,4±11,4, hastalık süresi 11,2±7,1 yıl, RF/anti-CCP[+]

%78) dahil edildi. Hastaların 10 yıllık KVH riski “Systematic Coronary Risk Evaluation” (SCORE), 2013 “American College of Cardiology/American Heart Association” aterosklerotik KVH risk (ASCVD), QRisk II indeksleri ile değerlendirildi. EULAR önerilerine göre risk indekslerinin modifiye versiyonları da (mSCORE, mASCVD, mQRisk II) hesaplandı. Hastalar karotis ultrasonografisi (US) ile değerlendirildi. Karotis intima-media kalınlığı >0,90 mm ± karotis plak varlığı (US+) subklinik ateroskleroz ve yüksek KV riskli hasta tanımı için altın standart kabul edildi. Hastalık özellikleri, tüm izlem boyunca her vizitteki ESH, CRP ve DAS28 değerleri kaydedildi. Ortalama DAS28, ESH, CRP düzeyleri ve yüksek hastalık aktivitesinde kaldıkları vizit oranları belirlendi. KV riski belirlemede etkili olabilecek faktörler multivariate binary lojiistik regresyon analizi ile belirlendi.

Bulgular: Çalışmadaki 214 hastadan 51’i (%23,8) US(+) idi. mSCORE, mASCVD and mQRisk II indeksleri sırasıyla 12 (%5,6), 62 (%29) ve 81 hastayı (%37,9) yüksek KV riskli olarak tanımlandı. mASCVD ve mQRisk II indekleri US(+) hastaları mSCORE’dan daha iyi saptamakta idi (P<0.0001). US(+) olan 30 hasta (%58,8) mASCVD’ye göre, 31 hasta (%60,8) ise mQrisk II’ye göre yüksek riskli gruptaydı. mSCORE ise US(+) sadece 8 hastayı (%15,7) belirleyebildi. Ancak mASCVD ve mQRisk II bile US(+) hastaların sırasıyla %41,1 ve % 39,2’sini düşük-orta riskli göstermekteydi. US(+) hastaların yaşı, ortalama DAS28, ortalama ESH ve CRP değerleri ve prediyabet sıklığı US(-) hastalardan daha yüksekti. Her iki grubun NSAII/steroid kul- lanım oranları benzer iken US(+) hastalarda anti-TNF kullanım oranı daha düşüktü (Tablo 1). Multivariate analizde prediyabet (OR=2,33; CI:95% 1,0-5,3, P= 0,045), anti-TNF kullanmamak (OR=0,48; CI:95% 0,24-0,95, P= 0,037) ve ESH>20mm/s olması (OR=2,5; CI:95% 1,2-5,1, P= 0,013) RA’da subklinik ateroskleroz için risk olarak saptandı.

Sonuçlar: RA’da, SCORE risk modeli EULAR’ın önerdiği modifikasyon sonrası dahi KV risk değerlendirme için yeterli değildir. QRisk II ve ACC/AHA 10-yıllık ASCVD risk indeksleri RA’da KV risk değerlendirmede daha iyi olmasına rağmen hala ilave modifikasyonlara ihtiyaç vardır. Kümülatif hastalık

aktivitesini ve inflamasyonu yansıtacak belirteçler yanında anti- TNF kullanmamış olmak ve prediyabet varlığı bu modifikasyonlar arasında yer alabilir.

Anahtar Kelimeler: Romatoid artrit, kardiyovasküler risk değerlendirmesi Tablo 1. US (+) ve US (–) RA hastalarının özellikleri*

*Değerler ortalama±SD olarak verilmiştir. ¶ Ortalama DAS28, ESH ve CRP tüm vizitlerdeki değerlerin ortalamasıdır.; † Yüksek hastalık aktivitesinde geçen vizit sayısının tüm vizitlere oranıdır.ƪ Hiperlipidemi LDL-kolesterol >100mg/dL olarak tanımlanmıştır.; ǂPrediabet bozulmuş açlık glukozu ya da bozulmuş glukoz toleransı olarak tanımlanmıştır.

BİYOLOJİK TEDAVİ ALAN RA HASTALARINDA ARTMIŞ MORTALİTE ORANI VARDIR: HUR-BİO GERÇEK YAŞAM VERİLERİ

Abdulsamet Erden¹, Umut Kalyoncu¹, Levent Kılıç¹, Ömer Karadağ¹, Emre Bilgin², Hakan Babaoğlu², Murat Torgutalp², Ali Akdoğan¹, İhsan Ertenli¹

1Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Romatoloji Bilim Dalı, Ankara

2Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı, Ankara

Gerekçe: Romatoid artrit (RA) hastalarında genel popülasyo- na kıyasla mortalite artmıştır (1). Bu çalışmanın amacı biyolojik tedavi kullanan RA hastalarının mortalite oranını hesaplamaktır.

