Abstract
Effect Of First Stocking Size On Growth Performance and Feed Intake Of Tilapia Hybridization
In this study, effects of first stocking size and size grading on growth of nile tilapia and their hybrids (Oreochromis niloticus female x Oreochromis aureus male) were investigated. A decision has been made on which stocking system has been more effective on which size grading of stocking, starting the stocking with different size grading compositions. In another dimension of the study; it's been researched that in what amount would this situation effects when individual with variable weights are placed randomly compared to placements with either only small or large. At the end of the research hybrids were higher growth value than nile tilapia. Furthermore, mixed groups either hybrids, or nile tilapia groups were made better growth rate and FCR than the other groups (graded groups).
Keywords: Nile Tilapia, Hybrid tilapia, Size grading, First stocking size. * Sorumlu yazar: Tel: +90 322 338 6084-2961
e-posta:i.ozsahinoglu@cu.edu.tr
Geliş Tarihi: 12.06.2014 Kabul Tarihi: 02.10.2014
Bu çalışmada nil tilapiaları ve onların melezlerinde (Oreochromis niloticus dişi x Oreochromis aureus erkek) ilk stok ağırlığının ve boylamanın büyümeye ve yem değerlendirmeye olan etkileri araştırılmış ve farklı boy kompozisyonları ile stoklamaya başlanarak ve hangi boyda stoklamanın hangi grupta daha verimli olduğu konusunda bir fikir oluşturulmuştur. Çalışmanın bir diğer boyutunda ise farklı ağırlıklara sahip bireyler karışık olarak yetiştirildiklerinde yalnız küçük ya da sadece büyük boyda yetiştirilenlere oranla ne ölçüde bu durumdan etkilenecekleri araştırılmıştır. Denemede küçük melez yavruların büyüklere oranla daha iyi büyüdüğü, kışlatılmış gruplarda hem nil tilapialarında hem de melezlerde karışık grupların daha iyi büyüme ve yem değerlendirme oranlarına ulaştığı saptanmıştır.
Anahtar Kelimeler: Nil Tilapiası, Melez Tilapia, Boylama, İlk stok ağırlığı.
Özet
Giriş
Araştırma Makalesi Research Article
© Su Ürünleri Merkez Arastırma Enstitüsü Müdürlügü, Trabzon
1
Su Ürünleri Fakültesi, Çukurova Üniversitesi, Adana, Türkiye.
2
Feke Meslek Yüksekokulu, Çukurova Üniversitesi, Adana, Türkiye.
İlk Stok Boyunun Kışlatılmış Tilapiaların Büyüme Performansı,
Yem Değerlendirmesi ve Yem Alımı Üzerine Etkisi
1 2* 1
Suat DİKEL , Ilgın ÖZŞAHİNOĞLU , Pınar MUMOĞULLARINDA ,
1 1
Fırat Sertaç TELLİOĞLU , Mustafa ÖZ
Tilapia üretimi son yıllardaki kazandığı beklenmektedir (Fitzsimmons vd., 2013). Bu önemi artırarak sazan üretiminden sonra ikinci üretimin en önemli bölümünü yaklaşık 1.350 sıraya yerleşmiştir. Dünya çapında üretimi, milyon tonunu Çin tek başına üretirken onu FAO'nun son verilerine göre 2010 yılında 3,497 sırayla mısır 620 bin ton, Endonezya 500 bin milyon tonu ve 2012 yılında ise 3,77 milyon ton olarak izlemektedir (Şekil 1).
