• Sonuç bulunamadı

Anterior omuz instabilitelerinde açık bankart tamiri sonuçlarının değerlendirilmesi

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Anterior omuz instabilitelerinde açık bankart tamiri sonuçlarının değerlendirilmesi"

Copied!
6
0
0

Yükleniyor.... (view fulltext now)

Tam metin

(1)

Anterior omuz instabilitelerinde aç›k bankart tamiri

sonuçlar›n›n de¤erlendirilmesi

Hüseyin ÖZKAN (*), Mustafa KÜRKLÜ (*), Serkan B‹LG‹Ç (*), Yüksel YURTTAfi (*),

Volkan KILINÇO⁄LU (**), Serdar TOKER (**), Cemil YILDIZ (***), Mahmut KÖMÜRCÜ (***), ‹brahim YANMIfi (***), Sabri ATEfiALP (****), Mustafa BAfiBOZKURT (****)

KL‹N‹K ARAfiTIRMA Ortopedi ve Travmatoloji

Omuz, kompleks anatomik ve biyomekanik özel-likleri ile insana en genifl hareket imkan› sa¤layan eklemdir. Buna karfl›l›k s›kl›kla travmaya

u¤rad›-¤›ndan ve stabilitesini daha çok yumuflak dokularla sa¤lad›¤›ndan vücudun en anstabil eklemidir. Omuz ç›k›klar› tüm eklem ç›k›klar›n›n % 50’sini

ÖZET

Amaç:Glenohumeral instabilite teflhisi konularak, aç›k cerra-hi ile bankart tamiri yap›lan hastalar›n cerracerra-hi yöntem ve kli-nik sonuçlar›n›n de¤erlendirilmesi amaçlanm›flt›r.

Materyal ve Metod:Omuz instabilite tan›s› ile 92 hastaya GATA ortopedi kliniginde, sütur ankorlar kullan›larak aç›k Bankart tamiri uygulad›k. Alt› ayl›k rehablitasyonunu tamam-lam›fl ve takipleri tam olarak yap›labilen toplam 68 hastan›n fizik muayeneleri yap›lm›fl ve son radyografileri de¤erlendiril-mifltir. Hastalar›n hepsi erkekti. Hastalar›n cerrahi s›ras›nda-ki ortalama yafl› 24.55 (19-35) di. ‹lk ç›k›k yafl› de¤erlendiril-di¤inde 68 hastan›n 42'sinde 20 yafl›n alt›nda, 25'inde 20 ile 30 yafl aras›nda, 1'inde ise 30 ile 40 yafllan aras›nda ilk ç›k›k öyküsü vard›. ‹lk ç›k›k yafl› ortalama 19.5, ç›k›k say›s› ortala-ma 20.7 idi. Cerrahi sonras› ortalaortala-ma takip süresi 30.7 (6-52) ayd›.

Bulgular:Hiç bir hastada rekürrens görülmedi. Olgular›n or-talama Rowe skoru 95.5 ti (80-100). Rowe’un bankart skorla-mas›na göre 60 hastada (% 88.2) mükemmel sonuç, 8 hastada (% 11.8) iyi sonuç elde edildi. Hiç bir hastada rekürrens ve baflar›s›z sonuç yoktu. 13 hastam›zda ortalama d›fl rotasyon kayb›m›z 7.46 0 idi.

Tart›flma:Glenohumeral instabilite tedavisinde amaç gleno-humeral eklem hareketini k›s›tlamadan instabilitenin önlen-mesidir. Bu aç›dan bak›ld›¤›nda Bankart tekni¤i uygun bir tekniktir.

Anahtar kelimeler:

SUMMARY

Evaluation of open bancard repair results in anterior shoulder instability

Aim:The aim of this study was to evaluate the open surgical technique and clinical outcomes of the bankart repair for gle-nohumeral instability.

Material and Method:Open Bancard repair by suture ancho-re tecnique was performed to 92 patients having glenohume-ral instability. The patients who had completed the rehabilita-tion lasting 6 months have been included in this study. Twenty-four of the 92 patients were excluded because of va-rious reasons like inadequate follow up etc. Sixty-eight pati-ents who have completed the six weeks physiotherapy prog-ramme made the study group. All patients were male with a mean-age 24.55 at the time of surgery. The mean age of the first dislocation was 19.5, and the mean number of the dislo-cation was 20.7. The mean follow-up time was 30.7 (6-52) month.

