İnay Köyü Manzumesi

MAI mm MAMmmEnî

Yrd.Doç.Dr.Ali BAŞ

I ş a k ili Ulubey ilçesine bağlı olan İnay K ö -T yü, U l u b e y - E ş m e karayolunun yedinci kilo-metresinde bulunan bir y e r l e ş m e yeridir. i^i^i-i^Pi^iı Uşak-Izmir demiryolu ise k ö y ü n yakının­ dan g e ç m e k t e d i r . K ö y merkezinde birbirine yakın olarak inşa edilen bir grup eser mevcuttur. K ö y ü n o r t a s ı n d a n g e ç e n derenin g ü n e y i n d e cami ile çeş­ me, kuzeyinde ise kervansaray yer alır. K ö p r ü ise bu yapılar a r a s ı n d a , derenin üzerinde bulunmakta­ dır (Çizim 1, Resim 1). Bu eserlerden b u g ü n e ka­ dar sadece kervansaray detaylı olarak i n c e l e n m i ş i , k ö p r ü ise bazı yayınlarda "tarihi köprü" şeklinde belirtilmiştir.^ C a m i ile ç e ş m e d e n ise hiç bahse­ dilmemiştir.

C A M İ

U l u C a m i i olarak adlandırılan eser k ö y ü n g ü n e y i n d e k i y a m a ç t a yer alır. Kare plânlı bir ha-rim ve kuzey tarafta bulunan üç bölümlü son ce­ maat mahallinden oluşan eserin tek şerefeli mina­ resi harimin kuzeybatı dış k ö ş e s i n e bitişik olarak yükselir (Çizim 2).

C a m i içten ve d ı ş t a n sıvalı o l m a s ı n a rağ­ men, harim ile son cemaat mahallinin inşa teknik­ leri a r a s ı n d a farklılık g ö r ü l m e k t e d i r . B u d u r u m özellikle her iki b ö l ü m ü n s a ç a k sisteminde belirgin bir şekilde izlenebilmektedir (Resim 2). Eseri bir b ü t ü n olarak inceleyip, bu farklılığa konunun de­ ğ e r l e n d i r m e b ö l ü m ü n d e değineceğiz.

H a r i m i n dogu, batı ve kuzey cephelerinde yuvarlak kemerli ikişer alt pencere ile dogu, batı ve g ü n e y cephelerinde yine yuvariak kemerli birer üst pencere mevcuttur. Dogu cephede yer alan alt pencerelerden g ü n e y d e k i daha sonra kapatılmıştır. A l t pencerelerin hepsi demir kafeslidir. H a r i m i n kübik g ö v d e s i n d e n sonra y ü k s e k bir sekizgen kas­ nak o l u ş t u r u l m u ş ve k a s n a ğ ı n her bir y ü z ü n e dik­ d ö r t g e n formlu birer niş açılmıştır. Nişlerin alt kı­ sımları ise alaturka kiremitlerle s a ç a k şeklinde dü­

zenlenmiştir. K a s n a ğ ı n üst kısmını tuğladan iki sıralı kirpi s a ç a k ç e p e ç e v r e d o l a ş m a k t a d ı r (Resim 3). Ü s t ö r t ü ise sekizgen külâh şeklinde yapılmış olup yine alaturka kiremitle k a p l a n m ı ş t ı r . Kasnak ile y a p ı n ı n köşeleri a r a s ı n d a kalan ü ç g e n b ö l ü m l e r i n üzeri de kırma çatı şekline d ö n ü ş t ü r ü l m ü ş ve bu kısımlarda da alaturka kiremit kullanılmıştır (Resim 4).