ABD önemli bir üretici olmamasına üretim çevresinin biyofiziksel değişkenleri gibi rağmen Dünya tilapia ticaretine en önemli birçok etkenden etkilenmektedir (Dikel, 2009). tüketici olarak yön vermektedir. Tilapia bu Ilıman iklim kuşağındaki ülkelerde günlerde ABD'de karides, ton ve salmonun tilapia gibi tek sezon yetiştirme olanağı ardından dördüncü popüler su ürünleri olarak bulunan türlerden birim alandan en yüksek tüketicinin beğenisini kazanmaktadır. ABD üretimi sağlamak çok önemli bir konudur. Bu 2012 yılında 838 milyon$ tutarında tilapia ithal nedenle birçok araştırmacı tilapia yetişti-etmiştir (Fitzsimmons vd., 2013). Birçok Asya riciliğinde büyük boyda bireylerle yetiştiri-ülkesinin ihracat kaynağını oluşturan tilapianın ciliğe başlanmasının küçük boylu bireylerle pazarda karşılaştığı sorunların başında, önemli başlanandan daha başarılı olduğunu belirtmek-bir kısmını A.B.D.'nin oluşturduğu ithalatçı tedir. Qinfang vd. (1990), 50 g 'ın üzerinde ülkelerin çoğunun kötü koku, et kalitesinde kışlatılmış tilapiaların kafeste yetiştirilmeleri bozukluk ve küçük boy gibi bazı kalite ile yüksek oranda gelir elde edildiğini, ancak bu kriterleri yüzünden ürünleri reddetmeleri boyda bireyleri bulmanın ve kışlatmanın bu gelmektedir. İthalatçı ülkelerden gelen bu konuda karşılaşılan önemli bir dar boğaz eleştiriler göz önünde bulundurulduğunda kötü olduğunu vurgulamışlardır. Kışlatılmış birey-kokunun giderilmesi için havuzların yerine lerle yetiştiricilik yapılmasının bir zorluğu da kafeslerin kullanılması, et kalitesinin yüksel- besleme döneminin hemen başlarında cinsel tilmesi için iyi kalitede yemlerin kullanımı ve olgunluk gelişimini tamamlamalarından dolayı küçük boyun geliştirilmesi için de kışlatılmış hemen üreme eylemine geçmeleridir. Havuz bir kaç gramlık bireylerle operasyona başlan- koşullarında yapılan uygulamalarda çoğu kez masının, sayılan bu sorunlara önemli düzeyde istenilen verimin alınamamasına, aşırı çoğal-çözüm sağlayacağı düşüncesi giderek ağırlık ma, stok yoğunluğunun hangi oranlarda daha
kazanmaktadır. iyi olduğuna ve istenilen boyda birey
yetiş-Birçok balık türü gibi tilapia üretiminde tirilememesi gibi sonuçlarla karşı karşıya de üretilen ürünün kalitesi ve kantitesi stok kalınmaktadır (Hargreaves, 1987). Ancak yoğunluğu, kullanılan fingerlinglerin ortalama yetiştiriciler kafes kullanımı ile bu soruna boyları, seçilen türün ve kullanılan sistemin önemli ölçüde çözüm üretmiş ve son derece özellikleri ve bu sistemin içinde bulunduğu avantajlı sonuçlar elde etmişlerdir.
Stok yoğunluğunun bozulmaması kafes Materyal ve Yöntem
Çalışma Ç.Ü. Su Ürünleri Fakültesi, Dr. ünitelerinin en önemli avantajlarından biridir.
Nazmi Tekelioğlu Tatlısu Balıkları Üretim ve Stok yoğunluğunun bilinmesi üreticiye olanak
Araştırma Merkezinde yürütüldü. Deneme sağlamaktadır (Dikel, 1997).
tilapiaların Ağustos ayında kafeslere stok-Bu nedenle kışlatılmış birey kullanımının
lanması ile başlamıştır. Denemede kullanılacak geleneksel sorunları, kafeslerde pek o kadar
olan kışlatılmış 1 yaşlı balıklar, bir yıl zorluk yaratmamaktadır. Bundan sonra
öncesinden üretilerek sera içi beton havuzlara yapılacak çalışmaların hangi tür ya da hattın
stoklanmış tilapia (O.niloticus + × O.aureus > ) hangi boyu ile operasyona başlanmasının daha
anaçlarından elde edilen melez bireylerden verimli ya da kullanışlı olduğunu bulmaya
oluşmuştur. Denemede ayrıca kışlatılmış saf Nil yönelik olması düşüncesinden yola çıkarak bu
tilapia yavruları da kullanılacaktır. Bir yıl denemenin yapılmasına karar verilmiştir.
