Stroop Testi Performansýnýn
Elektrofizyolojisi: Olay-Ýliþkili Potansiyeller
ve Ýliþkili Beyin Haritalarý
Sirel Karakaþ1, Belma Bekçi2, Elvin Doðutepe2, Ö.Utku Erzengin3
1Prof.Dr., 2Dr., Hacettepe Üniversitesi Deneysel Psikoloji Uzmanlýk Alaný Biliþsel Psikofizyoloji Araþtýrma Birimi, Ankara, 3Dr., Marmara Üniversitesi Biyoistatistik Anabilim Dalý, Ýstanbul
SUMMARY
The Electrophysiology of Performance in the Stroop Test: Event-Related Potentials and Brain Maps Objective: To find the cognitive correlates and the brain regions that performance on Stroop Test represent. Method: The study was conducted on 45 healthy volun-teers who were matched with respect to age (19-37 years) and education (12 years or more). Stimulation, recording and analyses were carried under NeuroScan 4.2. Computerized versions of the Stroop Test were used. EEG was recorded from 32 electrode locations (10/20 system, referenced to linked earlobes) and filtered between 0.16-100 Hz (3 dB point, 12 dB octave/slope). Total record time was 2046 ms and the first 1024 ms comprised the prestimulus interval which was also be used for baseline correction. Sampling rate was 512 Hz. The analyses were carried on in the time-domain (event-related potentials: ERPs). Respective time-domain maps were constructed. The effect of the experimental condi-tions and electrode locacondi-tions on ERP peaks were statisti-cally analyzed. Results: In this test, early ERP and high frequency ERO components were obtained mainly from the posterior recording sites and represented sensory/perceptual processes. The late ERP and the low frequency ERO components, on the other hand, repre-sented higher operations of information processing. Conclusion: Performance at the Stroop Test involve extended regions of the brain. These findings support the contemporary models on brain and cognition according to which functions are realized through selec-tively distributed processing.
Key Words: Stroop test, frontal lobe, cognition, event-related potentials, EEG mapping, error detection.
ÖZET
Amaç: Literatür ve klinik uygulamalarda yaygýn olarak kullanýlan Stroop Testine iliþkin puanlarýn temsil ettikleri biliþsel iþlevleri ve ilgili beyin alanlarýný belirlemek. Yöntem: Araþtýrma yaþ (19-37 yaþ aralýðý) ve eðitim düzeyi (12 yýl ve üstü) açýsýndan eþleþtirilmiþ 45 saðlýklý gönüllü üzerinde yürütülmüþtür. Uyarým, kayýt ve analiz iþlemlerinde NeuroScan 4.2 donaným-yazýlým sistemi kul-lanýlmýþtýr. EEG kaydý 10-20 sistemine göre 32 elektrot lokasyonundan (referans: birleþtirilmiþ mastoid elektrot-larý) alýnmýþ, kayýtlar 0.16-100 Hz (3 dB noktasý, 12 dB oktav/eðim) sýnýrlarýnda filtrelenmiþ, toplam kayýt süresi olan 2046 ms'nin ilk 1024 ms'lik bölümü temel düzeyin de belirlenmesinde kullanýlacak olan uyarýcý-öncesi bölümü oluþturmuþtur. Örnekleme aralýðý 512 Hz olmuþ-tur. Analizler zamansal alanda (olay-iliþkili potansiyeller: OÝP) yapýlmýþ, ilgili haritalar elde edilmiþtir. Deneysel koþullar ve elektrot alanlarýnýn OÝP zirveleri üzerindeki etkileri istatistiksel tekniklerle analiz edilmiþtir. Bulgular: Ýncelenen testte erken OÝP zirveleriyle yüksek frekanslý osilasyonlarýn genelde posterior bölgelerde elde edildiði ve duyusal/algýsal iþlemleri temsil ettiði; geç OÝP zirveleriyle düþük frekanslý osilasyonlarýn antero-posteri-or eksen üzerinde elde edildiði ve ileri bilgi iþleme iþlem-lerini temsil ettiði görülmüþtür. Sonuç: Literatür ve uygu-lamalarda frontal bölge testi olarak kabul edilen Stroop Testi performansý beynin geniþ bir alanýný içermektedir. Bu bulgular, iþlevlerin beyne seçici olarak yayýlmýþ biçimde gerçekleþtirildiðini öne süren güncel beyin ve biliþ modellerini desteklemektedir.
Anahtar Sözcükler: Stroop testi, frontal lob, biliþ, olay-iliþkili potansiyeller, EEG haritalama, hata belirleme. (Klinik Psikiyatri 2005;8:155-171)
GÝRÝÞ
Kuramsal ve ampirik çalýþmalar konusunda kap-samlý bir literatür taramasý yapan Pennington ve Ozonoff (1996), yönetici iþlev ölçüm alanlarýnýn altý farklý sýnýf altýnda toplanabileceðini belirtmiþtir. Bu altý sýnýf, kurulumu koruma ve deðiþtirebilme, plan-lama, baðlamsal (contextual) bellek, zaman ve mekanda olaylarý bütünleþtirebilme, akýcýlýk, çalýþ-ma belleði (working memory) ve ketleme (inhibi-tion) yani bozucu etkiye (interference) karþý koya-bilmedir (Pennington ve Ozonoff 1996, Solso 1995, Welsh ve Pennington 1988). Ketleme yeteneði Barkley'e (1997) göre tüm yönetici iþlevlerdeki ortak unsurdur. Ketlemenin yönetici iþlevlerdeki merkezi önemi, söz konusu iþlevdeki bozukluklarýn ketleme ve ayrýca çalýþma belleði parametreleri yoluyla bilgisayarda modellenmesiyle de desteklen-miþtir (Roberts ve ark. 1994, Cohen ve Servan-Schreiber 1992).
Stroop Testi (Stroop 1935) algýsal kurulumu, deðiþen talepler doðrultusunda ve bir 'bozucu etki' (interference) altýnda deðiþtirebilme kolaylýðýný; alýþýlmýþ bir davranýþ örüntüsünü ketleme ve olaðan olmayan bir davranýþý yapabilme yeteneðini ortaya koyan bir nöropsikolojik testtir (Spreen ve Strauss 1991). Ketleme yeteneðinin ölçülmesindeki rolü nedeniyle Stroop Testi yönetici iþlevleri ölçmede yaygýn olarak kullanýlan bir nöropsikolojik test konumundadýr (Lezak 1995, Spreen ve Strauss 1991).
Yönetici Ýþlevlere Ýliþkin Beyin Yapýlarý: Görüntüleme Bulgularý
Yönetici iþlevlerle frontal loblarýn yakýndan baðlantýlý olduðu, üzerinde genel görüþ birliði olan bir konudur (Fuster 1989, Goldman-Rakic 1987, Luria 1966). Ancak bilimsel veriler, biliþsel olduðu kadar fizyolojik iþlevlerin, beynin paralel ve bütün-leþik (integrative) bir þekilde çalýþan yapýlarýnýn ürünü olduðunu ortaya koymaktadýr (Karakaþ ve Baþar baskýda, 2004). Mesulam'ýn (1990) geniþ kap-samlý nörobiliþsel aðlarda daðýtýlmýþ iþleme kuramý, Fuster'in (1995) kortikal bellek kuramý, Baþar'ýn (1998, 1999) osilasyonel nöral topluluklar kuramý beynin bütünleþik çalýþmasýna iliþkin kuramsal açýklamalardýr. Son veriler ve çaðdaþ kuramlar gözönüne alýndýðýnda, yönetici iþlevlerin sadece frontal loblarla denetleniyor olmamasý gerekmek-tedir.
Yönetici iþlevlerin sadece frontal lobla ilgili olma-masý gerektiði yolundaki varsayým, yönetici iþlev-lerin kritik süreçiþlev-lerinden biri olan ketleme yeteneðini ölçen Stroop Testi performansýndaki görüntüleme bulgularý ile de desteklenmektedir. Yüksek bir uzaysal çözünürlüðe ve diðer görün-tüleme teknikleriyle kýyasladýðýnda yüksek bir zamansal çözünürlüðe sahip olan fonksiyonel manyetik görüntüleme (fMRG) (Karakaþ 2000, Volz ve ark. 1997) Stroop performansýnýn beyinde yaygýn bir alanda aktivasyon yarattýðýný ortaya koy-muþtur. Bunlardan biri frontal bölgedir (Bijl ve ark. 2005, Bokura ve ark. 2005, Gruber ve Yurgelun-Todd 2005, Markela-Lerenc ve ark. 2004, Barcelo ve ark. 2002, 2000, Liotti ve ark. 2000). Stroop per-formansý sýrasýnda, sað lateral prefrontal (Vendrell ve ark. 1995) ve sol dorsolateral korteks (Dao-Castellana ve ark. 1998) aktivasyonunun hata puanlarýyla, sol medio-frontal korteksin ise bozucu etkiyi ölçmede kullanýlan süre puanlarýyla iliþkili olduðu bulunmuþtur (Dao-Castellana ve ark. 1998).
Ancak Stroop performansý frontal bölge dýþýndaki diðer beyin bölgelerinde de aktivasyona yol açmýþtýr (Atkinson ve ark. 2003, Barcelo ve Rubia 1998, Rebai ve ark. 1997, Nakazawa ve ark. 1993). Bunlar arasýnda sað ve sol anterior singulat, sað prekuneal, sol inferior frontal ve sol operküler böl-geler bulunmaktadýr (Swick ve Jovanovic 2002, Khateb ve ark. 2000, Leung ve ark. 2000, Brown ve ark. 1999, Bush ve ark. 1998). Bu yapýlardan özel-likle anterior singulatýn Stroop performansýnda kri-tik bir rolü vardýr. Anterior singulatta bilginin içe-riðine (biliþsel ya da emosyonel) ve/veya davranýþlar üzerindeki bozucu etkisine dayanan mekansal bir ayrýþma vardýr (Whalen ve ark. 1998). Anterior singulatýn biliþsel bölümü (dorsal kýsým), uyarýcý seçimini modüle ederek ve/veya cevap seçimine aracýlýk ederek dikkat süreçlerinde merkezi bir rol oynamaktadýr (Bush ve ark. 1998). Duyusal iþlevler, çalýþma belleði ve vijilans iþlevleri rostralde; cevap seçimi, motor planlama ve motor cevap ise kaudalde yerleþim göstermektedir (Peterson ve ark. 1999). Bu nöral yollarý yöneten birimlerin anterior singulat içerisinde iþlevsel bir topografi göstermesi, Stroop Testi performansýna çok sayýda dikkat altsistemlerinin katkýda bulun-duðuna iþaret etmektedir (tarama için bkz. Karakaþ ve Karakaþ 2000). fMRG çalýþmalarýndan elde edilen bulgular, Stroop renk-kelime bozucu
et-kisinin öncelikle anterior singulat korteksi aktive ettiði; bu aktivasyonu, kelime anlamlarýnýn ek iþlen-mesinden kaynaklanan sol temporo-parietal kor-teks aktivasyonunun izlediði þeklinde yorumlan-maktadýr (Liotti ve ark. 2000).
