• Sonuç bulunamadı

Porfiriyalar: Retrospektif Bir Çal›flma Ercan Arca, Osman Köse, H.Bülent Tafltan, A.Hakan Erbil, Ali R›za Gür

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Porfiriyalar: Retrospektif Bir Çal›flma Ercan Arca, Osman Köse, H.Bülent Tafltan, A.Hakan Erbil, Ali R›za Gür"

Copied!
6
0
0

Yükleniyor.... (view fulltext now)

Tam metin

(1)

Al›nd›¤› Tarih: 21.02.2003- Kabul Tarih: 21.07.2003

Yaz›flma Adresi: Yard. Doç. Dr. Ercan Arca, GATA Dermatoloji Anabilim Dal›, 06018 Etlik/Ankara Tel: 0 312 3044453, Faks: 0 312 3044456, e-posta: earca@gata.edu.tr

Porfiriyalar, porfirin-hem biyosentezi iflle-mindeki bir tak›m enzimatik bozukluklar so-nucu baz› ara ürünlerin kan ve dokularda afl›r› birikimine ve buna ba¤l› olarak deride fotokimyasal hücre y›k›m›na yol açan, ço¤u herediter, bir grup hastal›kt›r1-3. Hem sente-zinin aktif oldu¤u yerler olan kemik ili¤inden ya da karaci¤erden geliflmesine ba¤l› olarak porfiriyalar; eritropoetik ve hepatik olarak iki ana gruba ayr›l›rlar. Ayr›ca klinik belirtilere göre nörolojik atak gösterenler ve ›fl›¤a du-yarl›l›k gösterenler olarak da iki gruba

ayr›la-bilirler4-7

. Porfiriyalar nadir görülen hastal›k-lar olsahastal›k-lar da akut atakhastal›k-lar›n ilaçhastal›k-lar dahil çe-flitli faktörler ile tetiklenerek hayati tehlike yaratmalar›; acil polikliniklerine akut bat›n flüphesi ile baflvurulmas› ve dermatoloji po-likliniklerine deri lezyonlar› ve ›fl›¤a duyarl›l›k gibi flikayetlerle gelinmesi nedenleriyle, tan› ve tedavilerinin bilinmesi gereken önemli hastal›klardand›r.

Bu çal›flmada GATA T›p Fakültesi Derma-toloji Anabilim Dal›’nda son 10 y›l içersinde

Porfiriyalar: Retrospektif Bir Çal›flma

Ercan Arca, Osman Köse, H.Bülent Tafltan, A.Hakan Erbil, Ali R›za Gür

Gülhane Askeri T›p Akademisi Dermatoloji Anabilim Dal› Özet

Amaç: Porfiriyalar, nadir görülen, ço¤u herediter geçiflli olan hem biyosentezindeki enzim eksikli¤i veya yeter-sizli¤ine ba¤l› bir grup hastal›kt›r. Bu makalede, GATA Dermatoloji Anabilim dal›nda porfiriya tan›s› konulan has-talar›n klinik tipleri, laboratuar bulgular› ve özelliklerinin de¤erlendirilmesi amaçland›.

Gereç ve Yöntem: 1992-2002 y›llar› aras›nda GATA Dermatoloji AD’da klinik ve laboratuar olarak porfiriya tan›-s› alm›fl olan 14 olguya ait veriler retrospektif olarak incelendi.