boyunca kışlatılmış 1 yaşlı 2 ve 4 gr civarındaki
Bu deneme ile Nil tilapiası ile hibrit tilapia 2'
melez bireyler 200 m lik beton havuz içine 3
(Oreochromis niloticus x O. aureus)' nın farklı yerleştirilmiş 1 m lük 9 adet kafese
stok-boy kompozisyonları ile stoklamaya başlanarak lanmıştır. Aynı biçimde kışlatılmış nil tilapia
3
ve farklılıkların ortaya çıkartılarak, hangi boyda bireyleri (4 ile 7 g) 1 m lük 9 adet kafese
stok-3
stoklamanın hangi grupta daha verimli olduğu lanmıştır. Deneme de 20 adet/m lük stok
konusunda bir fikir oluşturulmağa çalışılmıştır. yoğunluğu uygulanmıştır. Yemleme günde 2
Çalışmanın bir diğer boyutunda ise farklı kez balıklar doyana kadar yapılmıştır. Deneme
ağırlıklara sahip bireyler karışık olarak ye- de balıklar için başlangıçta 1 numara ticari
alabalık yemi kullanılmıştır (Çizelge 1). Dene-tiştirildiklerinde yalnız küçük ya da sadece
me 60 gün sürmüş ve besleme aşamasında 15 büyük boyda yetiştirilenlere oranla ne ölçüde bu
günlük aralarla tartım yapılmış ve boyları durumdan etkilenecekleri araştırılmıştır.
ölçülerek büyüme performansı değerlen-dirilmiştir.
DENEME GRUPLARI: Deneme 6×3 (6 Deneme süresince kafeslerdeki su
sıcak-grup×3 tekerrür) biçiminde dizayn edilmiştir. lıkları minimum 29,0°C ile maksimum 31,5°C
Deneme de test edilecek gruplar aşağıdaki gibi arasında değişmiştir. Deneme süresince ölçülen
düzenlenmiştir. minimum ve maksimum O değerleri 7,50 mg/L
2
GRUP 1:Saf küçükler (Niloticus küçük- ve 8,00 mg/L olarak kaydedilmiştir. Araştırma
ler) (%100 NK) süresince ölçülen su paramet-relerinde önemli
GRUP 2: Saf Karışık (%50 Küçük %50 bir dalgalanma olmamıştır.
Büyük) (%50 K %50 B)
GRUP 3:Saf Büyükler (Niloticus büyük- Ağırlıklı Olarak Büyüme Parametreleri
ler) (%100 NB) 60 günlük deneme sonunda son
ağırl-GRUP 4: Melez küçükler (%100 MK) ıklara bakıldığında tüm gruplar içerisinde en iyi
GRUP 5: Melez Karışık (%50 Küçük
büyümenin %50K/B (33,29±1,71g) melez %50 Büyük) (%50 K %50 B)
bireylerde olduğu belirtilmiştir (Tablo 1). Bunu GRUP 6: Melez Büyükler (%100 MB)
takiben %100B saf bireylerde ikinci en iyi son ağırlığa (32,77±2,17g) ulaşmışlardır. Melez Hesaplamalar ve Veri Analizleri
grupların kendi aralarında canlı ağırlık Bütün balıklar bireysel olarak tartılmış ve
kazançlarına bakıldığı zaman en iyi canlı ağırlık ölçüm öncesi tüm gruplardaki balıklar aç
kazancının yine %50K/B melez grupta olduğu, bırakılmıştır. Tartım işleminde balıkların strese
en az canlı ağırlık kazancının ise %100K girmelerini engellemek amacıyla 0.3 mL/L
2-bireylerde olduğu belirtilmiştir (Tablo 1). phenoxyethanole (Sigma, St. Louis, MO, USA)
Saf grubun kendi aralarında canlı ağırlık kullanılmıştır.