Results:There was no recurrence in any patients. The mean Rowe score of the cases were 95.5 (80-100). By means of the Rowe score, excellent results in 60 patients (88.2 %) and good results in 8 (11.8 %) patients were obtained. We faced no fa-ilure as there was no recurrence in any patients.The mean ex-ternal rotation decrease was 7.46 0.

Conclusion:The aim at the treatment of the glenohumeral instability is that the instabilitation is prevented without limi-ting the motion of the glenohumeral joint. From this point of view, Bankart technique is one of the most appropriate techni-que.

Key words:

Gelifl tarihi: 06.02.2008 Kabul tarihi: 27.02.2009

(2)

oluflturur. Bunlar›nda % 97’si anterior, % 3’ü ise posterior omuz ç›k›klar›d›r. Omuz ç›k›klar›, s›kl›k-la ilk ç›k›k sonras› tekrars›kl›k-lamaktad›rs›kl›k-lar (% 50-95). Bu özellikleri dolay›s›yla omuz instabiliteleri orto-pedistler için daima bir tart›flma konusu olmufltur

(1-3).

Son 20 y›lda omuz konusunda birçok akademik çal›fl-ma yap›lm›flt›r. Omuzun patomekani¤i ve patoanato-misiyle ilgili yap›lan çal›flmalar, gelifltirilen yeni kav-ram ve s›n›fland›rmalar konunun biraz daha iyi ayd›n-lat›lmas›n› sa¤lam›flt›r. Fakat halen önemli tart›flma konular› mevcuttur. Klinik tan›n›n do¤rulu¤u, ilk ç›-k›k sonras› hangi hastaya hangi tedavinin uygulanaca-¤›, konservatif tedavinin etkinli¤i, konservatif tedavi-nin süresi, kolun pozisyonu, aç›k tamirin nas›l olmas› gerekti¤i, artroskopik tamirin etkinli¤i bu tart›flma ko-nular›ndan baz›lar›d›r.

Genç ve sporcu hastalarda omuz ç›k›klar› s›kl›kla tekrarlamakta, konservatif ve artroskopik tedaviler yeterince baflar›l› olamamakta ve kiflilerin hayat kalitesi önemli oranda düflmektedir. Bu durum or-topedistleri habitüel ç›k›klarda en uygun aç›k cer-rahi hangisidir aray›fl›na itmifltir. Yap›lacak cercer-rahi tedavi omuzdaki anatomik bozuklu¤u tamir etme-li, tekrar ç›k›¤a meydan vermemeetme-li, hareket k›s›tl›-l›¤› yapmamal›, a¤r›y› gidermeli, uygulamas› kolay ve komplikasyonlar› düflük olmal›d›r. Aç›k Ban-kart tamiri bu standartlara uygun bir yöntem olarak görülmektedir.

Bu yöntem ilk olarak 1923 y›l›nda Bankart taraf›n-dan tarif edilmifltir. Orijinal yönteme sütür-ankor-lar›n eklenmesiyle, yöntemin daha kolay uygulana-bilece¤ini, subskapularisin distal 1/3’lük k›sm›n›n korunmas› ile daha düflük komplikasyon olaca¤›n› ve bu yöntemin stabiliteyi sa¤lad›¤›n› düflünüyo-ruz.

Omuz instabilitesi için aç›k Bankart tamiri yap›lan ve labrumun tutturulmas›nda sütür ankorlar› kul-land›¤›m›z olgu serimizin klinik sonuçlar›n› ve olas› komplikasyonlar›n› de¤erlendirmek çal›flma-m›z›n amac›d›r.

MATERYAL ve METOD

Bu çal›flmada, GATA Askeri T›p Fakültesi Ortope-di ve Travmatoloji Anabilim Dal›’nda “glenohu-meral instabilite” teflhisi konularak, aç›k cerrahi ile “Bankart tamiri” yap›lan 92 hastan›n, cerrahi yön-tem ve klinik sonuçlar› aç›s›ndan de¤erlendirilmesi amaçlanm›flt›r. Çal›flmaya ameliyat sonras› rehabi-litasyonu tamamlanm›fl ve son kontrollerine gelen 68 hasta dahil edilmifltir. Terhis, tayin, adres de¤i-flikli¤i gibi nedenlerden dolay› takipten ç›kan 24 hasta çal›flmaya dahil edilmemifltir.

