AZE201/AÖE201/ÖEZ201 ERKEN ÇOCUKLUKTA ÖZEL EĞİTİM (EÇÖE)

AZE201/AÖE201/ÖEZ201 ERKEN ÇOCUKLUKTA

ÖZEL EĞİTİM (EÇÖE)

Doç. Dr. HATİCE BAKKALOĞLU

DERSİN İÇERİĞİ

ÜNİTE I: EÇÖE’DE TEMEL KONULAR

ÜNİTE III: ERKEN ÇOCUKLUKTA GELİŞİMİ

ETKİLEYEN FAKTÖRLER

ÜNİTE IV: EÇÖE’DE HİZMET VERİLEN GRUPLAR

PLANLAMA

ÜNİTE VI: EÇÖE’DE HİZMET SUNMA MODELLERİ

ÜNİTE VII: EÇÖE’DE AİLE KATILIMI ve

İŞBİRLİĞİ

ÜNİTE VIII: TÜRKİYEDE’Kİ EÇÖE

UYGULAMALARI ve SONUÇLARI

2

ÜNİTE VII: AİLE KATILIMI ve İŞBİRLİĞİ

1. Ailelerle işbirliği kurma

A. Engelin/gelişim geriliğinin ebeveynler üzerindeki etkisi B. Engelin/gelişim geriliğinin kardeşler üzerindeki etkisi C. Engelin/gelişim geriliğinin geniş aileler üzerindeki etkisi

2. Aile odaklı yaklaşım

3. Ebeveynlerle profesyonellerin iletişimi

A. Sözel olmayan iletişim becerileri B. Sözel iletişim becerileri

4. Aile sistemleri yaklaşımı

A. Aile özellikleri B. Aile etkileşimi C. Aile işlevleri 3

1. Ailelerle işbirliği kurma

 Özel gereksinimli çocuklara sağlanan hizmetlerde, her zaman ebeveyn katılımının önemi vurgulanmaktadır.

 Profesyoneller, desteklerinin ailelere yararlı olabildiğinin farkındadır.

 Profesyoneller, aile üyelerine kendilerinin yokluğunda çocuklarının gelişimini nasıl destekleyeceklerini öğretebilmektedir.

 Aileler de ekipte yer aldıklarında çocuklarının daha fazla müdahale alma olanağına sahip olduklarını görmektedirler.

 EÇÖE alanı, anne-babaların bilgiyle donatıldıklarında

çocuklarının en iyi eğitimcileri olduklarını vurgulamaktadır.

 Ebeveynler, kardeşler ve geniş aile üyeleri engele/gelişim

geriliğine farklı şekillerde tepki verebilmektedir. Bu tepkiler şöyle özetlenebilir:

A. Engelin/gelişim geriliğinin ebeveynler üzerindeki etkisi B. Engelin/gelişim geriliğinin kardeşler üzerindeki etkisi C. Engelin/gelişim geriliğinin geniş aileler üzerindeki etkisi

4

A. Engelin/gelişim geriliğinin ebeveynler üzerindeki etkisi

 Özellikle çok küçük çocuklarına ilk tanı konulduğunda

ebeveynler engeli sıklıkla profesyoneller gibi algılamazlar.

 Bu konudaki alan yazın ebeveynlerin erken dönemdeki

tepkilerinin farklılaştığını ve pek çok ebeveynin bir uyum süreci geçirdiğini göstermektedir.

 Bazı araştırmalar ailelerin tanılamayı izleyen süreçte şok, inkar, suçluluk, kızgınlık, utanç ve depresyondan oluşan karmaşık bir döngünün ardından kabul aşamasına

geçtiğini belirtmektedir.

 Aynı ailedeki anne ve baba farklı duygular

yaşayabilmekte ve aynı anda nadiren aynı duygulara sahip olabilmektedir.

 Her bir ebeveyn ve her bir ailede tepkilerin sırası ve uyum için gerekli olan zaman farklılaşabilmektedir.

 Profesyoneller, ebeveynlerden çocukları hakkındaki yeni bilgileri aynı zamanda ve aynı şekilde sindirmelerini beklememelidir.

5

B. Engelin/gelişim geriliğinin kardeşler üzerindeki etkisi

 Aile dinamikleri ve tepkileri, kardeşlerin uyumunu güçlü şekilde etkilemektedir.

 Engele karşı ebeveynlerin tutumu, kardeşlerin uyumunu şekillendirmede etkilidir.