Bulgular: Olgular›n alt›s› (%42.9) porfiriya kutanea tarda, dördü (%28.6) porfiriya variegata, üçü (%21.4) eritro-poetik protoporfiriya ve biri (%7.1) ise konjenital eritroeritro-poetik porfiriya olarak saptand›. Olgular›n üçünde sadece günefl gören yerlerde eritem ve ödem gibi hafif klinik belirtiler saptand› ve tan›lar laboratuar bulgular› ile kondu. Sonuç: Porfiriyalar, s›k görülmemesine ra¤men kontakt dermatit, polimorf ›fl›k erupsiyonu gibi s›k gözlenen has-tal›klarla kar›flabilmektedir ve klinik semptomatolojisinin çeflitlili¤i ile fotosensitif özelliklerinden dolay› tan› ve ay›r›c› tan›lar›n›n özenle yap›lmas› gereken bir grup hastal›kt›r. Ayr›ca erken tan›, genetik dan›flmanl›k ve koruyu-cu önlemler ile sikatris, mutilasyon ve deformite gibi hastal›k sekellerini azaltmak mümkün olabilmektedir. Anahtar kelimeler: Porfiriyalar, retrospektif çal›flma, hem biyosentezi

Arca E, Köse O, Tafltan HB, Erbil AH, Gür AR. Porfiriyalar: retrospektif bir çal›flma. TÜRKDERM 2003; 37: 174-179

Summary

Background and design: Porphyrias are a group of acquired or mostly inherited trait disorders resulting from the enzyme deficiencies or insufficiencies during heme synthesis. In this article, we report the clinical types, la-boratory findings and features of porphyrias which were diagnosed in GATA Dermatology Department. Material and methods: Fourteen cases of cutaneous porphyrias diagnosed by clinically and laboratory findings from January 1992 to January 2002 in the Dermatology Department of GATA were studied retrospectively. The clinic types, laboratory findings and clinical features of the disease were reported.

Results: Six of the patients (%42,9) were porphyria cutanea tarda, four (%28,6) were porphyria variegate, three (%21,4) were erythropoietic protoporphyria and one (%7,1) was congenital erythropoietic porphyria. It was detected that three of the patients have light symptoms like erythema and edema on exposed area and they were diagnosed by only laboratory findings.

Conclusion: Although porphyrias are uncommon diseases they may be misdiagnosed for years as contact der-matitis or polimorf light eruption and have variable clinical features and photosensitivity. For these reasons, di-agnosis and differential didi-agnosis must be done with care. Early didi-agnosis, genetic counselling and preventive measures can reduce the morbidity of the disease such as scarring, mutilation and deformity.

Keywords: Porphyrias, retrospective study, heme biosynthesis

Arca E, Köse O, Tafltan HB, Erbil AH, Gür AR. Porphyrias: a retrospective study. TÜRKDERM 2003; 37: 174-179

Araflt›rma

(2)

porfiriya tan›s› konulan olgular retrospektif olarak ince-lendi. Literatür bilgileri gözden geçirilerek seyrek görü-len porfiriya tiplerinin klinik özellikleri incegörü-lendi.

Gereç ve Yöntem

Ocak 1992-Ocak 2002 tarihleri aras›nda GATA T›p Fakültesi Dermatoloji Anabilim Dal›’nda porfiriya tan›s› konulan 14 erkek olgu retrospektif olarak incelendi. Porfiriya tan›s› klinik ve laboratuar özelliklere dayan›larak konulmufltu. Ayr›ca baz› olgularda histopatolojik özellik-ler incelenmiflti. Tan› konulan olgular›n klinik tipözellik-leri, ve klinik özellikleri ile tipler aras›ndaki enzim defekti ve kli-nik özellikler aras›ndaki farklar saptanarak hastalar grupland›r›ld›.

Bulgular

Ocak 1992-Ocak 2002 tarihleri aras›nda GATA T›p Fakültesi Dermatoloji Anabilim Dal›’nda porfiriya tan›s› konulan olgu say›s› 14 idi. Hepsi erkek olan olgular›n yafl ortalamas› 20.3 (19-23) olarak bulundu.

Olgular›n alt›s› (%42.9) porfiriya kutanea tarda (PKT), dördü (%28.6) porfiriya variegata (PV), üçü (%21.4) eritropoetik protoporfiriya (EPP) ve biri (%7.1) ise kon-jenital eritropoetik porfiriya (KEP) idi. Olgular›n yafl, öz-geçmifl, klinik özellikleri ile klinik ve laboratuar tan›lar› Tablo I’de gösterilmifltir.

