•
A. Ü.Veteriner FakiilJtesi ZOOteXıni Kürsüsü ,(IP.rof. Dıı. S. Bam)
TORKIYEDE NONİuS VE KARACABEY NONluS .AT lRKLARININ
BUGONKO DURUMU \VE MORFOLOJIK VAsıFLARı IOSTONOE
, ARAŞTIRMALAR
Dr. Emin ARlTÜRK
i - I,Tarihi bilgi:
Nonius atı bilindiği veÇlhile AIVl"upa sıcak kanlı at irkıarındandır. ZOrn, W (1948) Nonius atlarım eikonomik bir ırk olarak tavsif etmektedir.
Namus ırkı, MacariıStanın meŞhur haralarındanbiri olan MEZÖ-HEGYES ,de Uflun süren, £alkaıt metodIk ve. sistemli bir 'çalışma neticesin-de meıydana getirilmiştir. Bugünikü Nonius atı Nonius adını taşıyan Anglo-norm an kanını havi orta ağırlrkta sıcak kanlı bir ıfral1S1lZaygınndan kök almıştır ve Batu, S. (1951), Zorn, W (1948) ve Difflotılı, P (1923) Fransada RosİER harasında dıoğmuş ve 1815 tarihinde Macaristana ithal edilmiş bulunan ayıguın asıl adının Nonius Semor oıduğunu kaydetmektedirler.
Nonius Semıor Zom, W.nin ve Madroff, C (19?6)'un bildirdiklerine göre, Macaristanda öldüğtü zamangeride 79 ay;gır ve 137 ana kısrak
bırak-ml!3tı.
Burada Noniusların ırk özelliklerine g~meden, Anglo-norman at-lan ha'kkında da k~sa 'bir bilgi vermeyi faydalı bulmatkıtay~z. Anglo-Norman atları Fran',Eanın en ,önemli S'l(~a!kkanlı at ırkıarına dahHdir. Mümbit Nor-mand:'Ya böLgesinin hayvamdır. Normandiya ınşında da yıetiştirilir. Di~er ırklar~ ]islabında da kullanılmıştır. .
Anglo-Norman denilen &lıca'kkanlı at ırkı i'ki tip göstermektedir: . A - I. Tip : Bu, boinek tipidir. Daha ziyade İngiliz ve Tınsçı kanı taşl!m'aldadır. Buna rağmen kuvvetli, derin ve .geniş yaptlı bir hayvandır. Batu, S. Napol'yıOn harplerinden sonra Normandiy,! atlarını islah etmek maksadiyle iıtlıal ~ilen Arıkan İng!1iz ve yanmkanlarının (Norfollk Tra-<töru) binek tipinin teşe,klkülünde amU 'Olduiklarını yazmaktadır. Zom, W'de binek tipine Fransada SELLE adının verilmiş olduğunu bndirmektedir. Yine aylli yazara göre 193'5 yrlında doğmuşolan ,ve NATTY ORANGE adını taşıyan bir Angl'O-norman aygınnın ,bu tipin bütün ö7JelIiğine malik olduğunu kaydetmektedir.
B _ İkinci tİp: Almanlann Oldenburgatına benzer. Faıkat Zom, W göre bunlar Oldenburg atlarına na.zaran daha az bir örnekliğe malik.
.---.~---ARıTÜRK
tir. 193:5 yılında doğan Neron adlı aygır'da bu tipin tipik :bir örneği ola-ra'k kabul edilmektedir.
bd
tipin ol~unda Fransız !Soğuk kanlı atla-rıyla Safkan İngiliz atlarının rolü başta gelmektedir. Geniş yapılı, ade. feli, canlı ve dayamklı: olan bu tipte dda,go yiilksek ve kuvvetli olarak ,teşekkül e,tmişt.r. Ziraat 've iş al-anı için miikemmıe'1bir nümune olmak-tan ba~ka iy~ hir kaT'<Jisiyerhayva.n'~dırda.-Angl'O-norman atı. iyibir ,topçu, süıvari, araba .ve ıziTaat hayvanı-dır. Tın<sı oldukça d'Ü:21gündüT.Bu belirgin meziyet~er, Anglo-nornıan ye-tiştiriciliğinin devlet mmayesine a~uımasma sebep olmuştur.
Batu, S. bu wkın bahisllwnusu ettiğimiz iyi tarafları yanında ku-surlarında 'bulunduğunu bildirmelktedir. Bu kusurlar, !bedenin az derin bacaklarının da zayıf 've 'Omuzlaırındik 'yapılı oluşudur. Ağır tiplerinde ise bel çukurluğu ve ka:ba ıbir belden teşekküıliitı bulunur. Bu yüzden onarım için (asilleş.tirme) deva,mlı olarakarıkan. ingiliz ,kanı ırulıanılmaktadır. Nonius Senior isdmli aygır yukarıda vasıflarını özetlediğinıiz bu ırktan-dır. Madroff,
e.
Nonius Senior'un 171 cm. yüksekliğe sahip 'olduğunu ve adi doru bir renğe malik ~ulunduğunu, hunun yanında fevkaliide bir fer-di kabilyet ve meziyetler taşıdığını, asıl kıymetinin sonradan anlaşıl'dı-ğını rasör bir aygrr olduğunu bildirmelldedir. Ayrıca Madmff,e.
Nonius Senior'un babasının AygıroRteN
ve bununıda sa1lkan İngiliz Marmatin-den geldiğini, MORMATİNİN annesinin ise Norman kanlı bir bmik ol-duğunu kayde tm elktedir.Nonius Senior Macaristanın en. meşhur harası olan Mezöhegyes'te
1816-1838 yılları arasında çalışmış ve birçok damıızIık kısrakla birleşti-rilmiştir. Bu kısraklar arasında. Rus,Polonya, Türk, Berber, Türkistan, Arap, Lipiçya, Macar, İngiliz, İspanyol, Mecklenburg, Kladrop ve Holstein ırkından hayıvanlar vardır.
Madroff,
e.
Sobret'e is~~naden Nonim; Senior'un aşma gücüne ait aşağıdaki bilgiyi vermektedir: Nonius Senior genç 'Yaşında bilhassa Fran-sada bulunduğu sıralaTda damızlıık de.ğerini intikal ettirmede kusursuz, rasör bir karaktere sahip olduğunu gösterem€!mişti. Esa'Een Nonius seruor doğduğu günlerde de harmonisiz ve güzelliği eksik ıbir taydı. Sonradan se-vilen, tutunan ve ras:ör bir aygır olacağına güven beslenmemesine rağ-men bir kerrede pralilk alanda denenmesi, düşünülmüştü. Bu yüzden pek erken yaşl~da damızlıktan uzaklaştınlmamıştı.Madroff,
e
Hara kayıJtlarına ıgöre Aygır Nonius senior'un 8 yıl kadar çok zayıf aşırnlar yaptığını, ıbeklenilen damızlIk kudretini pek za-yıf olara'k gö.ste'rdiğini ve bu yüzden damıızlıkian uza~laştırıldl'ğını bildir-mektedir. Fakat dahasonraki çalışmalar için denemeye alınan Nonius Senior'un bu kerre, ,fervkaliide yüksek ıbir damw;lık vasfına haiz olduğu, yiini ırkına haS' bütün .özellikleri yavruJarına intikal ,ettireıbilen rasör birTÜRKİYEDE NONİuS
aygır olduığunu göstermişti. Nonius Semor'da yu'kanda kısaca sayılan yüksek damızlıikmeziyetlerinin bulunması, kendisinin yetiştirme i~lerin~' de daha çoık kullanılmasını hazırlamıştı.
Madroff, C. Nonius ~kınm meydana gelmesinde çok büyük hiz-meti ge~en NoniUls Senior'un yetiştirme ,alanına hediye ettiği 79 aygır arasmdan en meşhurunun Nonius IX ol'duğunu bildirmektedir ve bunlar hakkında da aşağıdaJki açıiklamalan yapmaktadır: Nonius IX'un kökeni 3 ayrı meşhur baba kan hattına uzanırki bunlar sıra'sıyla 1) Nonius, XXIX, 2) Nonius XXXI ve 3) Nonius XVI dır.
1. Nonius XXIX bir alu abalı yetiştirme mamulüdür.ı .' 1884 de dağ-muştu.22 yıl kadar yaşamıştı. Geride 198 aygır ve 186 kısrak bırakarak ölmüştü. Boyu 172 cm. .olup yavrularıda sağlam bir }{emil).yapısıyla iyi bir yürüyüşe maliktL ıAnası ise tngilirz kanı taşımakta idi.
2. Nonius XXXI, 1883 'de doğmuş 1893 de ölm~tıü. Buda kan' yakınlığı metoduyla ıJ!leydana ge1ırndş'ti.Anası yanmikan ingiliz xlıS~ak211 Jackson, babası Nonius XXIV dü. Donu !ke5,tanedoru idi. Boy 165 cm. di. Arkada 19 aygır ve birçolk kısrak ,bırakmıştı.
3. ~onius XXXVI gelince: Bu, 1887 de doğmuş 1907 de ölmüştü. Bu atta yakın bn. ya~lığı metodunun U'ygulanmasıyla meydana gelmiş- . ti. Babas'l Nooiu:s IV, anası yarımkan Nonius 312 idi. Aygır kQyu doru olup 168 cm. yükseklikte idL Geridle ,177 erkek ve 187 dişi yavru bırak-mıştı.
Madroff, C. Mezöhegyes harası Nonius aygırlarından Nonius XXIX'. un Nonius i i, Non:us XXXI'in Nonius IVNe V i, Nonius XXXVI'nın ise Nonius 3 ve 35 i temsil ettiklerini bildinnektedir.
Bu literatür bilgiden Naniuslarm 3 ayrı baba kan hattı .ile bunun mahsullerinin bilhassa ingiliz kanının mıilihimderecede tesiri altında kal-ml'ş o'ldll'ğu anlaşılmaktadır. Bu görüş Madroff, C. nin aşağıdaki bildiri-siyle de teyit edilmektedir: Buna göre Nonins XXXIX'un babasının büyük anası ingiliz kamndandır. MeŞhur sailkan ingi,liz aygın REVOLVER'in kız karde,şi aynı zamanda Nonİll's XXXIV'nın anasının büyiiik babasıylada kız kard€şti. Aygır Noniuls XXXI ise ana tarafından safkan ingiliz aygırı JacJcson'un kanım taşır.