 Bazı ailelerde ebeveynler zamanlarını özel gereksinimli çocuğa adadığı için kardeşlerin gereksinimleri göz ardı

edilebilmektedir.

 Bu nedenle profesyoneller, dengeli bir aile yaşamı

yaratmada ebeveynleri desteklemek için önemli bir role sahiptir.

 Dengeli bir aile, bütün üyelerin gereksinimlerinin uygun ve eşit şekilde ele alındığı bir ailedir.

 Hem olumlu hem de olumsuz duygulara ilişkin açık iletişimi cesaretlendirmek, kardeş uyumuna yardım edebilir.

6

Devam…

 Kız ve erkek kardeşler sıklıkla kardeşlerinin engeli/gelişim geriliği konusunda endişe yaşarlar. Bu endişeler;

 engelin/gelişim geriliğinin nedenine ilişkin belirsizlik ve engelin onlar üzerindeki etkileri,

 arkadaşlarının tepkileri konusunda huzursuzluk,

 dışlanmışlık hissi,

 özel gereksinimli çocuk için daha fazla şeyin yapılmasına karşı küskünlüktür.

 Kardeşlerin bilmemekten kaynaklanan korkularını

önlemek için engel/gelişim geriliği konusunda doğru bilgiye gereksinimleri vardır.

 Ailede güçlü kardeşlik ilişkileri kurmak profesyoneller için yararlıdır.

 Ailede sıkı bağlar kurulduğunda, engelli/gelişim geriliği olan çocuğun sosyal becerileri daha iyi gelişmekte ve aileler de daha az stres yaşama eğilimindedir.

7

C. Engelin/gelişim geriliğinin geniş aileler üzerindeki etkisi

 Geniş aile büyükanne, büyükbaba, teyze, hala, dayı, amca ve kuzenler gibi çekirdek ailenin dışındaki aile üyelerini tanımlamak için kullanılır.

 Bu bireyler, engel/gelişim geriliği tanısına karşı farklı tepkiler gösterebilir.

 Örneğin; büyükbabalar ya da büyükanneler, torunları için üzülebilir ve çocuklarının özel gereksinimli bir çocuğa sahip olmaktan kaynaklanan yükleri ve sorumlulukları konusunda endişelenebilirler.

 İnsan ilişkileri karşılıklı etkileşime dayalıdır, her bir

çekirdek ve geniş aile üyesi, hem etkilerin hedefi hem de değişim aracı olarak hizmet görür.

 Geniş aile üyeleri özelliklede büyükanne ve büyükbabalar destek, konfor, refah ve anlayış sağlayabilir.

 Bazen geniş aile üyeleri, kendi uyumları için aileye ek yükte oluşturabilir.

8

Devam…

 Alan yazın genellikle aile yaşamında engelli/gelişim

geriliği olan bir çocuğun olumlu etkilerini küçümseme eğilimindedir.

 Ancak pek çok ebeveyn ve aile duruma başarılı bir şekilde uyum sağlayabilmekte, yaşam memnuniyetini yeniden gözden geçirme ve aile bağlılığını artırma gibi olumlu etkiler dile getirmektedir.

 Zaman geçtikçe pek çok ebeveyn ve geniş aile üyesi, engelli çocuklarına karşı sorumluluklarını yerine getirirken,

hayallerini ve ümitlerini yeniden yapılandırır ve

yaşamlarındaki yeni duruma uyum sağlamayı öğrenir.

 EÇÖE profesyonelleri sadece çocukla değil tüm aileyle çalışmayı taahhüt ettiği için, ebeveynlerin, kardeşlerin ve geniş aile üyelerinin tepkileri önemlidir.

 Bunu yapmak için profesyonellerin aile odaklı yaklaşım anlayışına gereksinimleri vardır.

9

2. Aile odaklı yaklaşım



Aile odaklı bir yaklaşımda profesyoneller,



çocuk anasınıfına başlamadan önce çocuğu değerlendirme ile müdahaleleri planlama ve uygulamada



ilköğretim 1.-3. sınıfa kadar ise hizmet seçeneklerinin seçimi ve planlanmasında ebeveynleri aktif işbirlikçiler olarak görür.



Özellikle bebeklik-oyun çağı çocukluk ve okul öncesi

programlarda müdahaleler daha yoğundur ve çocuklar ile ailenin katılım düzeyi çocukların daha olumlu

çıktılarıyla ilişkilidir.