Stroop Testi Performansýna Ýliþkin Elektrofizyolojik Faaliyet
Stroop Testinde uyuþmayan denemeler (renk adlarýna iliþkin kelimelerin, ifade ettiðinden farklý renkte yazýldýðý denemeler; uyuþmayan uyarýcýlar), uyuþan denemeler (renk adlarýna iliþkin kelimelerin, ifade ettiði renkte yazýldýðý denemeler; uyuþan uyarýcýlar), nötr denemeler (renk adý olmayan kelimelerin farklý renklerde yazýlmýþ olduðu denemeler) bulunmaktadýr. Deneðin kelimelerin rengini söylemesi gerekmektedir. Stroop Testinin ölçtüðü, "Stroop etkisi" olarak da bilinen ketleme yeteneði, rengi söylemeye odak-lanan bireyde ayný zamanda da renk ismini okuma eðiliminin bulunmasýndan kaynaklanmaktadýr (Burke ve Light 1981). Ketlemenin derecesi uyuþ-mayan uyarýcýlarýn rengini söyleme süresinin, uyuþan uyarýcýlara göre uzamasý olarak ölçülmekte-dir (tarama için bkz. Karakaþ 2004).
Uyarýcýnýn Uyuþma Durumunun Etkisi
Stroop Testi performansýna baðlý elektriksel akti-vasyonun incelendiði çalýþmalarýn büyük bölümünde uyarýcý etkisi incelenmektedir. Bu doðrultuda, bir bozucu etkinin söz konusu olduðu ve tepki ketlemesini gerektiren uyuþmayan uyarýcýlara karþý elde edilen olay-iliþkili potansiyel (OÝP; event-related potentials) zirveleri incelen-mekte, bunlar, bozucu etkinin söz konusu olmadýðý uyuþan uyarýcýlara karþý elde edilenlerle karþýlaþtýrýlmaktadýr. Uyuþmayan uyarýcýlara karþý yüzey elektrotlarýndan elde edilen OÝP zirveleri arasýnda Cz'den kaydedilen N400 ve N450 dalgalarý (Rebai ve ark. 1997); fronto-sentral alanda kaydedilen artan negativite ve frontopolar alandan kaydedilen artan pozitivite bulunmaktadýr (West ve Alain 2000). Çalýþmalar bu iki etkinliðin iki odakla iliþkili olduðunu belirtmekte; bunlardan medial dorsal alandan kaydedilen 410 ms latanslý nega-tivitenin anterior singulat korteksle (ACC) (Liotti ve ark. 2000); geç ve lateralize negativitenin frontal bölge ile ilgili olduðu üzerinde durmaktadýr. (Atkinson ve ark. 2003). Bir diðer çalýþmada sol
fronto-sentral bölgeden kaydedilen 350-450 ms latanslý negativite ve ortaçizgi fronto-sentral alan-dan kaydedilen 450-550 ms latanslý pozitivitenin jeneratörlerinin, sýrasýyla sol prefrontal kortekste (PFC) ve sað anterior singülat kortekste (ACC) olduðu bulunmuþ, yönetici iþlevsellik gerekli olduðunda PFC'nin ACC'yi uyardýðý ve bu bölgenin kontrolu saðladýðý sonucuna varýlmýþtýr (Markela-Lerenc ve ark. 2004). Fan ve arkadaþlarý (2003) ACC'nin dorsal alanlarýnýn çeliþkinin izlenmesi, PFC'nin çeliþkinin çözümlenmesi ile ilgili olduðunu; MacDonald ve arkadaþlarý (2000) kontrolun saðlanmasý ile DLFPC'nin, performasýn izlenmesi ile de ACC'nin iliþkili olduðu; Leung ve arkadaþlarý (2000) ise PFC aktivasyonunun, dikkat kurulumunun daha fazla bilgiye odaklanmasý ile ilgili olduðu; ACC'nin rostral alanýnýn anterior kýs-mýnýn ise çeliþkiye özgü aktivasyon (uyuþmayan uyarýcý) gösterdiðini ileri sürmüþtür (Milham ve Banich 2005). ACC'de tepki modalitesi (sessel, manuel) veya prosesleme türü (sözel, mekansal) için farklý alanlar bulunduðu; Stroop performansý sýrasýnda büyük bir ACC alanýnýn aktivasyon gös-terdiði (Barch ve ark. 2001); ancak ACC'nin özel-likle çeliþki izleme (conflict monitoring) ile ilgili olduðu sonucuna varýlmýþtýr (Kerns ve ark. 2004). Stroop Testindeki uyuþan uyarýcýlara karþý tem-poro-parietal yavaþ dalga kaydedilmiþ ve bunun renk bilgisinin proseslenmesini (Rebai ve ark. 1997) veya anlam-temelli kavram sisteminin akti-vasyonunu temsil ettiði (West ve Alain 1999) düþünülmüþtür. Uyuþan ve uyuþmayan uyarýcýlarýn her ikisine karþý sol temporo-parietal korteksten kaydedilen 500-800 ms latanslý pozitivitenin uyarýcýnýn anlamý konusunda daha uzun bir bilgi iþlemeyi yansýttýðý (Liotti ve ark. 2000); ACC'nin posterior alanýnda rengin uyarýcý olarak kullanýldýðý her durumda (uyarýcýlarýn uyuþma durumuna bak-maksýzýn) genel bir aktivasyon gösterdiði bulun-muþtur (Milham ve Banich 2005).
Tepki Doðruluðuna Ýliþkin Etkiler
Uyarýcýnýn uyuþma durumunun beyin elektrofiz-yolojisini etkilediði yolundaki bu bulgulara karþýn diðer bazý çalýþmalarda Stroop etkisinin uyarýcý deðerlendirmesinden sonra meydana geldiði; etkinin, uyarýcý özelliklerinin yol açtýðý tepki reka-betiyle yani motor sistemle iliþkili olduðu iddia edilmektedir. Stroop etkisinin bilgi iþlemenin hangi aþamasýnda meydana geldiðini inceleyen kýsýtlý
sayýdaki bu çalýþmalar iddialarýný uyarýcýnýn uyuþ-ma durumunun P300 latansýný etkilememesine; uyuþmayan denemelerde, düðmeye basmadan 400 ve 205 ms önce premotor bir negativite meydana gelmesine; uyuþan denemelerde oksipital elektrot-lardan okuma tepkisi ile ilgili, frontal elektrotlarda ise adlandýrma tepkisi ile ilgili OÝP zirvelerinin kaydedilmesine dayandýrmaktadýr (Ilan ve Polich 1999, Grapperon ve ark. 1998, Warren ve Marsh 1979). Uyuþmayan uyarýcýya karþý elde edilen OÝP zirvelerinde ACC'nin kritik olduðu yukarýda belir-tilmiþti. Yanlýþ davranýþa baðlý tepkilerin ince-lendiði çalýþmalarda, tepkiden 40 ms sonra ortaya çýkan ve sentral alanda zirveye ulaþan "hataya baðlý negativite"nin (error-related negativity: ERN) de jeneratörünün ACC'de olduðu rapor edilmektedir (Alain ve ark. 2002, Hajcak ve Simons 2002, Masaki ve ark. 2001). Sözel hatalarda negatife-kayan (negative-shifting) potansiyelin ardýndan bir de pozitif potansiyel elde edilmiþtir. DeSoto ve arkadaþlarý (2001) uyuþmayan denemelerde uyarýcýya karþý tepki zamanýnýn uzamasýný, doðru ve yanlýþ tepkilerle ilgili beyin alanlarýnýn (sol ve sað motor alanlar) eþzamanlý olarak aktive olmasýna ve bir tepki rekabetinin ortaya çýkmasýna baðlamýþtýr. Araþtýrmanýn Amacý
Bir yönetici iþlev testi olan Stroop Testi sýrasýndaki aktivasyonda ACC'nin kritik olduðu görülmektedir. Ancak çalýþmalar burada etkin olan faktörün uyarýcý mý yoksa tepki mi olduðu konusunda uzlaþa-mamaktadýr. Günümüzde insan zihninin sadece duyumsayýp algýlama, öðrenme ve bellek, irdeleme, problem çözme ve planlama gibi yetenek alanlarýn-dan oluþmadýðý, bu süreçleri izleyen (to monitor), denetleyen (to control) ve yöneten (to execute) bir "üst" (meta) sistem olduðu üzerinde durulmaktadýr (Karakaþ ve ark. 2003b, Koriat 1993, Nelson ve ark. 1986). Bu üst-sistem, bireyin üst-biliþ þemalarýný, kurulumlarýný (set) korur, gerektiðinde deðiþtirip düzenler, onlarý yeniden oluþturur, zaman ve mekan üzerinde olaylarý bütünleþtirir (integration), belleði tarar, bellek izlerinin üstünde çalýþýr, stratejiler kurup deðiþtirir, planlar yapar ve bozucu etkilere karþý koyar; kýsaca zihinsel faaliyet-leri yönetir (Pennington ve Ozonoff 1996, Solso 1995, Welsh ve Pennington 1988).
Böyle bir üst-sistem Stroop Testi uyarýcýlarýna (uyuþan veya uyuþmayan) karþý verilecek OÝP zirvelerini etkiliyor olmalý; uyuþmayan uyarýcý
durumunda çeliþkinin nasýl çözüleceðini belir-lemeli, verdiði tepkileri doðruluðu ve yanlýþlýðý açýsýndan denetlemeli ve bir sonraki uyarýcýya veri-lecek tepkilerde bu bilgilerden yararlanmalýdýr. Nitekim Barkley'in (1997) belirttiði ketleme tür-lerinin ikisi olan potansiyel bir davranýþý ketleme ve süregiden bir davranýþý ketleme tepkilerle ilgilidir. Bozucu etkinin kontrolu ise, kaçýnýlmaz bir biçimde uyarýcý türünü de içermektedir. Bütün bunlar, uyarýcý ve tepkinin ayrý ayrý ele alýnamayacaðýný ortaya koymakta; Stroop etkisi incelenirken bu iki faktörün bir arada ele alýnmasý gerektiðine iþaret etmektedir. Bunun yapýlmadýðý çalýþmalarda uyarýcýnýn uyuþma durumunun yarattýðý etkiye, tep-kinin doðruluðuna iliþkin etkiler binecek; böylece de uyarýcý ve tepkiye iliþkin etkiler birbirine karýþa-bilecektir. Beri yanda, literatürde uyuþan ve uyuþ-mayan uyarýcýnýn yol açtýðý elektriksel cevaplarýn tepkinin doðru veya yanlýþ olmasýna göre nasýl deðiþtiðini; doðru tepkinin verildiði uyarýcýnýn ve yanlýþ tepkinin verildiði uyarýcýnýn nasýl bir bilgi iþleme faaliyetine tabi tutulduðunu inceleyen her-hangi bir çalýþmaya rastlanamamýþtýr.
Bu çalýþmanýn hipotezinde Stroop Testinde uyuþan ve uyuþmayan uyarýcýlara karþý verilen OÝP zirvelerinin tepkinin doðru ve yanlýþ olmasýna göre deðiþeceði öngörülmektedir. Stroop performansý beyinde yaygýn bir alanda temsil edilmektedir. Mevcut çalýþmada, bu yaygýn aktivasyonun söz konusu dört koþuldan (uyuþan uyarýcý doðru tepki; uyuþmayan uyarýcý doðru tepki; uyuþan uyarýcý yan-lýþ tepki; uyuþmayan uyarýcý yanyan-lýþ tepki) bir veya birkaçýna özgü olacaðý düþünülmüþtür.