Etyolojik faktör olarak ilk ç›k›k flekli dikkate al›n-d›. Hastalar›m›z›n hepsi spor yapan aktif askeri personeldi. Hastalar›m›z›n 44’ü spor esnas›nda, 4’ü trafik kazas› sonras› ve 20 hastam›zda muhtelif nedenlerle düflme sonucu ilk ç›k›k geçirmifllerdi. Hastalar›m›z›n tümü erkekti. Hastalar›n ortalama yafl› 24.55’ idi (19-35). ‹lk ç›k›k yafl› de¤erlendiril-di¤inde 68 hastan›n 42'sinde 20 yafl›n alt›nda, 25'inde 20 ile 30 yafl aras›nda, 1'inde ise 30 ile 40 yafllan aras›nda ilk ç›k›¤›n görüldü¤ü saptand›. Hastalar›n 42'sinde sa¤, 26’s›nde sol omuz tutulu-mu vard›. Sol otutulu-muz tutulututulu-mu olan hastalar›n sade-ce 11’i aktif olarak sol omzunu kullan›yor, 15’i ise sa¤ kolunu kullan›yordu. Ortalama ilk ç›k›k yafl› 19.5, ortalama ç›k›k say›s› ise 20.7 idi. En uzun ta-kip süremiz 52 ay, en k›sa tata-kip süremiz ise 6 ay idi. Ortalama takip süresi 30.7 ay olarak saptand›. Ameliyat öncesi yap›lan muayenede tüm hastalar-da korkutma testi pozitif idi. Hastalar›n 47'sinde sulkus testi pozitifti. Anestezi alt›nda yap›lan mu-ayenelerin de hastalar›n hepsinde anterior instabili-te instabili-tespit edilirken, 13 hastada çok yönlü instabiliinstabili-te tespit edildi. Hastalar›n tekrarlayan ç›k›klar› daha küçük travmalarla meydana gelmiflti. Hiç bir hasta-da istemli ç›k›k öyküsü yoktu. Tüm hastalara ame-liyat öncesi AP omuz grafisi çekilmifltir. Hastalar›n hiçbirine tan›sal amaçl› artroskopi uygulanmad›. Hastalar›m›z›n hiçbirine daha önce cerrahi tamir uygulanmam›flt›.

(3)

aktivite düzeyleri, instabiliteye ba¤l› semptomlar›n›n derecesi, hastalar›n yap›lacak rehabilitasyon progra-m›na uyumu göz önünde bulundurulmufltur. Emosyo-nel veya psikiyatrik bozuklu¤u olan, glenoid aplazi veya hipoplazisi olan, ameliyat öncesi tedavi progra-m›na uyum gösteremeyen hastalar cerrahi tedaviye al›nmam›flt›r. Bu çal›flmada hastalar›n son durumlar›, fizik muayene ve radyolojik tetkikler yap›larak göz-den geçirilmifltir. De¤erlendirme yap›l›rken Rowe ve arkadafllar›n›n tarif etti¤i Bankart skorlama sistemi kullan›lm›flt›r. Rowe’un skorlama sistemi, instabilite, hareket kayb› ve fonksiyon kayb›n› 100 puan üzerin-den de¤erlendiren bir sistemdir. Skorlaman›n % 50'si stabiliteye ayr›ld›¤›ndan, tekrarlayan dislokasyon var-l›¤›nda sonuç baflar›s›z olarak kabul edilmektedir.

BULGULAR

Ankor kullan›m›na ba¤l› uygulama esnas›nda ve sonras›nda hiçbir komplikasyona rastlanmam›flt›r. Ameliyat esnas›nda hiçbir hastada glenoid kenar k›r›¤› veya k›k›rdak lezyonu geliflmemifltir. Hiçbir hastada nörolojik komplikasyon geliflmedi. Hiçbir hastam›zda kan transfüzyonu gerektirecek kanama oluflmad›. Hastalar›n de¤erlendirilmesi Rowe ve arkadafllar›n›n tan›mlad›¤› Bankart skorlamas›na göre yap›lm›flt›r. Hastalar›n ortalama Rowe skoru 95,5 (80-100)'di. 60 hastada (% 88.2) mükemmel sonuç, 8 hastada (% 11.8) iyi sonuç elde edildi. Hiç bir hastam›zda orta ve kötü sonuç yoktu. Hiç bir hastada derin yara enfeksiyonu olmad›. Bir