Olgular›n kan, idrar ve gaytadan yap›lan biyokimyasal tetkikleri Tablo II’de gösterilmifltir.

Tart›flma

Porfiriyalar, porfirinler ve onlar›n ara ürünlerinin afl›r› ya-p›m› ile ortaya ç›kan herediter hastal›klar olup enzim de-fektine göre grupland›r›l›r.

Porfiriyalar içinde en s›k görülen porfiriya kutanea tarda-d›r. ‹nsidensi 1/70000’dir4

. PKT olgular›n›n yaklafl›k %80’i akkizdir ve multifaktöriyel etiyolojilidir. Olgular›n %60’› erkektir ve ço¤unda alkol tüketimi fazlad›r. %40 olgu kad›nd›r, bu olgular›n ço¤u da östrojen tedavisin-dedirler4. Dolay›s›yla alkol tüketimi ve östrojen d›fl›nda

hepatit C enfeksiyonu, HIV enfeksiyonu, otoimmün has-tal›klar ve hematolojik maliniteler sekonder PKT’› tetikle-yen hastal›klar olabilir. Klinik olarak deri frajilitesi, ülser, bül, skar, milia, hipertrikoz, sikatrisyel alopesi, hiper ve hipopigmentasyon ile karakterizedir. Ailesel PKT %10-20 oran›nda görülür ve tam olmayan penetrasyonla oto-zomal dominant geçifl gösterebilir. Literatür bilgileriyle

uyumlu olarak serimizde de en s›k PKT görüldü. Ondört olgu içinde 6 tanesi (%43) PKT idi (fiekil 1,2). Olgula-r›n hepsi ailesel özellik gösteriyordu. Onbir no’lu olguda lezyonlar›n belirgin olmay›fl› nedeniyle tan›n›n geç kon-mas›, günefle duyarl›l›k nedeni ile çeflitli tedaviler kullan-m›fl olmas› özellikle dikkat çekici idi. Ayn› flekilde 8 no’lu olgunun da öyküsünde subjektif flikayetleri nedeniyle daha önce günefl allerjisi tan›s› konularak topikal stero-id tedavisi gördü¤ü ö¤renildi. On ve 11 no’lu olgular aralar›nda bir yafl olan iki erkek kardefl idi. PKT, di¤er klinik tiplerden daha s›k görülmesine karfl›n, literatürde olgu olarak fazla bildirilmemektedir. Sadece Karatafl ve ark. 32 yafl›nda bir PKT’l› kad›n olgu bildirmifllerdir8

. An-cak 1955-59 y›llar› aras›nda Güneydo¤u Anadolu böl-gesinde bafllayan ve ülkemizde epidemi yapan, deri, sindirim ve solunum sistemi bulgular› ile seyreden bu¤-day tohumlar›ndaki heksaklorobenzene ba¤l› porfiriya olgular›, PKT’n›n bir tipi olarak porfiriya tursika olarak bildirilmifltir9. Bizim 6 olgumuzun beflinde klasik PKT

bulgular› olan yüz ve elde atrofi, sikatris, hipo-hiperpig-mentasyon, hipertrikoz vard›. Sekiz no’lu olguda litera-tür bilgileri d›fl›nda ektropiyon saptand›.

Çal›flmam›zda ikinci s›kl›kla porfiriya variegata izlendi. PV, otozomal dominat geçifl gösterir. Hem PKT hem de A‹P’n›n özelliklerini içerir. PV’nin kutanöz belirtileri PKT’da görülenlere benzerdir. Atak s›ras›nda akut ab-dominal, kardiyovasküler ve nöropsikiyatrik semptomlar görülebilmektedir6. Çal›flmam›zdaki 4 PV’li olguda da

akut atak gözlenmedi ve hepsinde de PKT’n›n klinik bul-gular› vard›. Dört ve 14 no’lu olbul-gular›m›z da kardefl idi ve üçüncü kardefllerinde de ayn› hastal›¤›n var oldu¤u ö¤renildi. Tüm olgularda klinik belirtiler çocukluk döne-minde bafllam›flt›. Literatür taramalar›m›zda olgu ya da poster fleklinde Türkiye’de bildiriye rastlanmad›.