GEREÇ VE YÖNTEM Katýlýmcýlar
Çalýþmada 19-37 yaþ aralýðýnda, 12 yýl ve üstü eðitim görmüþ olan, sað elini kullanan toplam 45 saðlýklý katýlýmcý yer almýþtýr. Katýlýmcýlar, gönül-lülük esasýna göre belirlenmiþtir. Bunun için potan-siyel katýlýmcýlara Bilgilendirilmiþ Onam Formu okutulmuþ, formu okuyup imzalayanlar örnekleme alýnmýþtýr.
Yaþ ortalamasý 22.77 (±3.42) olan katýlýmcýlarýn 37'si (%82.2) kadýn, 8'i (%17.8) erkek olmuþtur. Örneklem grubu daha önce benzeri çalýþmaya katýl-mamýþ olan katýlýmcýlardan oluþmuþtur. Nörolojik ve psikolojik rahatsýzlýðý olduðunu bildiren
katýlým-cýlar ile biliþsel süreçleri etkileme potansiyeli olan ilaçlarý kullanmakta olan veya bir süre kullandýktan sonra býrakmýþ olduðunu bildiren katýlýmcýlar örnekleme dahil edilmemiþtir.
Araç-Gereç ve Ýþlemler
Elektrofizyolojik Ölçümlere Ýliþkin Araç-Gereç ve Ýþlemler: Uyarým, Kayýt ve Analiz
Mevcut çalýþmada EEG kayýtlarý ses ve elektrik alanlarýndan yalýtýlmýþ bir odada yapýlmýþtýr. Uyarým, kayýt, depolama ve analiz iþlemleri 32 kanallý (28 EEG kanalý, 4 göz hareketleri için kanal) EEG-EP sistemi olan NeuroScan 4.2 kul-lanýlarak gerçekleþtirilmiþtir. Bu sistem donaným/yazýlým olarak üç ana birimden oluþmak-tadýr. Bunlardan biri 32 kanallý preamplifikatör olan SynAmps'dýr. SynAmps alçak geçiren sýnýrý 30 Hz olmak üzere 12 düzeyde, yüksek-geçiren sýnýrý ise DC .05 TC olmak üzere 9 düzeyde yazýlým yoluyla kullanýcý tarafýndan ayarlanabilen (0.16-100 Hz), gürültü düzeyi en fazla 2 mvp-p olan, örnek-leme aralýðý 32 kanal için 20000 RDP/sn olan (örnekleme hýzý 512 Hz) bir cihazdýr. Yalýtýlmýþ odada alýnan kayýtlar çentik filtrenin (notch filter) aktive edilmesini gerektirmememiþtir. Scan 4.2 temelde kayýt alan, verileri depolayan ve analiz eden çok-amaçlý bir ticari yazýlýmdýr. Bu yazýlým EEG kaydýnýn yapýlmasýnda, olay-iliþkili ve ortala-ma olay-iliþkili potansiyel, singular deðer dekom-pozisyonu, 3-boyutlu mapping, uzaysal filtreleme gibi tekniklerin uygulanmasýnda kullanýlmýþtýr. Stim, temelde görsel ve iþitsel uyarým hazýrlayan ve sunan bir sistemdir; Stroop görevi Stim donaným ve yazýlýmlarý ile saðlanmýþtýr. Bu sistem, ayrýca, uyarým/görev/testlere karþý katýlýmcýnýn verdiði davranýþsal cevaplarý (tepki sayýsý, süresi, latansý) kaydetmede kullanýlmýþtýr.
EEG aktivitesi uluslararasý 10-20 sistemine göre yerleþtirilen 32 elektrot (FZ, FCZ, CZ, CPZ, PZ, OZ, F3, FC3, C3, CP3, P3, O1, F7, FT7, T7, TP7, P7, F4, FC4, C4, CP4, P4, O2, F8, FT8, T8, TP8, P8, FP1, FP2) alanýndan kaydedilmiþtir. Kayýtlarda US-FDA onaylý, elektrotlarda Ag-Ag/Cl mad-desinin kullanýldýðý QuickCap kullanýlmýþtýr. Referans olarak birleþtirilmiþ kulak elektrotlarý (linked mastoid) kullanýlmýþ ve topraklama alýn elektrodundan saðlanmýþtýr. Göz hareketi artifakt-larý, her iki gözde supraorbital kýsým ile kantusun dýþýna yerleþtirilmiþ (VEOG ve HEOG) elektrotlar
aracýlýðýyla bipolar olarak kaydedilmiþtir. Empedans bütün elektrot alanlarýnda 5 Kohm veya daha az olmuþtur.
Stroop Testi
Mevcut çalýþmada Stroop Testi NeuroScan 4.2'nin Stim sistemi aracýlýðýyla, bilgisayar üzerinden uygu-lanmýþtýr. Orijinali Ýngilizce olan kelimeler Türkçeleþtirilmiþtir. Stroop Testinin bilgisayar ver-siyonu 24 adet kelimeden oluþmuþtur. Testte iki tür kelime bulunmaktadýr. Ýfade ettiði renk ile keli-menin yazýmýnda kullanýlmýþ olan rengin uyuþtuðu (U+) veya uyuþmadýðý (U-) kelimeler. Bu iki tür kelime seçkisiz sýrada, 1 saniye uyarýcýlar-arasý aralýklarla sunulmuþ, kelimelerin ekranda kalým süresi 0.750 sn olmuþtur. Çalýþmada katýlýmcýlardan tepkilerini motor olarak vermeleri istenmiþtir. Katýlýmcýdan istenen, uyarýcýnýn uyuþtuðu durumda 1, uyuþmadýðý durumda ise 2 numaralý tuþa, mümkün olduðu kadar hýzlý bir þekilde basmasýdýr. Deneye geçmeden önce, katýlýmcýnýn, yapacaðý görevi anlamasý için bir deneme serisi uygulan-mýþtýr.
Stroop Testinden doðru ve yanlýþ puanlarý hesap-lanmaktadýr: yapýsý gereði testten uyuþan uyarýcýlar için doðru tepki ve yanlýþ tepki sayýsý (uyuþan uyarýcý doðru tepki, uyuþan uyarýcý yanlýþ tepki: sýrasýyla, U+/D, U+/Y) ile uyuþmayan uyarýcýlar için doðru ve yanlýþ tepki sayýsý (uyuþmayan uyarýcý doðru tepki, uyuþmayan uyarýcý yanlýþ tepki: sýrasýy-la, U-/D, U-/Y) hesaplanmaktadýr. Bu testte bir de tepki zamaný puaný hesaplanmaktadýr. Böylece söz konusu nöropsikolojik testten toplam 5 puan hesaplanmaktadýr.
Elektrofizyolojik Verilerin Analizinde Kullanýlan Teknikler
EEG'yi sürekli olarak kaydeden NeuroScan 4.2 sis-temi, deney sonrasýnda istenilen bölgenin seçilerek analize tabi tutulmasýna olanak saðlamaktadýr. Deneysel iþlemler bittikten sonra, 'off-line' olarak artifakt düzeltme iþlemlerine geçilmiþtir. Bunun için göz hareketlerini kaydeden kanallardaki potansiyeller incelemeye tabi tutulmuþ ve 128 V'e yakýn ve üzeri olan genlik sapmasýnýn bulunduðu kayýtlarda, sapmanýn baþý iþaretlenmiþtir. Daha sonra, sapmalarýn baþýndan ileriye 200 ms gidilmiþ ve elde edilen kayýtlarýn, her katýlýmcý için ayrý ayrý olmak üzere, ortalamasý alýnmýþtýr. Böylece
katýlýmcýlar için artifakt þablonlarý oluþturulmuþtur. Bu þablon ilgili olduðu kayýt bölümünden çýkarýlmýþ ve böylece kas ve göz artifaktlarý için düzeltme yapýlmýþtýr. NeuroScan 4.2 yazýlýmýnda bu iþlem 'VEOG reduction' olarak tanýmlanmaktadýr. Artifakttan arýnmýþ olan sürekli kayýtlarda, uyarýcý-dan 1024 ms önce ve 1022 ms sonra olan bölümler seçilmiþtir. Elde edilen kayýtlar temel-çizgi (base-line) düzeltme iþlemine tabi tutulmuþtur. Bunun için tüm noktalarýn genliklerinin ortalamasý alýn-mýþ, her bir nokta için hesaplanmýþ olan ortalama offset deðerleri, kayýtta ilgili olduðu noktanýn orta-lamasýndan çýkarýlmýþtýr.
Daha sonra, göz hareketlerinin yarattýðý artifakt-larýn silinmiþ olduðu kayýtlar, ait olduklarý nöro-psikolojik puan koþullarý altýnda toplanmýþtýr. Buna göre Stroop Testi için analizler 4 grup (U+/D, U+/Y, U-/D, U-/Y puanlarýyla ilgili) üzerinde yürütülmüþtür.
Elektrofizyolojik kayýtlardan olay-iliþkili potan-siyeller (OÝP; event-related potentials) hesaplan-mýþtýr. Zaman ekseni üzerindeki genlik deðiþim-lerinden ve ortaya çýkan zirvelerden oluþan OÝP'ler için katýlýmcý ortalamalarý ve genel ortalamalar hesaplanmýþtýr. OÝP'lere iliþkin ortalama alma iþle-mi, deneysel paradigma/uyarýcý türleri ve incelenen tüm elektrot alanlarý için ayrý ayrý yürütülmüþtür. Stroop Testi için, uyuþan uyarýcýya verilen doðru tepkiler (U+/D), uyuþan uyarýcýya verilen yanlýþ tepkiler (U+/Y), uyuþmayan uyarýcýya verilen doðru tepkiler (U-/D) ve uyuþmayan uyarýcýya veri-len yanlýþ tepkilerle (U-/Y) ilgili OÝP'ler hesaplan-mýþtýr.
Haritalama (mapping) tekniði ile elektrot alanlarý-na yayýlan nöroelektrik faaliyet hesaplanmakta ve görüntüsel olarak sunulmaktadýr. Haritalama zaman alanýnda ve frekans alanýnda yapýlabilmek-tedir. Zaman alanýnda haritalama, incelenen kayýt alanlarýnda, zaman eksenindeki genlik deðiþimleri-ni (V cinsinden) temel almaktadýr. Frekans alanýn-da haritalama, incelenen kayýt alanlarýnalanýn-da deðiþik frekans bantlarýndaki güç (power: V2 cinsinden) veya genlik (gücün kare kökünün V cinsinden karþýlýðý) deðiþimlerini temel almaktadýr. Haritalama global interpolasyon veya lokal inter-polasyon yoluyla yaratýlabilmektedir. Mevcut araþtýrmada, herhangi bir noktadaki deðerleri hesaplamak için tüm elektrotlardaki deðerlerin gözönüne alýndýðý ve daha düzgün geçiþlerin elde
edildiði global interpolasyon yöntemi kul-lanýlmýþtýr.