Son cemaat mahallinin kuzey cephesinde, birer adedi k ö ş e l e r d e olmak ü z e r e , kaide ve başlıklı d ö r t adet d e v ş i r m e antik s ü t u n vardır. S ü t u n l a r ı n arası sonradan duvarla kapatılarak ortada giriş b o ş ­ luğu bırakılmış, girişin y a n l a r ı n a ise birer adet dik­ d ö r t g e n pencere yerleştirilmiştir. Ayrıca yine sonra­ dan duvarla kapatılan yan cephelerde de birer adet d i k d ö r t g e n pencere b u l u n m a k t a d ı r . Son cemaat mahallindeki pencereler de demir kafesli olup, sü­ tunlar arasının duvarla k a p a t ı l m a s ı e s n a s ı n d a yapıl­ mıştır. Sütunlar birbirlerine ve harimin kuzey duva­ rına birer kemerle b a ğ l a n m ı ş t ı r . Kuzey tarafta ke­ mer gözleri b o ş bırakılarak bu kısımlar camekanla kapatılmış, yan cephelerdeki kemer gözleri ise örül­ m ü ş t ü r . Ust kısım taş ile y a p ı l a n profilli bir s a ç a k haline getirilmiş olup, etrafını g e n i ş bir s a ç a k çevre­ lemektedir (Resim 5). Üzeri ise kiremit kaplıdır.

Son cemaat mahalli üç b ö l ü m d e n o l u ş u r . Bunlardan ortadaki medhal, yanlardakiler ise ze­ minden 65 c m . yükseltilen birer merdivenle çıkılan t a ş d ö ş e m e l i kısımlardır. Son cemaat mahallindeki her b ö l ü m ü n üzeri birer küçük kubbe ile ö r t ü l m ü ş , kubbelerin destek kemerleri ö n tarafta s ü t u n l a r a , harim d u v a r ı n d a ise taş konsollara oturtulmuştur.

H a r i m e yuvarlak kemerii ve süslemesiz kapı­ dan girilir. Üzeri kubbe ile örtülü olan harimde, dış

1. Ali Baş, Beylikler D ö n e m i Hanları, S.Ü. Sosyal Bi­ limler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Konya 1989, s.79-80.

2. Cevdet Çulpan, Türk T a ş Köprüleri, Ankara 1975, s. 232.

2 2 2 Yrd.Doç.Dr.Ali B A Ş kısmın aksine kasnak yoktur ve kubbe d o ğ r u d a n

beden duvarlarına oturur. Y a r ı m daire planlı mih­ rap nişi g ü n e y duvarın o r t a s ı n d a d ı r ve etrafı basit silme ve profillerden oluşan kuşaklarla çevrelenmiş­ tir. Ü ç sıralı, basit ve yuvariak formlu mukamaslar-dan oluşan k a v s a r a n ı n etrafı dilimli kemer şeklinde d ü z e n l e n m i ş t i r . Minber ile g ü n e y d o ğ u k ö ş e d e yer alan kürsü g e ç d ö n e m ilavesidir (Resim 6).

Kubbeye g e ç i ş k ö ş e l e r d e k i pandantiflerle s a ğ l a n m ı ş t ı r . Duvarlar pandantiflere g ö r e 3 c m . içerlektir, i k i k ö ş e d e yer alan pandantiflerin uçları duvarların o r t a s ı n d a b i r l e ş m e k t e , b ö y l e c e duvarlar­ da sivri kemerli b ü y ü k birer niş o l u ş m a k t a d ı r . D ö ­ külen sıva izlerinden pandantiflerin içerisine künk-lerin yerleştirildiği g ö r ü l m e k t e d i r . Kubbe g ö b e ğ i n ­ de ise g e ç devir özellikleri y a n s ı t a n bitkisel karak­ terli s ü s l e m e kalıntısı vardır (Resim 7).

H a r i m i n kuzey tarafında yer alan kadınlar mahfili, iki a h ş a p direk üzerine dogu-batı doğrultu­ sunda istinad ettirilen a h ş a p kiriş ve bu kirişten ku­ zey duvara d o ğ r u uzatılan tali kirişler üzerine tah­ taların çakılmasıyla oluşturulmuştur. Buraya hari­ m i n k u z e y d o ğ u k ö ş e s i n d e k i a h ş a p b a s a m a k l ı mer­ divenle ulaşılır. Mahfilin kuzey duvarında yuvarlak kemerli bir niş mevcuttur. B u nişin orijinalde üst pencere olarak d ü z e n l e n e n pencerenin kapatılma­ sıyla oluşturulduğu kanaatindeyiz. Mahfilin ortasın­ da yarım daire şekilli müezzin mahfili vardır.