'Demelkki, ingiliz kanı GİDRAN ve yarımkan ingiliz atı ye'Uştirici-liğinde .olduğu gibi Nonius ırkının meydana gelmesinde de mühim dere-cede v~ başlıca ,bir rol oynamıı.ştır. tThgHiz'kanı yalıurl akrabah yetiştir-me .yetiştir-metodu ile değerlendirilyetiştir-memiş, aynı zamanda sonradan Noniusların onanlması işlerinde de yine geniş ölçÜ'de lml1anıLrmştır.
Madroff, C. Mezöheıgyeş harasında Noruus ırkının teşe'k,külünde dmllanı1an en mühim 'safkan ingiliz aıtlarımn REVOLVER, TAPIDE,
VE-A RI T tt 'R K
~, URMENY, LATOR,TARTOR, GYÖzTEs ve DURGAS olduğunu bil.,
dirmeGdedir. ' .
Kar.aeabey 'Nonius latiN, Ige'ince : '
Karacabeıy harasında kayıt defterleri üzerinde yaptığımıız İnce'le~ melere göre Karacaıooy Nonius atı adıyla anılan yanmkan at nümunesi-nin meydana getiriIımesİ aşağıda'ki tarzda olmUiŞ'tur:Harada ilmi, deni-lebilecek atçıLı'k ça~c;ımalarma 1924 yılında !başlanmıştır. Harada tesis edilen bu atçılıık kolunun bir taraftan safkan ve yarımkan ,arap, diğer taraftan ise meml~etin ihtiyaç duyduğu ağır, IoIlta ve hafif ıkoşum ve Zİraat hayvanı damızlığı yeıtiştinnelk amacıyla meşgulolduğumu görmek-teyiz. Bu cümleden olarak Karacabey Nonius'u denen at nümunesinİn meydana getirilme faaliyet ve gayretini ızikredebiliriz. Bu ,maksatla ogiin , için harada mevcut yarımkan arap 've diğer kanşıJkkan1ı yerli at
mater-yalı arasındanağır koşum ve ziraat hayvanı. meydana geltiıımede temel ve ~as ola.bilece'k en iri, kemikli ve cüsseIi kısraklar, 1924 yılında Macaris-, tandan 'ithal ıedHm:'ş3 adet saf1kanıNoniUlsaygırına verilmiştir.
'liiinldyeye getirilen Nonius ayıgırTarı arasında en miithim ve mü-essir etkenin 1920 doğumlu ,BüsıJke..Nonius tarafından yapl1dığını kayıt-lardan öğrenmekteyiz, BÜlSZke-Noniuıs';unana.sı.FUr'İ-Nonius, babası ise URMENY-N<}lliws'tu:
ithal edilen Noniuıs ayıgırrlanyla ;b-eraber k.ıısra:klarda satın alın-ıIlUştır. Böylece harada çok ,kıüçük ölçüde 'dahi olsa' ibir safkan Nonius yetiştiriciliği de lkuru~muş olmakta'Ydi. Bu, şüphesiz yetiştirmebalkıırun-dam çok faydalı 've LÜ!Zumlub;r harekettl.
1924 yılında Macaristandan yapılan ~kısrak .ve a)'lgır ımübayaasın-dan sonra mtlıhtelif ,ltariıhlerde .yine aygır, ve krsraklar satın alınmı.ştır. Bunlarıkayıtlara ~öre aşağıdaki :çi~elgede topladık.
Muhtelift.ıufıhlerde 1satln'alınıan 'Nonius Jkı~rak,tre ,aygırlıl'rı
5enp Kısrak adet Aygır *et .r.ak
1,924 10 3 '1927 2 , 1928
ı
1930 3 1931 2 2 1935 2 1937' 4Çizelgeden 1937 yılına Ik~dar 11ürkiyeye Macariıstandan 10 baş flY-. 40
TttRKiYEDE NONİUs
17 ba~ 'kısrak i1!haledildiği, 1937 den buana 'kadar da !biçibir Nonlus atm alınmadığı anlaşılmaktadır.
Yukanda .1rusacabelirtt~ğimiz,gibi yarıımkan ve kanşıık ıkanlı-hara ısraiklanna safkan Noniuslar ;verilmiştir. Elde edilen Fıı F2 ve Fa
gene-asyonlarına yine safkan Nonius aygırlan (ithal edilen) verilmiş. Yani eriye doğru Ibir melezleme irca edilmiştir. Diğer 'taraftan da safkan ay-ır, elde etmek ve çevre şartlai"ını eşit kılmak amacıyla ve aynıca harada
ık sık yabancı yetiştirıneye ll1lÜTa'Caatetmemek için- Noniuslar saf
ola-akta yetiştirilmektedir. . .
Bu ,türlü çalışmalapdan elde edilen F'lenn fevkaIade !İyi evsafta ldukları ha:ra ıkayıtlanna geçmiştir.
Har~da Nonius yeUş!iric:Iiğine başlanıldığı tar~hten bugüne kadar lde edilen ve ayrıca damızlık Nonius populasyonuna ilave edilen
Noni-sların say;ılarıy.ı:llar ,üzerinden aşağrda'ki çizelgede gösterilmiştir:
Vıi Aygır Kısrak Tay
1926 3 10 .5 1927 . 4 1928 10 1929 1 6 . 193,1 2 3 1932 1 1933 2 6 1934 6 1935 1 13 6 1936 2 10 14 1938 1 34 1940 10 17 1941 1 8 1942 1 1942 4b 1944 2 6 II 1945 2 1947 1 6 1M8 4 2 1949 2
ı
1950 4 1951 4 1952 3 2Karacabey narasında Noniusyetiştirilmeye ıbaşlanıldl'ğıgünden bu. yana 'harada yetiştirilen ve damJzlığa katılan Karacabey NoniUlSsayilan a'şağıdaki çizelgede gösterilmiştir:
ARITÜRK
Vıi Aygır Kısrak Tay i
1926 18 . :1 1927 20 1928 24 1929 1 1930 18 1931 - 2 1932 4 19 1933 8 1934 22 1935 1 3 1936 3 193T 12 1938 15 11
,
, 1939 1 1940 34 1941 6 1942 19 25 1943 9 1944 1 1945 10 1946 6 1947 5 1 1948 1 1949 1 4 14 1950 3 42 1951 11 6 1952 20 29Yukarıda da belirttiğimiz gibi Karacabey Nonlusların meydana ge-tirilır.e.sinde haranın ilik kuruluşu suasında elde mevcut cüsseli, kalın kemikli ve koyu donlu :kli'iraklardan faydalanılmıştır. Bunlara devamlı i
olarak Macaristandan .ithal edilen safkan Nonius aygırla.r verilmiştir. Ya- .1
ni yarımıkan Nl()nius, Karacabey harasının. kuruluşu sırasında elde mev-cut yarımkan ve karışık kanılı bkat cüsseli. 'kalın .kemikli ve koyu renkli , kısraklanna devamlı olarak Macaristandan getirtilen Noniuıs aygırlarımn I'
verilmesi suıretiyle (Karacabey yanımkan Nonius atı adı verilen tip) mey-dana getirilmiştir. Bu tip hakkında Hara tarafından 31 Kasllffi 1953 de yayınlanmış özel ~ir broşürde bunların NONIUSlar gibi konsolide bir tip' haline ıgeldiği ve a_rtıik.~~.ndi a~v~lar~n~a.ıbirleşti~meler yapıldığı takdi~de i
TÜRKİYEDE NONİuS
Karacabey Noniusları 'sıcak kanlı:; ağır cüsseli atlar olup Ordu bi-k ve bi-koşum işlerinde ve Ziraatın çeşitli topra'bi-k. ve nabi-kliye işlerine fev. Iade elverişli hayvanlardır. Hara kayıtlarına göre yemden istifade ka-iyetleri de çok yülksekıtir. Çevre etıkenlerine ve hastahklara karşı
01-i ça dayan.ıklıdırlar. .
Karacabey harasında safkan Noniws yetiştiriciliği'de az' sayıda yani çük çapta dahi olsa bile yapılmaktadır. ,;Fakat ıbunların sayılan yuka-ada \Söylediğimiz ,gibi pek azdır. Esasen son yıllar zarfında damızlık gır ithal zorlukları ,gerek saflkan, -gerek,se Karacabey Nonius
yetiştir-. Ü!zerinde tesıirleriıni göstermeye başlamışt!ryetiştir-.
Karacabey harasında bugün mevcut (1956) damızük Nonius ve Ka-abey Noniusların miktarı aşağıya çıkarılmıştır:
Aygır Kısrak 1 13 6 33 Damızlığa ayrılan dişi tay 4 Tay mevcudu 1954 1955 1956 1 1 695
,Bundan başka Karacabey harası köylü yetiştirmeSiinde kullamlmak ere 1953 yılına kadar ,aşağıida adları yazılı yerlere çizeLgede gösterilen
ktarlarda at tevzi etmiştir.
rildiği yer
ralar
kalet Ay;gı;.rdepoları layet aygır depoları Nari Okulu V.S. 'ylü ~ ve 1955 dağıblan Safkan Er:leek 37 62 . 31 8 8 3 Nonjus Dişi 41 Ka'racabey Nonius Erkek Kısrak Tay
74 98 48 29 34 19 10 15 3
ii. ıNonJus ve Karacabey Nonius'un yayılışı:
Nonius yetiştiren memleketIerin başında hiç şüphesiz Macaristan lmekted:r. Macaristandan ,sonra Nonius'un ~n fazla tutunduğu
memle-etler TUNA memlekmemle-etleridir.
Birinci Dünya savaşıına kadar yukarıdada Ibelirtiğimiz gibi Nonius lınız Avusturya-Macaristan yani HABUSBURG İmparatorluğu dahilinde tiştiriLmekte idi. -Fakat savaş sonu ,başka memleketlerde de yetiştiril-ye başlanmıştır. Avusturya.Macaristan dl'şında ,'bilhassa BALKAN
mem-etlerinde çoik, Türkiye, kısmen Rusya, Polonyave Japonyada daha az yıda ye,tiştirilmeiktedir. Buna sebep Nonius at tipinin iyi bir iş ve binek erine elverişli bÜ.'Ilyeve yapıya malik oluşudur.
ARITÜRK ~ . Gerçe1cten Noniuslar !mr iş atNhr. Orta ve ağır ziraatın her tür ihtiyacına cevap verecek kitle ve iSkelet (Kemik ve adele) yapllSına sa olduğu gıiıbi küçük enduıstri memleketleri ve bilhassa Ordu için aranu özellikleri de: gösterir. Nomusları ZOrn, W. ekonomiik bir at numune olarak tavsif etmektedir.