Alan yazın daha erken aile katılımı sağlandığında çocuklar için daha olumlu sonuçlar elde edildiğini göstermektedir.

10

Devam…

 Aile odaklı uygulamalar üç temel varsayıma dayanmaktadır. Bu varsayımlar:

1. Sadece çocuğa odaklananlara göre aileleri de kapsayan ve destekleyenler daha güçlü

müdahalelerdir.

2. Program planlama, karar verme ve hizmet dağıtımına katılım düzeylerini seçmek için aile üyelerini

cesaretlendirmek hem çocuk hem de aile için yarar sağlar.

3. Amaçlar ve hizmetler için aile önceliklerini kullanmak, çocuk ve aileye daha fazla yarar sağlar.

 Profesyoneller “ Çocuk ve ailesi için hangi miktarda ve türde katılım en iyisidir?” sorusuna yanıt aramalıdır.

 Aile odaklı yaklaşım hizmet sunarken, çocuklar ile ailelerini anlamak ve onlarla etkileşim kurmak için

profesyonellerin özel yollar geliştirmesini gerektirmektedir.

11

3. Ebeveynlerle profesyonellerin iletişimi

 Her hangi bir ilişkinin temel bileşeni etkili iletişimdir.

 İletişim, bireyler arasında bilgi ve duyguların gönderildiği ve alındığı bir süreçtir.

 Etkili iletişim, ailelerle saygılı bir etkileşim geliştirmek için önemlidir.

 Saygılı etkileşim, profesyonellerin ailelerin değerleri, inançları ve yaşam tarzı konusunda ön yargısız olma sorumluluğudur.

 Ailenin inançlarına anlayış ve empatiyle yaklaşan profesyoneller, aile ilişkilerinde daha etkilidir.

 Profesyonellerin ailelerle iletişim tarzı, ebeveyn-profesyonel ilişkisini doğrudan etkiler.

 Bazı profesyoneller, iletişim becerilerinin ailelerle sıcak bir ilişki kurmayı güçleştirdiğinin farkında değildir.

 Etkili iletişim becerileri, pratik yapmayı ve deneyim kazanmayı gerektirir.

 İletişim becerileri etkili müdahalelerin temelini oluşturduğu için, EÇÖE personeli bu becerilerini geliştirmelidir.

 İyi bir iletişim, sözel olmayan ve sözel iletişim tekniklerini içerir.

 Tablo 1’ de sözel ve sözel olmayan iletişim davranışları verilmiştir.

12

Tablo 1. Etkili iletişimde sözel ve sözel olmayan iletişim davranışları

Mimikler Mimikler

Rahat göz kontağı

Yüz ifadesine yansıyan sıcaklık ve ilgi

Göz seviyesinin konuşulan kişiyle aynı olması

Doğru şekilde çeşitlendirilmiş ve canlı yüz ifadeleri Rahat bir ağız

Uygun zamanda gülümseme Duruş

Duruş

Kollar ve ellerin uygun kullanımı Jestlerin uygun/doğru kullanımı

Vücudun hafifçe öne eğilmesi (dikkatli ama rahat)

Masada ya da sandalye kolçağında kolların dinlendirilmesi

Hareketlerin tekrarlanmaması (kalem vurma, ayak sallama gibi) SesSes

Açıkça duyulabilen ama yüksek olmayan ses Sıcak bir ses tonu

Doğal konuşma hızı Fiziksel yakınlık Fiziksel yakınlık

Sandalyeler ya da konuşmacılar arasında 90-150 cm mesafe

13

A. Sözel olmayan iletişim becerileri



Tüm bilgilerin %85’ i sözel olmayan yollarla iletilir.



Sözel olmayan iletişim jestleri, mimikleri, duruşu ve vücut hareketlerini içeren vücut dilini kullanır.



Sözel olmayan iletişimde önemli noktalar:

 Bir kimsenin vücut dilini izlemeyi öğrenmek

 Başkalarının vücut dilene tepki vermek

 Sözel olmayan işaretlere aşina olmak

 Sözel ve sözel olmayan mesajlar arasındaki farkı anlamak



Sözel olmayan iletişim için gereklilikler:

1.Fiziksel çevrenin kontrolü 2.İyi bir dinleyici olma

14

Devam…

1. Fiziksel çevrenin kontrolü



Hem işitsel hem de görsel olarak diğer bireylere dikkatini verme, dikkat dağıtıcıların varlığında zordur.



