Müsadenizi rica ediyorum

B A Ş Y A Z I

Müsaadenizi

rica ediyorum

C i h a d B A B A N

Bugünkü yazıma, altı yıla yakan bir zamandanberi, hergün bu sütunlarda kendileriyle acı tatlı dertleştiğim sevgili okuyu­ cularımdan izin istemek amacıyla başlıyorum.

Gazetecilik mesleğine 1934’de profesyonel olarak katıldığı ma göre 33 yıldır bu alanda aralıksız olarak çalıştım. Yirmi beş senedenberi de bazı mecburi kısa fasılalar dışında hergün ¡1 okuyucularımla karşıkarşıya geldim, öyle zannediyorum ki, yazarlığı görev olarak benimsemiş arkadaşlarım arasında, be­ nim bu göreve olan bağlılığımı kınayacak pek az kişi çıkar. 36 yaşında olduğuma göre, kendimi bu meslekte pek yıpratmış da telâkki etmiyorum. Fakat, yorulmuş olduğumu da sakla- i manialıyım.

Hiç değilse bir süre, her gün aym işi yapmanın mekanik tekerrüründen uzaklaşmak, daha fazla okuyup daha az yazmak « il ihtiyacım duymaya başladım. Doğrusunu söylemek lâzım ge­ lirse, bu ihtiyaca diğer bazı ihtiyaçlar da eklendi. Yazmaya baş tadığım bazı kitaplarım vardı ki, onları mutlaka bitirmek is- i fiyordum. Biraz kendi kabuğuma çekilmek ve kendi kendimi yenilemek de bu ihtiyaçlar arasında yer alıyordu.

Bu sebepten dolayı hergün biribirinin aynı olan ve biribi- rini taklit ederek geçen yorucu bir hayata da biraz değişiklik getirmek lüzumunu duydum. Ben bu karara bir hayli zaman i>| evvel ulaştım. Fakat, o zaman yazılarıma ara vermenin, inak- * şadım dışında bazı yanlış tefsirlere meydan ^verebileceğini dü şündüm. Ve daha sakin bir ortamın gelmesini bekledim, öyle zannediyorum ki, bu ortam bugün geldi. '

Aziz okuyucularımla şurada dertleşirken, bir kanaatimi de açıklamalıyım: B ir yazar eğer uzun ömürlü olmak isterse, za­ man zaman kendisini b ir ' gölgelikte dinlenmeye sevkcdebilme liclir. Çünkü aslında okuyucu da onu her sabah aynı yerde ay­ nı sütunda, aynı üslupla konuşurken görüp dinlemekten belki istemese de yine usanır.

Bugün aziz okuyucularımızdan izin isterken, bu sütunda benim yerime yazacak ve benden bu görevi devir alacak olaıı I arkadaş veya arkadaşlarımın beni hiç bir şekilde aratmayacak (arından eminim.

Biliyorum, bir yazarın ilham kaynağı ve onun varlığının g temeli yine okuyucularıdır. Onun için sırası gelince, yine yazı hayatıma döneceğim. Hattâ, ogün gelinceyedek, okuyucularım : ile ilişkimi koparmamak ve ilham kaynağımı kurutmamak a- jf maciyle, zaman zaman yine yazacağım ve eminim ki, o yazı­ larıma da Ulus şimdiye kadar olduğu gibi, bundan sonra yine cömert bir ev sahibi olarak sütunlarında yer verecektir.

★

Ulus, İstanbul’daki basın ile kıyaslanacak olursa, büyük bir gazete değildir. Fakat Ulus memleket fikir ve siyaset ha S yatında çok şerefli ve etkili bir kürsünün de ismidir. Bu kür || süyü benden evvel işgal etmiş olan sayın seleflerim gibi benim de kürsüyü kısa hayatımız içinde uzun sayılacak bir süre işgal

lf

büyük ve şerefli bir hizmet faslıdır. Bu şiire içerisinde sorum lu parti idarecisi arkadaşlarımla, partili bütün arkadaşlardan gördüğüm teşvik ve alâkanın da minnetini her zaman taşıyaca iım. Bütün okuyucularını ve partili arkadaşlarım emin olsun lar ki, şu anda nöbetimi devretmenin tadını duyarak bu sütü nu boşaltmaktayım.

Eğer yazmakta olduğum kitaplarımı bitirirsem, eğer ru­ humda biriken 33 yıllık yrknasak bir çalışmanın tortularını eritebilirsem, arandığımı hissettiğim gün, biraz daha dinlen miş ve kendini yenilemiş olarak, burada veya başka bir dost kürsüde hizmetlerine koşmakta tereddüt etmiyeceğim.

Taha Toros Arşivi