ıBize göre de Nonius iş görme kaıbiliyeiinden baŞka :gösterdiği m kavemet, iklime uy.ma ve sert dış şartlarla hastalılklara karşı dayan kudret ve reaksiyonundan dolayı yulk.anda adı'ıu ettiğimİız memleketler sevilerek yetiştirrilmektedir.
Karacabey Nonius, :safkan Nonius ırkı için yulkarıdabelirtilen g nel özelli'kIerden başka daha iptidai, kötü ve greri mahalli bakım ve be leme şartlarımırza uyma kabd'1iyetine sahip olduğu söylenir. Bunları ye
atları'Illwdan alm.ı.ş olmasi!. tabüdir. .
Ziraatımırzın oldukça ileri S€viyede bulunduğu bölge ve vadilerde iri yapılı, ikemikU atlar. onarılmak sure'tiyle türlü ziraat işleri ve arab c~lıkta kullanılmaktadırlar. Mesela Eskişehiır ve, civarında olduğu gi Ayrıca Kayseri İline bağlı Pınarbaşı bölgesinde UZUNY AYLAatı adı v .Iilen NoniUisla onarrıl1mlJŞatlar ve bunların mahısuller,i gerek Zİraat san
sında gererkıse Ordu hizmetlerine elverişli oldulklanndan arasırambay
edildiklerini rgörnıekteıyiz. .
1/1. Nonİus .ve Karracabey ,Noniuslarının morfoloii1k özelliideri : bugüne kadar 'tesbitıedilen Ibeden ölçüleri:
Genelolarak Nonius kemik yapısı kuvvetli, orta ağırllJkta sağla yapılı bir iş atıdır. Kıısraiklar ertkeiklerine nazaran de,ri ve kıllarda da fazla 'ıkoyu pigment ihtiva ederler. UmuımiyetIe donları açıık doru, ke tane dorudan yağıza !kadar değişir.
ıBaş yapısı ekseriıya biraz uzun ve karbadır. Kulaklar ıbüyükçe ol İrtikazıarı iyidir. Küçük gözlü olanlar ;peık azdır. Gözler ,canlı ve orta b yüklü!kterdir. Göz çukuıduğu ekseriya derincedir. Boyun yüksekten ba lantılı, ikısa ve, o'lduıkıça etlidir. OMa'go yfikse1<:ve uzun olup yeter der ce de emdir. Sıritın ~ida!goya geçişi 'çoğunlukla iyidir. Bel geniş kuvve fakat 'bjzjm yerli atlara rnazaran daha uzuncadır. Arada ,balık sırtIı ol larda mürşahade edilir. Sağrı ile bel bölgesi ara51ndaki bağlantı çok i dir ve sağlaımdır. BÜlyüık:tip Nioniuslarda bazan kıısa sağrıyasartIanı Göğü!S o.Jdukça iyi teşelkkül etm~ş ve gelişmiştir. Geniştir. Omuzlar kuvvetli olup ön bacaklarıda kU'vvetli ve uzun<:adır. Diz ve tarsus oyna sağlam yapılıdlT. İndkler ikısa ve kuvvetlicedir. Tırnaıklarda sağlam', kU' vetli ve iyi gelişmjştir.
Noniusların brüiyıülktip~eriıide uzun bacaoclılık çok müşaıhade ediU Fakat y;iİrÜiY1Üşlerik;orrekt 've haciinlidir.
TÜRKİYEDE NONİUS
Hfrlasa bu morfolojik özellikleriyle Noniuslar fevkal'ade bir ziraat, aba ve Ordu hayvaımdır. EkonomJ1ktir. Bü'Yi.iIktip daha çok l. ,Dünya vaşı,ndan sonra ziraatı entansi{ olan Orta Avrupa ve rtIna memleket-rinde ye~iştfr lmeıktedir. Küçük :tip ise faıkir ,köylü ve küçü;k zirai işlet-eler içiın daha uygun olduğundan böyle mahal ve işletmelerde tutun-uştur.
Karacabey Noıniuslarma gelince:
Karacabey NoniU!Slar da yukarıda Noniuslar için ,kaydettiğim'z mor-olojik özelliklerinçoğunu gösterirler. Bunlarda yalntı hastalıklara karşı
ayanma ve mukavemet daha fazla'dır. iptidai şartlara daha eLverişlid:r. Baş yapıları kaıba ve uzuncadır. Kulaklar b'raz 'büyıülktür. Gözlerde ldukça büyük olup caınlıdır. BQ)"Un lkı:sa ve etlidir. Sırt ve bel uzundur. ırtın bele geÇ'i~i olduıkça i)1İdir. Sağn ve ,bel ,bölgesi biIibirine sağlam larak baığhdır. KılSa sağnh hayvanlar seyrelk 'değildir. Göğüs geniş ve iyi eıfşmişh. Derindir. Omuzlar uzun, fakat dikçedJ.r. Oynaklar sağlamdır. nci'kler sağlam, kuvvetli ve kısacadır. Tırna'klar da sağlam ve iyi
geliş-işt]r. Y'ürüyıü;şleri haaimli ve canlıdır. Kaba yem1erden faydalanıma ka-iHyetler:de iyidir .
•
Bize göre buıgün~ü Karaca.bey Noniuslan hara kayıt ve hara neş-iyatının aksine yukarıda ibelirtilen ırık karakterleri yönünden henüz ke. in ve kari bIr k<mroHde tipe ulaşamamıştır. Vasl'flarda açılma ve zayıf-'amalar mÜışahade edilmektedir.
Beden .ölçüleri':
Nonius yetiştiı1i'Ciliği üzerinde elimize ,geçen, literatüre göre Vari-tion-Statstique metodu ile bugüned€tk 'yalnız Tuna memleketleri Nonius-annın incgl'endiğini görmekteyiz. Bu materyal Madroff, C. (1~36) tara-fından araştınlmıştıT. Bundan başka Romanya, Bulgariistan, Çekoslavak-ya, Yunanistan ve Yuıgıoslavyada yetiştirildiğini ,bldiğimiz Noniuslar üze-rinde yapılmış ataştırma neticelerJni ihtiva eden bir neşriyata henüz rast-layamad~l\.. Esasen bugÜJn .bu saydığumız memleketlerinçoğuda dernirp3r-de gerilf,idir.
Madroff, C. aşağıda adlarını hildirdiğimiz memleketler:n yetiştir-me müesse'selerinde 323. hayvan incelemaştir. Bu memleketler şunlardıT:
~ _ Macaristan (Mezöhegyes harası) 2 _ ÇfıkoE,lavakya (T'Opekianıky harası) , 3 _ Yugıc'slavya (Karcdjordjiwo harası) 4 - Romanya (Bondita 'Ve P.odurenie) , 5 - Bulgaristan (Klementina ve Stara-Sagora)
ARITÜRK
Bunlardan 68 aygı,r ve 17;5 ıbaş ,klsra:k küçük, yine bunlardan aygır ve 60 baş :kısrak ise büyük tiptendir.
Madr:o£f, C.nin ıbildirdiği neeticeleri aşağİ'daki çizelgelerde toıplad
Küçük.'tip Non~usıarınbeden ölçüle,ri(aygırJ~l;f):
Bölge 'adı M::!: m S n
Cidago YÜıkseklıiği 158,62 ::!: 0,55 4.55 68
Sırt yüksekliği 148,81 ::!::: 0,48 3.50 54
Bel yüksekliği 152,13 ::!: 047 3.42 54
Sağİ'ı yüksekliği 156,21 ::!: 0,47 3.44 55
Kuyruk ookumu yülksekliğii 148,43 -:!::: 0.49 3.6'5 54
Beden uzunluğu 162,06 :!: 0..56 4.13 54 Göğüs uzunluğu 104,88 ::!: 0,20 2.60 54 Göğüıs derinliği 73,98 ::!: 0,34 2,48 54 Göğüs genişliği 44,15 ::!: 0,31 2.25 54 Sağrı uzunluğu 55,29 :!: 0,24 1,72 54 Sağrı genişliıği 53,15, ::!: 0,31 2.25 54 Ön inci,k (Macaristan) 19,91 ::!: 0.09 0.50 301 Baş u:bunluğu 62,3;5 :!: 0,44 3.19 • 54 B~ genişHği 2315 ::!: 0-.19 1.34 53 Canlı ağı,rlıık 519,20 ::!: 0,09 30.00 54
Küçük tip Nonius Ikısrakla,rındla heden ölçüleri :
Böl~e adı Cid3!go yrii1kseıkliği Sırt yü'ksekliği Bel yülksekliği Sağn yüksekliği
Kuyruk solkuımu yüksekliği Beden uzunluğu Göğüs uzunluğu Göğüs derinliği Göğüs gen'şliği "Sağrı uzunluğu i. Sağrı genişliği Baş uzu'nluğu Alm genişli.ği Canlı ağırhk 46 M='=rrt 158.28 ::!: 0.29 147.86':!: 0,31 152.11 -+- 0,31 . 155.27 ::!: 0.2'8 147.99 ::!: 0.29 161.25 -+- 0.31 105.48 ::!: 0.35 74.18
='=
0.21 43.32 -+- 0.27 54.23 ::!: 0,19 54.30 :!: 0.27 61.03 ::!: 0.39 2,3.05 ::!: 0.12 527.00 ::!: 0.13 S 3.89 3.12 3.12 2.81 2.95 4.65 2.54 2.19 2.71' 1.89 2.71 4.04 1.23 24.20 175 103 101 103 130 ,105 107 103 90 90 109 101 130TÜRKİYEDE NOmUS
,BÜYÜK Tip NONiuSLARIN BEDEN ÖLÇÜLERI • (A=Aygır, K ='kısrakları göstermektedir)
Bölge ıadı , M ::!: m S n
Kuyruk" sokumu yüksekliği
" " " 20 60 20 60 20 60 20 60 20 60 20 60 20 60 20 60 20 60 20 60 20 60 20 60 20 60 20 60 20 54 3.20 3.77 2.36 3.06 2.37 3.22 1.96 3.19 2.95 3.29 1.60 3.15 1.68 2.14 2.08 2.33 4.04 4.56 1.18 1.87. 1.30 1.72 0.76 2.35 . 1.76 1.70 0.71 0.74 21.70 30.00 A. Üi5.61 = 0.76 K 165.11::t: 0.49 A. 155.4'5 ::t: 0.53 K 155.05 -ı- 0.39 A. 162.60::t: 0.55 K . 161.80 ::!: 0.42 . A. 153.80 -+- 0.44 K. 153.38::t: 0.41
f\..