Yöntem: Lokal biyolojik veri tabanı 2005 yılında oluştu- rulmuştur. Bu inceleme Mayıs 2014 tarihinde yapılmıştır. Veri tabanında hastaların demografik özellikleri, DMARD öyküsü, ilk başlanan biyolojik ilaç (etanersept, infliksimab, adalimumab, golimumab, rituksimab, abatasept, tosilizumab), biyolojik ilaçta değişim, anti-CCP, RF, akut faz yanıtları, DAS-28 skoru, HAQ skoru, şiş ve hassas eklem sayısı, VAS global, ağrı ve yorgunluk kaydedilmiştir. Hastanemizde olan ölümler ve ölüm nedenleri bilinmekteydi, hastane dışından ölümlere sosyal güvenlik kurumu veritabanı üzerinden ulaşıldı. Biyolojik ilaçların kullanım süresi ve ölüm oranları 1000 hasta/yılı (kaba ölüm hızı) olarak hesaplan- mıştır Ülkemizin yaş gruplarına ve cinsiyete göre ölüm oranları www.tuik.gov.tr’den alınmıştır (1).

Sonuçlar: HUR-BİO 815 RA hastasını içermektedir (%

77,9 kadın). Ortalama yaş 51±13 ve ortalama hastalık süresi 11±8 yıldır. Biyolojik ilaç kullanım süresi 2,7±2,6 yıldır ve 176 (%21,5) hasta ise 5 yıldan uzun süre biyolojik ilaç kullanmıştır.

(22)

Pozitif ACPA ve RF oranı sırasıyla 297/465 (%63,9) ve 454/740 (%61,3) olarak tespit edildi. İlk kullanılan biyolojik ilaçların dağılımı şu şekildedir; etanersept 321 (%39,4), adalimumab 223 (%27,4), infliksimab 115 (%14,1), rituksimab 92 (%11,3), abatecept 43 (%5,3), golimumab 20 (%2,5) ve tosilizumab 1 (%0,1).

262 (%32,1) hastada biyolojik ilaçlar arasında değişim yapılmıştır.

Toplam 815 hastanın, 2235 hasta/yıl izlem süresinde (ortalama 2,7 yıl, ortanca 1,8 yıl) 21 hasta ölmüştür. Ölüm görülen hastala- rın yaş grupları ile ülkemizde yaş gruplarına göre mortalite hızları Tablo 1 de karşılaştırılmıştır. Tüm nedenlere bağlı mortalite hızı 1000 hasta-yılı başına 9,4 olarak hesaplandı [1000 hasta yılı için etanersept 7,1, adalimumab 7,9, infliksimab 11,2, rituksimab 34,4]. 21 hastanın 5 tanesi hastanemizde öldü (3 hasta akciğer enfeksiyonu, 1 hasta tüberküloz ve 1 hasta akut koroner sendrom nedeniyle). Yaş (60,1±10,9 vs 51,1±13,1, p=0.004), biyolojik ilaç kullanım süresi (2,7±2,7 vs 0,6±0,9 yıl, p<0.001), bazal eritrosit sedimantasyon hızı (53±18 vs 40±25 mm/saat, p=0.018), pozitif RF (%89,5 vs %60,6, p=0.039) ve RF seviyesi (median 103 (0-2500) vs 44 (0-2710), p=0.032) ile mortalite arasında anlamlı ilişki saptandı.

Tablo 1. HUR-BİO ve TÜİK mortalite verilerinin karşılaştırılması TÜİK 2012

mortalite oranı

HUR-BİO mortalite

oranı

TÜİK 2012 erkeklerde

HUR-BİO Anti-TNF alan

erkeklerde mortalite oranı

TÜİK 2012 kadınlarda

HUR-BİO Anti-TNF alan

kadınlarda mortalite oranı

30-34 1,1 5,85 1,3 0 0,8 7,61

45-49 2,8 8,26 3,4 0 2,1 10,66

50-54 4,1 2,55 5,2 0 2,8 3,07

55-59 0 12,72 7,6 24,67 4,2 9,61

60-64 7,4 7,33 9 25,57 5,3 4,29

65-69 8,8 18,13 10,1 51,96 7,3 10,98

70-74 11,7 34,73 12,3 103,52 11 11,6

75+ 46,2 43,36 38,2 0 56 45,42

toplam 4,9 9,3

Ölüm oranları 1000 hasta/yılı (kaba ölüm hızı) olarak hesaplanmıştır

Tartışma: Biyolojik veritabanımıza göre hesaplanan kaba mortalite hızı literatür ile (5,3 ile 16,8 arasında) uyumludur (2).

Elde edilen kaba mortalite hızı, ülkemizin 2013 yılı genel popü- lasyonun mortalite hızına göre bir miktar daha fazladır [9,3/1000 kişi-yıl vs 4,9/1000 kişi-yıl) (1). Mortalite oranındaki artışın biyolojik ilaçtan mı hastalığın kendisinden mi kaynaklandığını belirlemek amacıyla DMARD kullanan hastalarda da mortalite oranları en kısa sürede belirlenmelidir.