On dört olgu içinde üçüncü s›kl›kta EPP izlendi. EPP çocuklarda en s›k gözlenen porfiriyad›r4. Günefl gören

yerlerde akut dönemde kafl›nt›, eritem, ödem, nadiren vezikül oluflumu, tekrarlayan fotosensitivite ataklar› sonu-cunda deride hafiften fliddetliye kadar de¤iflen kabalafl-ma, yafll› görünüm ve skar ortaya ç›kar5. EPP’nin s›kl›¤›

1/75000 ile 1/200000 aras›nda oldu¤u belirtilmifltir. Ol-gular›m›z›n ikisinde tipik klinik görünüm vard›. Dokuz no’lu olgumuz, günefle ç›kt›¤›nda sadece ellerde ödem, eritem ve a¤r› ile ortaya ç›kan bulgular ile de¤iflik tan› ve tedaviler görmüfl idi. Yap›lan biyokimyasal tetkikler ve kli-nik bulgularla EPP tan›s› kondu (fiekil 3). Üç olgunun da idrar porfirinleri normal, eritrosit protoporfirin düzeyleri yüksek idi. Ülkemizde bildirilen EPP’li olgu say›s› dörttür. Erboz ve ark., 13 yafl›nda bir erkek olgu bildirmifller ve 120 mg/gün dozunda betakaroten ile güneflten

(3)

koruyu-cu kremlerle iyi yan›t ald›klar›n› belirtmifllerdir10. Apayd›n

ve ark., 33 yafl›nda bir kad›n olgu bildirmifllerdir11

. Kar›n-cao¤lu ve ark., EPP’li 22 yafl›nda bir erkek olguda vita-min C 1000 mg/gün ve güneflten koruyucu krem kullan-m›fllar, bir y›l sonunda fotosensitiviteye ba¤l› flikayetlerin-de belirgin azalma gözlemlemifllerdir12

. EPP’de klinik bul-gular›n ortaya ç›kmas› do¤umdan sonra 4. aydan itiba-ren bafllar. EPP’de sistemik tutulum içinde karaci¤er hastal›¤› %5-10 aras›nda olup, en ciddi

komplikasyon-dur. Di¤er sistemik komplikasyonlar safra tafl› oluflumu, hafif hemoglobin düflüklü¤ü, hipokromik mikrositer ane-mi görülmesidir. ‹drarda porfirin birikiane-mi saptanmamas›, laboratuar ay›r›c› tan›da önemlidir.

Çal›flmada KEP’li (Günter hastal›¤›) bir olgu saptand›. KEP, uroporfirinojen III kosentetaz eksikli¤i ile oluflan otozomal resesif bir hastal›kt›r5. Çok nadir gözlenir.

Ge-netik çal›flmalarda URO III-S geninde bir yap›sal defekt

Tablo I: Olgular›n demografik özellikleri

Olgu No Yafl Cinsiyet Özgeçmifl Klinik özellikler Patoloji Tan› 1 20 E Akraba evlili¤i Yüz ve elde atrofi, sikatris, hipo-hiper PKT

Erkek kardefl pigmentasyon, parmaklarda mutilasyon, yüzde Çocukluktan beri hafif hipertrikoz

2 21 E Akraba evlili¤i Yüz, el, ayakta atrofi, sikatris, El-ayak EPP 3 kardefl t›rnaklar›nda distrofi

Çocukluktan beri

3 20 E Çocukluktan beri Yüz, el, boyun ve kollarda hipo-hiper pigmentasyon PV atrofi, el parmaklar›nda minimal kontraktür

4 20 E Erkek kardefl Elde hipopigmentasyon, t›rnak deformitesi, PV Çocukluktan beri el falankslar›nda hareket k›s›tl›l›¤›