171.3'5::t: 0.66 K. 170.82::!:: 0,44 A. 109.50 ::!: 0.35 K 109.73 -ı- 0.41 A. 77.50 ::t: 0.36 K. 77.98 -ı- 0.28 A. 46.35 :i:: 0.47 K 44.83 :i: 0.30 A. 199.05::t: 0.90 K 195.23 -i- 0.61A..
'57.90 -ı- 0.26 K 57.00 ::t: 0.24 A. 55.1'5 ::t: 0.29 'K. '55.80 -ı- 0.22 A. 21.85 ::t: 0.08 K. 20.88 ::!: 0.63 A. 67.11 -ı- 0.41: K. 67.43 -ı- 0.22 A. 25.00 ::!: 0.17 K 24.98 -ı- 0.74 A.616.22 -+- 5.42 K. ,519.20 -ı- 4.09•
"
" " " Canlı ağırlık " " " " ön i~cik, çevresi Alın genişliği " " , " " Baş wzun1uğu " " " " " " " " " " Sağrı genişliği Göğüs çevresi Göğüıs genişliği Göğüs derinliği Sağrı uzunluğu Göğüs uzunluğu Sağn yiOO;ekliği Beden uzunluğu Cidago yüksekliği Sırt yüksekliğiiV. 'Te'tkik ettiğim~ knMiel"yalve metod:
Bugüne kadar Karacabey Nonius atlan üzerinde Varıation-Statisti-que metoduna istinat eden bir araştırma yapılmam~ştır. Atçılık literatü-l'Ü!Illüzdekiibu eksikliği gddermek maksadi'Yle 1956 yılında Karacabey ha--Tasıİlda Karacabey NO'Ilius atları üzerinde araştırma yaptııle Mümkün
mer-ARITÜRK
tebe çok sayıda at muayene etmeye çalı'Ştı~{. Karacabey Nonius itipli a lardan 1952 doğurmlular dabil 41 at merinde ölçüleriımizi teSlbit edebildi
Ölçüleri alır'ken hayvanları seçime tabi tu tm ad:lk. Aldığımıa; net celeri yukarıda fb';Idirdiğimiz yabancı literatür neticeleriyle muikayese ed rek hayvanların ıbeden böLgeleıjni değerlendirm~e çahştık. .
Ölçüler 'Ve ölçü bölgeleri Duerst, U, J. (1922)'lün ıbildirdiği nolkt lardan 1) Lydtın tesviyeli ölçübastonu, 2) Ölçü şeridi ve 3) Ölçü perge ile alınarak te slbiıt edilmiştir. .
Alınan ö1çülerin Variahon-StatMique metodu ile kıymetlendirilım si Kronaeber, C (1924)'nin hilditldiği tar'zda incelenmiştir. Ölçüleri d ğerlendİTirken 'mutlak !kıymetlerden baŞka nispi- ,değerlerinden de fayd lanılmıştır.
Ölçiller yalnız hayvan yetiştir:ciliği alanında önem 'taşımaz. A zamanda insan hcldmliğinde de günden güne önem ika.zanma1kıtadır. B , nokta Alminas, K (1939) tarafından da ıbelirtilmektedir.
Tet!C1k ettiğimi'ı Karacabey Non:uslarmda ,bulduğumuz ölçü net' celerini aşağıda;ki çizelgede veriyoruz.
KaraCIiIbey NorUus atlarında beden ölçüleri:
Bölge adı M+m S
Cidag:o y;ülksekJi.ği 160.44 :i:: 0.48 3.07
Sut yüksekUği 151.90 :i:: 0..58 3.73 2.45 144-15 Sağrı yıü1ksekliği 158.32 :i:: 0.605 4.15 2.62 150-16 Kuyruk wumu yüksekliğii 149.37 :i:: 0.60 3.87 2.59 143-15 Beden uzunluğu 160.53 :i:: 0.65 4.20 2.61 15.1-16 Göğüs derinliği 74.17 :i:: 0.34 2.17 2.92 67-78 Göğiiıs ,genişliği 45.00 + 0.40 2.60 5.77 38-51 Omurz uçları aras!!. 33.98 -;- 0.64 2.88 8.47 28-39 Harkafa genişliği 56.39 :i:: 0.38 2.34 4.11 50-63 Havsala genişliği 50.56 :i:: 0.37 2.41 4.75 45-55 Havsala uzunluğu 52.27 :i:: 0.44 2.82 5.39 47-57 Cidago uzunluğu 31.98 -;- 0.50 3.24 10.13 25-42
Baş uzunluğu 64.95 -;- 0.33 2.1_ 3,24 59-69
Alın uzunluğu 19.39 :i:: 0,26 1.47 7.58 17-22 Alın genişliği 18.05 :i:: 0.64 4.09 12.65 12-24 İç göz açı'ları arası 18.07 :i:: 0.18 1.17 6.53 15-20 Dış göz açıları arası 24.24 -::t 0.22 1.36 5.61 22-28 Kulaıklar arası 16.07 :i:: 0.1ı8 1.17 7.28 12-,16 Ganaş derinliği 22.46 :i:: 0.34 2.21 9.84 17-27
Ganaş arası 14.05 :i:: 0.17 1.11 7.90 1,2-16
TÜRKİYEDE NONİuS
.ırt uzunluğu 55.90 ::!: 0.48 3.08 5.51 49-62 oyun uzunluğu 68.76 -ı- 0.66 4.24 6.16 59-,-79 edenin ön ik~smı uzunluğu 38.71 ::!: 0.19 1.25 3.22 .35--41 edeniiı orta ikısım uzunluğu 74.29 ::!: 0.64 4.15 5.58 66-83 edenin art Insım uzuınluğu 48.52 ::!: 0.46 2.96 6.10 42-,56 uyrukuzunluğu 53.74 ::!: 0.39 '2 ..54 4.72 48-60 öğüs çevresi 194.98 ::!: 0.91 5.86 3.00 183-206 ulaik uzunluğu 19.14 ::!: 0.24 1.54 8.04 17-22 n incik çevresi 20.83 ::!:' 0.23 1.52 7.29 19-22 rt incik çevresi 22.81 ::!: 0.27 1.73 7.58 21-25 Canlı ağıTlık Ba.9kül ,bozuk olduğundan telS!bitedileme'tii.
n =42
Beden ölçÜ'1erinin mukayesesine geçmeden evvel ,bulduğumuz ne-ticeleri Uzunyayla atlarıyIada karşılaştırabil!ı:ne:k İ'çin E. Arıtürk (1956) -ta-rafından ,bahiskonusu atlara 'ait ölçü rakamlanndanda faydalandık. Bun-ları aşağıdaki çizeıgede veriyoruz.
Uzunyayla atlan bugünkü halile E. Arıtürk'e göre Nanius kanı ka-nşmışhayvandır. Halk tarafından da severek yetiştirilmektedir.
E. Arıtü~k Ta~afından Uzunyayla atlarında tesbit edilen beden nıahiyeterinin .değerleri (1956) :
M::!: m V
~.
Mi,n. n Baş uzunluğu 56.846 :t: 0.165 2,775 60 52 91 Dış göz açıları arası 19.934 :t: 0.102 4.920 22 18 91 İç göz " 15.440 -t- 0.177 7.809 18 13 91 Alın uzunluğu 21.792 ::!: 0.228 10.031 25 18 91 Ganaş derinliği 24.439 :t: 0.211 8.257 28 20 91 Kulak uzunluğu 17.019 ::!: 0.009 '5.125 19 15 9L. Cidago yüıksekliği 145.869 :t: 0.693 4.445 162 135 91 Sır,t yüksekliği 139.308 -t- 0.710 4.8-61 155 128 91 Sağrı yüik.sekliği 145.330 --r 0.330 6.544 160 133 91Kuyruk solkumu yüıksekliği 136.803 -+- 0.706 4.92 153 126 91 Göğüs derinliği 64.901 ::!: 0.215 4.121 69 60 91 Göğüs genişliği 34.285 ::!: 0.307 8.540 41 28 91 Ön göğüıs ,genişliği 27.320 ::!: 0.236 8.265 36 21 91 Harkafa genişliği 44.637 ::!: 0.357 7.632 50 39 91 Sağrı ıgenişliği 35.3'62 ::!:: 0.474 12.779 44 56 91 Beden uzunluğu 150.143 :t: 0.958 6.082 170 133 91 Boyun uzunluğu 80.087 ::!: 0.610 -5.962 7'5, 60 91 Cidago uzunluğu 32.626 ::!: 0.3122 9.745 38 26 91 49
ARITtl'RK Sırt uzunluğu 57.18 -+- 0.377 . 6.288 64 51
91
Sağrı uxunluğu 46.583 :::t: 0.63 7.434 55 4191
Kuyru:k uzunluğu '54.186 -+- 0.541 6.671 62 46 91 Göğüs çevresi 161.187 :::t: 0.635 3.7'55 17'5 151 91 Ön .incilk çevresi 18.747 -+- 0.18 ,9.633 ,20 16 91 Art inClİJkjçevresi 20.724 :::t: 0.191 8.736 21,5 18 91V. Bede,n ö'çülerinin mukayesesi: Cidago yuksekliği:
Çizelgelerin ıtetkikinden ~bu obö'1genin Karacabey Nonius atlarında ortalama olarak 160.44 -+- 0.48 sm, Macaristan Nonİuıslarından büyük tip-lerin ayıgırlarında 165.61 -+- 0.76 sm, kıısraklannda ise 165.11 :!: 0.49 sm, 'küçük tipin aygırlarında 1,58.62 .:t 0.55 sm, !losralklarında 158.28 ;!; 0.29 sm kadar olduğu anlaşılmaktadır. Aynı zamanda 'bu ölçü, Uzunyayla atla-rında ise 14'5.869 -+- 0.695 sm dir.
Bu değerlerden iKaraca'bey Noniusların, büyük ,tip Noniwslann ay-gırlarından ortalama alarak ,S.
.!7 sm, kısraklarmdan
4.67 ısm kısa, falkat küçük Nonİusların aygırlarından 2.16 sm, kısraklarından ise 1.82 sm da-ha yülksek yapıh olduğunu görmekteyirl. Uzunyayla atlan Kara,ca'bey No-uiuslara nazaran 14,57 ~m !kadar daha az cidagü yıüksekliğine ma liJktirler. Bu ise müJıİm ibir farkıtır.Demekıki, Karacabey Nümus atları, cida'gü yıiJkseldiği bakımından küçük tip Nonius ve Uzunya'yla atlanndançük daha büylu, büyüJk tip Nü-niuslardan ise daha: kısadı'r. Bu duruma göre K!b. Nüniusların daha çok
büyük tİp Noniuslara ,benzemelkte olduğu~'U !belirteibiliriz.