Anahtar Kelimeler: Romatoid artrit, mortalite

RA HASTALARINDA ANTİ-TNF SONRASI MALİGNİTE RİSKİNDE ARTIŞ SAPTANMAMIŞTIR: HÜR-BİO/RA GERÇEK YAŞAM VERİLERİ

Murat Torgutalp¹, Saadettin Kılıçkap², Hakan Babaoğlu¹, Ömer Karadağ¹, Levent Kılıç¹, Abdulsamet Erden¹, Şule Apraş Bilgen¹, Ali Akdoğan¹, Sedat Kiraz¹, İhsan Ertenli¹, Umut Kalyoncu¹

1Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Romatoloji Bilim Dalı, Ankara

2Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Onkoloji Bilim Dalı, Ankara

Gerekçe: Anti-TNF tedavi sonrasında malignite gelişimi ile ilgili halen tartışmalı veriler bulunmaktadır. Bu ilaçların etkisinin ülkemizde de gösterilmesi önemlidir. Bu çalışmada RA hastaların- da anti TNF kullanımının kanser gelişimi riskini arttırıp arttırma- dığının belirlenmesi amaçlanmıştır.

Yöntem: 2005 yılında oluşturulan Lokal Biyolojik Veri Tabanında anti-TNF (adalimumab, etanesept, infliksimab ve golimumab) kullanan 679 hastanın verisi bu çalışma kapsamında değerlendirildi. Veri tabanında anti-TNF öncesi malignite öyküsü tüm hastalarda kaydedildi. Takip süresince hastalarda malignite gelişip gelişmediğine, lokal veri tabanı kullanılarak ulaşıldı.

Takiplerine başka merkezlerde devam eden veya takibe gelme- yen hastaların kanser verilerine ise Türkiye Cumhuriyeti Sağlık Bakanlığı Türkiye Halk Sağlığı Kurumu’na bağlı Kanser Daire Başkanlığı ve Sosyal Güvenlik Kurumu verileri incelenerek ula- şıldı. Takip sırasında kanser gelişimi toplam hasta yılı maruziyeti hesap edilerek değerlendirildi. Bu sonuçlar 2005 Türkiye kanser verileri ile karşılaştırılarak Standardize İnsidans Ratio (SIR) belirlendi (1). SIR; gözlenen kanser sayısının beklenen kanser sayısına oranlanarak 100 ile çarpılması ile hesaplandı.

Sonuçlar: Anti-TNF kullanan 679 (%77,8 kadın) hastanın yaş ortalaması 50,4 (13,1) ve ilaç kullanım süresi 1623,75 hasta yılı olarak saptandı. Hastaların 223’ü (%32,8) adalimumab, 321’i (%47,3) etanercept, 115’i (%16,9) infliksimab ve 20’si (%3,0) golimumab kullanmaktaydı. 373/679 (%55,2) hasta ilk başlanan anti-TNF veya diğer bir anti-TNF ilacı kullanmaya devam ediyor- du. Anti-TNF başlanmadan önce hastaların 2’sinde meme, 1’inde prostat kanseri öyküsü vardı. Takip sırasında hastaların 2’sinde meme (infliximab 15 ay ve adalimumab 42 ay sonra), 1’inde diffüz büyük B hücreli lenfoma (etanercept, 18 ay sonra), 1’inde overde atipik neoplazi (etanercept, 14 ay sonra), 1’inde ise onkositom (infliximab, 64 ay sonra) gelişti. Kanser tipi ve anti-TNF ilaçlara göre dağılımı aşağıdaki tabloda gösterilmiştir. Anti-TNF sonrası malignite gelişmiş hastalarda SIR 1,26 (malignite tanısı almış olan hasta sayısının azlığı nedeniyle güven aralığı elde edilemedi) olarak hesaplandı.

Tartışma: RA hastalarında malignite sıklığında artış olduğu bilinmektedir. Bu çalışmada, normal populasyona göre yapılan karşılaştırmada bile anti-TNF tedavi sonrası malignite sıklığı muhtemelen güven aralığı içinde kalmaktadır. Sonuç olarak anti- TNF sonrasında malignite gelişiminde artış saptanmamıştır.