Minareye harimin kuzeybatı k ö ş e s i n d e yer alan bir dehliz ile ulaşılır. Tek şerefeli olan minare­ n i n kaidesi kare planlı olup, ç o ğ u n l u ğ u d e v ş i r m e antik p a r ç a l a r d a n o l u ş a n taşlarla inşa edilmiştir. P a b u ç kısmı ç o k g e n , g ö v d e s i ise silindirik formlu­ dur. Ş e r e f e altı kubbe etegindekine benzer kirpi s a ç a k şeklinde d ü z e n l e n m i ş , külahı ise metal kaplı­ dır. C a m i n i n inşa tarihi g ö s t e r i r herhangi bir bel­ geye rastlayamadık. Son cemaat mahallinin kapısı ü z e r i n d e yer alan metal bir levhada y a p ı n ı n inşa tarihi olarak M . 1 5 0 0 tarihi okunnfıaktadır. Y a p t ı ­ ğımız a r a ş t ı r m a l a r sonucunda bu tarihin tahmini olarak yazıldığını ö ğ r e n d i k .

C a m i plan ş e m a s ı ve inşa tekniği y ö n ü n d e n B a t ı Anadolu'daki X I V - X V . yüzyıllara tarihlenen bazı camilerle benzerlik gösterir. Plan ş e m a s ı y ö ­ n ü n d e n K ü t a h y a ' d a k i 1 3 7 7 t a r i h l i K u r ş u n l u Camii"^, Afyonkarahisar'daki 1 3 9 7 tarihli Akmes-cid'*, Tire'deki X V . yüzyıl başlarına tarihlenen Ka-rahasan C a m i i ^ (Çizim 3), ve yine Tire'deki X V . yüzyıl s o n l a r ı n a tarihlenen Fadıloğlu (Araplar) Ca-mii'ne^ (Çizim 4); dış g ö r ü n ü ş itibariyle de Tire'de X V . yüzyılın ilk yarısına tarihlenen Süratli (Suretli) M e h m e t P a ş a C a m i i ^ (Resim 8) ve daha ö n c e b a h s e t t i ğ i m i z Fadıloğlu (Araplar) Camii'ne benzer (Resim:9). Özellikle kubbenin üzerinin sekizgen bir piramidal külahla örtülmesi ile kübik gövdeyi sekiz­ gene d ö n ü ş t ü r e n k ö ş e e l e m a n l a r ı n ı n üzerinin be­ şik çatı şekline getirilerek alaturka kiremitle kap­ l a n m a s ı Süratli (Suretli) M e h m e t P a ş a Camii'nde

g ö r ü l e n özellikleri y a n s ı t m a k t a d ı r , iki sıralı kirpi sa­ ç a k d ü z e n l e m e s i de yine X V . yüzyılda inşa edilen bir ç o k eserle benzerlik gösterir. M i h r a p nişindeki mukarnas sıralarının düzensizliği ile m u k a r n a s l a r ı n formu da erken bir tarihe işaret eder (Resim: 10). B u gibi hususları dikkate alarak yapıyı X V . yüzyılın ortalanna tarihlemek m ü m k ü n g ö r ü n m e k t e d i r .

Yukarıda da belirttiğimiz gibi bir harim ve üç b ö l ü m l ü son cemaat mahallinden o l u ş a n camide, harim ile son cemaat mahallinin inşa teknikleri bir­ birinden farklılık gösterir. Yaşlı köylüler son cemaat mahallinin X X . yüzyılın ilk ç e y r e ğ i n d e inşa edildiği­ ni ifade etmişlerdir. Fakat aralığın y a n l a r ı n d a kalan ve zeminden 65 c m . yükseltilmiş olan b ö l ü m l e r ile minare kaidesinin inşa tekniklerinin benzerlik g ö s ­ termesi, ayrıca kemerlerin o t u r t u l d u ğ u profilli t a ş konsolların orijinal karakterde o l m a s ı gibi hususlar caminin orijinalde de bir son cemaat mahalline sa­ hip o l d u ğ u n a işaret etmektedir. Caminin ç e v r e s i n d e b u g ü n bir ç o k antik başlık ve s ü t u n p a r ç a s ı mevcut­ tur. Bunlar muhtemelen yapının orijinal son cemaat mahalline ait olmalıdır.