ıBu ırlkların, a~nı yetiş:tiııme (ıhududları) dahilinde olup olmadrklan, başka bir deyimle cildagıü yüks'eikliği bakımından görıülen farkların biıomet-ri:k bİr kıymet ifade ediyormu k'Ünusu ın = v'm\+m~~ tiürmüliÜ'yle kon~
diff
ral edilebilmektedir. ıBu formül bize tesbit edilen raıkamlar vasıtasıyla ye-tiştirmelerin a)'iIlilvariatİon sıraları içinde olup olmadllklarını öğretir. Bu ihale göre, K1b. Nüniuslarla büıyük tipin !kı;s.raklarınin. aynı yetiştirme hu-dudları içinde !bulunmad~klannı, fakat küçük tipin krsraklarıyla aynı vari~ aLün sıraları dahilinde olduklafılIll, Uzunyayla atlan ile iıse yine aynı ye-tiştiııme. hududlarına malik oLmadıklarını anlamaktayız. Demekıki, Kara-~abey Nonlusların lbiiıyü1ktip nonİuslara cidago yiiıksekliği balkımından yaklaşabilmesi veyahut aynı seviyeye ulaşabilmesi için K:b. Nüıııiuslan üze-rinde çoık durulması gerekmektedir. Aynı ke)'lfiyet Uzunyayla atları için-de hahiskünusudur. Yani Uzunyayla at yetiştiıımesinde c:dago yiiıks-ekliğini !KJb. Noniuslar serviyesiıne eriştirehi'lmelk için damızhı{ aygır :.seçimİne ve
50
TÜRKİYEDE NONİuS
yların hiılhassa gençliklerind~ki !bakırm ve !beslemelerlne önem vermek ap etmektedir. Bu yol Kb. No~usla,r içinde takİip olunmalıdır.
Cidago yıiilInçekliğinigöster<iği variabilite ölQÜISÜibaıkımından tetkik ttiğimizzaman ~ Karacabey Noni'uslarının::t 1 S arası,nda % 36.5
ispetinde !bulunduğu~u görme,k,teyiz. Bu normal dağıll!Şa naza,ran çok dü-'.k bir orandır (Normal dağılış oranı % 68.28 dir). 'Deme!kkirob. Nani. slar cidago yüksekliğinin variab~lite bakımından da lhenÜlZIbir tecanıüs'e
alik değillerdir.
Karacabey Nıoniuslarla 'kıüıçük tip Noniuslar aynı yetiştirme hu-udlanna malik otdu'klarından e'ğer yetiştirme de aynı 'maksat ve' aynı konomiık gaye takip ediliyıorsa, o zaman !her iki yeıtiştiııme arasında
da-ızlıık de'ğiştirJehileceğini ıbe'1i.rtmeliyiiZ.
SIr1t yüksekliği:
Çizelgelerin tetkilkinden sırt yüksekliği ıpaık.ımından KIb. Nonius at-arımn 'büyük tip nonius aygırlarmdan ,ortalama olaraık 3.'515sm, kısrak. arından 3.15 em daha k1JSaolduğu, faıkat Uzunyayla atlarından 12.60 sm,
üçük Up nomuslann aygırlarından 3.09 sm, kısraiklarından ise 4.04 sm aha yıüks€Jkolduğu anlaşılmaktadır.
Sırt yıüksekliğini değerlendirmede ddago yüksekliğiyle olan far-ının bilinmesine ihtiyaç ,vardır. Her iki ölçü arasındaki fark Uzunyayla tlannda E. Arıttıiirlk'e göre ortalama olarak 6.56 sm ,pir. Bu ddago, yülk. e'kliğJnin % 4.49 na eşi'ttir. /Bu fark Ka,racabey noniuslarda 8:54 sm dir e ddago yiiiksekliğinin % 5.3'2 ne muadildir. Aynı faI1k büyük tip nonfus y.gırlarmda ~ortalama değerlerJne göre tarafımlZ'dan hesaplandı- 10.16 SIJLL lup cidag'O yüfkıseklğinin % 6:1 ne eşittir, K.ıısraklarmda ~se ibunlar sıra. ryla 9.06 sm ve % 5.40 dır. Küçük Upin kısraklarında SHt yıüksekliği
ci-ago Y'ükselkliği1nden 10.40 sm daha az olup, cidci-ago yıülksekliğinin ise % .58 ne eşittir.
\ Demekki, Karacaıbey !Ioniusıarla Uzunyayla atlarında cida,gonun endi y:ükselkliği' bakımından aralarında pek hariz bir fark yoktur .. Faıkat iğerle'rile arasıında mülhim denecek derecede fark mEWcuttur.
SAGRI VÜKSEKLiGi:
Çize~gelerin tetkiıkinden ,~b. Noniusların gösterdiği sağrı
yükselkli-wile diğer ırklar arasında bıüıyük farkların 'bulunduğunu görmeıkteyiz. Bu
"l'oü KaraCaibey Noniuslarda Ortalama .olarak li!)i8.32 ::t 0.65 S'm dir. Ka. acahey Noniu!.':ıların sa,ğnları hüyQilk nonius ayıg1rlanndan 4.2-8 sm, kıS'-a-klarından 3.48 sm daıha ık~sadır. Yani K!b. Noni,uslar büyük tip'e nazaran
ikü-ARITÜRK
çük N~niusların aygırlanndan ortalama 2.11 !Sm, Kısra1klann 3.05 sıı:ı
Uzunyayla atlarından ise 12,99 sm daha yükseiktir. i
Sağrı hakkında daha kesinbilgi edinebilmek için sağrı yüksek ğiyle kuy.ruk sokumu yüksekliğinin karşılıklı mukayesesine ihtiyaç vardı Karacabey Noniuslarda genelolarak sağrı yüksekliği, kuyru1k sokumu yü sekliğinden ortalama olarak 8.95 sım daha fazladır. Bu fark Uzunyayla a larında ise 8.52 sm kadardır. Küçüık tip nonius i1msraklannda sağrı ku ruk sokumu yüksekliğillden 9.22 sm daha yükseıktir~'Demeldd; bu ırkla da sağn yüksekliği, kuyruk sokumu yülksekliğinden hemen hemen ay ortalama yüJkseklik farıkına sahip gibidirler. Başka bir deyimle Karacabe noniuslarda müşahade. ettiğimiz sağrı meylini (dÜŞÜlklük),Uzuınyayla a larıylaTuna memleketleri yetiştirmesi noniustarda da müşahade oluna
bilir.
Şimdi hayvanlar arasında Tavşan bacaıklılığın bulunup bulunmad ğını araştıralım. Bu" bilhassa sağn yüksekliğiyle, cidago yükseikliği kar şılaştınldığı zaman. anlaşılmaktadır.
ÇizeLgeodekideğerlerden K!b. Noniuslarda sağn yükseikliği, cidag yüksekliğinin % 98,55 (ortalama değerlerinden hesaplanmıştır.) dır. B nispet, Antürk, E. go"re,Uzunyayla atlannda % 99.977 -+ 0.102, küç" nOILuslarda % 98.09 ve büyük' tip noniuslarda ise % 97.9~ dur.
L
Demekki, sağrı yüıksekliği .incelenen ve karşuaştırma için ele alı nan H~larda cidago yüksekliğinden azdır. Bu bize sü.ıiide vasati ölçme bakımından bvşan bacaklılığın olmadığElll gösterir. .
E. Arıtürk Uzunyayla atlan arasında % 18.66 nİısq?etinde,(17 hay vap) artları yüksek hayvan bulunduğunu bJdirmektedir.
Karaca'bey noniuslarında tavşanbaca:klılığın mevcut olup olmadı ğını eldeki materyalin teke,r teker muayene edilmesi ile daıha açık olara anlaşılmaktadır. Buna göre:
cıdago yüksekliği Sağrı YÜJksekUği Sağrı yük. 4 3 1 1 % 2.4 2.4 2 1 2 2 4.8 4.8 Cidago yük. -0-1- 1 2 3 4 5 6 5 10 5 5 3 1 2 12.0 24.0 12.0 12.0 7.2 2.4 4.8 7 8 2 1 4.8 2.4 Karacaıbey Nonius atları arasında cida'gıosu sağrlJSına eşit % 12.
nispetinde, cidagosu sağrısından 1ısm fazla % 24.0,1sıneksik % 4.8 hay van vardır. Bunlar genel mevcudun % 40.8 ni teşkil eder.Cidagosu' sağrı sından 2-4 sm daha yüksek % 31.2, tersine sağrlSı cidagosundan 2-4 sm yüksek yani tavşan ıbaca,klıy,ahut artları yü1ksek% 9.6 rllispetinde hayvan mevcuttur.
TÜRKİYEDE NONİUs
Kuyr~k sok.umıu yüksekliği:
Bu ölçü, Kb. Non;uslarda çize~gelerin ,tet~dıkinden de ,görüleceği gibi üyük Noniusların aygır' ve kısraklarından 4.01,sm daha az, fakat küçük ipin kısrak ;ye aygırlarına ba,kıncada ortalama olarak 1.38 sm kadar
da-a yüksek olduğugörülmekte'dir. Uzunyayla atlarından ise, 13.57 sm da-a yüksektir. Ortalama kuyruk sokumu yüiksekliği Karaçabey nonius at-arında 149.37 -+- 0.60 sm dir.
Demekki, Karacabey noniuslarda ikuyruk SOIkumu yüksekliği uzun-ayla atlarından daha fazla, küçÜık noniuslarla aynı, fakat büyük nonius-ardim ise oldukça kısa yapıhdır. Kııracabey Noniuslannda sağrı yüksek •• 'ği He ıkuyruk s<ıikumu arasında 'IIlutlak olarak '8.95 sm fark vardır ki,
usağrı düşüklüğünün durumunu anlatına bakrınından önem taşııınakta-ır. Bu iki ölçü arasındaki fark, Uzunyaylaatlarında 'Ortalama olarak .53 sm, küçük noniuslarda 7.78 sm ve ıbüyük noniuslarda ise 8.80 sm.
Bu değerlere göre, sağrı 'düŞÜ!k'lüğıü en fazla ~b, Noniuslarındadır. unu büyük t.p Noniuslar ta'kip etmektedir. En a,z düşük sağrı 'küçÜikü tip oniuslardadır. Sonra Uzunyayla -atlarmda olduğunu görmekteyiz.