Anahtar Kelimeler: Malignite, Romatoid Artrit

(23)

Tablo 1. Kanser tipi ve ilaçlara göre değerlendirilmesi

Kanser Adı

Kanser öncesi en son kullanılan

Anti-TNF

Kanser ve anti- TNF arasındaki

Süre (ay) Kanserin Seyri Overde

atipik lenfoid hiperplazi

Etanercept 14 Rituximab ile remisyonda

Onkositom Infliximab, Rituximab

64 Opere ve kür

Meme CA Infliximab 15 Radyoterapi ve kemoterapi

sonrası hormonoterapi ile takipte Meme CA Adalimumab,

Abatacept

42 (meme Ca öncesi 18 ay abatecept almış)

Kemoterapi sonrası remisyonda

Diffüz Büyük B Hücreli Lenfoma

Etanercept 18 Kemik iliği nakli sonrası kür

SEKONDER AMİLOİDOZ TEDAVİSİNDE BİYOLOJİK İLAÇLAR ETKİLİ Mİ?: ROMATOİD ARTRİT VE ANKİLOZAN SPONDİLİTLİ HASTALARDA ÇOK MERKEZLİ ÇALIŞMA SONUÇLARI

Ömer Nuri Pamuk, Umut Kalyoncu, Kenan Aksu, Ahmet Omma, Salim Dönmez, Yavuz Pehlivan, Yonca Çağatay, Orhan Küçükşahin, Gözde Yıldırım Çetin, Ayşe Çefle, Özün Bayındır, Fatih Yıldız, Ayşe Balkarlı, Levent Kılıç, Necati Çakır, Bünyamin Kısacık, Mustafa Ferhat Öksüz, Veli Çobankara, Ahmet Mesut Onat, Nurullah Akkoç, Mehmet Sayarlıoğlu

Tulip Study Grup

Giriş-Amaç: Sekonder amiloidoz romatoid artrit (RA) ve ankilozan spondilitin geç dönem bir komplikasyonudur.

Çalışmamızda retrospektif olarak ülkemizdeki farklı merkezler- den aldığımız RA veya AS’si olup klinik semptomatik sekonder amiloidozu olan ve biyolojik tedavi kullananlar değerlendirildi.

Gereç ve Yöntemler: Ülkemizde çoğunluğu üniversite has- tanesi olan 11 bölümde retrospektif olarak incelendi ve RA, AS li klinik belirgin amiloidozlu olanlar çalışmada değerlendirildi.

Klinik özellikler ve hastaların tedavileri hastane kayıtlarından elde edildi.

Bulgular: Çalışmaya 27 RA (17K, 10E, ort yaş: 52.2), 42 AS (11K, 31E, ort yaş: 45.6) hastası alındı.

RA lilerin 24 ünde %88.9%) RF pozitifti. RA lilerin 25 inde amyloidosis proteinüri ile prezante olurken 1 inde hema- türi, 1 olguda ise sadece böbrek fonksiyon bozukuğu bulguları vardı. Proteinürili hastaların 8 inde ayrıca böbrek fonksiyn bozukluğu saptanmıştı.

RA lilerin amloidoz öncesi hastalık süresi 127.9+83 ay, biolo- jik tedavi süreleri 47.9+28 aydı. İlk biyolojik tedavide RA lıların 21 ine TNF blokeri, 2 sine rituximab ve abatacept, 1 ine ise tocilizumab verildi. 1 hastada yan etki, 8 hastada ise etkisizlik nedeniyle ikinci biyolojiğe geçildi (2 TNF blokeri, 4 RTX, 2 tocilizumab, 1 abatacept). 4 hastada ise üçüncü biyolojik verildi.

Renal fonksiyonlar ve/veya proteinüri 7 sinde düzelirken, 7 hastada kötüleşti, 13 hastada ise stabil kaldı. Düzelen hastaların özellikleri diğerleri ile karşılaştırıldığında bu grupta kadın cins

(100% vs 50%, p=0.026) ve biyolojik tedavi süresinin anlamlı uzun olduğu gözlendi. Biyoloik alan 2 olguda tb gelişirken izlemde 3 hasta ilaç ilişkisiz nedenle öldü. RA li 5 hastada renal replasman ihtiyacı oluştu.

AS lilerin 38 i proteinüri, 2 si hematüri, 4 ü ise izole böb- rek fonksiyon bozukluğu ile prezante oldu. Amiloidoz tanısı esnasında 13 olguda ayrıca renal fonksiyon bozukluğu vardı.

AS lilerin amiloidoz öncesi tanı aldıklarından sonraki hastalık süresi 101.2+100.4 ay, toplam amiloidoza dek semptom süresi ise 160.3+78.5 aydı. Hastaların hepsine ilk biyolojik olarak anti-TNF verilmişti (inflixibab, 13, etanercept 19, adalimumab 7, golimumab, 3). 10 olguda (2 ciddi yan etki, 8 etkisizlik) nedeniyle ikinci anti-TNF ye geçiş yapıldı. Proteinüri ve/veya böbrek fonksiyonları 11 olguda düzelirken, 14 hastada kötüleşti, 9 hastada ise anti-TNF sonrasında stabil kaldı. 8 hastada sonuç değerlendirilemedi. Anti- TNF ile düzelme elde edilen olguların ilk tanıdaki CRP düzeyleri diğerlerine göre anlamlı yüksek bulundu (p=0.007). AS lilerden ölen hasta gözlenmedi. 11 olguda renal replasman tedavi endikasyonu oluştu.