kazançlarına bakıldığı zaman %100K grubun en Başlangıç (BA), ara ölçümler ve son
iyi canlı ağırlık kazancına sahip olduğu en az ağırlık (SA) ölçümleri bireysel olarak 0.1 gram
canlı ağırlık kazancına sahip grubun ise %100B hassas terazi ile alınmıştır. Denemede, büyüme
saf grupta olduğu bildirilmiştir (Şekil 2). performansı ve yem verilerinin
değerlen-Yem değerlendirme oranı açısından dirilmesi için aşağıdaki hesaplamalar
yapıl-bakıldığında tüm gruplar içerisinde en iyi yem mıştır:
değerlendirme oranına sahip grubun %50K/B Spesifik Büyüme Oranı (SBO)=[(ln SA-ln
melez grupta olduğu ve %100K melez grupta BA) / gün sayısı] × 100, (Company vd., 1999).
olduğu belirtilmiştir (Tablo 1). Canlı ağırlık kazancı (g) = SA- BA
Günlük yem alımı=Tüketilen yem mik-tarı Yaşama oranı açısından tüm gruplar
/ zaman içerisinde en iyi yaşama oranına sahip grubun
Yem değerlendirme oranı (YDO) = Tü- %100K melez grubun olduğu belirtilmiştir.
ketilen yem miktarı / ağırlık kazancı (Santinha Deneme sonunda büyük bireylerden
vd.,1999). alınan büyüme parametrelerine bakıldığında en
İstatistiki hesaplamalarda SPSS 16.0 iyi büyümenin %50K/B grubunda olduğu
kullanılmıştır. Gruplar arasındaki farklılıklar tek belirtilmiştir (Tablo 2 ve Şekil 3).
yönlü varyans analizi ile P<0,05 önem 60 günlük deneme sonunda küçük
düzeyinde analiz edilmiştir. bireylerin olduğu gruplardan alınan
para-metrelere bakıldığında en iyi büyümenin ve en
Bulgular iyi canlı ağırlık kazancının %100K saf
birey-Deneme Kafeslerindeki Çevresel Paramet- lerde olduğu belirtilmiştir (Tablo 3, Şekil 4 ).
Tablo 1. Tilapia bireylerinde 60 günlük deneme sonunda elde edilen büyüme ve yem alım
parametreleri.
Şekil 2. Tilapia bireylerinin tüm grupların ortalama olarak 15 günlük canlı ağırlık artışı. Tablo 2. Deneme sonunda büyük bireylerden elde edilen büyüme parametreleri
BA: Başlangıç Ağırlığı, SA: Son Ağırlığı, CAK: Canlı Ağırlık Kazancı, SBO Spesifik Büyüme Oranı, YDO: Yem Değerlendirme Oranı, YO: Yaşama Oranı.
Şekil 3. Büyük bireylerin olduğu gruplardan 15 günde bir alınan canlı ağırlık artışı.
Şekil 4. Küçük bireylerin olduğu gruplardan 15 günde bir alınan canlı ağırlık artışı. Tablo 3. Deneme sonunda küçük bireylerin olduğu gruplardan elde edilen büyüme
yararlanmıştır. Zira %100 büyük saf
tilapia-Tartışma
ların olduğu grup 32,77±2,17 gr canlı ağırlığa Karışık grup olan %50 K/B Niloticus
ulaşırken karışık grubun büyük bireyleri gruplarında rekabet uygun bir biçimde gelişmiş
40,84±2,22 g'a ulaşmışlardır (Tablo 2). ve bu rekabetten büyük bireyler daha iyi
Aynı biçimde melez gruplar içinde de büyümelerini daha iyi etkilediğini düşündür-karışık gruptaki büyük melezler 40,84±2,22 g'a mektedir. Bazı balık türlerinde, bazı bireyler ulaşırken, %100 büyük melezlerin oluşturduğu genotipik özelliklerinden dolayı diğer birey-homojen grup 31,18±3,75 g ağırlıkta kalmıştır lerden daha yüksek büyüme hızına ulaşabilirler (Tablo 2). %50 K/B olması hem saf hem de (Brown, 1946; Magnuson, 1962; Jobling, melez büyük bireylerin daha iyi rekabet 1985; Jobling, 1995; Koebele, 1985) ve bu yapmasını sağlamıştır. Bu uygun rekabetten nedenle farklı boylarda bireylerden oluşan bir daha iyi büyüme değerleri elde edilmiştir. grup oluşabilir. Farklı büyüme hızına sahip Karışık gruplardaki küçük bireyler gruplardan bir bölümü düşük büyüme yete-açısından bakıldığında Nil tilapialarının küçük neğine sahip olabilir, bu nedenle de hızlı büyü-bireylerinin %50 büyüklerle birlikte olması yen havuzun ortalamasını düşürebilirler. Bun-durumunda, baskı altına girdiği ve büyüme- dan dolayı bu tür bireylerin ayıklanması gerekir lerinin geride kaldığı (23,14 g), sadece %100 (Baardvik ve Jobling 1990).