Sağn dü.şü1k}üğü 'baılnmından Uzunyayla a,tlarıyla Karacabey noni-usları arasrndayaptığDmız mukayesede aralarındapek ,önemli far'kların bulunmadığını görmekteyiz. O halde, her iki yetiştirmemizde de sağrı dü-şüklüğü aynı derecededi'r denilebilir.
Baş !Uzunluğu:'
Karacabey NoniUıS atlarında baş uzunluğu 'ortalama olarak 64.95 -+-0.33 sm dir. Bu, büyük tip noniusların baş uzunluğundan ortalama ola-rak 2.48 sm kısadır. Buna karşılık 'küçük tip noniuslardan 3.92 sm. Uzun-yayla atlarından ise'.8.ıO sım daha uzundur.
Görülüyarıki, en uzun baş büyü.k nonius tiplerindedir. Bunu sıra-sıyla Karaca;bey noniuslar, küçülk: tip noniuslar ve Uzunyayla atları takip ederler.
Baş uzunluğunun cidago yiliksekliğine göre oranı Rib. Noniuslarda % 40.48 -+- 0.068 dir. Büyük tip noniusll'!-rın aygırlarında % 40.83 (orta-lama değerlerinden hesaplandı), kısraklannda % 40.52, küçük tip aygır-larda % 39.30, kısra1darında ise % 38.5,5 dir. Bu, Uzunyayla atlarında ise E. Arıtürk'e göre %39.45 :t: 0,305 dir.
Bu duruma göre de en fazla baş uzunluğuna büy,ük tip noniuslar maliktir. Bunları b:zim Karacabeyler takip eder. En kısa başta Uzunyayla atlarındadır. KiülÇÜktip norıiuslar baş uzunluğu baıkımından Karacabey-lerden sonra gelmektedir.
ARITtiRK
KaTacabey nonİlıs atlarında baş uzunluğunun (os occipitalis-cida başlangıcı arası) boyun .uzunluğuna ,göre or am % 94.45 -+- 0.50 dir. B durum bize Kb. Noniuslartda boyun uzunluğunun kısa yapılı, ters'ne b uzunluğunun daha uzun. yapılı o'lduğulIlu ,göS'termeıktedir. E. Arıtürk b durumun Uzunyayla atlan içinde bahiElkionuoSuolduğunu ıbildil'lmektedır .
. Gözlerin: dış ;'3çllan arasında, Jahn gen1ştiği:
Karacalbey nonius atlarında gözlerin d1lŞ açıları arasındaki alın g nişliği Uzunyayla atlarmdan ortl!l~'ffia o'larak 331 sım -daha fazla genişti Yani Kb. Non'usların alın genişlikleri lbiraz daha fazladır.
Dış göz açıları arasındaki alın genişliğiyle iç göz açıları aras~ıınd ki alın .,e-enişliği farkına ;gelince: Bu fark, Kb. Nonluslarda 6.17 sm k dardır. Uzunyayla atlarında ise 4.49' sm dir. Demekki, başın buruna do ru olan daral,ması Kb. Noniuslarda Uzunyayla atlarına nazaran daıha fa ladır ve bu belirgindir.
Arın U%Unru~u:
Alın uzunluğuna ait mutlak -değerler diğer ölçülerde olduğu gi çi7eJ,e-elerde gösterilmiştir. Bunlara göre Kb. Non'uslarda alın uzunluw
ortalama olarak 19.39 ::!:: 0.26 sm dir. Bu, E. Arıtürk'ün Uzunyayla atla icin te~bit ettiği dep'erden 2.40 sm da,ha kısadır. Yani Uzunyayla atla Kb. Noniuslardan dıı.ha uzun bir alın yaprsı göstermektedirler.
Alın uzunluğununbaş uzunluğuna nispeti ortalama de,ğerlerine g' re U7Unyayla atlannda % 38.33 Karacabey Noniu:slarda ise % 29.85 di , Deme'Fıki alın uzunluğu Karacabey noniuslarda Uzunyayla atlarına naı
ran cok kı~adır. Başka bir deyimle Karacabey noniuslarda burun uzu luğu Uzunyayla atlarından çok daha fazladır.
G~naş derinliği:
Bu ölçünün te sb i.ti bir taraftan hayvanların yemden faydalanm kabiliyetlerini, diğer taraftan bu ıhöI,gen:in gelişme derecesini tayin etme balrı.mından önemlidir. Bu derinlik Karacabey nonius atlannda 22.46
0,34 sm. dir. Bu ise Uzunyayla atlarının malik olduğu ganaş derinliği den ortal?ma olarak 1.97 sım 'kadar da-ha azdır. Buna göre Karacabeyle UzunY2ylalzra bakınca biraz deha na,I'İn yaıpılı gÖ2lÜkÜ'rler.
Duerst, U, J. (1922) az ye.mle beslenen şal'katlarının hem zayı ve hemde alt çenelerinin (,e-anaş) daha az ge1İşm'ş olduğunu söyler. B görüs ve müşahade içine Kib. Noninsların da sokula.bileceğini sanmakt yıız. Cünkü müşahade olunan ganas derinliği ımuıkayese eUiğim:z diğe nonfııs ve yarımkan nonius ırkıanna nazaran daha iyi teşekkül etmemişti
Baş yap)lS1nın zarif olup (narin) olmadığının anla.şılmasında gana 54
TÜRKİYEDE NONİuS
derinliğiTıin baş u~unluğul)'la olan oranını araştırma'k lazFmdır. Bu oran Klb. NoniulS atlannda % 34.58, Uzunyayla atlannda Arıtürk, E.göre % 42.99 '<lur. Bu ni~ıpet al)'nı yazara göre artkan araplarda % 9.9, yerli at-larımLZda ise % 38,15 dir. Buoranlara göre en zarif 'başIn Kıb. Nonius atlarında bulunduğunu söyleyeıbiliriz. ;Bunları yerli 'Ve arıkan arap atları takip etmektedir.
Kulak uzunluğu:
Kulak uzunluğuna ait mutlak değerler çizelgede gösterilmiştir. Kula-ğın uzun veya ikısa oluşu, daha çok kulak uzunluğunun baş uzunluğuna olan niEipİ değerleırindt'n anlaşllm2,ktadır. Bu man Kb. Noniuslarda % 29.46. Uzunyaylaatlarında ise % 29.9 dUT. Bu değerlere bakarak kulak uzunluğunun gerek Kb. Noniuslarda olsun gerekse Uzunyayla atlarında olsun birbirinin hemen aynı, yani aynı uzunlukta olduklarını belirtebilirlı.
Göğüs ~enişliği :
Bu ölçü çizelgede adları yazılı at ırkıarı arasında mutlak değerleri bakımından farklar göstermektedir. Bu duruma göre en az geni.şlik Uzun-yayla atlarındadı.,r. Kb. Noniuslardan ortalama olarak 10.71 sm daha az bir gen'ş1iğe sahipt~r. En geniş göğüsHi büyük tip Doniusların aygırl arı dır. Buda, bizim Karacabeylerden 1.3,5 ~m kadar fazladır. Büryıiiıktİpin kıs: raklarıyla küçük fpin aygırları göğüs genişliği bakımından Karacaıbeyler-le hemen hemen aynıdırlar. Küçük tipin kısrakları ise Kb. Noniu:slardan ortalama olaratk 1.68 sm daha az genişliktedir.
Karacabey nonius atlarında bu ölçünün variasyon genişliği 38-51 sm arasında değişmeiktedir.
Göğüs gen'şliğinin göğüs de,rinliğine olan nisbeti 'büyük tip nonius aygırlarınd_a % 59.81 {ortalama değerlerine bakarak hesaplandı), kısraık-larında % 57.49, Uzunyayla atlarında % 52.82 ve i.n~elediğimi,z Karaca-!bey materyalinde % 60.6 dır. Küçük tipin aygırlarında % 59,6, kısra,k-lannda ise % 58,3 kadardtr.
Duerst, U. J. {1922) aynı nispetin ağır ırklarıda %.61, orta yarım-kanlarda % 57, hafif ırkıarda % 53 olduğunu bildirmek.tedlr. Buna göre bizim Karaca,bey 'noniuslar gö,ğüs genişl;ği yönünden <ığır ırkıar, Uzun-yayla atları hafif ırkıar, büyük ve küçük tip noniuslar ise Karacabey no-niuslar g'bi ağır atJar gurubuna gİımıeıktedirler.
Göğüs geniş-liğ'inin harkafa geni'şliğine olan nispetine gelince: Hu nispet göğüs şEklinin durumunu te9b't etmek bakımından önem taşır. Bu oran, Uzunyayla atlarında % 76.86, Karacabey noniuslarda % 79,8 dir. Demekıki, Kh. N<Jnius atlarında Uzunyayla atlarına nazaran da-ha fazla bir daralma vardır.
ARı'İ'tl'RK
Mu!lak ve relafif değerler bak~mından gö_ğüısgenişliğinin, ön g gus genişliğiyle olan durumunu incelediğimiı zaman Karacabey nonius larda göğüs genişliğinin mutlak ıolarak 11 sım omuz uçları atası ,genişIi ğinden fazla, nispi değerlerine göre yani Ö'llgöğii;s,genişliği, ,göğiiısgeniş liğinin % 75,:5 ne eşit olduğunu görmeıkteyiz. ,Bu ölçüler Uzunyaylalard sırasıyla 6.96 sm :ve
%
79.6 dır.ıBuna göre Karaca!~y noniuslarda göğüsten omuz uçlarına olan daralma Uzunyayla atlaTına nazaran daha azdır.
Pelvis (Ha:~'kafa) genişliği:
Bu ölçünün mutlalk _.değerleride çizelgede gösterilrmiştir. Pelvis ge-nişliği Kb. Noniuslarda Uzunyayla atlarına nazaran daha ,fazladır. Yani harkafa Uzunyayla atlarında daha dar yaıpıhdır.
Duerst, U. J. pelvis genişI:ği çdk geniş olacak olursa ardlann den-gelerinin daha düzg.ün olacağım ve böyle 'bir g~:mişliğirtağır çekirm işleri için uygun, fakat sürat için daha az faydalı olacağını ikaydeder.
Alnıinas, K. (1939) geniş pelvi'S'in sürat i'çin, faydalı olmadığım Duerst, U. ,J. bildirdiği gibi kasbul edilebileceğini bHdil'mektedir.