Sonuçlar: RA ve AS de ortalama 10 yıl civarında amiloidoz gelişirken genel prezantasyon proteinüri ve/veya renal fonksiyon bozukluğu idi. RA te biyolojik cevap süresinin uzaması ve kadın cinsiyet olumlu biyolojik cevabı ile ilişkili bulunurken AS lilerde amiloidoz tanısında yüksek CRP si olmak anti-TNF cevabı ile ilişkili bulundu.

Anahtar Kelimeler: Romatoid artrit, Ankilozan spondilit, Sekonder amiloidoz

Spondiloartropatiler

ROMATOİD ARTRİT VE ANKİLOZAN

SPONDİLİT HASTALARINDA TÜMOR NEKROZ İNHİBİTOR TEDAVİLER İÇİN BİR YILLIK İLAÇDA KALMA ORANLARININ KARŞILAŞTIRMALI DEĞERLENDİRİLMESİ:TURKBIO VERİTABANI SONUÇLARI

İsmail Sarı¹, Umut Kalyoncu², Ahmet Mesut Onat³, Ömer Nuri Pamuk⁴, Ömer Karadağ², Bünyamin Kısacık³, Soner Şenel⁵, Fatih Sarıtaş⁴, İhsan Ertenli², Sedat Kiraz², Pınar Çetin¹, Fatoş Önen¹, Nurullah Akkoç¹

1Dokuz Eylül Üniversitesi Hastanesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı Romatoloji Bilim Dalı, İzmir

2Hacettepe Üniversitesi Hastanesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı Romatoloji Bilim Dalı, Ankara

3Gaziantep Üniversitesi Hastanesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı Romatoloji Bilim Dalı, Gaziantep

4Trakya Üniversitesi Hastanesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı Romatoloji Bilim Dalı, Edirne

5Erciyes Üniversitesi Hastanesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı Romatoloji Bilim Dalı, Kayseri

Gerekçe: Yakın zamana kadar ülkemizde romatoid artrit (RA) ve ankilozan spondilit (AS) hastalarının tedavisi için ruhsat almış üç farklı tümor nekroz inhibitor (TNFi) ajanı vardı; infliksimab (INF), etanersept (ETN) ve adalimumab (ADA). Bu ilaçların inflamatuar romatizmal hastalıkların tedavisindeki etkinlikleri hem randomize kontrollu çalışmalarda hem de yurtdışındaki kayıt kütüklerine dayanan bir çok gözlemsel çalışmada gösterilmiştir.

Birkaç çalışmada değişik tanılar için karşılaştırmalı ilaçta kalım analizleri yayınlanmışsa da bu konuda Türk popülasyonunda yapılan bir çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışmanın esas amacı

(24)

Türkiye biyolojik veritabanında (TURKBIO ) kayıtlı RA ve AS hastalarında bir yıllık ilaçta kalma oranlarını karşılaştırmaktır.

Yöntem: TURKBIO biyolojik veritabanı Ekim 2011’de kul- lanıma giren ve şu an Türkiye’nin çeşitli bölgelerinden 10 farklı merkezin kullanmakta olduğu ulusal bir veritabanıdır. Aralık 2013 itibariyle RA (n:1355, %40.1) ve AS (n:2025, %59.9) olmak üzere toplam 3380 hasta veritabanına kayıtlıdır. Fakat bu çalışma her bir merkezin TURKBIO veritabanına katılma tarihindensonra biyolojik tedavi başlanan 789 hastayı içermektedir. Yaş, cinsiyet, semptom süresi, hastalık süresi gibi demografik ve klinik verilerin yanı sıra güncel DMARD kullanımı ve biyolojik kullanım süresi gibi veriler sistemde kayıt altına alınmaktadır. Demografik ve deskriptif veriler medyan ve çeyrek değerler genişliği (interquartile range) olarak verilmiştir. Gruplar non-parametrik testler (eşleşme- miş veriler: χ2 ve Mann–Whitney testi) ile karşılaştırılmıştır İlaçta sağ kalım için Kaplan–Meier analizi kullanılmıştır.

Sonuçlar: Çalışmaya alınan 789 hastadan386’sı (%48.9) RA ve 403’ü (%51.1) AS nedeniyle tedavi edilmektedir. Iki grup ara- sında yaş, cinsiyet dağılımı, başlangıçta ve son vizitte DMARD kullanımı gibi veriler arasında beklendiği üzere anlamlı fark bulunmuştur (Tablo). Tercih edilen anti-TNF tedaviler de iki grup arasında değişiklik göstermekteydi. INF, ETN ve ADA tedavileri RA hastalarında sırasıyla %11.7, %28.2 ve %25.1 oranlarında kul- lanılmakta iken, bu oran AS hastalarında sırasıyla %26.3, %32.8 ve

%32.8 idi. AS hastalarında tanı süresi RA hastalarından kısaydı.