küçük nil tilapiaları ve %100 küçük melez Özellikle Akdeniz bölgesi gibi bölge-grubun karışık olanlara göre daha iyi büyüdüğü lerde tilapia yetiştiriciliğinde pazara ulaşama-gözlenmiştir (Tablo 3). Genel sonuçlara baka- yacak kadar küçük bireylerin ayıklanarak rak ortalamalar karşılaştırıldığında toplam 6 üretime devam edilmesi halinde pazar boyuna grup arasında 2,15 g ortalama ile başlayan ulaşmak daha olanaklıdır (Dikel, 2009). Bunun melez karışık grup, tüm gruplardan daha iyi ötesinde yetiştiricilikte farklı boy gruplarının büyümüştür (33,29 g). Spesifik büyüme oranı bir arada bulunması; büyük bireylerin küçük açısından da bu grubun (% 4,9 g/gün) ile diğer olanlar üzerinde bir baskı unsuru oluşturması gruplardan önemli düzeyde daha iyi büyüdüğü ve bunun sonucunda da, özellikle karnivor görülmektedir. Bu boyda araştırmaya başlan- türlerde "kanibalizme" yol açması (Matsui, masının yem değerlendirme açısından ve 1980; Seymor, 1984), eşit ve optimal bir yem rekabet oluşturma açısından küçük olduğu ve büyüklüğü veya yem formunun uygulana-deneme süresinin 60 gün gibi kısa bir periyodu maması (Wankowski ve Thorpe, 1979; içermesinin FCR oranında, farkın oluşma- Knights, 1983), eşit ve optimal bir yemleme masına neden olması söz konusudur. seviyesi seçememe gibi önemli sorunlar
yara-Esasen bu durumda dahi yaklaşık tarak üreticiyi çoğu zaman zor durumda %10'luk farkın ortaya çıkması, yavru büyütme bırakmaktadır (Goldan vd., 1998). Boylamanın açısından bu süreç de yeterlidir. Melez bireyler büyümeye pozitif etkileri birçok balık türü için doğal olarak nil tilapialarından daha iyi saptanarak yayınlanmıştır. Yapılan birçok
büyümektedir. yetiştiricilik çalışması ile boylamanın Atlantik
Birçok araştırma bunu kanıtlar nitelik- Salmonu'nda (Salmo salar) (Gunnes, 1976), tedir (Eknath vd., 1993). Deneme sonu itibarı Atlantik Morina'sında (Gadus morhua) ile Nil tilapiası ve melez tilapiaların büyüme- (Lambert ve Dutil, 2001) ve bir Gastropoda leri üzerine büyük balıkların ve boylamanın türü olan Haliotis tuber-culata 'da (Mgaya ve etkileri incelenmiş, boylanmış ve karışık Mercer, 1995) büyümeyi önemli düzeyde gruplar genetik farklılıklar da göz önüne arttırdığı kanıtlanırken, bununla birlikte bazı alınarak karşılaştırılmıştır. Bu sonuçlara göre durumlarda boylamanın balıklar için stres kay-Melez gruplar kendi aralarında karşılaştırıl- nağı oluşturabileceği ve türlerin bu etkiye farklı dığında karışık boyda olmalarının, boylanmış düzeylerde tolerans gösterebilecekleri bildiril-küçük ve boylanmış büyük olanlarına oranla, mektedir.