K E R V A N S A R A Y

K u z e y - g ü n e y d o ğ r u l t u s u n d a uzanan eser, 1 6 . 3 0 x 2 0 . 5 0 m . ebadındaki dikdörtgen bir alan üze­ rine inşa edilmiştir. G ü n ü m ü z d e etrafı m o d e m yapı­ larla çevrili olan k e r v a n s a r a y ı n g ü n e y cephesinde portal, d o ğ u ve batı ceplerinin ortalarında ise ü ç g e n prizma biçiminde birer payanda mevcuttur. Bahset­ tiğimiz bu elemanlar haricinde cepheler oldukça sa­ dedir. Y a p ı n ı n i n ş a s ı n d a b ü y ü k ö l ç ü d e ç e v r e d e n devşirilmiş mimari p a r ç a l a r kullanılmış, portalde ol­ d u ğ u gibi bazı kısımlarda tuğlaya da yer verilmiştir. Kuzey duvarı diğerlerine g ö r e ince tutulmuştur.

Oldukça s a ğ l a m olarak g ü n ü m ü z e kadar ula­ şabilen esere, g ü n e y cephede yer alan ve cepheden ö n e d o ğ r u 75 c m . t a ş a n portalden girilir (Resim 11). Sivri kemerli, sade fakat yüksek bir niş biçimin­ de d ü z e n l e n e n çıkıntının içerisine yine sivri kemerli kapı boşluğu açılmıştır. Girişin ü z e r i n d e muhteme­ len kitabeye ait olan bir boşluk mevcuttur.

Y a p ı n ı n iç m e k â n ı , karşılıklı üçer a y a ğ a otur­ t u l m u ş d ö r d e r yarım daire kemerden oluşan destek sıralan ile boyuna d ü z e n l e n e n ve beşik tonozla ör­ tülü olan üç sahna b ö l ü n m ü ş t ü r (Çizim 5). G e l e ğ e ­ ne uygun olarak k a p ı n ı n açıldığı orta şahın diğerle­ rinden daha g e n i ş ve y ü k s e k tutulmuştur (Çizim 6). D i k d ö r t g e n planlı ayaklar, tonozlara dik istikâmette d ü z e n l e n e n takviye kemerleri ile birbirlerine ve yan duvarlara bağlanmıştır. Takviye kemerleri, çoğunlu­ ğ u n u d e v ş i r m e antik malzemelerin oluşturduğu taş

3. Ali Kızıltcn, Anadolu Beyliklerinde Cami ve Mescit­

ler (XIV. yüzyıl sonuna kadar), Istcnbul 1958, s. 82.

4. Ali Kızıltan, a.g.e., s.76.

5. İnci Aslanoğlu, Tire'de Camiler ve Ü ç Mescit, An­ kara, 1978, S.27.

6. İnci Aslanoğlu, a.g.e., s. 59. 7. İnci Asianoglu, a.g.e., s.139.

INAY KÖYÜ MANZUMESI 2 2 3 konsollara oturur (Resim 12). Batıdaki yan s a h n ı n

g ü n e y tarafında, a r k a s ı n d a n dama çıkılan t a ş bir merdiven olan ocak b u l u n m a k t a d ı r (Resim 13). İç m e k â n ı n aydınlatılması, biri orta s a h n ı n , karşılıklı ikişer tanesi de yan sahınların kuzey nihayetinde tonoz sırtına açılmış toplam b e ş adet tepe pence­ resi ile sağlanmıştır. Eserin üstü toprakla kaplan­ mış olup, son senelerde kırma bir beşik çatı ile ko­ ruma altına alınmıştır.