BULGULAR
Bu çalýþmada Stroop Testi koþullarý, uyuþan uyarýcýya verilen doðru ve yanlýþ tepki (sýrasýyla, U+/D, U+/Y) ile uyuþmayan uyarýcýya verilen doðru ve yanlýþ tepkileri (sýrasýyla, U-/D ve U-/Y) içermiþtir. Aþaðýdaki bölümlerde veriler üzerinde yürütülmüþ olan elektrofizyolojik (OÝP ve haritala-ma) ve istatistik analizler (tek-deðiþkenli ve çok-deðiþkenli varyans analizi; lojistik regresyon ve fak-tör analizi gibi çok-fakfak-törlü teknikler) sonucunda elde edilmiþ olan bulgular sunulmaktadýr.
Davranýþsal Ölçümlere Ýliþkin Bulgular
Analizlere baþlamadan önce süre ve hata puanlarý incelenmiþ, aþýrý puanlara (univariate ve multivari-ate outliers) sahip katýlýmcýlar analiz dýþý býrakýlmýþtýr. Bu iþlemde kritik z deðeri olarak 3.00 seçilmiþ, daha büyük z deðerine sahip olan veriler kullanýlmamýþtýr (seçilen kritik deðer çift yönlü hipotez testinde α/2 = .001'e karþýlýk gelmektedir). Bu iþlemlerden sonra örneklem 42 katýlýmcýdan oluþmuþtur.
Tablo 1'de Stroop Testinin uygulanmasýnda elde edilen verilere iliþkin ortalama ve standart sapma deðerleri sunulmaktadýr. Tablo incelendiðinde, uyarýcýnýn uyuþma durumundan (uyuþan, uyuþ-mayan) baðýmsýz olarak doðru tepki sayýlarýnýn yanlýþ tepkilerden daha fazla, tepki zamanlarýnýn (reaction time) da daha uzun olduðu görülmekte-dir. Uyarýcýnýn uyuþtuðu veya uyuþmadýðý durum-larda elde edilen puanlar ve tepki zamanlarý ise bir-birine yakýn olmuþtur.
Stroop Testi koþullarý altýnda elde edilen davranýþsal veriler 2 x 2 faktörlü tekrar ölçümlü desen uyarýnca varyans analizine (analysis of vari-ance: ANOVA) tabi tutulmuþtur. Desendeki baðýmsýz deðiþkenler uyarýcýnýn uyuþma durumu (uyuþan, uyuþmayan) ve tepkinin doðruluðu (doðru, yanlýþ) olmuþtur. Tepki zamaný ölçüm-lerinin baðýmlý deðiþken olarak ele alýndýðý varyans analizinde deðiþkenlerin etkisi anlamlý bulun-mamýþtýr. Puanlarýn baðýmlý deðiþken olarak alýndýðý varyans analizinde tepkinin doðruluðu deðiþkeninin etkisi anlamlý bulunmuþtur, F(1,41)= 1491.866, p .0001. Doðru tepki puanlarý, yanlýþ tepki puanlarýndan yüksek bulunmuþtur.
Doðru tepki puanlarý ve bunlara iliþkin tepki zamaný ile yanlýþ tepki puanlarý ve bunlara iliþkin tepki zamanlarýnýn birbiriyle iliþkililik durumu, uyuþan ve uyuþmayan uyarýcý koþullarý için ayrý ayrý analiz edilmiþtir. Bu amaca yönelik olarak hesap-lanan Pearson momentler çarpýmý korelasyon kat-sayýlarýndan anlamlý olanlarý (p .05) .447 ile -.948 arasýnda deðiþmiþtir. Uyuþan ve uyuþmayan uyarýcý koþullarýnda doðru ve yanlýþ puanlar arasýnda negatif yönde korelasyon katsayýlarý elde edilmiþtir. Buna göre doðru puanlarý arttýkça yanlýþ puanlarý azalmaktadýr. Tepki zamaný için olan korelasyon katsayýlarý ise uyarýcý türünden ve tepkinin doðru-luðundan baðýmsýz olarak daima pozitif yönde olmuþtur. Buna göre herhangi bir deðiþkendeki tepki zamaný uzadýkça (veya kýsaldýkça), diðer deðiþkendeki tepki zamaný da buna paralel olarak uzamaktadýr (veya kýsalmaktadýr).
Uyarýcý uyuþma durumunun (uyuþan, uyuþmayan) yordanan deðiþken olarak ele alýndýðý verilere lojis-tik regresyonun geriye doðru olan (backward) þekli uygulanmýþtýr. Modelin sýnýflamadaki doðruluk derecesi %63.04 olarak bulunmuþ, ki-kare deðeri ise anlamlý olmamýþtýr. Bu sonuç, tepkinin doðru-luðundan uyarýcý türünün yordanmasýnda yalancý pozitif ve yalancý negatiflerin ortaya çýkacaðýna iþaret etmektedir (duyarlýk: %65.22, seçicilik: %60.87).
Stroop puanlarýnýn hangi özellikler altýnda kümeleþtiðini görmek için verilere temel bileþenler analizi (principal component analysis: PCA) uygu-lanmýþtýr. PCA'da elde edilen faktörlerin hangi-lerinin sýfýrdan anlamlý olarak farklý olduðunu belirlemede Kaiser normalleþtirmesi ölçütü kul-lanýlmýþ (Tatsuoka 1971) ve özdeðeri (eigenvalue) 1.00'den büyük olan faktörler yoruma esas alýnarak bunlarýn ortak varyansa katkýlarý incelenmiþtir.
Faktör varyanslarýnýn maksimum olmasýný saðla-mak ve daha iyi yorum veren en basit yapýya ulaþ-mak için; verilere, ortogonal rotasyon yöntem-lerinden biri olan Varimaks yöntemi uygulanmýþtýr. En düþük faktör yükü (factor loading) 0.316 kabul edilmiþtir; bu deðer altýndaki faktör yükleri, varyansa katkýlarý %10'un altýnda kalmasý nedeniyle, dikkate alýnmamýþtýr.
Yapýlan analizler sonucu, modelin açýkladýðý varyans %84.683 olmuþtur. Ýlk faktöre tepki zamaný ölçümleri yüklenmiþtir (açýklanan varyans: %42.634). Bu faktör tepki hýzý olarak adlandýrýlmýþtýr. Ýkinci faktöre uyuþmayan uyarýcý koþulu altýnda elde edilen puanlar yüklenmiþtir (%24.676). Bu faktör bozucu etki (interference) olarak adlandýrýlmýþtýr. Üçüncü faktöre uyuþan uyarýcý koþulu altýnda elde edilen puanlar yüklen-miþtir (%17.373). Bu faktör ise renk söylemeye odaklanmýþ dikkat olarak adlandýrýlmýþtýr.
Olay-Ýliþkili Potansiyellere (OÝP) Ýliþkin Bulgular Þekil 1'de Stroop Testinin U+/D, U-/D koþullarýn-da, Þekil 2'de U+/Y ve U-/Y koþullarýnda elde edilen ortalama OÝP'lerin 30 elektrot lokasyonun-daki topografik daðýlýmý verilmektedir. Þekil 1 ve 2 incelendiðinde, uyuþan uyarýcý durumunda tek geç zirve varken uyuþmayan uyarýcý durumunda iki geç zirve olduðu görülmektedir. Geç zirvelerin ortahat elektrotlarýnda belirgin biçimde elde edildiði, sagit-tal elektrotlara doðru zirvelerin genliðinin giderek azaldýðý ve oksipital elektrotlarda sadece erken zirvelerin bulunduðu görülmektedir.
Yanlýþ tepkilere iliþkin OÝP'lerin genliði, doðru tep-kilere iliþkin OÝP'lerdekinden daha yüksek olmuþ-tur (Þekil 2). Bu OÝP'ler yüksek frekanslarý içer-miþtir. Bu da özellikle erken zirvelerin gözlenemez
Tablo 1. Stroop testi koþullarý altýnda elde edilen puanlar ve tepki zamanlarýnýn ortalama ve standart sapmalarý
Tepki türü Doðru tepki Yanlýþ tepki
Uyarýcý türü Toplam puan Tepki süresi Toplam puan Tepki süresi
(ms) (ms)
Uyumlu uyarýcý 11.05 746.80 0.83 689.26
(±1.03) (±100.82) (±0.98) (±168.01)
Uyumsuz uyarýcý 10.86 750.32 1.02 709.14
olmasýna neden olmuþtur. Bunun dýþýnda, yanlýþ tepkilere iliþkin OÝP'ler doðru tepki için verilenlere çeþitli bakýmlardan benzer olmuþtur. Uyuþan uyarýcý durumunda tek geç zirve, buna karþýlýk uyuþmayan uyarýcý durumunda iki geç zirve elde edilmiþtir. Zirveler ortahat elektrotlarýnda belirgin olmuþ, sagittal elektrotlara doðru ortadan kalk-mýþtýr. Uyuþan uyarýcý durumunda sol hemisfer lehine bir lateralite eðilimi gözlenmiþtir. Oksipital elektrotlarda zirveler uyuþan uyarýcý durumunda belirgin biçimde elde edilmiþtir, uyuþmayan uyarýcý durumunda etkinliklerini kaybetmiþtir.
Zamansal cevaplarýn genliklerinin topografik daðýlýmý haritalanmýþtýr. Þekil 3'te genliklerin
daðýlýmý üstten gösterilmektedir. Bu haritalar gen-lik yoðunluðunun ortahat boyunca yerleþtiðini ve tepkinin doðruluðundan baðýmsýz olarak, uyuþ-mayan uyarýcý durumunda daha yüksek genlikler elde edildiðini göstermektedir. Uyuþmayan uyarýcýlara yanlýþ tepki verildiðinde belirgin bir sol hemisfer baskýnlýðý haritalarda da gözlenmektedir. Yukarýdaki bölümlerde OÝP zirvelerinin ortahat elektrotlarý boyunca belirgin olarak elde edildiði belirtilmiþti. Þekil 4'te uyuþan ve uyuþmayan uyarýcýlardan elde edilen ortalama OÝP'ler, tep-kinin doðru ve yanlýþ olmasýna baðlý olarak grup-landýrýlmýþ biçimde, üç ortahat elektrodu (Fz, Cz, Pz) için sunulmaktadýr. Þekil 1 ve 2'de sözü edilen
O2 O1 OZ PZ P4 CP4 P8 C4 TP8 T8 P7 P3 CP3 CPZ CZ FC4 FT8 TP7 C3 FCZ FZ F4 F8 T7 FT7 FC3 F3 FP2 F7 FP1 -500 0 500 1000ms µV 0 -5 5
Þekil 1. Stroop Testinde uyuþan uyarýcý doðru tepki konumunda (grafik gruplarýnda üstte olan) ve uyuþ-mayan uyarýcý doðru tepki konumunda (grafik gruplarýnda altta olan) elde edilen ortalama olay-iliþkili potansiyellerin (OÝP) topografik daðýlýmý. Uyarýcý aný dikey çizgiyle iþaretlenmiþtir. Topografik daðýlýmý gösteren tüm þekiller (1-4) ayný ölçekte çizilmiþ olup X- ve Y-eksenlerinin deðerleri sol alt köþede veril-mektedir.
erken ve geç zirvelerin Þekil 4'te ayrýntýlý olarak görülmesi mümkün olmakta, tüm eðrilerin ayný þekil (Þekil 4) üzerinde ve ayný ölçekte verilmiþ olmasý, dalga formlarý ve zirvelerde karþýlaþtýrma kolaylýðý saðlamaktadýr.