Sonuç mesi açısından da, üretim sezonu içinde bir kaç Yetiştiricilikte boylama yapmak, yetiş- kez daha boylama yapılmasının büyüme tiriciler için çok önemli bir uygulamadır. performansına ne kadar katkı sağlayacağının Bunun doğru şekilde ve uygun biçimde ortaya çıkarılması gibi konular önerilebilir yapılması ile ciddi avantajlar sağlanabilir. Kimi gözükmektedir.
zaman boylama yaparak kimi zaman da
yapmayarak başarıya ulaşılabilir. İşletmede Kaynaklar:
Baardvik, B.M. ve Jobling, M. 1990. Effect of
Size-üretim sezonu boyunca kaç kez boylama
sorting on Biomass Gain and Individual Growth
yapılması ve ne şekilde uygulanacağı detayları
Rates in Arctic Charr, Salvelinus alpinus L.,
hali hazırda üzerinde çalışılan konulardır.
Aquaculture, 90: 11–16.
Bu denemede elde edilen en önemli Brown, M.E. 1946. The Growth of Brown Trout (Salmo sonuçlar şu şekilde özetlenebilir. Çukurova trutta Linn.). I. Factors Influencing The Growth of Trout Fry, Journal of Experimental Biology,
koşullarında kafes ortamında nil tilapiaları ile
22: 118-129.
onların melezlerinin başlangıç ağırlıkları ve farklı boy grupları ile başlanan yetiştiricilik uygulamasında melezlerin karışık boyda olan gruplarının bir çok yönden daha tercih edilir sonuçlara ulaştığı bununla beraber rekabet açısından tek boyda olan bireylerin karışık gruplardan daha az büyüdüğü sonucuna ulaşılmıştır. Tilapia yetiştiriciliğinde, büyük bireylerle küçük bireylerin birlikte yetiştiril-mesinin küçük bireylerin gelişmesi, standart ürün elde edilmesi ve boylama yapılarak başlanacak bir uygulamanın daha başarılı olma olasılığına sahip olduğu sonucuna varılmıştır. Özellikle spekülatif olarak boylama yapılarak olası farklı grupların ayrıştırılmasının ardından hangi boydaki bireylerden kaç tanesinin bir arada aynı sürü içinde olmasına izin verilmesi konusunda önemli ipuçları elde edilmiştir. Böylelikle suni olarak bir rekabet ortamı hazırlanmış ve balıkların daha iyi büyümeleri sağlanmıştır.
Gelecek dönemlerde bu çalışmayı tamamlayacak ve bu konuda daha ileri sonuçlar elde etmek amacıyla bu çalışmanın geliştiril-mesi önerilebilir. Bu amaçla markalama yaparak, farklı stoklama oranlarının denenerek ve tek cinsiyetli tilapialar kullanılarak büyüme açısından aradaki farklılıkların incelenmesi, boylamanın etkisinin daha da iyi
anlaşılabil-Company, R., Calduch-Giner, J.A., Perez-Sanchez, J. ve Kaushik,S.1999. Protein sparing effect of dietary in common dentex (Dentex dentex): a compa-rative study with sea bream (Sparus aurata) and sea bass (Dicentrarchus labrax). Aquat. Living Resour. 12, 2330.
Dikel, S. 1997. Effect of Different Stocking Densities on Growth of Hybrid Tilapia (Oreochromis aureus x Oreochromis niloticus) in Cages Standing in Concrete Ponds. Turkish journal of Veterinary and Animal Scienses. Vol 21, (3):247-250. Dikel, S. 2009. Tilapia Yetiştiriciliği. T.C. Tarım ve Köy
İşleri Bakanlığı Tarımsal Üretim Geliştirme Genel Müdürlüğü Yayınları. ANKARA.