Etkileşimin niteliğini etkileyen küçük fiziksel güçlükler kontrol edilebilir.



Örneğin, ev ziyaretinde TV açıkken ışık ve sesin dikkati dağıtması, ev ziyareti saatinin evde TV izlenmeyen bir saatle değiştirilmesiyle önlenebilir.



Ev ziyaretlerini ya da okul toplantılarını kesintiye uğratan kardeşlerle, oyuncak ya da etkinlik verilerek veya müdahale etkinliklerinde bazı roller verilerek baş edilebilir.

15

Devam…

2. İyi bir dinleyici olma



Ebeveynlerin yaygın bir şikayeti, profesyonellerin onları dinlemediğidir.



Çoğu profesyonel, onları dinlediğini söyler ama gerçekte nadiren iyi bir dinleyicidirler.



Kaliteli dinleme, bilinçli dikkat becerilerini gerektiren aktif bir süreçtir.



Aktif bir dinleyici, konuşma sırasında daha fazla göz kontağı kurar ve hafifçe öne eğilir.



Uygun mesafeyi koruyarak rahat ve tetikte bir yüz yüze pozisyon ve doğal jestler, dinleyicinin dikkatli olduğunu gösterir.

16

B. Sözel iletişim becerileri



Ebeveynlerle, aile üyeleriyle ve diğer profesyonellerle etkili sözel iletişim kurmanın temelleri:

1.

Asgari teşvik

2.

İçeriği ve duyguları yansıtma

Etkili soru sorma

4.

Kontrollü jargon/teknik dil kullanma

Yeniden şekillendirme

6.

Yapılandırma

Uzlaşma

17

Devam…

1. Asgari teşvik



Dinleyicinin konuşmanın devam etmesini istediğini iletişim kurduğu partnerine gösterdiği gülümseme, küçük bir kafa sallaması ya da “ hıı, hıı” , “ evet” gibi

ifadeler ve jestler vardır.



Bu teşviklerin ailelerle iletişim kurarken uygun düzeyde kullanılması önerilmektedir.

18

Devam…

2. İçeriği ve duyguları yansıtma

 İçeriğin yansıtılması, konuşanın söylediği şeyin doğru şekilde anlaşılıp anlaşılmadığını saptamak için dinleyici tarafından kullanılan bir yöntemdir.

 Dinleyici söylenen şeyi yeniden başka kelimelerle tekrar eder.

 Örneğin; “ Öyleyse doktor sizi bir buçuk saat bekletti.”

 Duyguların yansıtılması, konuşmacı duygularını sözel

olarak ifade etmese bile dinleyicinin konuşanın gerçekte nasıl hissettiğini anlama yeteneğini gösterir.

 Bu süreç duyguları işaret eden sözcükleri (“ acı, hayal kırıklığı” gibi) dinlemeyi, mesajın duygusal içeriğini anlamayı, vücut dilini gözlemeyi ve “ Bu benim başıma gelseydi ne hissederdim?” sorusunu kendisine sormasını gerektirir.

 Örneğin; “ Bekletilmenin sizi gerçekten sıktığını görebiliyoru m.”

19

Devam…

3. Etkili soru sorma

 İki tür soru vardır: kapalı uçlu ve açık uçlu sorular.

 Kapalı uçlu sorular, “ evet” , “ hayır” ile ya da kısaca yanıtlanabilen sorulardır.

 Bu sorular spesifik bilgi gerektirir.

 Örneğin: “ Kayra sezaryenle mi doğdu?

 Açık uçlu sorular, daha karmaşık yanıtlar ortaya çıkarır.

 Bu tür sorular ebeveynlerin gözlemlerini, endişelerini ve algılarını daha iyi anlaşılmasına izin verir.

 Örneğin: “ Kayra’nın sezaryeni hakkında bilgi verebilir misiniz?”

 Yanıtların özgürce verilmesini engellediği için, “ Kayra’yı beslemekte zorlanmıyorsunuz, değil mi?” gibi sorulardan kaçınılmalıdır.

 Bu sorular ebeveynlere davranışlarının yanlış ya da kabul edilemez olduğunu hissettirebilir.

 Uygun soru sorma, ebeveynlerin amaçlarını belirlemelerini ve problemlerine çözüm bulmalarını kolaylaştırır.