Y a p ı d a işçilik genelde kaba ve itinasızdır. K a p ı n ı n yan kısımları, söveleri ve iç kısımdaki ke­ merler kesme t a ş , yan duvarlar ile tonozlar ise moloz taşla örülmüştür. Y a p ı d a inşai a m a ç l a kulla­ nılan d e v ş i r m e t a ş l a r d a k i dekorasyondan b a ş k a s ü s l e m e mevcut değildir.

K e r v a n s a r a y ı n inşaası ile ilgili herhangi bir belge tespit edemedik. Eserin plan ş e m a s ı ve inşai özellikleri erken bir tarihe işaret etmektedir. U ç sahınlı ve avlusuz hanlar genelde X I V . yüzyıl başla­ rından X V . yüzyılın son ç e y r e ğ i n e kadar olan d ö ­ neme tarihlenmektedir^. Eserin üç sahınlı olarak d ü z e n l e n m e s i ve portalin belirginleştirilerek cep­ heden ö n e d o ğ r u t a ş m a s ı özellikle Afyon-Kütahya kervanyolu üzerinde bulunan ve X I V . yüzyıla tarih-lenen Ç a k ı r s a z K e r v a n s a r a y ı ile b ü y ü k benzerlik g ö s t e r m e k t e d i r . Inay K ö y ü K e r v a n s a r a y ı n ı göster­ miş olduğu özellikleri itibariyle X I V . yüzyıl sonları, X V . yüzyıl başlarına tarihlemek m ü m k ü n d ü r . ^

Y a p ı d a yer yer tamir izleri görülür. Iç kısım­ daki ocak da muhtemelen daha sonraki d ö n e m l e r ­ de inşa edilmiştir.

K Ö P R Ü

K ö y ü n o r t a s ı n d a n g e ç e n derenin ü z e r i n d e yer alan k ö p r ü yuvarlak kemerli ve tek gözlü bir eserdir (Resim 14). Kemer kesme t a ş , diğer kısım­ lar ise moloz t a ş ile ö r ü l m ü ş t ü r . Yaklaşık 1 3 . 5 0 m . u z u n l u ğ u n d a olan k ö p r ü n ü n d ö ş e m e s i 2 . 9 0 m . , korkulukları ise 2 0 c m . genişligindedir.

K ö p r ü n ü n batı cephesinde 8 8 x 5 0 cm. eba-dındaki mermer bir levha üzerine kabartma olarak yazılan altı satırlık bir kitabe vardır (Resim 15). Yer yer tahrip olan ve üzeri beyaz badana ile kap­ lanan kitabe tam olarak o k u n a m a m ı ş t ı r . ^ ^ Okuna­ bilen kısımları şöyledir:

Kitabenin metni

fL: *iJ»-u-- 1

o* ^ ,^aJ,» .*JL:.-u 2

^» y** 3

1 bihamdillah oldu tamam 2 hizmetiyle oldu bina ey humam 3. Ömer Ağa kıldı ana ihtimam 4. îşbu köprü

5. Hem diyem hayrat tarihini işbu dem

tahrir kılam

6. Binikiyüz altmışaltı sene şevval vesse­

lam.

O k u n a b i l d i ğ i k a d a r ı y l a k ö p r ü y e ait o l a n M . 1 8 5 0 tarihli kitabenin inşa veya tamir kitabesi m i olduğu anlaşılamamıştır. C a m i ile kervansaray h a k k ı n d a bilgi verirken bu eserlerin X I V - X V . yüzyı­ la ait olduklarını belirtmiştik, i k i y a p ı a r a s ı n d a n de­ renin g e ç m e s i sebebiyle, aynı tarihlerde bu yapılar arasında bağlantıyı sağlayacak bir k ö p r ü n ü n bulun­ ması gerekir. Kanaatimizce b u g ü n k ü k ö p r ü üzerin­ de yer alan kitabe tamir kitabesi olmalıdır.

Ç E Ş M E

Halk a r a s ı n d a Yedi Oluklu Ç e ş m e olarak ad­ landırılan eser k ö p r ü n ü n g ü n e y b a t ı tarafında bulun­ m a k t a d ı r .Doğu, batı ve kuzey cepheleri niş şeklinde d ü z e n l e n e n yapının g ü n e y cephesi duvar içerisinde kalmıştır (Çizim 7, Resim 16). Eserin i n ş a a s m d a genelde devşirme antik p a r ç a l a r kullanılmıştır.