5 20 E Akraba evlili¤i Elde kurut, atrofi, skar, yüz ve kulaklarda EPP 3 kardefl hipo-hiper pigmentasyon ve skar

Çocukluktan beri

6 20 E Akraba evlili¤i Yüz, kulak ve al›nda kurut, hiperpigmente skar, PV Amca elde hipo-hiper pigmente skar, falankslarda k›salma

Çocukluktan beri

7 20 E Saç dökülmesi Burun ve elde 1-2 mm çapl› skarlar, al›nda k›llanma PKT 8 19 E Çocukluktan beri Yüz ve elde hiperpigmente sikatris, el parmaklar›, * PKT

kulak ve burunda mutilasyon, hipertrikoz, ektropiyon

9 23 E Günefle ç›kt›¤›nda Günefle maruz kal›nd›¤›nda ellerde ödem, ** EPP deride flifllik k›zar›kl›k, fliddetli a¤r›

10 21 E Günefle duyarl›l›k El, yüz, burun ve kulakta atrofi, sikatris, PKT Erkek kardefl hiperpigmentasyon, hipertrikoz

Çocukluktan beri

11 21 E Günefle duyarl›l›k Günefle ç›k›nca el ve yüzde yanma olmas› PKT Erkek kardefl

Çocukluktan beri

12 20 E Günefle ç›kamama, idrar k›rm›z›l›¤›, t›rnaklar›n KEP düflmesi, difllerde renk de¤iflikli¤i

13 19 E Çocukluktan beri Yüz, elde atrofi, sikatris, kronik günefl de¤ifliklikleri, *** PKT t›rnakta deformiteler, hipertrikoz, eritrodonti

14 20 E 2 kardefl Ellerde atrofi, skar, kronik günefl de¤ifliklikler, **** PV Çocukluktan beri t›rnak ve ellerde deformite

PKT: Porfiriya kutanea tarda, EPP: Eritropoetik protoporfiriya, PV: Porfiriya variegata, KEP: Konjenital eritropoietik porfiriya

*: Epidermiste intraepitelyal ve suprabazal ayr›flma, hafif akantoz izlendi. Papiller dermisteki damarlar›n etraf›nda eozinofilik, PAS (+) bir madde birikimi gözlendi. **: Epidermis normal. Dermis hafif ödemli, üst dermis damar duvarlar›nda PAS (+) diastaza dirençli materyal birikimi gözlendi.

***: Epidermiste atrofi izlendi. Papiller dermisteki damarlar›n etraf›nda PAS (+) bir madde birikimi gözlendi.

(4)

saptanm›flt›r6. Olgumuzun laboratuar sonuçlar›nda idrar,

eritrosit, plazma ve gaytadaki porfirin düzeyleri yüksek bulundu. Olgunun klinik görünümü KEP ile uyumlu idi. Ülkemizde bildirilen olgu say›s› üçtür. Oram ve ark. 6 yafl›nda bir k›z çocuk olgusu bildirirken, Gür ve ark. ile Alpsoy ve ark. 20 ve 23 yafllar›nda erkek olgu bildirmifl-lerdir13-15. Tedavide etkilenen çocuklarda ›fl›ktan

korun-ma önemlidir. Splenektomi hemolitik krizleri önleyebilir6.

Porfiriyalar içinde X-geçiflli sideroblastik anemi nadir görülen ve porfiriyalar›n klinik belirtilerini göstermeyen,

Tablo 2: Olgular›n laboratuar özellikleri

Olgu ‹drar total ‹drar ‹drar Gaita total Eritrosit Plazma Tan› Porfirin porfobilinojen gamma ALA porfirin protoporfirin porfirin