İlk başlanan biyolojik ilaçta bir yıllık devam oranı RA hastalarında

% 60.8 iken AS hastalarında ise %78.3 olarak bulundu (p:0.0007).

Tartışma: TURKBİO veritabanındaki RA ve AS hastalarında bulunan 1 yıllık ilaçta kalım oranları literatürde bildirilenlere benzer olup, anti-TNF ilaçlara 1 yıllık devam oranı AS hastalarında daha yüksek gözükmektedir.

Anahtar Kelimeler: romatoid artrit, ankilozan spondilit

Tablo 1. Romatoid Artrit (RA) ve Ankilozan Spondilit(AS) hastalarının başlangıçdaki demografik ve klinik özellikleri ve 1 yıllık ilaçda kalma oranları

RA (n=386) AS (n=403) p

Yaş (yıl) 49 (38-58) 39 (30-46) <0.00001

Kadın cinsiyet (%) 73.1 41.7 p>0.05

Hastalık süresi (yıl) 7 (3-13) 7 (3-13) 0.09

Tanı süresi (yıl) 4 (2-10) 2 (0.75-6) <0.00001 Biyolojik kullanım süresi (ay) 9 (5-13) 10 (5-13) p>0.05

Önceki DMARD kullanımı(%) 82.4 73.9 0.005

Kullanılan DMARD sayısı 4 (2-6) 2 (1-3) <0.00001 Son vizitde DMARD kullanım oranı (%) 67.4 21.6 <0.00001 TNFi tedavide 1 yıllık kalım oranı (%) 60.7 78.3 0.0007

Diğer

TNF-ALFA ANTAGONİSTİ TEDAVİSİ BAŞLANACAK HASTALARDA LATENT TÜBERKÜLOZ TARAMASI SONUÇLARINI ETKİLEYEN FAKTÖRLER

Ayşa Hacıoğlu¹, Yeşim Özgüler¹, Şermin Börekçi², Vedat Hamuryudan¹, Melike Melikoğlu¹, Serdal Uğurlu¹, Emire Seyahi¹, İzzet Fresko¹, Huri Özdoğan¹, Sebahattin Yurdakul¹, Gül Öngen², Gülen Hatemi¹

1İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Romatoloji Ana Bilim Dalı, İstanbul

2İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Göğüs Hastalıkları Ana Bilim Dalı, İstanbul

Amaç: TNF-alfa antagonisti başlanacak hastalar için latent tüberküloz taramasında BCG aşısının yanlış pozitifliğe, kortikos- teroidler gibi ilaçların ise yanlış negatifliğe neden olduğu düşünül- düğünden, PPD testi yerine Quantiferon testinin kullanılmasını önerenler vardır. Ayrıca PPD ile tarandığında çok sayıda hastaya INH başlandığı ve INH’nın bu hasta grubunda zor tolere edildiği öne sürülmektedir. Bu çalışmanın amacı, bu önermeleri tüberkü- lozun sık olduğu bir ortamda, TNF-alfa antagonisti başlanacak büyük bir hasta grubunda, bir arada sınamaktır.

Yöntem: Ocak 2011 ve Aralık 2012 tarihleri arasında ilk defa TNF-alfa antagonisti başlanan tüm hastaların dosyaları retrospektif olarak incelendi. Önceden tüberküloz tanısı almış olan hastalar çalışmaya alınmadı. PPD pozitifliği (>= 5mm) ile ilişkili değişkenleri saptamak için (BCG skarı varlığı, kortikosteroid, metotreksat, sulfasa- lazin, hidroksikolorkin, azatioprin, leflunomid, siklosporin, siklofos- famid, yaş, cinsiyet, tanı, hastalık süresi) regresyon analizi kullanıldı.

Bulgular: 961 hastaya (503 erkek, 458 kadın, ortalama yaş 41.28 ± 13.10 yıl, hastalık süresi 6.54 ± 6.80 yıl) TNF-alfa antagonisti başlanmıştı. Daha önce TNF-alfa kullanmış olan 75 ve tüberküloz geçirmiş 33 hasta çalışmaya alınmadı. Geri kalan 853 hastanın 671’inde PPD sonucuna güvenilir olarak ulaşılabildi. Hastaların 592’sinde en az bir BCG skarı mevcut idi.