Þekil 4'te farklý koþullar ve elektrot alanlarýndan elde edilen OÝP'lerde benzer zirveler bulunmak-tadýr. OÝP dalga formunda ortaya çýkýþ sýrasýna ve polaritesine göre zirveler; N1 (latans: 87.67-105.57 ms), N2 (latans: 164.56-215.24 ms), P3 (latans: 199.78-282.27 ms), 1. geç negativite (GN1) (latans: 442-49-483.78 ms) ve 2. geç negativite (GN2) (latans: 738.65-848.67 ms) olarak elde edilmiþtir.
Zirvelerin koþullara göre deðiþimi, yukarýdaki bölümlerde verilenler doðrultusunda olmuþtur. Ýstatistik analizler temsili olarak seçilen ortahat elektrotlarýndaki ortalama OÝP'ler üzerinde yürütülmüþtür. Uyarýcýnýn uyuþma durumu (uyuþan, uyuþmayan), tepkinin doðruluðu (doðru, yanlýþ) ve elektrot alaný (Fz, Cz, Pz) deðiþkenlerinin oluþturduðu 2 x 2 x 3 faktörlü varyans analizi OÝP dalga formlarýnda elde edilen zirvelerin (N1, N2, P3, GN2, GN2) genlik ve latanslarýna ayrý ayrý uygulanmýþtýr.
Genliðin baðýmlý deðiþken olarak kullanýldýðý varyans analizinde sadece tepkinin doðruluðunun
O2 O1 OZ PZ P4 CP4 P8 C4 TP8 T8 P7 P3 CP3 CPZ CZ FC4 FT8 TP7 C3 FCZ FZ F4 F8 T7 FT7 FC3 F3 FP2 F7 FP1 -500 0 500 1000ms µV 0 -5 5
Þekil 2. Stroop Testinde uyuþan uyarýcý yanlýþ tepki (grafik gruplarýnda üstte olan) ve uyuþmayan uyarýcý yanlýþ tepki (grafik gruplarýnda altta olan) elde edilen ortalama olay-iliþkili potansiyellerin (OÝP) topografik daðýlýmý. Uyarýcý aný dikey çizgiyle iþaretlenmiþtir. Topografik daðýlýmý gösteren tüm þekiller (1-4) ayný ölçekte çizilmiþ olup X- ve Y- eksenlerinin deðerleri sol alt köþede verilmektedir.
etkisi anlamlý bulunmuþ; bu etki geç OÝP zirvelerinde elde edilmiþtir (P3 zirvesi için: F(1,8)=5.229, p≤.052; GN1 için: F(1,8)=8.493,
p≤.019; GN2 için: F(1,8)=13.991, p≤.006). Doðru
tepki verildiði koþullarda zirvelerin genliði, yanlýþ tepki verildiði koþullardakine göre daha küçük olmuþtur.
Latansýn baðýmlý deðiþken olarak kullanýldýðý varyans analizinde elektrot alaný etkisi çeþitli
zirveleri içermiþtir (N2 zirvesi için: F(2,16)=41.116, p≤.0001; P3 için: F(1,9)=31.757, p≤.0001; GN1 için:
F(2,16)=7.059, p≤.006). Varyans analizinde tepkinin doðruluðunun etkisi de anlamlý bulunmuþtur (N2 zirvesi için: F(1,8)=6.506, p≤.034; P3 zirvesi için: F(1,8)=77.257, p≤.0001; GN1 için: F(1,8)=22.889,
p≤.001; GN2 için: F(1,8)=13.991, p≤.006). Söz
konusu zirvelerde uyarýcý türü ile tepkinin doðru-luðu arasýnda ortak etki elde edilmiþtir. Bu
doðrul-00:00:00.-50 +5.2 +4.5 +3.9 +3.2 +2.6 +1.9 +1.3 +0.6 0 -0.7 -1.3 -2.0 -2.6 -3.3 -3.9 -4.6 -5.2 Subject:
EEG file: gavcontruetm500-1022.avg Recorded : 15:48:27 07-May-2003 Rate - 500 Hz, HPF - 1 Hz, LPF - 30 Hz, Notch - off
Neurosoft, Inc. SCAN 4.2 Printed : 03:51:18 30-May-2005 00:00:00.-50 +5.2 +4.5 +3.9 +3.2 +2.6 +1.9 +1.3 +0.6 0 -0.7 -1.3 -2.0 -2.6 -3.3 -3.9 -4.6 -5.2 Subject:
EEG file: gavconfalsetm500-1022.avg Recorded : 10:09:22 04-Jun-2003 Rate - 500 Hz, HPF - 1 Hz, LPF - 30 Hz, Notch - off
Neurosoft, Inc. SCAN 4.2 Printed : 03:52:39 30-May-2005 00:00:00.-50 +5.2 +4.5 +3.9 +3.2 +2.6 +1.9 +1.3 +0.6 0 -0.7 -1.3 -2.0 -2.6 -3.3 -3.9 -4.6 -5.2 Subject:
EEG file: gavincontruetm500-1022.avg Recorded : 15:48:27 07-May-2003 Rate - 500 Hz, HPF - 1 Hz, LPF - 30 Hz, Notch - off
Neurosoft, Inc. SCAN 4.2 Printed : 03:54:54 30-May-2005 00:00:00.-50 +5.2 +4.5 +3.9 +3.2 +2.6 +1.9 +1.3 +0.6 0 -0.7 -1.3 -2.0 -2.6 -3.3 -3.9 -4.6 -5.2 Subject:
EEG file: gavinconfalsetm500-1022.avg Recorded : 10:08:41 30-Jul-2003 Rate - 500 Hz, HPF - 1 Hz, LPF - 30 Hz, Notch - off
Neurosoft, Inc. SCAN 4.2
Printed : 03:53:40 30-May-2005
Þekil 3. Stroop Testinde doðru tepki (1. sütun) ve yanlýþ tepki (2. sütun) için uyuþan uyarýcý (1. sýra) ve uyuþ-mayan uyarýcý (2. sýra) koþullarýnda elde edilen zamansal cevaplarýn þiddet daðýlýmý haritasýnýn üstten (dor-sal) görünümü.
tuda, N2 ve P3'te uyuþan uyarýcýlara karþý verilen doðru tepkilere iliþkin zirvelerin latansý ve uyuþ-mayan uyarýcýlara karþý verilen yanlýþ tepkilere iliþkin zirvelerin latansý daha uzun olmuþtur. Aksine, geç negatif zirvelerde (GN1, GN2) uyuþan uyarýcýlara karþý verilen yanlýþ tepkilere iliþkin zirvelerin latansý ve uyuþmayan uyarýcýlara karþý verilen doðru tepkilere iliþkin zirvelerin latansý genelde daha uzun olmuþtur.
Koherens Bulgularý
Stroop Testi için elde edilen verilerin topografik yayýlýmý konusunda çok-yönlü varyans analizi ve post hoc analizler yoluyla ulaþýlan sonuçlar koherens analizi yoluyla tahkik edilmiþtir.
Ölçümler arasýndaki korelasyon derecesi ve faz açýsý hakkýnda bilgi veren koherens, kompleks sayýlar üzerinden hesaplanmakta ve eþzamanlý olarak ölçülen iki ayrý süpürümün (sweep) zaman serisi analizine dayanmaktadýr. Kompleks sayýlarýn frekans spektrumu olarak zaman serileri frekans alanýna dönüþtürülmekte ve böylece kompleks bir korelasyon spektrumu yani koherens spektrumu elde edilmektedir (hesaplamalarda NeuroScan 4.2
sisteminin ilgili komutu: COHERENCE). Koherens analizi, herhangi elektrot alanýndan alý-nan ölçümle (referans) diðer elektrotlardan alýalý-nan ölçümler arasýnda hesaplanan koherens spektrum-larýný vermektedir.
Stroop Testi koþullarýnda elde edilen frekans bant-larýnýn güçleri üzerinde yürütülen istatistiksel anal-izler, frekanslarý 0-50 Hz arasýnda deðiþen osilasy-onlarýn genelde ortahat elektrotlarýnda daha güçlü olduðunu ortaya koymuþtur. Ortahat elektrotlarýn-dan Fz, Cz veya Pz'nin referans olarak alýndýðý koherens spektrumlarýnda, ortahat ölçümleri için elde edilen deðerler, ayný mesafede de olsa, sagittal ölçümler için elde edilenlerden daha yüksek olmuþ-tur.
TARTIÞMA
Bu çalýþmanýn amacý Stroop Testindeki uyuþan ve uyuþmayan uyarýcýlara verilen davranýþsal ve elektrofizyolojik tepkilerin, tepkinin doðru veya yanlýþ olmasýna baðlý olarak deðiþip deðiþmediðini belirlemek, söz konusu süreçlerin beyin alanýnda nasýl bir yayýlým gösterdiðini ortaya koymaktýr. Tepkiler saçlý deri üstünden kaydedilen olay-iliþkili
Fz Cz Pz Uyuşmayan/Doğru Uyuşmayan/Yanlış Uyuşan/Doğru Uyuşan/Yanlış ms -500.0 -250.0 0.0 250.0 500.0 750.0 1000.0 µV 0.0 -2.5 2.5 ms -500.0 -250.0 0.0 250.0 500.0 750.0 1000.0 ms -500.0 -250.0 0.0 250.0 500.0 750.0 1000.0
Þekil 4. Stroop Testinde uyuþan uyarýcý doðru tepki (1. sýra), uyuþmayan uyarýcý doðru tepki (2. sýra), uyuþan uyarýcý yanlýþ tepki (3. sýra) ve uyuþmayan uyarýcý yanlýþ tepki (4. sýra) için Fz (1. sütun), Cz (2. sütun) ve Pz (3. sütun) elektrot lokasyonlarýndan kaydedilen ortalama olay-iliþkili potansiyeller (OÝP). Uyarýcý aný 0 olarak belirtilmiþtir. Tüm þekiller ayný ölçekte çizilmiþ olup deðerler ilgili eksenlerde verilmektedir.
potansiyelleri (OÝP) ve ayrýca davranýþsal tepkileri içermiþtir. Bu nitelikleriyle çalýþma, standart nöropsikolojik ölçme araçlarýnýn tetiklediði nöroelektrik zirveleri ve temsil ettikleri biliþsel iþlevleri ortaya koyan bir deneysel araþtýrmadýr. Davranýþsal Bulgular ve Ýliþkili Yorumlar
Stroop Testinde, kelimenin yazýmýnda kullanýlan renk ile kelimenin belirttiði rengin uyumlu olduðu ve bu ikisinin uyumsuz olduðu koþullar vardýr (sýrasýyla, U+ ve U-). Koþulun uyumlu veya uyum-suz olduðuna karar veren deneðin, kararýný bir düðmeye basarak belirtmesi gerekmektedir. Verilmesi belli bir zaman alan (reaction time: tepki zamaný) bu tepki doðru veya yanlýþ olabilir (sýra-sýyla, D ve Y).