Ç e ş m e n i n dogu cephesi yuvarlak, kuzey ve batı cepheleri ise dilimli kemerli birer niş halinde d ü z e n l e n m i ş t i r . Kuzey cephede tasın k o n u l d u ğ u küçük bir niş daha mevcuttur. Yalak kısmı ç e ş m e ­ nin etrafının dolması sebebiyle zemin seviyesinden aşağıda kalmış, ç e ş m e y e adını veren yedi adet me­ tal oluk da yalağın zeminine yakın olarak yerleştiril­ miştir.Kübik g ö v d e n i n üst kısmı t a ş t a n profilli sa­ ç a k halinde d ü z e n l e n m i ş , üzeri ise son yıllarda me­ talden geniş saçaklı konik bir külahla örtülmüştür.

Ç e ş m e n i n inşa tarihini gösterir herhangi bir belgeye rastlayamadık. Yalnız 1 9 9 1 yılındaki a r a ş ­ t ı r m a m ı z sırasında yaşlı köylüler eserin yaklaşık 8 0 senelik o l d u ğ u n u ve orijinalde de k ö p r ü n ü n g ü n e y ­ batı k ö ş e s i n d e , dere yatağının k e n a r ı n d a bulunur­ ken, sel baskınları sebebiyle b u g ü n k ü yerine taşın­ dığını ifade etmişlerdir. Yine köylüler ç e ş m e n i n us­ tasının Ö m e r Usta o l d u ğ u n u da belirtmişlerdir.

8. R.Hüseyin Ünal, "Osmanlı Öncesi Devirden Yayınlan­ mamış Bir Kaç Han Üzerine Bir İnceleme", A . U .

Edebiyat Fakültesi Araştırma Dergisi Prof. A . L u ­ is Gabriel Ö z e l S a y ı s ı ( 1 9 7 8 ) . s. 470; A l i Baş, a.g.e., s. 34.

9. Ali Baş, a.g.e., s. 80.

10. Kitabenin okunmasına yardıma olan sayın Doç. Dr. Mikail Bayrama teşekkür ederim.

2 2 4 Yrd.Doç.Dr.Ali B A Ş D E Ğ E R L E N D İ R M E V E S O N U Ç

A n a d o l u T ü r k S a n a t ı h a k k ı n d a ç o k sayıda a r a ş h r m a yapılmış o l m a s ı n a ragmen, b u g ü n e ka­ dar araştırılmamış daha bir ç o k y ö r e n i n mevcut o l ­ d u ğ u , y a p ı l a n yeni çalışmalar sonucu ortaya çık­ m a k t a d ı r . Özellikle köylerimiz bu a ç ı d a n h e n ü z ye­ ni incelenmeye b a ş l a n a n yerleşmeler olarak dikka­ t i ç e k m e k t e d i r . B u gibi y ö r e l e r d e y a p ı l a c a k olan a r a ş t ı r m a l a r sonucunda T ü r k s a n a t ı n a ç o k sayıda yeni eserin kazandırılacağı kanaatindeyiz. B u dü­ şüncemizi destekler mahiyette olan bu çalışmamız­ da, erken tarihli ö r n e k l e r i n mevcut o l d u ğ u İnay K ö y ü n d e k i bazı eserleri incelemeye çalıştık.

İnay K ö y ü Manzumesi başhgı altında incele­ meye çalıştığımız eserlerden sadece k ö p r ü üzerin­ de bir kitabe b u l u n m a k t a d ı r . Kitabe tam olarak o k u n a m a d ı g ı n d a n orijinal m i yoksa tamir kitabesi m i olduğu anlaşılamamıştır. Daha ö n c e de belirtti­ ğimiz gibi kanaatimizce tamir kitabesi olmalıdır.