Eknath, A.E., Tayamen M.M., Paladade Vera M.S., Danting J.C., Reyes R.A., Dionisio E.E., Capili J.B., Bolivar H.L., Abella T.A., Circa A.C., Bentsen, H.B., Gjerde, B., Gjedrem T. ve Pullin R.S.V. 1993. Genetic improvement of farmed tilapia: the growth performance of eight strains of Oreochromis niloticus tested in different farm environment. Aquaculture111,171-188.
Fitzsimmons, K., Ramotar, P., Cerozi, B. ve Anday, T. 2013. Tilapia Production And Market Situation In 2013 World Aquaculture Society: Aquaculture 2013 - Nashville, Tennessee February 21-25. Goldan, O. Popper, D. Kolkovski, S. ve Karplus, I. 1998.
Management of Size Variation in Juvenile Gilthead Sea bream (Sparus aurata): II. Dry Food Type and Live/Dry Food Ratio, Aquaculture, 165: 313-320.
Gunnes, K. 1976. Effect of Size Grading Yong Atlantic salmon Salmo salar on Subsequent Growth, Aquaculture, 9: 381-386.
Hargreaves, A.J. 1987. Feeding Practices for Caged Blue Behavior, Growth, and Space in Medakes Oryzias Tilapia.Virgin Island Perspective Agricultural latipes, Canadian Journal of Zoology, 40: 313-Research Notes (Eclitted by Carol B. Fleming) 363
Summer Fall 1987 Vol.2 No.2. Matsui, I. 1980. Theory and Practice of Eel Culture, in Jobling, M. 1985. Physiological and Social Constraints Balkema A.A.,edt., Aquaculture series 4. 133,
on Growth of Fish with Special Reference to Rotterdam, Nederland. Arctic Charr, Salvelinus alpinus L., Aquaculture,
44: 8390.
Jobling, M. 1995. Simple Indices for the Assessment of the Influences of Social Environment on Growth Performance, Exemplified by Studies on Arctic Charr (Salvelinus alpinus), Aquaculture Inter-national, 3: 60-65.
Knights, B. 1983. Food Particle-size Preferences and Feeding Behavior in Warm Water Aquaculture of European eel Anguilla anguilla L., Aquaculture, 30: 173-190.
Koebele, B.P. 1985. Growth and the Size Hierarchy Effect: An Experimental Assessment of Three Proposed Mechanisms; Activity Differences, Disproportional Food Acquisition, Physiological Stress, Environmental Biology of Fishes, 12: 181-188.
Lambert, Y. ve Dutil, J.D. 2001. Food İntake and Growth of Adult Atlantic Cod (Gadus morhua L.) Reared Under Different Conditions of Stocking Density, Feeding Frequency and Size Grading, Aqua-culture, 192(2-4): 233-247.
Magnuson, J.J. 1962. An Analysis of Aggressive
Mgaya, Y.D. ve Mercer, J.P. 1995. The Effects of Size Grading and Stocking Density on Growth Performance of Juvenile Abalone, Haliotis tuberculata Linneaus, Aquaculture, 136: 297-312.
Qinfang, Y., Heqin, G., Tao, Y. ve Zhenlun, Z. 1990. Nile tilapia culture in net cages in a Chinese reservoir.
nd
Reservoir Fisheries of Asia. Proceedings of the 2 Asian reservoir fisheries workshop held in hangzhou, People's Republic of China. Sena S. De Silva (Editor). 203-235 pp.
Santinha, P.J.M., Medale, F., Corazze, G. ve Gomes, E.F.S. 1999. Effects of the dietary protein:lipid ratio on growth and nutrient utilization in Gilthead seabream Sparus aurata L. Aquaculture Nutrition, 5: 147-156.
Seymor, A. 1984. High Stocking Rates and Moving Water Solve the Grading Problem, Fish Farmer, 7: 12-14.
Wankowski, J.W.J. ve Thorpe, J.E. 1979. The Role of Food Particle Size in the Growth of Juvenile Atlantic Salmon Salmo salar L., Journal of Fish Biology, 14: 351-370.