Davranýþsal tepki ölçümleri (süre; doðru/yanlýþ tepki sayýsý) üzerinde yapýlan faktör analizi ile test puanlarýnýn kaç özellik altýnda toplandýðý incelen-miþtir. Analiz sonucunda uyuþan uyarýcýlara verilen doðru ve yanlýþ tepkiler bir faktör; uyuþmayan uyarýcýlara verilen doðru ve yanlýþ tepkiler de diðer faktör altýnda yer almýþtýr. Bu sonuçlara göre puan-lar uyarýcý türüne göre gruplaþmakta, tepki doðru-luðu puan gruplarýnda bir etken olarak rol oynama-maktadýr. Ayrý bir grup altýnda toplandýðý görülen tepki zamaný ölçümleri ise tamamen ayrý bir özel-likle iliþkilidir.
Varyans analizinde uyarýcýnýn türü veya tepkinin doðruluðu, tepki zamanýný etkilememiþ; korelasyon analizinde de dört koþuldaki tepki zamanlarý arasýnda pozitif korelasyonlar elde edilmiþtir. Performans ölçümü olarak tepki sayýsýnýn kul-lanýldýðý varyans analizinde, sadece tepkilerin doðruluðu deðiþkeni anlamlý etki yapmýþ; doðru tepkilerin sayýsýnýn yanlýþ tepkilerden daha fazla olduðu görülmüþtür. Ancak tepkilerin doðruluðuna iliþkin bu puanlardan uyarýcý türünün yordanmasý mümkün olmamýþtýr.
Mevcut çalýþmanýn hipotezi, uyarýcý türü etkisinin, tepkinin doðru veya yanlýþ olmasýna göre deðiþmesini öngörmekteydi. Bu ise kendini faktör analizinde U+/D, U+/Y, U-/D ve U-/Y þeklinde dört ayrý faktörün ortaya çýkmasý; regresyon anali-zinde tepki doðruluðu puanlarýndan uyarýcý türünün yordanabilmesi; varyans analizlerinde de iki deðiþken arasýndaki ortak etkinin anlamlý çýk-masý ile kendini gösterirdi. Yukarýdaki bulgular böyle bir durum sergilememiþtir. Bu nedenle
araþtýrma hipotezi davranýþsal ölçümler düzeyinde desteklenmemiþtir.
Davranýþsal bulgularda dikkat çeken bir husus, uyarýcý türünün tepki süresini etkilememesidir. Halbuki "Stroop etkisi" uyarýnca beklenti, uyuþ-mayan uyarýcý durumunda otomatik temelli okuma tepkisinin renk söylemeye karýþtýrýcý etki yapmasý, bu nedenle de tepki süresinin uzamasý idi (MacLeod 1992, Stroop 1935). Bu sonuç için üç alternatif açýklama söz konusu olabilir. Stroop Testinin Türk standardizasyonu olan Stroop Testi TBAG Formunun normalizasyon çalýþmasýnda eðitimin süre puanlarý üzerinde anlamlý etki yaptýðý görülmüþtür (Karakaþ 2004, Karakaþ ve ark. 1999). Mevcut çalýþmada kullanýlan örneklemin yüksek eðitim düzeyinden gelmiþ olmasýnýn, doðru tepki sayýsýnýn yüksek olmasýna; tepki zamaný üzerinde de "Stroop" etkisinin elde edilememiþ olmasýna yol açtýðý düþünülebilir.
Laboratuvarýmýzda yürüttüðümüz bir inceleme, yukarýdaki bulgunun, testin bilgisayar aracýlýðýyla uygulamasýnýn bir sonucu olmadýðýna iþaret etmek-tedir. Bu incelemede Stroop TBAG'ýn bilgisayar versiyonu hazýrlanmýþ ve örneklemdeki katýlým-cýlara uygulanmýþtýr. Geleneksel kaðýt-kalem testi için elde edilen normalizasyon verileri, uyuþmayan kelimeleri okumanýn bunlarýn rengini söylemeye göre %35.75 daha hýzlý olduðunu göstermektedir (Karakaþ 2004). Stroop TBAG'ýn bilgisayar versi-yonu için bu oran %46.34 olarak bulunmuþtur. Bu deðerler Stroop Testi TBAG Formunda elde edilen Stroop etkisinin ayný testin bilgisayar uygulamasýn-da uygulamasýn-da elde edildiðini ortaya koymakta; NeuroScan 4.2 sisteminde kullanýlan testte Stroop etkisinin elde edilememiþ olmasýnda, testin bilgisayar aracýlýðýyla uygulanmasýnýn etkisi bulunmadýðýna iþaret etmektedir.
Bir diðer açýklama geleneksel Stroop testleriyle NeuroScan 4.2'de uygulanan Stroop'un ayný biliþsel iþlevleri tetiklememesi olabilir. Geleneksel formda-ki Stroop Testi TBAG Formundaformda-ki performans; rengin ve kelimenin algýlanmasýný, kelime okuma eðiliminin bastýrýlmasýný, renk söyleme için tepki hazýrlýðýnýn yapýlmasýný ve bu sözel davranýmýn icrasýný içermektedir. Bunun faktör yapýsý da; oku-maya odaklanan dikkat, renk söylemeye odaklanan dikkat ve uyuþmayan uyarýcý altýnda elde edilen puanlarýn yüklendiði bozucu etki özelliklerini içer-mektedir (Karakaþ 2004, Karakaþ ve ark. 1999).
Beri yanda NeuroScan 4.2'deki performans rengin ve kelimenin algýlanmasýný, bunlarýn uyuþup uyuþ-madýðýna karar verilmesini, her bir durum için hangi tepkinin verileceðinin hatýrlanmasýný ve bu motor davranýmýn icrasýný içermektedir. Nitekim bu formdaki faktörler tepki zamaný, uyuþmayan uyarýcý koþulu altýnda elde edilen puanlar ve uyuþan uyarýcýlar altýnda elde edilen puanlardan oluþmaktadýr. NeuroScan 4.2 uygulamasý sonucu elde edilen bulgularý geleneksel Stroop test-lerinden elde edilen bulgularla karþýlaþtýrýrken bu hususlara dikkat edilmesi gerekmektedir.
Elektrofizyolojik Bulgular ve Ýliþkili Yorumlar: Olay-Ýliþkili Potansiyeller
Mevcut çalýþmada, uyuþan uyarýcýya karþý doðru tepkinin verildiði (U+/D), uyuþan uyarýcýya karþý yanlýþ tepkinin verildiði (U+/Y), uyuþmayan uyarýcýya karþý doðru tepkinin verildiði (U-/D) ve uyuþmayan uyarýcýya karþý yanlýþ tepkinin verildiði (U-/Y) durumlarda elde edilen olay-iliþkili potan-siyeller (OÝP) belirlenmiþtir. OÝP dalga formunda ortaya çýkýþ sýrasýna ve polaritesine göre zirveler; N1, N2, P3, GN1 ve GN2 olmuþtur.
Literatürde olduðu gibi, GN1 ve GN2, uzun süreli bir negativite üzerinde yer almýþ; U+/D koþulunun dýþýndaki tüm koþullarda fronto-sentral alanlarda artan negativite olarak elde edilmiþtir. Bu etkinlik frontopolar alanlarda ise artan pozitivite olarak gözlenmiþtir (West ve Alain 1999). GN1 ve GN2'nin oluþumunun uyarýcýnýn uyuþma durumu ile ilgili olduðu bulunmuþtur. Uyuþan uyarýcýlarda sadece GN1 elde edilirken uyuþmayan uyarýcýlarda hem GN1 hem GN2 elde edilmiþtir (Þekil 1, 2, 4). Literatür doðrultusunda bu örüntüler çeliþki belir-leme ve çözümbelir-leme ile ilgili olup uyarýcýnýn anlamý konusundaki uzun bilgi iþleme, ayrýca GN2'nin elde edilmesi ile de kendini göstermiþtir (Kerns ve ark. 2004, Liotti ve ark. 2000, West ve Alain 1999). Üst-biliþ sisteminin uyarýcý ve tepki üzerinde paralel olarak iþlemesi yönündeki deðerlendirme uyarýnca (Bölüm 1.3), GN1 ve GN2 tepkinin doðruluðuna göre deðiþmiþ; yanlýþ tepkiler için elde edilen zirve genlikleri doðru tepki için elde edilenlerden anlam-lý olarak daha büyük olmuþtur. Buna karþýanlam-lýk bu zirvelerin genliði uyarýcýnýn uyuþma durumundan etkilenmemiþtir.
Tepki doðruluðu GN1 ve GN2'nin ve ayrýca N2, P3'ün latanslarý üzerinde de anlamlý etki yapmýþtýr.
Ancak tepkinin doðruluðu ve uyarýcý türü etkileþime girdiðinden, latans üzerindeki bu etki oldukça karmaþýktýr: U+/D ve U-/Y durumlarýnda N2 ve P3'ün latansý uzamaktadýr. N2'nin, dikkat süreçleriyle, P3'ün ise latansý ile uyarýcý deðer-lendirme süresini, genliði ile çalýþma belleði, aktif dikkat ve yapýlacak davranýma karar verme süreç-lerini yansýttýðý bilinmektedir (Polich ve Margala 1997, Naatanen 1992, 1990, Naatanen ve Picton 1986, Polich 1986, Sutton ve ark. 1965). Uyuþan uyarýcýlara doðru tepki verilmesinin, uyuþmayan uyarýcýlara ise yanlýþ tepki verilmesinin nisbeten doðal olduðu; bunun da erken bilgi-iþleme evrelerinde (N2, P3) iþleme tabi tutulmasýnýn yeter-li olacaðý beklendik bir sonuçtur. Buna karþýlýk, U+/Y ve U-/D durumlarýnda geç negatif zirvelerin (GN1, GN2) latanslarý uzamaktadýr. Uyuþan uyarýcýlara yanlýþ tepkinin verilmesi, uyuþmayan uyarýcýlara ise doðru tepkinin verilmesi nisbeten atipik bir durumdur; bunun ise nisbeten geç bilgi-iþleme evrelerinde (GN1, GN2) bilgi-iþleme tabi tutul-masý doðaldýr.
Literatürde Stroop etkisinin bilgi-iþlemenin hangi aþamasýnda meydana geldiðini inceleyen malarda P300 latansý üzerinde, mevcut çalýþ-madakinin aksine, bir etki elde edilmemektedir. Buradan, Stroop etkisinin, tepki rekabeti ve motor sistemle ilgili olduðu sonucuna varýlmaktadýr (Ilan ve Polich 1999, Grapperon ve ark. 1998, Warren ve Marsh 1979). Doðruluk ve uyarýcý türü üzerinde mevcut çalýþmada elde edilmiþ olan ortak etki, P3 üzerindeki etkinin, sadece uyuþan uyarýcýlara doðru tepki verildiðinde ve uyuþmayan uyarýcýlara ise yan-lýþ tepki verildiðinde elde edildiðini göstermektedir. Bu bulgu Stroop etkisi konusundaki araþtýrmalarýn deney desenlerinin sadece uyarýcýnýn uyuþma duru-munu deðil, tepkinin doðru veya yanlýþ olduðunu da içermesi gerektiðini ortaya koymakta; aksi durum-da geçersiz bulgularýn ortaya çýkacaðýný göstermek-tedir.