Kb. Nionius atlarındabulduğumuz ra,kamlara göre harkafa indeksi % 35.1 dir. Arıtürk, E. Uzunyayla atlarında bu indeksin % 29.72 oldu-ğunu tesbit etmiştir. Demelkki, Kb. Noniuslar Uzunyayla atlarmdan orta-lama olarak % 8.38 daha fazla geniış bir yap~ya maliktir.
Sağ rı (HavS\1'a) ge,niş.liği:
Sağn genişliği :mukayese ettiğimiz at ıI1kları arasında çok değiş.ik-tir. Kb. Noniusların, büyü\]{tip Nonius aygırlarından ortalama olarak 4.59
sm, kısraklarından 5.24 sm, küçük tip aygırlarından 2.59 sm, kısraıkla-rından ise 3.74 sm daha az geniş, fakat Uzunyayla atlarından 14.19 sm daha fazla :bir genişliğe sah:p olduğunu ınÜJşahade etmekteyiz.
Buna göre, Kb. Noniuslarda sağrı büyükve kÜÇÜlknoniu.slardan da-ha az, Uzunyayla atlarından ise dada-ha fazla geniştir.
Sağrı genişliği, pelm genişliğine bakınca Karacabey noniuslarda ortalama 5.83 sm paha az dar olduğu görülmektedir. Bu fark Uzunyayla atlarında 9.27 sm dir. DemeMd, bu ırkıarda sağrımn arkaya doğru daral-ması değişiktir. Karacabey noniuslarda daralma Uzunyayla atlarına na-zaran daha azdır. Yani Uzunyayla atları daha dü.şÜikÇesağrı yaıpısına sa-hiptir.
Vücut uzul1iluğu:
;Beden uzunluğuna ait değerler çi;zelgede toplanmıştır. 'Bu değerlere • göre en uzun beden büyük ve küçük tip noniusla,rdadır. Bunları Kb.
•
TÜRKİYEDE NONİUS
'Noniuslar takip eeder .. Uzunyayla atlarında beden uzunluğu en kllSadır. Vücut uzunluğunun mutla'k kıymetleri baıkımından Kb. Noniuslar ortalama olarak büyilik Up noniUıS aygırlarından 10.82 sm, mraklanndan 10.29 sım, kiiıçük tip aygırlarından 1.53 sm, kısralklarından ise 0.72 sm daha az kısadır. Buna karşıIrk Uzunyayla atlarından 10.38 -sm daha uzun yapılıdır. ~emekkj, Kib. Noniuslar Uzunyayla atlarından uzun, büyük tİp noniuslardan ,kıisa, fakat ıküçük ti:ple aralarında pek ehemmiyetli bir fark y~tur.
Beden uzunluğunun ,dda,go yülksekliğine olan nispeti kb. Nanius atlarında ortalama değerlerine göre % 100,05 dİr. Aynı nispet büyük ti-pin aygırlarında % 103,46, kısraklarında % 103.45, küçük tipi n aygır1a-rında % 102,16, kısraklarında % 101,67 dir. Bu nispet Uzunyayla
atla-rında ise % 102,93 dür.
,
Bu değerlenlen I,{b. Nonius atlarında beden uzunluğunun cidago yüksekliğine eşit olduğu, bunu çok az bir .farkla küçük noniusların takip etFkleri, yani 'kıüçük uoniuslarında Kb. Noniusları gi'bi eşit bir durum gösterdiklerini öğrenmekteyiz. Büyülk tip noninslarda ise beden uzunluğu cida.gıO yriiıksekliğinden fazladır. Uzunyayla atlarında bu durUım tersinedir. Yani cidago yüksekUği beden uzunluğundan fazladır. Rakamlara bakınca Uzunyayla atlarının da :küçük tiıp nomuslara benzediği görülür.
Boyu", uzunluğu (Os occip •.talis-cidago başlangıcı a"Clsı):
Boyun uzunluğu çizelgede gösterilen değerlere göreK1b. Nonius-larda Uzunyayla atlarından 1'5,13 sm, daha 'kısadır. Boyun uzunluğunun cidago yüh:ekUğine olan nispeti Uzunyayla atlarında % 54.90, Karacabey noniuslarda ise % 40,48 dir. Bu değerlere görede Kb. noniuslarının bo-yun uzunluklan Uzunyayla atlarmdan daJha kısa olduğunu müşahade et-mekteyiz.
Sağ!". uzunlu9u:
'ÇSzelg€cEild değerlerden en uzun sağrıh hayvanların büyük tip .nonius atları olduğunugörürüz. Bunları küçük tiplerle Karacabey noni-uslar takip etırektedir. En 'kısa sağn ise Uzunyayla atlarındadır. Bu du-ruma göre büyUk tip noniusların aygırları 5.63 sm, kısrakları ise 4.73 sm "Far2c2rey noııiuslarrndan daha uzun sağrı yapısına maliktirler. Bu fark, .küçük ,tip aygırlarda 3.02, sm. kısraklarda ise 1.92 sm dir. Yani bunlarda. "Karacabey no ni us atlarından daha uzun sağrılıdır. Kb. Nonius atları da
sağn uzunluğu bakımından Uzunyayla atlarından ortalama ,olarak 5.69 sm daha uzun yapılıdır ..
Karacabey nonlusla,r}a Uzunyayla atlannın 'Sağrı uzunlukları aynı , yetiştirme hudutları içinde olUıp olmadıkları kontrol edilmiş ve bunların
•
A-RITttRK
aynı variasyon sıraları daıh.ilinde bulunmadı!kları gör!:Umıü!ştür.'Buna ba karak Uzunyayla atları üzerinde dikkatle çahşıldığı takdirde şağrı uzun-luğunun daha da artırılabileceğini ıbelirtebilim.
Göğüs ~del"inliği :
-Kara~a!bey noniuslarda gogus deriruIiğinin küçü!k tip noniuslaırla hemen hemen aynı .derinlikte o~dukları bu ölçünün, çizelgelerdeki mut-lak değerlerinden anlaşıl1maktadtr. Kara~abey Noniuslar Uzunyayla atla-nna nazaran ortalama <ıLaralk9.27 sm daha derin, fakat Jbüyüık nonius-larda~ i~e 3.80 sım daha az derin göğÜislüdür.
Göğüs der:n1iğinin cidag10yüıksekliğine göre oranı 'büyük tip nonius aygırlarında % 46.93, kısraklarında % 47.22,kiiıçük tipin aygırlarında %
46.51, ktsxalklarında % 46.29 ve Uzunyaylla atlarında % 44.49 dur. Kb. Noniuslarda bu oran % 46.22 dir. Bu değerlerden,göğiiıs derinliğinin yine en az Uzunyayla atlarında, en fazlada bÜJY.jijktip noniusların kısxakların-da olduğu görülmektedir. Kıb. N<ınius, 'büyük tip'n aygırları ve küçük Deniuflar aşağı yUikarı aynı rela'tif değerlere maliktİIler. Yani cidago yük-sekliğine göre aynı göğüs derinliğini gösterirler.
mcelediğimİ2 Karacabey noniuslarla ımukayese et.tiğimiz at1ar ara-sında göğüs derinliğinin cidago yüksekliğine nispeti % 50 olan hiçbir hayvan yoktur.
% 50 nispetini gÖ€1İerenhayvanlar derin göğüslü ve normal pro-portion'lu olarak kabul edilif'ler. Bu nispetin küçülmesi hayvanlan yük-sek bacaklı yapar. Yükyük-sek bacaklılık isehayvanları yalnız çirkn göster-mez, aynıeamanda mukavemetlerini de azaltır. Uzunbacaklı hayvanların
i
damızlık olarak kullanılmamasını Disselhorst,L. (1940) şiddetle tavsiye et-ımekt€dir. Bu duruma göre, çizelgelerdeki ırklardan yalıntz uzunyayla at-larının uzun baca1klı1Jğa meyil ettiği anIaşılımaktadır.Göğüs der:nH~i :bakımından Kb. NoniuslaIila Uzunyayla atı dedi-ğimiz bugünkü n{)njus kanlı atların ,aynı variasyon sıraları göS'terip gös-termedikleri. araştırılmış ve ,bunların aynı yetiştirme hududlanna. malik olmadıkları görülmüştür. Demekki uzunyayla atları içindamızlık seçimi f;ırasında derjn göğülSlü olanları tercih etımelidir. Zira bu ölcüüzerinde dik:katle çalışıldığıı takdirde ,artırılahileceği vasatı yanlışın hesaplanması suretile anlaşılmış bulunmaktadır.
ÖN INCIK ÇEVRESi:
Ç"zelgedeki ön inc,ik çevresine ait mutlak değerlerden Kb. Nonius-larda ön incik çevresinin büıyiiıktip nonius kısraklarındaki kadar oldugunu -görmekteyiz. KüçıU&tip nomiuslarla uzunyayla atlarında ön İncik çevresi daha az İncelik .gOOterir. İncelediğimiz ve mukayese ettiğ;miz bu ırklar
TÜRKİYEDE NONİuS
arasında en ince incik Uzunyayla atlanndadılf. Kb. NQniuslar bunlardan orta-lama (llarak 2.09 mn daha 'kalındır. En kalın inciik.ise ,büyük tp noniusla-nn aygırlarındadır.
ART INCIK ÇEVRESi: i
Art incik çe'Vresi K1b.Nonius atlarında uzunyayla atlarına nazaran
2.07 sm daha ka,lın yapıhdlr. İncik çevresi bakımından Klb. Noniuslarla Uzunyayla atlarının aynı yetiştirme !hududlarına malik oluıp olmadıkları kontrol edildikte bunla,rın aynı yeıtiştil'me hud~dlan dahilinde bulunma-dıkları .anlaşıhnak,tadır. Demekki, uzunyayla ıpopulasyıonuı üzerinde art incik çevresi bakımından fazla durulacak olursa _bunların ınciklerinin bi-raz daha kahnlaşacağı anlaşılma'ktadır.
Kb. Noniuslaı~," canlı ,ağırlıkları: .
Harada çalıştığulliz sırada baskülün bozukluğundan maalesef
tes-bit edemedik. '
Vi. ;'Neticeler:
1 - Karacabey Nıoniwsatı, Karacabey Harasında 1924 yılında Ma-earistandan ithal edil'1lljş sa~an Nonius aygırları ile harada mevcut yerli ve yarımkan iri cüs'Seli,.~tleli, daya~ıklı ve kanaatkar 'kLsrakların birleş-tirilrr.esi net cesinde .meydana getirilıniştir. Bu atların iptidai baıkım ve besleme şartlarına uyma kaib~Lyetinin, bir kısmını da yerli atlarımıroan aldıkları eliphesizdir.