1 350 (<320)* - - 250 (<50) - - PKT 2 30 (<35) - - 25 (<75) 170 (<70) 35 (<10) EPP 3 380 (<300) 40 (<10) 25 48 (<50) 270 (<70) 112 (<10) PV 4 320 (<300) 10 (<10) 21 (<50) 276 (<200) 74 (<70) 40 (<10) PV 5 100 (<300) - - 43 (<200) 291 (<70) ↑↑↑ EPP 6 200 (<300) 8 (<10) 12 (<50) 412 (<200) 6.8 (<1.4) 292 (<10) PV 7 8930 (<300) 14.8 (<10) 32 (<50) 420 (<200) 551 (<70) 247 (<10) PKT 8 80 (<35) - - 570 (<200) 5.5 (<1.4) 97 (<10) PKT 9 8 (<35) - - 175 (<200) 10 (<1.4) 22 (<10) EPP 10 19000 - - 290 70 245 PKT 11 19616 - - 1266 117 292 PKT 12 4804 (<35) - - 2775 (<200) 19.4 (<1.4) 681 (<10) KEP 13 3424 (<35) - - 2405 (<200) 21 (<1.4) 340 (<10) PKT 14 31 (<35) - - 225 (<200) 3.66 (<1.4) 56 (<10) PV

*: Parantez içindekiler normal de¤erleri göstermektedir.

PKT: Porfiriya kutanea tarda, EPP: Eritropoetik protoporfiriya, PV: Porfiriya variegata, KEP: Konjenital eritropoietik porfiriya

fiekil 1: 8 no’lu PKT’li olgumuzun yüzünde sikatris, hipo ve hi-perpigmentasyon ve hipertrikoz görüntüsü.

fiekil 2: 13 no’lu PKT’li olgumuzun her iki el dorsalindeki sikatris, atrofi, hipo-hiperpigmentasyon ve t›rnaklarda deformite görüntüsü.

(5)

dirençli hemolitik anemi gösteren tiptir. Doss porfiriyas› ise oldukça nadir görülen, deri belirtileri olmayan, sade-ce gastrointestinal ve nörolojik belirtileri olan porfiriya-d›r. Bu iki klinik tablo d›fl›nda dermatolojik belirtisi olma-yan bir di¤er tip de akut intermitten porfiriyad›r (A‹P). PKT’dan sonra ikinci s›kl›kla görülür. Özellikle anestezik ilaçlara, barbitüratlara ve sulfonamidlere ba¤l› ortaya ç›kmaktad›r. Akut bat›n tablosunu taklit edebilen ve opere edildi¤inde anestezi nedeniyle ölümcül sonuçlar do¤abilen bir hastal›kt›r. Herediter koproporfiriya da na-dir görülür ve A‹P’n›n hafif versiyonu fleklindena-dir. Olgu-lar›n yaklafl›k %25’inde fotosensitivite ve hafif PKT-ben-zeri de¤ifliklikler fleklinde deri bulgular› olabilir1,2,7.

Seri-mizde bu 4 porfiriya tipi haricinde kalan PKT, EPP, PV ve KEP klinik tipleri görüldü.

Deri tutulumu olan porfiriyalarda histopatolojik bulgular birbirine benzerdir. Bu de¤ifliklikler, porfiriyalar›n tipin-den çok deri tutulumunun fliddetine ba¤l›d›r. Epidermis-te hiperkeratoz, akantoz gözlenir. Hemotoksilen eozin ile boyanan kesitlerde dermiste kollajene ait skleroz ve eozinofilik materyal izlenir. PAS boyamada, üst dermiste ve dermal kapiller çevresinde hyalin benzeri PAS pozitif boyanan amorf madde birikimi saptan›r2,7. Ondört

olgu-nun dördünde biyopsi bulgular› vard› ve porfiriyalarda görülenlerle uyumlu idi.

Porfiriyalar›n klinik olarak tan› ve ay›r›c› tan›s› zordur. An-cak klinik bulgular›n eflli¤inde yap›laAn-cak biyokimyasal in-celemeler tan›da büyük kolayl›k sa¤layacakt›r. Plazma, eritrosit, idrar ve gaytada karakteristik porfirin profilleri tan›da gereklidir. Porfiriyalar›n laboratuar tan›s›nda

birin-ci basamakta idrar porfobilinojen, idrar, gayta ve eritro-sit total porfirin ölçümleridir. Porfiriyalar›n ay›r›c› tan›s›n-da idrar gamma-ALA ölçümü de önemlidir16.