Buna karþýlýk oksipital bölgede sadece erken N1 zirvesi elde edilmiþtir. Uyuþan uyarýcý durumunda özellikle belirgin olan bu zirve, Stroop etkisinin elektrofizyolojisini inceleyen literatürde okumanýn bir yansýmasý olarak deðerlendirilmiþtir (Grapperon ve ark. 1998).
Koþullara göre elde edilen OÝP'ler, görüntüleme ve elektrofizyoloji çalýþmalarýnda olduðu gibi, yaygýn bir daðýlým göstermiþ; zirveler sadece frontal
bölgede deðil diðer alanlarda da elde edilmiþtir (tarama için bkz. Karakaþ ve HM Karakaþ 2000). Ancak en belirgin zirveler (tepki doðruluðundan baðýmsýz olarak uyuþan uyarýcýlara karþý GN1, uyuþmayan uyarýcýlara karþý GN1 ve GN2) ve en yüksek koherens deðerleri ortahat elektrotlarý için elde edilmiþ; parasagittal alanlara doðru zirvelerin nitelikleri kaybolmuþtur. Bu bulgular, ortahat elek-trotlarýna özellikle yansýyan ve Stroop etkisi açýsýn-dan kritik rolü olan ACC için elde edilen bulgular-la uyumludur (Markebulgular-la-Lerenc ve ark. 2004, Liotti ve ark. 2000, MacLeod 1992, MacDonald ve ark. 2000).
Literatürde de uyuþan ve nötr kelimelerde sol he-misfer aktivasyonu gözlenmekte; bu, anlam-temelli kavram sisteminin aktivasyonu olarak deðer-lendirilmektedir (West ve Alain 1999). Mevcut çalýþmada sol hemisfer yanlýlýðý sadece uyuþan uyarýcýlara karþý deðil uyuþmayan uyarýcýlara karþý da elde edilmiþtir. Uyuþan uyarýcýlara karþý sadece GN1 elde edilmekte; bu zirve ortahat ve sagittal elektrotlarda benzer bir morfolojiyle elde edilmek-tedir. Veriler tepkinin doðruluðuna göre ayrýþtýrýl-madýðýndan etki birikici olmakta; bu da literatürde-ki 'uyuþan uyarýcýlara karþý sol hemisfer yanlýlýðý' yolundaki bulguyu doðurabilmektedir. Mevcut çalýþmada, uyuþmayan uyarýcýlara karþý elde edilen GN1 ve GN2'nin, doðru tepki durumunda, ortahat elektrotlarýndan sol sagittal elektrotlara kadar gözlendiði ortaya koyulmuþtur. Buna karþýlýk yanlýþ tepki durumunda sol sagittal elektrotlarda sadece GN1 elde edilmektedir. Veriler tepkinin doðru-luðuna göre ayrýþtýrýlmadýðýnda, bu iki ayrý genlik deðiþimi birbirini götürebilmekte, sol hemisfer yan-lýlýðý böylece görünemez hale gelmektedir. OÝP ve koherens analizi sonucu elde edilen bu bulgularýn gelecekteki çalýþmalarda ileri istatistik yöntemlerle de desteklenmesi düþünülmektedir. Ancak, bu bul-gular mevcut durumlarýyla da, Stroop etkisine iliþkin sol hemisfer yatkýnlýðýnýn, sadece uyarýcýnýn uyuþma durumunun deðil, ayný zamanda tepkinin doðruluðunun da hesaba katýldýðý deney desen-lerinde çalýþýlmasý gerektiðini ortaya koymaktadýr. Özetle, Stroop Testi altýnda elde edilen OÝP zirveleri uyarýcýnýn uyuþma durumuna göre deðiþmektedir. Ancak bu zirveler, söz konusu uyarýcýya verilen tepkinin doðru veya yanlýþ olmasý-na göre de deðiþmektedir. Diðer bir deyiþle beyin-den kaydedilen tepkiler sadece uyarýcýnýn etkisini
deðil, bireyin çok sonra vereceði tepkinin doðru-luðuna iliþkin etkileri de taþýmaktadýr. Buna göre, Stroop etkisi bakýmýndan hem algýsal çeliþki hem de tepki rekabeti hipotezi doðrudur (Schmidt ve Cheesman 2005). Bu durum, beynin bütünleþik (integrative) olarak çalýþan paralel sinir-aðlarýndan oluþmasý ve bu organizasyon içinde olaylarýn sadece aþaðýdan-yukarýya (bottom-up) deðil ayný zamanda da yukarýdan-aþaðýya (top-down) etkiler altýnda oluþuyor olmasýndan beklenen bir sonuçtur (Gilbert ve Shallice 2002, Cohen ve ark. 1990, tara-ma için bkz. Karakaþ ve Baþar baskýda). Söz konusu bulgular ayný zamanda da beyin ve süreçlerini sürekli izleyen ve kontrol eden bir üst-biliþ siste-minden de beklenen bir sonuçtur (Karakaþ ve ark. 2003b, Koch 2003, Koriat 1993, Nelson ve ark. 1986).
Beynin ve üst-biliþ sisteminin bu iþleyiþinden yapýla-bilecek olan bir yordama, uyarýcý uyuþma durumu-nun, sadece uyarýcýdan 200 ms sonra ortaya çýkan zirveleri deðil, bundan daha erken ortaya çýkan zirveleri de etkilemesiyle iliþkilidir. Literatürdeki bir çalýþma, uyuþan ve uyuþmayan ters (reverse) denemelerin (renk söylemenin okumaya etkisi) temporal bölgeden kaydedilen N100 ve parietal bölgeden kaydedilen P100 zirveleri bakýmýndan da farklýlaþtýðýný ortaya koymuþtur (Atkinson ve ark. 2003). Uyumsuzluðun erken dönemde de algý-landýðýna iþaret eden bu bulgu, Stroop performan-sýnýn paralel olarak çalýþan sinir-aðlarýnda gerçek-leþmekte olduðu yönündeki bulgulardan beklenen bir sonuçtur. Daha da ilginç bir yordama, beynin ve üst-biliþ sisteminin iþleyiþinin, çok daha sonra ve-rilen tepkilerin doðru veya yanlýþ olmasýnýn da bu erken zirveleri etkilemesidir. Diðer bir deyiþle, yor-dama ile, erken zirvelerin durumundan tepkinin doðru olup olmayacaðý anlaþýlabilmektedir. Geç zirvelere göre daha düþük genlikli bu erken zirvelerin incelenmesinde, OÝP zirvelerinin frekans analizine tabi tutulmasý gerekmekte; zirve morfolo-jisine farklý frekanslarýn (delta, teta, alfa, beta ve gamma) göreli etkilerinin incelenmesi gerekmekte-dir. Temelde bir duyusal bileþen olmakla beraber (Karakaþ ve Baþar 1998) yukarýdan-aþaðýya etkiler taþýdýðý belirlenmiþ olan (Karakaþ ve ark. baskýda, Karakaþ ve ark. 2003a) zaman-kilitli erken gamma osilasyonunun bu inceleme için uygun bir frekans bileþeni olduðu düþünülmektedir (tarama için bkz. Karakaþ ve ark. 2001). Mevcut çalýþma, biliþsel
faaliyetlere iliþkin beyin elektriksel aktivitesinin olanak verdiði bu yordamalarýn davranýþsal tepkiler kullanýlarak yapýlamayacaðýný da ortaya koymuþ-tur. Bu bulgu, davranýþsal tepkilerin beyin elektrik-sel faaliyetini her zaman yordamadýðý gibi ayrýntýlý biliþsel faaliyetleri de yordayamadýðýný göstermek-te, biliþsel faaliyetlerin incelenmesinde beyin
faaliyetine atýfta bulunmanýn zorunlu olduðunu göstermektedir.
Yazýþma adresi: Dr. Sirel Karakaþ, Hacettepe Üniversitesi Deneysel Psikoloji Uzmanlýk Alaný, Ankara, skarakas@hacette-pe.edu.tr
Alain C, McNeely HE, He Y ve ark. (2002) Neurophysiological evidence of error-monitoring deficits in patients with schizo-phrenia. Cereb Cortex, 12: 840-846.
Atkinson CM, Drysdale KA, Fulham WR (2003) Event-related potentials to Stroop and reverse Stroop stimuli. Int J Psychophysiol, 47:1-21.
Barcelo F, Munoz-Cespedes JM, Pozo MA ve ark. (2000) Attentional set shifting modulates the target P3b response in the Wisconsin Card Sorting Test. Neuropsychologia, 38: 1342-1355. Barcelo F, Perianez JA, Knight RT (2002) Think differently: A brain orienting response to task novelty. Neuroreport, 13:1887-1892.
Barcelo F, Rubia FJ (1998) Non-frontal P3b-like activity evoked by The Wisconsin Card Sorting Test. Neuroreport, 9:747-751. Barch DM, Braver TS, Akbudak E ve ark. (2001) Anterior cin-gulate cortex and response conflict: Effects of response modali-ty and processing domain. Cereb Cortex, 11:837-848.
Barkley RA (1997) Behavioral inhibition, sustained attention, and executive functions: Constructing a unifying theory of ADHD. Psychol Bull, 121:65-94.
Baþar E (1998) Brain Function and Oscillations: I. Brain Oscillations. Principles and Approaches. Springer-Verlag, Heidelberg.
Baþar E (1999) Brain Function and Oscillations: II. Integrative Brain Function. Neurophysiology and Cognitive Processes. Springer-Verlag, Heidelberg.
Bijl S, de Bruin EA, Bocker KB ve ark. (2005) Chronic effects of social drinking in a card-sorting task: An event related potential study. Clin Neurophysiol, 116:376-385.
Bokura H, Yamaguchi S, Kobayashi S (2005) Event-related potentials for response inhibition in Parkinson's disease. Neuropsychologia, 43:967-975.
Brown GG, Kindermann SS, Siegle GJ ve ark. (1999) Brain acti-vation and pupil response during covert performance of the Stroop color word task. J Int Neuropsychol Soc, 5:308-319. Burke DM, Light LL (1981) Memory and aging: The role of retrieval processes. Psychol Bull, 90:513-546.
Bush G, Whalen PJ, Rosen BR ve ark. (1998) The counting Stroop: An interference task specialized for functional
neu-roimaging: Validation study with functional MRI. Hum Brain Mapp, 6:270-282.
Cohen JD, Servan-Schreiber D (1992) Context, cortex, and dopamine: A connectionist approach to behavior and biology and schizophrenia. Psychol Rev, 99:45-77.
Cohen JD, Dunbar K, McClelland JL. (1990) On the control of automatic processes: A parallel distributed processing account of the Stroop effect. Psychol Rev, 97:332-361.
Dao-Castellana MH, Samson Y, Legault F ve ark. (1998) Frontal dysfunction in neurologically normal chronic alcoholic subjects: Metabolic and neuropsychological findings. Psychol Med, 28:1039-1048.