(4)

tada yüzeyel enfeksiyon olufltu debridman ve anti-biyoterapi ile iyileflti. Bu hastam›z›nda Rowe skoru 100 ve sonuç mükemmeldi. Son kontrollerine ge-len 68 hastan›n eklem hareket aral›klar›, iç rotas-yon, fleksiyon (öne elevasyon), abdüksiyon ve d›fl rotasyon (addüksiyon ve 90° abdüksiyonda) yö-nünden de¤erlendirilmifltir. Bütün hastalarda iç ro-tasyon, fleksiyon ve abdüksiyon di¤er omuzla ay-n›yd›. Hastalar›m›z›n 13’ünde (% 19.1), 5 ile 10° aras›nda de¤iflen (ortalama 7.46°) (hem addüksi-yon, hemde 90° abdüksiyonda) d›fl rotasyon kayb› vard›. Di¤er 55 hastam›z›n d›fl rotasyonlar› ise kar-fl› omuzla ayn›yd› (Resim 1). A¤r› yönünden de-¤erlendirildi¤inde ise 17 hastada zorlamayla a¤r› (% 25) vard›. Di¤er 51 hastan›n ise (% 75) spora veya zorlu çal›flmaya ba¤l› a¤r›lar› yoktu. Hastala-r›m›z›n hiçbirinde istirahat a¤r›s› yoktu.

Ameliyat s›ras›ndaki patolojik bulgular›m›z›n de-¤erlendirilmesinde; tüm hastalar›m›zda Bankart lezyonu vard›. 47 hastam›zda Hill-Sachs lezyonu saptand›, ancak bunlar›n hiçbiri müdahale gerekti-recek büyüklükte de¤ildi. 9 hastada loose body (eklem içi serbest cisim) gözlendi. Hastalar›n 19’unda kapsüler gevfleklik de mevcut idi. Bu va-kalarda Bankart lezyonu tamiriyle beraber kapsüler kayd›rma da yap›ld›. Hastalar›m›z›n hiçbiri daha önce omuzlar›ndan ameliyat edilmemifllerdi. Tüm hastalar›n son röntgenleri de¤erlendirildi. 2 hasta-ya 2 adet, 55 hastahasta-ya 3 adet, 11 hastahasta-ya 4 adet an-kor kullan›ld›¤› görüldü. Anan-korlara ba¤l› bir komplikasyon gözlenmedi. Hiçbir hastam›zda os-teoartritik de¤ifliklik gözlenmedi.

TARTIfiMA

Omuzda stabilite, statik ve dinamik faktörlerin uyum içinde çal›flmas›yla sa¤lan›r. ‹nstabilite ise genelde birden çok stabilizatör faktörün zarar gör-mesiyle ortaya ç›kar (1-3). Yani yapaca¤›m›z tamir

sadece bozulan anatomik yap›y› tamirle de kalma-mal›, bu stabilizatör faktörlerin tümünü destekle-melidir. Bugün bunu sa¤layan yöntem olarak aç›k Bankart tamiri gösterilmektedir (3-6).

Genifl eklemleflmede omuz kaslar›n›n oryantasyo-nu ile humerus bafl› dik olarak glenoid fossaya bas-t›r›lmaktad›r. Lippitt ve ark.’n›n (7)

konkavi-te–kompresyon olarak tarif ettikleri bu durum ge-nifl hareket aral›¤›n› mümkün k›lar. Sciaroni ve ark. (8), 18 taze kadavrada oluflturduklar› omuz

ç›-k›klar›nda Bankart lezyonunu 3 adet ankor ile ta-mir ettiler. Bu çal›flmada ç›k›ktan önce ve sonra yapt›klar› kapsüler direnç ve kas gücü ölçümleri gösterdiki, aç›k Bankart yöntemi, konkavite-kom-presyonunu normal omuza göre yaklafl›k olarak %70 oran›nda onarmaktad›r. Bizde bu çal›flmada hastalar›m›zda yeterli stabilitenin sa¤land›¤›n› göz-lemlemifl olduk.

Anatomik tamirin bir di¤er önemli kazan›m› da propriosepsionu sa¤lamas›d›r (9-15).

Kapsüloliga-mentöz yap›lar›n zarar görmesini önlemek için normal rotator kaf fonksiyonu gereklidir. Lephart ve ark. (16), Blasier ve ark. (13) ile Ayd›n ve ark. (10), ligamentlerdeki bas›nç veya gerilmeyle omuz

eklemindeki kapsüloligamentöz mekanoreseptörle-rin uyar›ld›¤›n›, bu durumun eklem çevresindeki kaslarda refleks kas›lmaya neden oldu¤unu sapta-m›fllard›r. Myers ve ark. (15), instabil bir omuzda

önemli oranda prepriosepsion kayb› bulundu¤unu ve anatomik cerrahi onar›m›n bu durumu düzelte-rek senkronize kas kas›lmas›na olanak tan›d›¤›n› göstermifllerdir. Biz de yapt›¤›m›z aç›k Bankart ta-miri ile proprisepsionu onarm›fl olduk.