Porfiriyalarda, özellikle PKT’da klinik belirtiler erken dö-nemde iken kontakt dermatit veya polimorf ›fl›k erüpsi-yonu gibi tan›lar konarak tedaviler verilebilmekte, ancak kronik de¤ifliklikler ortaya ç›kt›ktan sonra porfiriya tan›s› konabilmektedir. Toplam 14 olgunun üçünde klinik be-lirtiler hafif olup, sadece günefl gören bölgelerde eri-tem, ödem gibi belirtileri vard›. De¤iflik tan› ve tedaviler-le takip edilmifl, porfiriya tan›s› ancak laboratuar bulgu-lar› ile konmufl idi.

Porfiriya grubu hastal›klar›n ço¤u herediter yap›dad›r. Olgular›m›zdan dördünde ailede akraba evlili¤i vard›. Sekizinde ise ailede kardefl veya yak›n akrabalarda has-tal›k vard› (bu olgulardan dördü bizim serimizde bulun-maktayd›).

Sonuç olarak, akraba evliliklerinin oldukça yayg›n oldu-¤u ülkemizde porfiriyalar›n daha s›k olduoldu-¤u kesindir. An-cak özellikle PKT’de oldu¤u gibi di¤er porfiriya tiplerinin de belirgin semptomatolojisinin bulunmamas›, bir çok deri hastal›¤› ile kar›flmas›, agreve edici ajanlarla (alkol, hormon, günefl, vb.) karfl›laflmay›nca semptomlar›n orta-ya ç›kmamas› bu hastal›klara tan› konulmas›n› zorlaflt›r-maktad›r. Ülkemizde bugüne dek yay›nlanan en genifl seri olan bu çal›flmam›z da göstermektedir ki s›k olarak görülmeyen ancak farkl› klinik belirtiler ve özellikleri ile porfiriyalarda erken tan› konulmas› ile koruyucu önlem-ler al›narak morbitideyi (sikatris, mutilasyon oluflumu, vb.) azaltabilecek, genetik dan›flmanl›k ile hastal›ktan korumak ve hastalar›n yaflam kalitesini artt›rmak müm-kün olabilecektir.

Kaynaklar

1. Braun-Falco O, Plewing G, Wolff HH, Winkelmann RK: The porphyrias. Dermatology’de. 4’üncü bask›. Berlin, Springer Verlag, 2000; 1309-1326.

2. Odom RB, James WD, Berger TG: Errors in metabolism. Andrews’ diseases of the skin’de. 9’uncu bask›. Phila-delphia, WB Saunders Company, 2000:652-659. 3. Bickers DR, Pathak MA, Lim HW: The porphyrias.

Fitz-patrick’s dermatology in general medicine’de. Ed. Freed-berg IM, Eisen AZ, Wolff K, Austen KF, Goldsmith LA, Katz SI, Fitzpatrick TB: 5’inci bask›. NewYork, McGraw-Hill Company, 1999;1854-1893.

4. Murphy GM: The cutaneous porphyrias: a review. Br J Dermatol 1999; 140: 573-581.

fiekil 3: 9 no’lu EPP’li olgumuzun sadece ellerinde, günefle ç›kt›¤›nda oluflan hafif belirtilerin görüntüsü.

(6)

5. Gross U, Hoffmann GF, Doss MO: Erythropoietic and hepatic porphyrias. J Inherit Metab Dis 2000; 23: 641-661.

6. Murphy GM: Photosensitivity diseases. Inherited skin disorders: the genodermatoses’da. Ed. Harper J. Ox-ford, 1’nci bask›. Butterworth-Heinemann Ltd. 1996: 201-216.