DeSoto MC, Fabiani M, Geary DC ve ark. (2001) When in doubt, do it both ways: Brain evidence of the simultaneous acti-vation of conflicting motor responses in a spatial Stroop task. J Cogn Neurosci, 13:523-536.
Fan J, Flombaum JI, McCandliss BD ve ark. (2003) Cognitive and brain consequences of conflict. Neuroimage, 18:42-57. Fuster JM (1989) The Prefrontal Cortex: Anatomy, Physiology and Neuropsychology of the Frontal Lobe. (2. baský), Raven, New York.
Fuster JM (1995) Memory in the cerebral cortex: An empirical approach to the neural networks in the human and nonhuman primate. Cambridge, MA, MIT Press.
Gilbert SJ, Shallice T (2002) Task switching: A PDP model. Cognit Psychol, 44: 297-337.
Goldman-Rakic PS (1987) Circuitry of Primate Prefrontal Cortex and Regulation of Behavior by Representational Memory, Handbook of Physiology, The Nervous System: Higher Functions of the Brain. Plum F (Ed), American Physiology Ass, Bethesda (MD).
Grapperon J, Vidal F, Leni P (1998) [The contribution of cogni-tive evoked potentials to knowledge of mechanisms on the Stroop test]. Neurophysiol Clin, 28: 207-220.
Gruber SA, Yurgelun-Todd DA (2005) Neuroimaging of mari-juana smokers during inhibitory processing: A pilot investiga-tion. Brain Res Cogn Brain Res, 23:107-118.
Hajcak G, Simons RF (2002) Error-related brain activity in obsessive-compulsive undergraduates. Psychiatry Res, 110:63-72.
KAYNAKLAR
Veri analizindeki katkýlarýndan dolayý Araþtýrma Görevlisi Zeynel Baran'a, veri toplama iþlemlerine katkýsýndan dolayý Araþtýrma Görevlisi Arzu Özkan'a, teknik donaným ve yazýlýma iliþkin katkýlarýndan dolayý Uzman Emine Dilek Çakmak'a teþekkürü borç bili-riz
Ilan AB, Polich J (1999) P300 and response time from a manu-al Stroop task. Clin Neurophysiol, 110:367-373.
Karakaþ HM (2000) Kognitif Nöroradyolojik Yöntem ve Yaklaþýmlar. Multidisipliner Yaklaþýmla Beyin ve Kognisyon. Karakaþ S, Aydýn H, Erdemir C, Özesmi Ç (Ed), Çizgi Týp Yayýnevi, Ankara, s.22-37.
Karakaþ S (2004) BÝLNOT Bataryasý El Kitabý: Nöropsikolojik Testler Ýçin Araþtýrma ve Galiþtirme Çalýþmalarý. Dizayn Ofset, Ankara.
Karakaþ S, Baþar E (1998) Early gamma response is sensory in origin: A conclusion based on cross-comparison of results from multiple experimental paradigms. Int J Psychophysiol, 31:13-31. Karakaþ S, Baþar E (2004) Oscillatory responses of the brain and their cognitive correlates. G Adelman, BH Smith (Ed.), Encyclopedia of Neuroscience (3. baský), San Diego CA: Elsevier.
Karakaþ S, Baþar E (baskýda) Brain models and theories in brain function with special emphasis on cognitive processing. Special Issue of Int J Psychophysiol.
Karakaþ S, Baþar-Eroðlu C, Özesmi Ç ve ark. (2001) Gamma response of the brain: A multifunctional oscillation that repre-sents a bottom-up with top-down processing. Int J Psychophysiol, 39:137-150.
Karakaþ S, Bekçi B, Erzengin ÖU (2003a) Early gamma response in human neuroelectric activity is correlated with neu-ropsychological test scores. Neurosci Lett, 340:37-40.
Karakaþ S, Erdoðan E, Sak L ve ark. (1999) Stroop Testi TBAG Formu: Türk kültürüne standardizasyon çalýþmalarý, güvenirlik ve geçerlik. Klinik Psikiyatri Dergisi, 2:75-88.
Karakaþ S, Irak M, Bekçi B (2003b) Saðlýklý Ýnsanda Bilgi Ýþleme Süreçleri: Biliþ ve Üst-Biliþ, Beyin ve Nöropsikoloji. Karakaþ S, Ýrkeç C, Yüksel N (Ed), Çizgi Týp Yayýnevi, Ankara, s.31-53. Karakaþ S, Karakaþ HM (2000) Yönetici iþlevlerin ayrýþtýrýl-masýnda multidisipliner yaklaþým: Biliþsel psikolojiden nöro-radyolojiye. Klinik Psikiyatri Dergisi, 3:215-227.
Karakaþ S, Tüfekçi Ý, Bekçi B ve ark. (baskýda) Early time-locked gamma response and gender specificity. Int J Psychophysiol.
Kerns JG, Cohen JD, MacDonald AW 3rd ve ark. (2004) Anterior cingulate conflict monitoring and adjustments in con-trol, Science, 303:023-1026.
Khateb A, Michel CM, Pegna AJ ve ark. (2000) New insights into the Stroop effect: A spatio-temporal analysis of electric brain activity. Neuroreport, 11:1849-1855.
Koch C (2003) Self-monitoring, need for cognition, and the Stroop effect: A preliminary study. Per Mot Skills, 96:212-214. Koriat A (1993) How do we know that we know? The accessi-bility model of the feeling of knowing. Psychol Rev, 50:609-639. Leung HC, Skudlarski P, Gatenby JC ve ark. (2000) An event-related functional MRI study of the Stroop color word interfer-ence task. Cereb Cortex, 10:552-560.
Lezak MD (1995) Neuropsychological Assessment. 3. baský, Oxford Univ Pr, New York.
Liotti M, Woldorff MG, Perez R ve ark. (2000) An ERP study
of the temporal course of the Stroop color-word interference effect. Neuropsychologia, 38:701-711.
Luria A (1966) Higher Cortical Functions in Man. Basic Books, New York.
MacDonald AW 3rd, Cohen JD, Stenger VA ve ark. (2000) Dissociating the role of the dorsolateral prefrontal and anterior cingulate cortex in cognitive control. Science, 288:1835-1838. MacLeod CM (1992) The Stroop task: The "Gold Standard" of attentional measures. J Exp Psychol Gen, 121:2-14.
Markela-Lerenc J, Ille N, Kaiser S ve ark. (2004) Prefrontal-cin-gulate activation during executive control: Which comes first? Brain Res Cogn Brain Res, 18: 278-287.
Masaki H, Tanaka H, Takasawa N ve ark. (2001) Error-related brain potentials elicited by vocal errors. Neuroreport, 12:1851-1855.
Mesulam MM (1990) Large-scale neurocognitive networks and distributed processing for attention, language, and memory. Ann Neurol, 28:597-613.
Milham MP, Banich MT (2005) Anterior cingulate cortex: An fMRI analysis of conflict specificity and functional differentia-tion. Hum Brain Mapp, [Epub ahead of print].
Naatanen R (1990) The role of attention in auditory informa-tion processing as revealed by event-related potentials and other brain measures of cognitive function. Behav Brain Sci, 13:201-288.
Naatanen R (1992) Attention and Brain Function. Lawrence Erlbaum Assoc, London.
Naatanen R, Picton T (1986) N2 and Automatic Versus Controlled Processes, Cerebral Psychophysiology. Studies at Event-Related Potentials. McCallum WC, Zappoli R, Denoth I (Ed), (EEG Suppl. 38), Elsevier, North-Holland.
Nakazawa M, Kitamura S, Nagazumi A ve ark. (1993) [Cognitive function and its evaluation methods in Parkinson's disease study including RCPM and ERP]. Rinsho Shinkeigaku, 33:1157-1163.
Nelson TO, Leonesio RJ, Landwehr RS ve ark. (1986) A com-parison of three predictors of an individual's memory perfor-mance: The individual's feeling of knowing versus the normative feeling of knowing versus base-rate item difficulty. J Exp Psychol Learn Mem Cogn, 12:279-287.
Pennington BF, Ozonoff S (1996) Executive functions and devel-opmental psychopathology. J Child Psychol Psychiatry, 37:51-87. Peterson BS, Skudlarski P, Gatenby JC ve ark. (1999) An fMRI study of Stroop word-color interference: evidence for cingulate subregions subserving multiple distributed attentional systems. Biol Psychiatry, 45:1237-1258.
Polich J (1986) Attention, probability, and task demands as determinants of P300 latency from auditory stimuli. EEG Clin Neurophysiol, 63:251-259.
Polich J, Margala C (1997) P300 and probability: Comparison of oddball and single stimulus paradigms. Int J Psychophysiol, 25:169-176.
Rebai M, Bernard C, Lannou J (1997) The Stroop's test evokes a negative brain potential, the N400. Int J Neurosci, 91:85-94.
Roberts RJ, Hager LD, Heron C (1994) Prefrontal cognitive processes: Working memory and inhibition in the antisaccade task. J Exp Psychol Gen, 23:374-393.
Schmidt JR, Cheesman J (2005) Dissociating stimulus-stimulus and response-response effects in the Stroop task. Can J Exp Psychol, 59:132-138.
Solso R (1995) Cognitive Psychology 4. Baský, Needham Heights, Allyn and Bacon.
Spreen O, Strauss E (1991) A Compendium of Neuropsychological Tests: Administration, Norms and Commentary. Oxford Univ. Pr, New York.
Stroop RJ (1935) Studies of interference in serial verbal reac-tions. J Exp Psychol, 18:643-661.
Sutton S, Braren M, Zubin J ve ark. (1965) Evoked potential correlates of stimulus uncertainty. Science, 150:1187-1188. Swick D, Jovanovic J (2002) Anterior cingulate cortex and the Stroop task: neuropsychological evidence for topographic speci-ficity. Neuropsychologia, 40:1240-1253.
Tatsuoka MM (1971) Multivariate analysis: Techniques for Educational and Psychological Research. Wiley, New York.
Vendrell P, Junque C, Pujol J ve ark. (1995) The role of pre-frontal regions in the Stroop task. Neuropsychologia, 33:341-352.
Volz HP, Gaser C, Hager F ve ark. (1997) Brain activation dur-ing cognitive stimulation with the Wisconsin Card Sortdur-ing Test: A functional MRI study on healthy volunteers and schizophren-ics. Psychiatry Res, 75:145-157.
Warren LR, Marsh GR (1979) Changes in event related poten-tials during processing of Stroop stimuli. Int J Neurosci, 9:217-223.
Welsh MC, Pennington BF (1988) Assessing frontal lobe func-tion in children: Views from developmental psychology. Dev Neuropsychol, 4:199-230.
West R, Alain C (1999) Event-related neural activity associated with the Stroop Task. Brain Res Cogn Brain Res, 8:157-164. West R, Alain C (2000) Effects of task context and fluctuations of attention on neural activity supporting performance of the Stroop Task. Brain Res, 873:102-111.
Whalen PJ, Bush G, McNally RJ ve ark. (1998) The emotional counting Stroop paradigm: A functional magnetic resonance imaging probe of the anterior cingulate affective division. Biol Psychiatry, 44:219-228.