Y ö r e d e bir ç o k antik ş e h r i n b u l u n m a s ı ve incelediğimiz eserlerde ç o k sayıda d e v ş i r m e antik malzemenin kullanılması, y ö r e n i n antik d ö n e m d e n itibaren bir y e r l e ş m e yeri olarak g ü n ü m ü z e kadar

varlığını s ü r d ü r d ü ğ ü n ü g ö s t e r m e k t e d i r . G ü n ü m ü z d e Uşak-Izmir demiryolu g ü z e r g â h ı y a k ı n ı n d a bulunan İnay K ö y ü n ü n tarihi h a k k ı n d a yazılı kaynaklardan bilgi sahibi o l a m a d ı k . K ö y ü n i ç e r i s i n d e bulunan kervansaray haricinde de yakın ç e v r e d e bir b a ş k a kervansaray tespit edemedik. Fakat burada erken tarihli bir k e r v a n s a r a y ı n b u l u n m a s ı , k ö y ü n bir ker-vanyolu üzerinde yer aldırını gösterir. Bilindiği üze­ re U ş a k ve çevresi beyliğin kuruluşu ile birlikte Ger-m i y a n o g u U a r ı Beyliği t o p r a k l a r ı içerisinde görül­ mektedir.^^ İnay K ö y ü de muhtemelen bu tarihler­ de G e r m i y a n o g u l l a r ı Beyliği e g e m e n l i ğ i n d e kalmış olmalıdır. Kervansaray h a k k ı n d a bilgi verirken, ese­ rin XİV-XV. yüzyıl özelliklerini yansıttığını ifade et­ miştik.Kervansaray buradaki eserler a r a s ı n d a en er­ ken tarihli yapı olup, muhtemelen Germiyanogulla-rı d ö n e m i n e aittir. C a m i de yine erken tarihli eser olarak dikkati ç e k m e k t e ve t a ş r a eseri o l m a s ı n a ragmen, özellikle mimari kuruluş b a k ı m ı n d a n T ü r k s a n a t ı n d a ö n e m l i bir yere sahip bulunmaktadır.

11. M . Çetin Varlık, GcrmiyanoğuUarı Tarihi ( 1 3 0 0

-1 4 2 9 ) . Ankara -1974, s.-143--144.; Yılmaz Öztuna, B ü ­ yük Türliiye Tarihi, C. 2, İstanbul 1983, s. 24.

ÜÖÖi

•

INAY KÖYÜ MANZUMESI 2 2 5

v..

\i

I

/I !\

i r r r z k z z i r f

0

0.5

1

5 m.

K

o Y \. O Çizim 3 . K a r a b a s a n C a m i i (t.Aslanoğlu

T l — ( L

-1 : 0 L

INAY KÖYÜ MANZUMESI 2 2 7

[]

•

a™

K

/ _

Çizim 5. İnoy Köyü Kervansarayı.

i I A 1 Sı A. Bas

2 2 8 Yrd.Doç.Dr.Ali B A Ş I I I I I I

I

INAY K Ö Y Ü MANZUMESI 22% • V . . •j

1

I N A Y K Ö Y Ü M A N Z U M E S İ 2 3 1

• . V •

Resim 5: Son cemaat mahalli.

^ • ^ • ^ • • • • I ^ ^ ^ ^ H Resim 7: Kubbedeki geç devir süslemesi.

2 3 2 Y r d . D o ç . D r . A l i B A Ş

Resim 14: Köprü.

INAY KÖYÜ MANZUMESI 2 3 3 Resim 1: K e r v a n s a r a y d a n c a m i , k ö p r ü ve ç e ş m e n i n g ö r ü n ü ş ü .

i I

W'

2 3 4 Yrd.Doç.Dr.Ali B A Ş

kit

Resim 8: Tire Süratli Mehmet Paşa Camii

(1. Aslanoğlu'ndan).

I N A Y K Ö Y Ü M A N Z U M E S İ 2 3 5

Resim 11: Kervansarayın giriş cephesi.

4

A

2 3 6 Yrd.Doç.Dr.Ali B A Ş

• m

• I

i

Resim 13: Kervansarayda dama çıkış

merdiveni.