2 - Karacabey Nonius yetiştinmesi için 1937 yılından bugüne ka-dar lıan~ya da'IrızIıık olaralı, orijinal nonius aygırları ithal edilmemiştir. Bundan~ötürü elde mevcut Kb. Nonius materyalının bilhassa aygırların-da genel görünüş karEıkkter ve ıbazı .:oolge yapılarının zayı:flamağa yüz
tuttuğu müşah::de olunmaktadır. Harada 'eğer Kb. Nonius yetiştirmesine devam olunacak~a orijinal Nonius aygır ithaline şiddetle ihtiyaç bulun-duğunu belirtmek isteriz.
3 - Harada küçük ölçüde safkan da yetiştir:lı}:ıektedir. Bunun te-melhıi JIlacaiEtcndm ithal edHen aygır ve kısraklar teşkil etmiştir. Mak-sat ¥2r::cabey !\cnius atları için gere;kli olandamızlık erkek hayvanları ,kendi iklim,ve bakım şartlarımız altında yetiştirmektir. Fakat bugün bun-ıarın mi.ktarı çelk azalmıştır. Bundan dolayı e,lde mevcut Karacabey Po-pUl2~yonunu islah etmede orijinal ayglor1aralüzum görülmektedir. Bugün-kü Karacail:ıey nonjmlarda genetik açılmalar (bilhassa boy, göğüs derin- . 1iği, sağn v.s.) ve kütle azalması müşahade edHmeiktedir ve harada tip €~asına dayanan yetiştirmenin Avrupada olduğu gibi {büyük ve küçük ,tip olarak) yapılmadığınI görmekteiz.
ARITÜRK
4 - Harada. yetiştirilen hayvanlar cidago yülkseklirğinin mutlak de~ ğerleri bakımmdan,büyüknoniuslara ,nazaran ortalama olarak 5 mı
ka-dar !küçük, küçük. tip noniustan ise 2 ~m 'kaldar dahayiilksektirler. Uzun-yayla atlar~naı görede 16 sm kadar fazla Y!ikse1dik ,göstermektedirler.
Karacaber nonius atları arasında tip esasına ,göre bir tecanUsün bulunmadığını kaydetmeik ıgerelktir. Ardığımız ölçülere göre ;Kıb. Nonius atlarının ddago yıülksekliği 'dalha çok ,mgüik tip noniuslara yaklaştığını söyleY€ibiliriz. .
Sırt yük seıkliği ile ddagıo yüksekliği arasındiı Kb. Noniuslarda 11-9 sm, Uzunyay~a atlarında ise 2-10 ,mn ıkadar .fark .vardır.
5- Sağrı yüksekliği hüyük tip noniuslarldaın daıha kı.sa, faJkat kü-ÇÜJktiplerden fa.zıladır. Karacaıbey nonius ıve diğer mukayese ettiğimiz ırklar da sôğrı :meyU aşağı yukarı ~ynıdIT.
Sağrı yü~€!kliğini cidago yülksekliğİyle karşılaştırdığı'ffi'ızda bütün tiplerde saığrı yüksekliğin.in cidago yüksekliğinden az ol'duğunu görmek-teyiz. Bu bize sürfide ortalama değer ba'kımından tavşan bacaklılığın bu-lunmadığını ıgösterir. Halbuki E. Arıtürk hayvanların teker teker mua-yenesın-<1e u,zunyayla atları aralSında % 18.66 nisıpetinde tavşan bacak. !ılığın bulunduğunu bHdir:mektedir. Karacabey Noniuslar da teker ,teker gözden geç.irild:lkte % 9.6 nispetinde tavşan Iba:caklılık ,gösterdikleri
tes-pit eanmiştir. .
Karac.abey noniuslarda kııyruık sokumu yüksekliği, Uzunyayla at-larır.dm fö21c:dır. F,katbüy'Ü1k tip uouius:1ardan azdır. Küçük tip nonius-larIa aynı yüksekliktedirIer. Kuyrok soOCumu yükseildiğ.iyle sağrı yüksek-liğinin :karşıIaştırılma.sı neticesinde en fazla sağrı düşüklUğülnün Kb. No-niuslarda olduğu görülmektedir. Antürk, E. göre Uzunyayla atlan da dU-'ŞUk sağnhdır lar.
6 - Karacölbety llıQniuslarda baş uzunluğu, ;büyük tip noniuslara nazarain az, küıç'Ürk.tip ve Uzunyayla atlanndan ise ,fazladır. Ayrıca Kb. ncniuslarında ha.ş uzunluğunun gerçekten fazla .fakat boyuın uzunluğunun ise az olduğunu müşahıade etmekteyiz. Uzunyayla atları için aynı duru-mun baltis' ik<ınusu olduğu.nu E. Antiirk ka'ydetmektcldir.
Kb. NonimsIarda alın uzunluğu, Uzunyayla ,at1anna nazaran azdır. Karacabeylerin burunları daha uzun, fakat alınları kısadır.
7 - Göğüs genişliği, Karaca'bey uoniııslarda Uzunyayla atlarından fazla, Tuna {memleketleri noniuslarından ,ise..:.,daha azdır. Dlierst'in 'bildir-diği n:spi değerlere göre -bizim K'b. Noniusılar ağır ırklar ,gurubuna gir~ mektedir. ~yrıca göğüs genişliğinin ,harkafa ile ıolan durumu bakımın-1!~mFaıaca,bey n<ınjus atfarı U~nyayla atlanndan daha .fazla öne doğru daralma gÖSlterımelktedirler. Karacaıbeyler 'göğiiısten omuz uçlarına doğru Uzunyayla atlarına nazaran daha az 'oor daralma gösterirler.
TÜRKİ"ltEDE NONİuS
Sağrının arkaya doğru daralması incelediğimiz ırklar arasında d~ ğişiktir. Kar.acaibey noniuslardaki daralma Uzunyayla atlarına nazaran daha azdır. u7unyayla atları daha düşük sağrıHdırlar.
• • i
7 - Karacaibey nonius atlarında genelolarak 'beden uzunluğu ci-dago .yüksekliği kadardır. Halbuki büyük Uplerde beden uzunluğu daha
fazladır. .
Sağrı uzunltuğu hakımından ,ise Karacabey ,non:uslar Uzunyayla at-larından daha uzun bir sağrı yapısına ,ıp.aIiktir1er.
8 - Karacabey noniu.s atlarının göğilis derinliği Uzunyayla atla-rina nazaran daha iyi durumda,dır. Bunlar araslında .% 50 derinliğe sahip 'hiçbir hayvan göremedik.
9 - İncik çevresinin Karacabey noniuslarında büyük tipin kısrak-larıı:d,J(i. hrlar kalın olduğu anla,şılma,ktadır. Incelediğimiz ırklar ara-sında en ince İncilili olanlar sırasıyla Uzunyayla atları ve Karacaıbey n<Jnluslardır. Karacabey nonius atları ,ortalama olarak U~nyayla
atla-rında,n 2.09 sm Idaha ikalın incikndir.
Viii. Zusammenfassu.nıg:
Das sıoıgenannte Karacaıbe:y-Noniııspferd wird in dem Karacabey-Gestüt g€'ZJÜıahtet.Die Original-Noniuspferde wurden im Jahre 1924 und auch nadı dielSer Zeit a;us Ungaren e,ingeführt, um ein HaLbblutypus zu erzielen. Dasei:ngeführte Zuc'htmaterial wurde in Karacabey-Gestüt mit den einheimischen, halbblutigen und besonders knöchig, maessig wider-s1:andfa€üg en:dıienen Stuten ıgeıpaar:t. Wobei Jahrelang die Veraende-nıngs.kreuzunğ aU:SıgeÜ!btw\lrr.ie. Wieıviel Generationen 'hat diese Kreuzung gedauert, wis~en wir leider n:clht 'be'S1timmt. Mann nimmt
ıan,
dass das 'heutige Ka.raca!bey-Pferd sc'hon als eine konsolodierte Rasse betrachten 'kann und ein ımittelgroıS'ses halbbluit derstellt. Das:seıIlbe ka,nn man auch als Mili1aerpferd benutzen. Da es augenbliCiklich, unmöglioh İst Neues Zuchtmaterial von Aus~a,nde einzuführen, wurden 'die Karacabey-Noniu:s-pferde reingezüc:h'tet.me Karacaibey-Noni\lSpferde kann man nicht w'İe in Ungaren in Gross und KleİntY'P€n einteilen. Jedooh aehneln dieselbe dem Original-Kleinpferde (N'onius)Vngarns. Da es seit 1937 nic:ht möbıliclı war neu Zuchthenıgst zu Verbes;serungszweC'ke aus Ungarn zu importieren, wurden Manche Körperfehler an dem voınandenen Zuchtmaterial ver:breitet, sod,ass heute miginal nötig erseıheint dieselben irgendwie zu beziehen.
Die Ergeıbnisse der Körpermessungen des Karacabey-Noniuspfer-des sind in den albigen Tabellen angegehen.
\
ARıTtiRK
LİTERATÜR
1 - Alminas, K. : (1939) Zeitschrift iür die Züohtung und Züchtungsbiologie, Band. 43, Verlag, Paul Pareyo.Berlin.
~ - Arıtürlc, E. : (1956) Türkiye atçrlığının bugünkü durumu, meseleleri ve yerli atlarımızın morfiloji'k vasıflan üstünde araştIirmalar,S. 26-80, Aü. Vet.Vat. Ya-yınları No: 86 Ankara.
"3- Batu. S. : (1951)Türk Atları ve At yeUştinne bilgisi, S. 5-230, Y. Z. E. Çalış.. malarından No: 91 Ankara
4 - Diffloth, P. : .(1923~Races 0hevalines, S. 509.510,J. Baimere et Fıls, Paris
5 - Disselhorst, L. : (1940) Die Beurteilungslehre des Fferdes, S. 7.8, Berlin. 6 - Duers, U. J. : (1922) Die Beur,teilung Des Pferdes, S. 105-334,Ferdinant Enke
Verlag, Stuttgrat.
7 - Kronacher, C. : (1924) Allgemeine Tierzucht, 2. Anhang S. 1-39, Verlag Paul Parey, Berlin.
8 - Madroff, C. : (1936) Zeitschrift für die Züclıtung Reme B, Tierzüclıtung und Züohtungsbiologie. Band. 36, Verlag Paul Parey, Berlin.
9 - Zorn, W. : (1948) PfeiI'd~oht, S. 6-7, VerlagsbuC\hlhanıdlunıgEugen U1mer, StuH.
gant.
