1. konu
Dinin tanımı
2. hafta
• Din antropolojisi dersi, dinin tanımının nasıl
yapılabileceğine odaklanan antropolojik tartışma ile başlıyor. Bir anlamda bu tartışma, evrensel mahiyette monotetik bir din tanımı yapmanın
olanaksızlığı sonucuna ulaşacak ve bunun yerine farklı antropolojik toplulukların dinsel inanış ve organizasyon farklılıklarının altını tek tek çizen politetik bir tanımlama çabasını daha anlamlı bulacak.
2. hafta
• Durkheim evrensel bir din tanımı arayışında öne çıkan yaklaşımları eleştirdikten sonra kendi din tanımını yapma yolunda ilerler. Dinsel pratik ve inancın, dinin özü olduğuna yaptığı vurgunun ardından kutsal ve anti-kutsal ayrımına başvurur. Bu ayrım ile, evrensel mahiyette tüm dinlerin kutsalı anti-kutsaldan ayıran bir inanç dizgesi kurduğunu iddia eder.
• Bu fevkalade inandırıcı formül, kutsal ile anti-kutsalı temas ettirmemeye dönük dinsel bir sınır formülasyonun inşa
edildiğini vurgulamaktadır. Burada çeviride kutsal olmayan karşılığı uygun görülmüş profane kavramının anti-kutsal
şeklinde çevrilmesinin daha doğru olacağı fikri etrafında bu sınırın bildik iki tek-tanrılı dinde, İslamiyet ve Hristiyanlıkta nasıl kurgulandığına odaklanacağız.
2. hafta
• Tartışmasının son aşamasında kendi din tanımını yaparken kilise terimi etrafında cemaat olmayı ön plana çıkarır Durkheim. Bu tanım, kutsal ve anti- kutsalı ayıran bir inanç ve ritüel dizgesi etrafında bir araya gelen topluluk fikrine yaslanır. Durkheim için, din toplumsal bir kollektif temsilin dışa
vurumudur. Din topluluğun kendi bünyesini ifade eden, diğer topluluklarla birleşme ve ayrım
çizgilerini ortaya çıkaran bir fenomendir. Bu doğrultuda, Durkheim, totemizmin ilk dinsel
inanış ve pratiklerde esas olduğunun altını çizer.
2. hafta
• Zorunlu okuma:
• E. Durkheim. Dinsel Yaşamın İlk Biçimleri.
CemYayınevi. (Birinci Kitap Birinci Bölüm III. Ve IV.
Başlıklar)