Omuz ç›k›¤›n›n tekrarlamas›nda ilk travman›n flekli ve fliddetinin, tedavi biçiminin, immobilizasyonun, travma tipinin, bilateral tutulumun, aile hikayesinin, sportif aktivitenin tekrarlama oran›n› etkiledi¤i bil-dirmifltir (17-20). Ancak bunlar içinde en önemlisi ve

istatistiksel olarak anlaml› olan› hastan›n yafl›d›r (21).

‹lk 3 dekatta oluflan ç›k›klar›n % 60’› tekrarlamakta-d›r. Rowe ve Sakellarides (19)11-20 yafl aras›

rekur-rens oran›n› % 94, 20-40 yafl aras› % 74 ve 40 yafl üzeri % 14 olarak bildirdiler. Simonet ve Cofield (20)

ise 20 yafl alt›nda rekurrens oran›n› % 66 olarak bul-mufllard›r. Bizim serimizde de 68 hastan›n 42'sinde (% 61.7) 20 yafl›n alt›nda, 25' inde (% 36.7) 20 ile 30 yafl aras›nda, 1'inde (% 1.47) ise 30 ile 40 yafllar›

(5)

aras›nda ilk ç›k›¤›n görüldü¤ü saptand›. Tekrarlayan omuz ç›k›lar› olan bu hastalar›m›z›n 67’sinde (% 98.53) ilk ç›k›k 30 yafl alt›nda oluflmufltu. Hastalar›-m›z›n ortalama ilk ç›k›k yafl› ise 19.5 idi. Bizde 20 yafl alt›ndaki ilk ç›k›¤›n rekürrens oran›n› art›rd›¤›n› düflünmekteyiz.

Omuzun tekrarlayan ç›k›klar›n›n tedavisinde kon-servatif yöntemlerin baflar›s›zl›¤› nedeniyle ortope-distler cerrahi tedaviye yönelmifller ve günümüze kadar yüzlerce tamir tekni¤i tarif edilmifltir (14). Bu

cerrahi yöntemlerden baz›lar› Bankart (22),

Magnu-son-Stack (23), Putti-Platt (24) Bristow-Helfet (25)

veya Latarjet (26) Eden-Hybinette yöntemidir. Bu

teknikler bir çok cerrah taraf›ndan dünyada ve kli-ni¤imizde baflar›yla uygulanm›fl ve ç›k›¤›n tekrar-lamamas› konusunda baflar›l› sonuçlar bildirilmifl-tir. Ancak bu anatomik olmayan tamirlerin imp-lantlara ba¤l› komplikasyonlar›, hareket aral›¤›n› daraltmas› ve osteoartriti h›zland›rmalar› kabul edilemez olumsuzluklar› idi. Regan ve ark. (27)

Magnuson-Stack, Bristow ve Putti-Platt uygulanan 9’ar hastan›n (toplam 27 hasta) ortalama 6.7 y›ll›k takiplerini yapm›fllard›r. Sonuçta kol 90º abduksi-yonda iken d›fl rotasyonun s›ras›yla ortalama 6.4º, 11.6º ve 28.8º k›s›tl› oldu¤unu bildirmifllerdir. Gre-en ve Norris (28)daha önce omuz anterior

instabili-tesi nedeniyle ameliyat edilen ve osteoartrit nede-niyle artroplasti uygulad›klar› 19 vakalar›n› geriye dönük olarak incelediler. Bu vakalar›n 4’üne Bris-tow, 4’üne Putti-Platt, 4’üne Magnuson-Stack, 2’sine Bankart ve 5’ine di¤er anterior kapsulorafi ameliyatlar› uygulanm›flt›. Bu hastalar›n ortalama yafl› 45 idi ve omuz anterior instabilite cerrahisi sonras› erken yaflta görülen osteoartrit daha çok anatomik olmayan tamirler sonras› geliflti¤ini bil-dirdiler. Villani ve ark.’da (29) Putti-Platt ve

Ban-kart tamiri uygulad›klar› 34 hastay› d›fl rotasyon kayb›, ifle ve spora dönebilme ve dönüfl zamanlar› yönünden takip etmifllerdir. Sonuç olarak ankor kullan›larak yap›lan Bankart tamirinin omuz ante-rior instabilitesinin tedavisinde tercihedilmesi ge-reken bir yöntem oldu¤u sonucunu ç›karm›fllard›r. Ç›k›¤›n tekrarlama oran› düflük olmas›na ra¤men anatomik tamir yapmayan bu yöntemlerin,

imp-lantlara ba¤l› komplikasyonlar›, hareket k›s›tl›l›¤› ve osteoartriti art›r›c› etkisi oldu¤unu tüm bu çal›fl-malar göstermektedir.