7. Touart DM, Sau P: Cutaneous deposition diseases. Part I. J Am Acad Dermatol 1998; 39: 149-171.

8. Karatafl A, Duyduk G, ‹kizo¤lu G, All› N: Porfirya kutanea tarda. 14. Prof. Dr. A. Lütfi Tat Sempozyumu, Ankara, 17-21 Ekim 1999, Özet kitab› sayfa 123.

9. Tüzün B, Mat MC, Tüzün Y: Porfirya Tursika. Deri Hast Frengi Arfl 1990; 24: 13-21.

10. Erboz S, Deniz M, Özk›nay C: Eritrohepatik protoporfiri. 13. Ulusal dermatoloji kongresi, Adana, 2-5 Ekim 1990, Kitap II, sayfa 361-362.

11. Apayd›n R, Gül U, fiivilo¤lu Ç, Köro¤lu S, A¤ao¤lu C, Çobano¤lu Ü: Eritropoetik protoporfiri. Türk J Dermato-pathol 1997; 7(1-2): 54-56.

12. Kar›ncao¤lu Y, Oram Y, Do¤an G, Soytürk D: Eritropo-etik protoporfirya: bir olgu sunumu. T Klin Dermatoloji 2000; 10: 97-100.

13. Oram Y, Artüz F, All› N, Yapar Ö: Konjenital Eritropoetik porfiri (Olgu raporu). T Klin Dermatoloji 1991; 1: 34-36. 14. Gür AR, Baykal K, Kurt ‹, Y›ld›r›m G: Günter hastal›¤›

(Ol-gu raporu). T Klin Dermatoloji 1993; 3: 84-86.

15. Alpsoy E, Y›lmaz E, Yazar fi: Bir konjenital eritropoetik por-firi olgusu. 11. Prof. Dr. A. Lütfü Tat Simpozyumu. Nev-flehir, 5-8 Ekim 1993, 3. Kitap Posterler, sayfa 13-18. 16. Kurt ‹, Kurnaz L, Serdar MA, Kutluay T: Porfiriyalar›n

labo-ratuar tan›s›. 1. Çukurova Dematoloji Günleri Adana, 14-16 May›s 1996, Sayfa 231-237.

Referanslar

Benzer Belgeler

içerisinde iz b›rakmadan iyileflirler ancak beraberinde subman- dibular lenfadenopati, halitozis, ve yutma ve çi¤neme güçlü¤ü ortaya ç›kabilir (Resim 2). Daha nadir

Çal›flmam›zda KOH ile direk mikroskobik inceleme %92 duyar- l›l›k ve %53 negatif prediktif de¤er ile OM tan›s›nda en duyar- l› yöntem olarak tespit edildi.. Son

Gereç ve Yöntem: Ocak 2004-Ocak 2006 tarihleri aras›nda Akdeniz Üniversitesi T›p Fakültesi, Dermatoloji Anabilim Dal› ve Baflkent Üniversitesi T›p

Bu makalede yeni bir olgu sunulmufl ve Türk Dermatoloji literatüründe bugüne kadar yay›nlanan üç olgu ile bildirilen yedi olgu da gözden geçirilerek lipoid

Bu çal›flmada, 1990-2002 y›llar› aras›nda Hacette- pe Üniversitesi Dermatoloji Anabilim Dal›’nda klinik olarak PLEVA ve PLC tan›s› alan hastalar, demogra- fik ve

Sonuç olarak, alt ekstemite safen loop fistülleri, üst ekstremite otojen damar dokular›nda fistül flans› olmayan hastalarda göz önünde bulundurulmas› gereken bir

lar› normal olan hastan›n elektroensefalografi- sinde (EEG) sol temporal, frontotemporal böl- gede keskin, yavafl dalga paroksizmleri izlen- mesi üzerine (fiekil 1) ensefalit

Leptospiroz, ilk kez 1886 y›l›nda, Weil hastal›¤› olarak atefl, sar›l›k, nefrit ve hepatomegali tablosu olan dört kiflide tan›mlanm›flt›r (1)..