Lojistik regresyon analizi sonucunda BCG ile aşılanmış olmak (OR=3.45, 95%CI 2.51-4.75, p<0.0001) ve ankilozan spondilit tanısı (OR=1.79, 95%CI 1.21-2.65, p=0. 003) pozitif PPD ile; kortikosteroid kullanımı ise negatif PPD ile ilişkili bulundu (OR=1.96, 95%CI 1.09-3.51, p=0.023). Diğer ilaçlarla PPD arasında bir ilişki saptanmadı. 525 hastaya INH başlanmıştı ve bunların 391’inde INH kullanımına ilişkin güvenilir veriye ula- şıldı. Bu hastaların 22’si kesintilerle olmak üzere, 346’sı (87%) 9 aylık tedaviyi tamamlamıştı. INH 45 hastada ortalama 3.85 ± 2.46 aylık kullanım sonrasında kesilmişti. Erken kesilme nedenleri 26 hastada hepatotoksisite, 10’unda istememe, 2’sinde alerjik cilt reaksiyonu, 2’sinde bulantı, 2’sinde baş dönmesi, 1’inde gebelik, 1’inde nefes darlığı ve 1’inde pankreatit idi. Transaminaz yüksek- liği nedeniyle INH kullanımı kesilen 26 hastanın 13’ü eş zamanlı metotreksat kullanmaktaydı. Üç yıllık takip süresi boyunca hasta- ların hiçbirinde tüberküloz gelişmemişti.

Sonuç: Normal popülasyonda olduğu gibi, TNF-alfa antago- nisti adayı kişilerde de BCG aşısı PPD testinde yanlış pozitifliğe sebep olabilir. Bu grup hastada kullanılan ilaçlardan kortikoste- roidler yanlış negatifliğe neden olabilir, ancak diğer ilaçlar ile böyle bir ilişkili gözlenmemiştir. INH profilaksisi, eş zamanlı metotreksat kullanımına rağmen, genel olarak iyi tolere edilmiştir.

TNF-alfa antagonisti başlanacak hastaların PPD ile taranması

(25)

sonucunda hastaların %55’ine INH başlama endikasyonu konul- maktadır. Bu oran yüksek görünmekle birlikte, INH bu grup hastada iyi tolere edilmektedir

Anahtar Kelimeler: PPD, TNF-alfa antagonist tedavisi, tüberküloz

Sistemik Lupus Eritematozus, Anti-fosfolipid Sendromu, Skleroderma, Sjögren Sendromu,

Miyozitler, Diğer Bağ Dokusu Hastalıkları

WNT/Β-KATENİN SİNYAL YOLAĞININ PARİKALSİTOL İLE İNHİBİSYONU BLEOMİSİN İLE OLUŞTURULMUŞ DENEYSEL SKLERODERMA MODELİNDE DERMAL FİBROZU AZALTMAKTADIR

Fikret Duran¹, Ahmet Yıldırım¹, Servet Yolbas¹, Ebru Önalan², İbrahim Hanifi Özercan³, Süleyman Serdar Koca¹

1Fırat Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Romatoloji Bilim Dalı, Elazığ

2Fırat Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Tıbbi Biyoloji Anabilim Dalı, Elazığ

3Fırat Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Patoloji Anabilim Dalı, Elazığ

Giriş: Wingless-type MMTV integration site (Wnt)/β- katenin sinyal yolağının fibrotik sürece fibroblastların miyofib- roblastlara dönüşümü ve hatta non-fibroblastik hücrelerin fibroblastik hücrelere dönüşümü aşamasında skleroderma patogenezine katkı sağladığı düşünülmektedir. 1,25(OH)2D3, ligand-aktive vitamin D reseptörü (VDR) aracılığı ile, transkripsiyon faktörle- rinden T-cell factor-4 (TCF-4)’ün β-katenine bağlanmasını yarış- malı olarak inhibe eder ve böylece Wnt/β-katenin sinyal yolağı aktivitelerini engeller. Çalışmamızın amacı, BLM ile oluşturulmuş deneysel skleroderma modelinde Wnt/β-katenin sinyal yolağının sentetik vitamin D analoğu olan parikalsitol ile inhibisyonunun profilaktik ve teröpatik etkinliklerinin belirlenmesidir.

Materyal-Metod: Çalışmaya 60 adet Balb/c dişi fare alındı ve erken evre grupları (grup I [kontrol grubu], II [plasebo grubu], III [parikalsitol grubu]) ve geç evre grupları (grup IV [kontrol grubu], V [plasebo grubu], VI [parikalsitol grubu]) olarak 6 grup oluşturuldu. BLM uygulanmayacak olan kontrol grubu farelere (grup I ve IV), tıraş edilmiş bölgeden, her gün sc fosfat ile tampon- lanmış salin (FTS) uygulandı. 1 mg BLM, 1 mL FTS içerisinde çözündürülerek II. ve III. gruplardaki farelere 3 hafta, V. ve VI.

gruplardaki farelere 6 hafta boyunca 100 μL (100 μg) dozunda daha önce tanımlandığı şekilde her gün sc uygulandı. BLM’e ek olarak, IV. gruptaki farelere ilk 3 hafta, VIII. gruptaki farelere ise 21. günden başlayarak çalışma sonuna kadar her gün 0.3 μg/kg parikalsitol sc yol ile enjekte edildi.