 Örneğin; “ Kayra’nın yemek saatlerinde nasıl olmasını isterdiniz?”

 Bu sorular, profesyonellerin sorunu hemen çözerek ebeveynlerin

20

Devam…

4. Kontrolü jargon/teknik dil kullanma

 İletişim, sadece herkes mesajı anladığında etkilidir.

 Profesyonel jargon, anlaşılırlığı engelleyebilir ve

iletişim kurulan kişilerle kaliteli ilişkilerin kurulmasını güçleştirebilir.

 Profesyoneller zorunlu durumlarda ebeveynlerin aşina

olmadığı bir terim kullanacaklarında bu terimi açıklamalıdır.

 Bebeğine “ maling beyin tümörü” tanısı konan bir anne duygularını şöyle ifade etmiştir: “ Doktorlar ve

müdahale personeli ile konuşmak için bir tıp sözlüğüne ihtiyacım olduğunu hissediyorum. Görüşmeden sonra

söylediklerini yazıyorum ve eve gidince sözlükte arıyorum.

Yarım saat aramama rağmen bulamıyorum, kendimi aptal gibi hissediyorum ve tamamen kayboluyorum. Bazen mideme

kramplar giriyor.”

21

Devam…

5. Yeniden şekillendirme



Yeniden şekillendirme, başa çıkmayı artırmak için bir durumu daha olumlu bir yolla tanımlamayı içerir.



Genellikle bilginin özümsenmesini kolaylaştırmak için, bir çocuğun ya da olayın spesifik güçlü yönleri ve

olumlu nitelikleri vurgulanır.



Örneğin; bir anne 14 aylık oğlunun sağır olduğunu

öğrendiğinde ve “ Tamam, sağır olsa bile Ali’nin zeki ve inatçı olması belki de ona yardımcı olacak.” dediğinde yeniden şekillendirmeyi kullanmaktadır.



Bu anne zor bir durumda kalmıştır ve kendisi için daha baş edilebilir bir yolla bunu yeniden şekillendirmiştir.



Profesyoneller, diğerleriyle konuşurken sıklıkla yeniden şekillendirmeyi kullanma eğilimindedir.

22

Devam…

6. Yapılandırma

 Ailelerle yapılandırılmış etkileşimler kurulması, daha etkili iletişim sağlar.

 Yapılandırılmış toplantı ya da görüşmelerin beş bileşeni vardır.

1. Toplantıdan önce toplantının amacı ve zamanı katılacak herkese bildirilmeli ve herkesçe anlaşılmalıdır.

2. Toplantının başında ulaşılacak amaçlar, etkinlikler ya da görevler açıklanmalıdır.

3. Resmi işler ele alınmadan önce “ çocuğa ilişkin sevimli bir anekdo t” aktarılması aradaki buzları çözer ve aile üyelerince hoş

karşılanır. Bu anekdot kısa olmalı ve çocuğun güçlü bir yönü ya da özelliğini göstermelidir.

4. Toplantıda profesyoneller, ailenin önceliklerini ve endişelerini ele almak için çok sayıda açık uçlu soru sormalıdır. Örneğin: “ Bugün hangi konuları ya da sorunları tartışmak istersiniz?”

5. Toplantının sonunda nelerin yapıldığı ve hem fikir olunan konular özetlenmelidir. Özetin sempatik bir şekilde ya da mizahla ele

alınması iyi bir yoldur.

23

Devam…

7. Uzlaşma

 Özellikle özel eğitim hizmetleri alınan ilk zamanlarda, bazı ebeveynler yoğun çaresizlik duyguları yaşamaktadır.

 Bu duygular, kızgınlığı ve bir sisteme ya da bireye karşı düşmanlığı tetikleyebilir.

 Bu duygunun hızla çözülmesi gerekebilir.

 En iyi yol soğukkanlı kalmak, sesini yumuşatmak ve açıklama ya da ayrıntı olmaksızın sözlerini çok az keserek ailenin kendi

görüşünü ifade etmesine izin vermektir.

 Çatışma çözmenin anahtarı, davranışları savunma ya da

suçlamadan daha çok empatik dinlemedir (Bu ailenin yerine olsam nasıl hissederdim?).

 Her hangi bir durumun çözümü için sadece tek bir yol yoktur, ancak profesyoneller savunma yapmaktan kaçındıklarında güven verirler.

