23 Ağustos 1940
T f -
-StO jöA
Başlarken
T )U G Ü N ‘ün neşredildiği g ü n ü l e r d e Adanada değildim. Dör düncü nüshasına kadar olanları bir arada görerek şekil ve metin iti- barile umduğumuz tertemiz bir ga zeteye kavuştuğumuz için sevinç duydum,
Hissettiğim hazzm yalnız ga zetenin maddî ve manevî değerine ait olmadığını da söylemeliyim. Be ni gazete çıkmadan evvel de sevin diren mevzu matbaanın binasıydı! içerisinde şampanyalar patlatılan, biralar köpürtülen, boller devrilip kadehler kırılan ve yarı çıplak ka dın vücutlarile i n s a n ı bambaşka bir alemde yaşatan bu bina vakti- le “ Bar „ dı
Şüphesizki bar ve emsali eğ lence y e r l e r i cemiyet hayatının mühim bir ihtiyacının tatminine de yarar. Bugün ise Adanada kapanan böyle bir “ eğlence „ yerine yeni
bir “ Kültür Müessesesi „ kuruldu! Bu bile matbaayı kuranların, ga zeteyi çıkartanların b a ş l ı başına bir muvaffakiyeti sayılmaz mı ?
Keşki h e r kapanan eğlence yerine böyle bir irfan ocağı kura- bilseydik memleketin kültür sevi yesinde hissedilecek irtifa karşısın da memnuniyetimizi nasıl gizliye- bilirdik!
Dün bu binanın ruhuna içki kokuları, caz teraneleri ve billûr kadın kahkahaları sinmişken bugün içki kokusu yerine mürekkep ko kusu, caz tempoları yerine ahenk li bir makina gürültüsü, kadın kah kahaları yerine en taze havadisler dağıtan “ BUGÜN „ gazetesinin sesi kaim olmuştur.
Bu sesi yaşatmak, çok uzakla ra kadar duyurmak memleket mü nevverlerinin vazifesidir. B u s e s .vatandaşa h i z m e t kaygusunun, okutma hissinin, memleket duygu sunun “ BUGÜN „ şekline girmiş bir sembolüdür.
Taha TOROS
v / " ' - ' d
r
' {_>c
iKişisel Arşivlerde İstanbul Belleği Taha Toros Arşivi