İlk üç grup üç haftanın sonunda; kalan gruplar 6 haftanın sonunda sakrifiye edildi. Doku örnekleri histopatolojik inceleme ve real-time polymerasechainreaction (RT-PCR) analizleri için toplandı. Doku TGF-β1, axin-1 ve wnt-2 mRNA ekspresyonları real-time PCR ile belirlendi.

Sonuçlar: BLM uygulamaları artmış dermal inflamatuar hücre infiltrasyonu (Şekil 1A), dermal fibroza ve dermal kalınlıkta artışa (Şekil 1B) yol açtı. Benzer şekilde, TGF-β1, axin-1 ve wnt-2 mRNA ekspresyonları artmıştı. Parikalsitolün hem profilaktik hem de terö- patik uygulamalarında TGF-β1, axin-1 ve wnt-2 mRNA ekspres- yonları belirgin azalmıştı. Ek olarak, histopatolojik olarak dermal nekroinflamasyonu ve dermal fibrozu geriletmişti (Şekil 1).

Tartışma: BLM ile uyarılmış dermal fibroz modelinde axin-1 ve wnt-2 mRNA ekspresyonlarının artması Wnt/β-katenin sinyal yolağının dermal fibrozda aktif olduğunu desteklemektedir. Ek olarak, parikalsitol anti-fibrotik potansiyele sahiptir ve bu etkisi Wnt/β-katenin sinyal yolağı üzerine etkisi ile ilişkili olabilir.

Anahtar Kelimeler: Deneysel skleroderma, Wnt/β-katenin sinyal yolağı, parikalsitol

Şekil 1. Çalışma gruplarında inflamatuar hücre infiltrasyonu ve dermal kalınlıklar

BLEOMİSİN İLE OLUŞTURULMUŞ DENEYSEL SKLERODERMA MODELİNDE OKTREOTİD TEDAVİSİNİN ETKİNLİĞİ

Sibel Okuyucu Orhan¹, Servet Yolbas¹, Ahmet Yıldırım¹, Ahmet Tekdemir², İbrahim Hanifi Özercan³, Ebru Önalan², Süleyman Serdar Koca¹

1Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi Romatoloji Bilim Dalı, Elazığ

2Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Biyoloji Anabilim Dalı, Elazığ

3Fırat Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Patoloji Anabilim Dalı, Elazığ

Giriş: İnsülin benzeri büyüme faktörü-I (IGF-I),güçlü bir büyüme ve differansiasyon faktörüdür. Pulmoner fibrozlu skleroderma hastaların bronkoalveolar sıvılarında IGF-I düzeyinin yükseldiği gösterilmiştir. Benzer şekilde, Morfea hastalarında doku ve serum IGF-I düzeyler yüksek bulunmuştur. Bleomisin (BLM) ile uyarılmış pulmoner fibroz modelinde ve IPF hastalarında okt- reotidin anti-fibrotik etkinliği ortaya konulmuştur. Çalışmamızın amacı, BLM ile oluşturulmuş deneysel skleroderma modelinde oktreotid uygulamalarının profilaktik ve teröpatik etkinliklerinin belirlenmesidir.

Materyal-Metod: Çalışmaya 60 adet Balb/c dişi fare alındı ve erken evre grupları (grup I [kontrol grubu], II [plasebo grubu], III [proilaktik oktreotid grubu]) ve geç evre grupları (grup IV [kontrol grubu], V [plasebo grubu], VI [teröpatik oktreotid grubu]) olarak 6 grup oluşturuldu.

BLM uygulanmayacak olan kontrol grubu farelere (grup I ve IV), tıraş edilmiş bölgeden, her gün sc fosfat ile tamponlanmış salin (FTS) uygulandı. 1 mg BLM, 1 mL FTS içerisinde çözün- dürülerek II. ve III. gruplardaki farelere 3 hafta, V. ve VI. gruplardaki farelere 6 hafta boyunca 100 μL (100 μg) dozunda daha önce tanımlandığı şekilde her gün sc uygulandı.

BLM’e ek olarak, III. gruptaki (profilaktik oktreotid) farelere çalışmanın ilk gününden başlayarak, VI. gruptaki (teröpatik oktreotid) ise 21. günden başlayarak, çalışma sonuna kadar her gün sc oktreotid (100 μg/kg dozunda) enjekte edildi.

İlk üç grup üç haftanın sonunda; kalan gruplar 6 haftanın sonunda sakrifiye edildi. Doku örnekleri histopatolojik inceleme ve real-time polymerase chain reaction (RT-PCR) analizleri için toplandı. Dermal doku TGF-β1, fibronektin-1, IGFBP3 ve IGBP5 mRNA ekspresyonları RT-PCR ile belirlendi.