Bankart tamirinde ç›k›¤a sebep olan esas patoloji-ye yönelinmekte ve omuzun primer statik stabili-zatörü olan inferior glenohumeral ligaman komp-leksini tamir etmektedir. E¤er anormal kapsüler laksitede varsa, buda ayn› ifllem s›ras›nda gideril-mektedir. Rowe ve ark. (30) Bankart tekni¤i ile

opere ettikleri 145 hastay› incelediler. 145 hastada 5 rekurens (% 3.5) vard›. Hastalar›n % 74'ü mü-kemmel % 23'ü iyi ve % 3'üde kötü sonuçlara sa-hipti. Bu çal›flman›n sonunda, dikkatlice yap›lan bir Bankart tamirinden sonra postoperatif immobi-lizasyon gerekmedi¤i, hareketlerin ve fonksiyonla-r›n erken döndü¤ü sonucuna vard›lar. Daha sonraki y›llarda sütür ankorlar kullan›larak Bankart tamir-leri daha kolay yap›labilir hale geldi. Gill ve ark.’n›n (6)sütür-ankor kullanarak aç›k Bankart

ta-miri uygulad›klar› ve ortalama 11.9 y›l takip edilen 56 hastan›n 52’si mükemmel ve iyi sonuca sahipti. Hastalarda ortalama 12º lik d›fl rotasyon kayb› var-d›. Anterior elevesyon, abdüksiyon ve iç rotasyon-da ise di¤er omuzla fark yoktu. Hastalar›n 55’i ameliyat öncesi ifllerine döndüler. Sadece bir has-tan›n istirahatte a¤r›s› vard›. Akp›nar ve ark. (4)

sü-tür ankor kullanarak Bankart tamiri yapt›klar› 20 hastay›, ortalama 68 ay takip etmifllerdir. 16 mü-kemmel, 2 iyi ve 2 de orta sonuç bildirmifller. Or-talama Rowe skorunu 92.5 olarak bulmufllard›r. 11 hastada 5-10º aras›nda d›fl rotasyon kayb› bildir-mifllerdir. 9 hastada da di¤er omuzla eflit hareket alan› tesbit etmifllerdir.

fiimdiye kadar uygulanan anatomik olmayan tek-niklerde de rekürrens düflük olmas›na ra¤men bafl-ta d›fl robafl-tasyon olmak üzere hareket aral›¤›n da da-ralmalar olmaktayd›. Aç›k Bankart tamirinde ise düflük rekürrens oran›yla beraber normale yak›n hareket geniflli¤i de bildirilmektedir. Bizim çal›fl-mam›zda da sonuçlar literatüre uygun olarak ç›k-m›flt›r. Ortalama 30.7 ayl›k takibimizde tekni¤e ba¤l› hiçbir komplikasyonla karfl›laflmad›k. Sütür-ankor kullan›m›n›n güvenli oldu¤u, tekni¤e ba¤l›

(6)

olarak hiçbir komplikasyon geliflmedi¤i ve iflilemi basitlefltirdi¤i, ameliyat süresini k›saltt›¤›, sonuçla-r› olumsuz yönde de¤ifltirmedi¤i sonucuna vard›k. Hiç rekürrensimiz olmad›, % 100 mükemmel ve iyi sonuç elde ettik. 13 hastam›zda ortalama 7.46 derece d›fl rotasyon k›s›tl›l›¤› oluflurken 55 hasta-m›zda, di¤er omuzla karfl›laflt›r›ld›¤›nda tam hare-ket geniflli¤ine ulafl›lm›flt›r. Hastalar›m›z›n 7’sinde zorlanma ile a¤r› vard›, hiçbir hastam›zda istirahat a¤r›s› yoktu. Ortalama Rowe skorumuz 95.5’idi. Tüm hastalar›m›z ameliyat öncesi ifllerine ve akti-vite düzeylerine dönmüfllerdir.