 Profesyoneller doğrudan ve sık sık ebeveynlerin endişelerini dinlemediklerinde, çoğu aile profesyonellerle endişelerini paylaşmamaktadır.

24

4. Aile sistemleri yaklaşımı

 Aile sistemleri yaklaşımı, müdahale üzerinde aile üyelerinin, ailenin ve sosyal ağların rollerini ve etkilerini göz önüne alır.

 Bu yaklaşım, aile etkileşimlerinin ve aile işlevlerinin ailenin kritik olaylara uyum sağlamasını nasıl etkilediğini anlamaya çalışır.

 Bu yaklaşımı anlamak, EÇÖE profesyonellerinin çok küçük

çocukları ve aileleri daha etkili bir şekilde desteklemesine izin verir.

 Aile sistemleri yaklaşımı, aile üyelerini kendi içinde ilişkili olarak görür: ailenin bir üyesinin başına gelen bir şey tüm üyeleri aynı şekilde etkiler. Benzer şekilde çocuğun yararlandığı şeylerden ailedeki herkes yararlanır.

 Bu nedenle çocuklar ve aileler birlikte yaşarken değişirler.

 Aile sistemleri yaklaşımının bileşenleri şunlardır:

A. Aile özellikleri B. Aile etkileşimi C. Aile işlevleri

25

A. Aile özellikleri

 Aile özellikleri, bir ünite olarak bir yaşamı paylaşan ailenin nitelikleridir.

 Ailenin uyum sürecini etkileyebilen özellikleri:

 ailenin büyüklüğü

 kültürel altyapısı

 sosyoekonomik düzeyi

 aile üyelerinin özellikleri

 ebeveynlerin aile yaşamını yönetme becerileri

 Tehlikeli bir komşu ile iki çocuğuyla birlikte yaşayan işsiz ve evli olmayan bir anne, üst gelir düzeyindeki evli bir anneye göre farklı özelliklere ve kaynaklara sahiptir.

 Ailenin uyum sürecini ve işlevselliğini etkileyebilen engelli çocuğa ilişkin özellikler:

 çocuğun yetersizliğinin derecesi

 fiziksel görünümü

 mizacı ve davranışları

 Aile üyelerinin fiziksel ve ruhsal sağlığı yerindeyse, aileler stres dönemlerinde daha fazla kaynağa sahip demektir.

26

B. Aile etkileşimi

 Aile etkileşimi, bireysel olarak her aile üyesi ile alt sistemler arasındaki ilişkileri kapsar.

 Aile içindeki ilişkiler 4 alt sistem olarak ele alınabilir.

 Eşler (karı-koca)

 Ebeveynler (anne-çocuk ve baba-çocuk)

 Kardeşler (çocuk-çocuk)

 Geniş aile (büyük anne-baba, hala, teyze, amca, dayı, vb - çocuk)

 Aile sistemleri teorisi, alt sistemlerin istikrarın korunmasını ve rollerin belirlenmesini etkilediğini söyler.

 Aile üyeleri arasındaki güç dengesinde önemli değişiklikler olursa, ailedeki roller zarar görebilir.

 Engelli bir çocuğun doğumuyla ailenin durumu

değiştiğinde, ailedeki bireylerin rollerinde de çarpıcı değişiklikler ortaya çıkar.

 Her bir aile üyesinin kendi gereksinimleri ve yeterlilikleri vardır ve bunlar çatışırsa karmaşa ortaya çıkar.

27

C. Aile işlevleri

 Aile işlevleri, ekonomik gereksinimler, günlük bakım, dinlenme, sosyal yaşam, duygusal ihtiyaçlar ve

eğitimsel/mesleki görevler gibi ailelerin sorumlu olduğu gereksinimleri kapsar.

 Özel gereksinimli bir çocuk, daha önce kardeşlere, eşlere ve geniş aile üyelerine verilen enerjiyi kullanabilir.

 Bazı durumlarda, BAHP’ taki aile çıktıları aile işlevlerine ilişkin endişeleri ele almaktadır.

 Örneğin, çocuğunun tıbbi gereksinimlerinin maliyetini karşılamak için işe dönmek zorunda kalan bir anne, aile

işlerindeki değişikliklerin yanı sıra güvenilir bir çocuk bakıcısı bulmak zorundadır.

 Profesyoneller bu anneye yardım ederse, çocuğu da içeren tüm aile üyeleri bundan yarar sağlar.

28