Bugünkü bilgilerimiz ›fl›¤›nda anatomiyi bozarak normal omuz kinemati¤ini de¤ifltiren yöntemler yerine varolan spesifik patolojiyi düzeltip, normal anatomiyi restore eden yöntemler önerilmektedir ki Bankart tamiri böyle bir yöntemdir. Aç›k Ban-kart tamirinin esas amac› normal kapsülolabral anatomik iliflkiyi restore etmektir. Güncel bilgileri-miz gösteriyor ki kapsüler ayr›flma olmadan afl›r› laksitede instabilite nedeni olabilmektedir, kapsü-ler kayd›rma teknikkapsü-leriyle bunun tamiri de ayn› se-ansta mümkün olabilmektedir (3,4). Tüm bu

litera-türler ve bizim sonuçlar›m›z›nda ›fl›¤› alt›nda aç›k Bankart tamiri halen omuzun tekrarlayan instabili-tasinde alt›n standartt›r (3,5,6).

Glenohumeral eklem instabilitesi için uygulanan aç›k Bankart tamiri fonksiyonel sonuçlar› mükem-mel, komplikasyonu çok az olan bir yöntemdir. KAYNAKLAR

1. Abrams JS, Savoie FH. 3rd, Tauro JC, et al: Recent Ad-vances in The Evaluation and Treatment of Shoulder Instabi-lity: Anterior, Posterior, and Multidirectional. Arthroscopy 2002;18:1-13.

2. Diederichsen L, Krogsgaard M, Voigt M, et al: Shoulder Reflexes. J Electromyogr Kinesiol 2002;12(3):183-191. 3. Gill TJ, Zarins B: Open Repairs for The Treatment of Ante-rior Shoulder Instability. Am J Sports Med 2003;31(1):142-53. 4. Akp›nar S, Demirhan M, K›l›coglu O, et al: Modification of Bankart Reconstruction With Lateral Capsulotomy and Se-lective Anatomic Repair Using Suture Anchors. Bull Hosp Jt Dis 2000;59(2):88-93.

5. Flatow El, Warne JI: Instability of The Shoulder: Comp-lex Problems and Failed Repairs: Part I. Relevant Biomecha-nics, Multidirectional Instability, and Severe Glenoid Loss. Instr Course Lect 1998;47:97-112.

6. Gill TJ, Micheli LJ, Gebhard F, et al: Bankart Repair for Anterior Instability of the Shoulder. Long-Term Outcome. J

Bone Joint Surg Am 1997;79(6):850-7.

7. Lippitt SB, Vanderhooft JE, Harris SL, et al: Glenohu-meral Stability From Concavity-Compression: A Quantitative Analysis. J Shoulder Elbow Surg 1993;3:27-35.

8. Sciaroni LN, Mcmahon PJ, Cheung TG, et al: Open Sur-gical Repair Restores Joint Forces That Resist Glenohumeral Dislocation. Clin Orthop 2002;400:58-64.

9. Ayd›n T, Kalyon TA: Üst Ekstremite Rehabilitasyonunda Propriosepsionun Rolü. Fiziksel T›p 1998;1(Özel Say›):20 21. 10. Aydin T, Yildiz Y, Yanmis I, et al: Shoulder Propriocep-tion: A Comparison Between The Shoulder Joint in Healthy and Surgically Repaired Shoulders. Arch Orthop Trauma Surg 2001;121(7):422-427.

11. Aydin T, Yildiz Y, Yildiz C, et al: Proprioception of The Ankle: A Comparison Between Female Teenaged Gymnasts and Controls. Foot Ankle Int 2002;23(2):123-9.

12. Brindle TJ, Nyland J, Shapiro R, et al: Shoulder Propri-oception: Latent Muscle Reaction Times. Clinical Sciences 1999;31(10):1394-1397.

13. Blasier RB, Carpenter JE, Huston LJ: Shoulder Propri-oception: Effect of Joint Laxity, Joint Position and Direction of Motion. Orthop Rev 1994;23:42-50.

14. Matsen FA III, Rockwood CA, Wirth MA: Glenohume-ral Instability. Rockwood CA Jr,Matsen FA III: The Shoulder. Philadelphia, PA, WB. Saunders, (2nd Ed.), Vol. 2,611-689, 1998.

15. Myers JB, Lephart MS: Sensorimotor Deficits Contro-buting to Glenohumeral Instability. Clin Orthop 2002;400:98-104.

16. Lephart SM, Warner JJP, Borsa PA, et al: Propriocep-tion of The Surgically Repaired Shoulders. J Shoulder Elbow Surg 1994;3:371-38.

17. Henry JH, Genung JA: Natural History of Glenohumeral Dislocation. Am J Sportsmed 1982;10: 135-137.

18. Hovelius L: Anterior Dislocation of The Shoulder in Teena-gers and Young Adults. J Bone Joint Surg 1987;69A:393-399. 19. Rowe CR, Sakellarides HT: Factors Related to Recur-rences of Anterior Dislocations of The Shoulder. Clin Orthop 1961;20:40-48.

20. Simonet WT, Cofield RH: Prognosis in Anterior Shoul-der Dislocation. Am J Sports Med 1984;12:19-24.

21. Kralinger FS, Golser K, Wischatta R, et al: Predicting Recurrence After Primary Anterior Shoulder Dislocation. Am J Sports Med 2002;30:116-120.

22. Bankart ASB: Recurrent or Habitual Dislocation of The Shoulder Joint. Br Med J 1923;2:1132-1133.

23. Magnuson PB, Stack M: Recurrent Dislocation of The Shoulder. JAMA 1943;123:889-892.

24. Clarke HO: Habitual Dislocation of The Shoulder The Putti-Platt Operation. J Bone Joint Surg 1948;30B:19-25. 25. Helfet AJ: Coracoid Transplantation For Recurring Dislo-cation of The Shoulder. J Bone and Joint Surg 1958;40B,198-202.

26. Latarjet M: Technique De La Butee Coracoidienne Prog-lenoidienne Dans le Traitement des Luxations Recidivantes de L'epaule. Lyon Chir 1958;54:604-07.

27. Regan WD, Webster-Bogaert S, Hawkins RJ, et al: Comparative Functional Analysis of The Bristow, Magnuson-Stack, and Putti-Platt Procedures for Recurrent Dislocation of The Shoulder. Am J Sports Med 1989;17(1):42-8.

28. Green A, Norris TR: Shoulder Arthroplasty For Advan-ced Glenohumeral Arthritis After Anterior Instability Repair. J Shoulder Elbow Surg 2001;10(6):539-45.

29. Villani C, Costantini A, Persiani P, et al: Capsuloplasty for The Treatment of Recurrent Anterior Dislocation of The Shoulder: Long-Term Evaluations of The Putti-Platt Method and Bankart Method With Anchors. Chir Organi Mov 2000;85(1):65-72.

30. Rowe CR, Zarins B: Recurrent Transient Subluxation of The Shoulder. J Bone Joint Surg 1982;63-A:863-872.

Referanslar

Benzer Belgeler

Amaç: Glenohumeral instabilite teflhisi konularak, aç›k cerra- hi ile bankart tamiri yap›lan hastalar›n cerrahi yöntem ve kli- nik sonuçlar›n›n

Postoperatif ikinci ayda a¤›r kald›rma nedeniyle nüks geliflen bir hastada üçüncü ayda uygulanan re- vizyonda, tamir edilmifl olan Bankart lezyonunun

Ç›kar›mlar: Bankart lezyonuna ek olarak kapsül yaralan- mas› veya laksitesi bulunan anterior-inferior instabiliteli ol- gularda Bankart lezyonu tamiri ile birlikte uygulanan

Sonuç olarak, k›r›¤›n tipini do¤ru tan›mlayarak uy- gun yaklafl›m seçimi, asetabulum anatomisinin iyice anlafl›lmas› ve kullan›labilecek cerrahi

Ameliyat öncesi, sonras› ve izlem sonunda basarak çekilen ayak ön-arka grafilerinde halluks valgus aç›- s› ve intermetatarsal aç› ölçüldü (fiekil 1a).. Birinci

Çünkü bu cerrahilerin tümü füzyon cerrahisi gerektirmekte ve yap›lan füzyonlar yaflam için gerekli ve çok önemli olan üst servikal eklemlerin

Sonuç olarak, omuz muayene testlerinde Hawkins, Tump-up, global ROM, rotator k›l›f stres testi ve O’Brein testleri omuz sorunlar› olan hastalarda tan› de-5. ¤eri

Omulecki ve arkadafllar› 20’si travmatik toplam 30 lükse lensli, fakofragmantasyon, PPV ve kombine ön ka- mara veya skleral fiksasyonlu G‹L implantasyonu yapt›k- lar›